PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 256 ust. 1 i art. 281 akapit drugi,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a ust. 1,
uwzględniając wniosek Trybunału Sprawiedliwości,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinie Komisji Europejskiej 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/2422 3 Trybunał Sprawiedliwości, wraz z Sądem, dokonały ogólnego przeglądu swoich właściwości i przeanalizowały, czy, z uwagi na reformę struktury sądowej Unii, która odbyła się na podstawie tego rozporządzenia, należy wprowadzić pewne zmiany w podziale właściwości między Trybunałem Sprawiedliwości a Sądem lub w sposobie postępowania z odwołaniami przez Trybunał Sprawiedliwości.
(2) Jak wynika ze sprawozdania, które Trybunał Sprawiedliwości przedstawił Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji w dniu 14 grudnia 2017 r., Trybunał Sprawiedliwości uważa, że na obecnym etapie nie ma potrzeby proponowania zmian w odniesieniu do sposobu postępowania z pytaniami prejudycjalnymi przedkładanymi mu na podstawie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Odesłania prejudycjalne stanowią kluczowy element systemu sądowniczego Unii i postępuje się z nimi bez zbędnej zwłoki, zatem przekazanie Sądowi właściwości do rozpoznawania pytań prejudycjalnych w poszczególnych dziedzinach określonych w Statucie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie jest obecnie konieczne.
(3) Przegląd dokonany przez Trybunał Sprawiedliwości i Sąd ujawnił jednak, że orzekając w przedmiocie skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej przez państwo członkowskie na akt Komisji, który dotyczy niewykonania wyroku wydanego przez Trybunał Sprawiedliwości na podstawie art. 260 ust. 2 lub 3 TFUE, Sąd może napotkać poważne trudności, w przypadku gdy Komisja i zainteresowane państwo członkowskie nie zgadzają się co do tego, czy środki podjęte przez to państwo członkowskie w celu wykonania wyroku Trybunału Sprawiedliwości są właściwe. Z tych względów konieczne wydaje się zastrzeżenie wyłącznie do właściwości Trybunału Sprawiedliwości sporów dotyczących ryczałtu lub okresowej kary pieniężnej nałożonych na państwo członkowskie na podstawie art. 260 ust. 2 lub 3 TFUE.
(4) Z dokonanego przez Trybunał Sprawiedliwości i Sąd przeglądu wynika ponadto, że liczne odwołania są wnoszone w sprawach, które były już rozpatrywane dwukrotnie, najpierw przez niezależną izbę odwoławczą, a następnie przez Sąd, oraz że wiele z tych odwołań zostaje oddalonych lub odrzuconych przez Trybunał Sprawiedliwości, ponieważ są one odpowiednio oczywiście bezzasadne lub oczywiście niedopuszczalne. Aby umożliwić Trybunałowi Sprawiedliwości skoncentrowanie się na sprawach, które wymagają jego pełnej uwagi, w trosce o zapewnienie prawidłowego przebiegu postępowania należy w przypadku odwołań dotyczących takich spraw wprowadzić procedurę, zgodnie z którą Trybunał Sprawiedliwości przyjmuje odwołanie do rozpoznania, w całości lub w części, tylko wtedy, gdy występuje w nim kwestia istotna dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii.
(5) W związku ze stałym wzrostem liczby spraw wnoszonych do Trybunału Sprawiedliwości i zgodnie z pismem prezesa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 lipca 2018 r. na tym etapie należy uznać, że priorytetem jest ustanowienie wspomnianej wyżej procedury, zgodnie z którą Trybunał Sprawiedliwości decyduje, czy należy przyjąć odwołanie do rozpoznania. Tę część wniosku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 26 marca 2018 r., która dotyczy częściowego przekazania Sądowi postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom, należy przeanalizować na późniejszym etapie, po tym jak w grudniu 2020 r. zostanie sporządzone sprawozdanie z funkcjonowania Sądu przewidziane w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) 2015/2422. Należy przypomnieć, że sprawozdanie to powinno koncentrować się w szczególności na efektywności funkcjonowania Sądu, potrzebie i efektywności zwiększenia liczby sędziów do 56, uwzględniając również cel, jakim jest zapewnienie w Sądzie równowagi płci, o czym mowa w preambule do rozporządzenia (UE, Euratom) 2015/2422.
(6) W związku z powyższym należy zmienić Protokół nr 3 w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zapewniając jednocześnie pełną spójność terminologiczną między jego postanowieniami a odpowiednimi postanowieniami TFUE, oraz ustanowić odpowiednie postanowienia przejściowe dotyczące dalszego biegu spraw zawisłych w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
