a także mając na uwadze, co następuje:(1) Jednym z celów wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 3 , jest zapewnienie, że eksploatacja żywych zasobów morza pozwoli na osiągnięcie zrównoważonych korzyści ekonomicznych, środowiskowych i społecznych.
(2) W drodze decyzji Rady 98/392/WE 4 Unia zatwierdziła Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza oraz Porozumienie w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, w których to postanowieniach zawarto zasady i przepisy odnoszące się do ochrony żywych zasobów morza i zarządzania nimi. W ramach swoich szerszych zobowiązań międzynarodowych Unia uczestniczy w prowadzonych na wodach międzynarodowych działaniach służących ochronie zasobów ryb.
(3) Unia jest stroną Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego 5 (zwanej dalej "konwencją").
(4) Na 21. specjalnym posiedzeniu w 2018 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego ("ICCAT"), ustanowiona na mocy konwencji, przyjęła zalecenie 18-02 ustanawiające wieloletni plan zarządzania zasobami tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym (zwany dalej "planem zarządzania"). Plan zarządzania jest zgodny z opinią Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki ("SCRS"), zgodnie z którą ICCAT powinna ustanowić wieloletni plan zarządzania stadem w 2018 r., ponieważ obecny stan stada nie wydaje się już wymagać środków nadzwyczajnych wprowadzonych w ramach planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego, ustanowionego w zaleceniu 17-07 zmieniającym zalecenie 14-04, nie osłabiając jednak przy tym istniejących środków monitorowania i kontroli.
(5) Zalecenie ICCAT 18-02 uchyla zalecenie 17-07, które wdrożono do prawa Unii w drodze rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 6 .
(6) Na 26. posiedzeniu zwyczajnym w 2019 r. ICCAT przyjęła zalecenie 19-04 zmieniające wieloletni plan zarządzania ustanowiony w zaleceniu 18-02. Zalecenie ICCAT 19-04 uchyla i zastępuje zalecenie 18-02. Niniejsze rozporządzenie powinno wdrożyć do prawa Unii zalecenie 19-04.
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno także wdrożyć, w całości lub w części w stosownych przypadkach, zalecenia ICCAT: 06-07 dotyczące hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, 18-10 dotyczące minimalnej normy dla systemu monitorowania statków na obszarze objętym konwencją ICCAT, 96-14 dotyczące zgodności w odniesieniu do połowów tuńczyka błękitnopłetwego i włócznika w północnym Atlantyku, 13-13 dotyczące ustanowienia rejestru ICCAT w odniesieniu do statków o długości całkowitej wynoszącej co najmniej 20 m upoważnionych do prowadzenia działalności na obszarze objętym konwencją i 16-15 dotyczące przeładunku.
(8) Stanowiska Unii w regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem mają się opierać na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, tak aby zarządzanie zasobami rybnymi było zgodne z celami WPRyb, w szczególności z celem dotyczącym stopniowej odbudowy i zachowania populacji stad ryb powyżej poziomów biomasy umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu ("MSY") oraz z celem dotyczącym zapewnienia warunków dla rentownego i konkurencyjnego sektora połowowego i przetwórczego oraz działalności na lądzie związanej z połowami. Zgodnie ze sprawozdaniem, przygotowanym przez SCRS w październiku 2018 r., połowy tuńczyka błękitnopłetwego przy wskaźniku śmiertelności połowowej F0,1 są zgodne ze wskaźnikiem śmiertelności połowowej umożliwiającym osiągnięcie MSY (Fmsy). Uznaje się, że biomasa stada osiągnęła poziom zapewniający MSY. Wskaźnik wartości biomasy B0,1 ulega wahaniom: w przypadku średniego i niskiego poziomu rekrutacji przekracza poziom MSY, natomiast w przypadku wysokiego poziomu rekrutacji spada poniżej tego poziomu.
(9) W planie zarządzania uwzględniono specyfikę różnego rodzaju narzędzi i technik połowowych. Przy wdrażaniu planu zarządzania Unia i państwa członkowskie powinny promować działania w ramach rybołówstwa przybrzeżnego oraz stosowanie narzędzi i technik połowowych, które są selektywne i mają ograniczone skutki dla środowiska, w szczególności narzędzi i technik stosowanych w tradycyjnym łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym, przyczyniając się w ten sposób do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia lokalnych społeczności.
(10) Należy wziąć pod uwagę specyfikę i potrzeby rybołówstwa łodziowego na niewielką skalę. Oprócz odpowiednich przepisów zalecenia ICCAT 19-04, które usuwają przeszkody utrudniające udział łodzi przybrzeżnych w połowach tuńczyka błękitnopłetwego, państwa członkowskie powinny dołożyć dalszych starań w celu zapewnienia sprawiedliwego i przejrzystego podziału uprawnień do połowów między floty łodziowego i tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego oraz większe floty, w sposób zgodny z ich zobowiązaniami wynikającymi z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(11) Aby zapewnić przestrzeganie przepisów WPRyb, przyjęto unijne akty prawne ustanawiające system kontroli, inspekcji i egzekwowania, który obejmuje zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (zwanych dalej "połowami NNN"). W szczególności rozporządzeniem Rady (WE) nr 1224/2009 7 ustanowiono unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania zgodnie z globalnym i zintegrowanym podejściem, tak aby zapewnić przestrzeganie wszystkich przepisów WPRyb. W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 404/2011 8 określono szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1005/2008 9 ustanowiono wspólnotowy system zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania. Rozporządzenia te zawierają już przepisy obejmujące szereg środków określonych w zaleceniu ICCAT 19-04, takie jak przepisy regulujące licencje połowowe i upoważnienia do połowów, a także niektóre przepisy dotyczące systemów monitorowania statków. W związku z tym nie ma potrzeby uwzględniania w niniejszym rozporządzeniu przepisów obejmujących te środki.
(12) W rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013 ustanowiono pojęcie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony. Aby zapewnić spójność, pojęcie minimalnego rozmiaru przyjęte przez ICCAT powinno zostać wprowadzone do prawa Unii jako minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony.
(13) Zgodnie z zaleceniem ICCAT 19-04 złowione osobniki tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony muszą zostać odrzucone; to samo dotyczy połowów tuńczyka błękit- nopłetwego, które przekraczają limity przyłowów ustanowione w rocznych planach połowowych. Aby Unia mogła wypełnić zobowiązania międzynarodowe nałożone przez ICCAT, w art. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/98 10 przewidziano odstępstwa od obowiązku wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/98 wdraża określone przepisy zalecenia 19-04 ustanawiające obowiązek dokonywania odrzutów tuńczyka błękitnopłetwego w odniesieniu do statków, które przekraczają przydzieloną im kwotę lub maksymalny poziom dozwolonych przyłowów. Zakres tego rozporządzenia delegowanego obejmuje statki wykorzystywane do połowów rekreacyjnych. Niniejsze rozporządzenie nie musi zatem zawierać takich obowiązków dotyczących odrzutów i wypuszczeń i w związku z tym rozporządzenie to pozostaje bez uszczerbku dla analogicznych przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/98.
(14) Podczas dorocznego posiedzenia w 2018 r. umawiające się strony konwencji uznały potrzebę wzmocnienia kontroli w odniesieniu do niektórych operacji dotyczących tuńczyka błękitnopłetwego. W tym celu podczas tego posiedzenia uzgodniono, że umawiające się strony konwencji odpowiedzialne za miejsca hodowli lub tuczu powinny zapewnić pełną identyfikowalność operacji umieszczania w sadzach i powinny przeprowadzać wyrywkowe kontrole w oparciu o analizę ryzyka.
(15) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 640/2010 11 przewidziano elektroniczny dokument połowowy dotyczący tuńczyka błękitnopłetwego (zwany dalej "eBCD") przy wdrażaniu zalecenia ICCAT 09-11 zmieniającego zalecenie 08-12. Zalecenia ICCAT 17-09 i 11-20 dotyczące stosowania eBCD zostały ostatnio uchylone zaleceniami ICCAT 18-12 i 18-13. W związku z tym rozporządzenie (UE) nr 640/2010 stało się nieaktualne, a Komisja przyjęła wniosek dotyczący nowego rozporządzenia wdrażającego najnowsze przepisy ICCAT dotyczące eBCD. Dlatego niniejsze rozporządzenie nie powinno odwoływać się do rozporządzenia (UE) nr 640/2010, lecz ogólnie do systemu dokumentowania połowów zalecanego przez ICCAT.
(16) Biorąc pod uwagę fakt, że niektóre zalecenia ICCAT są często zmieniane przez umawiające się strony ICCAT i prawdopodobnie będą nadal zmieniane w przyszłości, w celu szybkiego wdrożenia do prawa Unii przyszłych zaleceń ICCAT zmieniających lub uzupełniających plan zarządzania, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do następujących kwestii: terminów przekazywania informacji, przedziałów czasowych dla okresów połowu; odstępstw od zakazu dotyczącego przenoszenia niewykorzystanych kwot; minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony; wartości procentowych i parametrów, informacji, które mają być przedłożone Komisji; zadań obserwatorów krajowych i obserwatorów regionalnych, powodów odmowy zezwolenia na transfer ryb; powodów przejmowania połowów i polecenia wypuszczenia ryb. Ponadto co roku Komisja, reprezentująca Unię na posiedzeniach ICCAT, zgadza się na szereg czysto technicznych zaleceń ICCAT związanych z systemem wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT, w szczególności dotyczących ograniczeń zdolności połowowej, wymogów związanych z dziennikiem połowowym, formularzy raportów połowowych, deklaracji przeładunkowych i deklaracji transferu ICCAT, minimalnych informacji na potrzeby upoważnień do połowów, minimalnej liczby statków rybackich w związku z systemem wspólnej międzynarodowej inspekcji ICCAT; szczegółów dotyczących systemu inspekcji i programu obecności obserwatorów, norm lub zapisu wideo, protokołu operacji wypuszczania, norm postępowania z martwymi rybami, deklaracji umieszczania w sadzach lub norm dotyczących systemów monitorowania statków, które powinny być wdrożone do prawa Unii załącznikami I-XV do niniejszego rozporządzenia. Należy zatem przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE także w odniesieniu do zmiany lub uzupełnienia załączników I-XV do niniejszego rozporządzenia zgodnie ze zmienionymi lub uzupełnionymi zaleceniami ICCAT. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonal- nym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 12 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(17) Zalecenia ICCAT dotyczące połowów tuńczyka błękitnopłetwego, a mianowicie czynności związanych z połowem, transferem, transportem, umieszczaniem w sadzu, hodowlą, odławianiem i przenoszeniem, często ulegają zmianie. Technologie służące do kontroli połowów i zarządzania nimi, takie jak kamery stereoskopowe i metody alternatywne stale się rozwijają i muszą być jednolicie stosowane przez państwa członkowskie. Podobnie, w razie konieczności należy również opracować procedury operacyjne, aby wesprzeć państwa członkowskie w przestrzeganiu zasad ICCAT wdrażanych do prawa Unii niniejszym rozporządzeniem. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych zasad przenoszenia żywego tuńczyka błękitnopłetwego, operacji transferu i umieszczania w sadzach. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 13 .
(18) Akty delegowane i akty wykonawcze przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla wdrażania przyszłych zaleceń ICCAT do prawa Unii w drodze zwykłej procedury ustawodawczej.
(19) Ponieważ niniejsze rozporządzenie ustanawia nowy i kompleksowy plan zarządzania zasobami tuńczyka błękitno- płetwego, należy uchylić przepisy dotyczące tuńczyka błękitnopłetwego określone w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2107 14 i (UE) 2019/833 15 . W odniesieniu do art. 43 rozporządzenia (UE) 2017/2107 część dotycząca włócznika śródziemnomorskiego została włączona do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1154 16 . Należy również uchylić niektóre przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1936/2001 17 . Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1936/2001, (UE) 2017/2107 i (UE) 2019/833.
(20) Zaleceniem ICCAT 18-02 uchylono zalecenie 17-07, ponieważ stan stada nie wymaga już środków nadzwyczajnych przewidzianych w planie odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego ustanowionego w tym zaleceniu. Należy zatem uchylić rozporządzenie (UE) 2016/1627, które wdrożyło ten plan odbudowy,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: