Pytanie
Spółka kończy rok obrotowy w czerwcu. Sporządzając sprawozdanie dla grupy ujmuje część kosztów i przychodów jako rezerwy (kosztowe, przychodowe). Dla potrzeb swojego sprawozdania wg ustawy o rachunkowości, które sporządzane jest nieco później, spółka część rezerw rozwiązuje i w to miejsce księguje faktury, które w między czasie wpływają (zakupowe) i są wystawiane (przychodowe). Obliczając podatek na cele sprawozdania grupowego rezerwy ujmowane są tylko w kalkulacji podatku odroczonego, nie wchodzą do kalkulacji CIT, która też jest sporządzana na etapie sprawozdania grupowego. W sprawozdaniu polskim część z tych rezerw jest zbędna, bo są już faktury. Zatem podatek odroczony maleje na skutek odwrócenia rezerw i zmienia się podatek dochodowy, gdyż do kalkulacji CIT wchodzą faktury doksięgowane po dacie sprawozdania grupowego, których wcześniej nie było, a były objęte wspomniana rezerwą.
W jakich pozycjach sprawozdania grupowego (przy założeniu, że nie różni się ono formą od polskiego) prezentować następujące sytuacje: rezerwę przychodową na faktury korygujące zmniejszające przychody (na jakich kontach je ujmować), rezerwę na spodziewane od dostawców noty kredytowe zmniejszające KWS, rezerwę przychodową na refaktury, tj. faktury sprzedaży wystawiane w związku z refakturowaniem kosztów (koszty = usługi wykonane w roku, za który sporządzane jest sprawozdanie)?
Sprawozdanie grupowe jest potem wnikliwie analizowane, czy różni się od sprawozdania polskiego.
Jak przedstawić powyżej wymienione sytuacje, aby różnic prezentacyjnych było jak najmniej?
Technika księgowania kosztów na przełomie lat jest następująca: jeżeli faktura jest wystawiona w lipcu z czerwcową datą sprzedaży, księgujemy ją poprzez konto 302 na zobowiązania w lipcu i w koszty w czerwcu.