(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 7569)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 30 listopada 2016 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG 1 , w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty i art. 29 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 96/23/WE określono środki monitorowania substancji i grup pozostałości wymienionych w wykazie w załączniku I do tej dyrektywy. W art. 29 tej dyrektywy ustanawia się wymóg, by państwa trzecie, z których państwom członkowskim wolno przywozić zwierzęta i produkty pochodzenia zwierzęcego objęte tą dyrektywą, przedkładały plan monitorowania pozostałości zawierający wymagane gwarancje ("plan"). Plan powinien mieć zastosowanie przynajmniej do grup pozostałości oraz substancji wymienionych we wspomnianym załączniku I.
(2) Decyzją Komisji 2011/163/UE 2 zatwierdzono plany przedłożone przez niektóre państwa trzecie w odniesieniu do określonych zwierząt i produktów zwierzęcych wymienionych w załączniku do tej decyzji.
(3) W świetle ostatnich planów przedłożonych przez niektóre państwa trzecie i dodatkowych informacji otrzymanych przez Komisję od tych państw trzecich konieczne jest zaktualizowanie wykazu państw trzecich, z których państwom członkowskim wolno przywozić niektóre zwierzęta i produkty pochodzenia zwierzęcego określone w dyrektywie 96/23/WE, obecnie wymienione w załączniku do decyzji 2011/163/UE ("wykaz").
(4) Chociaż Zjednoczone Emiraty Arabskie nie przedstawiły planu monitorowania pozostałości w odniesieniu do akwakultury wyprodukowanej w kraju, Zjednoczone Emiraty Arabskie przedstawiły gwarancje w odniesieniu do surowca akwakultury pochodzącego z państw członkowskich lub z państw trzecich zatwierdzonych do wywozu tego surowca do Unii Europejskiej. Wpis dotyczący Zjednoczonych Emiratów Arabskich w odniesieniu do akwakultury z odpowiednim przypisem należy zatem dodać do wykazu.
(5) Gambia jest obecnie wymieniona w wykazie w odniesieniu do akwakultury. Gambia nie przedstawiła jednak planu wymaganego na podstawie art. 29 dyrektywy 96/23/WE i zadeklarowała, że wywóz do UE nie ma już miejsca. Wpis dotyczący tego państwa trzeciego w odniesieniu do akwakultury należy zatem skreślić z wykazu. Gambia została o tym powiadomiona.
(6) Gruzja przedłożyła Komisji plan dotyczący miodu. Plan ten zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z tym wpis dotyczący Gruzji w odniesieniu do miodu powinien zostać włączony do wykazu.
(7) Kenia jest obecnie wymieniona w wykazie w odniesieniu do mleka. Kenia nie przedstawiła jednak planu wymaganego na podstawie art. 29 dyrektywy 96/23/WE i zadeklarowała, że badania pozostałości nie są obecnie prowadzone i oczekuje się, że nie będą one realizowane w 2016 r., oraz że wywóz do UE nie może już się odbywać. Wpis dotyczący tego państwa trzeciego w odniesieniu do mleka należy zatem skreślić z wykazu. Kenia została o tym powiadomiona.
(8) Liban jest obecnie wymieniony w wykazie w odniesieniu do miodu. Liban nie przedstawił jednak planu wymaganego na podstawie art. 29 dyrektywy 96/23/WE. Wpis dotyczący tego państwa trzeciego w odniesieniu do miodu należy zatem skreślić z wykazu. Liban został o tym powiadomiony.
(9) Aby uniknąć zakłóceń w handlu, należy wprowadzić okres przejściowy obejmujący odpowiednie przesyłki produktów z Libanu, które otrzymały świadectwa i zostały wysłane do Unii przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji.
(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: