Celem ustawy o PPK jest zachęcenie pracujących do dodatkowego oszczędzania z myślą o emeryturze. Zakresem ustawy objętych zostanie ok. 11 mln Polaków pracujących na umowy o pracę.

Kto poniesie koszty PPK?

Na PPK złoży się pracownik, pracodawca i państwo. Pracodawca będzie płacić składkę podstawową 1,5 proc., a pracownik 2 proc. Oszczędności będzie można zwiększyć o składki dobrowolne - do 2,5 proc. w przypadku pracodawcy i do 2 proc. w przypadku pracownika. Łączna minimalna składka wynosiłaby więc 3,5 proc., a maksymalna 8 proc. Państwo miałoby płacić składkę powitalną 250 zł i dopłatę roczną 240 zł.

Czytaj też: Pracodawców czekają nowe obowiązki w związku z PPK >

Projekt przewiduje też pewną ulgę dla najmniej zarabiających, którzy najdotkliwiej odczuliby brak w portfelu comiesięcznej składki na PPK. Otóż takie osoby będą mogły odprowadzać obniżone składki - mniej niż 2 proc. wynagrodzenia, ale nie mniej niż 0,5 proc. wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 120 proc. minimalnego wynagrodzenia. Osoby takie utrzymają przy tym prawo do dopłaty 1,5 proc. ze strony pracodawcy i dopłaty rocznej z budżetu w wysokości 240 zł.

PPK będą dobrowolne, więc będzie można wypisać się z systemu, ale na początek wszyscy pracownicy zostaną do niego zapisani automatycznie.

 

PPK będą wdrażane stopniowo

Termin wprowadzania PPK uzależniony będzie od wielkości podmiotu zatrudniającego. Dla:

  •     podmiotów zatrudniających co najmniej 250 osób (według stanu na 31 grudnia 2018 roku) - od 1 lipca 2019 roku,
  •     podmiotów zatrudniających co najmniej 50 osób (według stanu na 30 czerwca 2019 roku) - od 1 stycznia 2020 roku,
  •     podmiotów zatrudniających co najmniej 20 osób (według stanu na 31 grudnia 2019 roku) - od 1 lipca 2020 roku,
  •     pozostałych podmiotów i całego sektora finansów publicznych (niezależnie od liczby zatrudnionych) - od 1 stycznia 2021 roku.

Teraz ustawa trafi do prac w Senacie.

Czytaj też: PPK nie rozwiążą problemów spowodowanych obniżeniem wieku emerytalnego >

Pieniądze dla 60-latka

Gdy pracujący osiągnie 60 rok życia, będzie mógł wypłacić zgromadzone środki jednorazowo, choć wtedy 75 proc. z obciążeniem podatkowym. Jeżeli będzie wypłacał w miesięcznych ratach przez 10 lat, środki nie będą opodatkowane.

Założenia bez zmian, tylko kilka poprawek

Przed ostatecznym głosowaniem posłowie przyjęli kilka poprawek do ustawy. Jedna z nich zakłada, że podmiot zatrudniający nie ponosi odpowiedzialności za brak lub błędne obliczenie, pobranie lub dokonanie wpłaty, jeżeli jest to spowodowane przekazaniem podmiotowi zatrudniającemu przez osobę zatrudnioną błędnych informacji, skutkujących błędnym ustaleniem w przedmiocie podlegania przez daną osobę zatrudnioną obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu z tytułu zatrudnienia w tym podmiocie zatrudniającym.

Czytaj też: Pracownicy mogą mieć wpływ na wybór zarządzającego planem kapitałowym >

Poparcia nie zyskały natomiast poprawki zgłoszone przez opozycję, m.in. zmniejszenie kar dla przedsiębiorców za nieprawidłowości w regulowaniu zobowiązań wobec PPK. Pracodawcom będzie w takiej sytuacji groziła grzywna w wysokości do 1,5 proc. funduszu wynagrodzeń, a za uchylanie się od płacenia składek lub inne nieprawidłowości będzie grozić kara od 1000 zł do 1 mln zł.

Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX Kadry:

Pracownicze Plany Kapitałowe - porównanie PPK a PPE >

Zasady tworzenia pracowniczych programów emerytalnych >

Pracownicze programy emerytalne a koszty uzyskania przychodów >

Czy Pracowniczym Programem Emerytalnym można objąć tylko część pracowników? >

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.