a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 7 lipca 2021 r. producent Stellantis złożył wniosek ("wniosek") o zatwierdzenie technologii inteligentnego podgrzewacza oleju napędowego jako technologii innowacyjnej do stosowania w napędzanych olejem napędowym samochodach osobowych ("pojazdy kategorii M1") i lekkich pojazdach użytkowych ("pojazdy kategorii N1") z konwencjonalnymi silnikami spalinowymi wewnętrznego spalania i w napędzanych olejem napędowym hybrydowych pojazdach elektrycznych kategorii M1 lub N1 niedoładowywanych zewnętrznie ("NOVC-HEV"), w przypadku których można stosować wartości nieskorygowanego pomiaru zużycia paliwa i emisji CO2 zgodnie z pkt 1.1.4 dodatku 2 do subzałącznika 8 do załącznika XXI do rozporządzenia Komisji (UE) 2017/1151 2 .
(2) Wniosek poddano ocenie zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/631, rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) nr 725/2011 3 i (UE) nr 427/2014 4 oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzenia (UE) nr 510/2011 (wersja z lipca 2018 r.) 5 . Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/631 do wniosku dołączono sprawozdanie z weryfikacji sporządzone przez niezależny zatwierdzony organ.
(3) Olej napędowy stosowany w pojazdach musi być filtrowany w celu zapewnienia wysokojakościowego procesu spalania i umożliwienia poprawnego działania pojazdu. W przypadku olejów napędowych istnieje właściwa dla nich określona niska temperatura, w której zawarte w nich najcięższe parafiny zaczynają się wytrącać i tworzą kryształki wosku, a te z kolei zatykają elementy filtrujące w układzie paliwowym, co prowadzi do niemożności uruchomienia silnika, przerw w zapłonie lub utraty mocy silnika podczas jazdy. W związku z tym pojazdy z silnikiem wysokoprężnym są wyposażone w podgrzewacz paliwa, który jest uruchamiany w niskich temperaturach i zapobiega takiemu procesowi zatykania.
(4) Wnioskodawca wykazał, że wskaźnik penetracji rynku w przypadku przedmiotowej technologii ekoinnowacyjnej nie przekroczył 3 % w roku 2019, co jest datą późniejszą niż rok referencyjny przewidziany w art. 2 ust. 2 lit. a) rozporządzeń wykonawczych (UE) nr 725/2011 i (UE) nr 427/2014. Kryterium innowacyjności jest zatem spełnione.
(5) Potwierdzono, że korzyści płynące ze wspomnianej technologii nie są objęte przeprowadzanym w ramach homologacji typu badaniem typu I dotyczącym CO2, ponieważ inteligentny podgrzewacz oleju napędowego nie jest uruchamiany w temperaturze, w której przeprowadza się to badanie.
(6) Technologia referencyjna, względem której należy oceniać ograniczenie emisji CO2 uzyskane dzięki inteligentnemu podgrzewaczowi oleju napędowego, to konwencjonalny podgrzewacz oleju napędowego połączony z zespołem filtra, włączający się przy temperaturze paliwa niższej niż +5 °C, a następnie wyłączający się przy temperaturze paliwa wyższej niż +8 °C, w oparciu o sygnał pochodzący z czujnika temperatury wewnątrz zespołu filtra oleju napędowego. Uruchomienie tego referencyjnego podgrzewacza oleju napędowego jest kontrolowane jedynie z wykorzystaniem progu temperatury. Inteligentny podgrzewacz oleju napędowego jest uruchamiany w oparciu o stan obciążenia parafinami wkładu filtra, monitorowany za pomocą czujnika ciśnienia filtra w uzupełnieniu czujnika temperatury. Skraca to czas, w którym podgrzewacz paliwa jest uruchomiony, przyczyniając się w ten sposób do ograniczenia zużycia energii i emisji CO2.
(7) Wnioskodawca przedstawił metodę określania ograniczenia emisji CO2 uzyskanego dzięki inteligentnemu podgrzewaczowi oleju napędowego. W celu określenia zużycia mocy przez technologię referencyjną i ekoinnowacyjną pojazd wyposażony w technologię ekoinnowacyjną należy badać w warunkach granicznych światowego zharmonizowanego cyklu badania pojazdów lekkich (WLTC) określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/1151, w temperaturze -20 °C i stosując olej napędowy arktyczny. Pojazd ma być wyposażony w otwarty elektroniczny moduł sterujący (ECU), który umożliwia odczyt sygnałów wyłączających podgrzewacz paliwa. Określono współczynnik stosowania odzwierciedlający średni udział wykorzystania technologii innowacyjnej w warunkach rzeczywistych, uwzględniając między innymi jakość paliwa, temperaturę otoczenia, charakterystykę komponentów technicznych, dane z pomiaru ruchu oraz udział w sprzedaży pojazdów w poszczególnych państwach członkowskich.
(8) Biorąc pod uwagę powyższe względy, należy uznać, że metoda badań jest odpowiednia do określenia ograniczenia emisji CO2 uzyskanego dzięki przedmiotowej technologii innowacyjnej. Stosując tę metodę badań, wnioskodawca wykazał również, że minimalny próg ograniczenia emisji CO2 wynoszący 0,5 g CO2/km jest przekroczony w sposób możliwy do sprawdzenia i statystycznie istotny.
(9) Producenci powinni mieć możliwość wystąpienia z wnioskiem do organu udzielającego homologacji typu o poświadczenie ograniczenia emisji CO2 wynikającego z wykorzystania technologii innowacyjnej, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszej decyzji. W tym celu producenci powinni zapewnić, aby do wniosku o poświadczenie dołączono sprawozdanie z weryfikacji sporządzone przez niezależny zatwierdzony organ, potwierdzające, że technologia innowacyjna spełnia warunki określone w niniejszej decyzji oraz że ograniczenie emisji zostało określone zgodnie z metodą badań, o której mowa w niniejszej decyzji.
(10) Organ udzielający homologacji typu odpowiada za dokładną weryfikację spełnienia określonych w niniejszej decyzji warunków poświadczenia ograniczenia emisji CO2 wynikającego z wykorzystania technologii innowacyjnej. W przypadku wydania poświadczenia odpowiedzialny organ udzielający homologacji typu powinien zapewnić, aby wszystkie elementy uwzględniane do celów poświadczenia były odnotowywane w sprawozdaniu z badań i przechowywane wraz ze sprawozdaniem z weryfikacji oraz aby informacje te były udostępniane Komisji na żądanie.
(11) Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, VIII i IX do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 6 , do technologii innowacyjnej należy przypisać indywidualny kod,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 13.
2 Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 z dnia 1 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów, zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 1).
3 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 427/2014 z dnia 25 kwietnia 2014 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z lekkich pojazdów dostawczych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 (Dz.U. L 125 z 26.4.2014, s. 57).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i (WE) nr 595/2009 oraz uchylające dyrektywę 2007/46/WE (Dz.U. L 151 z 14.6.2018, s. 1).
7 Art. 4 zmieniony przez sprostowanie z dnia 7 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.181.39) zmieniającego nin. decyzję z dniem 30 maja 2022 r.
8 Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 7 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.181.39) zmieniającego nin. decyzję z dniem 30 maja 2022 r.
9 W przypadku zastosowania wysokosprawnego alternatora 12-woltowego, 12-woltowego zespołu silnikowo-prądnicowego lub 48-woltowego zespołu silnikowo-prądnicowego połączonego z przetwornikiem 48 V/12 V DC/DC, który został zatwierdzony jako ekoinnowacja zgodnie z decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2020/174, (UE) 2020/1232, (UE) 2020/1167 lub (UE) 2021/488, organ udzielający homologacji typu stosuje sprawność alternatora określoną zgodnie z daną decyzją.
10 W przypadku zastosowania wysokosprawnego alternatora 12-woltowego, 12-woltowego zespołu silnikowo-prądnicowego lub 48-woltowego zespołu silnikowo-prądnicowego połączonego z przetwornikiem 48 V/12 V DC/DC, który został zatwierdzony jako ekoinnowacja zgodnie z decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2020/174, (UE) 2020/1232, (UE) 2020/1167 lub (UE) 2021/488, organ udzielający homologacji typu stosuje sprawność określoną zgodnie z daną decyzją.