a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rzeczpospolita Polska jest Stroną Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa (zwanej dalej "konwencją w sprawie Morza Beringa"). Unia nie jest Stroną tej konwencji. Zgodnie z art. 6 ust. 9 Aktu o przystąpieniu z 2003 r. umowami w dziedzinie rybołówstwa zawartymi przez państwa członkowskie z państwami trzecimi zarządza Unia, która powinna wdrażać wszelkie decyzje przyjęte na mocy konwencji w sprawie Morza Beringa.
(2) Decyzją Rady 7277/16 z dnia 11 kwietnia 2016 r. upoważniono Rzeczpospolitą Polską do negocjowania, w interesie Unii, zmiany konwencji w sprawie Morza Beringa, aby Unia mogła stać się Stroną tej konwencji. W październiku 2016 r. Polska złożyła depozytariuszowi konwencji w sprawie Morza Beringa wniosek o taką zmianę tej konwencji.
(3) Decyzją Rady (UE) 2023/575 1 upoważniono Polskę do ratyfikowania, w interesie Unii, zmiany konwencji w sprawie Morza Beringa, umożliwiającej Unii uzyskanie statusu Strony tej konwencji. Zakłada się, że po zaakceptowaniu Unii jako pełnoprawnej Strony konwencji w sprawie Morza Beringa Rzeczpospolita Polska zrezygnuje z członkostwa w tej konwencji.
(4) Doroczna Konferencja Stron konwencji w sprawie Morza Beringa (zwana dalej "Doroczną Konferencją Stron") jest odpowiedzialna za zarządzanie zasobami mintaja i ich ochronę w obszarze objętym konwencją w sprawie Morza Beringa. Środki te mogą stać się wiążące dla Unii.
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 stanowi, że Unia ma zapewnić, by działalność w zakresie połowów i akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie to stanowi również, że Unia ma stosować podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i dążyć do zapewnienia, by eksploatacja żywych zasobów morza umożliwiała odbudowę populacji poławianych gatunków i utrzymywanie ich powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie to stanowi także, że Unia ma stosować środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspierać rozwój wiedzy naukowej i doradztwa naukowego, stopniowo eliminować odrzuty, propagować metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, oraz eliminować i ograniczać w jak największym stopniu przypadkowe połowy, dążyć do prowadzenia połowów o niskim stopniu oddziaływania na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że Unia ma kierować się tymi celami i zasadami w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.
(6) Zgodnie z komunikatami Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030. Przywracanie przyrody do naszego życia", "Budując Europę odporną na zmianę klimatu - nowa Strategia w zakresie przystosowania do zmiany klimatu" i "Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego" podstawowe znaczenie mają ochrona przyrody i odwrócenie degradacji ekosystemów. Zmiana klimatu i utrata różnorodności biologicznej nie mogą zagrażać dostępności towarów i usług, które zdrowe ekosystemy morskie zapewniają rybakom, społecznościom nadbrzeżnym i całej ludzkości.
(7) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym" odnosi się do konkretnych środków służących ograniczeniu zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu. Ponadto komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Droga do zdrowej planety dla wszystkich. Plan działania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczeń wody, powietrza i gleby" ma na celu ograniczenie o 50 % ilości odpadów z tworzyw sztucznych w morzu oraz o 30 % ilości mikrodrobin plastiku uwalnianych do środowiska.
(8) We wspólnym komunikacie do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Wyznaczenie kierunku działań na rzecz zrównoważonej niebieskiej planety" podkreślono znaczenie ochrony różnorodności biologicznej mórz w ramach działań zewnętrznych Unii. Unia jest najważniejszym podmiotem w regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i organach ds. rybołówstwa na całym świecie. Na tych forach Unia propaguje zrównoważony rozwój zasobów rybnych i przejrzysty proces decyzyjny oparty na rzetelnych opiniach naukowych, rozwija badania naukowe i zwiększa poziom przestrzegania przepisów.
(9) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii na posiedzeniach Dorocznej Konferencji Stron w latach 2024-2028, ponieważ środki ochrony i egzekwowania przyjęte w ramach konwencji w sprawie Morza Beringa będą wiążące dla Unii i będą w sposób decydujący wywierać wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 3 i (WE) nr 1224/2009 4 oraz na rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 5 .
(10) Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Dorocznej Konferencji Stron, jest obecnie określone w decyzji Rady (UE) 2019/866 6 . Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2024-2028.
(11) Zgodnie z obecną praktyką Komisja, jako zewnętrzny przedstawiciel Unii w odniesieniu do wyłącznych kompetencji Unii w dziedzinie rybołówstwa, reprezentuje Rzeczpospolitą Polską i Unię na Dorocznej Konferencji Stron.
(12) W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją w sprawie Morza Beringa oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska Unii, które uwzględni te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed Doroczną Konferencją Stron lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zapisaną w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, na potrzeby corocznego doprecyzowywania stanowiska Unii na lata 2024-2028,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: