Rozporządzenie delegowane 2015/488 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 w odniesieniu do obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/488

z dnia 4 września 2014 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 w odniesieniu do obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 ¹ , w szczególności jego art. 97 ust. 4 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 ustanowiono, między innymi, wymogi ostrożnościowe obowiązujące firmy inwestycyjne, tak by zapewnić, by firmy te były bezpieczne i solidne i w każdym momencie spełniały wymogi w zakresie funduszy własnych. Wymogi w zakresie funduszy własnych ustanowione w tym rozporządzeniu służą zagwarantowaniu, że ryzyka wynikające z prowadzonej działalności gospodarczej są zabezpieczone wystarczającą kwotą funduszy własnych. Zgodnie z art. 97 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 firmy (tj. firmy inwestycyjne i firmy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. c)) mogą w celu obliczenia łącznej ekspozycji na ryzyko stosować metodę alternatywną opartą na stałych kosztach pośrednich. Konieczne jest zatem ustanowienie metodyki obliczania stałych kosztów pośrednich oraz wykazu pozycji, które należy uwzględniać w tych obliczeniach, tak aby we wszystkich państwach członkowskich obowiązywało jednolite podejście.

(2) Aby sprawić, by firmy były w stanie sprawnie przeprowadzić likwidację lub restrukturyzację swojej działalności, powinny one posiadać zasoby finansowe wystarczające na pokrycie kosztów operacyjnych przez odpowiednio długi okres. W trakcie likwidacji lub restrukturyzacji firma nadal musi kontynuować działalność i być w stanie pokrywać straty, które nie są równoważone wystarczającą wielkością zysków, tak by chronić inwestorów. W okresie tym niektóre koszty (np. premie dla pracowników) mogą ulec zmniejszeniu, podczas gdy inne koszty (np. koszty prawne) mogą wzrosnąć. Biorąc pod uwagę fakt, że nie wszystkie firmy stosują Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz w celu uniknięcia arbitrażu regulacyjnego istotne jest zastosowanie podejścia opartego na zasadzie ostrożności w odniesieniu do obliczania funduszy własnych dla firm, podczas gdy zmiany standardów rachunkowości są uwzględniane automatycznie i nie mogą być przedmiotem arbitrażu poprzez zmianę kategoryzacji w ramach rachunkowości. Aby lepiej uwzględnić wpływ kosztów zmiennych na fundusze własne, przepisy dotyczące funduszy własnych firm powinny opierać się na podejściu, zgodnie z którym koszty zmienne są odliczane od łącznych kosztów.

(3) Z uwagi na fakt, że firmy korzystają z przedstawicieli i działalność prowadzona za pośrednictwem tych przedstawicieli naraża te firmy na ryzyko w taki sam sposób jak działalność prowadzona przez nie samodzielnie, odpowiednie przepisy dotyczące obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich powinny obejmować uwzględnienie kosztów związanych z przedstawicielami celem odzwierciedlenia tego ryzyka. Jednakże uwzględniając fakt, że koszty związane z przedstawicielami mają do pewnego stopnia charakter zmienny i choć nie mogą zostać uznane za koszty w pełni zmienne, to nieproporcjonalne byłoby uwzględnienie całkowitej kwoty kosztów związanych z przedstawicielami w wymogach w zakresie funduszy własnych, w przepisach tych należy przewidzieć uwzględnienie jedynie pewnego odsetka tych kosztów w wymogach w zakresie funduszy własnych. Ponadto aby uniknąć dwukrotnego uwzględniania kwot związanych z opłatami przedstawicieli, w przepisach tych należy przewidzieć odliczenie opłat związanych z przedstawicielami przed dodaniem wspomnianego odsetka do wymogów w zakresie funduszy własnych.

(4) Rozporządzenie (UE) nr 575/2013 stanowi, że właściwe organy mogą dokonać korekt w wymogach w zakresie funduszy własnych, jeżeli nastąpiła istotna zmiana działalności firmy. W celu zapewnienia, by właściwe organy w całej Unii stosowały te same warunki, konieczne jest ustanowienie kryteriów umożliwiających określenie, co stanowi istotną zmianę. Ponieważ firmy różnią się pod względem wielkości, istnieją również bardzo małe firmy lub firmy w fazie rozruchu, w przypadku których niepotrzebnie uciążliwe byłoby dokonywanie korekt w obowiązujących je wymogach w zakresie funduszy własnych, biorąc pod uwagę, że w przypadku tych firm zmiany te byłyby zapewne częste. W związku z tym należy określić progi minimalne, tak by firmy te nie były objęte korektami wymogów w zakresie funduszy własnych, jeżeli ich wymogi w zakresie funduszy własnych spadną poniżej progu.

(5) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 ² ustanowiono regulacyjne standardy techniczne dotyczące wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje. Niniejsze rozporządzenie ustanawia metodykę obliczania stałych kosztów pośrednich dla firm. Celem zapewnienia spójności oraz ułatwienia całościowego oglądu wszystkich przepisów dotyczących funduszy własnych i sprawnego do nich dostępu osobom podlegającym stosownym obowiązkom, pożądane jest włączenie do jednego rozporządzenia wszystkich regulacyjnych standardów technicznych w zakresie funduszy własnych wymaganych na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014.

(6) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(7) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 ³ . Przed przedłożeniem projektu standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego skonsultował się również z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 241/2014 dodaje się rozdział Va w brzmieniu:

"ROZDZIAŁ Va

FUNDUSZE WŁASNE OPARTE NA STAŁYCH KOSZTACH POŚREDNICH

Artykuł 34b

Obliczanie uznanego kapitał na poziomie co najmniej jednej czwartej stałych kosztów pośrednich poniesionych w roku poprzednim do celów art. 97 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

1. Do celów niniejszego rozdziału »firma« oznacza jednostkę, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 usług inwestycyjnych i rodzajów działalności inwestycyjnej, o których mowa w pkt 2 i 4 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ^* lub firmę inwestycyjną.

2. Do celów art. 97 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 firmy obliczają swoje stałe koszty pośrednie poniesione w roku poprzednim, wykorzystując dane liczbowe wynikające z mających zastosowanie standardów rachunkowości, poprzez odjęcie następujących pozycji od łącznych kosztów po wypłacie zysków udziałowcom wykazanych w najnowszym zbadanym rocznym sprawozdaniu finansowym, lub, w przypadku gdy zbadane sprawozdanie finansowe nie jest dostępne, w rocznym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez krajowe organy nadzoru:

a) premie dla pracowników o w pełni uznaniowym charakterze;

b) udziały pracowników, dyrektorów i partnerów w zyskach w zakresie, w jakim mają one w pełni uznaniowy charakter;

c) inne przyznane zyski oraz inne zmienne składniki wynagrodzenia w zakresie, w jakim mają one w pełni uznaniowy charakter;

d) dzielone przypadające do zapłaty prowizje i opłaty, które są bezpośrednio powiązane z należnymi prowizjami i opłatami, które są uwzględnione w przychodach ogółem, jeżeli płatność przypadających do zapłaty prowizji i opłat jest uzależniona od faktycznego otrzymania należnych prowizji i opłat;

e) opłaty, koszty pośrednictwa i inne obciążenia zapłacone izbom rozliczeniowym, giełdom i pośredniczącym maklerom w celu wykonania, zarejestrowania lub rozliczenia transakcji;

f) w stosownych przypadkach opłaty na rzecz przedstawicieli zgodnie z definicją w art. 4 pkt 25 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;

g) odsetki wypłacone klientom od ich środków pieniężnych;

h) jednostkowe koszty z tytułu innej niż zwykła działalności.

3. Jeżeli stałe koszty zostały poniesione w imieniu firm przez osoby trzecie inne niż przedstawiciele oraz te stałe koszty nie są już uwzględnione w łącznych kosztach, o których mowa w ust. 2, firmy podejmują jedno z następujących działań:

a) jeżeli dostępny jest podział kosztów tych osób trzecich, firmy określają kwotę stałych kosztów, które te osoby trzecie poniosły w ich imieniu, oraz dodają tę kwotę do kwoty wynikającej z zastosowania ust. 2;

b) jeżeli podział kosztów, o którym mowa w lit. a), nie jest dostępny, firmy określają kwotę kosztów poniesionych w ich imieniu przez te osoby trzecie zgodnie z planami biznesowymi firm i dodają tę kwotę do kwoty wynikającej z zastosowania ust. 2.

4. Jeżeli firma korzysta z przedstawicieli, dodaje kwotę równą 35 % wszystkich opłat związanych z przedstawicielami do kwoty wynikającej z zastosowania ust. 2.

5. Jeżeli najnowsze zbadane roczne sprawozdanie finansowe firmy nie obejmuje okresu 12 miesięcy, firma dzieli wynik obliczeń dokonanych zgodnie z ust. 2 do 4 przez liczbę miesięcy uwzględnionych w tym sprawozdaniu finansowym, a następnie mnoży uzyskany wynik przez dwanaście, tak aby uzyskać odpowiednią kwotę dla całego roku.

Artykuł 34c

Warunki korygowania przez właściwe organy wymogu posiadania uznanego kapitału w wysokości co najmniej jednej czwartej stałych kosztów pośrednich poniesionych w roku poprzednim zgodnie z art. 97 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

1. W przypadku firm, o których mowa w akapicie drugim, zmianę działalności firmy uznaje się za istotną, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

a) zmiana działalności firmy prowadzi do zmiany prognozowanych stałych kosztów pośrednich firmy o co najmniej 20 %;

b) zmiana działalności firmy prowadzi do zmian wymogów w zakresie funduszy własnych firmy opartych na prognozowanych stałych kosztach pośrednich, które to zmiany są równe co najmniej 2 mln EUR.

Firmy, o których mowa w akapicie pierwszym, są to firmy, które spełniają jeden z następujących warunków:

a) ich aktualne wymogi w zakresie funduszy własnych oparte na stałych kosztach pośrednich wynoszą co najmniej 125 000 EUR;

b) ich wymogi w zakresie funduszy własnych spełniają oba następujące warunki:

(i) w oparciu o aktualne stałe koszty pośrednie wynoszą one mniej niż 125 000 EUR;

(ii) w oparciu o prognozowane stałe koszty pośrednie wynoszą one co najmniej 150 000 EUR.

2. W przypadku firm, o których mowa w akapicie drugim, zmianę działalności firmy uznaje się za istotną, jeżeli zmiana działalności firmy prowadzi do zmiany prognozowanych stałych kosztów pośrednich firmy o co najmniej 100 %.

Firmy, o których mowa w akapicie pierwszym, są to firmy, które spełniają oba następujące warunki:

a) ich wymogi w zakresie funduszy własnych w oparciu o aktualne stałe koszty pośrednie wynoszą mniej niż 125 000 EUR;

b) ich wymogi w zakresie funduszy własnych w oparciu o prognozowane stałe koszty pośrednie wynoszą mniej niż 150 000 EUR.

Artykuł 34d

Obliczanie prognozowanych stałych kosztów pośrednich w przypadku firmy inwestycyjnej, która nie prowadzi jeszcze działalności przez pełny rok, zgodnie z art. 97 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Jeżeli firma nie prowadzi jeszcze działalności przez pełny rok, licząc od dnia, w którym rozpoczęła obrót, wykorzystuje ona, do obliczenia pozycji w art. 34b ust. 2 lit. a)-h), prognozowane stałe koszty pośrednie zawarte w jej budżecie na pierwsze 12 miesięcy obrotu przedłożonym wraz z wnioskiem o wydanie zezwolenia."

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 września 2014 r.

	W imieniu Komisji
	José Manuel BARROSO
	Przewodniczący

1 Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8).

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

* Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.78.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2015/488 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 w odniesieniu do obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich
• Data aktu: 04/09/2014
• Data ogłoszenia: 24/03/2015
• Data wejścia w życie: 13/04/2015