(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 7661)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 18 listopada 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG 1 , w szczególności jej art. 18 ust. 6,
uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich 2 , w szczególności jej art. 22 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Pryszczyca jest jedną z najbardziej zakaźnych chorób bydła, owiec, kóz i świń. Wirus wywołujący chorobę może szybko się rozprzestrzeniać, w szczególności poprzez produkty uzyskane z zakażonych zwierząt i skażone przedmioty, w tym środki transportu, np. pojazdy lub statki dla zwierząt gospodarskich. Wirus może również przetrwać w skażonym otoczeniu poza organizmem zwierzęcia będącego żywicielem przez kilka tygodni, w zależności od temperatury. W związku z tym, w celu zmniejszenia ryzyka wprowadzenia wirusa pryszczycy do Unii, należy przeprowadzać kontrole weterynaryjne środków transportu po ich powrocie po takim transporcie do Unii z niektórych państw trzecich.
(2) Decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2017/675 3 , zmienioną decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2017/887 4 , (UE) 2018/489 5 oraz (UE) 2019/242 6 , przyjęto w związku z wystąpieniem ognisk pryszczycy w Algierii, Libii, Maroku i Tunezji oraz ustanowiono w niej środki ochronne na poziomie unijnym, z uwzględnieniem możliwości przetrwania wirusa pryszczycy w środowisku i potencjalnych dróg przenoszenia tego wirusa. Środki te przewidywały odpowiednie czyszczenie i dezynfekcję pojazdów i statków dla zwierząt gospodarskich z tych państw trzecich wprowadzanych na terytorium Unii bezpośrednio albo po tranzycie przez inne państwa trzecie, ponieważ jest to najwłaściwszy sposób na zmniejszenie ryzyka szybkiego przenoszenia wirusa na duże odległości. Decyzja wykonawcza (UE) 2017/675 straciła jednak moc w dniu 31 grudnia 2019 r.
(3) Ostatnie ogniska pryszczycy w państwach trzecich, o których mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2017/675, zostały zgłoszone Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) przez Algierię w czerwcu 2019 r. i przez Libię w marcu 2020 r. Pomimo braku zgłoszonych ognisk choroby w innych państwach trzecich, o których mowa we wspomnianej decyzji wykonawczej, nie można jednak wykluczyć występowania wirusa pryszczycy na ich terytorium, ponieważ nie zakończono planowego nadzoru serologicznego.
(4) Algieria, Egipt, Izrael 7 , Liban, Libia, Maroko, Palestyna 8 , Syria, Tunezja i anatolijska część Turcji nie są wolne od pryszczycy, a możliwe występowanie wirusa na tym obszarze stanowi znaczne ryzyko dla populacji podatnych zwierząt gospodarskich w Unii.
(5) Państwa członkowskie dokonują wywozu znacznej liczby przesyłek żywych zwierząt do tych państw trzecich. Pojazdy i statki dla zwierząt gospodarskich wykorzystywane do transportu tych zwierząt mogą być skażone wirusem pryszczycy, i w związku z tym stwarzają ryzyko wprowadzenia tej choroby po ich powrocie do Unii.
(6) Wykazano, że najwłaściwszym sposobem na zmniejszenie ryzyka przenoszenia wirusa na duże odległości jest czyszczenie i dezynfekcja pojazdów i statków dla zwierząt gospodarskich.
(7) Należy zatem zapewnić odpowiednie czyszczenie i dezynfekcję wszystkich pojazdów i statków dla zwierząt gospodarskich powracających z tych państw trzecich do Unii. Operator lub kierowca powinni przedłożyć właściwemu organowi w miejscu wprowadzenia do Unii odpowiednie, udokumentowane oświadczenie przeprowadzenia takiego czyszczenia i dezynfekcji.
(8) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 9 ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt mające zastosowanie do przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych. Ponieważ jednak przemieszczanie o charakterze niehandlowym zwierząt domowych stwarza niewielkie ryzyko rozprzestrzeniania się pryszczycy, należy je wyłączyć z zakresu niniejszej decyzji.
(9) Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość zlecania czyszczenia i dezynfekcji na miejscu kół lub innych części pojazdów, które przewożą lub przewoziły paszę z państw trzecich, które nie są wolne od pryszczycy, i w przypadku których nie można wykluczyć znacznego ryzyka wprowadzenia tej choroby do Unii, jeśli takie działanie zostanie uznane za niezbędne, aby zmniejszyć to ryzyko.
(10) Biorąc pod uwagę sytuację związaną z pryszczycą w Algierii, Egipcie, Izraelu, Libanie, Libii, Maroku, Palestynie, Syrii, Tunezji i anatolijskiej części Turcji, w niniejszej decyzji należy ustanowić środki mające na celu zapobieżenie wprowadzeniu wirusa pryszczycy do Unii.
(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 10 ustanawia przepisy dotyczące niektórych chorób wpisanych do wykazu, w tym pryszczycy. Rozporządzenie to stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 11 uchyliło dyrektywy 91/496/EWG i 97/78/WE, ale jego art. 164 ust. 2 stanowi, że do daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia 2016/429 w odniesieniu do kwestii objętych rozporządzeniem (UE) 2016/429 nadal zastosowanie mają art. 18 ust. 6 dyrektywy 91/496/EWG oraz art. 22 ust. 6 dyrektywy 97/78/WE. W związku z tym przepisy określone w niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie do dnia 20 kwietnia 2021 r.
(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stella KYRIAKIDES |
|
Członek Komisji |
1 Dz.U. L 268 z 24.9.1991, s. 56.
2 Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9.
3 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/675 z dnia 7 kwietnia 2017 r. w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Algierii (Dz.U. L 97 z 8.4.2017, s. 31).
4 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/887 z dnia 22 maja 2017 r. w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Tunezji oraz zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2017/675 (Dz.U. L 135 z 24.5.2017, s. 25).
5 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/489 z dnia 21 marca 2018 r. zmieniająca decyzję (UE) 2017/675 w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Algierii i Tunezji (Dz.U. L 81 z 23.3.2018, s. 20).
6 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/242 z dnia 7 lutego 2019 r. zmieniająca decyzję (UE) 2017/675 w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Algierii, Libii, Maroka i Tunezji (Dz.U. L 39 z 11.2.2019, s. 16).
7 Rozumiany jako Państwo Izrael; określenie to nie ma zastosowania do obszarów geograficznych, które przeszły pod administrację Państwa Izrael po dniu 5 czerwca 1967 r., a mianowicie Wzgórz Golan, Strefy Gazy, Wschodniej Jerozolimy i pozostałego obszaru Zachodniego Brzegu.
8 Użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla indywidualnych stanowisk państw członkowskich w tej kwestii.
9 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 998/2003 (Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 1).
10 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("Prawo o zdrowiu zwierząt") (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).
11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/ WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
12 Rozumiany jako Państwo Izrael; określenie to nie ma zastosowania do obszarów geograficznych, które przeszły pod administrację Państwa Izrael po dniu 5 czerwca 1967 r., tj. Wzgórz Golan, Strefy Gazy, Wschodniej Jerozolimy i pozostałego obszaru Zachodniego Brzegu.
13 Użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla indywidualnych stanowisk państw członkowskich w tej kwestii.
14 Podać numer tablicy rejestracyjnej/numer identyfikacyjny pojazdu/statku dla zwierząt gospodarskich.
15 Niepotrzebne skreślić.
16 Określić substancję i jej stężenie.
17 Rozumiany jako Państwo Izrael; określenie to nie ma zastosowania do obszarów geograficznych, które przeszły pod administrację Państwa Izrael po dniu 5 czerwca 1967 r., tj. Wzgórz Golan, Strefy Gazy, Wschodniej Jerozolimy i pozostałego obszaru Zachodniego Brzegu.
18 Użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla indywidualnych stanowisk państw członkowskich w tej kwestii.
19 Podać numer tablicy rejestracyjnej/numer identyfikacyjny pojazdu dla zwierząt gospodarskich.
20 Decyzja wykonawcza Komisji w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Algierii, Egiptu, Izraela, Libanu, Libii, Maroka, Palestyny, Syrii, Tunezji i Turcji - C(2020) 7661.