Unia Europejska nakłada na państwa członkowskie obowiązek wprowadzenia co najmniej 14-tygodniowego zasiłku macierzyńskiego dla kobiet prowadzących działalność gospodarczą, który ma stanowić równowartość uśrednionego dochodu.
Od 4 sierpnia 2010 r. obowiązuje dyrektywa 2010/41/UE w sprawie stosowania zasad równego traktowania kobiet i mężczyzn prowadzących działalność na własny rachunek. W myśl dyrektywy samozatrudnione kobiety mają otrzymać zasiłek wystarczający, tzn. gwarantujący równowartość utraconego średniego dochodu z poprzedniego porównywalnego okresu. Celem zasiłku jest pozwolić kobietom przerwać na jakiś czas prowadzenie działalności. Nowe prawo ma zapewnić pracującym mamom oraz ich małżonkom dostęp do krajowych instytucji socjalnych umożliwiających czasowe zastępstwo w pracy. Dodatkowo państwo może zastrzec, że zapewnienie takiej opieki zastępuje w całości lub w części możliwość pobierania zasiłku.
Obecnie to samozatrudniona mama decydowała o długości urlopu macierzyńskiego, ale nie mógł on przekraczać czasu określonego w kodeksie pracy. Jego wysokość zależała od kwoty składek ubezpieczeniowych odprowadzanych do ZUS, czyli nie mniej niż 840 zł.
Źródło: Rzeczpospolita, Katarzyna Żółkowska, 10 września 2010 r.