a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (EWG) nr 2821/71 upoważnia Komisję do stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia do niektórych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych wchodzących w zakres zastosowania art. 101 ust. 1 Traktatu, mających na celu prowadzenie prac badawczo-rozwojowych nad produktami, technologiami lub procesami aż do etapu przemysłowego zastosowania oraz wykorzystywanie ich wyników, w tym postanowień dotyczących praw własności intelektualnej.
(2) Art. 179 ust. 2 Traktatu wzywa Unię do sprzyjania przedsiębiorstwom, w tym małym i średnim przedsiębiorstwom, w ich wysiłkach badawczych i wysokiej jakości rozwoju technologicznym oraz do wspierania ich wysiłków w zakresie wzajemnej współpracy. Współpraca między przedsiębiorstwami w zakresie badań i rozwoju może przyczynić się do osiągnięcia celów Europejskiego Zielonego Ładu 3 .
(3) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1217/2010 4 określono kategorie porozumień badawczo-rozwojowych, które zdaniem Komisji zwykle spełniają warunki określone w art. 101 ust. 3 Traktatu. Rozporządzenie to wygasa 30 czerwca 2023 r. W związku z ogólnie pozytywnymi doświadczeniami zgromadzonymi podczas stosowania tego rozporządzenia oraz w świetle oceny wyników rozporządzenia należy przyjąć nowe rozporządzenie w sprawie wyłączeń grupowych.
(4) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ułatwienie prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, jednocześnie skutecznie chroniąc konkurencję. Niniejsze rozporządzenie ma również na celu zagwarantowanie przedsiębiorstwom odpowiedniego poziomu pewności prawa. Aby osiągnąć te cele, należy wziąć pod uwagę potrzebę możliwie jak największego uproszczenia nadzoru administracyjnego i ram legislacyjnych.
(5) Na potrzeby stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu można zasadniczo przyjąć, że poniżej pewnego poziomu władzy rynkowej pozytywne skutki porozumień badawczo-rozwojowych będą przeważać nad ich negatywnym wpływem na konkurencję.
(6) Na potrzeby stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia nie jest konieczne określanie, jakie porozumienia mogą wchodzić w zakres stosowania art. 101 ust. 1 Traktatu. Przy indywidualnej ocenie porozumień na podstawie art. 101 ust. 1 Traktatu należy uwzględnić kilka czynników, w szczególności strukturę rynku właściwego.
(7) Największe szanse na to, że współpraca w zakresie wspólnych lub opłacanych prac badawczo-rozwojowych oraz w zakresie wykorzystywania ich wyników przyczyni się do postępu technicznego i gospodarczego, będą wówczas, gdy strony wniosą do tej współpracy uzupełniające się umiejętności, aktywa lub działania.
(8) Zasadniczo można się spodziewać, że konsumenci odniosą korzyści z nasilenia i większej skuteczności prac badawczo-rozwojowych dzięki wprowadzeniu nowych lub ulepszonych produktów, technologii lub procesów lub szybszemu wprowadzaniu ich na rynek, lub obniżeniu cen wynikającemu z nowych lub ulepszonych produktów, technologii lub procesów.
(9) Wspólne wykorzystywanie wyników może przybierać różne formy, takie jak produkcja i dystrybucja produktów, stosowanie technologii lub procesów, przenoszenie praw własności intelektualnej lub udzielanie na nie licencji lub udostępnianie know-how wymaganego do takiej produkcji lub zastosowania, które w znacznym stopniu przyczyniają się do postępu technicznego lub gospodarczego.
(10) Aby wspólne wykorzystywanie wyników uzasadniało wyłączenie ustanowione niniejszym rozporządzeniem, powinno ono dotyczyć produktów (w tym towarów i usług), technologii lub procesów, w przypadku których wykorzystywanie wyników prac badawczo-rozwojowych jest niezbędne.
(11) Ponadto wszystkie strony powinny w ramach porozumienia badawczo-rozwojowego zgodzić się, że wszystkie one będą miały pełen dostęp do ostatecznych wyników wspólnych prac badawczo-rozwojowych, w tym wszelkich wynikających z tych prac praw własności intelektualnej i know-how, na potrzeby dalszych prac badawczo-rozwojowych i w celu wykorzystywania tych wyników, gdy tylko takie ostateczne wyniki będą dostępne. Dostęp do wyników zasadniczo nie powinien być ograniczany, jeśli chodzi o wykorzystywanie wyników na potrzeby dalszych prac badawczo-rozwojowych. Jeżeli jednak strony, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, ograniczą swoje prawa do wykorzystywania wyników, szczególnie jeśli specjalizują się one w kontekście wykorzystywania wyników, możliwe jest odpowiednie ograniczenie dostępu do wyników na potrzeby ich wykorzystywania. Ponadto jeżeli w pracach badawczo-rozwojowych biorą udział instytucje akademickie, instytuty badawcze lub przedsiębiorstwa, które prowadzą prace badawczo-rozwojowe na zasadzie komercyjnego świadczenia usług i zasadniczo nie wykorzystują wyników prac, mogą one zgodzić się na wykorzystywanie wyników prac badawczo-rozwojowych tylko do celów dalszych prac badawczo-rozwojowych.
(12) W zależności od swoich możliwości i potrzeb komercyjnych strony mogą wnosić nierówne wkłady do współpracy w zakresie badań i rozwoju. W związku z tym, aby odzwierciedlić i zrekompensować różnicę w wartości lub charakterze wkładu stron, porozumienia badawczo-rozwojowe objęte przywilejem ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu mogą przewidywać, że jedna strona zrekompensuje drugiej fakt otrzymania dostępu do wyników na potrzeby dalszych prac badawczo-rozwojowych lub wykorzystywania tych wyników. Rekompensata nie powinna jednak być na tyle wysoka, by skutecznie utrudniała taki dostęp.
(13) W przypadku gdy porozumienie badawczo-rozwojowe nie przewiduje wspólnego wykorzystywania wyników prac, strony powinny zgodzić się w ramach takiego porozumienia na wzajemne udzielenie sobie dostępu do swojego już istniejącego know-how, jeżeli takie know-how jest niezbędne do celów wykorzystywania wyników prac przez inne strony. Ewentualna pobierana rekompensata (na przykład opłaty licencyjne) nie powinna być na tyle wysoka, by w praktyce utrudniała innym stronom dostęp do know-how.
(14) Wyłączenie ustanowione niniejszym rozporządzeniem powinno być ograniczone do takich porozumień badawczo- rozwojowych, które nie dają przedsiębiorstwom możliwości wyeliminowania konkurencji w odniesieniu do istotnej części danych produktów, technologii lub procesów. Konieczne jest zatem wykluczenie z przywileju wyłączenia grupowego porozumień pomiędzy konkurentami, których łączny udział w rynku produktów, technologii lub procesów, które w wyniku prac badawczo-rozwojowych mogą zostać ulepszone lub zastąpione substytucyjnymi lub innymi produktami, technologiami lub procesami, przekracza w chwili zawarcia porozumienia określony poziom.
(15) W przypadku gdy jedna strona finansuje kilka projektów badawczo-rozwojowych realizowanych przez konkurentów w odniesieniu do tych samych produktów, technologii lub procesów, nie można wykluczyć powstania antykon- kurencyjnego efektu zamknięcia dostępu do rynku, w szczególności gdy strona ta nabywa w zamian wyłączne prawo do wykorzystywania wyników tych prac względem osób trzecich. W związku z tym, jeśli chodzi o porozumienia dotyczące opłacanych prac badawczo-rozwojowych, przywilej ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu powinien ograniczać się do porozumień, na mocy których łączny udział w rynku wszystkich stron uczestniczących w powiązanych porozumieniach, a mianowicie strony finansującej i wszystkich stron prowadzących prace badawczo-rozwojowe, nie przekracza określonego poziomu.
(16) Wyłączenie ustanowione w niniejszym rozporządzeniu nie powinno jednak podlegać progowi udziału w rynku, jeżeli strony porozumienia badawczo-rozwojowego nie są przedsiębiorstwami konkurującymi w odniesieniu do produktów, technologii lub procesów, które mogą zostać ulepszone lub zastąpione substytucyjnymi lub innymi produktami, technologiami lub procesami powstałymi w wyniku z porozumienia. Obejmuje to na przykład porozumienia dotyczące rozwoju produktów, technologii lub procesów, które stworzyłyby zupełnie nowy popyt, lub prac badawczo-rozwojowych, które nie są ściśle związane z konkretnym produktem, procesem lub konkretną technologią lub nie są jeszcze ukierunkowane na konkretny cel.
(17) Nie zakłada się, że w przypadku przekroczenia określonego w niniejszym rozporządzeniu progu udziału w rynku lub niespełnienia innych warunków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, porozumienia badawczo-rozwojowe zostają objęte postanowieniami art. 101 ust. 1 Traktatu albo nie spełniają warunków art. 101 ust. 3 Traktatu. W takich przypadkach konieczne jest przeprowadzenie indywidualnej oceny porozumienia badawczo-rozwojowego na podstawie art. 101 Traktatu.
(18) Aby zapewnić utrzymanie efektywnej konkurencji podczas wspólnego wykorzystywania wyników wspólnych lub opłacanych prac badawczo-rozwojowych, należy wprowadzić przepis, w myśl którego wyłączenie grupowe prze- staje mieć zastosowanie, jeśli łączny udział stron w rynku produktów, technologii lub procesów powstałych w wyniku prac badawczo-rozwojowych przekracza określony poziom. Bez względu na udział stron w rynku wyłączenie powinno być jednak dalej stosowane przez pewien okres po rozpoczęciu wspólnego wykorzystywania wyników, aby poczekać na stabilizację udziałów stron w rynku, w szczególności po wprowadzeniu na rynek całkowicie nowego produktu, oraz aby zagwarantować minimalny okres zwrotu poniesionych nakładów.
(19) Wyłączenie ustanowione w niniejszym rozporządzeniu nie powinno stosować się do porozumień zawierających ograniczenia, które nie są niezbędne do osiągnięcia pozytywnych skutków płynących z porozumienia badawczo- rozwojowego. Co do zasady porozumienia zawierające pewne rodzaje poważnych ograniczeń konkurencji, takie jak ograniczenie swobody stron do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych w sferze niezwiązanej z porozumieniem, ustalanie cen stosowanych wobec osób trzecich, ograniczenia produkcji lub sprzedaży oraz ograniczenia możliwości prowadzenia sprzedaży biernej produktów, technologii lub procesów powstałych w wyniku wspólnych lub opłacanych prac badawczo-rozwojowych, powinny być wykluczone z przywileju wyłączenia ustanowionego niniejszym rozporządzeniem bez względu na udział stron w rynku. W tym kontekście ograniczenia dotyczące dziedzin zastosowań nie stanowią ani ograniczeń produkcji lub sprzedaży, ani ograniczeń terytorialnych lub dotyczących klientów.
(20) Dzięki zastosowaniu progów udziału w rynku, nieobejmowaniu wyłączeniem niektórych porozumień oraz warunkom przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu zasadniczo zadbano o to, by porozumienia, do których stosuje się wyłączenie grupowe, nie dawały stronom możliwości wyeliminowania konkurencji w odniesieniu do istotnej części danych produktów, technologii lub procesów.
(21) Porozumienia między przedsiębiorstwami niebędącymi konkurującymi dostawcami produktów, technologii lub procesów, które w wyniku prac badawczo-rozwojowych mogą zostać ulepszone lub zastąpione substytucyjnymi lub innymi produktami, technologiami lub procesami i które spełniają warunki określone w niniejszym rozporządzeniu, będą eliminować skuteczną konkurencję w sferze innowacji tylko w szczególnych okolicznościach. Dlatego też należy objąć takie porozumienia przywilejem wyłączenia przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu bez względu na udział w rynku oraz cofnąć przywilej wyłączenia ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu we wszelkich wyjątkowych przypadkach. Wyłączenie takich porozumień na mocy niniejszego rozporządzenia pozostaje bez uszczerbku dla oceny wpływu na konkurencję porozumień badawczo-rozwojowych, które nie spełniają warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, lub porozumień, w odniesieniu do których cofnięto przywilej wyłączenia ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu.
(22) Niniejsze rozporządzenie powinno wskazywać typowe sytuacje, w których można uznać za właściwe cofnięcie przywileju wyłączenia ustanowionego w nim, zgodnie z art. 29 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 5 .
(23) Ze względu na to, że porozumienia badawczo-rozwojowe często mają charakter długoterminowy, szczególnie jeśli współpraca obejmuje wykorzystywanie wyników, okres obowiązywania niniejszego rozporządzenia powinien wynosić 12 lat,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: