a także mając na uwadze, co następuje:(1) Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., której Unia jest stroną, przewiduje obowiązek ochrony, w tym utrzymania lub odtwarzania populacji poławianych gatunków na poziomach, które mogą zapewnić maksymalny podtrzymywalny połów (MSY).
(2) Podczas Szczytu Zrównoważonego Rozwoju ONZ, który miał miejsce w Nowym Jorku w 2015 r., Unia i państwa członkowskie zobowiązały się, by do 2020 r. skutecznie uregulować odławianie, zaprzestać przełowień, nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów i destrukcyjnych praktyk połowowych oraz wdrożyć uzasadnione naukowo plany zarządzania w celu odbudowania w jak najkrótszym czasie stad ryb co najmniej do poziomów zdolnych do uzyskania MSY wynikającego z ich cech biologicznych.
(3) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 3 ustanowiono przepisy wspólnej polityki rybołówstwa (zwane dalej "WPRyb") zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii. WPRyb powinna przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego, do zrównoważonego zarządzania wszystkimi gatunkami eksploatowanymi w celach handlowych, a w szczególności do osiągnięcia dobrego stanu środowiska do 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE 4 .
(4) Cele WPRyb obejmują między innymi zapewnienie rybołówstwa i akwakultury zrównoważonych pod względem środowiskowym w perspektywie długookresowej, stosowanie wobec zarządzania rybołówstwem podejścia ostrożnościowego oraz wdrożenie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem.
(5) Aby zrealizować cele WPRyb, należy przyjąć szereg odpowiednich środków ochronnych w dowolnym połączeniu, takich jak plany wieloletnie, środki techniczne, ustalenie i przydział uprawnień do połowów.
(6) Zgodnie z art. 9 i 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 podstawę planów wieloletnich stanowić będą opinie naukowe, techniczne i ekonomiczne. Zgodnie z tymi przepisami plan wieloletni ustanowiony niniejszym rozporządzeniem (zwany dalej "planem") powinien zawierać cele, wymierne cele z wyraźnymi ramami czasowymi, punkty odniesienia do celów ochrony, środki ochronne oraz środki techniczne mające na celu unikanie i ograniczenie niezamierzonych połowów.
(7) "Najlepsze dostępne opinie naukowe" powinno się rozumieć jako publicznie dostępne opinie naukowe, które opierają się na najnowszych danych naukowych i metodach, i które zostały wydane lub poddane przeglądowi przez niezależny organ naukowy uznany na szczeblu unijnym lub międzynarodowym.
(8) Komisja powinna uzyskiwać najlepsze dostępne opinie naukowe dotyczące stad objętych planem. W tym celu Komisja powinna podpisać protokół ustaleń z Międzynarodową Radą Badań Morza (ICES). Opinie naukowe wydane przez ICES opierają się na planie i powinny przede wszystkim wskazywać przedziały FMSY i punkty odniesienia dla biomasy, czyli MSY Btri oraz Blim. Wartości te powinny zostać wskazane w odpowiednich opiniach dotyczących stad oraz, w stosownych przypadkach, we wszystkich publicznie dostępnych opiniach naukowych, np. w opiniach naukowych dotyczących połowów wielogatunkowych wydanych przez ICES.
(9) W rozporządzeniach Rady (WE) nr 676/2007 5 i (WE) nr 1342/2008 6 ustanowiono zasady zrównoważonej eksploatacji stad dorsza atlantyckiego, gładzicy i soli w Morzu Północnym i wodach z nim sąsiadujących. Te gatunki oraz inne stada denne są poławiane w połowach wielogatunkowych. Należy zatem ustanowić jeden plan wieloletni, w którym uwzględnione zostaną takie interakcje techniczne.
(10) Ponadto wieloletni plan tego rodzaju powinien mieć zastosowanie do stad dennych oraz ich połowów w Morzu Północnym. Zalicza się do nich gatunki ryb spłaszczonych bocznie, grzbietobrzusznie i chrzęstnoszkieletowych oraz homarca (Nephrops norvegicus) i krewetkę północną (Pandalus borealis) występujące na dnie lub blisko dna słupa wody.
(11) Niektóre stada denne są eksploatowane zarówno w Morzu Północnym, jak i w wodach z nim sąsiadujących. W związku z tym należy rozszerzyć zakres określonych w planie przepisów dotyczących wartości docelowych i środków ochronnych odnoszących się do stad eksploatowanych głównie w Morzu Północnym na obszary znajdujące się poza obrębem Morza Północnego. Ponadto w odniesieniu do zasobów rybnych znajdujących się w Morzu Północnym, lecz eksploatowanych głównie poza jego obrębem, w wieloletnich planach należy ustanowić wartości docelowe i środki ochronne dotyczące obszarów leżących poza Morzem Północnym, na których stada te są głównie eksploatowane, rozszerzając zakres tych wieloletnich planów, tak aby obejmowały one również obszar Morza Północnego.
(12) Zakres geograficzny planu powinien opierać się na geograficznym rozmieszczeniu stad wymienionych w najnowszej opinii naukowej dotyczącej stad przekazanej przez ICES. Przyszłe zmiany geograficznego rozmieszczenia stad wymienionych w planie mogą być konieczne ze względu na dokładniejsze informacje naukowe lub migrację stad. W związku z tym Komisja powinna zostać uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dostosowujących geograficzne rozmieszczenie stad wymienionych w planie, jeżeli opinie naukowe dostarczone przez ICES wskazują na zmianę geograficznego rozmieszczenia odnośnych stad.
(13) W przypadku gdy stada będące przedmiotem wspólnego zainteresowania są również eksploatowane przez państwa trzecie, Unia powinna współpracować z tymi państwami trzecimi z myślą o zapewnieniu, aby stada te były zarządzane w sposób zrównoważony i spójny z celami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a w szczególności z jego art. 2 ust. 2, a także z celami niniejszego rozporządzenia. W przypadku braku osiągnięcia formalnego porozumienia Unia powinna dołożyć wszelkich starań, by wypracować wspólne ustalenia odnośnie do połowów takich stad w celu umożliwienia zrównoważonego zarządzania, tym samym promując równe warunki działania dla unijnych przedsiębiorców.
(14) Założeniem planu powinno być przyczynienie się do osiągania celów WPRyb, a w szczególności osiągnięcie i utrzymanie MSY docelowych stad, realizacja obowiązku wyładunku dotyczącego stad dennych podlegających limitom połowowym, propagowanie godziwych warunków życia ludzi, którzy utrzymują się z działalności połowowej, biorąc pod uwagę rybołówstwo przybrzeżne i aspekty społeczno-gospodarcze, oraz wdrożenie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem. W planie należy także określić szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym w odniesieniu do wszystkich stad gatunków, do których zastosowanie ma obowiązek wyładunku na mocy art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(15) Artykuł 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 zawiera wymóg ustalania uprawnień do połowów zgodnie z celami określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia oraz w sposób zgodny z celami, ramami czasowymi i marginesami ustalonymi w planach wieloletnich.
(16) Należy ustanowić docelowy wskaźnik śmiertelności połowowej (F) odpowiadający celowi, jakim jest osiągnięcie i utrzymanie MSY jako przedziałów wartości, które są spójne z osiągnięciem MSY (FMSY). Wspomniane przedziały oparte na najlepszej dostępnej opinii naukowej są niezbędne do zapewnienia elastyczności w uwzględnianiu zmian opinii naukowej, do przyczynienia się do wdrożenia obowiązku wyładunku oraz uwzględniania cech połowów wielogatunkowych. Przedziały FMSY powinny być obliczane i przewidziane przez ICES, zwłaszcza w jej okresowej opinii dotyczącej połowów. W oparciu o plan mają one zapewnić maksymalnie 5 % ograniczenie wysokiego odłowu długoterminowego w stosunku do MSY, zgodnie z odpowiedzią ICES na "wniosek UE skierowany do ICES w sprawie dostarczenia wskaźników FMSY dla wybranych stad Morza Północnego i Morza Bałtyckiego". Górna granica przedziału jest ograniczona, aby prawdopodobieństwo spadku liczebności stada poniżej wartości Blim nie przekraczało 5 %. Górna granica przedziału jest również zgodna z "zasadą doradczą" ICES, zgodnie z którą w przypadku, gdy stan biomasy tarłowej lub liczebności jest zły, wartość F należy zmniejszyć do wartości nieprzekraczającej górnej granicy równej wartości punktu FMSY pomnożonego przez biomasę tarłową lub liczebność w roku obowiązywania całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC), podzielonego przez wartość MSY Btrigger. ICES wykorzystuje powyższe założenia oraz zasadę doradczą przy przedstawianiu opinii naukowych dotyczących śmiertelności połowowej i wariantów połowowych.
(17) Do celów ustalania uprawnień do połowów należy co do zasady stosować górny pułap przedziałów FMSY oraz - jeżeli stan danego stada zostanie uznany za dobry - w niektórych przypadkach wyznaczyć górną granicę. Ustalenie uprawnień do połowów do wysokości górnej granicy powinno być możliwe wyłącznie wówczas, gdy opinia naukowa lub dowody wskazują, że jest to niezbędne do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do połowów wielogatunkowych lub do uniknięcia szkody dla stada spowodowanej dynamiką wewnątrz- lub międzygatunkową, lub w celu ograniczenia rocznych wahań wysokości uprawnień do połowów.
(18) W przypadku stad, dla których wartości docelowe MSY są dostępne, oraz na potrzeby stosowania środków ochronnych, należy określić punkty odniesienia do celów ochrony wyrażone jako progowe poziomy biomasy tarłowej dla stad ryb oraz progowe poziomy liczebności dla homarca.
(19) Należy przewidzieć odpowiednie środki ochronne, na wypadek gdyby wielkość stada zmalała poniżej tych poziomów. Środki ochronne powinny obejmować ograniczenie uprawnień do połowów i szczególne środki ochronne, w przypadku gdy w opinii naukowej wskazano potrzebę zastosowania środków naprawczych. Środki te należy uzupełnić wszelkimi innymi odpowiednimi środkami, takimi jak środki Komisji zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 lub środki państwa członkowskiego zgodnie z art. 13 tego rozporządzenia.
(20) Należy przewidzieć możliwość ustanowienia wartości TAC dla homarca w rejonie ICES 2a i podobszarze 4, będącej sumą limitów połowowych ustanowionych dla każdej jednostki funkcjonalnej oraz dla prostokątów statystycznych ICES znajdujących się poza obrębem jednostek funkcjonalnych w tym obszarze TAC. Nie powinno to wykluczać jednak przyjęcia środków ochronnych dla określonych jednostek funkcjonalnych.
(21) Jeżeli Rada bierze pod uwagę znaczący wpływ rybołówstwa rekreacyjnego w ramach uprawnień do połowów określonych stad, powinna ona mieć możliwość ustanowienia wartości TAC dla połowów przemysłowych, uwzględniającej wielkość połowów rekreacyjnych, lub przyjęcia innych środków ograniczających połowy rekreacyjne, takich jak limity ilościowe i okresy zamknięte.
(22) Aby zapewnić zgodność z obowiązkiem wyładunku ustanowionym na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w planie należy przewidzieć dodatkowe środki zarządzania, które należy dokładniej określić zgodnie z art. 18 tego rozporządzenia.
(23) Aby uniknąć powodujących zakłócenia przemieszczeń działalności połowowej, które mogłyby mieć negatywny wpływ na stan stada dorsza, należy utrzymać system upoważnień do połowów powiązanych z ograniczeniem całkowitej zdolności mocy silników statków rybackich w rejonie ICES 7d, jak to miało zastosowanie wcześniej na mocy rozporządzenia (WE) nr 1342/2008.
(24) Zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy ustanowić termin składania wspólnych zaleceń przez państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu.
(25) Zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy ustanowić przepisy dotyczące oceny przeprowadzanej do dnia 6 sierpnia 2023 r., a następnie co pięć lat, której Komisja będzie poddawać odpowiedniość oraz skuteczność stosowania niniejszego rozporządzenia w oparciu o opinie naukowe. Okres ten umożliwia pełne wdrożenie obowiązku wyładunku, a także przyjęcie i wdrożenie zregionalizowanych środków oraz wykazanie ich wpływu na stada i połowy. Jest to również minimalny okres wymagany przez organy naukowe.
(26) W celu dostosowania się do postępu technicznego i naukowego w odpowiednim czasie i w proporcjonalny sposób, oraz aby zapewnić elastyczność i umożliwić zmiany niektórych środków, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów prawnych w odniesieniu do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w zakresie dostosowań w odniesieniu do stad objętych niniejszym rozporządzeniem wskutek zmian w geograficznym rozmieszczeniu stad, środków zaradczych i wdrożenia obowiązku wyładunku. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 7 . W szczególności, aby zapewnić równy udział w przygotowywaniu aktów delegowanych, Parlament Europejski i Rada powinny otrzymywać wszystkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni mieć możliwość systematycznego uczestniczenia w spotkaniach grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowywaniem aktów delegowanych.
(27) W celu zapewnienia pewności prawa należy wyjaśnić, że środki czasowego zaprzestania przyjęte w celu zrealizowania założeń planu mogą być uznane za kwalifikujące się do wsparcia na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 8 .
(28) Rozporządzenia (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008 powinny zostać uchylone,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
