a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit pierwszy Aktu przystąpienia z 2005 r. przepisy dorobku Schengen inne niż przepisy wymienione w załączniku II do tego Aktu, do których Bułgaria i Rumunia przystąpiły z chwilą przystąpienia, stosuje się w Bułgarii i w Rumunii na mocy decyzji Rady przyjętej w tym celu po sprawdzeniu, czy zostały spełnione niezbędne warunki dla stosowania wszystkich części dorobku Schengen.
(2) W dniu 9 czerwca 2011 r. Rada stwierdziła, zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami oceny Schengen, że Bułgaria i Rumunia spełniły warunki we wszystkich obszarach dorobku Schengen dotyczących granic powietrznych, granic lądowych, współpracy policyjnej, ochrony danych, Systemu Informacyjnego Schengen, granic morskich i wiz.
(3) Zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 565/2014/UE 2 wprowadzono uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych. System ten jest oparty na jednostronnym uznaniu przez Bułgarię, Chorwację, Cypr i Rumunię niektórych dokumentów, a mianowicie wiz Schengen, za równorzędne z ich wizami krajowymi na przejazd tranzytem przez ich terytorium lub planowany pobyt na ich terytorium nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym.
(4) Należy umożliwić Bułgarii i Rumunii, od momentu wejścia w życie niniejszej decyzji, dostęp do danych Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS), w formacie read-only (tylko do odczytu), do celów przeglądania, bez prawa do wprowadzania, zmieniania lub usuwania danych w VIS. Dostęp ten ma na celu ułatwić ich krajowym procedurom ubiegania się o wizę unikanie oszustw i nadużyć wobec wiz Schengen poprzez sprawdzanie ich ważności i autentyczności w stosunku do danych przechowywanych w VIS, aby ułatwić - w odniesieniu do obywateli krajów trzecich posiadających wizę Schengen - kontrole na punktach kontroli granicznej na zewnętrznych granicach i na terytorium państw członkowskich, aby wzmocnić determinację państwa członkowskiego odpowiedzialnego za stosowanie ochrony międzynarodowej, aby ułatwić rozpatrywanie takich wniosków i aby podnieść poziom bezpieczeństwa wewnętrznego na terytorium państw członkowskich poprzez ułatwianie walki z poważną przestępczością i terroryzmem. Dostęp do celów przeglądania i wykorzystywania danych VIS powinien również pomóc w identyfikacji osób, które mogą nie spełniać lub przestały spełniać warunki wjazdu lub pobytu na terytorium danych państw członkowskich.
(5) Należy zatem przyjąć decyzję dotyczącą wprowadzenia w życie odpowiednich przepisów VIS, o których mowa w załączniku, oraz wszystkich kolejnych zmian tych przepisów. Wprowadzenie w życie takich przepisów powinno zostać ograniczone do takiego zakresu, w jakim przepisy te dotyczą dostępu do danych VIS, w formacie read-only, do celów przeglądania. W związku z powyższym Bułgaria i Rumunia powinny być upoważnione do dostępu do danych VIS do celów przeglądania zgodnie z procedurami i warunkami określonymi we wprowadzonych w życie przepisach. Załącznik powinien zawierać stosowny dorobek dotyczący dostępu do danych VIS do celów przeglądania. Do Bułgarii i Rumunii stosuje się już jednak rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 3 , decyzja Rady 2004/512/WE 4 i decyzja Komisji 2006/648/WE 5 . Z tego powodu nie zostały one uwzględnione w załączniku.
(6) Pożądane jest również ustanowienie daty, od której te przepisy dorobku Schengen dotyczące VIS powinny być stosowane, jak określono zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 6 w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii. Powinno to nastąpić zaraz po tym, jak Bułgaria i Rumunia powiadomią Komisję, że wszystkie stosowne kompleksowe testy przeprowadzane przez eu-LISĘ zakończyły się pomyślnie.
(7) Zniesienie kontroli na granicach wewnętrznych przedmiotowych państw członkowskich i ich pełne uczestnictwo w dorobku Schengen dotyczącym wspólnej polityki wizowej powinno być przedmiotem odrębnej decyzji Rady przyjętej jednogłośnie zgodnie z art. 4 ust. 2 Aktu o przystąpieniu z 2005 r. Do czasu przyjęcia tej decyzji, która wprowadzi w życie w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii przepisy mające zastosowanie w obszarze wiz krótkoterminowych, inne niż przepisy wymienione w załączniku do niniejszej decyzji, w tym obejmujące kodeks wizowy 7 , oraz przepisy przyjęte do celów jego wdrożenia, Bułgaria i Rumunia nie są uprawnione do wydawania wiz Schengen i nadal będą wydawać wizy krótkoterminowe na mocy swojego prawa krajowego. Do dnia określonego w tej decyzji należy utrzymać ograniczenia dotyczące wykorzystywania VIS wynikające z niniejszej decyzji, w szczególności te dotyczące prawa do wprowadzania stosownych danych do systemu.
(8) Niemniej jednak pożądane jest przyznanie właściwym organom wizowym Bułgarii i Rumunii w okresie przejściowym dostępu do danych VIS, w formacie read-only, do celów przeglądania na potrzeby rozpatrywania wniosków o wizy krótkoterminowe wydawane przez te państwa na mocy ich prawa krajowego i na potrzeby podejmowania decyzji dotyczących tych wniosków. Ma to obejmować decyzję o unieważnieniu, cofnięciu, przedłużeniu lub skróceniu ważności wizy wydanej zgodnie z ich stosownymi przepisami krajowymi.
(9) Jako że sprawdzenia prowadzone w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii w myśl odnośnych procedur oceny Schengen już się zakończyły zgodnie z art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r., w odniesieniu do tych państw członkowskich nie będzie przeprowadzana weryfikacja na podstawie art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (UE) nr 1053/2013 8 . W następstwie przyjęcia niniejszej decyzji przepisy zamieszczone w załączniku powinny zostać wprowadzone w życie wyłącznie po pomyślnym przeprowadzeniu przez eu-LISA kompleksowych testów w stosunku do Bułgarii lub Rumunii i po stosownym powiadomieniu o nich Komisji. Ponadto pożądane jest, aby Bułgaria i Rumunia zwróciły się do ekspertów z państw członkowskich i Komisji o dokonanie przeglądu stosowania tych przepisów.
(10) 9 W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 10 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE 11 .
(11) 12 W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 13 , które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 14 .
(12) 15 W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 16 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 17 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Opinia wydana w dniu 4 października 2017 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 565/2014/UE z dnia 15 maja 2014 r. wprowadzająca uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu przez Bułgarię, Chorwację, Cypr i Rumunię niektórych dokumentów za równorzędne z ich wizami krajowymi na przejazd tranzytem przez ich terytorium lub planowany pobyt na ich terytorium nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym i uchylająca decyzje nr 895/2006/WE i nr 582/2008/WE (Dz.U. L 157 z 27.5.2014, s. 23).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 z dnia 25 października 2011 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1).
4 Decyzja Rady 2004/512/WE z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie ustanowienia Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) (Dz.U. L 213 z 15.6.2004, s. 5).
5 Decyzja Komisji 2006/648/WE z dnia 22 września 2006 r. ustanawiająca specyfikacje techniczne dotyczące norm przyjętych dla cech biometrycznych na potrzeby rozwoju Wizowego Systemu Informacyjnego (Dz.U. L 267 z 27.9.2006, s. 41).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1).
8 Rozporządzenie Rady (UE) nr 1053/2013 z dnia 7 października 2013 r. w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny i monitorowania w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen oraz uchylenia decyzji komitetu wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. dotyczącej utworzenia Stałego Komitetu ds. Oceny i Wprowadzania w Życie Dorobku Schengen (Dz.U. L 295 z 6.11.2013, s. 27).
9 Motyw 10 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 3 lutego 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.31.114).
10 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
11 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
12 Motyw 11 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 3 lutego 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.31.114).
13 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
14 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
15 Motyw 12 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 3 lutego 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.31.114).
16 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
17 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).
