7 września 2019 roku weszła w życie nowelizacja kodeksu pracy, która wprowadziła między innymi nieznaczną zmianę w zakresie terminu wydawania świadectw pracy. Dotychczas przepis art. 97 paragraf 1 kp wymagał, aby świadectwo pracy wydane zostało „niezwłocznie”. Po 7 września 2019 roku świadectwo powinno zostać wydane „w dniu, w którym następuje ustanie stosunku pracy. "Jeżeli z przyczyn obiektywnych wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w tym terminie nie jest możliwe, pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu przesyła świadectwo pracy pracownikowi (…) za pośrednictwem operatora pocztowego (…) albo doręcza je w inny sposób".

Sprawdź w LEX: Jakie dokumenty są wymagane przy zawieraniu kolejnej umowy o pracę z tym samym pracownikiem? >

Jaka jest różnica? W praktyce żadna. Dotychczas stosowany termin „niezwłocznie” powszechnie był rozumiany jako „co do zasady w dniu ustania stosunku pracy”. Zmiana ma zatem przede wszystkim charakter porządkujący terminologię używaną w ramach prawa pracy (rozumianego szerzej niż sam kodeks pracy). W szczególności przepis art. 97 kp dostosowano terminologicznie do art. 18a ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

 

Więcej postępowań

Różnica i to istotna wynika natomiast ze zmiany treści (art. 282 paragraf 1 pkt 3) kp, w konsekwencji której penalizacji podlega już nie tylko sam fakt niewydania świadectwa pracy (jak było dotychczas), ale i niedochowanie terminu na wydanie świadectwa pracy. Rozszerzenie zakresu dyspozycji przepisu art. 282 paragraf 1 pkt 3) kp może spowodować zatem, że postępowania w przedmiocie wykroczeń przeciw prawom pracowniczym w związku z nie wydaniem lub nieterminowym wydaniem świadectw pracy staną się częstsze. Teoretycznie bowiem postępowanie takie może zostać wszczęte, a często zakończyć się nałożeniem grzywny, także w przypadku wydania świadectwa pracy dopiero następnego dnia po wręczeniu danemu pracownikowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Dokonana w trakcie takich postępowań ocena, czy doszło do naruszenia terminu wydania świadectwa pracy, będzie uzależniona od tego czy rzeczywiste przyczyny wydania świadectwa po dniu, w którym ustał stosunek pracy mogą być zakwalifikowane jako obiektywne. Obiektywną przyczyną może być np. nieobecność pracownika, który w okresie wypowiedzenia korzysta z urlopu lub zwolnienia z obowiązku  świadczenia pracy, a już niekoniecznie fakt, że pracodawca nie jest w stanie określić wymiaru niewykorzystanego przez pracownika urlopu wypoczynkowego.

Czytaj też: Kobieta w ciąży musi wykazać, że faktycznie świadczy pracę i umowa nie jest pozorna >>>

Dodatkowo wyłącznie od dokonanej przez organy inspekcji pracy lub sądów oceny stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu zależeć będzie wysokości nakładanych grzywien (od 1.000 – 30.000 zł).

 

 

Nie można także zapominać o dodatkowych, aczkolwiek rzadziej występujących w praktyce konsekwencjach wynikających z nie wydania lub nieterminowego wydania świadectwa pracy, tj. roszczeniach pracownika o wydanie świadectwa pracy oraz o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy (art. 99 kp) - w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż 6 tygodni.

Czytaj w LEX: Terminy dochodzenia roszczeń ze stosunku pracy >

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.