(notyfikowana jako dokument nr C(2022) 9240)(Jedynie tekst w języku szwedzkim jest autentyczny)
(Dz.U.UE L z dnia 15 grudnia 2022 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Akt przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji do Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 142,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją 96/228/WE 1 Komisja zatwierdziła krajowy program pomocy długoterminowej dla rolnictwa w północnych regionach Szwecji ("program pomocy nordyckiej") zgłoszony przez Szwecję zgodnie z art. 143 Aktu przystąpienia w celu uzyskania zezwolenia zgodnie z art. 142 Aktu przystąpienia. Decyzję 96/228/WE zastąpiono decyzją Komisji C(2010) 6050 2 . Decyzja ta została zastąpiona decyzją Komisji (UE) 2018/479 3 .
(2) Ponieważ zezwolenie Szwecji na wdrażanie programu pomocy nordyckiej określonego w decyzji (UE) 2018/479 wygasa w dniu 31 grudnia 2022 r., należy przyjąć nową decyzję.
(3) Pismem z dnia 1 lipca 2022 r. Szwecja powiadomiła Komisję o swoim wniosku dotyczącym przedłużenia programu pomocy nordyckiej. Szwecja wystąpiła z wnioskiem, aby Komisja zmieniła decyzję (UE) 2018/479 w celu kontynuacji programu z przedłużonym o jeden rok okresem obowiązywania, zwiększenia całkowitej rocznej wartości odniesienia, co pociąga za sobą dostosowanie poziomów wsparcia, oraz w celu zmiany daty, z którą Szwecja powinna przedstawić wnioski dotyczące zmiany i przedłużenia programu.
(4) Krajowa pomoc długoterminowa, o której mowa w art. 142 Aktu przystąpienia, ma na celu zapewnienie utrzymania działalności rolniczej w północnych regionach określonych przez Komisję.
(5) Uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 142 ust. 1 i 2 Aktu przystąpienia, należy określić jednostki administracyjne pogrupowane według podregionów, położone na obszarach na północ od 62. równoleżnika lub na obszarach przylegających do niego, na których występują porównywalne warunki klimatyczne, powodujące, że prowadzenie działalności rolniczej jest szczególnie utrudnione. W podregionach tych gęstość zaludnienia wynosi nie więcej niż 10 mieszkańców na kilometr kwadratowy, wykorzystywana powierzchnia użytków rolnych stanowi na ich obszarze 10 % lub mniej całkowitej powierzchni obszaru gminy, a część wykorzystywanej powierzchni użytków rolnych przeznaczonej pod rośliny polowe przeznaczone do spożycia przez ludzi stanowi 20 % lub mniej. Należy uwzględnić podregiony otoczone innymi podregionami leżącymi na takich obszarach, nawet jeśli nie spełniają one tych samych wymogów.
(6) W celu ułatwienia zarządzania programem i skoordynowania go ze wsparciem udzielanym na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 4 na obszarach otrzymujących pomoc na podstawie niniejszej decyzji należy uwzględnić te same jednostki gminne co te, które należą do obszaru wyznaczonego na podstawie art. 32 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 5 oraz art. 71 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/2115 w planie strategicznym WPR na rzecz wdrażania wspólnej polityki rolnej w Szwecji na lata 2023-2027.
(7) Okresem odniesienia, który należy uwzględnić podczas dokonywania oceny rozwoju produkcji rolnej i ogólnego poziomu wsparcia, powinien - na podstawie dostępnych statystyk krajowych oraz w celu zapewnienia jednolitego stosowania we wszystkich sektorach produkcji - być rok 1993.
(8) Zgodnie z art. 142 Aktu przystąpienia całkowita kwota przyznanej pomocy powinna być wystarczająca do utrzymania działalności rolniczej w północnych regionach Szwecji, ale nie może prowadzić do ogólnego wsparcia przekraczającego poziom wsparcia w przedakcesyjnym okresie odniesienia, który zostanie określony. W celu udzielenia wsparcia na podstawie art. 142 Aktu przystąpienia na odpowiednim poziomie, uwzględniając obecne koszty produkcji i nie przekraczając jednocześnie poziomu wsparcia w określonym przedakcesyjnym okresie odniesienia, przy określaniu maksymalnego dopuszczalnego poziomu pomocy na podstawie tego artykułu należy uwzględnić zmiany wskaźnika cen konsumpcyjnych w Szwecji w latach od 1993 do 2022.
(9) W związku z tym, na podstawie danych z 1993 r. do końca kwietnia 2022 r., maksymalna kwota rocznej pomocy obliczona jako średnia w sześcioletnim okresie od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2028 r. powinna wynosić 473,75 mln SEK.
(10) W celu uproszczenia programu pomocy nordyckiej i umożliwienia Szwecji elastycznego kierowania pomocy do różnych sektorów produkcji należy ustalić jedną maksymalną średnią roczną kwotę pomocy w odniesieniu do łącznego wsparcia, w tym odrębne maksymalne wsparcie w zakresie produkcji i transportu mleka krowiego w celu zapewnienia zrównoważonego podziału wsparcia.
(11) Pomoc należy przyznawać corocznie na podstawie czynników produkcji (duże jednostki przeliczeniowe i hektary), z wyjątkiem mleka krowiego, w przypadku którego pomoc należy przyznawać na podstawie jednostek produkcji (kilogramów) w ramach całkowitych limitów ustanowionych w niniejszej decyzji.
(12) Aby umożliwić szybkie reagowanie na zmienność cen produkcji rolnej i utrzymanie działalności rolniczej w północnych regionach Szwecji, należy umożliwić Szwecji ustalenie na każdy rok kalendarzowy kwoty pomocy na sektor w ramach kategorii pomocy i na jednostkę produkcji.
(13) Szwecja powinna zróżnicować pomoc w swoich północnych regionach i ustalić roczne kwoty pomocy stosownie do stopnia nasilenia naturalnego utrudnienia oraz innych obiektywnych, przejrzystych i uzasadnionych kryteriów odnoszących się do celów określonych w art. 142 ust. 3 akapit trzeci Aktu przystąpienia, którymi są: zachowanie tradycyjnej produkcji produktów podstawowych i przetworzonych odpowiadających w szczególny sposób warunkom klimatycznym danych regionów, poprawa struktur produkcji, wprowadzania do obrotu i przetwarzania produktów rolnych, ułatwienie usuwania takich produktów oraz zapewnienie odpowiedniej ochrony środowiska i terenów wiejskich.
(14) Pomoc należy wypłacać corocznie na podstawie rzeczywistej liczby kwalifikujących się czynników produkcji. Szwecja powinna mieć jednak prawo do wypłaty pomocy w zakresie mleka krowiego, kur niosek i świń przeznaczonych do uboju, a także transportu mleka krowiego w miesięcznych ratach. Pomoc w zakresie mleka krowiego opiera się na rzeczywistej produkcji w celu zapewnienia ciągłości produkcji.
(15) Należy unikać nadmiernej rekompensaty dla producentów poprzez odzyskiwanie nienależnych płatności w sposób niezwłoczny, a najpóźniej przed dniem 1 czerwca następnego roku.
(16) Zgodnie z art. 142 ust. 2 Aktu przystąpienia pomoc przyznana na podstawie niniejszej decyzji nie powinna prowadzić do zwiększenia całkowitej produkcji w stosunku do tradycyjnego poziomu produkcji na obszarze objętym programem pomocy nordyckiej.
(17) W związku z tym konieczne jest ustalenie rocznej maksymalnej liczby kwalifikujących się czynników produkcji w odniesieniu do każdej kategorii pomocy oraz maksymalnej dopuszczalnej rocznej wielkości produkcji mleka krowiego na poziomie równym lub niższym niż w okresach odniesienia.
(18) W przypadku gdy liczba czynników produkcji w kategorii lub wielkość produkcji mleka krowiego przekraczają maksymalny poziom w danym roku, w celu przestrzegania średnich pięcioletnich liczbę kwalifikujących się czynników produkcji lub ilość mleka krowiego należy zmniejszyć o odpowiednią liczbę czynników produkcji w latach kalendarzowych następujących po roku, w którym nastąpiło przekroczenie maksymalnej ilości, z wyjątkiem pomocy z tytułu transportu mleka krowiego, kur niosek i świń przeznaczonych do uboju oraz mleka krowiego, w odniesieniu do których ilość kwalifikująca się może zostać obniżona o ilość odpowiadającą nadwyżce w ostatnim miesiącu roku, w którym przekroczono maksymalną dopuszczalną ilość.
(19) Ponieważ zgłaszanie do Komisji wniosków dotyczących przedłużenia i zmiany pomocy zatwierdzonej na podstawie niniejszej decyzji powinno umożliwić terminowe przygotowanie oceny programu, należy umożliwić dokonanie takiego zgłoszenia w tym samym roku, w którym składane jest pięcioletnie sprawozdanie, oraz przedłużyć okres obowiązywania zatwierdzenia programu pomocy nordyckiej z pięciu do sześciu lat.
(20) Zgodnie z art. 143 ust. 2 Aktu przystąpienia Szwecja powinna przekazać Komisji informacje na temat wdrażania i skutków pomocy. W celu lepszej oceny długoterminowych skutków pomocy oraz aby ustalić poziomy pomocy jako średnie wieloletnie, należy co pięć lat składać sprawozdania o społeczno-gospodarczych skutkach pomocy i przekazywać coroczne sprawozdania zawierające informacje finansowe i inne informacje dotyczące wdrażania, niezbędne do zapewnienia przestrzegania warunków ustanowionych w niniejszej decyzji.
(21) Należy określić zasady mające zastosowanie do zmian wprowadzonych w programie przez Komisję lub zaproponowanych przez Szwecję w celu ochrony uzasadnionych oczekiwań beneficjentów pomocy i zapewnienia ciągłości programu, aby można było skutecznie realizować cele zawarte w art. 142 Aktu przystąpienia.
(22) Szwecja powinna zapewnić wprowadzenie odpowiednich środków kontroli w stosunku do beneficjentów pomocy. W celu zapewnienia skuteczności tych środków i przejrzystości wdrażania programu pomocy nordyckiej wspomniane środki kontroli należy w jak największym stopniu dostosować do środków stosowanych w ramach wspólnej polityki rolnej.
(23) Aby osiągnąć cel, jakim jest utrzymanie produkcji, zgodnie z art. 142 Aktu przystąpienia i aby ułatwić zarządzanie wsparciem, niniejsza decyzja powinna obowiązywać od dnia 1 stycznia 2023 r.
(24) W celu zapewnienia jasności należy uchylić decyzję (UE) 2018/479. Należy zapewnić środki przejściowe dotyczące sprawozdawczości w zakresie wsparcia udzielonego na podstawie art. 142 Aktu przystąpienia i wypłaconego w latach 2018-2022 na podstawie decyzji Komisji (UE) 2018/479,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2022 r.
