KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 1 , w szczególności jego art. 62 ust. 14 i 15,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 748/2012 2 ustanowiono wspólne wymagania techniczne dotyczące projektowania i produkcji cywilnych statków powietrznych, a także silników, śmigieł i części, które mają być w nich zamontowane.
(2) Zgodnie z pkt 3.1 lit. b) załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/1139 zatwierdzone organizacje projektujące i produkujące cywilne statki powietrzne, a także silniki, śmigła i części, które mają być w nich zamontowane, muszą, stosownie do rodzaju działalności i wielkości organizacji, wdrożyć i utrzymywać system zarządzania zapewniający zgodność z zasadniczymi wymogami określonymi w tym załączniku, zarządzać ryzykiem dotyczącym bezpieczeństwa oraz stale dążyć do doskonalenia tego systemu.
(3) Zgodnie z załącznikiem 19 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym podpisanej w Chicago w dniu 7 grudnia 1944 r. ("konwencja chicagowska") właściwe organy mogą żądać od zatwierdzonych organizacji projektujących i produkujących wdrożenia systemu zarządzania bezpieczeństwem.
(4) Należy zatem wprowadzić system zarządzania dla wszystkich organizacji projektujących i produkujących, objętych zakresem załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012, w celu spełnienia wymagań międzynarodowych norm i zalecanych metod postępowania Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) ustanowionych w załączniku 19 do konwencji chicagowskiej.
(5) Wszystkie zatwierdzone organizacje projektujące i produkujące są zobowiązane do ustanowienia systemu zgłaszania zdarzeń. Należy zatem zmienić przepisy załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 w celu zapewnienia, aby system zgłaszania zdarzeń został ustanowiony jako część systemu zarządzania organizacji oraz aby wymagania były spójne z wymaganiami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 376/2014 3 .
(6) Wystarczający okres przejściowy powinien umożliwić organizacjom projektującym i produkującym zapewnienie ich zgodności z nowymi zasadami i procedurami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem.
(7) Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) nr 748/2012.
(8) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2021/699 4 zastąpiono pkt 21.B.325 lit. c) w celu ustalenia, w jakich przypadkach właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji, oprócz świadectwa zdatności do lotu, o którym mowa w pkt 21.B.325 lit. a) i b), powinien również wydać poświadczenie przeglądu zdatności do lotu, biorąc pod uwagę, czy przepisy części M lub części ML rozporządzenia Komisji (UE) nr 1321/2014 5 mają zastosowanie do danego statku powietrznego. W przyjętym tekście nie odniesiono się jednak w odpowiedni sposób do przypadku nowych statków powietrznych. Należy zatem sprostować rozporządzenie (UE) nr 748/2012.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią nr 04/2020 6 Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, przedłożoną na podstawie art. 76 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139,
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 127 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: