TSUE: Państwo członkowskie może domagać się zezwolenia na pobyt pracownika

Z czwartkowego wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że państwo członkowskie, w którym są prowadzone prace, może nałożyć obowiązek uzyskania zezwolenia na pobyt. Wysokość opłaty za wydanie dokumentu nie może być jednak nadmierna lub nieracjonalna. Sprawa dotyczyła problemu delegowania pracowników ukraińskich.

Słowackie przedsiębiorstwo oddelegowało ukraińskich pracowników do przedsiębiorstwa niderlandzkiego w celu wykonania prac w porcie w Rotterdamie (Niderlandy). Ukraińcy ci posiadają wydane przez organy słowackie zezwolenie na pobyt czasowy.

Zgodnie z prawem niderlandzkim powinni również uzyskać niderlandzkie zezwolenie na pobyt po upływie 90 dni. Za każdy wniosek o zezwolenie jest pobierana opłata. Sąd niderlandzki rozpatrujący skargi wniesione przez pracowników ukraińskich postanowił zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniami prejudycjalnymi. Dąży do ustalenia, czy uregulowanie niderlandzkie jest zgodne ze swobodą świadczenia usług w Unii Europejskiej.

Zobacz również: TSUE: Pracownik ma prawo do ekwiwalentu, jeśli przed wypowiedzeniem nie wykorzystał urlopu >>

 

Zezwolenie na pobyt dla każdego delegowanego pracownika

W wyroku Trybunał uznał, że obowiązek wystąpienia przez usługodawcę, mającego siedzibę innym państwie członkowskim, o zezwolenie na pobyt dla każdego delegowanego pracownika będącego obywatelem państwa trzeciego, tak aby dysponował on zabezpieczonym dokumentem zaświadczającym o zgodności z prawem jego delegowania, stanowi środek odpowiedni do realizacji celu w postaci zwiększenia pewności prawa w odniesieniu do takich pracowników. Zezwolenie to zaświadcza o ich prawie pobytu w przyjmującym państwie członkowskim.

- Ponadto cel odnoszący się do konieczności kontrolowania, czy dany pracownik nie stanowi zagrożenia dla porządku publicznego, również może uzasadniać ograniczenie w swobodnym w świadczeniu usług – wskazał TSUE.

Sprawdź też w LEX: Jakie niezbędne ustalenia powinna zawierać umowa zlecenie w przypadku delegowania zleceniobiorcy do pracy w kraju Unii Europejskiej? >

Trybunał stwierdził, że opłaty należne za wydanie zezwolenia na pobyt pracownikowi będącemu obywatelem państwa trzeciego, oddelegowanemu do państwa członkowskiego przez przedsiębiorstwo mające siedzibę w innym państwie członkowskim są wyższe od opłat należnych za wydanie obywatelowi Unii zaświadczenia o pobycie.

Przypomniał w odniesieniu do tej okoliczności, że wysokość tych opłat nie może być nadmierna lub nieracjonalna oraz że powinna odpowiadać w przybliżeniu kosztowi administracyjnemu wynikającemu z rozpatrzenia wniosku o wydanie takiego zezwolenia, czego ustalenie należy do sądu niderlandzkiego.

Wyrok Trybunału z 20 czerwca 2024 r. w sprawie C-540/22 | Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Zobacz też procedurę: Zasady ustalania wynagrodzenia do celów delegowania pracownika w ramach świadczenia usług >

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.