KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 1 , w szczególności jego art. 22 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 3 i art. 46 ust. 7 lit. b), a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848 Komisja może uznawać organy kontrolne i jednostki certyfikujące, które są właściwe do prowadzenia kontroli przywożonych produktów ekologicznych i wydawania certyfikatów ekologicznych w państwach trzecich.
(2) Aby zapewnić równe traktowanie organów kontrolnych i jednostek certyfikujących składających do Komisji wniosek o uznanie, w niniejszym rozporządzeniu należy określić wymogi proceduralne, które należy spełnić, ubiegając się o wstępne uznanie lub o rozszerzenie zakresu uznania o dodatkowe państwo trzecie lub kategorię produktów. W szczególności w niniejszym rozporządzeniu należy określić informacje, które zostaną uwzględnione w dokumentacji technicznej wchodzącej w skład wniosku o uznanie.
(3) Rozdział VI rozporządzenia (UE) 2018/848, w którym ustanowiono przepisy dotyczące kontroli certyfikowanych podmiotów oraz ich obowiązki w Unii, nie dotyczy podmiotów w państwach trzecich. Ponadto produkcja ekologiczna w Unii podlega kontrolom urzędowym oraz innym czynnościom urzędowym prowadzonym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 2 , w celu weryfikowania zgodności z przepisami dotyczącymi produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych. Aby zapewnić spójne podejście, w niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić przepisy dotyczące kontroli prowadzonych przez organy kontrolne i jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 w odniesieniu do podmiotów w państwach trzecich, które to przepisy są podobne do odpowiednich przepisów rozdziału VI tego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) 2017/625. Należy również określić przepisy dotyczące niektórych aspektów kontroli, które są specyficzne dla certyfikacji podmiotów w państwach trzecich, na przykład w zakresie weryfikacji przesyłek przeznaczonych do przywozu do Unii.
(4) Jeżeli chodzi o grupy podmiotów, z art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848 wynika, że przepisy tego rozporządzenia dotyczące grup podmiotów mają zastosowanie także do grup podmiotów w państwach trzecich. Należy zatem wyjaśnić, że przepisy ustanowione w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/848 mają zastosowanie do grup podmiotów w państwach trzecich.
(5) Aby umożliwić Komisji sprawowanie nadzoru nad organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi uznanymi za właściwe do prowadzenia kontroli i wydawania certyfikatów w państwach trzecich, te organy i jednostki powinny przedkładać Komisji sprawozdanie roczne zawierające informacje na temat prowadzonych przez nie czynności kontrolnych oraz wdrażania zasad produkcji ekologicznej. W niniejszym rozporządzeniu należy określić informacje, które zostaną uwzględnione w takim rocznym sprawozdaniu.
(6) Na potrzeby stosowania szczegółowych przepisów dotyczących produkcji alg i produkcji zwierząt akwakultury określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/848, w szczególności w załączniku II do tego rozporządzenia, należy ustalić pewne procedury, które umożliwią organom kontrolnym i jednostkom certyfikującym w państwach trzecich wywiązanie się z takich obowiązków.
(7) Organy kontrolne i jednostki certyfikujące powinny ustanowić procedury zapewniające wymianę informacji z Komisją oraz innymi organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi, jednostką akredytującą i państwami członkowskimi. Taka komunikacja powinna się odbywać za pośrednictwem udostępnianego przez Komisję systemu elektronicznej wymiany dokumentów i informacji.
(8) Oprócz zasad dotyczących niezgodności określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/848 należy przewidzieć prowadzenie postępowań wyjaśniających w sprawach podejrzewanej lub stwierdzonej niezgodności, a także ustanowić w tym względzie wymagania, m.in. w zakresie opracowania katalogu środków.
(9) Z art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848 wynika, że przepisy dotyczące środków ostrożności oraz środków wprowadzanych w przypadku podejrzewanej lub stwierdzonej niezgodności określone w tym rozporządzeniu, a także przyjęte zgodnie z nim akty delegowane i wykonawcze mają zastosowanie do państw trzecich. Należy zatem określić niezbędne zasady dotyczące państw trzecich oraz ich szczególnej sytuacji.
(10) W rozdziale III rozporządzenia (UE) 2018/848 oraz aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych na jego podstawie określono zasady okresu konwersji oraz uznania z mocą wsteczną wcześniejszych okresów. Konwersja na ekologiczne metody produkcji wymaga pewnych okresów dostosowawczych w odniesieniu do wszystkich wykorzystywanych środków. Wymagany okres konwersji rozpoczyna się najwcześniej po poinformowaniu organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej przez zainteresowany podmiot o prowadzonej działalności. W ramach wyjątku oraz na określonych warunkach wcześniejszy okres może zostać uznany z mocą wsteczną za część okresu konwersji. Należy określić, jakie dokumenty podmioty w państwach trzecich powinny przekazać organowi kontrolnemu lub jednostce certyfikującej w celu uznania z mocą wsteczną wcześniejszego okresu.
(11) Ponadto konieczne jest ustalenie pewnych wymagań w zakresie sprawozdawczości dotyczących ogólnych zasad produkcji, a także niektórych szczególnych odstępstw lub zezwoleń, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/848.
(12) Analogicznie do zasad ustanowionych rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/2146 3 w odniesieniu do państw członkowskich w niniejszym rozporządzeniu należy określić warunki przyznania odstępstwa z tytułu okoliczności katastroficznych zaistniałych w państwach trzecich oraz obowiązki organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej w tym zakresie.
(13) Szczegółowe przepisy dotyczące produkcji określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2018/848 obejmują pewne zadania i obowiązki właściwych organów w państwach członkowskich. Ponieważ przepisy te przez analogię mają zastosowanie do organów kontrolnych i jednostek certyfikujących uznanych za właściwe do prowadzenia kontroli przywożonych produktów ekologicznych oraz wydawania certyfikatów ekologicznych w państwach trzecich, należy wyjaśnić, że niektóre odniesienia do właściwych organów lub państw członkowskich należy interpretować jako odniesienia do organów kontrolnych i jednostek certyfikujących uznanych zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848.
(14) W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: