Decyzja 2017/126 zmieniająca decyzję 2013/448/UE w odniesieniu do ustalenia jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego zgodnie z art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

DECYZJA KOMISJI (UE) 2017/126
z dnia 24 stycznia 2017 r.
zmieniająca decyzję 2013/448/UE w odniesieniu do ustalenia jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego zgodnie z art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE 1 , w szczególności jej art. 10a ust. 5,

uwzględniając decyzję Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 , w szczególności jej art. 15 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W art. 10a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE ustalono maksymalną roczną ilość uprawnień stanowiącą podstawę do obliczania bezpłatnych uprawnień dla instalacji nieobjętych art. 10a ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE. Ilość ta jest sumą dwóch elementów, opisanych odpowiednio w art. 10a ust. 5 lit. a) i b) dyrektywy 2003/87/WE.

(2) W celu zapewnienia, by maksymalna roczna ilość uprawnień nie została przekroczona, w stosownych przypadkach stosuje się międzysektorowy współczynnik korygujący, zmniejszający w jednolity sposób przydziały dla wszystkich instalacji kwalifikujących się do otrzymania bezpłatnych uprawnień.

(3) Zgodnie z art. 15 ust. 3 decyzji 2011/278/UE Komisja ustala międzysektorowy współczynnik korygujący poprzez porównanie limitu określonego w art. 10a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE z sumą wstępnej całkowitej rocznej liczby bezpłatnych uprawnień dla wszystkich instalacji objętych dyrektywą 2003/87/WE znajdujących się na terytorium państw członkowskich.

(4) W decyzji 2013/448/UE 3  Komisja określiła jednolity międzysektorowy współczynnik korygujący, przedstawiony w art. 4 oraz w załączniku II do tej decyzji.

(5) Trybunał Sprawiedliwości w swoim wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawach połączonych C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 i od C-391/14 do C-393/14 stwierdził, że przy ustalaniu maksymalnej rocznej liczby uprawnień zgodnie z art. 10a ust. 5 lit. b) dyrektywy 2003/87/WE Komisja nie powinna była brać pod uwagę emisji wynikających z działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE od roku 2013 w zakresie, w jakim emisje te pochodziły z instalacji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji przed tą datą. W związku z tym Trybunał stwierdził, że Komisja nie określiła maksymalnej rocznej liczby uprawnień zgodnie z wymogami art. 10a ust. 5 lit. b) dyrektywy 2003/87/WE oraz że jednolity międzysektorowy współczynnik korygujący określony w art. 4 oraz w załączniku II do decyzji 2013/448/UE również był sprzeczny z tym przepisem. Art. 4 oraz załącznik II do decyzji 2013/448/UE zostały zatem unieważnione przez Trybunał.

(6) W celu wykonania tego wyroku Komisja jest zobowiązana do ponownego obliczenia maksymalnej rocznej liczby uprawnień dla instalacji kwalifikujących się do otrzymania bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do wymogów art. 10a ust. 5 lit. b) dyrektywy 2003/87/WE, a w związku z tym do odpowiedniej zmiany jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego.

(7) Ponowne obliczenie ilości uprawnień, o której mowa w art. 10a ust. 5 lit. b) dyrektywy 2003/87/WE zostało przeprowadzone z zastosowaniem tej samej metodyki i z wykorzystaniem tych samych danych, co w przypadku pierwotnych obliczeń w 2013 r. Zgodnie z wyrokiem Trybunału, mając na uwadze, że pierwotnie Komisja uwzględniła emisje wytwarzane przez instalacje objęte systemem EU ETS przed dniem 1 stycznia 2013 r., wynikające z działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE dopiero od roku 2013, musiały one zostać usunięte z obliczenia maksymalnej rocznej liczby uprawnień określonej w art. 10a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE.

(8) Komisja wykorzystała jako punkt wyjścia pierwotne oficjalne informacje od państw członkowskich. Następnie Komisja przeprowadziła konsultacje z państwami członkowskimi w sprawie przedłożonych przez nie danych dotyczących emisji i w stosownych przypadkach zwróciła się o dalsze wyjaśnienia. Zgodnie z art. 10a ust. 5 uwzględnione zostały jedynie instalacje, w odniesieniu do których państwa członkowskie przedłożyły dane dotyczące zweryfikowanych emisji.

(9) Następnie Komisja usunęła z obliczeń instalacje, które prowadziły działalność objętą dyrektywą 2003/87/WE dopiero od 2013 r., ale które były już częścią systemu handlu uprawnieniami do emisji przed 2013 r. Usunięto również emisje z instalacji, które zostały włączone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 24 dyrektywy 2003/87/WE przed 2013 r.

(10) Instalacje, które w okresie między datą pierwotnego zbierania danych a 2013 r. podlegały zmianom strukturalnym (takim jak połączenia, podziały lub zamknięcia) lub zmianom technicznym, w związku z czym nie osiągały już odpowiednich progów określonych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE, nadal były brane pod uwagę podczas ponownego obliczania, ponieważ nie można było przewidzieć tych zmian w momencie zbierania danych. Instalacje wyłączone z systemu zgodnie z art. 27 dyrektywy 2003/87/WE również zostały uwzględnione podczas ponownego obliczania z tego samego powodu.

(11) W ponownym obliczeniu uwzględniono zmiany służące korekcie błędów w krajowych środkach wykonawczych państw członkowskich na lata 2013-2020, wprowadzone do końca 2016 r., ponieważ prawidłowe wartości należało wprowadzić już w momencie pierwotnego obliczenia międzysektorowego współczynnika korygującego.

(12) W swoim wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r. Trybunał wyraźnie ograniczył skutki czasowe stwierdzenia nieważności art. 4 i załącznika II do decyzji 2013/448/UE, tak aby, po pierwsze, wyrok nie wywoływał skutków przed upływem 10 miesięcy od daty ogłoszenia tego wyroku. Międzysektorowy współczynnik korygujący określony w decyzji 2013/448/UE jest zatem nieważny od dnia 1 marca 2017 r. Po drugie, środki przyjęte do tej daty na podstawie unieważnionych przepisów nie mogą zostać podważone.

(13) Zgodnie z wyrokiem Trybunału podkreślającym nadrzędne przesłanki pewności prawa, środki wprowadzane przez państwa członkowskie dotyczące przydziałów uprawnień na okres 2013-2020 oraz wszelkie późniejsze zmiany i uzupełnienia podjęte przed wejściem w życie niniejszej decyzji pozostają w mocy. Międzysektorowy współczynnik korygujący określony w niniejszej decyzji ma być stosowany w decyzjach przyjmowanych od dnia 1 marca 2017 r., w których ustanawia się lub zmienia prawa do przydziałów i w których w celu ustalenia tych przydziałów stosuje się międzysektorowy współczynnik korygujący,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W decyzji 2013/448/UE wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

Jednolity międzysektorowy współczynnik korygujący, o którym mowa w art. 10a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, i określony zgodnie z art. 15 ust. 3 decyzji 2011/278/UE zostaje określony w załączniku II do niniejszej decyzji.";

2)
załącznik II zastępuje się tekstem załącznika do niniejszej decyzji.
Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Załącznik II do decyzji 2013/448/UE otrzymuje brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK II

Wartości międzysektorowego współczynnika korygującego mającego zastosowanie do przydziału bezpłatnych uprawnień dla instalacji nieobjętych art. 10a ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE na lata 2013-2020 są następujące:

Rok Międzysektorowy współczynnik korygujący
2013 89,207101 %
2014 87,657727 %
2015 86,090119 %
2016 84,506152 %
2017 82,905108 %
2018 81,288476 %
2019 79,651677 %
2020 78,009186 %"
1 Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
2 Dz.U. L 130 z 17.5.2011, s. 1.
3 Decyzja Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotycząca krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 240 z 7.9.2013, s. 27).

Zmiany w prawie

Rząd zostawił przedsiębiorców na lodzie

Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.

Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Wyższe kary dla pracodawców - sejmowa wrzutka na ostatniej prostej

Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.

Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025
Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025
Nowy Rok - jakie zmiany czekają nas w prawie

W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.

Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024
Zmiana kodów na PKD 2025 rodzi praktyczne pytania

1 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.

Tomasz Ciechoński 31.12.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2017.19.93

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja 2017/126 zmieniająca decyzję 2013/448/UE w odniesieniu do ustalenia jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego zgodnie z art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
Data aktu: 24/01/2017
Data ogłoszenia: 25/01/2017
Data wejścia w życie: 01/03/2017