a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania chorobom zwierząt przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz przepisy dotyczące zwalczania takich chorób. W części IV tytuł I rozdziały 3-5 tego rozporządzenia określa się wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania utrzymywanych i dzikich zwierząt lądowych i ich materiału biologicznego w obrębie terytorium Unii. W rozporządzeniu uprawnia się również Komisję do przyjęcia przepisów mających na celu uzupełnienie niektórych innych niż istotne elementów tego rozporządzenia w drodze aktów delegowanych. Należy zatem przyjąć takie przepisy, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie nowych ram prawnych ustanowionych rozporządzeniem (UE) 2016/429.
(2) Wymaga się, aby przepisy i środki zmniejszające ryzyko ustanowione w niniejszym rozporządzeniu uzupełniały wymagania w zakresie zdrowia zwierząt ustanowione w części IV tytuł I rozdziały 3-5 rozporządzenia (UE) 2016/429 w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych i dzikich zwierząt lądowych oraz jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii w celu zapewnienia, aby towary te nie stwarzały istotnego ryzyka rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 5 ust. 1 tego rozporządzenia oraz w załączniku II do tego rozporządzenia zmienionego rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/1629 2 , oraz w celu zapewnienia, aby zostały one skategoryzowane rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1882 3 zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/429. Celem rozporządzenia (UE) 2016/429 jest stworzenie ram regulacyjnych, które będą prostsze i bardziej elastyczne niż ramy mające zastosowanie przed jego przyjęciem, przy jednoczesnym zapewnieniu podejścia do wymagań w zakresie zdrowia zwierząt, które będzie w większym stopniu oparte na analizie ryzyka, a także wzmożonej gotowości na wypadek wystąpienia chorób zwierząt, zapobiegania chorobom zwierząt i zwalczania tych chorób. Ponadto rozporządzenie ma na celu zebranie przepisów dotyczących chorób zwierząt w jednym akcie prawnym, aby uniknąć ich rozproszenia w szeregu różnych dokumentów. To samo podejście zastosowano również do ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przepisów dotyczących konkretnych materiałów biologicznych, w szczególności jaj wylęgowych. Treść tych przepisów jest ze sobą ściśle powiązana, ponieważ mają być one stosowane do wszystkich podmiotów przemieszczających utrzymywane lub dzikie zwierzęta lądowe lub jaja wylęgowe. Mając na względzie prostotę i przejrzystość, a także aby ułatwić stosowanie przepisów i uniknąć ich powielania, należy je ustanowić w jednym akcie prawnym, a nie w szeregu odrębnych aktów prawnych zawierających liczne odniesienia.
(3) W art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 i w załączniku II do tego rozporządzenia zmienionego rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/1629 przedstawiono wykaz chorób zwierząt szczególnie istotnych z punktu widzenia interwencji Unii, natomiast w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/1882 skategoryzowano je na podstawie środków szczegółowych, które mają do nich zastosowanie, i wymieniono gatunki zwierząt, do których przepisy te powinny mieć zastosowanie. Uznaje się, że z chorobami kategorii D wiąże się znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się podczas przemieszczania zwierząt między państwami członkowskimi.
(4) Opracowano programy likwidacji choroby, których celem jest likwidacja chorób kategorii B i C. Przepisy dotyczące tych programów określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/689 4 . W zależności od choroby, której dotyczą, wspomniane programy likwidacji chorób mają zastosowanie do zakładu, strefy lub państwa członkowskiego, a wymagane środki obejmują konkretne gwarancje zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania zwierząt. We wspomnianym powyżej rozporządzeniu delegowanym ustanowiono również przepisy dotyczące uznawania państw członkowskich i stref za wolne od choroby w następstwie skutecznego ukończenia odpowiedniego programu likwidacji choroby. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem również przewidywać takie gwarancje w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczeń zwierząt do innych państw członkowskich lub stref prowadzących programy likwidacji chorób lub posiadających uznany status obszaru wolnego od choroby.
(5) W celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się chorób między państwami członkowskimi konieczne jest ustanowienie w niniejszym rozporządzeniu uzupełniających wymagań w zakresie zdrowia zwierząt dotyczących chorób, o których mowa w motywach 3 i 4 powyżej, gatunków zwierząt wymienionych w odniesieniu do odpowiednich chorób w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1882, a także programów likwidacji chorób i statusu obszaru wolnego od choroby. Należy uwzględnić właściwe normy zalecane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).
(6) W art. 125 rozporządzenia (UE) 2016/429 ustanowiono wymagane środki zapobiegania chorobom dotyczące transportu zwierząt i uprawniono Komisję do ustanawiania wymagań uzupełniających dotyczących oczyszczania i dezynfekcji środków transportu utrzymywanych zwierząt lądowych oraz środków bioasekuracji w celu zmniejszenia możliwego ryzyka wynikającego z transportu zwierząt w obrębie terytorium Unii. Konieczne jest zatem ustanowienie w niniejszym rozporządzeniu bardziej szczegółowych przepisów regulujących kwestię wymagań strukturalnych dotyczących środków transportu i pojemników oraz bardziej szczegółowych wymagań bioasekuracji w odniesieniu do transportu zwierząt, jak również określenie pewnych zwolnień. Podobne przepisy mają również zastosowanie do podmiotów zaangażowanych w transport niektórych rodzajów materiału biologicznego, w szczególności jaj wylęgowych drobiu i ptaków żyjących w niewoli, a przepisy takie również powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu na podstawie art. 157 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429.
(7) Wymagania dotyczące czyszczenia i dezynfekcji środków transportu i środków bioasekuracji mających na celu zmniejszenie ewentualnego ryzyka związanego z niektórymi działaniami w zakresie transportu zwierząt określono w przepisach obowiązujących przed wejściem w życie rozporządzenia (UE) 2016/429, w szczególności w dyrektywach Rady 64/432/EwG 5 , 91/68/EWG 6 , 2009/156/WE 7 i 2009/158/WE 8 w odniesieniu do transportu bydła, świń, owiec, kóz, koniowatych oraz drobiu i jaj wylęgowych. Wymagania te okazały się skuteczne w zapobieganiu ryzyku rozprzestrzeniania się poprzez transport chorób zwierząt w obrębie terytorium Unii. Należy zatem utrzymać istotę tych wymagań i dostosować je do transportu wszystkich utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych.
(8) Zgodnie z wymogiem ustanowionym w art. 132 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 Komisja określa maksymalne ramy czasowe, w których podmiot prowadzący rzeźnię odbierającą utrzymywane zwierzęta kopytne i drób przeznaczone do uboju pochodzące z innego państwa członkowskiego powinien zapewnić, aby zwierzęta te zostały poddane ubojowi. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem przewidzieć takie maksymalne ramy czasowe, w których zwierzęta należy poddać ubojowi, w celu zapewnienia, aby ich status zdrowotny nie zagrażał statusowi zdrowotnemu zwierząt w miejscu przeznaczenia. W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono również przepisy w zakresie przemieszczania przesyłek zwierząt kopytnych podatnych na zakażenie wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1-24), które mogą cechować się szczególnym ryzykiem rozprzestrzeniania się choroby ze względu na to, że jest ona przenoszona przez wektory. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić pewne przepisy szczegółowe dotyczące uboju tych zwierząt.
(9) W odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu do innych państw członkowskich w art. 131 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania przepisów dotyczących okresów pobytu, okresu niezbędnego do celów ograniczenia wprowadzania utrzymywanych zwierząt kopytnych lub drobiu do zakładów przed przemieszczaniem oraz uzupełniających wymagań w zakresie zdrowia zwierząt w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić odpowiednie środki na rzecz zabezpieczenia zdrowia zwierząt i zapobieżenia rozprzestrzenianiu się chorób poprzez przemieszczanie zwierząt kopytnych, drobiu i ptaków żyjących w niewoli. Środki te powinny uwzględniać przepisy, które miały zastosowanie przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429. Takie przepisy w odniesieniu do zwierząt kopytnych, drobiu i ptaków żyjących w niewoli ustanowiono w dyrektywach Rady 64/432/EWG, 91/68/EWG, 2009/158/WE, 2009/156/WE i częściowo w dyrektywie 92/65/EWG 9 . W stosownych przypadkach przepisy te powinny wprowadzać nowe lub różniące się wymagania, w szczególności w celu uwzględnienia nowych osiągnięć i norm naukowych lub wykazu chorób, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 oraz w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/1629, oraz kategoryzacji chorób zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/1882.
(10) Podobnie w art. 160 ust. 2 i art. 164 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych ustanawiających wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania do innych państw członkowskich materiału biologicznego drobiu i ptaków żyjących w niewoli, tj. jaj wylęgowych. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem także przewidzieć te przepisy.
(11) Podstawową zasadą powinno być zapewnienie, aby przemieszczanie zwierząt lądowych do innego państwa członkowskiego odbywało się z zakładu pochodzenia bezpośrednio do miejsca przeznaczenia w tym państwie członkowskim. Na zasadzie odstępstwa przemieszczanie to może jednak zostać przerwane, a zwierzęta mogą być poddawane gromadzeniu. Gromadzenie takie stanowi szczególne ryzyko pod względem rozprzestrzeniania się chorób zwierząt. W art. 135 rozporządzenia (UE) 2016/429 zobowiązano Komisję do przyjmowania aktów delegowanych ustanawiających przepisy uzupełniające przepisy art. 133 i 134 tego rozporządzenia w odniesieniu do gromadzenia utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu, gdy zwierzęta te są przemieszczane do innego państwa członkowskiego. Konieczne jest zatem ustanowienie takich wymagań w niniejszym rozporządzeniu.
(12) Zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429, określonymi w dyrektywach 64/432/EWG, 91/68/EWG i 2009/156/WE, niektóre przesyłki zwierząt kopytnych nie były przemieszczane bezpośrednio z zakładu pochodzenia do zakładu przeznaczenia. Pośrednicy, miejsca gromadzenia i punkty gromadzenia grupowały zwierzęta o tym samym statusie zdrowotnym, które przybyły w przesyłkach z innych zakładów, na potrzeby wysyłki do ich właściwych miejsc przeznaczenia. Przepisy ustanowione w tych dyrektywach okazały się skuteczne, jeśli chodzi o zapobieganie rozprzestrzenianiu się przenośnych chorób zwierząt w obrębie terytorium Unii. W związku z tym należy zachować istotę tych przepisów, lecz zaktualizować je tak, aby uwzględnić doświadczenie zdobyte w trakcie ich stosowania oraz aktualny stan wiedzy naukowej. Należy uwzględnić art. 133 rozporządzenia (UE) 2016/429, który stanowi, że podmioty mogą poddać utrzymywane zwierzęta kopytne i drób maksymalnie trzykrotnemu gromadzeniu w trakcie przemieszczania z państwa członkowskiego pochodzenia do innego państwa członkowskiego.
(13) Ponadto zgodnie z art. 140 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/429 należy przewidzieć odstępstwo od przepisów dotyczących gromadzenia zwierząt w odniesieniu do zwierząt kopytnych uczestniczących w wystawach, wydarzeniach sportowych, kulturalnych i podobnych wydarzeniach, ponieważ zastosowane alternatywne środki zmniejszające ryzyko zmniejszają ryzyko rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie stwarzane przez te działania. Odstępstwa te przewidziano w niniejszym rozporządzeniu.
(14) W art. 136 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania szczegółowych przepisów dotyczących przemieszczania między państwami członkowskimi niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż zwierzęta kopytne i drób.
(15) Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy Unii dotyczące przemieszczania między państwami członkowskimi niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych, w tym zwierząt z rzędu naczelnych, ptaków żyjących w niewoli, pszczół miodnych i trzmieli, psów, kotów i fretek domowych, zostały określone w dyrektywie 92/65/EWG. Przepisy te okazały się skuteczne w zmniejszaniu ryzyka rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie między państwami członkowskimi. W związku z tym w niniejszym rozporządzeniu należy zachować istotę tych przepisów, ale zaktualizować je tak, aby uwzględnić praktyczne doświadczenia zdobyte w trakcie ich stosowania. Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć możliwości zastosowania odstępstw w przypadkach, gdy wdrożono alternatywne środki zmniejszające ryzyko.
(16) W art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanowienia przepisów mających na celu zapewnienie właściwego stosowania części IV tego rozporządzenia w odniesieniu do przemieszczania zwierząt domowych innego niż przemieszczanie o charakterze niehandlowym. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem przewidzieć niektóre takie przepisy.
(17) W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1882 wymieniono gatunki zwierząt drapieżnych stwarzające znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się Echinococcus multilocularis i wirusa wścieklizny podczas przemieszczania między państwami członkowskimi. Należy zatem przewidzieć uzupełniające wymagania w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do innych zwierząt drapieżnych w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się tych chorób między państwami członkowskimi.
(18) Art. 137 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 nakłada na Komisję obowiązek ustanowienia szczegółowych przepisów w uzupełnieniu do tych, o których mowa w art. 137 ust. 1 tego rozporządzenia, w odniesieniu do przemieszczeń utrzymywanych zwierząt lądowych do zakładów odizolowanych oraz przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych do zakładów odizolowanych, w których obowiązują środki zmniejszające ryzyko, aby zagwarantować, że takie przemieszczanie nie stwarza istotnego ryzyka dla zdrowia utrzymywanych zwierząt lądowych w obrębie tego zakładu odizolowanego i otaczających go zakładów.
(19) Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy Unii dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych utrzymywanych w zatwierdzonych jednostkach, instytutach lub ośrodkach były określone w dyrektywie 92/65/EWG. W art. 95 i 137 rozporządzenia (UE) 2016/429 ustanowiono pojęcie "zakładu odizolowanego" odpowiadające "zatwierdzonej jednostce, instytutowi lub ośrodkowi", o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 92/65/EWG. W związku z tym należy zachować istotę tych poprzednich przepisów, ale zaktualizować je tak, aby uwzględnić praktyczne doświadczenia zdobyte w trakcie ich stosowania. Należy również uwzględnić właściwe normy dotyczące zwierząt z rzędu naczelnych zalecane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE.
(20) W art. 138 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia przepisów w zakresie przyznawania odstępstw przez właściwy organ miejsca przeznaczenia uzupełniających przepisy, o których mowa w art. 138 ust. 1 i art. 138 ust. 2 tego rozporządzenia, w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych do celów naukowych. Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 w dyrektywie 92/65/EWG przewidziano, że psy, koty i fretki, które mają zostać przemieszczone do celów naukowych do innego państwa członkowskiego, nie muszą być szczepione przeciwko wściekliźnie, a psy nie muszą być leczone przeciwko zarażeniu pasożytem Echinococcus multilocularis, jeżeli zwierzęta te były przeznaczone dla zatwierdzonych jednostek, instytutów lub ośrodków. W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć podobne odstępstwo.
(21) W art. 140 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania wymagań szczególnych uzupełniających przepisy określone w art. 126-136 tego rozporządzenia w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych przeznaczonych do cyrków, wystaw i wydarzeń sportowych.
(22) Przed okresem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy unijne w odniesieniu do przemieszczeń zwierząt lądowych utrzymywanych w cyrkach i grupach zwierząt tresowanych ustanowiono, na podstawie dyrektywy 92/65/EWG, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1739/2005 10 , uchylonym rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/2035 11 z dniem 21 kwietnia 2021 r. Biorąc pod uwagę fakt, że obecnie przemieszczanie zwierząt do innych państw członkowskich - gdy cyrk lub grupa zwierząt tresowanych, do której należą, podróżuje - odbywa się bez towarzyszącego im świadectwa zdrowia zwierząt, w niniejszym rozporządzeniu należy utrzymać możliwość takiego przemieszczania wewnątrzunijnego. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych utrzymywanych w cyrkach objazdowych lub grupach zwierząt tresowanych do innych państw członkowskich oraz przewidzieć odstępstwo od wymagań w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt przewidzianych w art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429.
(23) Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy Unii dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy w innym państwie członkowskim były określone w dyrektywie 92/65/EWG i innych aktach prawnych.
(24) Aby zapobiec ryzyku rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie związanych z przemieszczaniem ptaków żyjących w niewoli między państwami członkowskimi, w niniejszym rozporządzeniu należy utrzymać przepisy Unii dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy w innym państwie członkowskim. Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy również ustanowić przepisy szczegółowe w odniesieniu do ptaków drapieżnych uczestniczących w pokazach sokolniczych w innym państwie członkowskim oraz w odniesieniu do gołębi pocztowych, które mają być przemieszczane na wydarzenia sportowe w innych państwach członkowskich.
(25) W art. 144 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia odstępstw od wymagań dotyczących certyfikacji zdrowia zwierząt określonych w art. 143 ust. 1 tego rozporządzenia w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt lądowych przemieszczanych między państwami członkowskimi.
(26) Obecnie zgodnie z przepisami ustanowionymi w dyrektywie 2009/156/WE zarejestrowane zwierzęta koniowate mogą być przemieszczane bez towarzyszącego im świadectwa zdrowia zwierząt między państwami członkowskimi, które na zasadzie wzajemności wdrożyły alternatywny system kontroli zapewniający odpowiednie gwarancje zdrowotne zwierząt równoważne z gwarancjami określonymi w świadectwie zdrowia zwierzęcia. W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć podobne odstępstwo. Należy jednak ustanowić szczególne warunki dotyczące przemieszczania tych zwierząt, w tym uzyskania zgody państwa członkowskiego przeznaczenia.
(27) W art. 144 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania wymagań dotyczących certyfikacji zdrowia zwierząt na potrzeby przemieszczania do innych państw członkowskich utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż zwierzęta kopytne, drób i zwierzęta przeznaczone do zakładów odizolowanych, w przypadkach gdy świadectwo zdrowia zwierząt jest konieczne do zapewnienia zgodności danego przemieszczenia z wymaganiami w zakresie zdrowia zwierząt przewidzianymi w art. 124-142 rozporządzenia (UE) 2016/429. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić wymagania w odniesieniu do certyfikacji zdrowia zwierząt, które umożliwiłyby przemieszczanie do innych państw członkowskich przesyłek zawierających ptaki żyjące w niewoli, pszczoły miodne, trzmiele (oprócz trzmieli z zatwierdzonych odizolowanych od środowiska zakładów produkcji trzmieli), naczelne, psy, koty, fretki domowe i inne zwierzęta drapieżne.
(28) W art. 164 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono również Komisję do ustanowienia wymagań dotyczących certyfikacji zdrowia zwierząt i powiadamiania o przemieszczaniu materiału biologicznego utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż bydło, owce, kozy, świnie i koniowate oraz materiał biologiczny drobiu do innych państw członkowskich. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić wymagania w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt, które umożliwiałyby przemieszczanie do innych państw członkowskich przesyłek jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli.
(29) Przemieszczanie do innych państw członkowskich zwierząt drapieżnych innych niż psy, koty i fretki domowe powinno być również dozwolone w przypadkach, gdy w państwie członkowskim pochodzenia nie dopuszczono do obrotu żadnej szczepionki przeciwko wściekliźnie przeznaczonej dla tych zwierząt drapieżnych, a szczepienie odbywa się zgodnie z art. 10 ust. 1 dyrektywy 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 12 , który przewiduje wykorzystanie produktów leczniczych poza warunkami pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.
(30) W art. 146 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 Komisję zobowiązuje się do ustanowienia szczegółowych przepisów i określenia dodatkowych informacji dotyczących treści świadectw zdrowia zwierząt dla różnych gatunków i kategorii utrzymywanych zwierząt lądowych i w odniesieniu do poszczególnych rodzajów przemieszczania. W art. 162 ust. 3 tego samego rozporządzenia Komisję zobowiązuje się do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących informacji, które należy zawrzeć w świadectwie zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania między państwami członkowskimi jaj wylęgowych, z uwzględnieniem minimalnych informacji, które należy zawrzeć w tym świadectwie zdrowia zwierząt zgodnie z art. 162 ust. 1. Konieczne jest zatem określenie treści świadectw, które mają towarzyszyć przesyłkom zawierającym utrzymywane zwierzęta lądowe i jaja wylęgowe podczas przemieszczania tych przesyłek do innego państwa członkowskiego.
(31) W art. 147 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących środków szczególnych przyznających odstępstwa od obowiązku podmiotów dotyczącego zapewnienia, aby zwierzętom towarzyszyło świadectwo zdrowia zwierząt w odniesieniu do konkretnych rodzajów przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić przepisy dotyczące certyfikacji zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania zwierząt kopytnych i drobiu przez zakłady przeprowadzające gromadzenie, o którym mowa w art. 133 rozporządzenia (UE) 2016/429, przed dotarciem do miejsca ostatecznego przeznaczenia.
(32) W celu zapewnienia, aby utrzymywane zwierzęta lądowe, którym wydano świadectwo w celu wywozu do państwa trzeciego i które są transportowane przez inne państwo członkowskie do granicy zewnętrznej Unii, spełniały wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania w obrębie terytorium Unii, podmioty powinny zapewnić, aby przesyłkom tych zwierząt towarzyszyły potwierdzające świadectwa zdrowia zwierząt co najmniej tak samo rygorystyczne jak świadectwa wymagane przy przemieszczaniu utrzymywanych zwierząt kopytnych lub drobiu przeznaczonych do uboju w państwie członkowskim, w którym znajduje się punkt wyjścia.
(33) W art. 149 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia aktów delegowanych ustanawiających przepisy dotyczące kontroli dokumentacji, kontroli tożsamości (identyfikacyjnej) i kontroli fizycznej (bezpośredniej) oraz badań przeprowadzanych przez urzędowego lekarza weterynarii w odniesieniu do różnych gatunków i kategorii utrzymywanych zwierząt lądowych, aby sprawdzić zgodność z wymaganiami w zakresie zdrowia zwierząt. Uwzględniając zakres niniejszego rozporządzenia, który obejmuje jaja wylęgowe, w niniejszym rozporządzeniu należy zatem zastosować ten przepis poprzez ustanowienie niezbędnych do tego celu przepisów, w tym terminów przeprowadzania takich kontroli i badań oraz terminów wydawania przez urzędowego lekarza weterynarii świadectw zdrowia zwierząt przed przemieszczaniem przesyłek utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych oraz okresu ważności świadectw zdrowia zwierząt, w tym warunków jego przedłużenia.
(34) W art. 152, 153 i 163 rozporządzenia (UE) 2016/429 zobowiązuje się podmioty do informowania z wyprzedzeniem właściwego organu państwa pochodzenia o planowanym przemieszczaniu do innego państwa członkowskiego utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych oraz przekazywania wszelkich niezbędnych informacji, aby umożliwić temu właściwemu organowi powiadomienie właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia o przemieszczaniu utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące wymagań w zakresie powiadamiania z wyprzedzeniem przez podmioty, informacji niezbędnych do powiadomienia o takich przemieszczeniach oraz nadzwyczajnych procedur powiadamiania.
(35) W art. 153 ust. 2 i 4, art. 154 ust. 1 lit. c) i art. 163 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 przywidziano wykorzystanie systemu TRACES do celów powiadamiania, w przypadku gdy przesyłki utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych mają zostać przemieszczone do innych państw członkowskich. System TRACES to zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny, określony w decyzjach Komisji 2003/24/WE 13 i 2004/292/WE 14 . W związku z tym, że w art. 131 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 15 przewidziano ustanowienie systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC), który będzie posiadał funkcje systemu TRACES, w niniejszym rozporządzeniu zamiast do systemu TRACES należy odnosić się do IMSOC.
(36) W art. 155 rozporządzenia (UE) 2016/429 określono warunki dotyczące przemieszczania dzikich zwierząt lądowych z siedliska w jednym państwie członkowskim do siedliska lub zakładu w innym państwie członkowskim. W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, certyfikacji i powiadamiania w odniesieniu do takiego przemieszczania zgodnie z uprawnieniami określonymi w art. 156 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429.
(37) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 21 kwietnia 2021 r. zgodnie z datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: