Decyzja w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/2074

z dnia 13 listopada 2017 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia jest nadal głęboko zaniepokojona ciągłym pogarszaniem się stanu demokracji, praworządności i praw człowieka w Wenezueli.

(2) 15 maja 2017 r. Rada przyjęła konkluzje, w których wezwała wszystkie wenezuelskie podmioty i instytucje polityczne do konstruktywnej pracy na rzecz rozwiązania kryzysu w kraju, przy pełnym poszanowaniu praworządności i praw człowieka, demokratycznych instytucji oraz podziału władz. Stwierdzono w nich również, że uwolnienie więzionych przeciwników politycznych oraz poszanowanie zagwarantowanych w konstytucji praw są kluczowymi krokami w budowaniu zaufania i wspieraniu kraju na drodze do odzyskania stabilności politycznej.

(3) Unia wielokrotnie wyrażała swoje pełne poparcie dla wysiłków podejmowanych w Wenezueli na rzecz pobudzenia pilnego, konstruktywnego i skutecznego dialogu między rządem a większością parlamentarną, by stworzyć warunki do pokojowego rozwiązania wielowymiarowych wyzwań, przed którymi stoi to państwo.

(4) Unia zdecydowanie zachęca do ułatwiania współpracy zewnętrznej w celu zaspokojenia najpilniejszych potrzeb ludności, i w pełni zaangażowana jest we wspieranie Wenezueli w dochodzeniu do pokojowych i demokratycznych rozwiązań, także poprzez wspieranie regionalnych i międzynarodowych działań podejmowanych w tym celu.

(5) 26 lipca 2017 r. Unia wyraziła zaniepokojenie w związku z licznymi doniesieniami o łamaniu praw człowieka i nadmiernym użyciu siły, a także wezwała władze Wenezueli do przestrzegania konstytucji Wenezueli (zwanej dalej "konstytucją") i praworządności oraz do zagwarantowania przestrzegania podstawowych praw i wolności, w tym prawa do pokojowych demonstracji.

(6) 2 sierpnia 2017 r. Unia wyraziła głębokie ubolewanie z powodu decyzji władz Wenezueli o kontynuowaniu wyborów do Zgromadzenia Konstytucyjnego, decyzji, która pogłębiła w trwały sposób kryzys w Wenezueli i groziła naruszeniem uprawnień innych prawomocnych instytucji przewidzianych w konstytucji, takich jak Zgromadzenie Narodowe. Wzywając wszystkie strony do powstrzymania się od przemocy i wzywając władze do zapewnienia pełnego poszanowania wszystkich praw człowieka, oraz wyrażając gotowość do udzielenia pomocy we wszystkich kwestiach, które mogłyby złagodzić bieżącą sytuację obywateli Wenezueli, Unia zadeklarowała również gotowość do stopniowego intensyfikowania reakcji, jeżeli zasady demokratyczne będą nadal odrzucane, a konstytucja nie będzie przestrzegana.

(7) W tym kontekście i zgodnie z deklaracją Unii z dnia 2 sierpnia 2017 r. należy zastosować ukierunkowane środki ograniczające wobec pewnych osób fizycznych i prawnych odpowiedzialnych za poważne naruszenia lub pogwałcenia praw człowieka lub represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej oraz osoby, podmioty i organy, których działania lub polityki podważają demokrację lub praworządność w Wenezueli, a także przez osoby, podmioty i organy z nimi powiązane.

(8) Ponadto w związku z ryzykiem dalszej eskalacji przemocy, nadmiernego użycia siły i pogwałceń lub naruszeń praw człowieka, należy nałożyć środki ograniczające w postaci embarga na broń, jak również konkretne środki dotyczące ograniczeń nakładanych na sprzęt, który może być używany do wewnętrznych represji, a także środki zapobiegające niewłaściwemu użyciu urządzeń telekomunikacyjnych.

(9) Środki ograniczające powinny być stopniowe, celowe, elastyczne i odwracalne, nie dotykające ogółu społeczeństwa i powinny zmierzać do umocnienia wiarygodnego i merytorycznego procesu, który może prowadzić do wynegocjowanych pokojowo rozwiązań.

(10) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ  I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł  1

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu broni oraz materiałów pokrewnych wszelkiego rodzaju, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym oraz częściami zamiennymi do nich do Wenezueli przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zakazuje się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użyciem broni i materiałów pokrewnych wszelkiego rodzaju (w tym broni i amunicji, pojazdów i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu) bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Wenezueli, lub do wykorzystania w tym kraju;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych oraz ubezpieczenia i reasekuracji, na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostawy, przekazywanie lub wywóz broni i materiałów pokrewnych lub też na potrzeby zapewniania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Wenezueli lub do wykorzystania w tym kraju.

Artykuł  2

Zakazy przewidziane w artykule 1 nie wpływają na wykonanie umowy zawartej przed dniem 13 listopada 2017 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów, pod warunkiem, że zakazy te są zgodne ze Wspólnym Stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB ¹ , w szczególności z kryteriami określonymi w jego art. 2 oraz gdy osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zmierzający wykonać umowę zgłosiła umowę do właściwego organu państwa członkowskiego - w którym mają siedzibę - w ciągu 5 dni roboczych od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.

Artykuł  3

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu, który mógłby być używany do wewnętrznych represji, do Wenezueli przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zakazuje się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych ze sprzętem, który mógłby być używany do wewnętrznych represji, oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użyciem takiego sprzętu, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Wenezueli, lub do wykorzystania w tym kraju;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej związanej ze sprzętem, który mógłby być używany do wewnętrznych represji, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych oraz ubezpieczenia i reasekuracji, na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostawy, przekazywanie lub wywóz takiego sprzętu lub też na potrzeby zapewniania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Wenezueli lub do wykorzystania w tym kraju.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

Artykuł  4

1. Art. 1 i 3 nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do wewnętrznych represji, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), Unii, państw członkowskich lub organizacji regionalnych i subregionalnych, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez ONZ i Unię operacji zarządzania kryzysowego lub dla organizacji regionalnych i subregionalnych;

b) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu i materiałów przeznaczonego do wykorzystania w ramach operacji rozminowywania;

c) utrzymania nieśmiercionośnego sprzętu, który mógłby być użyty przez marynarkę wojenną lub straż przybrzeżną Wenezueli wyłącznie celem ochrony granic, stabilności regionu czy przechwytywania narkotyków;

d) udzielania finansowania i pomocy finansowej dotyczących sprzętu lub materiałów, o których mowa w lit. a), b) i c);

e) świadczenia pomocy technicznej dotyczącej sprzętu lub materiałów, o których mowa w lit. a), b) i c); pod warunkiem że taki wywóz zostanie z góry zatwierdzony przez właściwy organ.

2. Art. 1 i 3 nie stosuje się do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Wenezueli przez personel ONZ, personel Unii lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu oraz pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel powiązany, wyłącznie na ich własny użytek.

Artykuł  5

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez reżim wenezuelski lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Wenezueli, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju usług telekomunikacyjnych lub internetu oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu czy aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju usług telekomunikacyjnych lub internetu oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust.1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane celem wewnętrznych represji - przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Wenezueli, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub na ich zlecenie.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ  II

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł  6

1. Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do tego, by zapobiec wjazdowi na ich terytorium lub przejazdowi przez nie:

a) osób fizycznych odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia lub naruszenia praw człowieka oraz represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli; lub

b) osób fizycznych, których działania lub polityki w inny sposób zagrażają demokracji lub praworządności w Wenezueli;

zgodnie z wykazem w załączniku I.

1a. 2  Ust. 1 nie ma zastosowania do osób fizycznych oznaczonych w załączniku gwiazdką.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1, w przypadkach gdy podróż jest uzasadniona pilnymi względami humanitarnymi lub koniecznością wzięcia udziału w posiedzeniach międzyrządowych i posiedzeniach wspieranych przez Unię lub posiedzeniach, których gospodarzem jest państwo członkowskie przewodniczące pracom OBWE, podczas których prowadzony jest dialog polityczny propagujący w sposób bezpośredni demokrację, prawa człowieka i praworządność w Wenezueli.

7. Państwo członkowskie zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uznaje się za przyznane, o ile jeden lub większa liczba członków Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy jeden lub większa liczba członków Rady wnosi sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku I, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ  III

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł  7

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia lub naruszenia praw człowieka oraz represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli;

b) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, których działania lub polityki w inny sposób zagrażają demokracji lub praworządności w Wenezueli;

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku I.

2. Zamrożone zostają wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, w posiadaniu, władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z tymi osobami, podmiotami lub organami wskazanymi w ust. 1, a wymienionymi w załączniku II.

3. Nie udostępnia się - bezpośrednio ani pośrednio - wymienionym w załącznikach I lub II, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, ani na ich rzecz, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

4. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych bądź na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie niniejszego ustępu.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załącznikach I lub II osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lub 2, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załącznikach I lub II; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie niniejszego ustępu.

6. Ust. 1 i 2 nie uniemożliwiają osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załącznikach I lub II, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

7. Ust. 3 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1, 2 i 3; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1 lub 2.

8. 3  Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do zapewniania, przetwarzania lub wypłacania środków finansowych, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej oraz do realizacji innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), w tym jej programy, środki finansowe oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej;

e) organizacje i agencje, którym Unia wydała certyfikat partnerstwa humanitarnego lub które zostały certyfikowane lub uznane przez państwo członkowskie zgodnie z procedurami krajowymi;

f) wyspecjalizowane agencje państw członkowskich; lub

g) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów, o których mowa w lit. a)-f), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze.

9. 4  Bez uszczerbku dla ust. 8 i na zasadzie odstępstwa od ust. 1, 2 i 3, właściwe organy danego państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie.

10. 5  W przypadku braku decyzji odmownej, wniosku o udzielnie informacji lub zawiadomienia o dodatkowym terminie od odpowiedniego właściwego organu w terminie pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o wydanie zezwolenia na podstawie ust. 9, zezwolenie takie uważa się za wydane.

11. 6  Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy ust. 9 i 10 w terminie czterech tygodni od wydania takiego zezwolenia.

ROZDZIAŁ  IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  8

1. Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załącznikach I i II.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio - jeżeli adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł  9

1. Załączniki I i II zawierają uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa odpowiednio w art. 6 ust. 1 i w art. 7 ust. 2.

2. W załącznikach I i II podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres - o ile jest znany - oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł  9a  ⁷

1. Rada i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej "Wysokim Przedstawicielem") mogą przetwarzać dane osobowe w celu wykonywania swoich zadań wynikających z niniejszej decyzji, w szczególności:

a) jeśli chodzi o Radę w celu przygotowywania i wprowadzania zmian do załączników I i II;

b) jeśli chodzi o Wysokiego Przedstawiciela w celu przygotowywania zmian do załączników I i II.

2. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą, w stosownych przypadkach, przetwarzać odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne ujęte w wykazie, wyroków skazujących za przestępstwa dotyczących takich osób lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób, jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do przygotowania załączników I i II.

3. Na potrzeby niniejszej decyzji Rada i Wysoki Przedstawiciel są wyznaczeni jako "administratorzy danych" w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 ⁸  w celu zapewnienia, aby zainteresowane osoby fizyczne mogły korzystać ze swoich praw zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

Artykuł  10

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł  11

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie - o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy ujęte w załącznikach I lub II;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł  12

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł  13  ⁹

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 10 stycznia 2025 r.

Niniejsza decyzja jest poddawana stałemu przeglądowi. Obowiązywanie niniejszej decyzji może zostać przedłużone lub może ona zostać zmieniona, w zależności od przypadku, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.

Wyjątki, o których mowa w art. 7 ust. 8 i 9, w odniesieniu do art. 7 ust. 1, 2 i 3, poddawane są przeglądowi w regularnych odstępach czasu, co najmniej raz na 12 miesięcy, lub na pilny wniosek złożony przez jedno z państw członkowskich, Wysokiego Przedstawiciela lub Komisję w związku z zasadniczą zmianą okoliczności.

Artykuł  14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 listopada 2017 r.

	W imieniu Rady
	F. MOGHERINI
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  ¹⁰

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1

	Imię i nazwisko			Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie			Data umieszczenia w wykazie
1.	Néstor Luis REVEROL TORRES			Data urodzenia: 28 października 1964 r. Płeć: mężczyzna	Od października 2020 r. minister energii elektrycznej, a od kwietnia 2019 r. wiceprezydent ds. robót i usług publicznych i sekretarz wykonawczy Sztabu Generalnego ds. Energii Elektrycznej. Od 2016 r. do października 2020 r. minister spraw wewnętrznych, sprawiedliwości i pokoju. Od sierpnia 2020 r. generalny dowódca Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym stosowanie tortur wobec więźniów (politycznych), oraz represje wobec demokratycznej opozycji w Wenezueli, w tym zakaz i tłumienie demonstracji politycznych, których to działań dopuszczały się siły bezpieczeństwa pod jego dowództwem.			22.1.2018
2.	Gustavo Enrique GONZÁLEZ LÓPEZ			Data urodzenia: 2 listopada 1960 r. Płeć: mężczyzna	30 kwietnia 2019 r. ponownie mianowany dyrektorem generalnym Boliwariańskich Narodowych Służb Wywiadowczych (SEBIN). Od stycznia 2019 r. doradca ds. bezpieczeństwa i wywiadu prezydenta Nicolása Maduro, a w okresie od lutego 2014 r. do października 2018 r. dyrektor generalny SEBIN. W czasie sprawowania przez niego funkcji dyrektora SEBIN funkcjonariusze, których jest najwyższym zwierzchnikiem, dopuszczali się arbitralnych zatrzymań, tortur oraz okrutnego i nieludzkiego traktowania, w tym przemocy seksualnej, w więzieniu El Helicoide. Jako dyrektor generalny SEBIN jest odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka (w tym arbitralne zatrzymania, nieludzkie i poniżające traktowanie oraz tortury) oraz represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli.			22.1.2018
3.	(skreślony).
4.	Antonio José BENAVIDES TORRES			Data urodzenia: 13 czerwca 1961 r. Płeć: mężczyzna	Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego. Do stycznia 2018 r. szef rządu Okręgu Stołecznego (Distrito Capital). Do 21 czerwca 2017 r. generalny dowódca Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Uczestniczył w represjach wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli i jest odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, których dopuściła się Boliwariańska Gwardia Narodowa pod jego dowództwem. Jego działania i strategie jako generalnego dowódcy Boliwariańskiej Gwardii Narodowej, w tym dopuszczenie do tego, by Boliwariańska Gwardia Narodowa przewodziła działaniom policyjnym wobec cywilnych demonstracji, oraz jego publiczne wypowiedzi, w których opowiadał się za tym, by sądy wojskowe sprawowały jurysdykcję nad ludnością cywilną, podważają praworządność w Wenezueli.			22.1.2018
5.	Maikel José MORENO PÉREZ			Data urodzenia: 12 grudnia 1965 r. Płeć: mężczyzna	Sędzia Izby Karnej Apelacyjnej Sądu Najwyższego Wenezueli (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)). Były prezes oraz wiceprezes Sądu Najwyższego. Pełniąc te funkcje, popierał i ułatwiał działania i strategie rządu, które podważały demokrację i praworządność w Wenezueli; jest odpowiedzialny za działania i wypowiedzi uzurpujące władzę Zgromadzenia Narodowego, m.in. za powołanie Krajowej Rady Wyborczej (CNE) w czerwcu 2020 r oraz zawieszenie i wymianę liderów trzech partii opozycyjnych w czerwcu i lipcu 2020 r.			22.1.2018
6.	Tarek William SAAB HALABI			Data urodzenia: 10 września 1963 r. Miejsce urodzenia: El Tigre, stan Anzoategui, Wenezuela Płeć: mężczyzna	Przewodniczący Republikańskiej Rady Moralnej od grudnia 2023 r. Wenezuelski prokurator generalny mianowany przez Zgromadzenie Konstytucyjne. Pełniąc te funkcje, jak i poprzednie funkcje Rzecznika Praw Obywatelskich i przewodniczącego Republikańskiej Rady Moralnej, podważa demokrację i praworządność w Wenezueli poprzez publiczne popieranie działań wobec przeciwników rządu Wenezueli oraz popieranie pozbawienia Zgromadzenia Narodowego jego uprawnień.			22.1.2018
7.	Diosdado CABELLO RONDÓN			Data urodzenia: 15 kwietnia 1963 r. Płeć: mężczyzna	Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego, były przewodniczący Zgromadzenia Konstytucyjnego i pierwszy wiceprzewodniczący Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Wenezueli (PSUV). Przyczynia się do podważania demokracji i praworządności w Wenezueli oraz represjonowania społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji, w tym poprzez wykorzystywanie mediów do publicznego atakowania i zastraszania opozycji politycznej, innych mediów i społeczeństwa obywatelskiego oraz wydawanie rozkazów zatrzymania osób, w tym Boliwariańskim Narodowym Służbom Wywiadowczym.			22.1.2018
8.	Tareck Zaidan EL-AISSAMI MADDAH			Data urodzenia: 12 listopada 1974 r. Płeć: mężczyzna	Były wiceprezydent ds. gospodarki i były minister władzy ludowej ds. ropy naftowej oraz przemysłu krajowego i produkcji. Jako były wiceprezydent Wenezueli z prawem nadzoru nad Boliwariańskimi Narodowymi Służbami Wywiadowczymi (SEBIN) Tareck El-Aissami odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka popełnione przez tę organizację, w tym za arbitralne zatrzymania, politycznie umotywowane dochodzenia, nieludzkie i poniżające traktowanie oraz tortury. Odpowiada także za popieranie i wdrażanie strategii i działań podważających demokrację i praworządność, w tym za zakaz publicznych demonstracji, oraz za kierowanie "komórką przeciwzamachową" prezydenta Nicolása Maduro, której działania wymierzone były w społeczeństwo obywatelskie i opozycję demokratyczną.			25.6.2018
9.	Sergio José RIVERO MARCANO			Data urodzenia: 8 listopada 1964 r. Płeć: mężczyzna	Inspektor generalny Boliwariańskich Narodowych Sił Zbrojnych (FANB), naczelny dowódca Boliwariańskiej Gwardii Narodowej do 16 stycznia 2018 r., w lipcu 2023 r. przeniesiony do "czynnej rezerwy". Uczestniczył w represjach wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli, odpowiada też za poważne naruszenia praw człowieka popełniane przez Boliwariańską Gwardię Narodową pod jego dowództwem, w tym za nadmierne użycie siły oraz arbitralne zatrzymania i znęcanie się nad członkami społeczeństwa obywatelskiego i opozycji. Jego działania i strategie jako naczelnego dowódcy Boliwariańskiej Gwardii Narodowej, w tym dokonywane przez tę gwardię ataki na członków demokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego i zastraszanie dziennikarzy informujących o sfałszowanych wyborach do nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego, podważyły demokrację i praworządność w Wenezueli.			25.6.2018
10.	Jesús Rafael SUÁREZ CHOURIO			Data urodzenia: 19 lipca 1962 r. Płeć: mężczyzna	Od stycznia 2021 r. przewodniczący Komisji Obrony i Bezpieczeństwa w niedemokratycznie wybranym Zgromadzeniu Narodowym. Były szef Sztabu Generalnego przy głównodowodzącym siłami zbrojnymi (od lipca 2019 r. do września 2020 r.). Były głównodowodzący wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej (do lipca 2019 r.). Były generalny dowódca wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej i były dowódca wenezuelskiego Kompleksowego Regionu Obrony Strefy Centralnej (REDI Central). Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka dokonane przez siły pod jego dowództwem w czasie jego kadencji jako generalnego dowódcy wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej, w tym za nadużywanie siły i znęcanie się nad zatrzymanymi. Działał przeciwko opozycji demokratycznej i popierał wykorzystywanie sądów wojskowych do prowadzenia procesów przeciwko protestującym osobom cywilnym.			25.6.2018
11.	Iván HERNÁNDEZ DALA			Data urodzenia: 18 maja 1966 r. Płeć: mężczyzna	Generał dywizji w FANB. Od stycznia 2014 r. dyrektor generalny kontrwywiadu wojskowego (DGCIM), a od września 2015 r. szef gwardii prezydenckiej. Jako szef DGCIM Iván Hernández Dala odpowiada za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej oraz poważne naruszenia praw człowieka popełniane przez członków DGCIM pod jego dowództwem, w tym za tortury, stosowanie nadmiernej siły i złe traktowanie zatrzymanych.			25.6.2018
12.	Delcy Eloina RODRÍGUEZ GÓMEZ			Data urodzenia: 18 maja 1969 r. Płeć: kobieta	Wiceprezydent Wenezueli, minister gospodarki, finansów i handlu. Była przewodnicząca nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego i była członkini komisji prezydenckiej do spraw nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego. Jej działania w komisji prezydenckiej, a następnie jako przewodniczącej nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego podważyły demokrację i praworządność w Wenezueli, między innymi poprzez zawłaszczanie uprawnień Zgromadzenia Narodowego i wykorzystywanie ich do atakowania opozycji i niedopuszczania jej do udziału w procesie politycznym.			25.6.2018
13.	Elias José JAUA MILANO			Data urodzenia: 16 grudnia 1969 r. Płeć: mężczyzna	Były minister władzy ludowej na rzecz edukacji. Były przewodniczący komisji prezydenckiej na rzecz utworzenia nielegalnego Narodowego Zgromadzenia Konstytucyjnego. Ze względu na swoją przewodnią rolę w utworzeniu nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego odpowiada za podważanie demokracji i praworządności w Wenezueli.			25.6.2018
14.	Sandra OBLITAS RUZZA			Data urodzenia: 7 czerwca 1969 r. Płeć: kobieta	Minister edukacji uniwersyteckiej. Była rektor Uniwersytetu Boliwariańskiego w Wenezueli (Universidad Bolivariana de Venezuela). Była wiceprzewodnicząca Krajowej Rady Wyborczej (CNE) i była przewodnicząca Komisji Rejestru Wyborców i Rejestru Ludności. Odpowiada za działania CNE, które podważyły demokrację w Wenezueli, w tym za ułatwianie utworzenia nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego i manipulowanie procesem wyborczym.			25.6.2018
15.	Freddy Alirio BERNAL ROSALES			Data urodzenia: 16 czerwca 1962 r. Miejsce urodzenia: San Cristóbal, stan Tachira, Wenezuela Płeć: mężczyzna	Gubernator stanu Táchira po zwycięstwie w wyborach w listopadzie 2021 r. Były szef Krajowego Ośrodka Kontroli Komitetu na rzecz Miejscowych Dostaw i Produkcji (CLAP) oraz były zarządzający (hiszp. protector) stanem Táchira. Także komisarz generalny Boliwariańskich Narodowych Służb Wywiadowczych (SEBIN). Jako szef CLAP i zarządzający stanem Táchira był w stanie korzystać z Sił Specjalnych (FAES) i wpływać na nominacje sędziów i prokuratorów. Odpowiada za podważanie demokracji przez manipulowanie dystrybucją w ramach programu CLAP wśród wyborców. Oprócz tego, jako komisarz generalny SEBIN odpowiada za działania SEBIN obejmujące poważne naruszenia praw człowieka, takie jak arbitralne zatrzymania.			25.6.2018
16.	Katherine Nayarith HARRINGTON PADRÓN			Data urodzenia: 5 grudnia 1971 r. Płeć: kobieta	Prezes Okręgu Sądowego ds. Karnych dla obszaru metropolitalnego Caracas. W okresie od lipca 2017 r. do października 2018 r. pełniła funkcję zastępcy prokuratora generalnego. Powołana na stanowisko zastępcy prokuratora generalnego z naruszeniem konstytucji przez Sąd Najwyższy, nie zaś przez Zgromadzenie Narodowe. Odpowiada za podważanie demokracji i praworządności w Wenezueli, między innymi przez wszczynanie politycznie umotywowanych postępowań karnych i nieprowadzenie dochodzenia w sprawie zarzutów o naruszenia praw człowieka przez reżim Maduro.			25.6.2018
17.	Socorro Elizabeth HERNÁNDEZ*			Data urodzenia: 11 marca 1952 r. Płeć: kobieta	Do 12 czerwca 2020 r. członkini (hiszp. rectora) Krajowej Rady Wyborczej (CNE), a także członkini Krajowego Zarządu Wyborczego (JNE). Odpowiada za działania CNE, które podważają demokrację w Wenezueli, w tym za ułatwianie utworzenia nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego i manipulowanie procesem wyborczym w związku z anulowanymi wyborami służącymi odwołaniu prezydenta na wniosek obywateli w 2016 r., przełożeniem wyborów gubernatorskich w 2016 r. oraz zmianą lokalizacji punktów wyborczych z niewielkim wyprzedzeniem przed wyborami gubernatorskimi w 2017 r.			25.6.2018
18.	Xavier Antonio MORENO REYES*			Płeć: mężczyzna	Sekretarz generalny Krajowej Rady Wyborczej (CNE) od 2009 r. do czerwca 2020 r. Pełniąc tę funkcję, ułatwiał, legitymizował i uwiarygodniał decyzje CNE, gdyż sekretarz generalny CNE odgrywa istotną rolę w ustalaniu harmonogramu działań i formalizowaniu decyzji. Pozostał sekretarzem generalnym CNE, choć demokracja została poważnie osłabiona, a niezależność CNE w procesie wyborczym - narażona na szwank. Odpowiada zatem za podważanie demokracji w Wenezueli, w tym za ułatwienie utworzenia nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego i manipulowanie procesem wyborczym.			25.6.2018
19.	Néstor Neptali BLANCO HURTADO			Data urodzenia: 26 września 1982 r. Numer identyfikacyjny: V-15222057 Płeć: mężczyzna	Dowódca w strefie nr 32 kontrwywiadu wojskowego w regionie Los Llanos. Major w Boliwariańskiej Gwardii Narodowej; działał wraz z funkcjonariuszami dyrekcji generalnej kontrwywiadu wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)) co najmniej od grudnia 2017 roku. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach DGCIM.			27.9.2019
20.	Rafael Ramón BLANCO MARRERO			Data urodzenia: 28 lutego 1968 r. Numer identyfikacyjny: V-6250588 Płeć: mężczyzna	Generał dywizji wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej od 5 lipca 2019 r. Były wicedyrektor Dyrekcji Generalnej Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach DGCIM, których to naruszeń dopuszczali się funkcjonariusze DGCIM pod jego dowództwem. Łączy się go ze śmiercią kapitana Rafaela Acosty.			27.9.2019
21.	Carlos Alberto CALDERÓN CHIRINOS			Data urodzenia: 3 lipca 1970 r. Numer dowodu tożsamości: V-10352300 Płeć: mężczyzna	Funkcjonariusz w elitarnej jednostce wenezuelskiej Policji Narodowej (PNB/FAES). W 2023 r. mianowany zastępcą dyrektora w Dyrekcji ds. Działań Strategicznych i Taktycznych (DAET) w PNB. Piastował wysokie stanowisko (określany jako komisarz generalny, dyrektor El Helicoide i dyrektor ds. dochodzeń strategicznych) w Boliwariańskich Narodowych Służbach Wywiadowczych (SEBIN). Podlegający mu funkcjonariusze Dyrekcji Dochodzeń Strategicznych dokonywali nielegalnych zatrzymań, dopuszczali się tortur i innych aktów brutalnego traktowania oraz przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach SEBIN. W szczególności brał udział w torturowaniu i okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniu osób zatrzymanych w należącym do SEBIN więzieniu El Helicoide oraz jest odpowiedzialny za popełnianie tych czynów.			27.9.2019
22.	Alexis Enrique ESCALONA MARRERO			Data urodzenia: 12 października 1962 r. Płeć: mężczyzna	Szef krajowego biura zwalczania przestępczości zorganizowanej i finansowania terroryzmu (ONDOFT) od stycznia 2018 r. do maja 2019 r. Generał dywizji w stanie spoczynku, były wiceminister ds. prewencji i bezpieczeństwa publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (mianowany w 2017 r. przez prezydenta Madura) i były krajowy dowódca krajowej jednostki ds. zwalczania wymuszeń i porwań (Comando Nacional Antiextorsión y Secuestro (CONAS)) (w okresie między rokiem 2014 a 2017). Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i złe traktowanie zatrzymanych osób przez członków CONAS pod jego dowództwem. Odpowiedzialny także za represje wobec organizacji społeczeństwa obywatelskiego stosowane przez członków CONAS pod jego dowództwem.			27.9.2019
23.	Rafael Antonio FRANCO QUINTERO			Data urodzenia: 14 października 1973 r. Numer dowodu tożsamości: V-11311672 Płeć: mężczyzna	Generał dywizji wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej(FANB). Agent Boliwariańskich Narodowych Służb Wywiadowczych (SEBIN). Od sierpnia 2019 r. szef ochrony w międzynarodowym porcie lotniczym Maiquetía. W okresie od listopada 2016 r. do listopada 2018 r. dyrektor w Dyrekcji Specjalnej ds. Dochodzeń Karnych i Kryminalnych w Dyrekcji Generalnej Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i brutalne traktowanie osób przetrzymywanych w obiektach DGCIM - zwłaszcza w więzieniu w Boleita - przez członków DGCIM działających pod jego dowództwem. Podlegający mu funkcjonariusze dopuszczali się również przemocy seksu- alnejwobec zatrzymanych. Odpowiedzialny także za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej stosowane przez członków DGClM działających pod jego dowództwem. Łączy się go ze śmiercią kapitana Rafaela Acosty Arévala.			27.9.2019
24.	Alexander Enrique GRANKO ARTEAGA			Data urodzenia: 25 marca 1981 r. Numer identyfikacyjny: V-14970215 Płeć: mężczyzna	Od 2017 r. szef (dyrektor) wydziału spraw specjalnych (DAE) w Dyrekcji Generalnej Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Od 29 sierpnia 2022 r. szef podlegającego DGCIM więzienia w Boleita. W okresie od 2017 r. do 2022 r. nakazywał i nadzorował arbitralne zatrzymania, krótkie wymuszone zaginięcia, tortury, w tym przemoc seksualną, oraz inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie i bezpośrednio uczestniczył w tych czynach. 1 lipca 2020 r. awansowany do stopnia podpułkownika w Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły powodujące zgony i urazy oraz złe traktowanie - przez niego samego oraz podległych mu funkcjonariuszy - osób zatrzymanych w obiektach DGCIM. Odpowiedzialny także za represje wobec organizacji społeczeństwa obywatelskiego stosowane przez członków DGCIM pod jego dowództwem; brał także udział bezpośrednio w stosowaniu tych represji. Łączy się go ze śmiercią kapitana Rafaela Acosty Arévalo.			27.9.2019
25.	Hannover Esteban GUERRERO MIJARES			Data urodzenia: 14 stycznia 1971 r. Płeć: mężczyzna	Od 2019 r. drugi dowódca i szef sztabu 35. Brygady Żandarmerii Wojskowej. W okresie od listopada 2018 r. do sierpnia 2019 r. dyrektor Dyrekcji Specjalnej ds. Dochodzeń Karnych i Kryminalnych (DEIPC) w Dyrekcji Generalnej Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Jako dyrektor DEIPC nadzorował podlegający DGCIM obiekt w więzieniu w Boleita. W tym okresie funkcjonariusze DGCIM dopuszczali się w Boleita tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania, a także przemocy seksualnej. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i złe traktowanie - przez niego samego oraz członków DGCIM pod jego dowództwem - zatrzymanych osób, zwłaszcza w Boleita. Łączy się go ze śmiercią kapitana Rafaela Acosty Arévalo.			27.9.2019
26.	José Adelino ORNELAS FERREIRA Alias: José Adelino ORNELLA FERREIRA/José Adelino ORNELLAS FERREIRA			Data urodzenia: 14 grudnia 1964 r. Miejsce urodzenia: Caracas, dystrykt stołeczny, Wenezuela Numer identyfikacyjny: V-7087964 Płeć: mężczyzna	Sekretarz generalny Rady Obrony Narodowej od 26 lipca 2019 r. i szef Sztabu Generalnego przy głównodowodzącym od września 2020 r. Były dowódca stołecznego strategicznego zintegrowanego regionu obronnego (REDI Capital), były szef sztabu i były zastępca szefa dowództwa strategicznego i operacyjnego Boliwariańskich Narodowych Sił Zbrojnych Wenezueli (CEOFANB). Pełniąc te funkcje, wspierał i ułatwiał działania i strategie rządu Wenezueli, które podważały demokrację i praworządność w Wenezueli. Ponosi odpowiedzialność za poważne naruszenia praw człowieka i represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej w Wenezueli, w tym poprzez utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej i nadmierne stosowanie siły przez członków boliwariańskich sił zbrojnych (FANB), oraz podległych sił pod jego dowództwem, w tym sił strategicznego zintegrowanego regionu obronnego (REDI), zintegrowanej strefy operacji obronnych (ZODI) i Boliwariańskiej Gwardii Narodowej.			29.6.2020
27.	Gladys DEL VALLE REQUENA			Data urodzenia: 9 listopada 1952 r. Miejsce urodzenia: Puerto Santo, Sucre, Wenezuela Numer identyfikacyjny: V-4114842 Płeć: kobieta	Inspektor generalny sądów od 27 kwietnia 2022 r. Była posłanka niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego i była członkini oraz druga wiceprzewodnicząca nieuznanego Narodowego Zgromadzenia Konstytucyjnego (ANC). W ramach swojej wiodącej roli w nieuznawanym ANC podważała demokrację i praworządność w Wenezueli, w tym poprzez podpisanie dekretu, który pozbawił immunitetu parlamentarnego przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego Wenezueli Juana Guaidó.			29.6.2020
28.	Tania Valentina DÍAZ GONZÁLEZ			Data urodzenia: 18 czerwca 1963 r. Miejsce urodzenia: Caracas, Distrito Capital, Wenezuela Numer identyfikacyjny: V-6432672 Płeć: kobieta	Członkini niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego i była pierwsza wiceprzewodnicząca nieuznanego Narodowego Zgromadzenia Konstytucyjnego (ANC). W swojej wiodącej roli w nieuznanym ANC podważała demokrację i praworządność w Wenezueli, w tym poprzez podpisanie dekretu, który pozbawił immunitetu parlamentarnego przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego Wenezueli Juana Guaidó.			29.6.2020
29.	Elvis Eduardo HIDROBO AMOROSO*			Data urodzenia: 4 sierpnia 1963 r. Miejsce urodzenia: Caracas, okręg stołeczny, Wenezuela Numer dowodu tożsamości: V-7659695 Płeć: mężczyzna	Od 24 sierpnia 2023 r. przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej w Wenezueli. W okresie od 23 października 2018 r. do sierpnia 2023 r. kontroler generalny, a także były pierwszy i drugi wiceprzewodniczący nieuznawanego Narodowego Zgromadzenia Konstytucyjnego (ANC). Jego działania podważające demokrację i praworządność w Wenezueli to między innymi: zakazanie członkom opozycji piastowania urzędów publicznych przez 15 lat oraz przewodniczenie nieuznawanemu ANC, podpisanie "ustawy przeciwko nienawiści", uzasadnianie usunięcia z urzędu legalnie wybranego gubernatora wywodzącego się z opozycji i zakazanie Juanowi Guaidó ubiegania się o jakikolwiek urząd publiczny.			29.6.2020
30.	Juan José MENDOZA JOVER			Data urodzenia: 11 marca 1969 r. Miejsce urodzenia: Trujillo, Wenezuela Adres: Arnoldo Gabaldón, Candelaria, Edo. Trujillo Numer identyfikacyjny: V-9499372 Płeć: mężczyzna	Były drugi wiceprezes Sądu Najwyższego Wenezueli (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)) i były przewodniczący Izby Konstytucyjnej tego Sądu Najwyższego od lutego 2017 r. do kwietnia 2022 r. Jego działania podważyły demokrację i praworządność w Wenezueli, także poprzez liczne orzeczenia wydane w ciągu ostatnich dwóch lat, które to orzeczenia ograniczyły lub podważyły konstytucyjne uprawnienia demokratycznie wybranego organu ustawodawczego Wenezueli, jakim jest Zgromadzenie Narodowe.			29.6.2020
31.	Jorge Elieser MÁRQUEZ MONSALVE			Data urodzenia: 20 lutego 1971 r. Miejsce urodzenia: Caracas, Wenezuela Numer identyfikacyjny: V-8714253 Płeć: mężczyzna	Od listopada 2017 r. minister w Urzędzie Prezydenckim, a od 7 sierpnia 2017 r. dyrektor generalny Krajowej Komisji Telekomunikacji (CONATEL). Jego działania osłabiały demokrację i praworządność w Wenezueli, w tym poprzez poważne ograniczanie przysługujących obywatelom Wenezueli praw do wolnej prasy, wolności słowa i do informacji. Wykorzystywał specjalne uprawnienia Conatelu w celu uciszania krytyki i antyreżimowych dysydentów poprzez blokowanie stron internetowych, filtrowanie ich treści i utrudnianie dostępu do nich oraz poprzez cofanie licencji dla stacji radiowych i telewizyjnych oraz nieudzielanie nowych licencji.			29.6.2020
32.	Farik Karin MORA SALCEDO			Numer identyfikacyjny: V-8608523 Płeć: mężczyzna	Prokurator wchodzący w skład Wenezuelskiego Pierwszego Specjalnego Sądu Pierwszej Instancji piastujący stanowisko w Dyrekcji Generalnej ds. Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Jego działania podważające demokrację i praworządność w Wenezueli to między innymi wszczynanie politycznie umotywowanych postępowań karnych, które doprowadzały do arbitralnego zatrzymania członków Zgromadzenia Narodowego i innych urzędników sprzeciwiających się reżimowi Nicolasa Madura.			29.6.2020
33.	Dinorah Yoselin BUSTAMANTE PUERTA			Data urodzenia: 14 stycznia 1975 r. Numer identyfikacyjny: V-10002096 Płeć: kobieta	Prokurator wchodząca w skład Wenezuelskiego Pierwszego Specjalnego Sądu Pierwszej Instancji piastująca stanowisko w Dyrekcji Generalnej ds. Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Jej działania podważające demokrację i praworządność w Wenezueli to między innymi wszczynanie politycznie umotywowanych postępowań karnych, które doprowadzały do arbitralnego zatrzymania członków Zgromadzenia Narodowego i innych urzędników sprzeciwiających się reżimowi Nicolasa Madura.			29.6.2020
34.	Luis Eduardo PARRA RIVERO			Data urodzenia: 7 lipca 1978 r. Numer identyfikacyjny: V-14211633 Płeć: mężczyzna	Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego. Jako członek Zgromadzenia Narodowego wybranego w 2015 r., 5 stycznia 2020 r. zaaranżował wybór samego siebie na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, podważając tym samym demokrację i praworządność w Wenezueli. Wybór ten odbył się w momencie, gdy żandarmeria wojskowa uniemożliwiła niektórym parlamentarzystom dotarcie do budynku Zgromadzenia Narodowego, i przy braku kworum. W związku z tym członkowie opozycji musieli zorganizować się sami poza siedzibą Zgromadzenia Narodowego, aby ponownie wybrać Juana Guaidó na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia. Wkrótce po zaaranżowanym wyborze Parry Rivero, popieranym przez reżimową partię polityczną (PSUV), Parra Rivero został przychylnie przyjęty przez Nicolasa Madura i nieuznawane Narodowe Zgromadzenie Konstytucyjne (ANC).			29.6.2020
35.	Franklyn Leonardo DUARTE			Data urodzenia: 15 maja 1977 r. Numer identyfikacyjny: V-3304045 Płeć: mężczyzna	Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego. Były poseł i wybrany niezgodnie z prawem pierwszy wiceprzewodniczący Zgromadzenia Narodowego wybranego w 2015 r. Jako członek Zgromadzenia Narodowego wybranego w 2015 r., 5 stycznia 2020 r. zaaranżował wybór samego siebie na stanowisko pierwszego wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, podważając tym samym demokrację i praworządność w Wenezueli. Wybór ten odbył się w momencie, gdy żandarmeria wojskowa uniemożliwiła niektórym parlamentarzystom dotarcie do budynku Zgromadzenia Narodowego, i przy braku kworum. W związku z tym członkowie opozycji musieli sami zorganizować się poza siedzibą Zgromadzenia Narodowego, aby ponownie wybrać Juana Guaidó na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia. Wkrótce po zaaranżowanym wyborze Duarte popieranym przez reżimową partię polityczną (PSUV), wybory do prezydium Zgromadzenia Narodowego zostały przychylnie przyjęte przez Nicolasa Madura i nieuznawane Narodowe Zgromadzenie Konstytucyjne (ANC).			29.6.2020
36.	José Gregorio NORIEGA FIGUEROA			Data urodzenia: 21 lutego 1969 r. Numer identyfikacyjny: V-8348784 Płeć: mężczyzna	Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego. Były poseł i wybrany niezgodnie z prawem drugi wiceprzewodniczący Zgromadzenia Narodowego wybranego w 2015 r. Nielegalnie mianowany dyrektorem zarządu ad hoc partii politycznej Voluntad Popular. Jako członek Zgromadzenia Narodowego wybranego w 2015 r., 5 stycznia 2020 r. zaaranżował wybór samego siebie na stanowisko drugiego wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, podważając tym samym demokrację i praworządność w Wenezueli. Wybór ten odbył się w momencie, gdy żandarmeria wojskowa uniemożliwiła niektórym parlamentarzystom dotarcie do budynku Zgromadzenia Narodowego, i przy braku kworum. W związku z tym członkowie opozycji musieli zorganizować się sami poza siedzibą Zgromadzenia Narodowego, aby ponownie wybrać Juana Guaidó na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia. Krótko po zaaranżowanym wyborze Noriegi popieranym przez reżimową partię polityczną (PSUV), wybory do prezydium Zgromadzenia Narodowego zostały przychylnie przyjęte przez Nicolasa Madura i nieuznawane Narodowe Zgromadzenie Konstytucyjne (ANC). W lipcu 2020 r. Noriega, z pomocą wenezuelskiego Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)) nielegalnie przejął przywództwo partii politycznej Voluntad Popular, tym samym jeszcze bardziej osłabiając demokrację w Wenezueli.			29.6.2020
37.		Remigio CEBALLOS ICHASO	Data urodzenia: 1 maja 1963 r. Numer identyfikacyjny: V-6557495 Płeć: mężczyzna			Od sierpnia 2021 r. minister spraw wewnętrznych i sprawiedliwości Wenezueli oraz wiceprzewodniczący rządu ds. bezpieczeństwa obywateli. Były dowódca Operacyjno- Strategicznego Dowództwa Boliwariańskich Narodowych Sił Zbrojnych Wenezueli (Comando Estratégico Operacional Fuerzas Armadas Nacionales Bolivarianas (CEOFANB)), najwyższego organu Wenezuelskich Sił Zbrojnych (czerwiec 2017 r. - lipiec 2021 r.). CeOFANB kontroluje Boliwariańskie Narodowe Siły Zbrojne (FANB) i Boliwariańską Gwardię Narodową. COEFANB jest też odpowiedzialne za koordynowanie interwencji FANB w przypadku demonstracji. Jako dowódca CEOFANB był odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym stosowanie nadmiernej siły, jak też nieludzkie i poniżające traktowanie ze strony funkcjonariuszy FANB oraz podlegających mu formacji niższego szczebla, w tym Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Według różnych źródeł, w tym niezależnej międzynarodowej misji wyjaśniającej sytuację w Boliwariańskiej Republice Wenezueli, FANB i Boliwariańska Gwardii Narodowa przypisuje się odpowiedzialność za naruszenia praw człowieka.	22.2.2021
38.		Omar José PRIETO FERNÁNDEZ	Data urodzenia: 25 maja 1969 r. Numer identyfikacyjny: V-9761075 Płeć: mężczyzna			Były gubernator stanu Zulia (2017-2021). Na tym stanowisku podważał demokrację i praworządność w stanie Zulia. Został zaprzysiężony przez nieuznawane Narodowe Zgromadzenie Konstytucyjne (ANC), kiedy prawowity zwycięzca wyborów nie zgodził się, aby ANC go zaprzysięgło. Aktywnie promował niedemokratyczne wybory do Zgromadzenia Narodowego, które odbyły się 6 grudnia 2020 r. Ponadto w stanie Zulia groził przywódcom opozycji "wizytami domowymi" i wyraził zamiar ogłoszenia niepodległości stanu Zulia, jeśli do władzy dojdzie rząd tymczasowy pod przywództwem Juana Guaidó. Czynny członek Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Wenezueli (PSUV).	22.2.2021
39.		José Dionisio BRITO RODRÍGUEZ	Data urodzenia: 15 stycznia 1971 r. Numer identyfikacyjny: V-8263861 Płeć: mężczyzna			Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego i przewodniczący parlamentarnej komisji badającej "czyny przeciwko państwu" popełnione przez członków Zgromadzenia Narodowego wybranego w 2015 r. W wyniku orzeczenia Sądu Najwyższego z czerwca 2020 r. José Dionisio Brito Rodríguez nielegalnie objął też przywództwo partii opozycyjnej Primero Justicia. W 2019 r. został z tej partii wydalony w wyniku oskarżeń o korupcję. Ponadto jako członek Zgromadzenia Narodowego uczestniczył w nielegalnym wyborze Luisa Eduarda Parry Rivera na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego 5 stycznia 2020 r., podważając tym samym demokrację i praworządność w Wenezueli. Wybory odbyły się w momencie, gdy żandarmeria wojskowa uniemożliwiła niektórym parlamentarzystom dotarcie do budynku Zgromadzenia Narodowego, i przy braku kworum. W związku z tym członkowie opozycji musieli zorganizować się sami poza siedzibą Zgromadzenia Narodowego, aby ponownie wybrać Juana Guaidó na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia. Jego działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli.	22.2.2021
40.		José Bernabé GUTIÉRREZ PARRA	Data urodzenia: 21 grudnia 1952 r. Numer identyfikacyjny: V-1565144 Płeć: mężczyzna			Członek niedemokratycznie wybranego Zgromadzenia Narodowego i nielegalny przewodniczący partii opozycyjnej Acción Democrática. W wyniku orzeczenia Sądu Najwyższego w czerwcu 2020 r. José Bernabé Gutiérrez Parra nielegalnie objął przywództwo partii opozycyjnej Acción Democrática. Wbrew stanowisku wyrażanemu przez Acción Democrática przed tym przejęciem Gutiérrez Parra startował wraz z nią w niedemokratycznych wyborach do Zgromadzenia Narodowego, które odbyły się 6 grudnia 2020 r. Gutiérrez Parra zmienił stanowisko partii, wykorzystywał jej symbole i brał udział w wyborach i wydarzeniach publicznych, takich jak debaty telewizyjne. Gutiérrez Parra został z partii wydalony przez jej prawowitych członków, którzy uznali jego działalność za spisek i zdradę. Jego działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli.	22.2.2021
41.		Luis Fernando DAMIANI BUSTILLOS	Data urodzenia: 27 kwietnia 1946 r. Płeć: mężczyzna			Sędzia Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)). Jako członek Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego odpowiada za działania, oświadczenia i orzeczenia zawłaszczające uprawnienia konstytucyjne Zgromadzenia Narodowego oraz podważające prawa wyborcze opozycji, w tym za jednostronne powołanie przez Sąd Najwyższy w czerwcu 2020 r. Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) oraz zawieszenie i jednostronną wymianę władz trzech głównych partii opozycji demokratycznej w czerwcu i lipcu 2020 r., a także za przedłużenie obowiązywania orzeczenia w sprawie Acción Democrática o kolejny rok w maju 2021 r. Jego działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli, popierał on też i ułatwiał podważanie demokracji i praworządności przez władzę wykonawczą.	22.2.2021
42.		Lourdes Benicia SUÁREZ ANDERSON	Data urodzenia: 7 marca 1965 r. Płeć: kobieta			Sędzia Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)) od grudnia 2005 r. i wiceprezes Izby Konstytucyjnej od kwietnia 2022 r. Była przewodnicząca Izby Konstytucyjnej i była pierwsza wiceprezes Sądu Najwyższego. Jako członkini Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego odpowiada za działania, oświadczenia i orzeczenia zawłaszczające uprawnienia konstytucyjne Zgromadzenia Narodowego oraz podważające prawa wyborcze opozycji, w tym za jednostronne powołanie przez Sąd Najwyższy w czerwcu 2020 r. Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) oraz zawieszenie i jednostronną wymianę władz trzech głównych partii opozycji demokratycznej w czerwcu i lipcu 2020 r., a także za przedłużenie obowiązywania orzeczenia w sprawie Acción Democrática o kolejny rok w maju 2021 r. Jej działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli, popierała ona też i ułatwiała podważanie demokracji i praworządności przez władzę wykonawczą.	22.2.2021
43.		Calixto Antonio ORTEGA RÍOS	Data urodzenia: 12 października 1950 r. Płeć: mężczyzna			Sędzia Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)). Jako członek Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego odpowiada za działania, oświadczenia i orzeczenia zawłaszczające uprawnienia konstytucyjne Zgromadzenia Narodowego oraz podważające prawa wyborcze opozycji, w tym za jednostronne powołanie przez Sąd Najwyższy w czerwcu 2020 r. Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) oraz zawieszenie i jednostronną wymianę władz trzech głównych partii opozycji demokratycznej w czerwcu i lipcu 2020 r., a także za przedłużenie obowiązywania orzeczenia w sprawie Acción Democrática o kolejny rok w maju 2021 r. Jego działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli, popierał on też i ułatwiał podważanie demokracji i praworządności przez władzę wykonawczą.	22.2.2021
44.		René Alberto DEGRAVES ALMARZA	Płeć: mężczyzna			Sędzia zastępczy Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)) od kwietnia 2022 r. Były sędzia Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego. Jako członek Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego odpowiada za działania, oświadczenia i orzeczenia zawłaszczające uprawnienia konstytucyjne Zgromadzenia Narodowego oraz podważające prawa wyborcze opozycji, w tym za jednostronne powołanie przez Sąd Najwyższy w czerwcu 2020 r. Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) oraz zawieszenie i jednostronną wymianę władz trzech głównych partii opozycji demokratycznej w czerwcu i lipcu 2020 r., a także za przedłużenie obowiązywania orzeczenia w sprawie Acción Democrática o kolejny rok w maju 2021 r. Jego działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli, popierał on też i ułatwiał podważanie demokracji i praworządności przez władzę wykonawczą.	22.2.2021
45.		Arcadio DELGADO ROSALES	Data urodzenia: 23 września 1954 r. Płeć: mężczyzna			Były sędzia i wiceprezes Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)). Jako członek Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego odpowiadał za działania, oświadczenia i orzeczenia zawłaszczające uprawnienia konstytucyjne Zgromadzenia Narodowego oraz podważające prawa wyborcze opozycji, w tym za jednostronne powołanie przez Sąd Najwyższy w czerwcu 2020 r. Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) oraz zawieszenie i jednostronną wymianę władz trzech głównych partii opozycji demokratycznej w czerwcu i lipcu 2020 r., a także za przedłużenie obowiązywania orzeczenia w sprawie Acción Democrática o kolejny rok w maju 2021 r. Jego działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli, popierał on też i ułatwiał podważanie demokracji i praworządności przez władzę wykonawczą.	22.2.2021
46.		Carmen Auxiliadora ZULETA DE MERCHÁN	Data urodzenia: 13 grudnia 1947 r. Płeć: kobieta			Była sędzia Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)). Jako członkini Izby Konstytucyjnej Sądu Najwyższego odpowiadała za działania, oświadczenia i orzeczenia zawłaszczające uprawnienia konstytucyjne Zgromadzenia Narodowego oraz podważające prawa wyborcze opozycji, w tym za jednostronne powołanie przez Sąd Najwyższy w czerwcu 2020 r. Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) oraz zawieszenie i jednostronną wymianę władz trzech głównych partii opozycji demokratycznej w czerwcu i lipcu 2020 r., a także za przedłużenie obowiązywania orzeczenia w sprawie Acción Democrática o kolejny rok w maju 2021 r. Jej działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli, popierała ona też i ułatwiała podważanie demokracji i praworządności przez władzę wykonawczą.	22.2.2021
47.		Indira Maira ALFONZO IZAGUIRRE	Data urodzenia: 29 kwietnia 1968 r. Miejsce urodzenia: La Guaira, stan La Guaira, Wenezuela Numer identyfikacyjny: V-6978710 Płeć: kobieta			Była przewodnicząca Izby Wyborczej Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)). Była przewodnicząca Narodowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)), mianowana 13 czerwca 2020 r. Była członkini Izby Wyborczej i Izby Plenarnej Sądu Najwyższego, druga wiceprezes Sądu Najwyższego od 2015 r. do 24 lutego 2017 r., wiceprezes Sądu Najwyższego od 24 lutego 2017 r. do 12 czerwca 2020 r. Jako członkini Izby Wyborczej Sądu Najwyższego, Indira Maira Alfonzo Izaguirre odpowiada za działania wymierzone w ówczesne nowo wybrane Zgromadzenie Narodowe w grudniu 2015 r., wskutek których zgromadzenie to nie było w stanie wykonywać swoich uprawnień ustawodawczych. Ponadto w czerwcu 2020 r. zaakceptowała swoje mianowanie przez Sąd Najwyższy na stanowisko przewodniczącej CNE, chociaż uprawnienie w tym zakresie należy do Zgromadzenia Narodowego. W tym charakterze przygotowywała i nadzorowała niedemokratyczne wybory do Zgromadzenia Narodowego, które odbyły się 6 grudnia 2020 r., i uczestniczyła w zmianie przepisów wyborczych dotyczących tych wyborów dokonanej 30 czerwca 2020 r., nie opuszczając oficjalnie Sąd Najwyższy (tymczasowe zezwolenie na dołączenie do CNE). Po odnowieniu składu CNE w maju 2021 r., powróciła do Sądu Najwyższego. Jej działania podważały więc demokrację i praworządność w Wenezueli.	22.2.2021
48.		Leonardo Enrique MORALES POLEO*	Płeć: mężczyzna			Były wiceprzewodniczący Narodowej Rady Wyborczej(Consejo Nacional Electoral (CNE)) i przewodniczący Komisji ds. Uczestnictwa Politycznego i Finansowania Polityki (sierpień 2020 r. - maj 2021 r.). 7 sierpnia 2020 r. został mianowany przez Sąd Najwyższy (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)) - chociaż uprawnienie w tym zakresie należy do Zgromadzenia Narodowego - wiceprzewodniczącym CNE i przewodniczącym Komisji ds. Uczestnictwa Politycznego i Finansowania Polityki. Ponadto bezpośrednio przed tym mianowaniem był członkiem partii Awangarda Postępu (Avanzada progresista). Jako członek (hiszp. rector) i wiceprzewodniczący CNE w pełni uczestniczył w procesie decyzyjnym CNE. Popierał i ułatwiał nadzór nad procesem wyborczym, który doprowadził do niedemokratycznych wyborów do Zgromadzenia Narodowego 6 grudnia 2020 r. W związku z tym jego działania w jeszcze większym stopniu osłabiły demokrację i praworządność w Wenezueli. Leonardo Enrique Morales Poleo zaakceptował mianowanie do CNE i pozostał na stanowisku wiceprzewodniczącego CNE, choć demokracja w Wenezueli została poważnie osłabiona.	22.2.2021
49.		Tania D'AMELIO CARDIET	Data urodzenia: 5 grudnia 1971 r. Miejsce urodzenia: Włochy Obywatelstwo: wenezuelskie Numer dowodu tożsamości: V-11691429 Płeć: kobieta			Druga wiceprzewodnicząca Sądu Najwyższego (Tribunal Supremo de Justicia (TSJ)) i przewodnicząca Izby Konstytucyjnej tego sądu od stycznia 2024 r. Członkini (hiszp. rectora) Krajowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)) w latach 2016-2023. Członkini (hiszp. rectora) CNE w latach 2010-2016. Jako członkini (hiszp. rectora) CNE od 2010 r. bezpośrednio przyczyniała się działaniami na swoim stanowisku do podważania demokracji i praworządności w Wenezueli, m.in. poprzez przygotowanie niedemokratycznych wyborów do Zgromadzenia Narodowego w 2020 r., uczestniczenie w zmianie przepisów wyborczych dotyczących tych wyborów dokonanej 30 czerwca 2020 r. oraz uczestniczenie w organizacji i przeprowadzeniu wyborów prezydenckich w 2018 r. Ponadto zaakceptowała swoje mianowanie do CNE przez Sąd Najwyższy w 2016 r., chociaż uprawnienie to należy do Zgromadzenia Narodowego.	22.2.2021
50.		José Miguel DOMÍNGUEZ RAMÍREZ	Data urodzenia: 17 października 1979 r. Numer dowodu tożsamości: V-14444352 Płeć: mężczyzna			Dyrektor w Dyrekcji ds. Działań Strategicznych i Taktycznych (DAET) od lipca 2022 r. i zastępca dyrektora Boliwariańskiej Policji Narodowej (PNB) od lipca 2023 r. Były dyrektor Sił ds. Działań Specjalnych (Fuerzas de Acciones Especiales (FAES)). Były główny komisarz FAES w stanie Táchira. Był też dyrektorem operacyjnym FAES, które podlegają wenezuelskiej Boliwariańskiej Policji Narodowej. Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka oraz za represjonowanie przez podlegających mu funkcjonariuszy FAES społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej w Wenezueli. Wiadomo, że FAES dokonywały egzekucji pozasądowych i prowadziły brutalne działania mające na celu zdławienie sprzeciwu oponentów politycznych prezydenta Nicolása Madura oraz opozycji i protestujących - z tego względu Wysoka Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka. Michelle Bachelet wystąpiła o rozwiązanie FAES. José Miguel Domínguez Ramírez był też wcześniej członkiem wenezuelskiego oddziału sił bezpieczeństwa, który 12 lutego 2014 r. otworzył ogień do nieuzbrojonych protestujących studentów, co doprowadziło do śmierci co najmniej jednego z nich - Bassila Da Costy.	22.2.2021
51.		Carlos Ramón Enrique CARVALLO GUEVARA	Numer identyfikacyjny: V-10132041 Płeć: mężczyzna			Od marca 2021 r. prezes przedsiębiorstwa państwowego Corporación Ecosocialista Ezequiel Zamora (CORPOEZ). Od 21 sierpnia 2020 r. generał dywizji i wicedyrektor Dyrekcji Generalnej Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Następca generała Rafaela Ramóna Blanco Marrero. Wcześniej Carlos Ramón Enrique Carvallo Guevara służył w DGCIM w regionie Los Andes i był wysokim rangą funkcjonariuszem Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka w Wenezueli popełniane przez funkcjonariuszy DGCIM pod jego dowództwem. W opublikowanych 20 września 2022 r. ustaleniach niezależnej międzynarodowej misji wyjaśniającej sytuację w Boliwariańskiej Republice Wenezueli DGCIM przypisuje się bezpośrednią odpowiedzialność za poważne naruszenia praw człowieka.	22.2.2021
52.		Jesús Emilio VÁSQUEZ QUINTERO	Numer identyfikacyjny: V-7422049 Płeć: mężczyzna			Prezes sądu wojskowego i Wojskowego Okręgu Sądowego ds. Karnych od 17 września 2021 r. Od 5 lipca 2019 r. generał dywizji i były prokurator generalny w Prokuraturze Wojskowej (grudzień 2017 r. - 17 września 2021 r.). Jako prokurator generalny w Prokuraturze Wojskowej odpowiadał za podważanie demokracji i praworządności w Wenezueli. Prokuratura Wojskowa kojarzona jest z wewnętrznymi postępowaniami prokuratorskimi w Siłach Zbrojnych oraz z nieprzeprowadzaniem dochodzeń w sprawie różnych incydentów, co obejmuje również sprawę śmierci kapitana Rafaela Acosty w 2019 r. Ponadto stosuje wobec cywilów wojskowe procedury sądowe.	22.2.2021
53.		Carlos Enrique TERÁN HURTADO	Numer identyfikacyjny: V-8042567 Płeć: mężczyzna			Od 2022 r. generał dywizji wenezuelskich Boliwariańskich Narodowych Sił Zbrojnych (FANB). W okresie od sierpnia 2019 r. do lutego 2021 r. dyrektor Dyrekcji Specjalnej ds. Dochodzeń Karnych i Kryminalnych (DEIPC) w Dyrekcji Generalnej Kontrwywiadu Wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)). Poprzednio w stopniu generała brygady służył jako szef policji w stanie Falcón oraz szef DGCIM w stanie Táchira. Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka, w tym okrutne i nieludzkie traktowanie zatrzymanych, których to czynów dopuszczali się funkcjonariusze DGCIM pod jego dowództwem. W szczegółowych ustaleniach niezależnej międzynarodowej misji wyjaśniającej sytuację w Boliwariańskiej Republice Wenezueli generał brygady Carlos Enrique Terán Hurtado jest wskazywany jako jedna z osób odpowiedzialnych i powiązanych ze sprawą kapitana Luisa de la Sotty.	22.2.2021
54.		Manuel Eduardo PÉREZ URDANETA	Data urodzenia: 29 grudnia 1960 r. lub 26 maja 1962 r. Miejsce urodzenia: Cagua, stan Aragua Numer identyfikacyjny: V-6357038 Nr paszportu: 001234503 (wygasł w 2012 r.) Płeć: mężczyzna			Były wiceminister spraw wewnętrznych i sprawiedliwości. W wenezuelskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości generał brygady Manuel Eduardo Pérez Urdaneta był jednym z pięciu wiceministrów. Był wiceministrem ds. prewencji i bezpieczeństwa publicznego (Viceministro de prevención y Seguridad Ciudadana). Generał brygady Manuel Eduardo Pérez Urdaneta był wcześniej dyrektorem Boliwariańskiej Policji Narodowej. Z racji tego stanowiska odpowiadał za poważne naruszenia praw człowieka, w tym brutalne stosowanie siły fizycznej wobec pokojowych demonstrantów przez funkcjonariuszy Boliwariańskiej Policji Narodowej pod jego kierownictwem.	22.2.2021
55.		Douglas Arnoldo RICO GONZÁLEZ	Data urodzenia: 28 września 1969 r. Numer identyfikacyjny: V-6864238 Płeć: mężczyzna			Dyrektor Urzędu ds. Dochodzeń Naukowych, Karnych i Kryminalnych (Cuerpo de Investigaciones Científicas, Penales y Criminalísticas (CICPC)) od 5 lutego 2016 r. Wcześniej był wicedyrektorem CICPC. Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka popełniane przez funkcjonariuszy CICPC pod jego kierownictwem. W sprawozdaniu niezależnej międzynarodowej misji wyjaśniającej sytuację w Boliwariańskiej Republice Wenezueli CICPC przypisuje się systematyczne naruszenia praw człowieka w Wenezueli. Ze sprawozdania Wysokiej Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka opublikowanym 16 czerwca 2021 r. wynika, że CICPC jest również zamieszany w egzekucje pozasądowe.	22.2.2021

^* Do wpisów oznaczonych gwiazdką nie ma zastosowania art. 6 ust. 1.

ZAŁĄCZNIK  II

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 7 ust. 2

1 Wspólne Stanowisko Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99).

2 Art. 6 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2024/1339 z dnia 13 maja 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1339) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 maja 2024 r.

3 Art. 7 ust. 8 dodany przez art. 9 pkt 1 decyzji nr 2023/2686 z dnia 27 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2686) zmieniającej nin. decyzję z dniem 29 listopada 2023 r.

4 Art. 7 ust. 9 dodany przez art. 9 pkt 1 decyzji nr 2023/2686 z dnia 27 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2686) zmieniającej nin. decyzję z dniem 29 listopada 2023 r.

5 Art. 7 ust. 10 dodany przez art. 9 pkt 1 decyzji nr 2023/2686 z dnia 27 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2686) zmieniającej nin. decyzję z dniem 29 listopada 2023 r.

6 Art. 7 ust. 11 dodany przez art. 9 pkt 1 decyzji nr 2023/2686 z dnia 27 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2686) zmieniającej nin. decyzję z dniem 29 listopada 2023 r.

7 Art. 9a dodany przez art. 1 pkt 1 decyzji nr (WPZiB) 2019/1893 z dnia 11 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.291.42) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2019 r.

8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

9 Art. 13:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/1656 z dnia 6 listopada 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.276.10) zmieniającej nin. decyzję z dniem 8 listopada 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr (WPZiB) 2019/1893 z dnia 11 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.291.42) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr (WPZiB) 2020/1700 z dnia 12 listopada 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.381.24) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2020 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 decyzji nr 2021/1965 z dnia 11 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.400.148) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2021 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2022/2201 z dnia 10 października 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.292.61) zmieniającej nin. decyzję z dniem 12 listopada 2022 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2023/2498 z dnia 10 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2498) zmieniającej nin. decyzję z dniem 14 listopada 2023 r.

- zmieniony przez art. 9 pkt 2 decyzji nr 2023/2686 z dnia 27 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2686) zmieniającej nin. decyzję z dniem 29 listopada 2023 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2024/1339 z dnia 13 maja 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1339) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 maja 2024 r.

10 Załącznik I:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/90 z dnia 22 stycznia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.16I.14) zmieniającej nin. decyzję z dniem 22 stycznia 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/901 z dnia 25 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.160I.12) zmieniającej nin. decyzję z dniem 25 czerwca 2018 r.

Załącznik I zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/901 z dnia 25 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.160I.12) z dniem 25 czerwca 2018 r., został uznany za nieważny ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy on Xaviera Antonia Morena Reyesa, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie T-552/18 (Dz.U.UE.C.2021.349.29/1).

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr (WPZiB) 2018/1656 z dnia 6 listopada 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.276.10) zmieniającej nin. decyzję z dniem 8 listopada 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2019/1171 z dnia 8 lipca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.183.9) zmieniającej nin. decyzję z dniem 10 lipca 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2019/1596 z dnia 26 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.248.74) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 września 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr (WPZiB) 2019/1893 z dnia 11 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.291.42) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2020/898 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.205I.6) zmieniającej nin. decyzję z dniem 29 czerwca 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr (WPZiB) 2020/1700 z dnia 12 listopada 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.381.24) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2021/276 z dnia 22 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.60I.9) zmieniającej nin. decyzję z dniem 22 lutego 2021 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 decyzji nr 2021/1965 z dnia 11 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.400.148) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 listopada 2021 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2022/2201 z dnia 10 października 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.292.61) zmieniającej nin. decyzję z dniem 12 listopada 2022 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2023/2498 z dnia 10 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2498) zmieniającej nin. decyzję z dniem 14 listopada 2023 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2024/1339 z dnia 13 maja 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1339) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 maja 2024 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2017.295.60
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli
• Data aktu: 13/11/2017
• Data ogłoszenia: 14/11/2017
• Data wejścia w życie: 14/11/2017