Podczas otwarcia dwudniowej konferencji, odbywającej się w pawilonie Emilia, wiceminister stwierdziła, że obecnie przyszedł dobry czas na wprowadzenie prawnych instrumentów ochrony obiektów architektury modernizmu. W konferencji uczestniczyły obrońcy zabytków powojennej architektury z różnych miast Polski, historycy i konserwatorzy.
Na potrzebę ochrony wartościowej architektury modernistycznej wiceminister zwróciła uwagę w piśmie z dnia 15 lutego br., skierowanym do wojewódzkich konserwatorów zabytków, w którym przywraca możliwość uznania za zabytki dzieł architektury z lat 60. i 70. XX w.
Napisano w nim m.in., że "(...) o zabytkowym charakterze obiektu przemawiają przede wszystkim jego wartości: artystyczne, naukowe lub historyczne. Dlatego do kompetencji wojewódzkich konserwatorów zabytków, jako organów wyspecjalizowanych, realizujących kluczowe zadania wynikające z ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, należy podjęcie decyzji oraz jej uzasadnienie czy dany obiekt (ruchomy, bądź nieruchomy), z uwagi na swoje walory, należy do minionej epoki, czy też nie (...)”.
Obierając kierunek działań wskazany przez wiceminister, 29 kwietnia 2016 roku Rada Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, składająca się z autorytetów w dziedzinie ochrony zabytków, podjęła uchwałę w sprawie ochrony dziedzictwa architektury i urbanistyki XX w. w Polsce.
Źródło: www.mkidn.gov.pl, stan z dnia 19 maja 2016 r.