a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 8 ust. 5 dyrektywy 91/271/EWG przewiduje się, że w wyjątkowych okolicznościach, gdy można wykazać, że intensywniejsze oczyszczanie nie przyniesie żadnych korzyści dla środowiska, zrzuty ścieków komunalnych pochodzących z aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 150 000 do obszarów mniej wrażliwych mogą podlegać mniej rygorystycznym wymogom oczyszczania przewidzianym w art. 6 ust. 2 tego aktu,
(2) W takich okolicznościach państwa EFTA są zobowiązane do przedstawienia Urzędowi dokumentów wykazujących, że zrzuty są poddawane co najmniej oczyszczaniu pierwotnemu i że nie będą miały niekorzystnego wpływu na środowisko,
(3) Norwegia określiła, że jej obszar przybrzeżny od Lindesnes do granicy norwesko-rosyjskiej jest obszarem "mniej wrażliwym" zgodnie z art. 6 dyrektywy 91/271/EWG,
(4) Dnia 19 grudnia 2007 r. decyzją 725/07/COL Urząd przyjął wniosek Norwegii na mocy art. 8 ust. 5 dyrektywy 91/271/EWG w sprawie zastosowania mniej rygorystycznego oczyszczania ścieków niż przewidziane w art. 4 dyrektywy 91/271/EWG w odniesieniu do oczyszczalni ścieków Høvringen, z zastrzeżeniem warunków określonych w tej decyzji,
(5) W dniu 20 lutego 2010 r. Rada Miasta Trondheim w imieniu gminy Trondheim podjęła decyzję o wystąpieniu z wnioskiem o odstępstwo na mocy art. 8 ust. 5 dyrektywy 91/271/EWG w odniesieniu do oczyszczalni ścieków Ladehammeren oraz o skoordynowane wymogi dotyczące oczyszczania dla oczyszczalni ścieków Høvringen i Ladehammeren, określone jako oczyszczanie polegające na zmniejszeniu zawiesiny ogólnej w dopływających ściekach o co najmniej 70 % lub, alternatywnie, maksymalne stężenie zawiesiny wynoszące 60 mg/l w połączeniu ze zmniejszeniem biochemicznego zapotrzebowania na tlen o co najmniej 20 %.
(6) W dniu 9 lutego 2012 r. Urząd spotkał się z przedstawicielami Ministerstwa Środowiska oraz gminy Trondheim. Na spotkaniu tym omówiono zmianę warunków odstępstwa dotyczącego oczyszczalni ścieków Høvringen oraz wniosek o odstępstwo na mocy art. 8 ust. 5 dyrektywy 91/271/EWG w sprawie zrzutów ścieków komunalnych pochodzących z oczyszczalni ścieków Ladehammeren w aglomeracji Trondheim do fiordu Trondheim.
(7) Pismem z dnia 25 czerwca 2012 r. (dokument nr 638245) Urząd zwrócił się do Norwegii o udzielenie bardziej szczegółowych informacji na poparcie obu wniosków o odstępstwo, aby możliwe było rozpatrzenie wniosków.
(8) W dniu 9 listopada 2012 r. (dokument nr 653035) Norwegia odpowiedziała na to wezwanie, przedstawiając różne dokumenty na poparcie swojego wniosku.
(9) Na wniosek Urzędu Norwegia przedłożyła dodatkowe informacje na poparcie wniosku w dniach 28 stycznia 2014 r. (dokument nr 697161), 29 stycznia 2014 r. (dokument nr 697372), 29 października 2014 r. (dokument nr 728105), 12 stycznia 2015 r. (dokument nr 734689), 16 stycznia 2015 r. (dokument nr 741891), 8 kwietnia 2016 r. (dokument nr 799935) i 9 września 2016 r. (dokument nr 818158).
(10) Wymogi dotyczące zrzutów z oczyszczalni ścieków ustanowione w dyrektywie 91/271/EWG skupiają się na chemicznym zapotrzebowaniu na tlen spowodowanym degradacją rozpuszczonej i rozdrobnionej materii organicznej dostarczanej z ziemi lub w wyniku produkcji biologicznej.
(11) Fiord Trondheim ma dużą zdolność rozkładu obciążeń organicznych wynikającą ze znacznej głębokości wody, dużej objętości wody i efektywnej wymiany wody z głębinowym obszarem oceanicznym poza ujściem fiordu, co zapewnia regularne dostarczanie zwierającej dużo tlenu wody atlantyckiej z Morza Norweskiego.
(12) System odprowadzania ścieków w Trondheim jest podzielony na dwie strefy odbioru odpadów - Høvringen i Lade, które łącznie odbierają około 99 % ścieków komunalnych miasta. Dzięki zaletom takiego hydrodynamicznego rozwiązania odpływy ścieków w obu oczyszczalniach ścieków są wyposażone w system dyfuzora do głębokiego uwalniania, który umożliwia bezpieczne umieszczenie rozcieńczonych ścieków poniżej warstwy powierzchniowej, zapobiegając występowaniu procesów eutrofizacji w warstwie powierzchniowej oraz w głębokich masach wodnych i osadach.
(13) Końcowe ścieki oczyszczone z oczyszczalni Høvringen są uwalniane po zachodniej stronie zatoki Trondheim, a końcowe ścieki oczyszczone z oczyszczalni Ladehammeren są uwalniane po wschodniej stronie zatoki Trondheim.
(14) Ocena przeprowadzona przez Urząd wskazuje, że, biorąc pod uwagę projekt rur odprowadzających oraz podjęte działania monitorujące, ani zrzuty z oczyszczalni ścieków Høvringen, ani zrzuty z oczyszczalni ścieków Ladehammeren nie docierają do produktywnej biologicznie warstwy powierzchniowej zatoki Trondheim ani nie wywierają na nią wpływu.
(15) Ponadto wyniki przeprowadzonych badań jakości wody wykazały, że zrzuty końcowych ścieków oczyszczonych z oczyszczalni Høvringen i Ladehammeren nie mają znaczącego wpływu na jakość wody w obrębie zatoki Trondheim. Brak jest dowodów na to, że w wodach zatoki Trondheim występuje eutrofizacja oraz że zrzuty końcowych ścieków oczyszczonych z którejkolwiek z tych oczyszczalni ścieków wpływają na miękkodenną faunę.
(16) Ocena techniczna przeprowadzona przez Urząd wskazuje ponadto, iż z badań osadów dennych wynika, że zanieczyszczenia metalami ciężkimi i zanieczyszczenia organiczne nie mają związku z zrzutami końcowymi ścieków oczyszczonych z oczyszczalni ścieków Høvringen czy Ladehammeren.
(17) Mimo to zrzuty z oczyszczalni ścieków zawierają metale ciężkie i mikrozanieczyszczenia organiczne rozpuszczone w wodzie lub związane z cząstkami w oczyszczonych ściekach, a zastosowanie oczyszczania chemicznego lub biologicznego zmniejszyłoby w pewnym stopniu zrzuty metali ciężkich i mikrozanieczyszczeń organicznych.
(18) Urząd uważa, że zgodnie z decyzją Rady Miasta Trondheim z dnia 20 lutego 2010 r. właściwe oczyszczanie ścieków komunalnych powinno określać oczyszczanie jako zmniejszenie zawiesiny ogólnej w dopływających ściekach o co najmniej 70 % lub, alternatywnie, maksymalne stężenie zawiesiny wynoszące 60 mg/l w połączeniu ze zmniejszeniem biochemicznego zapotrzebowania na tlen o co najmniej 20 %.
(19) W ogólnej ocenie technicznej zleconej przez Urząd stwierdzono, że ścieki oczyszczone zarówno z oczyszczalni Høvringen, jak i Ladehammeren nie miały żadnego mierzalnego wpływu na środowisko. Modelowanie środowiskowe i symulacje modelowania skutków oczyszczania wtórnego w obu oczyszczalniach w porównaniu z oczyszczaniem pierwotnym nie wykazały, że intensywniejsze oczyszczanie przyniesie jakiekolwiek bardziej wymierne korzyści dla środowiska.
(20) W decyzji z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie przyznania oczyszczalni ścieków komunalnych Høvringen odstępstwa na podstawie art. 8 ust. 5 dyrektywy Urząd stwierdził, że zastosowanie oczyszczania chemicznego lub biologicznego w oczyszczalni ścieków komunalnych Høvringen ograniczyłoby w pewnym stopniu zrzuty metali ciężkich i mikrozanieczyszczeń organicznych. Zgodnie z jednym z warunków określonych w tej decyzji oczyszczanie ścieków komunalnych z oczyszczalni powinno zapewnić zmniejszenie zawiesiny ogólnej w dopływających ściekach o co najmniej 80 % przed zrzutem oraz minimalne procentowe zmniejszenie biochemicznego zapotrzebowania na tlen 2 o 20 %.
(21) Po przeanalizowaniu wyników uzyskanych w odniesieniu do oczyszczalni ścieków komunalnych Høvringen Urząd stwierdził, że są one niewystarczające do zapewnienia zgodności z warunkami ujętymi w decyzji w sprawie odstępstwa z 2007 r. W związku z tym Urząd stwierdza, że warunki określone w pierwotnej decyzji z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie przyznania odstępstwa nie zostały spełnione. Z tego powodu Urząd uważa, że należy cofnąć decyzję w sprawie odstępstwa w odniesieniu do oczyszczalni ścieków Høvringen.
(22) Zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2 dyrektywy 91/271/EWG oraz zgodnie z dalszymi zaleceniami przewidzianymi w decyzjach Stałego Komitetu Państw EFTA nr 3/2012/SC i 4/2012/SC z dnia 26 października 2012 r., pismem z dnia 8 grudnia 2016 r. Urząd przedstawił projekt niniejszej decyzji Komitetowi EFTA ds. Środowiska. Zgodnie z regulaminem Komitetu projekt decyzji uznano za zatwierdzony w dniu 26 stycznia 2017 r.
(23) Członek Kolegium odpowiedzialny za kwestie związane ze środowiskiem został upoważniony 3 , w imieniu Urzędu i na jego odpowiedzialność, do przyjęcia środków, jeżeli środki przedstawione w formie projektu do przyjęcia będą, jak w niniejszym przypadku, zgodne z opinią wydaną przez Komitet EFTA ds. Środowiska wspomagający Urząd,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
