RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 31 ust. 1, uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia; rozdział III tej strategii zawiera wykaz działań służących zwalczaniu rozprzestrzeniania tej broni. Takie działania powinny zostać podjęte zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich.
(2) Unia aktywnie wdraża tę strategię oraz prowadzi działania wymienione w jej rozdziale III, w szczególności przez uruchamianie zasobów finansowych, aby wspierać konkretne projekty realizowane przez instytucje wielostronne, przez dostarczanie państwom pomocy technicznej i wiedzy fachowej w odniesieniu do szerokiego spektrum środków nieproliferacji, a także przez wspieranie roli, jaką odgrywa Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ).
(3) W dniu 28 kwietnia 2004 r. RB ONZ przyjęła rezolucję 1540 (zwaną dalej "rezolucją RB ONZ 1540 (2004)"), która była pierwszym instrumentem międzynarodowym zajmującym się - w sposób zintegrowany i wszechstronny -kwestią broni masowego rażenia, środków jej przenoszenia i powiązanych z nią materiałów. W rezolucji RB ONZ 1540 (2004) zawarto wiążące dla wszystkich państw zobowiązania, które to zobowiązania mają zapobiegać uzyskiwaniu dostępu do takiej broni i powiązanych z nią materiałów przez podmioty niepaństwowe. RB ONZ postanowiła również, że wszystkie państwa mają wprowadzić i egzekwować skuteczne środki ustanawiające krajowe mechanizmy kontrolne zapobiegające rozprzestrzenianiu broni jądrowej, chemicznej i biologicznej oraz środków jej przenoszenia, m.in. przez ustanowienie odpowiedniej kontroli nad materiałami powiązanymi.
(4) W dniu 11 maja 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/809 1 wspierającą wdrożenie rezolucji RB ONZ 1540 (2004). Techniczne wdrożenie działań realizowanych na podstawie decyzji (WPZiB) 2017/809 powierzono Biuru ds. Rozbrojenia Sekretariatu ONZ (UNODA) we współpracy z odpowiednimi międzynarodowymi organizacjami w regionie, w szczególności z Organizacją Państw Amerykańskich (OPA).
(5) W swoim planie działań na rzecz rozbrojenia pt. "Zabezpieczenie naszej wspólnej przyszłości", przedstawionym w dniu 24 maja 2018 r., sekretarz generalny ONZ podkreślił, że "musimy nadal wzmacniać nasze instytucje w celu zapobiegania wszelkim przypadkom użycia broni biologicznej, w tym poprzez wzmocnienie wdrażania konwencji o broni biologicznej, oraz zapewniać, że będziemy w stanie reagować na przypadki, w których prewencja zawiedzie" oraz że istnieje potrzeba "przyczynienia się do opracowania ram zapewniających skoordynowaną reakcję międzynarodową na użycie broni biologicznej".
(6) W dniu 21 stycznia 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/97 2 wspierającą Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC) w ramach strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia.
(7) OPA przygotowała dwa wnioski dotyczące projektów w celu wzmocnienia ogólnego bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej w Ameryce Łacińskiej.
(8) Administrowanie i zarządzanie projektami, które mają być realizowane na podstawie niniejszej decyzji, należy powierzyć sekretariatowi OPA/Międzyamerykański Komitet ds. Walki z Terroryzmem (CICTE).
(9) Sekretariat OPA/CICTE powinien zapewnić skuteczną współpracę z odpowiednimi organizacjami i organami międzynarodowymi, takimi jak jednostka ds. wsparcia realizacji BTWC, Komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ ustanowiony na mocy rezolucji RB ONZ 1540 (2004), Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz globalne partnerstwo przeciwko rozprzestrzenianiu broni i materiałów masowego rażenia. Sekretariat OPA/CICTE powinien również zapewnić komplementarność i synergię projektów realizowanych na podstawie niniejszej decyzji z odpowiednimi zakończonymi i trwającymi projektami, z działaniami prowadzonymi w Ameryce Łacińskiej, wspieranymi przez poszczególne państwa członkowskie UE, oraz z innymi programami finansowanymi przez Unię w tej dziedzinie, w tym z Instrumentem na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju oraz unijnymi centrami doskonałości ds. ograniczania ryzyka chemicznego, biologicznego, radiologicznego i jądrowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: