a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1213/2008 2 ustanowiono pierwszy wieloletni skoordynowany wspólnotowy program kontroli obejmujący lata 2009, 2010 i 2011. Program ten był kontynuowany na podstawie kolejnych rozporządzeń Komisji. Ostatnim takim rozporządzeniem było rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/585 3 .
(2) Do głównych składników diety zalicza się w Unii od trzydziestu do czterdziestu środków spożywczych. Ponieważ w okresach trzyletnich obserwuje się istotne zmiany w stosowaniu pestycydów, pestycydy w tych środkach spożywczych należy monitorować w serii trzyletnich cyklów w celu umożliwienia przeprowadzania oceny narażenia konsumenta i oceny stosowania przepisów Unii.
(3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") przedłożył sprawozdanie naukowe na temat oceny projektu programu monitorowania pestycydów. Urząd stwierdził, że wskaźnik przekraczania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości na poziomie powyżej 1 % można oszacować z marginesem błędu wynoszącym 0,75 %, wybierając 683 próbki dla co najmniej 32 różnych produktów żywnościowych 4 . Pobieranie próbek należy rozdzielić między państwa członkowskie proporcjonalnie do liczby ludności, przy czym dla danego produktu na rok należy pobrać co najmniej 12 próbek.
(4) Uwzględniono wyniki analityczne poprzednich unijnych urzędowych programów kontroli, aby zapewnić reprezentatywność zakresu pestycydów objętych programem kontroli dla stosowanych pestycydów.
(5) Wytyczne w sprawie "Procedur analitycznej kontroli jakości i procedur walidacji dotyczących analizy pozostałości pestycydów w żywności i paszy" ("Analytical quality control and validation procedures for pesticide residues analysis in food and feed") zostały opublikowane na stronie internetowej Komisji 5 .
(6) Jeżeli definicja pozostałości pestycydów obejmuje inne substancje czynne, metabolity lub produkty rozpadu lub reakcji, informacje dotyczące tych związków chemicznych należy podać oddzielnie, o ile są mierzone osobno 6 .
(7) Państwa członkowskie, Komisja i Urząd uzgodniły środki wykonawcze dotyczące przedkładania informacji przez państwa członkowskie, np. standard opisu próbek wersja 2 (SOP2) oraz wytyczne w sprawie sprawozdawczości z monitorowania substancji chemicznych, stosowane do przedkładania wyników analizy pozostałości pestycydów.
(8) Do procedur pobierania próbek należy stosować dyrektywę Komisji 2002/63/WE 7 , która zawiera metody i procedury pobierania próbek zalecane przez Komisję Kodeksu Żywnościowego.
(9) Oceny, czy przestrzegane są najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w żywności dla niemowląt i małych dzieci, ustanowione w art. 10 dyrektywy Komisji 2006/141/WE 8 , art. 7 dyrektywy Komisji 2006/125/WE 9 oraz art. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/127 10 , należy dokonać, uwzględniając wyłącznie definicje pozostałości określone w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005.
(10) W przypadku metod oznaczania pojedynczych pozostałości państwa członkowskie powinny mieć możliwość wypełnienia swoich zobowiązań dotyczących analizy, zwracając się do laboratoriów urzędowych, które już dysponują wymaganymi zwalidowanymi metodami.
(11) Do dnia 31 sierpnia każdego roku państwa członkowskie powinny przekazać informacje dotyczące poprzedniego roku kalendarzowego.
(12) W celu uniknięcia niejasności spowodowanych nakładaniem się na siebie kolejnych wieloletnich programów, a także ze względu na pewność prawa, należy uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/585. Należy je jednak nadal stosować w odniesieniu do próbek przebadanych w 2021 r.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
2 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1213/2008 z dnia 5 grudnia 2008 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego wspólnotowego programu kontroli na lata 2009, 2010 i 2011, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni oraz ocenę narażenia na nie konsumenta (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 9).
3 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/585 z dnia 27 kwietnia 2020 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2021, 2022 i 2023, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (Dz.U. L 135 z 29.4.2020, s. 1).
4 Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; program monitorowania pestycydów; ocena projektu. Dziennik EFSA 2015; 13(2):4005.
6 SANCO/12574/2014, dokument roboczy w sprawie sumowania indywidualnych LOQ w przypadku skomplikowanych definicji pozostałości.
7 Dyrektywa Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylająca dyrektywę 79/700/EWG (Dz.U. L 187 z 16.7.2002, s. 30).
8 Dyrektywa Komisji 2006/141/WE z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt oraz zmieniająca dyrektywę 1999/21/WE (Dz.U. L 401 z 30.12.2006, s. 1).
9 Dyrektywa Komisji 2006/125/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 339 z 6.12.2006, s. 16).
10 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/127 z dnia 25 września 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących składu preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt oraz informacji na ich temat, a także w odniesieniu do informacji dotyczących żywienia niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 25 z 2.2.2016, s. 1).
* Zgodnie z art. 5 ust. 4 i sekcją 24 załącznika 2 do protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej, który stanowi integralną część Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, niniejsze rozporządzenie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa i w nim w odniesieniu do Irlandii Północnej, a odniesienia do państw członkowskich rozumiane są jako obejmujące Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej, dopóki ten protokół ma zastosowanie.
