DECYZJA RADY (UE) 2021/624
z dnia 12 kwietnia 2021 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komisji Mieszanej ustanowionej na mocy Konwencji między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Austrii, Republiką Finlandii, Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Królestwem Szwecji i Konfederacją Szwajcarską o wspólnej procedurze tranzytowej w odniesieniu do zmian załączników I i III do tej konwencji
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Konwencja między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Austrii, Republiką Finlandii, Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Królestwem Szwecji i Konfederacją Szwajcarską o wspólnej procedurze tranzytowej 1 (zwana dalej "konwencją") została zawarta w dniu 20 maja 1987 r. i weszła w życie w dniu 1 stycznia 1988 r.
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 3 lit. a) konwencji Komisja Mieszana ustanowiona na mocy tej konwencji przyjmuje w drodze decyzji zmiany załączników do konwencji.
(3) Na początku 2021 r. Komisja Mieszana ma przyjąć decyzję w sprawie zmiany załączników I i III do konwencji.
(4) Art. 311 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 2 (zwanego dalej "rozporządzeniem wykonawczym") dotyczący wniosku o przeniesienie odzyskania długu celnego został zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1394 3 . Należy zatem odpowiednio zmienić art. 50 załącznika I do konwencji, który stanowi odzwierciedlenie art. 311 rozporządzenia wykonawczego.
(5) Załącznik 72-04 do rozporządzenia wykonawczego dotyczący procedury ciągłości działania dla tranzytu unijnego został zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/893 4 . Okres ważności papierowych poświadczeń zabezpieczenia generalnego i poświadczeń zwolnienia z obowiązku składania zabezpieczenia został przedłużony, aby umożliwić większą elastyczność procedury ciągłości działania w tranzycie oraz ograniczyć formalności i koszty ponoszone przez organy celne. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 79 załącznika I do konwencji oraz dodatek II dział III pkt 19.3 załącznika I do konwencji, które stanowią odzwierciedlenie części I rozdział III pkt 19.3 załącznika 72-04 do rozporządzenia wykonawczego.
(6) Kiedy unijny kodeks celny przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, z wyjątkiem Irlandii Północnej, Zjednoczone Królestwo przystąpi do konwencji jako odrębna umawiająca się strona 5 i zastosowanie będzie miał Protokół w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej, który stanowi integralną część Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 6 . Konwencja zawiera odniesienia do nazw państw członkowskich Unii Europejskiej, krajów wspólnego tranzytu oraz odpowiednie kody krajów. Konieczne jest zatem dokonanie zmian w załączniku III do konwencji w celu wskazania, że Zjednoczone Królestwo jest krajem wspólnego tranzytu oraz wskazania, że w Irlandii Północnej zastosowanie ma unijny kodeks celny, w szczególności w zakresie przepisów dotyczących składania zabezpieczenia.
(7) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Komisji Mieszanej w odniesieniu do zmian załączników I i III do konwencji, ponieważ zmiany te będą wiążące dla Unii.
(8) Stanowisko Unii w ramach Komisji Mieszanej powinno zatem być oparte na projekcie decyzji Komisji Mieszanej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
