Bonifikaty udzielone przy sprzedaży mieszkań nie są przychodem

Wartość bonifikaty, której nie trzeba ustawowo zwracać na mocy art. 68 ust 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz w związku z uchwałami rady miejskiej, podjętymi na podstawie art. 68 ust 2c tejże ustawy, nie jest przychodem do opodatkowania dla osób, które zbyły lokale przed upływem 5 lat od chwili ich nabycia.

Sprzedaż mieszkania z bonifikatą nie mieści się w zakresie pojęcia nieodpłatnego świadczenia, a ponadto na skutek tej czynności prawnej nie następuje „otrzymanie” nieodpłatnego świadczenia. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie stanowi, że przychód z nieodpłatnego świadczenia powstaje wówczas gdy podatnik takie świadczenie otrzyma.

Działanie gminy, która zamierza sprzedać nieruchomość z bonifikatą polega na zastosowaniu przepisu prawa powszechnie obowiązującego, tj. art. 68 ust. 1 i ust. lb ustawy o gospodarce nieruchomościami. Na podstawie wskazanych przepisów rada gminy może pojąć uchwałę, tj. akt prawny, w którym ustali cenę nieruchomości z bonifikatą, tj. poniżej wartości nieruchomości.

Ustalenie przez właściciela nieruchomości ceny odbiegającej od wartości rynkowej, nie stanowi świadczenia na rzecz kupującego. Jest to wyrażenie woli przez sprzedawcę, iż sprzeda nieruchomość za określoną cenę. Wyrażając wolę organ jednostki samorządu terytorialnego nie wykonuje na rzecz przyszłego kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje.

Mimo, że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła. W dalszej zaś kolejności wobec jednostki samorządu terytorialnego, nie powstaje obowiązek przekazania naczelnikowi informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 marca 2013 r., ILPB2/415-1122/09/13-S/TR