a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo przekazało notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, tj. od dnia 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
(2) Obowiązek rozliczania ustanowiony w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 nie uwzględnia ewentualności wystąpienia państwa członkowskiego z Unii. Wyzwania, przed którymi stoją strony kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, których kontrahenci mają siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, są bezpośrednią konsekwencją wydarzenia, na które strony te nie mają wpływu i które może postawić je w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z innymi kontrahentami w Unii.
(3) W rozporządzeniach delegowanych Komisji (UE) 2015/2205 2 , (UE) 2016/592 3 i (UE) 2016/1178 4 określono daty, od których obowiązek rozliczania ma stać się skuteczny dla niektórych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Ponadto w rozporządzeniach tych określono różne daty w zależności od kategorii kontrahentów będących stroną tych kontraktów.
(4) Kontrahenci nie są w stanie przewidzieć, jaki może być status kontrahenta mającego siedzibę w Zjednoczonym Królestwie lub w jakim stopniu kontrahent ten będzie w stanie nadal świadczyć określone usługi na rzecz kontrahentów mających siedzibę w Unii. Aby zaradzić tej sytuacji, kontrahenci mogą zechcieć dokonać odnowienia (nowacji) kontraktu poprzez zastąpienie kontrahenta mającego siedzibę w Zjednoczonym Królestwie kontrahentem mającym siedzibę w państwie członkowskim.
(5) Jeżeli - w wyniku wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii - strony zdecydują się na zastąpienie kontrahenta mającego siedzibę w Zjednoczonym Królestwie nowym kontrahentem mającym siedzibę w Unii, odnowienie kontraktów uruchomi obowiązek rozliczania, jeżeli takie odnowienie nastąpi, od daty, od której obowiązek rozliczania staje się skuteczny dla tego rodzaju kontraktu, lub po tej dacie. W konsekwencji strony będą musiały rozliczać ten kontrakt przez posiadającego zezwolenie lub uznanego kontrahenta centralnego.
(6) Kontrakty rozliczane centralnie podlegają innemu systemowi zabezpieczenia niż kontrakty rozliczane niecentralnie. Uruchomienie obowiązku rozliczania może zatem zmusić niektórych kontrahentów do zaprzestania realizacji swoich transakcji, w wyniku czego niektóre ryzyka mogą pozostać niezabezpieczone.
(7) W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku oraz równych warunków działania między kontrahentami mającymi siedzibę w Unii kontrahenci powinni mieć możliwość zastąpienia kontrahentów mających siedzibę w Zjednoczonym Królestwie kontrahentami mającymi siedzibę w państwie członkowskim bez konieczności uruchamiania obowiązku rozliczania. W celu zapewnienia wystarczającej ilości czasu na zastąpienie takich kontrahentów, data, od której obowiązek rozliczania staje się skuteczny w odniesieniu do odnowienia tych kontraktów, powinna przypadać 12 miesięcy po dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia delegowane (UE) 2015/2205, (UE) 2016/592 oraz (UE) 2016/1178.
(9) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
(10) Należy jak najszybciej ułatwić wdrożenie przez uczestników rynku wydajnych rozwiązań. W związku z tym Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przeanalizował potencjalne powiązane koszty i korzyści, lecz nie przeprowadził otwartych konsultacji publicznych zgodnie z art. 10 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 5 .
(11) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym i powinno być stosowane dopiero od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, chyba że umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem wejdzie w życie przed tym dniem lub wydłużony zostanie dwuletni okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
