Chodzi o raport „Praca w niepełnym wymiarze w dobie postpandemicznej zmiany modeli pracy”. Analizując trendy w Europie, autorzy ekspertyzy podkreślają, że praca w niepełnym wymiarze pracy jest jedną z form elastycznego rynku pracy. - Od co najmniej dwóch dekad Unia Europejska przez kolejno uchwalane strategie wskazuje, że praca w niepełnym wymiarze czasu może być metodą na pogodzenie pracy zawodowej z życiem rodzinnym i obowiązkami wynikającymi z posiadania dzieci. To jednak niejedyna grupa potencjalnych beneficjentów pracy w niepełnym wymiarze. Biorąc pod uwagę, że wraz z wiekiem poziom aktywności zawodowej maleje, podczas gdy udział osób w wieku 55+ w populacji wzrasta, istotna wydaje się możliwość, jaką daje praca w niepełnym wymiarze godzin, pozwalająca na łączenie życia zawodowego z pozazawodowym. Jednocześnie to właśnie dla tej grupy osób praca zdalna lub hybrydowa wydaje się nie być substytutem pracy na w skróconym czasie, o czym szerzej w dalszej części opracowania – czytamy w ekspertyzie.

Czytaj w LEX: Zatrudnianie pracownika na część etatu >

- Różnice w pracy w niepełnym wymiarze czasu w podziale na płeć są wyraźne – niezależnie od państwa. Różne są też przyczyny ich występowania. Często wynikają one z patriarchalnego modelu rodziny, braku dostępności placówek opieki dla dzieci, czy poziomu wynagrodzeń lub świadczeń socjalnych – mówi Mariusz Zielonka, ekspert ekonomiczny Konfederacji Lewiatan. 

 Czytaj również: Niepełny wymiar czasu pracy wymaga limitu - powyżej godziny nadliczbowe>>

Praca na część etatu w różnych zawodach w Europie

Zróżnicowane jest również w Europie wykorzystanie pracy na część etatu w poszczególnych zawodach. Najczęściej taka forma zatrudnienia występuje w sztuce i kulturze. Niewiele mniejsze udziały pracujących obserwujemy w ochronie zdrowia oraz gastronomii i zakwaterowaniu – wskaźniki zbliżone do ponad 30 proc. wszystkich zatrudnionych. Szerokie stosowanie pracy w niepełnym wymiarze czasu jest zgodne z oczekiwaniem i charakterem pracy w sztuce i służbie zdrowia – praca wykonywana dla wielu pracodawców. W przypadku służby zdrowia przyczyną rozpowszechnienia się tej formy zatrudnienia może być niska podaż pracy, wysoki popyt.  Pracodawcy borykający się z problemami kadrowymi powinni przemyśleć model zatrudniania w oparciu o skrócony czas pracy, co jednocześnie zwiększa ich szanse na obsadzenie wolnych stanowisk. Jest to także odpowiedź na potrzeby osób, które chcą dorobić, pracując już w pełnym wymiarze w jednym miejscu pracy. 

Czytaj w LEX: Urlop dla pracownika zatrudnionego na część etatu > 

 


Gdzie się pracuje na część etatu w Polsce

W Polsce najwięcej osób na część etatu pracuje w sferze sztuki i rekreacji. Ale na drugim miejscu znalazła się działalność usługowa, a nie ochrona zdrowia. O podium ociera się również branża związana z zakwaterowaniem i gastronomią. Te dwa działy dominują według GUS również w liczbie pracujących w szarej strefie. Uprawniona może być więc hipoteza, że częściowo praca w niepełnym wymiarze czasu pracy jest połowicznym zabezpieczeniem praw pracownika oraz ochroną dla pracodawcy. Jednocześnie dla obu stron jest korzystana ekonomicznie ponieważ oznacza mniejsze obciążenia pozapłacowymi kosztami pracy dla obu stron. 

Czytaj też w LEX: Praca w godzinach nadliczbowych w niepełnym wymiarze czasu pracy >

Ekspertyza powstała w ramach projektu: „Wpływ pandemii COVID-19 na kształtowanie się nowych modeli pracy”, który jest współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 

Czytaj też w LEX: Łączenie urlopu rodzicielskiego z pracą >