a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 3 dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych wdrożono na poziomie Unii zobowiązania określone w Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanej dalej "konwencją"), zatwierdzonej w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 2006/507/WE 4 , oraz zobowiązania określone w Protokole do konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanego dalej "protokołem"), zatwierdzonym w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 2004/259/WE 5 .
(2) Na siódmym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, które odbyło się w dniach 4-15 maja 2015 r., uzgodniono, że do załącznika A do konwencji dodany zostanie pentachlorofenol oraz jego sole i estry (zwane dalej "pentachloro- fenolem"). Na dziewiątym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, które odbyło się w dniach 29 kwietnia - 10 maja 2019 r., uzgodniono, że do załącznika A do konwencji dodany zostanie dikofol, a także kwas perfluorook- tanowy (PFOA), jego sole i związki pochodne. Na dziesiątym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, które odbyło się w dniach 6-17 czerwca 2022 r., uzgodniono, że do załącznika A do konwencji dodany zostanie kwas perfluoro- heksanosulfonowy (PFHxS), jego sole i związki pochodne. W związku z tymi zmianami w konwencji oraz w celu zapewnienia, aby gospodarowanie odpadami zawierającymi te substancje odbywało się zgodnie z postanowieniami konwencji, trzeba również zmienić załączniki IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 poprzez dodanie do tych załączników pentachlorofenolu, dikofolu i PFOA, jego soli i związków pochodnych oraz PFHxS, jego soli i związków pochodnych oraz wskazanie odpowiadających im dopuszczalnych wartości stężenia.
(3) Pentachlorofenol został wymieniony już wcześniej w załącznikach IV i V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 6 rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/636 7 , przy czym wartość wskazana w załączniku IV wynosiła 100 mg/kg, a wartość w załączniku V - 1 000 mg/kg. W rozporządzeniu (UE) 2019/1021 uchylającym rozporządzenie (WE) nr 850/2004 w sposób niezamierzony pominięto pentachlorofenol. Konieczna jest zatem zmiana załączników IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 w celu dodania do nich pentachlorofenolu.
(4) Załączniki IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 zawierają już dopuszczalne wartości stężenia dla następujących substancji lub grup substancji: a) suma stężeń eteru tetrabromodifenylu, eteru pentabromodifenylu, eteru hek- sabromodifenylu, eteru heptabromodifenylu i eteru dekabromodifenylu (z wyjątkiem tego ostatniego, który nie jest wymieniony w załączniku V do tego rozporządzenia); b) heksabromocyklododekan; c) chloroalkany C10-13 (krótko- łańcuchowe parafiny chlorowane) (SCCP); oraz d) polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany (PCDD/PCDF). Zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1021 dopuszczalne wartości stężenia określone w załączniku IV dla tych substancji należy zmienić, aby dostosować ich wartości dopuszczalne do postępu naukowo-technicznego. Aby zachować spójność z wykazem polibromowanych eterów difenylowych (PBDE) określonym w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2019/1021, substancję eter dekabromodifenylowy należy dodać do PBDE wymienionych w trzeciej kolumnie załącznika V do tego rozporządzenia.
(5) Aby umożliwić państwom członkowskim gromadzenie danych na temat faktycznej ilości PCDD/PCDF i dioksynopo- dobnych polichlorowanych bifenyli (dl-PCB) w popiołach i sadzy pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych oraz w popiołach lotnych z kotłów na biomasę wykorzystywanych do produkcji ciepła i energii elektrycznej, a także aby dać państwom członkowskim wystarczająco dużo czasu na podjęcie środków niezbędnych do wprowadzenia w życie rozporządzenia (UE) 2019/1021, zmieniona dopuszczalna wartość stężenia dla sumy PCDD/PCDF i dl-PCB powinna, w odniesieniu do popiołów i sadzy z prywatnych gospodarstw domowych oraz do popiołów lotnych z kotłów na biomasę, mieć zastosowanie dopiero po pewnym czasie od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Aby umożliwić opracowanie odpowiednich strategii zbierania i przetwarzania tych popiołów i sadzy oraz aby ułatwić przegląd, o którym mowa w załączniku IV, i monitorowanie wdrażania na podstawie art. 13 rozporządzenia (UE) 2019/1021, państwa członkowskie powinny gromadzić informacje na temat obecności PCDD/PCDF i dl-PCB w popiołach i sadzy pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych oraz w popiołach lotnych z kotłów na biomasę wykorzystywanych do produkcji ciepła i energii elektrycznej. Informacje te należy udostępniać nie później niż 1 lipca 2026 r.
(6) W odniesieniu do PBDE wymienionych w rozporządzeniu (UE) 2019/1021 dopuszczalną wartość stężenia dla sumy tych substancji w odpadach należy ustalić na poziomie 500 mg/kg. Biorąc pod uwagę spadek stężenia PBDE w niektórych odpadach wynikający z istniejących ograniczeń co do wprowadzania do obrotu i stosowania PBDE oraz w świetle możliwego rozwoju odpowiednich metod sortowania i metod analitycznych, dopuszczalną wartość należy obniżyć do 350 mg/kg po 3 latach od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i do 200 mg/kg po pięciu latach od jego wejścia w życie.
(7) Biorąc pod uwagę, że podgrupa 12 kongenerów PCB, a mianowicie PCB-77, PCB-81, PCB-105, PCB-114, PCB-118, PCB-123, PCB-126, PCB-156, PCB-157, PCB-167, PCB-169 i PCB 189, znanych jako dl-PCB, ma właściwości toksykologiczne bardzo zbliżone do PCDD/PCDF, i aby uwzględnić łączny wpływ wszystkich związków dioksynopodob- nych wymienionych w rozporządzeniu (UE) 2019/1021, należy dodać dl-PCB do istniejącej pozycji grupowej dla PCDD/PCDF w załącznikach IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021. Należy również zmienić wykaz wartości współczynnika równoważnego toksyczności w części 2 załącznika V do tego rozporządzenia, aby wprowadzić odpowiednie wartości dla poszczególnych kongenerów dl-PCB.
(8) Zaproponowane dopuszczalne wartości stężenia w załącznikach IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 ustalono z zastosowaniem metodyki wykorzystanej do określenia dopuszczalnych wartości stężeń w ramach poprzednich zmian załączników IV i V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Zaproponowane dopuszczalne wartości stężenia powinny opierać się na zasadzie ostrożności ustanowionej w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i prowadzić do wyeliminowania w miarę możliwości uwalniania trwałych zanieczyszczeń organicznych do środowiska, aby osiągnąć cel, jakim jest wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska wiążący się ze zniszczeniem lub nieodwracalnym przekształceniem przedmiotowych substancji. Dopuszczalne wartości stężenia powinny również uwzględniać szerszy cel polityczny polegający na doporowadzeniu do zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń na rzecz nietoksycznego środowiska, zwiększenia recyklingu, zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych, rozwinięcia nietoksycznych cykli materiałowych oraz na doprowadzeniu do nietoksycznej gospodarki o obiegu zamkniętym, który to cel został zapisany w komunikacie Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowanym "Europejski Zielony Ład".
(9) Dopuszczalne wartości stężenia określone w załącznikach IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 powinny być spójne i powinny przyczyniać się do wdrożenia komunikatu Komisji z dnia 14 października 2020 r. zatytułowanego "Strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności na rzecz nietoksycznego środowiska".
(10) Aby zapewnić lepszą identyfikowalność i skuteczne przetwarzanie odpadów zawierających trwałe zanieczyszczenia organiczne oraz aby uniknąć niespójności w prawie Unii, konieczne jest zapewnienie spójności przepisów dotyczących odpadów zawierających trwałe zanieczyszczenia organiczne pierwotnie ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004, obecnie uchylonym rozporządzeniem (UE) 2019/1021, z przepisami ustanowionymi później. Komisja powinna zatem ocenić, czy odpady zawierające trwałe zanieczyszczenia organiczne w stopniu przekraczającym dopuszczalne wartości stężenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2019/1021 powinny zostać sklasyfikowane jako niebezpieczne, i w stosownym przypadku przedstawić odpowiednio wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE 8 lub wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany decyzji Komisji 2000/532/WE 9 bądź oba te wnioski.
(11) Zgodnie z celami strategii w zakresie wyrobów włókienniczych określonymi w komunikacie Komisji z dnia 30 marca 2022 r. zatytułowanym "Strategia UE na rzecz zrównoważonych wyrobów włókienniczych o obiegu zamkniętym" wyroby włókiennicze wprowadzane do obrotu w Unii powinny być w znacznej mierze wykonane z włókien pochodzących z recyklingu, które nie zawierają substancji niebezpiecznych. W celu zapewnienia, aby wyroby włókiennicze pochodzące z recyklingu nie zawierały od początku niebezpiecznych substancji chemicznych, takich jak PFOA, konieczne jest obniżenie wartości dopuszczalnych dla PFOA, jego soli i związków pochodnych w odpadach, ponieważ ich obecność może mieć wpływ na zbieranie i przetwarzanie odpadów włókienniczych. Komisja powinna zatem dokonać przeglądu dopuszczalnej wartości stężenia, by obniżyć tę wartość, pod warunkiem że będzie to wykonalne w świetle postępu naukowego i technicznego.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/1021.
(13) Należy przewidzieć odpowiedni okres, aby umożliwić przedsiębiorstwom i właściwym organom dostosowanie się do nowych wymogów.
(14) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ochrona środowiska i zdrowia ludzkiego przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z powodu transgranicznych skutków tych zanieczyszczeń, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Strasburgu dnia 23 listopada 2022 r.
