Zalecenie 2020/1475 w sprawie skoordynowanego podejścia do ograniczania swobodnego przepływu w odpowiedzi na pandemię COVID-19

ZALECENIE RADY (UE) 2020/1475

z dnia 13 października 2020 r.

w sprawie skoordynowanego podejścia do ograniczania swobodnego przepływu w odpowiedzi na pandemię COVID-19

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE L z dnia 14 października 2020 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 21 ust. 2, art. 168 ust. 6 i art. 292 zdanie pierwsze i drugie, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Obywatelstwo Unii zapewnia każdemu obywatelowi Unii prawo do swobodnego przemieszczania się.

(2) Zgodnie z art. 21 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w Traktatach i w środkach przyjętych w celu nadania im skuteczności. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/38/WE ¹  nadaje temu prawu skuteczność. Również art. 45 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą") zawiera postanowienia zapewniające swobodę przemieszczania się i pobytu. Ponieważ działanie Unii okazuje się niezbędne do osiągnięcia celu określonego w art. 21 TFUE, a Traktaty nie przewidują uprawnień koniecznych do działania w tym celu, Rada może przyjąć przepisy z zamiarem ułatwienia korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się i przebywania.

(3) Zgodnie z art. 168 ust. 1 TFUE przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Unii należy zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego.

(4) W dniu 30 stycznia 2020 r. dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) ogłosił stan zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym w związku z globalnym występowaniem nowego koronawirusa powodującego chorobę koronawirusową z 2019 r. (COVID-19). W dniu 11 marca 2020 r. WHO ogłosiło, że COVID-19 można scharakteryzować jako pandemię.

(5) Aby ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa, państwa członkowskie przyjęły różne środki, z których część - np. ograniczenia dotyczące wjazdu lub wymogi odbycia kwarantanny przez osoby podróżujące przekraczające granicę - miała wpływ na prawo obywateli Unii do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich.

(6) W dniu 13 lutego 2020 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie COVID-19 ² , w których wezwała państwa członkowskie do wspólnego działania, we współpracy z Komisją, w sposób proporcjonalny i odpowiedni, w celu rozwijania ścisłej i wzmocnionej koordynacji między państwami członkowskimi służącej zapewnieniu skuteczności wszystkich środków, w tym, w stosownych przypadkach, środków dotyczących podróżowania, przy jednoczesnym zagwarantowaniu swobodnego przepływu w obrębie UE, by zapewnić optymalną ochronę zdrowia publicznego.

(7) W dniu 10 marca 2020 r. szefowie państw lub rządów Unii Europejskiej podkreślili potrzebę wypracowania wspólnego europejskiego podejścia do pandemii COVID-19.

(8) Od marca 2020 r. Komisja przyjęła szereg wytycznych i komunikatów mających na celu wsparcie wysiłków koordynacyjnych podejmowanych przez państwa członkowskie oraz zagwarantowanie swobodnego przepływu w obrębie Unii w czasie pandemii COVID-19 ³ .

(9) Ponieważ pandemia COVID-19 spowodowała bezprecedensowy stan zagrożenia zdrowia, ochrona zdrowia publicznego stała się nadrzędnym priorytetem zarówno dla Unii, jak i dla jej państw członkowskich. Powołując się na ochronę zdrowia publicznego, państwa członkowskie mogą przyjmować środki ograniczające swobodny przepływ osób w obrębie Unii. Zgodnie z art. 168 ust. 7 TFUE określanie krajowej polityki zdrowotnej, w tym organizacja i świadczenie usług zdrowotnych i opieki medycznej, należy do obowiązków państw członkowskich i w związku z tym może się różnić w poszczególnych państwach członkowskich. Chociaż państwa członkowskie posiadają kompetencje do podejmowania decyzji w sprawie najwłaściwszych środków ochrony zdrowia publicznego, obejmujących m.in. wymogi dotyczące kwarantanny lub testowania, należy zapewnić koordynację takich środków, tak by zagwarantować korzystanie z prawa do swobodnego przemieszczania się i zwalczać poważne transgraniczne zagrożenie zdrowia, jakim jest COVID-19.

(10) Przy przyjmowaniu i stosowaniu ograniczeń swobodnego przepływu państwa członkowskie powinny przestrzegać zasad prawa UE, w szczególności zasady proporcjonalności i niedyskryminacji. Niniejsze zalecenie ma na celu ułatwienie stosowania tych zasad, w sposób skoordynowany, w wyjątkowej sytuacji spowodowanej pandemią COVID- 19. Dlatego też mechanizmy ustanowione w niniejszym zaleceniu powinny ściśle stanowić pod względem zakresu i czasu ograniczenia przyjęte w odpowiedzi na tę pandemię.

(11) Jednostronne środki w tej dziedzinie mogą powodować znaczne zakłócenia, ponieważ przedsiębiorstwa i obywatele stoją w obliczu szerokiego wachlarza rozbieżnych i szybko zmieniających się środków. Jest to szczególnie szkodliwe w sytuacji, w której gospodarka europejska już dotkliwie odczuwa skutki pandemii.

(12) Niniejsze zalecenie ma na celu zapewnienie większej koordynacji między państwami członkowskimi rozważającymi przyjęcie środków ograniczających swobodny przepływ ze względu na zdrowie publiczne. Aby ograniczenia nie wykraczały poza to, co jest ściśle niezbędne, państwa członkowskie powinny w jak największym stopniu i w sposób niedyskryminujący dążyć do stosowania tych ograniczeń do osób przybywających tylko z konkretnych, szczególnie dotkniętych obszarów lub regionów, a nie z całego terytorium danego państwa członkowskiego.

(13) Skoordynowane podejście państw członkowskich wymaga wspólnych wysiłków w następujących kluczowych kwestiach: stosowania wspólnych kryteriów i progów przy podejmowaniu decyzji o wprowadzeniu ograniczeń swobodnego przepływu, mapowania ryzyka przenoszenia COVID-19 przy użyciu uzgodnionego kodowania barwnego oraz skoordynowanego podejścia do ewentualnych środków, jakie można odpowiednio stosować wobec osób przemieszczających się między obszarami, w zależności od poziomu ryzyka przenoszenia zakażenia na tych obszarach.

(14) Kryteria i progi przedstawione w niniejszym zaleceniu opierają się na danych udostępnionych przez państwa członkowskie. Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób powinno co tydzień publikować i aktualizować kompleksowy zestaw danych i mapy przedstawiające status spełniania wspólnych kryteriów przez regiony UE, korzystając z danych dostarczanych przez państwa członkowskie.

(15) W związku ze zmieniającą się sytuacją epidemiologiczną Komisja, wspierana przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, powinna regularnie oceniać kryteria, potrzeby w zakresie danych i progi określone w niniejszym zaleceniu, w tym rozważać możliwość uwzględnienia innych kryteriów lub dostosowania progów, i przekazywać swoje ustalenia Radzie pod rozwagę, w razie potrzeby wraz ze stosownym wnioskiem dotyczącym zmiany niniejszego zalecenia.

(16) Niniejsze zalecenie nie powinno być interpretowane jako ułatwiające przyjęcie ograniczeń swobodnego przepływu wprowadzonych w odpowiedzi na pandemię lub zachęcające do ich przyjęcia, ma ono raczej na celu zapewnienie skoordynowanego podejścia na wypadek, gdyby państwo członkowskie miało podjąć decyzję o wprowadzeniu takich ograniczeń. Decyzja o ewentualnym wprowadzeniu ograniczeń swobodnego przepływu pozostaje w gestii państw członkowskich, które muszą stosować się do wymogów prawa Unii. Podobnie państwa członkowskie zachowują elastyczność co do niewprowadzania ograniczeń, nawet jeżeli kryteria i progi określone w niniejszym zaleceniu są spełnione.

(17) Ograniczenia swobodnego przepływu należy rozważać wyłącznie wówczas, gdy państwa członkowskie dysponują wystarczającymi dowodami uzasadniającymi takie ograniczenia pod względem korzyści dla zdrowia publicznego oraz mają uzasadnione podstawy, by sądzić, że ograniczenia te będą skuteczne.

(18) Aby ograniczyć zakłócenia na rynku wewnętrznym i w życiu rodzinnym w czasie pandemii, nie należy wprowadzać wymogu odbycia kwarantanny wobec osób podróżujących w związku z koniecznością lub wykonujących niezbędną funkcję, takich jak pracownicy lub osoby samozatrudnione, którzy wykonują zawody krytyczne, pracownicy trans- graniczni, pracownicy sektora transportu lub dostawcy usług transportowych, marynarze oraz osoby podróżujące z nadrzędnych względów zawodowych lub rodzinnych, w tym członkowie rodzin transgranicznych podróżujący regularnie.

(19) Jasne, terminowe i wyczerpujące informowanie pozostałych państw członkowskich oraz ogółu społeczeństwa ma zasadnicze znaczenie dla ograniczenia skutków wszelkich wprowadzanych ograniczeń swobodnego przepływu, ponieważ zapewnia przewidywalność, pewność prawa i przestrzeganie przepisów przez obywateli,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

Zasady ogólne

Przy przyjmowaniu i stosowaniu środków ochrony zdrowia publicznego w odpowiedzi na pandemię COVID-19 państwa członkowskie powinny koordynować swoje działania w oparciu, w miarę możliwości, o następujące zasady:

1. Wszelkie ograniczenia swobodnego przepływu osób w obrębie Unii wprowadzone w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się COVID-19 powinny opierać się na szczególnych i ograniczonych względach interesu publicznego, a mianowicie ochronie zdrowia publicznego. Konieczne jest, aby tego rodzaju ograniczenia stosowano zgodnie z ogólnymi zasadami prawa Unii, w szczególności z zasadami proporcjonalności i niedyskryminacji. Wszelkie wdrożone środki nie powinny zatem wykraczać poza to, co jest ściśle niezbędne do ochrony zdrowia publicznego.

2. Wszelkie ograniczenia tego rodzaju należy znieść, gdy tylko pozwoli na to sytuacja epidemiologiczna.

3. Nie może istnieć żadna dyskryminacja między państwami członkowskimi, na przykład wynikająca ze stosowania mniej restrykcyjnych przepisów dotyczących podróży do sąsiedniego państwa członkowskiego i z tego państwa w porównaniu z podróżami do innych państw członkowskich, w których panuje taka sama sytuacja epidemiologiczna, i z tych państw.

4. Ograniczenia nie mogą zależeć od obywatelstwa danej osoby, ale powinny opierać się na miejscu (miejscach) pobytu tej osoby w ciągu 14 dni przed jej przybyciem.

5. Państwa członkowskie powinny zawsze przyjmować własnych obywateli i obywateli Unii oraz członków ich rodzin mających miejsce pobytu na terytorium tych państw, a także powinny ułatwiać szybki tranzyt przez swoje terytoria.

6. Państwa członkowskie powinny zwracać szczególną uwagę na specyfikę regionów transgranicznych, regionów najbardziej oddalonych, eksklaw i obszarów odizolowanych geograficznie oraz na potrzebę współpracy na szczeblu lokalnym i regionalnym.

7. Państwa członkowskie powinny regularnie wymieniać informacje na temat wszystkich kwestii objętych zakresem stosowania niniejszego zalecenia.

Wspólne kryteria

8. Przy rozważaniu ograniczenia swobodnego przepływu w odpowiedzi na pandemię COVID-19 państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę następujące kluczowe kryteria:

a) "14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19", tj. całkowitą liczbę nowo zgłoszonych przypadków COVID-19 na 100 000 mieszkańców w ciągu ostatnich 14 dni w ujęciu regionalnym;

b) 4  "wskaźnik przeprowadzonych testów", tj. liczbę testów w kierunku zakażenia COVID-19 na 100 000 mieszkańców, przeprowadzonych w ciągu ostatniego tygodnia;

c) "wskaźnik przeprowadzonych testów", tj. liczbę testów w kierunku zakażenia COVID-19 na 100 000 mieszkańców, przeprowadzonych w ciągu ostatniego tygodnia;

d) 5  wskaźnik wyszczepienia podany przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób ⁶ ;

e) 7  częstość występowania wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania ogłaszaną przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, z uwzględnieniem wskaźnika sekwen- cjonowania i poziomu przenoszenia tych wariantów na obszarze UE/EOG.

Dane dotyczące wspólnych kryteriów

9. Aby zapewnić dostępność kompleksowych i porównywalnych danych, państwa członkowskie powinny co tydzień dostarczać Europejskiemu Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób dostępne dane dotyczące kryteriów wymienionych w pkt 8.

Państwa członkowskie powinny również przekazywać te dane w ujęciu regionalnym, aby zapewnić możliwość ukierunkowania wszelkich środków na te regiony, w których są one absolutnie niezbędne.

Państwa członkowskie powinny wymieniać informacje na temat wszelkich stosowanych przez siebie strategii w zakresie testowania.

Mapowanie obszarów ryzyka

10. Wykorzystując dane dostarczone przez państwa członkowskie, Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób powinno publikować mapę państw członkowskich UE w podziale na regiony, aby ułatwić państwom członkowskim podejmowanie decyzji. Mapa ta powinna również zawierać dane z Islandii, Liechtensteinu, Norwegii, a także - gdy tylko pozwolą na to warunki ⁸  - Konfederacji Szwajcarskiej. Na tej mapie obszary należy oznaczać następującymi kolorami:

a) 9  zielonym, jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi mniej niż 50, a wskaźnik dodatnich wyników testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi mniej niż 4 %; lub jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi mniej niż 75, a wskaźnik dodatnich wyników testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi mniej niż 1 %;

b) 10  pomarańczowym, jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi mniej niż 50, a wskaźnik dodatnich wyników testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi 4 % lub więcej; jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi 50 lub więcej, ale mniej niż 75, a wskaźnik dodatnich wyników testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi 1 % lub więcej; lub jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 mieści się w przedziale 75 do 200, a wskaźnik dodatnich wyników testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi mniej niż 4 %;

c) 11  czerwonym, jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi od 75 do 200, a wskaźnik dodatnich wyników testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi 4 % lub więcej, lub jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi więcej niż 200, lecz mniej niż 500;

ca) 12  ciemnoczerwonym, jeżeli 14-dniowy wskaźnik łącznych zgłoszonych przypadków COVID-19 wynosi 500 lub więcej;

d) szarym, jeżeli nie są dostępne informacje wystarczające do oceny kryteriów określonych w lit. a)-c) lub jeżeli wskaźnik przeprowadzonych testów w kierunku zakażenia COVID-19 wynosi 300 testów lub mniej na 100 000 mieszkańców.

Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób powinno również publikować oddzielne mapy dla każdego kluczowego wskaźnika, na podstawie którego opracowano przekrojową mapę: 14-dniowego wskaźnika zgłoszonych przypadków na poziomie regionalnym, a także wskaźnika przeprowadzonych testów i wskaźnika dodatnich wyników testów na poziomie krajowym w ciągu ostatniego tygodnia. Po udostępnieniu danych w ujęciu regionalnym należy na nich oprzeć wszystkie mapy.

11. Co tydzień Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób powinno publikować zaktualizowane wersje map i dane stanowiące ich podstawę.

Wspólne progi w przypadku rozważania ograniczeń swobodnego przepływu ze względów zdrowia publicznego

12. Państwa członkowskie nie powinny ograniczać swobodnego przepływu osób podróżujących do obszarów innego państwa członkowskiego lub z obszarów innego państwa członkowskiego, o ile zgodnie z pkt 10 obszary te zaklasyfikowano jako "zielone".

13. W przypadku rozważania, czy należy zastosować ograniczenia na obszarze, który zgodnie z pkt 10 zaklasyfikowano inaczej niż jako "zielony",

a) 13  państwa członkowskie powinny uwzględniać różnice w sytuacji epidemiologicznej między obszarami zaklasyfikowanymi jako "pomarańczowe", "czerwone" albo "ciemnoczerwone" oraz działać w sposób proporcjonalny;

b) 14  państwa członkowskie mogą uwzględniać dodatkowe kryteria i tendencje, w tym stan zaszczepienia. W tym kontekście Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób będzie w cyklu tygodniowym przedstawiało, o ile będą dostępne, dane na temat wielkości populacji, wskaźnika hospitalizacji, wskaźnika przyjęć na oddziały intensywnej terapii oraz współczynnika umieralności;

c) 15  państwa członkowskie powinny również brać pod uwagę sytuację epidemiczną na swoim własnym terytorium, w tym częstość występowania wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania, stan zaszczepienia, politykę w zakresie testowania, liczbę przeprowadzanych testów, jak również wskaźnik dodatnich wyników testów oraz inne wskaźniki epidemiologiczne;

d) 16  państwa członkowskie powinny uwzględniać strategie testowania i zwracać szczególną uwagę na sytuację obszarów o wysokim wskaźniku przeprowadzonych testów, w szczególności obszarów o wskaźniku co najmniej 10 000 przeprowadzonych testów w kierunku zakażenia COVID-19 na 100 000 mieszkańców w ostatnim tygodniu;

e) 17  (skreślona).

Koordynacja między państwami członkowskimi

14. Państwa członkowskie zamierzające - w oparciu o swój własny proces decyzyjny - stosować ograniczenia wobec osób podróżujących do obszaru, który zgodnie z pkt 10 zaklasyfikowano inaczej niż jako "zielony", lub z takiego obszaru powinny przed wejściem w życie takich ograniczeń poinformować o tym zamiarze najpierw państwo członkowskie, którego to dotyczy. Szczególną uwagę należy zwrócić na współpracę transgraniczną, regiony najbardziej oddalone, eksklawy i obszary odizolowane geograficznie. O zamiarze stosowania ograniczeń należy przed ich wejściem w życie poinformować także pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję. W miarę możliwości informacje takie należy przekazywać z 48-godzinnym wyprzedzeniem.

W celu informowania innych państw członkowskich oraz Komisji państwa członkowskie powinny korzystać z ustanowionych sieci komunikacyjnych, w tym z sieci zintegrowanych uzgodnień UE dotyczących reagowania na szczeblu politycznym w sytuacjach kryzysowych (IPCR). Punkty kontaktowe IPCR powinny zagwarantować niezwłoczne przekazywanie informacji właściwym organom.

15. Państwa członkowskie powinny niezwłocznie poinformować inne państwa członkowskie i Komisję o zniesieniu lub złagodzeniu wszelkich uprzednio wprowadzonych środków ograniczających, które to zniesienie lub złagodzenie powinno jak najszybciej wejść w życie.

Ograniczenia swobodnego przepływu należy znieść, gdy dany obszar zostanie ponownie zaklasyfikowany jako "zielony" zgodnie z pkt 10, pod warunkiem że od ich wprowadzenia upłynęło co najmniej 14 dni.

16. Najpóźniej w ciągu 7 dni po przyjęciu niniejszego zalecenia państwa członkowskie powinny stopniowo wycofać ograniczenia stosowane w odniesieniu do obszarów, które zgodnie z pkt 10 zaklasyfikowano jako "zielone" przed przyjęciem niniejszego zalecenia.

Wspólne ramy w odniesieniu do możliwych środków dotyczących osób podróżujących z obszarów podwyższonego ryzyka

16a. 18  Państwa członkowskie powinny zdecydowanie zniechęcać do wszelkich podróży innych niż niezbędne do obszarów zaklasyfikowanych jako "ciemnoczerwone" zgodnie z pkt 10 oraz do podróży z takich obszarów.

Państwa członkowskie powinny również zdecydowanie zniechęcać do wszelkich podróży innych niż niezbędne do obszarów o wysokiej częstotliwości występowania wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub wariantów SARS- CoV-2 będących przedmiotem zainteresowania oraz podróży z takich obszarów, a także do obszarów o nieznanej częstotliwości występowania ze względu na niewystarczający wskaźnik sekwencjonowania oraz do podróży z takich obszarów.

Jednocześnie państwa członkowskie powinny dążyć do unikania zakłóceń podróży niezbędnych, utrzymywania sprawnych przepływów w transporcie zgodnie z systemem uprzywilejowanych korytarzy, jak również unikania zakłóceń w łańcuchach dostaw oraz przepływie pracowników i osób samozatrudnionych podróżujących ze względów zawodowych lub biznesowych.

17. 19  Państwa członkowskie zasadniczo nie powinny odmawiać wjazdu osobom podróżującym z innych państw członkowskich.

Państwa członkowskie, które uznają za konieczne wprowadzenie ograniczeń swobodnego przepływu ze względu na zdrowie publiczne, w oparciu o własne procesy decyzyjne, mogą wymagać, aby osoby podróżujące z obszaru sklasyfikowanego jako "pomarańczowy", "czerwony" lub "szary" zgodnie z pkt 10 posiadały zaświadczenie o wyniku testu wydane zgodnie z rozporządzeniem w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19, wskazujące ujemny wynik testu uzyskany:

– nie wcześniej niż 72 godziny przed przybyciem w przypadku testu z wykorzystaniem amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT), lub

– nie wcześniej niż 48 godzin przed przybyciem w przypadku szybkiego testu antygenowego.

Osoby przybywające z obszaru sklasyfikowanego jako "pomarańczowy" zgodnie z pkt 10, które nie posiadają takiego zaświadczenia, mogą być zobowiązane do poddania się testom po przybyciu.

Osoby przybywające z obszaru sklasyfikowanego zgodnie z pkt 10 jako "czerwony" lub "szary", które nie posiadają takiego zaświadczenia, mogą być zobowiązane do poddania się kwarantannie/samoizolacji do czasu uzyskania ujemnego wyniku badania po przybyciu, chyba że u danego podróżnego pojawią się objawy COVID-19.

Państwa członkowskie powinny wzmóc wysiłki koordynacyjne, jeśli chodzi o długość kwarantanny/samoizolacji i możliwości zastąpienia testu. W przypadkach gdy jest to możliwe i zgodnie ze strategiami ustalonymi przez państwa członkowskie należy zachęcać do intensyfikacji testowania.

Testem w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 wymaganym zgodnie z niniejszym punktem może być test z wykorzystaniem amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT) lub szybki test antygenowy wymieniony w załączniku I do wspólnego wykazu szybkich testów antygenowych COVID-19 uzgodnionego przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Zdrowia^{(20 )}, zgodnie z ustaleniami państwa członkowskiego przeznaczenia. Państwa członkowskie powinny zapewniać niedrogie i powszechnie dostępne możliwości testowania, jednocześnie zapewniając, aby takie działania nie wpływały niekorzystnie na świadczenie podstawowych usług publicznej opieki zdrowotnej, w szczególności pod względem zdolności laboratoryjnej.

17a. 21  Państwa członkowskie powinny wymagać od osób przybywających z obszaru zaklasyfikowanego jako "ciemno- czerwony" zgodnie z pkt 10 lit. ca), aby przed przyjazdem poddały się testowi w kierunku zakażenia COVID-19 oraz aby poddały się kwarantannie/samoizolacji zgodnie z zaleceniem Komitetu ds. Bezpieczeństwa Zdrowia. Podobne środki mogłyby mieć zastosowanie do obszarów o dużej częstości występowania wariantów budzących obawy.

Państwa członkowskie powinny przyjąć, utrzymać lub wzmocnić pozafarmaceutyczne środki przeciwdziałania, w szczególności w obszarach zaklasyfikowanych jako "ciemnoczerwone", wzmocnić wysiłki w zakresie testowania i ustalania kontaktów zakaźnych oraz zwiększyć poziom monitorowania i sekwencjonowania reprezentatywnych próbek przypadków COVID-19 w danej społeczności, aby kontrolować rozprzestrzenianie się i oddziaływanie pojawiających się wariantów SARS-CoV-2 wykazujących większą zdolność do przenoszenia się.

17aa. 22  Na zasadzie odstępstwa od pkt 17 i 17a oraz bez uszczerbku dla pkt 18a posiadacze zaświadczeń o szczepieniu wydanych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19 dla szczepionki przeciwko COVID-19 objętej art. 5 ust. 5 akapit pierwszy tego rozporządzenia, z których wynika, że upłynęło co najmniej 14 dni od czasu pełnego zaszczepienia, nie powinni podlegać dodatkowym ograniczeniom swobodnego przepływu, takim jak dodatkowe testy w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 związane z podróżowaniem lub samoizolacja/kwarantanna związana z podróżowaniem. Do celów niniejszego zalecenia pełne zaszczepienie należy rozumieć jako:

a) otrzymanie obydwu dawek w dwudawkowym cyklu szczepionki;

b) otrzymanie szczepionki jednodawkowej;

c) otrzymanie pojedynczej dawki szczepionki w schemacie dwudawkowym po wcześniejszym zakażeniu SARS- CoV-2.";

Państwa członkowskie mogłyby również znieść takie dodatkowe ograniczenia po pierwszej dawce w ujęciu dwudaw- kowym, biorąc pod uwagę wpływ wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania na skuteczność szczepionki po podaniu tylko jednej dawki, a także szczepionek objętych art. 5 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19.

17aab 23  Na zasadzie odstępstwa od pkt 17 i 17a oraz bez uszczerbku dla pkt 18a posiadacze zaświadczeń o powrocie do zdrowia wydanych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19, z których wynika, że upłynęło mniej niż 180 dni od daty pierwszego dodatniego wyniku testu, nie powinni podlegać dodatkowym ograniczeniom swobodnego przepływu, takim jak dodatkowe testy w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 związane z podróżowaniem lub samoizolacja/kwarantanna związana z podróżowaniem.

17b. 24  Państwa członkowskie powinny zapewniać osobom mieszkającym na ich terytorium możliwość zastąpienia testu, któremu należy się poddać przed przyjazdem, o którym mowa w pkt 17 lit. b) i pkt 17a, przez test w kierunku zakażenia COVID-19, wykonywany po przyjeździe, w połączeniu z przestrzeganiem wszelkich obowiązujących wymogów w zakresie kwarantanny/samoizolacji.

Postępowanie w przypadku wariantów budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania ²⁵

18. 26  państwa członkowskie powinny uwzględniać częstość występowania wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania, zwłaszcza wariantów o większej zdolności do przenoszenia się lub o cięższym przebiegu choroby albo wariantów wpływających na skuteczność szczepionki, a także na wskaźnik sekwencjonowania i wskaźnik rozprzestrzeniania się tych wariantów na terytorium UE/EOG, niezależnie od sklasyfikowania danego obszaru. W tym celu państwa członkowskie powinny wykorzystywać dane i oceny ryzyka publikowane przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, dotyczące wariantów budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania w UE/EOG. Aby uzyskać aktualne i dokładne informacje na temat pojawiania się i rozprzestrzeniania się wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania, państwa członkowskie powinny osiągać wskaźniki sekwencjonowania na poziomie co najmniej 10 % lub 500 sekwencji dodatnich wyników testów na SARS-CoV-2 sekwencjonowanych w ciągu tygodnia, zgodnie z zaleceniami Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób.

Państwa członkowskie powinny co tydzień przekazywać dane na temat wyników sekwencjonowania dodatnich wyników testów na SARS-CoV-2 i wskaźników sekwencjonowania, również na szczeblu regionalnym, tak aby zapewnić możliwość ukierunkowania wszelkich środków na te regiony, w których są one absolutnie niezbędne.

18a. 27  W przypadku gdy sytuacja epidemiczna w danym regionie danego państwa członkowskiego lub w danym państwie członkowskim szybko się pogarsza, szczególnie z powodu dużej częstości występowania wariantów SARS-CoV-2 budzących obawy lub będących przedmiotem zainteresowania:

a) które mają większą zdolność do przenoszenia się lub charakteryzują się cięższym przebiegiem choroby albo wariantów wpływających na odporność lub skuteczność szczepionki; oraz

b) w przypadku których nie istnieją - w większości pozostałych państw członkowskich - żadne inne porównywalne odpowiednie sytuacje związane z przenoszeniem zakażenia w społeczności.

Państwa członkowskie mogą uruchomić hamulec bezpieczeństwa. Z tego względu państwa członkowskie powinny, w drodze wyjątku i tymczasowo, wymagać od posiadaczy zaświadczeń o szczepieniach lub zaświadczeń o powrocie do zdrowia wydanych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19, aby poddali się badaniu w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 lub kwarantannie/samoizolacji. W miarę możliwości takie środki powinny mieć zasięg jedynie regionalny.

Przed uruchomieniem hamulca bezpieczeństwa państwa członkowskie powinny, kierując się analizą odpowiednich dowodów przeprowadzoną przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz krajowe organy ds. zdrowia, zwrócić szczególną uwagę na:

a) warianty budzące obawy lub będące przedmiotem zainteresowania w związku z wykrytymi przypadkami dalszego przenoszenia zakażenia w społeczności na danym obszarze; oraz

b) wskaźnik sekwencjonowania w danym państwie członkowskim, w szczególności to, czy jest on znacznie niższy lub wyższy od poziomów zalecanych przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób.

W oparciu o informacje przekazane Komisji i państwom członkowskim na podstawie art. 11 rozporządzenia w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19, a w szczególności w przypadku, gdy ograniczenia nakłada się ze względu na nowe warianty SARS-CoV-2 budzące obawy lub będące przedmiotem zainteresowania, Rada, w ścisłej współpracy z Komisją i przy wsparciu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, powinna dokonać skoordynowanego przeglądu sytuacji. Przy tej okazji Komisja mogłaby, w razie potrzeby i w stosownych przypadkach, przedłożyć propozycje w sprawie zharmonizowanych kryteriów tworzenia map obszarów, na których zgłoszono nowe warianty SARS-CoV-2 budzące obawy lub będące przedmiotem zainteresowania.

Szczególne kategorie podróżnych i inne przepisy ²⁸

19. Osoby podróżujące wykonujące niezbędną funkcję lub realizujące niezbędną potrzebę nie powinny być zobowiązane do odbycia kwarantanny w czasie wykonywania tej niezbędnej funkcji. Są to w szczególności:

a) pracownicy lub osoby samozatrudnione, którzy wykonują zawody krytyczne, w tym personel medyczny, pracownicy przygraniczni i delegowani, a także pracownicy sezonowi, o których mowa w wytycznych dotyczących korzystania ze swobodnego przepływu pracowników podczas epidemii COVID-19 ²⁹ ;

b) pracownicy sektora transportu lub dostawcy usług transportowych, w tym kierowcy pojazdów towarowych, którzy przewożą towary do użytku na danym terytorium, jak również ci, którzy jedynie przemieszczają się tranzytem;

c) pacjenci podróżujący ze szczególnych względów zdrowotnych;

d) uczniowie, studenci i stażyści, którzy codziennie przekraczają granicę;

e) osoby podróżujące z nadrzędnych względów rodzinnych lub zawodowych;

f) dyplomaci, pracownicy organizacji międzynarodowych oraz osoby zaproszone przez organizacje międzynarodowe, których obecność fizyczna jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania tych organizacji, personel wojskowy i funkcjonariusze policji oraz pracownicy pomocy humanitarnej i personel zajmujący się ochroną ludności w ramach pełnionych przez nich funkcji;

g) pasażerowie tranzytowi;

h) marynarze;

i) dziennikarze - podczas wykonywania swoich obowiązków.

19a. 30  Zgodnie z pkt 17a i zastrzeżeniem odstępstw określonych w pkt 17aa i 17ab osoby podróżujące wykonujące niezbędną funkcję lub realizujące niezbędną potrzebę przybywające z obszaru "ciemnoczerwonego" powinny spełnić wymogi w zakresie testowania i poddać się kwarantannie/samoizolacji, pod warunkiem że nie będzie to miało nieproporcjonalnego wpływu na wykonywanie przez nie niezbędnej funkcji lub realizację niezbędnej potrzeby.

Na zasadzie odstępstwa pracownicy sektora transportu i dostawcy usług transportowych zgodnie z pkt 19 lit. b) co do zasady nie powinni być zobowiązani do poddania się testowi w kierunku zakażenia COVID-19 lub kwarantannie zgodnie z pkt 17 i pkt 17a, w czasie kiedy wykonują tę niezbędną funkcję. Jeżeli państwo członkowskie uruchomi hamulec bezpieczeństwa zgodnie z pkt 18a i w związku z tym nałoży na pracowników sektora transportu i dostawców usług transportowych obowiązek poddania się testowi w kierunku zakażenia COVID-19, należy stosować szybkie testy antygenowe bez wymogu kwarantanny i nie powinno to prowadzić do zakłóceń w transporcie. Jeżeli dojdzie do zakłóceń w transporcie lub łańcuchu dostaw, państwo członkowskie powinno natychmiast znieść lub uchylić wszelkie systemowe wymogi w zakresie testowania, aby zapewnić funkcjonowanie uprzywilejowanych korytarzy.

19b. 31  Obok wyłączeń wymienionych w pkt 19 a, państwa członkowskie nie powinny wymagać poddania się testowi lub kwarantannie/samoizolacji od osób mieszkających w regionach przygranicznych i przekraczających granicę codziennie lub często do celów wykonywania pracy, prowadzenia działalności gospodarczej, edukacji, kontaktów z rodziną, opieki medycznej lub sprawowania opieki, w szczególności od osób, które wykonują funkcje krytyczne lub mają podstawowe znaczenie dla infrastruktury krytycznej. Jeżeli w tych regionach wprowadzony zostanie wymóg przeprowadzania testów w odniesieniu do podróży transgranicznych, częstotliwość i rodzaj testów realizowanych w odniesieniu do takich osób powinny być proporcjonalne i powinny dopuszczać wyłączenia określone w pkt 17aa i 17ab. Jeżeli sytuacja epidemiczna po obu stronach granicy jest porównywalna, nie należy wprowadzać wymogu testowania w związku z podróżą. Od osób, które twierdzą, że ich sytuacja jest objęta zakresem niniejszego punktu, można wymagać przedłożenia dowodu w postaci dokumentu lub stosownego oświadczenia.

19c. 32  Małoletni podróżujący z rodzicem lub rodzicami, bądź z inną inną osobą towarzyszącą, nie powinni być zobowiązani do poddania się kwarantannie lub samoizolacji związanej z podróżą, jeżeli takiego wymogu nie nakłada się na osobę towarzyszącą, na przykład ze względu na wyłączenia określone w pkt 17aa i 17ab. Ponadto dzieci poniżej 12 roku życia powinny być zwolnione z wymogu poddania się związanym z podróżą testom w kierunku zakażenia SARS- CoV-2.

20. 33  Państwa członkowskie powinny rozważyć nałożenie na osoby przybywające na ich terytorium środkami transportu zbiorowego z wcześniej przydzielonym siedzeniem lub kabiną obowiązku przedkładania kart lokalizacji pasażera (PLF), zgodnie z wymogami ochrony danych. W tym celu zachęca się państwa członkowskie do korzystania ze wspólnego formularza cyfrowej karty lokalizacji pasażera opracowanego w ramach "EU Healthy Gateways" ³⁴ . Państwa członkowskie powinny również rozważyć przystąpienie do platformy wymiany PLF w celu zwiększenia swoich zdolności w zakresie transgranicznego ustalania kontaktów w odniesieniu do wszystkich rodzajów transportu.

21. 35  Środki stosowane wobec osób podróżujących z obszaru, który zgodnie z pkt 10 zaklasyfikowano jako "ciemno- czerwony", "czerwony", "pomarańczowy" lub "szary", nie mogą być dyskryminujące, to znaczy powinny one mieć zastosowanie również do powracających obywateli danego państwa członkowskiego.

22. Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby wszelkie wymogi formalne nakładane na obywateli i przedsiębiorstwa stanowiły konkretny wkład w działania na rzecz zdrowia publicznego służące zwalczaniu pandemii i nie stwarzały nadmiernego oraz niepotrzebnego obciążenia administracyjnego.

23. 36  Jeżeli u danej osoby w momencie przybycia na terytorium docelowe wystąpią objawy, należy przeprowadzić test, postawić diagnozę, odizolować tę osobę i ustalić kontakty zakaźne zgodnie z miejscową praktyką, przy czym nie należy odmawiać jej wjazdu. Informacje o przypadkach wykrytych w momencie przybycia należy niezwłocznie przekazywać organom ds. zdrowia publicznego państw, w których dana osoba przebywała w ciągu ostatnich 14 dni, na potrzeby ustalenia kontaktów zakaźnych, przy użyciu platformy wymiany PLF, tam gdzie ma to zastosowanie, lub systemu wczesnego ostrzegania i reagowania.

24. Ograniczenia nie powinny mieć formy zakazów świadczenia niektórych usług transportowych.

Komunikacja i informowanie społeczeństwa

25. 37  Zgodnie z art. 11 rozporządzenia w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19 państwa członkowskie powinny przekazywać odpowiednim zainteresowanym stronom i ogółowi społeczeństwa jasne, wyczerpujące i aktualne informacje na temat wszelkich ograniczeń swobodnego przepływu, wszelkich wymogów towarzyszących (na przykład wymogu odbycia testu przed wyruszeniem w podróż, tego, dzięki którym konkretnym testom w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 można uniknąć objęcia ograniczeniami, lub konieczności przedłożenia kart lokalizacji pasażera), a także środków stosowanych wobec osób podróżujących z obszarów ryzyka, jak najwcześniej przed wejściem w życie nowych środków. Co do zasady informacje te powinny być publikowane 24 godziny przed wejściem w życie danych środków, przy uwzględnieniu że konieczna jest pewna elastyczność w sytuacjach zagrożenia epidemicznego. Informacje powinny być również publikowane w formacie nadającym się do odczytu maszynowego.

Informacje te powinny być regularnie uaktualniane przez państwa członkowskie, a także udostępniane na platformie internetowej "Re-open EU", na której powinna znajdować się mapa publikowana regularnie przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób zgodnie z pkt 10 i 11.

Treść środków, ich zakres geograficzny i kategorie osób, do których mają one zastosowanie, powinny być jasno opisane.

Wprowadzenie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19 ³⁸

25a. 39  Wprowadzenie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19 powinno rozpocząć się jak najszybciej, w oparciu o specyfikacje techniczne opracowane przez państwa członkowskie w ramach sieci e-zdrowie^{(40 )}.

Przed wejściem w życie rozporządzenia w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19, wszelkie zawarte w niniejszym zaleceniu odesłania do zaświadczeń wydawanych zgodnie z tym rozporządzeniem powinny obejmować też zaświadczenia wydawane w innym formacie, bez uszczerbku dla korzystania z zaświadczeń w innych formatach, zgodnych z tym rozporządzeniem.

Przegląd

26. Niniejszej zalecenie powinno być regularnie poddawane przeglądowi przez Komisję przy wsparciu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób. Komisja powinna regularnie przekazywać Radzie informacje na ten temat.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 13 października 2020 r.

	W imieniu Rady
	M. ROTH
	Przewodniczący

1 Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).

2 Dz.U. C 57 z 20.2.2020, s. 4.

3 Wytyczne Komisji dotyczące środków zarządzania granicami w celu ochrony zdrowia i zapewnienia dostępności towarów i usług podstawowych (Dz.U. C 86I z 16.3.2020, s. 1); wytyczne Komisji dotyczące korzystania ze swobodnego przepływu pracowników podczas epidemii COVID-19 (Dz.U. C 102 I z 30.3.2020, s. 12); "Wspólny europejski plan działania prowadzący do zniesienia środków powstrzymujących rozprzestrzenianie się COVID-19" przedstawiony przez przewodniczącą Komisji Europejskiej i przewodniczącego Rady Europejskiej, wytyczne Komisji dotyczące swobodnego przepływu pracowników służby zdrowia i minimalnej harmonizacji kształcenia w związku ze środkami nadzwyczajnymi dotyczącymi COVID-19 (Dz.U. C 156 z 8.5.2020, s. 1); komunikat Komisji pt. "Skoordynowane podejście etapowe zmierzające do przywrócenia swobody przemieszczania się i zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych" (Dz.U. C 169 z 15.5.2020, s. 30); komunikat Komisji w sprawie trzeciej oceny stosowania tymczasowego ograniczenia dotyczącego innych niż niezbędne podróży do UE (COM(2020) 299 final); wytyczne Komisji dotyczące pracowników sezonowych w UE w kontekście pandemii COVID-19 (Dz.U. C 235I z 17.7.2020, s. 1.); komunikat Komisji w sprawie wdrożenia uprzywilejowanych korytarzy w kontekście wytycznych dotyczących środków zarządzania granicami w celu ochrony zdrowia i zapewnienia dostępności towarów i usług podstawowych (Dz.U. C 96I z 24.3.2020, s. 1); wytyczne Komisji: Ułatwianie operacji lotniczego transportu towarowego w trakcie epidemii COVID-19 (Dz.U. C 100 I z 27.3.2020, s. 1) oraz wytyczne Komisji w sprawie ochrony zdrowia, repatriacji i organizacji podróży dla marynarzy, pasażerów i innych osób znajdujących się na pokładach statków (Dz.U. C 119 z 14.4.2020, s. 1).

4 ppkt 8 lit. b) zmieniona przez pkt 1 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

5 ppkt 8 lit. d) dodana przez pkt 2 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

6 https://vaccinetracker.ecdc.europa.eu/public/extensions/COVID-19/vaccine-tracker.html

7 ppkt 8 lit. e) dodana przez pkt 2 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

8 Z zastrzeżeniem umowy między UE a Konfederacją Szwajcarską o współpracy w dziedzinie zdrowia publicznego, w tym w sprawie udziału Konfederacji Szwajcarskiej w Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającym Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1).

9 ppkt 10 lit. a) zmieniona przez pkt 3 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

10 ppkt 10 lit. b) zmieniona przez pkt 3 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

11 ppkt 10 lit. c):

- zmieniona przez pkt 1 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

- zmieniony przez pkt 3 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

12 ppkt 10 lit. ca) dodana przez pkt 2 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

13 ppkt 13 lit. a) zmieniona przez pkt 3 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

14 ppkt 13 lit. b) zmieniona przez pkt 4 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

15 ppkt 13 lit. c) zmieniona przez pkt 4 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

16 ppkt 13 lit. d):

- zmieniona przez pkt 4 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

- zmieniony przez pkt 4 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

17 ppkt 13 lit. e) skreślona przez pkt 5 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

18 ppkt 16a:

- dodany przez pkt 6 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

- zmieniony przez pkt 6 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

19 ppkt 17:

- zmieniony przez pkt 7-9 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

- zmieniony przez pkt 7 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

20 Dostępny na stronie: https://ec.europa.eu/health/sites/default/files/preparedness_response/docs/covid-19_rat_common-list_en.pdf

21 ppkt 17a dodany przez pkt 10 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

22 ppkt 17aa dodany przez pkt 8 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

23 ppkt 17aab dodany przez pkt 9 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

24 ppkt 17b dodany przez pkt 11 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

25 Tytuł dodany przez pkt 10 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

26 ppkt 18 zmieniony przez pkt 11 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

27 ppkt 18a dodany przez pkt 12 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

28 Tytuł dodany przez pkt 13 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

29 Dz.U. C 102 I z 30.3.2020, s. 12.

30 ppkt 19a:

- dodany przez pkt 12 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

- zmieniony przez pkt 14 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

31 ppkt 19b:

- dodany przez pkt 13 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

- zmieniony przez pkt 15 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

32 ppkt 19c dodany przez pkt 16 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

33 ppkt 20 zmieniony przez pkt 17 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

34 https://www.euplf.eu/en/home/index.html

35 ppkt 21 zmieniony przez pkt 14 zalecenia nr 119/2021 z dnia 1 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.36I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 1 lutego 2021 r.

36 ppkt 23 zmieniony przez pkt 18 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

37 ppkt 25 zmieniony przez pkt 19 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

38 Tytuł dodany przez pkt 20 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

39 ppkt 25a dodany przez pkt 21 zalecenia nr 961/2021 z dnia 16 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.213I.1) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 16 czerwca 2021 r.

40 Dostępne na stronie: https://ec.europa.eu/health/ehealth/covid-19_pl

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2020.337.3
• Rodzaj: Zalecenie
• Tytuł: Zalecenie 2020/1475 w sprawie skoordynowanego podejścia do ograniczania swobodnego przepływu w odpowiedzi na pandemię COVID-19
• Data aktu: 13/10/2020
• Data ogłoszenia: 14/10/2020
• Data wejścia w życie: 13/10/2020