Rada gminy przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wydana w tym przedmiocie uchwała została zaskarżona przez wojewodę, który wskazał, że w miejscowym planie nie można zawierać zakazu budowy zjazdów.
Wojewoda zarzucił przekroczenie władztwa planistycznego
Organ zarzucił, że określenie układu komunikacyjnego na danym terenie oraz pozbawienie właścicieli i użytkowników nieruchomości przyległych do drogi prawa do wybudowania nowego zjazdu lub przebudowy istniejącego bezpośrednio oddziałuje na możliwość korzystania z prawa własności. Wojewoda podkreślił też, że zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych, budowa lub przebudowa zjazdu jest możliwa po uzyskaniu zezwolenia zarządcy drogi. Natomiast wprowadzenie w tym zakresie zakazu w przepisach miejscowego planu prowadzi do modyfikacji regulacji ustawowej oraz wychodzi poza granicę przysługującego gminie władztwa planistycznego. W odpowiedzi na skargę, rada gminy wniosła o jej oddalenie.
Czytaj też w LEX: Budowa zjazdu - jak uzyskać pozwolenie >
Kwestię zjazdu rozstrzyga zarządca drogi
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, który wskazał, że w art. 29 ust. 1 ustawy o drogach publicznych prawodawca postanowił, że dopuszczalności budowy zjazdu jest rozstrzygana w każdym indywidualnym przypadku przez zarządcę drogi. Oznacza to, że w przepisach miejscowego planu nie można zawierać zakazu budowy zjazdów, ponieważ prowadziłoby to do modyfikacji przepisów zawartych w ww. ustawie. Sąd podkreślił też, że prawodawca określił przesłanki wydania decyzji odmownej. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 4 ustawy o drogach publicznych, ze względu na warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy Prawo budowlane lub zasady wiedzy technicznej, zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu lub jego przebudowę albo wydać zezwolenie na lokalizację zjazdu na czas określony.
Niedopuszczalne zobowiązanie do wydania określonej decyzji
WSA ocenił, że zarządca drogi został upoważniony do przeprowadzenia indywidualnej oceny technicznych i infrastrukturalnych możliwości dostępu do drogi publicznej z terenu nieruchomości do niej przyległej z uwzględnieniem obowiązujących zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego. Kompetencja ta została przyznana na zasadzie wyłączności, a decyzja administracyjna jest jedyną formą prawną rozstrzygania w tym zakresie. Sąd podkreślił, że uznaniowy charakter wydawanego zezwolenia powoduje, że żaden przepis nie może zobowiązywać zarządcy drogi do podjęcia określonego rozstrzygnięcia. Ponadto zwrócono uwagę, że związanie zarządcy drogi treścią miejscowego planu w analizowanym zakresie skutkowałoby bezprzedmiotowością art. 29 ustawy o drogach publicznych i wydawanych na jego podstawie decyzji. Mając powyższe na uwadze, WSA uznał, że sporne przepisy zaskarżonej uchwały w sposób istotny naruszają zasady sporządzania miejscowego planu i stwierdził ich nieważność.
Wyrok WSA w Olsztynie z 21 maja 2024 r., sygn. akt II SA/Ol 184/24, nieprawomocny
Zobacz też linię orzeczniczą: Możliwość ubiegania się o lokalizację, czy przebudowę zjazdu z drogi publicznej przez użytkownika nieruchomości przyległej do drogi >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
