Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 stycznia 2015 r.

W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka informatyczna, która tworzy oprogramowanie. Wszystkie prace wykonywane są przez pracowników spółki, osoby świadczące usługi na rzecz spółki na podstawie umów cywilnoprawnych lub też zewnętrzne firmy (podwykonawców).

Spółka zapytała fiskusa o właściwy moment, w którym powinna kwalifikować koszty wynagrodzeń pracowników oraz składek ZUS, koszty wypłaconych świadczeń z tytułu umów cywilnoprawnych oraz koszty zakupionych prac od podwykonawców.

Fiskus zgodził się ze spółką, że wynagrodzenia pracowników oraz powstałe w związku z nimi koszty składek na ubezpieczenie społeczne, spółka kwalifikuje, jako koszty podatkowe w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony (a więc w oparciu o art. 15 ust. 4g i ust. 4h ustawy o CIT), bez względu na fakt, czy koszty te związane są ze sprzedanymi lub niesprzedanymi usługami.

Również koszty wynagrodzeń z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2, pkt 8 i art. 18 ustawy o PIT (a więc m.in. z tytułu umów cywilnoprawnych) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są wypłacone. Nie znaczy to jednak zdaniem fiskusa, że w momencie ich zapłaty stanowią one podatkowy koszt uzyskania przychodów, bez względu na rodzaj ich powiązania z przychodami.

Dla prawidłowego ustalenia momentu zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych, wydatków z tytułu wynagrodzeń wypłacanych z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych wraz z należnymi składkami ZUS, spółka powinna rozpoznać rodzaj powiązania tych wydatków z przychodami. W przypadku, gdy będą to wydatki bezpośrednio związane z przychodami (tj. ponoszone w związku z tworzeniem oprogramowania na zlecenie klientów, na których przenoszone są też prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania) są one potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Z kolei wydatki ponoszone w związku z tworzeniem oprogramowania wg własnego pomysłu, do którego prawa autorskie majątkowe posiada spółka, w celu dalszej sprzedaży licencji na jego używanie są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wobec powyższego, w przypadku wypłat z tytułu umów cywilnoprawnych ma znaczenie fakt, czy mają one charakter kosztu bezpośredniego czy pośredniego.

Co do wydatków, jakie spółka ponosi z tytułu kosztów usług podwykonawców, to dla tego rodzaju kosztów ustawa o CIT nie przewiduje szczególnych zasad dot. momentu zaliczania ich do kosztów podatkowych. Jeżeli będą one ponoszone w związku z tworzeniem oprogramowania na zlecenie klientów, jako koszty bezpośrednio związane z przychodami, spółka winna rozpoznać je jako koszty uzyskania przychodów w roku, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody. Z kolei w przypadku kosztów usług podwykonawców świadczonych w związku tworzeniem oprogramowania, w celu dalszej sprzedaży licencji na jego używanie, jako koszty pośrednie winny być potrącane na takich samych zasadach jak są ujmowane w księgach rachunkowych. Sposób rozliczenia tych kosztów (podatkowo i rachunkowo) powinien być zatem tożsamy.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 stycznia 2015 r., IBPBI/2/423-1234/14/MO, LEX nr 249788

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego