Rozporządzenie wykonawcze 2015/2447 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/2447

z dnia 24 listopada 2015 r.

ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 291,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny ¹ , w szczególności jego art. 8, 11, 17, 25, 32, 37, 41, 50, 54, 58, 63, 66, 76, 100, 107, 123, 132, 138, 143, 152, 157, 161, 165, 169, 176, 178, 181, 184, 187, 193, 200, 207, 209, 213, 217, 222, 225, 232, 236, 266, 268, 273 i 276,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 952/2013 (kodeks), w zgodności z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przyznaje Komisji uprawnienia wykonawcze do określania przepisów proceduralnych dotyczących niektórych jego elementów w celu zachowania jasności, precyzji i przewidywalności.

(2) Wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych, o których mowa w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE ² , ma istotne znaczenie dla ułatwienia wymiany handlowej i równocześnie umożliwia zapewnienie skuteczności kontroli celnych, a zatem przyczynia się do zmniejszenia kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwa, a także poziomu ryzyka dla społeczeństwa. W związku z tym wymiana informacji pomiędzy organami celnymi z jednej strony oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, z drugiej strony, a także przechowywanie takich informacji przy wykorzystaniu technik elektronicznego przetwarzania danych wymagają szczegółowych przepisów dotyczących stosowanych systemów teleinformatycznych. W stosownych przypadkach należy zapewnić przechowywanie i przetwarzanie informacji celnych oraz utworzyć zharmonizowany interfejs z przedsiębiorcami jako element systemów oferujących bezpośredni i ogólnounijny dostęp do handlu. Wszelkie przechowywanie i przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia pozostaje w pełnej zgodności z obowiązującymi unijnymi i krajowymi przepisami o ochronie danych.

(3) Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia pozostaje w pełnej zgodności z obowiązującymi unijnymi i krajowymi przepisami o ochronie danych.

(4) W przypadkach gdy organy lub osoby z państw trzecich będą korzystać z systemów teleinformatycznych, ich dostęp będzie ograniczony do niezbędnych funkcji oraz zgodny z przepisami prawa unijnego.

(5) ³  W celu zapewnienia, że każdy przedsiębiorca posiada tylko jeden numer rejestracyjny i identyfikacyjny (numer EORI), konieczne jest sformułowanie jasnych i przejrzystych przepisów określających organ celny odpowiedzialny za przyznawanie tego numeru.

(6) W celu ułatwienia prawidłowego rozwoju i utrzymania systemu teleinformatycznego związanego z wiążącymi informacjami taryfowymi oraz zapewnienia efektywnego wykorzystania informacji w nim zamieszczonych, należy określić zasady jego tworzenia i funkcjonowania.

(7) ⁴  Mając na uwadze usprawnienie monitoringu i zapewnienie jego skuteczności należy wprowadzić system teleinformatyczny do celów wymiany i przechowywania informacji dotyczących potwierdzania unijnego statusu celnego towarów.

(8) Wymóg przekazywania z wyprzedzeniem danych koniecznych do złożenia deklaracji CN 23 w formie elektronicznej wymaga dostosowań w procesie przetwarzania zgłoszeń celnych dotyczących przesyłek pocztowych, w szczególności przesyłek, które korzystają ze zwolnienia z należności celnych.

(9) Uproszczenia tranzytowe powinny być dostosowane do środowiska elektronicznego przewidzianego w kodeksie i lepiej dostosowanego do potrzeb przedsiębiorców, a jednocześnie powinny ułatwiać legalny handel oraz zapewniać skuteczność kontroli celnych.

(10) W celu zapewnienia bardziej skutecznego funkcjonowania i lepszego monitorowania procedur dotyczących towarów w tranzycie, które są obecnie realizowane w formie papierowej lub są częściowo skomputeryzowane, wskazane jest, by procedury tranzytowe były w pełni skomputeryzowane dla wszystkich rodzajów transportu, przewidując jednocześnie określone wyjątki dla podróżnych oraz dla zapewnienia ciągłości działania.

(11) Aby umożliwić każdej osobie korzystanie z przysługującego jej prawa do złożenia wyjaśnień, zanim organy celne podejmą decyzję, która miałaby negatywne skutki dla tej osoby, konieczne jest określenie zasad proceduralnych dotyczących wykonywania tego prawa, uwzględniając również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i prawa podstawowe stanowiące integralną część porządku prawnego Unii, w szczególności prawo do dobrej administracji.

(12) Aby zapewnić funkcjonalność systemu wniosków o wydanie decyzji dotyczących ustawodawstwa celnego, a także sprawny i skuteczny proces podejmowania decyzji przez organy celne, kwestią nadrzędnej wagi jest, by państwa członkowskie przekazywały Komisji wykazy swoich właściwych organów celnych, do których muszą być adresowane wnioski o wydanie tych decyzji.

(13) Aby zapewnić równe warunki dla wszystkich przedsiębiorców niezbędne są wspólne zasady dotyczące przedkładania i przyjmowania decyzji w sprawie wiążących informacji, jak również dotyczące podejmowania takich decyzji.

(14) Ponieważ system elektroniczny dla wiążącej informacji taryfowej wymaga aktualizacji, do czasu jej przeprowadzenia należy stosować papierowe formularze dla wniosków i decyzji WIT.

(15) W celu wypełnienia obowiązku, zgodnie z którym decyzje w sprawie wiążących informacji muszą być wiążące, odniesienie do odpowiedniej decyzji powinno być zawarte w zgłoszeniu celnym. Ponadto w celu wsparcia skutecznego monitorowania przez organy celne przestrzegania zobowiązań wynikających z decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej należy również określić przepisy proceduralne dotyczące gromadzenia i wykorzystywania danych do celów nadzoru, które są istotne dla monitorowania użycia tej decyzji. Należy także określić, w jaki sposób monitorowanie to ma być prowadzone do czasu aktualizacji systemów elektronicznych.

(16) W celu zapewnienia jednolitości, przejrzystości i pewności prawnej, potrzebne są przepisy proceduralne dla przedłużonego użycia decyzji w sprawie wiążących informacji oraz powiadamiania organów celnych o tym, że wydawanie decyzji w sprawie wiążących informacji zostało zawieszone w odniesieniu do towarów, w przypadku których nie można zapewnić prawidłowej i jednolitej klasyfikacji taryfowej lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia.

(17) Kryteria przyznawania statusu upoważnionego przedsiębiorcy (AEO) do celów uproszczeń celnych i pod kątem bezpieczeństwa i ochrony, które można stosować łącznie, a także procedura składania wniosków o uzyskanie tego statusu, powinny zostać opisane bardziej szczegółowo w celu zapewnienia jednolitego wykonania w odniesieniu do poszczególnych rodzajów statusu pozwoleń AEO.

(18) Ponieważ system elektroniczny konieczny do stosowania przepisów kodeksu regulujących zarówno wnioski o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy (AEO), jak i pozwolenia przyznające ten status, wymaga jeszcze aktualizacji, należy nadal stosować obecne środki, w formie papierowej i elektronicznej, do czasu aktualizacji tego systemu.

(19) Skuteczne i jednolite stosowanie kontroli celnych wymaga zharmonizowanej wymiany informacji o ryzyku oraz wyników analizy ryzyka. W związku z powyższym teleinformatyczny system wymiany i przechowywania informacji powinien być wykorzystywany do wymiany informacji o ryzyku między organami celnymi oraz między tymi organami a Komisją, a także do przechowywania takich informacji.

(20) W celu zapewnienia prawidłowego i jednolitego korzystania z kontyngentów taryfowych, należy określić zasady zarządzania nimi oraz zakres odpowiedzialności organów celnych w tym zakresie. Konieczne jest również ustanowienie przepisów proceduralnych dotyczących właściwego funkcjonowania systemu teleinformatycznego związanego z zarządzaniem kontyngentami taryfowymi.

(21) Przepisy proceduralne są niezbędne do zapewnienia gromadzenia reprezentatywnych dla Unii danych do celów nadzoru w zakresie zgłoszeń do dopuszczenia do obrotu oraz zgłoszeń wywozowych. Konieczne jest również ustanowienie przepisów proceduralnych dotyczących właściwego funkcjonowania systemu teleinformatycznego związanego z tym nadzorem. Należy także określić przepisy proceduralne dotyczące gromadzenia danych do celów nadzoru do czasu aktualizacji systemu elektronicznego do celów tego nadzoru oraz krajowych systemów przywozu i wywozu.

(22) W kontekście niepreferencyjnych reguł pochodzenia, przepisy proceduralne są niezbędne dla dostarczania i weryfikacji dowodów pochodzenia, w przypadkach gdy w przepisach prawa rolnego lub innych unijnych przepisach przewidziano taki dowód pochodzenia jako warunek korzystania ze specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.

(23) W ramach unijnego ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) oraz w ramach preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw lub terytoriów należy ustanowić procedury oraz formularze w celu zapewnienia jednolitego stosowania reguł pochodzenia. W celu ułatwienia weryfikacji oraz zwalczania oszustw i zapobiegania im należy również ustanowić przepisy zmierzające do zapewnienia przestrzegania stosownych przepisów przez kraje korzystające z systemu GSP i odnośne państwa lub terytoria oraz do określenia procedur dla ich skutecznej współpracy administracyjnej z Unią.

(24) W kontekście preferencyjnych reguł pochodzenia niezbędne są procedury zmierzające do ułatwienia procesu wystawiania dowodów pochodzenia w Unii, w tym przepisy dotyczące wymiany informacji między przedsiębiorcami w formie deklaracji dostawcy oraz funkcjonowania współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi, w szczególności poprzez wystawianie świadectw informacyjnych INF 4. Takie procedury powinny uwzględniać fakt (oraz zmniejszać lukę z niego wynikającą), że niektóre umowy o wolnym handlu zawarte przez Unię nie zawsze obejmują przepisy dotyczące zastępowania dowodów pochodzenia w celu wysłania produktów, które nie zostały jeszcze dopuszczone do obrotu, w inne miejsce na terytorium jednej ze stron takiej umowy. Takie procedury powinny również uwzględnić fakt, że Unia może nie zawrzeć w przyszłych umowach o wolnym handlu kompleksowych przepisów lub nawet jakichkolwiek przepisów dotyczących dokumentowania pochodzenia i oprzeć się wyłącznie na wewnętrznym ustawodawstwie stron. Konieczne jest zatem ustanowienie ogólnych procedur udzielania upoważnień dla upoważnionych eksporterów do celów takich umów. Idąc tym samym tokiem rozumowania, należy również przewidzieć procedury rejestracji eksporterów poza systemem GSP.

(25) W ramach systemu GSP niezbędne są procedury ułatwiające zastępowanie dowodów pochodzenia bez względu na to, czy są to świadectwa pochodzenia na formularzu A, deklaracje na fakturze, czy też oświadczenia o pochodzeniu. Zasady te powinny także ułatwiać przemieszczanie produktów, które nie zostały jeszcze dopuszczone do obrotu, w inne miejsce na obszarze celnym Unii lub, w stosownych przypadkach do Norwegii, Szwajcarii lub Turcji, jeżeli państwo to spełnia określone warunki. Należy także określić formularze stosowane do wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A, świadectw przewozowych EUR1 oraz formularze stosowane przez eksporterów w celu ubiegania się o status zarejestrowanych eksporterów.

(26) W celu zapewnienia jednolitego i zharmonizowanego stosowania przepisów dotyczących ustalania wartości celnej w zgodności z przepisami międzynarodowymi, należy przyjąć przepisy proceduralne określające sposób ustalania wartości transakcyjnej. Z tych samych powodów należy przyjąć przepisy proceduralne określające, w jaki sposób zastępcze metody ustalania wartości celnej mają być stosowane oraz w jaki sposób ustalana jest wartość celna w szczególnych przypadkach w szczególnych warunkach.

(27) Uwzględniając potrzebę zagwarantowania odpowiedniej ochrony interesów finansowych Unii i państw członkowskich oraz zapewnienia równych szans przedsiębiorcom, konieczne jest ustanowienie przepisów proceduralnych dotyczących składania zabezpieczenia i określania jego wysokości, a także, biorąc pod uwagę ryzyko związane z poszczególnymi procedurami celnymi, monitorowania zabezpieczenia przez zainteresowanego przedsiębiorcę oraz organy celne.

(28) W celu zagwarantowania odzyskania długu celnego należy zapewnić wzajemną pomoc między organami celnymi w przypadkach, gdy dług celny powstaje w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, które przyjęło zabezpieczenie.

(29) Mając na uwadze ułatwienie jednolitej interpretacji w całej Unii zasad dotyczących zwrotu lub umorzenia należności celnych, należy ustanowić odpowiednie procedury i wymogi. Zwrot lub umorzenie są uzależnione od spełnienia wymogów, jak również od dopełnienia formalności, które muszą zostać doprecyzowane na szczeblu Unii w celu ułatwienia stosowania kodeksu w państwach członkowskich oraz uniknięcia różnic w traktowaniu. Należy także określić warunki, na jakich może odbywać się wzajemna pomoc między organami celnymi w ramach procedury zwrotu lub umorzenia należności celnych, w przypadkach gdy niezbędne jest uzyskanie dodatkowych informacji. Jednolite stosowanie musi również zostać zapewnione w sprawach zwrotu lub umorzenia należności celnych w przypadkach, w których miał miejsce wywóz lub zniszczenie bez dozoru celnego. W tym celu należy określić warunki oraz wymagane dowody do celów wykazania, że towary, w odniesieniu do których wnosi się o zwrot lub umorzenie, zostały wywiezione lub zniszczone.

(30) W niektórych przypadkach procedury zwrotu lub umorzenia, jeżeli kwota jest stosunkowo niewielka, państwa członkowskie powinny przechowywać do dyspozycji Komisji wykaz takich przypadków, aby umożliwić jej prawidłowe przeprowadzanie kontroli w ramach kontroli zasobów własnych oraz mając na uwadze ochronę interesów finansowych Unii.

(31) W celu uwzględnienia przypadków, w których niektóre dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej muszą być przedłożone na wczesnym etapie procedury transportu towarów w celu umożliwienia lepszej ochrony przed poważnymi zagrożeniami, a także przypadków, w których oprócz przewoźnika również inne osoby przedkładają dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej w celu zwiększenia skuteczności analizy ryzyka do celów bezpieczeństwa i ochrony, powinna istnieć możliwość złożenia przywozowej deklaracji skróconej za pomocą więcej niż jednego zestawu danych. Wymaga to określenia jasnych zasad w zakresie rejestracji złożeń oraz sprostowań..

(32) W celu uniknięcia zakłóceń legalnego handlu analiza ryzyka do celów bezpieczeństwa i ochrony powinna być przeprowadzona co do zasady w terminie wyznaczonym na złożenie przywozowej deklaracji skróconej, z wyjątkiem przypadków, gdy ryzyko zostanie stwierdzone lub gdy niezbędne jest przeprowadzenie dodatkowej analizy ryzyka.

(33) Ponieważ system kontroli importu, który jest konieczny do stosowania przepisów kodeksu regulujących przywozową deklarację skróconą, wymaga jeszcze aktualizacji, należy nadal stosować aktualne środki wymiany i przechowywania informacji, inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 kodeksu, tj. system kontroli importu w jego obecnej postaci.

(34) Z tego samego względu, ponieważ aktualny system kontroli importu może jedynie przyjąć przywozową deklarację skróconą poprzez złożenie jednego zestawu danych, należy okresowo, do czasu aktualizacji tego systemu, zawiesić przepisy dotyczące dostarczania danych w więcej niż jednym zestawie danych.

(35) Wskazane jest ustanowienie przepisów proceduralnych mających zastosowanie w przypadkach, gdy statek morski lub statek powietrzny przybywający na obszar celny Unii przybywa w pierwszej kolejności do urzędu celnego w państwie członkowskim, które w przywozowej deklaracji skróconej nie zostało wskazane jako kraj przejazdu.

(36) Jeżeli przemieszczanie towarów czasowo składowanych obejmuje miejsca składowe na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego, właściwy organ celny powinien przeprowadzić konsultacje z danymi organami celnymi, aby zapewnić spełnienie odpowiednich warunków, zanim zostanie wydane pozwolenie na takie przemieszczenie towarów.

(37) W celu poprawy skuteczności funkcjonowania czasowego składowania właściwe jest ustanowienie przepisów w ramach unijnych przepisów prawa celnego regulujących przypadki przemieszczania towarów z jednego magazynu czasowego składowania do innego, w ramach którego każdy z nich jest objęty jednym i tym samym pozwoleniem lub różnymi pozwoleniami, a także przypadków, w których posiadaczem tych pozwoleń może być jedna lub różne osoby. W celu zapewnienia skutecznego dozoru celnego należy ustanowić jasne przepisy określające obowiązki organu celnego właściwego dla miejsca przybycia towarów.

(38) W celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów dotyczących unijnego statusu celnego towarów, co przyczyni się do zwiększenia wydajności zarówno administracji celnej, jak i przedsiębiorców, należy ustanowić przepisy proceduralne dotyczące dostarczania i weryfikacji potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów, w szczególności przepisy odnoszące się do różnych środków, poprzez które potwierdzenia te mogą zostać dostarczone, a także uproszczeń związanych z ich dostarczaniem.

(39) W celu zachowania jasności dla przedsiębiorców wskazane jest określenie, który urząd celny jest właściwy do przyjęcia i obsługi zgłoszenia celnego w zależności od rodzaju zgłoszenia i wnioskowanej przez przedsiębiorcę procedury celnej. Zasadnym jest również określenie warunków przyjęcia zgłoszenia celnego oraz przypadków jego sprostowania po zwolnieniu towarów do procedury.

(40) Składanie standardowego zgłoszenia celnego wymaga ustanowienia przepisów proceduralnych przewidujących, że w przypadku gdy złożone zgłoszenie obejmuje różne pozycje towarów, to każdą pozycję uznaje się za odrębne zgłoszenie celne.

(41) Przypadki pozwoleń udzielonych na regularne stosowanie zgłoszeń uproszczonych wymagają harmonizacji praktyk w zakresie terminów składania zgłoszeń uzupełniających oraz dokumentów towarzyszących, jeżeli nie zostały one złożone w chwili złożenia zgłoszenia uproszczonego.

(42) W celu ułatwienia identyfikacji zgłoszenia celnego podczas formalności i kontroli po przyjęciu zgłoszenia celnego należy ustanowić przepisy proceduralne określające stosowanie numeru ewidencyjnego (MRN).

(43) Należy ustanowić jednolite środki w celu ustalenia podpozycji taryfowej, która mogłaby być stosowana na wniosek zgłaszającego w odniesieniu do przesyłki składającej się z towarów objętych różnymi podpozycjami taryfowymi oraz w przypadku gdy osobne rozpatrywanie każdego z tych towarów zgodnie z jego podpozycją taryfową wymagałoby nakładu pracy i kosztów nieproporcjonalnych do kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych.

(44) Mając na uwadze zapewnienie właściwego zarządzania udzielaniem pozwoleń na odprawę scentralizowaną w przypadkach, gdy zaangażowany jest więcej niż jeden organ celny, należy ujednolicić procedurę konsultacji. Podobnie należy ustanowić odpowiednie ramy dla terminowej komunikacji pomiędzy kontrolnym urzędem celnym, a urzędem celnym przedstawienia w celu umożliwienia państwom członkowskim zwalniania towarów w sposób terminowy i zgodny z przepisami dotyczącymi podatku VAT i podatku akcyzowego, a także krajowymi zakazami i ograniczeniami oraz wymogami statystycznymi.

(45) Kodeks celny wprowadził nowe uproszczenie - samoobsługę celną. W związku z tym duże znaczenie ma precyzyjne określenie uproszczeń dotyczących formalności i kontroli celnych, które mają być dokonywane przez posiadacza pozwolenia. Odpowiednie przepisy powinny określać jasne zasady korzystania z samoobsługi celnej w państwach członkowskich dzięki odpowiednim i proporcjonalnym mechanizmom kontroli.

(46) Również zniszczenie, sprzedaż lub zrzeczenie się towarów na rzecz skarbu państwa wymagają przepisów proceduralnych określających rolę organów celnych w odniesieniu do rodzaju i ilości jakichkolwiek odpadów i pozostałości powstałych przy niszczeniu towarów, a także procedury, których należy przestrzegać w przypadku zrzeczenia się i sprzedaży towarów.

(47) Zwolnieniu z należności celnych przywozowych w odniesieniu do towarów powracających powinna towarzyszyć informacja potwierdzająca, że spełnione zostały warunki takiego zwolnienia. W odniesieniu do tego zagadnienia zastosowanie powinny mieć przepisy proceduralne związane z wymaganymi informacjami oraz wymianą tych informacji między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także pomiędzy organami celnymi.

(48) Wnioski o zwolnienie z należności celnych przywozowych w odniesieniu do rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych z morza powinny być poparte odpowiednimi dowodami wskazującymi, że warunki korzystania z tego zwolnienia zostały spełnione. W odniesieniu do tego zagadnienia zastosowanie powinny mieć przepisy proceduralne związane z wymaganymi informacjami.

(49) Zważywszy że w przypadku wniosku o wydanie pozwolenia na korzystanie z procedur specjalnych konieczne jest sprawdzenie warunków ekonomicznych, jeżeli dowody wskazują na istnienie prawdopodobieństwa wystąpienia negatywnego wpływu na istotne interesy producentów unijnych, należy ustanowić jasne i proste zasady dla należytego sprawdzenia warunków na poziomie unijnym.

(50) Konieczne jest określenie przepisów proceduralnych dotyczących zamknięcia procedury specjalnej w przypadkach, gdy towary zostały objęte taką procedurą przy użyciu dwóch lub większej ilości zgłoszeń celnych tak, aby nie było wątpliwości w jakiej kolejności ma miejsce takie zamknięcie procedury.

(51) Właściwe organy celne powinny podjąć decyzję w sprawie wniosku o przeniesienie praw i obowiązków z jednej osoby uprawnionej do korzystania z procedury na inną osobę.

(52) Przemieszczanie towarów objętych procedurą specjalną do urzędu celnego wyprowadzenia powinno być dozwolone pod warunkiem dopełnienia formalności związanych z procedurą wywozu.

(53) Stosowanie rozdzielności księgowej powinno być dozwolone w przypadku, gdy wykorzystywane są towary ekwiwalentne. Przepisy proceduralne dotyczące zmiany statusu celnego towarów nieunijnych i towarów ekwiwalentnych muszą zagwarantować, że przedsiębiorcy nie uzyskają nieuzasadnionych korzyści w zakresie należności celnych przywozowych.

(54) Mając na uwadze ułatwienie legalnego handlu oraz zapewnienie skuteczności kontroli celnych, a jednocześnie uniknięcie rozbieżności w traktowaniu przez organy celne poszczególnych państw członkowskich, należy określić przepisy proceduralne regulujące procedurę tranzytu unijnego, procedurę tranzytu zgodnie z Konwencją celną dotyczącą międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR ⁵ , z późniejszymi zmianami ("konwencja TIR"), zgodnie z Konwencją celną w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów sporządzoną w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r. z późniejszymi zmianami ("konwencja ATA"), zgodnie z Konwencją dotyczącą odprawy czasowej ⁶ , z późniejszymi zmianami ("konwencja stambulska") oraz zgodnie z procedurami tranzytu z zastosowaniem formularza 302 i w ramach systemu pocztowego. Przepisy te określają główne elementy poszczególnych procedur i obejmują uproszczenia, a tym samym umożliwiają zarówno organom celnym, jak i przedsiębiorcom czerpanie pełnych korzyści ze zharmonizowanych skutecznych procedur, co stanowi konkretny przykład ułatwień w handlu.

(55) Ze względu na specyfikę transportu morskiego i lotniczego właściwe jest wprowadzenie dodatkowych uproszczeń dla tych środków transportu, umożliwiając wykorzystanie danych dostępnych w rejestrach przewoźników lotniczych i morskich jako zgłoszeń tranzytowych. Ponadto należy wprowadzić dodatkowe uproszczenia technik elektronicznego przetwarzania danych w odniesieniu do towarów przewożonych koleją, tak by odpowiednie przepisy były zgodne ze zmianami spowodowanymi liberalizacją rynku kolejowego oraz ze zmianami kolejowych przepisów proceduralnych.

(56) W celu zapewnienia równowagi pomiędzy skutecznym wykonywaniem zadań przez organy celne, a oczekiwaniami przedsiębiorców, analizy ryzyka deklaracji poprzedzających wyprowadzenie pod kątem bezpieczeństwa i ochrony powinny być przeprowadzane przed zwolnieniem towarów w terminie, który uwzględnia uzasadnione interesy swobodnego handlu w zakresie transportu towarów.

(57) Należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące przedstawiania towarów, formalności dokonywanych w urzędzie celnym wywozu oraz urzędzie celnym wyprowadzenia, w szczególności przepisy zapewniające skuteczne i wydajne potwierdzenie wyprowadzenia towarów, jak również odpowiednią wymianę informacji między urzędem wywozu i urzędem wyprowadzenia

(58) Biorąc pod uwagę istnienie podobieństwa pomiędzy wywozem i powrotnym wywozem, właściwe jest rozszerzenie stosowania niektórych przepisów dotyczących wywozu towarów na towary będące przedmiotem powrotnego wywozu.

(59) W celu ochrony uzasadnionego interesu przedsiębiorców oraz zagwarantowania sprawnego przejścia do nowych przepisów konieczne jest ustanowienie przepisów przejściowych w celu określenia zasad stosowanych w odniesieniu do towarów, które zostały objęte niektórymi procedurami celnymi przed dniem 1 maja 2016 r. i które mają zostać zwolnione (lub procedura ma zostać zamknięta) po tej dacie. Przedsiębiorcy powinni również mieć możliwość złożenia wniosków o wydanie pozwoleń na mocy kodeksu przed datą rozpoczęcia jego stosowania, tak by móc wykorzystywać przyznane pozwolenia od dnia 1 maja 2016 r.

(60) Niniejsze ogólne przepisy wykonawcze do kodeksu celnego są ściśle ze sobą powiązane; nie mogą zostać rozdzielone ze względu na wzajemne powiązanie ich przedmiotów, a jednocześnie zawierają one przepisy horyzontalne, które mają zastosowanie w ramach różnych procedur celnych. Dlatego też, mając na uwadze zapewnienie spójności prawa, wskazane jest zawarcie tych przepisów w jednym rozporządzeniu.

(61) ⁷  Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego.

(62) W celu umożliwienia pełnego stosowania kodeksu przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od dnia 1 maja 2016 r.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

ROZDZIAŁ  1

Zakres stosowania przepisów prawa celnego, zadania organów celnych i definicje

Artykuł  1

Definicje

1) Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w art. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 ⁸ .

2) Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "bagaż podręczny" oznacza, w odniesieniu do transportu lotniczego, bagaż, który osoba fizyczna zabiera ze sobą do i z kabiny statku powietrznego;

2) "urząd celny przedstawienia" oznacza urząd celny właściwy dla miejsca przedstawienia towarów;

3) "bagaż rejestrowany" oznacza, w odniesieniu do podróży lotniczej, bagaż, który został nadany w porcie lotniczym wyjścia i jest niedostępny dla osoby fizycznej podczas lotu i ewentualnych międzylądowań;

4) "towary identyczne" oznaczają, w kontekście ustalania wartości celnej, towary wyprodukowane w tym samym kraju, takie same pod każdym względem, włączając cechy fizyczne, jakość i renomę. Niewielkie różnice w wyglądzie nie wykluczają uznania za "towary identyczne" towarów, które odpowiadają pozostałym elementom definicji;

5) "międzynarodowy unijny port lotniczy" oznacza każdy unijny port lotniczy, który, na podstawie pozwolenia wydanego przez organ celny, został upoważniony do prowadzenia ruchu lotniczego z terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii;

6) "lot wewnątrzunijny" oznacza przemieszczenie się statku powietrznego między dwoma unijnymi portami lotniczymi, bez międzylądowań, które nie rozpoczyna się ani nie kończy się w pozaunijnym porcie lotniczym;

7) "główne produkty przetworzone" oznaczają produkty przetworzone, dla których udzielono pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

8) "działalność marketingowa" oznacza, w kontekście ustalania wartości celnej, wszelką działalność związaną z reklamą, marketingiem i promowaniem sprzedaży danych towarów, jak również wszelką działalność związaną z gwarancjami odnoszącymi się do tych towarów;

9) "wtórne produkty przetworzone" oznaczają produkty przetworzone stanowiące konieczny produkt uboczny procesu przetwarzania, inne niż główne produkty przetworzone;

10) "turystyczny lub służbowy statek powietrzny" oznacza prywatny statek powietrzny odbywający loty, których trasa wyznaczana jest przez użytkowników;

11) "publiczny skład celny typu III" oznacza skład celny, który prowadzony jest przez organy celne.

12) "stałe instalacje przesyłowe" oznaczają środki techniczne stosowane do ciągłego transportu towarów takich jak energia elektryczna, gaz i ropa naftowa;

13) "urząd celny tranzytowy" oznacza:

a) urząd celny właściwy dla miejsca wyprowadzenia poza obszar celny Unii, jeżeli towary opuszczają ten obszar w trakcie operacji tranzytowej przez granicę z terytorium leżącym poza obszarem celnym Unii innym niż państwo wspólnej procedury tranzytowej; lub

b) urząd celny właściwy dla miejsca wprowadzenia na obszar celny Unii, jeżeli towary przekroczyły w trakcie operacji tranzytowej terytorium leżące poza obszarem celnym Unii;

14) "towary podobne" oznaczają, w kontekście ustalania wartości celnej, towary wyprodukowane w tym samym kraju, które nie będąc podobnymi pod każdym względem, posiadają podobne cechy i podobny skład materiałowy, co pozwala im pełnić te same funkcje i być towarami handlowo zamiennymi; jakość towarów, ich renoma, posiadanie znaku handlowego zaliczają się do czynników, które należy uwzględniać przy ustalaniu, czy towary są podobne.

ROZDZIAŁ  2

Prawa i obowiązki osób wynikające z przepisów prawa celnego

Sekcja  1

Udzielanie informacji

Podsekcja  1

Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych stosowane do celów wymiany i przechowywania danych

Artykuł  2  ⁹

Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

1. 10  Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych, o których mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosowane do celów wymiany i przechowywania informacji na potrzeby wniosków i decyzji zostały określone w załączniku A do niniejszego rozporządzenia.

2. 11  Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych, o których mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosowane do celów wymiany i przechowywania informacji na potrzeby zgłoszeń i deklaracji, powiadomień oraz potwierdzeń statusu celnego zostały określone w załączniku B do niniejszego rozporządzenia.

3. 12  (uchylony).

4. 13  Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych, o których mowa w art. 2 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosowane do celów wymiany i przechowywania informacji na potrzeby zgłoszeń i deklaracji, powiadomień oraz potwierdzeń statusu celnego zostały określone w załączniku 9 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 ^* .

4a. 14  Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych, o których mowa w art. 2 ust. 4a rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosowane do celów wymiany i przechowywania informacji na potrzeby zgłoszeń i deklaracji, powiadomień oraz potwierdzeń statusu celnego zostały określone w załączniku C do niniejszego rozporządzenia.

5. 15  (uchylony).

6. 16  (uchylony).

7. 17  Do czasu wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES) w ramach UKC lub modernizacji krajowych systemów importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, w przypadku gdy wniosek o udzielenie pozwolenia jest oparty na zgłoszeniu celnym zgodnie z art. 163 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosuje się formaty i kody określone w załączniku 12 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 w odniesieniu do dodatkowych danych wymaganych dla tego wniosku.

Artykuł  3

Bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. Przy rozwijaniu, utrzymywaniu i wykorzystywaniu systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 16 ust. 1 kodeksu, państwa członkowskie opracowują rozwiązania w zakresie zabezpieczeń i utrzymają te zabezpieczenia, aby zapewnić skuteczne, niezawodne i bezpieczne działanie różnych systemów. Państwa członkowskie zapewniają również opracowanie środków kontroli źródeł danych i ochrony danych przed ryzykiem uzyskania do nich nieuprawnionego dostępu oraz ryzykiem ich utraty, zmiany lub zniszczenia.

2. Każdy przypadek wprowadzenia, zmiany i usunięcia danych rejestruje się wraz z informacjami na temat powodu i dokładnego terminu takiego przetwarzania danych, wskazując osobę, która dokonała tych czynności.

3. Państwa członkowskie przekazują sobie, Komisji oraz - w stosownych przypadkach - zainteresowanemu przedsiębiorcy informacje na temat wszystkich faktycznych lub domniemanych przypadków naruszenia bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych.

Artykuł  4

Przechowywanie danych

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

O ile nie postanowiono inaczej, wszystkie dane zatwierdzone w ramach odpowiedniego systemu teleinformatycznego przechowuje się przez co najmniej trzy lata, począwszy od końca roku, w którym takie dane zostały zatwierdzone.

Artykuł  5

Dostępność systemów teleinformatycznych

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. Komisja i państwa członkowskie zawierają porozumienia operacyjne, w których ustanawiają praktyczne wymagania w zakresie dostępności i wydajności systemów teleinformatycznych, a także wymagania w zakresie ciągłości działania.

2. W porozumieniach operacyjnych, o których mowa w ust. 1, wyznacza się w szczególności czas reakcji w odniesieniu do wymiany i przetwarzania informacji w odpowiednich systemach teleinformatycznych.

3. Systemy teleinformatyczne utrzymuje się w stanie ciągłej dostępności. Jednakże obowiązek ten nie ma zastosowania:

a) w szczególnych przypadkach związanych z korzystaniem z systemów teleinformatycznych określonych w porozumieniach, o których mowa w ust. 1, lub - przy braku takich porozumień - na poziomie krajowym;

b) w przypadku działania siły wyższej.

Podsekcja  2

Rejestrowanie osób

Artykuł  6

Właściwy organ celny

(art. 9 kodeksu)

Za organy celne odpowiedzialne za rejestrację uznaje się organy wyznaczone przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o nazwach i adresach tych organów. Komisja publikuje te informacje w internecie.

Artykuł  7

System teleinformatyczny na potrzeby numeru EORI

(art. 16 kodeksu)

1. Do wymiany i przechowywania informacji dotyczących EORI wykorzystuje się system teleinformatyczny ustanowiony w tym celu zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu ("system EORI").

Właściwe organy celne udostępniają informacje za pośrednictwem tego systemu każdorazowo w przypadku przydzielenia nowych numerów EORI lub w przypadku wprowadzenia zmian w przechowywanych danych dotyczących już zarejestrowanych numerów.

2. Każdej osobie przypisuje się tylko jeden numer EORI.

3. Format i kody danych przechowywanych w systemie EORI zostały określone w załączniku 12-01.

4. 18  (uchylony)

5. 19  (uchylony).

Sekcja  2

Decyzje dotyczące stosowania przepisów prawa celnego

Podsekcja  1

Decyzje wydawane przez organy celne

Artykuł  8

Ogólna procedura dotycząca prawa do bycia wysłuchanym

(art. 22 ust. 6 kodeksu)

1. Powiadomienie, o którym mowa w art. 22 ust. 6 akapit pierwszy kodeksu powinno:

a) zawierać odniesienie do dokumentów i informacji, na podstawie których organy celne zamierzają wydać swoją decyzję;

b) wyznaczać termin, w którym zainteresowana osoba musi przedstawić swoje stanowisko, liczony od dnia otrzymania przez nią tego powiadomienia lub uznania, że otrzymała to powiadomienie;

c) informować zainteresowaną osobę o przysługującym jej prawie dostępu do dokumentów i informacji, o których mowa w lit. a), zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2. Jeżeli zainteresowana osoba wyrazi swoje stanowisko przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1 lit. b), organy celne mogą wydać decyzję, chyba że osoba zainteresowana jednocześnie wyrazi wolę uzupełnienia swojego stanowiska w przewidzianym terminie.

Artykuł  9

Szczególna procedura dotycząca prawa do bycia wysłuchanym

(art. 22 ust. 6 kodeksu)

1. Organy celne mogą wystosować powiadomienie, o którym mowa w art. 22 ust. 6 akapit pierwszy kodeksu, w ramach procesu weryfikacji lub kontroli, jeżeli zamierzają wydać decyzję na podstawie:

a) wyników weryfikacji przeprowadzanej po przedstawieniu towarów;

b) wyników weryfikacji zgłoszenia celnego, o których mowa w art. 191 kodeksu;

c) wyników kontroli po zwolnieniu towarów, o której mowa w art. 48 kodeksu, jeżeli towary są w dalszym ciągu objęte dozorem celnym;

d) wyników weryfikacji dowodu unijnego statusu celnego towarów lub, w stosownych przypadkach, wyników weryfikacji wniosku o rejestrację takiego dowodu lub o poświadczenie takiego dowodu;

e) wydania dowodu pochodzenia przez organy celne;

f) wyników kontroli towarów, w przypadku których nie złożono żadnej deklaracji skróconej, deklaracji do czasowego składowania, żadnego zgłoszenia do powrotnego wywozu ani zgłoszenia celnego.

2. Jeżeli powiadomienie zostało wystosowane zgodnie z ust. 1, zainteresowana osoba może:

a) niezwłocznie wyrazić swoje stanowisko, korzystając z tych samych środków, co środki wykorzystane do przekazania jej powiadomienia zgodnie z art. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446; lub

b) zażądać przekazania jej powiadomienia zgodnie z art. 8, poza przypadkami, o których mowa w ust. 1 lit. f). Organy celne informują zainteresowaną osobę o możliwości skorzystania z tych dwóch rozwiązań.

3. Jeżeli organy celne wydadzą decyzję mającą negatywne skutki dla zainteresowanej osoby, odnotowują, czy taka osoba wyraziła swoje stanowisko zgodnie z ust. 2 lit. a).

Podsekcja  2

Decyzje wydawane na wniosek

Artykuł  10

Systemy teleinformatyczne na potrzeby decyzji

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. Do wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji, które mogą mieć wpływ na więcej niż jedno państwo członkowskie, oraz informacji dotyczących wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, wykorzystuje się system teleinformatyczny utworzony w tym celu zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu.

Właściwy organ celny udostępnia informacje za pośrednictwem tego systemu niezwłocznie, najpóźniej w terminie siedmiu dni od daty ich uzyskania.

2. Do wymiany informacji dotyczących wniosków i decyzji, które mogą wywierać wpływ na więcej niż jedno państwo członkowskie, wykorzystuje się zharmonizowany unijny interfejs dla przedsiębiorców opracowany przez Komisję i państwa członkowskie działające w porozumieniu.

3. Ustępy 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się od dnia wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

Artykuł  11

Organ celny wyznaczony do przyjmowania wniosków

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu)

Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz organów celnych, o których mowa w art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, wyznaczonych do przyjmowania wniosków. Państwa członkowskie powiadamiają również Komisję o wszelkich późniejszych zmianach wprowadzonych w tym wykazie.

Artykuł  12

Przyjęcie wniosku

(art. 22 ust. 2 kodeksu)

1. 20  Jeżeli organ celny przyjmuje wniosek zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, datą przyjęcia takiego wniosku jest data otrzymania przez organ celny wszystkich informacji wymaganych zgodnie z art. 22 ust 2 akapit drugi kodeksu.

2. Jeżeli organ celny stwierdza, że wniosek nie zawiera wszystkich wymaganych informacji, żąda od wnioskodawcy dostarczenia tych informacji w rozsądnym terminie, który nie powinien przekraczać 30 dni.

Jeżeli wnioskodawca nie przekaże organowi celnemu żądanych informacji w określonym terminie, wniosek nie zostaje przyjęty, a wnioskodawcę informuje się o tym fakcie.

3. Jeżeli wnioskodawca nie otrzyma informacji o przyjęciu lub odrzuceniu wniosku, uznaje się, że wniosek został przyjęty. Datą przyjęcia wniosku jest data jego złożenia lub - w przypadkach, gdy wnioskodawca przedstawił dodatkowe informacje na żądanie organu celnego zgodnie z ust. 2 - data przekazania przez wnioskodawcę ostatniej żądanej informacji.

Artykuł  13

Przechowywanie informacji dotyczących decyzji

(art. 23 ust. 5 kodeksu)

Organ celny właściwy do wydania decyzji zachowuje wszystkie dane i informacje uzupełniające, na podstawie których wydał decyzję, przez okres co najmniej trzech lat od upływu terminu jej ważności.

Artykuł  14

Konsultacje między organami celnymi

(art. 22 kodeksu)

1. Jeżeli organ celny właściwy do wydania decyzji musi skonsultować się z organem celnym innego zainteresowanego państwa członkowskiego w kwestii spełnienia warunków i kryteriów niezbędnych do wydania korzystnej decyzji, takie konsultacje przeprowadza się w terminie przewidzianym dla danej decyzji. Organ celny właściwy do wydania decyzji wyznacza termin na przeprowadzenie konsultacji, który rozpoczyna swój bieg w dniu powiadomienia tego organu celnego o warunkach i kryteriach, jakie muszą zostać poddane analizie przez organ celny proszony o konsultacje.

Jeżeli po przeprowadzeniu analizy, o której mowa w akapicie pierwszym, organ celny proszony o konsultacje, uznaje, że wnioskodawca nie spełnia jednego lub większej liczby warunków i kryteriów do wydania korzystnej decyzji, przekazuje organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji należycie udokumentowane i uzasadnione wyniki konsultacji.

2. Organ celny właściwy do wydania decyzji może przedłużyć termin na przeprowadzenie konsultacji wyznaczony zgodnie z ust. 1 w następujących przypadkach:

a) gdy z uwagi na charakter analiz, które mają zostać przeprowadzone, organ proszony o konsultacje zwraca się o przedłużenie terminu;

b) gdy wnioskodawca podejmuje działania w celu zapewnienia spełnienia warunków i kryteriów, o których mowa w ust. 1, i przekazuje taką informację organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji, który powiadamia o tym fakcie organ celny proszony o konsultacje.

3. Jeżeli organ celny proszony o konsultacje, nie odniesie się do wyników konsultacji w terminie wyznaczonym zgodnie z ust. 1 i 2, warunki i kryteria, które były przedmiotem konsultacji, uznaje się za spełnione.

4. Procedura konsultacji określona w ust. 1 i 2 może być również stosowana do celów ponownej oceny i monitorowania decyzji.

Artykuł  15

Cofnięcie korzystnej decyzji

(art. 28 kodeksu)

Organ celny właściwy do wydania decyzji w przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, cofa decyzję zawieszoną zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia, jeżeli w wyznaczonym terminie posiadacz decyzji nie podejmie działań koniecznych do spełnienia warunków określonych w decyzji lub nie wypełni obowiązków nałożonych w decyzji.

Podsekcja  3

Decyzje w sprawie wiążących informacji

Artykuł  16

Wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążących informacji

(art. 22 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążących informacji został złożony zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym wnioskodawca ma swoją siedzibę, organ celny, do którego złożono wniosek, powiadamia o tym fakcie organ celny państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma swoją siedzibę, w terminie siedmiu dni od dnia przyjęcia wniosku.

Jeżeli organ celny, który otrzyma powiadomienie, posiada informacje, które uznaje za istotne w kontekście przetwarzania wniosku, przekazuje niezwłocznie takie informacje organowi celnemu, do którego złożono wniosek, najpóźniej w terminie 30 dni od dnia powiadomienia.

2. Wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej (WIT) dotyczy wyłącznie towarów, które mają podobne cechy, a różnice między nimi są nieistotne dla ich klasyfikacji taryfowej.

3. Wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu (WIP) dotyczy wyłącznie jednego rodzaju towarów i jednego zbioru okoliczności istotnych dla określenia pochodzenia.

4. W celu zapewnienia zgodności z wymogiem ustanowionym w art. 33 ust. 1 akapit drugi lit. a) kodeksu w odniesieniu do wniosku o wydanie decyzji WIT organ celny, o którym mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, dokonuje konsultacji w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21 niniejszego rozporządzenia, i prowadzi rejestr takich konsultacji.

Artykuł  17

Zgodność z istniejącymi decyzjami WIT

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

Organ celny właściwy do wydania decyzji WIT, aby zapewnić zgodność decyzji, którą zamierza wydać, z już wydanymi decyzjami WIT, dokonuje konsultacji w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 21, i prowadzi rejestr takich konsultacji.

Artykuł  18

Powiadomienie o wydaniu decyzji WIP

(art. 6 ust. 3 kodeksu)

1. Jeżeli organ celny właściwy do wydania decyzji powiadamia wnioskodawcę o wydaniu decyzji WIP, korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, robi to za pomocą formularza określonego w załączniku 12-02.

2. Jeżeli organ celny właściwy do wydania decyzji powiadamia wnioskodawcę o wydaniu decyzji WIP, korzystając z technik elektronicznego przetwarzania danych, taka decyzja musi zostać sporządzona w formacie nadającym się do wydruku, określonym w załączniku 12-02.

Artykuł  19

Wymiana danych dotyczących decyzji WIP

(art. 23 ust. 5 kodeksu)

1. Organy celne przekazują Komisji odpowiednie szczegółowe informacje na temat decyzji WIP raz na kwartał.

2. Komisja udostępnia szczegółowe informacje uzyskane zgodnie z ust. 1 organom celnym wszystkich państw członkowskich.

Artykuł  20  ²¹

Monitorowanie decyzji w sprawie wiążących informacji

(art. 23 ust. 5 kodeksu)

Jeżeli formalności celne są dopełniane przez posiadacza lub osobę działającą w imieniu posiadacza decyzji w sprawie wiążącej informacji w odniesieniu do towarów objętych tą decyzją, wskazuje się to w zgłoszeniu celnym przez podanie numeru referencyjnego decyzji.

Artykuł  21

System teleinformatyczny na potrzeby decyzji WIT

(art. 16 ust. 1 i art. 23 ust. 5 kodeksu)

1. Do wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji WIT lub jakiegokolwiek późniejszego zdarzenia, które może wywierać wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, wykorzystuje się system teleinformatyczny utworzony w tym celu zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu.

Właściwy organ celny udostępnia informacje za pośrednictwem tego systemu niezwłocznie, najpóźniej w terminie siedmiu dni od daty ich uzyskania.

2. Poza informacjami, o których mowa w ust. 1:

a) nadzór, o którym mowa w art. 55 niniejszego rozporządzenia, obejmuje dane istotne dla monitorowania użycia decyzji WIT;

b) organ celny, który otrzymał wniosek i wydał decyzję WIT, przekazuje za pośrednictwem systemu, o którym mowa w ust. 1, informacje o przyznaniu okresu przedłużonego użycia decyzji WIT, wskazując datę końcową okresu przedłużonego użycia oraz ilości towarów objętych tym okresem.

3. Komisja regularnie przekazuje państwom członkowskim wyniki monitorowania, o którym mowa w ust. 2 lit. a), aby zapewnić organom celnym wsparcie przy monitorowaniu przestrzegania obowiązków wynikających z WIT.

4. Do wymiany informacji dotyczących wniosków i decyzji WIT wykorzystuje się zharmonizowany unijny interfejs dla przedsiębiorców opracowany przez Komisję i państwa członkowskie działające w porozumieniu.

5. Podczas przetwarzania wniosku o wydanie decyzji WIT, organy celne wskazują status wniosku w systemie, o którym mowa w ust. 1.

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do czasu aktualizacji systemu, o którym tam mowa, zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, państwa członkowskie korzystają z centralnej bazy danych Komisji określonej w art. 8 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ²²  ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

7. Do czasu wdrożenia pierwszej fazy aktualizacji systemu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz systemu, o którym mowa w art. 56 niniejszego rozporządzenia, organy celne prowadzą monitorowanie użycia decyzji WIT podczas przeprowadzania kontroli celnych lub kontroli po zwolnieniu towarów zgodnie z art. 46 i 48 kodeksu. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 niniejszego artykułu, do czasu wdrożenia Komisja nie ma obowiązku informować państw członkowskich o wynikach monitorowania, o którym mowa w ust. 2 lit. a) niniejszego artykułu.

Artykuł  22

Przedłużone użycie decyzji w sprawie wiążących informacji

(art. 34 ust. 9 kodeksu)

1. Jeżeli organy celne podejmą decyzję o przyznaniu okresu przedłużonego użycia decyzji zgodnie z art. 34 ust. 9 akapit trzeci kodeksu, określają datę upływu okresu przedłużonego użycia tej decyzji.

2. Jeżeli organy celne podejmą decyzję o przyznaniu okresu przedłużonego użycia decyzji WIT zgodnie z art. 34 ust. 9 akapit trzeci kodeksu, określają, oprócz daty, o której mowa w ust. 1, ilości towarów, które mogą zostać zgłoszone w okresie przedłużonego użycia.

Użycie decyzji, której przyznano okres przedłużonego użycia, ustaje z chwilą wyczerpania tych ilości.

Na podstawie nadzoru, o którym mowa w art. 55, Komisja niezwłocznie informuje państwa członkowskie o wyczerpaniu tych ilości towarów.

Artykuł  23

Działania służące zapewnieniu prawidłowej i jednolitej klasyfikacji taryfowej lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia

(art. 34 ust. 10 kodeksu)

1. Komisja niezwłocznie powiadamia organy celne o zawieszeniu wydawania decyzji WIT i decyzji WIP zgodnie z art. 34 ust. 10 lit. a) kodeksu, jeżeli:

a) Komisja stwierdziła istnienie nieprawidłowych lub niejednolitych decyzji;

b) organy celne zgłosiły do Komisji sprawy, w których nie udało się im wyeliminować rozbieżności opinii w kwestii prawidłowej i jednolitej klasyfikacji lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia w maksymalnym terminie 90 dni.

Nie wydaje się decyzji dotyczącej wiążących informacji w odniesieniu do towarów podlegających przepisom lit. a) lub b) od dnia, w którym Komisja powiadomiła organy celne o zawieszeniu, do chwili zapewnienia prawidłowej i jednolitej klasyfikacji lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia.

2. Kwestia prawidłowej i jednolitej klasyfikacji lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia podlega konsultacji na szczeblu unijnym możliwie jak najszybciej i najpóźniej w terminie 120 dni od daty powiadomienia przez Komisję, o którym mowa w ust. 1.

3. Komisja powiadamia organy celne niezwłocznie o cofnięciu zawieszenia.

4. Do celów stosowania ust. 1-3 decyzje WIP uznaje się za niejednolite, jeżeli skutkują ustaleniem różnego pochodzenia towarów:

a) których pozycja taryfowa jest taka sama i których pochodzenie zostało ustalone zgodnie z takimi samymi regułami pochodzenia; oraz

b) które zostały uzyskane w takich samych warunkach, w ramach tego samego procesu produkcyjnego i z wykorzystaniem równoważnych materiałów, w szczególności jeżeli chodzi o ich status materiałów pochodzących lub niepochodzących.

Sekcja  3

Upoważniony przedsiębiorca

Artykuł  24

Zgodność

(art. 39 lit. a) kodeksu)

1. 23  Kryterium ustanowione w art. 39 lit. a) kodeksu uznaje się za spełnione, jeżeli:

a) organ administracyjny lub sądowy nie wydał żadnej decyzji, w której stwierdzono, że jedna z osób opisanych w lit. b) w ciągu ostatnich trzech lat dopuściła się poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych w odniesieniu do jej działalności gospodarczej; oraz

b) żadna z poniższych osób, w stosownych przypadkach, nie została skazana za poważne przestępstwo karne związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, w tym działalnością gospodarczą prowadzoną przez wnioskodawcę:

(i) wnioskodawca;

(ii) pracownik odpowiedzialny (pracownicy odpowiedzialni) za sprawy celne wnioskodawcy; oraz

(iii) osoba (-y) kierująca (-e) wnioskodawcą lub sprawująca (-e) kontrolę nad jego kierownictwem.

2. Kryterium, o którym mowa w art. 39 lit. a) kodeksu, można jednak uznać za spełnione w przypadku, gdy organ celny właściwy do wydania decyzji uzna naruszenie za nieistotne, biorąc pod uwagę liczbę lub skalę powiązanych operacji, i nie będzie miał wątpliwości co do tego, że wnioskodawca działał w dobrej wierze.

3. 24  Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1 lit. b) pkt (iii), inna niż wnioskodawca, ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim, organ celny właściwy do wydania decyzji ocenia, czy kryterium, o którym mowa w art. 39 lit. a) kodeksu, zostało spełnione, w oparciu o dostępną ewidencję i informacje.

4. Jeżeli wnioskodawca prowadzi działalność krócej niż trzy lata, organ celny właściwy do wydania decyzji ocenia, czy kryterium, o którym mowa w art. 39 lit. a) kodeksu, zostało spełnione, w oparciu o dostępną ewidencję i informacje.

Artykuł  25

Zadowalający system zarządzania ewidencją handlową oraz transportową

(art. 39 lit. b) kodeksu)

1. Kryterium ustanowione w art. 39 lit. b) kodeksu uznaje się za spełnione w przypadku spełnienia następujących warunków:

a) prowadzi system rachunkowości zgodny z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości obowiązującymi w państwie członkowskim, w którym prowadzona jest księgowość, pozwala na przeprowadzanie kontroli celnych opartych na audycie oraz utrzymuje historyczny rejestr danych przedstawiający ścieżkę audytu od chwili wprowadzenia danych do akt;

b) księgi rachunkowe prowadzone przez wnioskodawcę na potrzeby celne zostały zintegrowane z systemem rachunkowości wnioskodawcy lub zapewniają możliwość przeprowadzania kontroli krzyżowych poprzez zestawienie stosownych informacji z danymi przechowywanymi w systemie księgowym;

c) zapewnia organowi celnemu możliwość uzyskania fizycznego dostępu do swoich systemów rachunkowości oraz, w stosownych przypadkach, do swojej ewidencji handlowej i transportowej;

d) zapewnia organowi celnemu możliwość uzyskania dostępu do swoich systemów rachunkowości oraz, w stosownych przypadkach, do swojej ewidencji handlowej i transportowej drogą elektroniczną, jeżeli takie systemy lub taka ewidencja są prowadzone w formie elektronicznej;

e) korzysta z systemu logistycznego zapewniającego możliwość identyfikowania towarów unijnych i nieunijnych, i wskazującego - w stosownych przypadkach - lokalizację tych towarów;

f) posiada strukturę administracyjną odpowiednią dla charakteru i rozmiaru prowadzonej działalności, która umożliwia zarządzanie przepływem towarów, a także przeprowadza kontrole wewnętrzne zapewniające możliwość zapobiegania, wykrywania i korygowania błędów oraz możliwość zapobiegania nielegalnym lub nieprawidłowym transakcjom oraz wykrywania takich transakcji;

g) w stosownych przypadkach, stosuje odpowiednie procedury obsługi pozwoleń przyznanych zgodnie ze środkami polityki handlowej lub związanych z handlem produktami rolnymi;

h) stosuje odpowiednie procedury archiwizacji ewidencji i informacji oraz ochrony przed utratą informacji;

i) odpowiedni pracownicy zostali poinstruowani o obowiązku powiadamiania organów celnych w każdym przypadku wykrycia trudności związanych z przestrzeganiem przepisów oraz że ustanowiono procedury powiadamiania organów celnych o wystąpieniu takich trudności;

j) stosuje odpowiednie środki bezpieczeństwa w celu zapewnienia ochrony swojego systemu komputerowego przed nieupoważnionym dostępem oraz w celu ochrony dokumentacji;

k) w stosownych przypadkach stosuje zadowalające procedury postępowania z pozwoleniami na przywóz i z pozwoleniami na wywóz związanymi z zakazami i ograniczeniami, w tym środki zapewniające możliwość odróżnienia towarów objętych zakazami lub ograniczeniami od innych towarów oraz zapewnia przestrzeganie takich zakazów i ograniczeń.

2. Jeżeli wnioskodawca występuje wyłącznie z wnioskiem o przyznanie mu statusu upoważnionego przedsiębiorcy w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zgodnie z art. 38 ust. 2 lit. b) kodeksu (AEOS), wymóg przewidziany w ust. 1 lit. e) nie ma zastosowania.

Artykuł  26

Wypłacalność

(art. 39 lit. c) kodeksu)

1. Kryterium ustanowione w art. 39 lit. c) kodeksu uznaje się za spełnione, jeżeli wnioskodawca:

a) nie został postawiony w stan upadłości;

b) w okresie trzech lat przed złożeniem wniosku wywiązywał się z zobowiązań finansowych związanych z uiszczaniem należności celnych i wszelkich innych należności, podatków lub opłat pobieranych w związku z przywozem lub wywozem towarów;

c) wykaże na podstawie ewidencji i informacji obejmujących okres trzech lat poprzedzających złożenie wniosku, że jego sytuacja finansowa umożliwia mu wywiązanie się ze spoczywających na nim zobowiązań, biorąc pod uwagę rodzaj i skalę prowadzonej działalności gospodarczej, a także udowodni, że nie posiada żadnych ujemnych aktywów netto, chyba że istnieje możliwość pokrycia takich aktywów.

2. Jeżeli wnioskodawca prowadzi działalność krócej niż trzy lata, jego wypłacalność, o której mowa w art. 39 lit. c) kodeksu, weryfikuje się w oparciu o dostępne ewidencje i informacje.

Artykuł  27

Praktyczne standardy w zakresie kompetencji lub kwalifikacji zawodowych

(art. 39 lit. d) kodeksu)

1. Kryterium ustanowione w art. 39 lit. d) kodeksu uznaje się za spełnione w przypadku spełnienia jednego z następujących warunków:

a) spełnienia jednego z następujących standardów w zakresie kompetencji przez wnioskodawcę lub osobę odpowiedzialną za sprawy celne wnioskodawcy:

(i) posiadanie udokumentowanego, co najmniej trzyletniego doświadczenia praktycznego w sprawach celnych;

(ii) spełnienie celnej normy jakości przyjętej przez europejski organ normalizacyjny;

b) pomyślnego ukończenia przez wnioskodawcę lub osobę odpowiedzialną za sprawy celne wnioskodawcy szkolenia z zakresu przepisów prawa celnego istotnych w kontekście podejmowanych działań z obszaru problematyki celnej przeprowadzonego przez dowolny z następujących podmiotów:

(i) organ celny państwa członkowskiego;

(ii) placówkę oświatową uznawaną przez organy celne lub organy odpowiedzialne za organizowanie szkoleń zawodowych w państwie członkowskim za właściwą do nadawania tego rodzaju kwalifikacji;

(iii) stowarzyszenie zawodowe lub branżowe uznawane przez organy celne państwa członkowskiego lub akredytowane w Unii jako uprawnione do nadawania takich kwalifikacji.

2. 25  Jeżeli osoba odpowiedzialna za sprawy celne wnioskodawcy jest zewnętrznym usługodawcą, kryterium ustanowione w art. 39 lit. d) uznaje się za spełnione w przypadku, gdy taka osoba jest przedsiębiorcą upoważnionym w zakresie uproszczeń celnych, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) kodeksu (AEOC).

Artykuł  28

Standardy bezpieczeństwa i ochrony

(art. 39 lit. e) kodeksu)

1. Kryterium ustanowione w art. 39 lit. e) kodeksu uznaje się za spełnione w przypadku spełnienia następujących warunków:

a) budynki, które mają być użytkowane w związku z działaniami objętymi pozwoleniem AEOS, zapewniają ochronę przed nieuprawnionym dostępem i są zbudowane z materiałów odpornych na próby uzyskania nieuprawnionego dostępu;

b) podjęto odpowiednie środki uniemożliwiające uzyskanie nieuprawnionego dostępu do biur, stref wysyłkowych, doków załadunkowych, przestrzeni ładunkowej lub innych tego rodzaju miejsc;

c) podjęto odpowiednie środki w zakresie postępowania z towarami, które obejmują ochronę przed nieuprawnionym wprowadzaniem lub wymianą towarów, ochronę przed niewłaściwym postępowaniem z towarami oraz ochronę przed manipulowaniem jednostkami ładunku;

d) wnioskodawca podjął środki umożliwiające precyzyjne zidentyfikowanie jego partnerów handlowych oraz zagwarantowanie, poprzez realizację odpowiednich postanowień umownych lub wdrożenie innych stosownych środków zgodnie z modelem biznesowym wnioskodawcy, że tacy partnerzy handlowi zapewniają bezpieczeństwo swojej części międzynarodowego łańcucha dostaw;

e) wnioskodawca poddaje potencjalnych pracowników, którzy mają zostać zatrudnieni na stanowiskach o istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa, kontrolom bezpieczeństwa w zakresie dopuszczalnym na mocy prawa krajowego oraz, w uzasadnionych przypadkach, okresowo kontroluje pracowników zatrudnionych na takich stanowiskach;

f) wnioskodawca ustanowił odpowiednie procedury bezpieczeństwa na potrzeby wszelkich zewnętrznych dostawców usług, z którymi zawarł umowy;

g) wnioskodawca zapewnił regularny udział zatrudnianych przez siebie pracowników odpowiedzialnych za kwestie bezpieczeństwa w programach na rzecz podnoszenia świadomości w zakresie bezpieczeństwa;

h) wnioskodawca wyznaczył osobę do kontaktów kompetentną w kwestiach bezpieczeństwa i ochrony.

2. Jeżeli wnioskodawca jest posiadaczem świadectwa bezpieczeństwa i ochrony wydanego na podstawie międzynarodowej konwencji lub normy międzynarodowej Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej lub normy europejskiej europejskiego organu normalizacyjnego, takie świadectwo bierze się pod uwagę przy sprawdzaniu, czy spełniono kryteria ustanowione w art. 39 lit. e) kodeksu.

Kryteria uznaje się za spełnione w zakresie, w jakim uda się potwierdzić, że kryteria wydania takiego świadectwa są takie same jak kryteria przewidziane w art. 39 lit. e) kodeksu lub są równoważne tym kryteriom.

Kryteria uznaje się za spełnione, jeżeli wnioskodawca jest posiadaczem świadectwa bezpieczeństwa i ochrony wydanego w państwie trzecim, z którym Unia zawarła umowę w sprawie uznawania tego rodzaju świadectw.

3. Jeżeli wnioskodawca jest zarejestrowanym agentem lub znanym nadawcą w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 ²⁶  i spełnia wymagania przewidziane w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 185/2010 ²⁷ , kryteria przewidziane w ust. 1 uznaje się za spełnione dla miejsc i działań, w odniesieniu do których wnioskodawca uzyskał status zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy, w stopniu, w jakim nadanie statusu zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy jest tożsame lub równoważne spełnieniu kryteriów przewidzianych w art. 39 lit. e) kodeksu.

Artykuł  29

Badanie kryteriów

(art. 22 kodeksu)

1. Na potrzeby badania kryteriów ustanowionych w art. 39 lit. b) i e) kodeksu organ celny właściwy do wydania decyzji zapewnia przeprowadzenie kontroli na miejscu we wszystkich miejscach prowadzenia działalności przez wnioskodawcę istotnych z punktu widzenia działalności wnioskodawcy podlegającej obowiązkowi celnemu.

Jeżeli wnioskodawca posiada wiele miejsc prowadzenia działalności, a termin wyznaczony na wydanie decyzji uniemożliwia zbadanie wszystkich takich miejsc, organ celny może zbadać wyłącznie reprezentatywną część miejsc prowadzenia działalności, jeżeli uzna, że wnioskodawca stosuje takie same standardy bezpieczeństwa i ochrony we wszystkich tego rodzaju miejscach oraz takie same wspólne standardy i procedury prowadzenia ewidencji we wszystkich takich miejscach.

2. Organ celny właściwy do wydania decyzji może wziąć pod uwagę wyniki ocen lub audytów przeprowadzonych zgodnie z prawodawstwem unijnym w zakresie, w jakim są one istotne w kontekście badania kryteriów, o których mowa w art. 39 kodeksu.

3. Do celów zbadania, czy kryteria przewidziane w art. 39 lit. b), c) i e) kodeksu zostały spełnione, organy celne mogą wziąć pod uwagę wnioski ekspertów przedstawione przez wnioskodawcę, jeżeli ekspert odpowiedzialny za sporządzenie takich wniosków nie jest powiązany z wnioskodawcą w rozumieniu art. 127 niniejszego rozporządzenia.

4. Organy celne biorą pod uwagę specyficzne cechy przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw, przy badaniu spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 39 kodeksu.

5. Organ celny właściwy do wydania decyzji dokumentuje przebieg badania kryteriów ustanowionych w art. 39 kodeksu oraz wyniki takiego badania.

Artykuł  30

System teleinformatyczny na potrzeby statusu AEO

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. Do wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy (AEO) oraz udzielonych pozwoleń AEO i wszelkich późniejszych zdarzeń lub działań, które mogą wywrzeć dalszy wpływ na pierwotną decyzję, włączając unieważnienie, zawieszenie, cofnięcie lub zmianę, lub wyników jakichkolwiek działań w zakresie monitorowania lub ponownej oceny wykorzystuje się system teleinformatyczny ustanowiony zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu. Właściwy organ celny udostępnia informacje za pośrednictwem tego systemu niezwłocznie, najpóźniej w terminie siedmiu dni.

Do wymiany informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie pozwoleń AEO wykorzystuje się zharmonizowany unijny interfejs dla przedsiębiorców opracowany przez Komisję i państwa członkowskie działające w porozumieniu.

2. W stosownych przypadkach, w szczególności w przypadku, gdy status AEO stanowi podstawę do zatwierdzenia, udzielenia pozwolenia lub przyznania ułatwienia na mocy innych przepisów unijnych, właściwy organ celny może przyznać właściwemu organowi krajowemu odpowiedzialnemu za ochronę lotnictwa cywilnego prawo dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1. Prawo dostępu obejmuje następujące informacje:

a) informacje na temat pozwoleń AEOS, włączając imię i nazwisko lub nazwę posiadacza pozwolenia oraz, w stosownych przypadkach, informacje na temat zmiany, cofnięcia lub zawieszenia statusu upoważnionego przedsiębiorcy wraz ze stosownym uzasadnieniem;

b) informacje na temat wszelkich ponownych ocen pozwoleń AEOS i ich wyników.

Krajowe organy odpowiedzialne za ochronę lotnictwa cywilnego przetwarzające te informacje wykorzystują je wyłącznie do celów związanych z odpowiednimi programami dotyczącymi zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy i podejmują stosowne środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia bezpieczeństwa tych informacji.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do czasu aktualizacji systemu AEO, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, państwa członkowskie stosują system ustanowiony art. 14x rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93.

Artykuł  31

Procedura konsultacji i wymiana informacji między organami celnymi

(art. 22 kodeksu)

1. Organ celny właściwy do wydania decyzji może skonsultować się z organami celnymi innych państw członkowskich właściwymi dla miejsca przechowywania stosownych informacji lub dla miejsca, w którym należy przeprowadzić kontrole w celu zbadania jednego lub większej liczby kryteriów ustanowionych w art. 39 kodeksu.

2. Konsultacje, o których mowa w ust. 1, są obowiązkowe w przypadku, gdy:

a) wniosek o nadanie statusu AEO został przedłożony zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 organowi celnemu właściwemu dla miejsca, w którym jest prowadzona lub dostępna główna księgowość wnioskodawcy prowadzona na potrzeby celne;

b) wniosek o nadanie statusu AEO został przedłożony zgodnie z art. 27 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 organom celnym państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma stałą siedzibę i w którym są przechowywane lub dostępne informacje na temat głównych działań w zakresie zarządzania logistycznego podejmowanych przez wnioskodawcę na terytorium Unii;

c) część ewidencji i dokumentów istotnych z punktu widzenia wniosku o nadanie statusu AEO jest przechowywana w państwie członkowskim innym niż państwo organu celnego właściwego do wydania decyzji;

d) wnioskodawca składający wniosek o nadanie statusu AEO prowadzi miejsce składowe lub prowadzi inną działalność podlegającą obowiązkowi celnemu w państwie członkowskim innym niż państwo organu celnego właściwego do wydania decyzji.

3. Na zasadzie odstępstwa od terminów ustanowionych art. 14 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie niniejszego rozporządzenia organy celne kończą proces konsultacji w terminie 80 dni od daty przekazania przez organ celny właściwy do wydania decyzji informacji o warunkach i kryteriach, które muszą zostać zbadane przez organ celny, z którym się skonsultowano.

4. Jeżeli organ celny innego państwa członkowskiego znajduje się w posiadaniu informacji istotnych z punktu widzenia przyznania statusu AEO, przekazuje takie informacje organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji w terminie 30 dni, począwszy od dnia przekazania wniosku za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 30 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  32

Odrzucenie wniosku

(art. 22 kodeksu)

Odrzucenie wniosku o przyznanie statusu AEO nie ma wpływu na istniejące korzystne decyzje wydane w odniesieniu do wnioskodawcy zgodnie z przepisami prawa celnego, chyba że takie korzystne decyzje wydano z uwagi na spełnienie któregokolwiek z kryteriów AEO, co do których w toku badania wniosku AEO wykazano, że nie zostały spełnione.

Artykuł  33

Połączenie obu typów pozwoleń

(art. 38 ust. 3 kodeksu)

Jeżeli wnioskodawca ma prawo do uzyskania zarówno pozwolenia AEOC, jak i pozwolenia AEOS, urząd celny właściwy do wydania decyzji wydaje jedno łączne pozwolenie.

Artykuł  34

Cofnięcie pozwolenia

(art. 28 kodeksu)

1. Cofnięcie pozwolenia AEO nie wywiera wpływu na żadną korzystną decyzję wydaną względem tej samej osoby, chyba że posiadanie statusu AEO stanowiło warunek wydania takiej korzystnej decyzji lub decyzja ta została wydana w oparciu o kryterium wymienione w art. 39 kodeksu, którego dana osoba już nie spełnia.

2. Cofnięcie lub zmiana korzystnej decyzji, która została wydana w odniesieniu do posiadacza pozwolenia, nie wywiera automatycznego wpływu na pozwolenie AEO tej osoby.

3. Jeżeli ta sama osoba jest jednocześnie AEOC i AEOS i z uwagi na niespełnienie warunków przewidzianych w art. 39 lit. d) kodeksu zastosowanie ma art. 28 kodeksu lub art. 15 niniejszego rozporządzenia, pozwolenie AEOC zostaje cofnięte, a pozwolenie AEOS zachowuje ważność.

Jeżeli ta sama osoba jest jednocześnie AEOS i AEOC i z uwagi na niespełnienie warunków przewidzianych w art. 39 lit. e) kodeksu zastosowanie ma art. 28 kodeksu lub art. 15 niniejszego rozporządzenia, pozwolenie AEOS zostaje cofnięte, a pozwolenie AEOC zachowuje ważność.

Artykuł  35

Monitorowanie

(art. 23 ust. 5 kodeksu)

1. Organy celne państw członkowskich niezwłocznie przekazują właściwemu organowi celnemu informacje o wszelkich okolicznościach zaistniałych po przyznaniu statusu AEO, które mogą wywierać wpływ na zachowanie tego statusu lub na treść pozwolenia.

2. Właściwy organ celny udostępnia wszelkie istotne informacje znajdujące się w jego posiadaniu organom celnym innych państw członkowskich, w których AEO prowadzi działalność podlegającą obowiązkowi celnemu.

3. Jeżeli organ celny cofnie korzystną decyzję, którą wydano z uwagi na fakt, że dana osoba posiadała status AEO, powiadamia o tym fakcie organ celny, który nadał jej taki status.

4. Jeżeli AEOS jest zarejestrowanym agentem lub znanym nadawcą zgodnie z definicją przedstawioną w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 300/2008 i spełnia wymagania ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 185/2010, właściwy organ celny niezwłocznie udostępnia właściwemu organowi krajowemu odpowiedzialnemu za bezpieczeństwo lotnictwa cywilnego następujące podstawowe informacje na temat statusu AEO, którymi dysponuje:

a) informacje na temat pozwolenia AEOS, włączając imię i nazwisko lub nazwę posiadacza pozwolenia oraz, w stosownych przypadkach, informacje na temat zmiany, cofnięcia lub zawieszenia statusu upoważnionego przedsiębiorcy wraz ze stosownym uzasadnieniem;

b) informacje na temat tego, czy organy celne wizytowały dane miejsce, datę ostatniej wizyty oraz informacje wskazujące, czy wizyta odbyła się w ramach procesu wydawania pozwolenia, ponownej oceny czy monitorowania;

c) informacje na temat wszelkich ponownych ocen pozwolenia AEOS i ich wyników.

Krajowe organy celne, działając w porozumieniu z odpowiednim krajowym organem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo lotnictwa cywilnego, określają szczegółowe warunki wymiany wszelkich informacji nieobjętych systemem teleinformatycznym, o którym mowa w art. 30 niniejszego rozporządzenia.

Krajowe organy odpowiedzialne za ochronę lotnictwa cywilnego przetwarzające te informacje wykorzystują je wyłącznie do celów związanych z odpowiednimi programami dotyczącymi zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy i podejmują stosowne środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia bezpieczeństwa informacji.

Sekcja  4

Kontrola towarów

Podsekcja  1

Kontrole celne i zarządzanie ryzykiem

Artykuł  36

System teleinformatyczny na potrzeby zarządzania ryzykiem i kontroli celnych

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. Na potrzeby wymiany i przechowywania informacji w ramach przekazywania między organami celnymi państw członkowskich i Komisją wszelkich informacji związanych z ryzykiem, zostanie wykorzystany system teleinformatyczny stanowiony dla tych celów zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu celnego ("celny system zarządzania ryzykiem").

2. System opisany w ust. 1 wykorzystuje się również do komunikacji między organami celnymi oraz między organami celnymi a Komisją w ramach wdrażania wspólnych kryteriów ryzyka i norm, wspólnych obszarów kontroli priorytetowej, zarządzania kryzysowego w sprawach celnych, wymiany informacji o ryzyku i wyników analizy ryzyka, o których mowa w art. 46 ust. 5 kodeksu, jak również wyników kontroli celnej.

3. 28  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 niniejszego artykułu system, o którym mowa w art. 182 ust. 1, wykorzystuje się również do wymiany, przetwarzania i przechowywania specyficznych informacji dotyczących ryzyka związanych z przywozowymi deklaracjami skróconymi.

Podsekcja  2

Bagaż podręczny i rejestrowany przewożony drogą powietrzną

Artykuł  37

Loty tranzytowe

(art. 49 kodeksu)

1. Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu podręcznego i bagażu rejestrowanego osób odbywających lot z pozaunijnego portu lotniczego statkiem powietrznym, który po międzylądowaniu w unijnym porcie lotniczym kontynuuje lot do innego unijnego portu lotniczego, przeprowadzane są w ostatnim międzynarodowym unijnym porcie lotniczym.

W takim przypadku bagaż podręczny i rejestrowany podlega zasadom mającym zastosowanie w odniesieniu do bagażu osób przybywających z państw trzecich, chyba że osoba przewożąca bagaż może udowodnić unijny status zawartych w bagażu towarów.

2. Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu podręcznego i bagażu rejestrowanego osób odbywających lot z unijnego portu lotniczego statkiem powietrznym, który po międzylądowaniu w innym unijnym porcie lotniczym kontynuuje lot do pozaunijnego portu lotniczego, dokonywane są w pierwszym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym.

Bagaż podręczny może podlegać kontroli w ostatnim międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, w którym statek powietrzny dokonuje międzylądowania, w celu ustalenia unijnego statusu celnego towarów.

Artykuł  38

Loty tranzytowe turystycznymi lub służbowymi statkami powietrznymi

(art. 49 kodeksu)

Kontrolę celną i formalności mające zastosowanie do bagażu osób podróżujących na pokładzie turystycznych lub służbowych statków powietrznych przeprowadza się w następujących portach lotniczych:

a) w przypadku lotów z pozaunijnego portu lotniczego, jeżeli statek powietrzny po międzylądowaniu w unijnym porcie lotniczym kontynuuje lot do innego unijnego portu lotniczego, w pierwszym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym;

b) w przypadku lotów z unijnego portu lotniczego, jeżeli statek powietrzny po międzylądowaniu w unijnym porcie lotniczym kontynuuje lot do pozaunijnego portu lotniczego, w ostatnim międzynarodowym unijnym porcie lotniczym;

Artykuł  39

Loty transferowe do portu przylotowego

(art. 49 kodeksu)

1. W przypadku, gdy bagaż przylatujący do unijnego portu lotniczego na pokładzie statku powietrznego, który przybywa z pozaunijnego portu lotniczego, jest przeładowywany w tym unijnym porcie lotniczym na inny statek powietrzny odbywający lot wewnątrzunijny, zastosowanie mają ust. 2 i 3.

2. Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu rejestrowanego przeprowadzane są w ostatnim międzynarodowym unijnym porcie lotniczym przylotu lotu wewnątrzunijnego. Jednakże kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu rejestrowanego, który przybywa z pozaunijnego portu lotniczego i jest przeładowywany w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest inny międzynarodowy unijny port lotniczy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, mogą być przeprowadzane w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, w którym dokonuje się przeładunku bagażu rejestrowanego.

Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu rejestrowanego mogą, w wyjątkowych przypadkach oraz oprócz kontroli i formalności, o których mowa w akapicie pierwszym, zostać przeprowadzone w pierwszym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu podręcznego.

3. Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu podręcznego przeprowadzane są w pierwszym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym.

Dodatkowe kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu podręcznego mogą być przeprowadzane w porcie przylotu lotu wewnątrzunijnego jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu rejestrowanego.

Artykuł  40

Loty transferowe z portu wylotowego

(art. 49 kodeksu)

1. W przypadku, gdy bagaż jest załadowany w unijnym porcie lotniczym na pokład statku powietrznego odbywającego lot wewnątrzunijny, a następnie przeładowany w innym unijnym porcie lotniczym na statek powietrzny, którego docelowym portem lotniczym jest pozaunijny port lotniczy, zastosowanie mają ust. 2 i 3.

2. Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu rejestrowanego przeprowadzane są w pierwszym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym wylotu. Jednakże kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu rejestrowanego, który został załadowany na statek powietrzny w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, a następnie przeładowywany w innym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym w tym samym państwie członkowskim na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest pozaunijny port lotniczy, mogą być przeprowadzane w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, w którym dokonuje się przeładunku bagażu rejestrowanego.

Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu rejestrowanego mogą, w wyjątkowych przypadkach oraz oprócz kontroli i formalności, o których mowa w akapicie pierwszym, zostać przeprowadzone w ostatnim międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu podręcznego.

3. Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu podręcznego przeprowadzane są w ostatnim międzynarodowym unijnym porcie lotniczym.

Dodatkowe kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu podręcznego mogą być przeprowadzane w porcie wylotu lotu wewnątrzunijnego jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu rejestrowanego.

Artykuł  41

Przeładunek na turystyczny lub służbowy statek powietrzny

(art. 49 kodeksu)

1. Kontrole i formalności mające zastosowanie do bagażu przybywającego do unijnego portu lotniczego na pokładzie liniowego lub czarterowego statku powietrznego, przybywającego z pozaunijnego portu lotniczego i przeładowywanego w tym unijnym porcie lotniczym na turystyczny lub służbowy statek powietrzny odbywający lot wewnątrzunijny, są przeprowadzane w porcie przybycia tego liniowego lub czarterowego statku powietrznego.

2. Kontrole i formalności mające zastosowanie do bagażu załadowanego w unijnym porcie lotniczym na pokład turystycznego lub służbowego statku powietrznego odbywającego lot wewnątrzunijny, a następnie przeładowanego na liniowy lub czarterowy statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest pozaunijny port lotniczy, są przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia tego liniowego lub czarterowego statku powietrznego.

Artykuł  42

Przeładunek pomiędzy portami lotniczymi na terytorium tego samego państwa członkowskiego

(art. 49 kodeksu)

Organy celne mogą przeprowadzać w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym, w którym dokonuje się przeładunku bagażu rejestrowanego, kontrole bagaży:

a) przybywających z pozaunijnego portu lotniczego i przeładowywanych w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest międzynarodowy unijny port lotniczy znajdujący się na terytorium tego samego państwa;

b) załadowanych na statek powietrzny w międzynarodowym unijnym porcie lotniczym w celu przeładowania ich w innym międzynarodowym unijnym porcie lotniczym znajdującym się na terytorium tego samego państwa na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest pozaunijny port lotniczy.

Artykuł  43

Środki zapobiegające nielegalnemu przeładunkowi

(art. 49 kodeksu)

Państwa członkowskie zapewniają, że:

a) w chwili przybycia do międzynarodowego unijnego portu lotniczego, w którym mają zostać przeprowadzone kontrole celne, wszelkie przemieszczanie towarów umieszczonych w bagażu podręcznym jest monitorowane do czasu przeprowadzenia tych kontroli;

b) w chwili wylotu z międzynarodowego unijnego portu lotniczego, w którym mają zostać przeprowadzone kontrole celne, wszelkie przemieszczanie towarów umieszczonych w bagażu podręcznym jest monitorowane po przeprowadzeniu tych kontroli;

c) w chwili przybycia do międzynarodowego unijnego portu lotniczego, w którym mają zostać przeprowadzone kontrole celne, dokonano właściwych uzgodnień w celu niedopuszczenia do jakiegokolwiek przemieszczania towarów umieszczonych w bagażu rejestrowanym do czasu przeprowadzenia tych kontroli;

d) w chwili wylotu z międzynarodowego unijnego portu lotniczego, w którym mają zostać przeprowadzone kontrole celne, dokonano właściwych uzgodnień w celu niedopuszczenia do jakiegokolwiek przemieszczania towarów umieszczonych w bagażu rejestrowanym po przeprowadzeniu tych kontroli.

Artykuł  44

Przywieszka bagażowa

(art. 49 kodeksu)

Bagaż rejestrowany nadawany w unijnym porcie lotniczym jest identyfikowany poprzez umieszczoną na nim przywieszkę. Wzór takiej przywieszki, jak również jej parametry techniczne, określono w załączniku 12-03.

Artykuł  45

Wykaz międzynarodowych unijnych portów lotniczych

(art. 49 kodeksu)

Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz swoich międzynarodowych unijnych portów lotniczych oraz powiadamia Komisję o wszelkich zmianach w tym wykazie.

Podsekcja  3

Bagaż przewożony drogą morską

Artykuł  46

Rekreacyjne jednostki pływające

(art. 49 kodeksu)

Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu osób podróżujących na rekreacyjnych jednostkach pływających przeprowadza się w każdym porcie zawinięcia w Unii, niezależnie od miejsca pochodzenia lub przeznaczenia tych jednostek. "Rekreacyjna jednostka pływająca" oznacza rekreacyjną jednostkę pływającą w rozumieniu dyrektywy 94/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ²⁹ .

Artykuł  47

Rejsy transferowe

(art. 49 kodeksu)

Kontrole celne i formalności mające zastosowanie do bagażu osób korzystających z usług morskich, realizowanych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy obejmujące wyjście z portu pozaunijnego, zawijanie do portu pozaunijnego lub zakończenie rejsu w porcie pozaunijnym przeprowadzane są w porcie, w którym bagaże zostały załadowane lub wyładowane.

ROZDZIAŁ  3

Przeliczanie waluty

Artykuł  48

Przepisy dotyczące kursu wymiany

(art. 53 kodeksu)

1. W przypadkach gdy jest to wymagane zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. b) kodeksu, wartość euro w walutach krajowych, ustala się raz w miesiącu.

Kurs wymiany, który należy zastosować, to ostatni kurs wymiany ustalony przez Europejski Bank Centralny przed przedostatnim dniem miesiąca; kurs ten stosuje się przez cały następny miesiąc.

Jednakże gdy kurs mający zastosowanie na początku miesiąca różni się o ponad 5 % od kursu ustalonego przed 15 dniem tego samego miesiąca, ten ostatni kurs stosuje się począwszy od dnia 15 i do końca tego miesiąca.

2. Jeżeli przeliczenie waluty jest konieczne z któregokolwiek z powodów określonych w art. 53 ust. 2 kodeksu, mająca zastosowanie wartość euro w walutach krajowych to kurs ustalony przez Europejski Bank Centralny pierwszego roboczego dnia października; kurs ten stosuje się od dnia 1 stycznia następnego roku.

3. Państwa członkowskie mogą pozostawić niezmienioną równowartość w walucie krajowej kwoty ustalonej w euro, jeżeli w chwili dostosowania rocznego przeliczenie tej kwoty prowadzi do zmiany równowartości wyrażonej w walucie krajowej o mniej niż 5 %.

Państwa członkowskie mogą zaokrąglić w górę lub w dół do jednego miejsca po przecinku kwotę otrzymaną po przeliczeniu.

TYTUŁ  II

ELEMENTY, NA PODSTAWIE KTÓRYCH STOSOWANE SĄ NALEŻNOŚCI CELNE PRZYWOZOWE I WYWOZOWE ORAZ INNE ŚRODKI DOTYCZĄCE WYMIANY TOWAROWEJ

ROZDZIAŁ  1

Wspólna Taryfa Celna i klasyfikacja taryfowa towarów

Sekcja  1

Zarządzanie kontyngentami taryfowymi

Artykuł  49

Ogólne zasady jednolitego zarządzania kontyngentami taryfowymi

(art. 56 ust. 4 kodeksu)

1. Kontyngentami taryfowymi otwartymi zgodnie z prawodawstwem unijnym, odnoszącymi się do metod administrowania w ramach niniejszego artykułu oraz w ramach art. 50 - 54 niniejszego rozporządzenia, zarządza się zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu.

2. Każdy kontyngent taryfowy jest identyfikowany w prawodawstwie unijnym przy pomocy numeru porządkowego, co ułatwia zarządzanie kontyngentami.

3. Do celów niniejszej sekcji, zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu przyjęte przez organy celne w dniu 1, 2 lub 3 stycznia uważa się za przyjęte w dniu 3 stycznia tego samego roku. Jednakże jeżeli jeden z tych dni przypada na sobotę lub niedzielę, uznaje się, że przyjęcie zgłoszenia miało miejsce w dniu 4 stycznia tego roku.

4. Do celów niniejszej sekcji za "dni robocze" uznaje się dni, które nie są dniami wolnymi od pracy w instytucjach unijnych w Brukseli.

Artykuł  50

Obowiązki organów celnych państw członkowskich w zakresie jednolitego zarządzania kontyngentami taryfowymi

(art. 56 ust. 4 kodeksu)

1. Organy celne sprawdzają, czy wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego, przedstawiony przez zgłaszającego w zgłoszeniu celnym do dopuszczenia do obrotu jest ważny zgodnie z przepisami prawa unijnego otwierającymi dany kontyngent taryfowy.

2. Jeżeli zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu, zawierające ważny wniosek zgłaszającego o skorzystanie z kontyngentu taryfowego, zostanie przyjęte, a wszystkie dokumenty wymagane do przyznania kontyngentu taryfowego zostały przedłożone organom celnym, organy te przekazują bezzwłocznie wymieniony wniosek do Komisji, podając datę przyjęcia zgłoszenia celnego oraz dokładną wnioskowaną ilość.

Artykuł  51

Przyznanie wnioskowanych ilości w ramach kontyngentów taryfowych

(art. 56 ust. 4 kodeksu)

1. Komisja dokonuje przyznania w dni robocze. Komisja może jednak podjąć decyzję o niedokonaniu przyznania w dany dzień roboczy pod warunkiem że właściwe organy państw członkowskich zostały o tym uprzednio powiadomione.

2. Ilości objęte kontyngentami taryfowymi mogą być przyznawane nie wcześniej niż w drugim dniu roboczym po dacie przyjęcia zgłoszenia celnego, w którym zgłaszający złożył wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego.

Przy każdym dokonywanym przyznaniu Komisja uwzględnia wszystkie nierozpatrzone wnioski dotyczące skorzystania z kontyngentów taryfowych na podstawie zgłoszeń celnych przyjętych do drugiego dnia roboczego poprzedzającego dzień przyznania, oraz które zostały wprowadzone do systemu określonego w art. 54 niniejszego rozporządzenia.

3. Dla każdego kontyngentu Komisja dokonuje przyznania wnioskowanej ilości na podstawie otrzymanych wniosków o skorzystanie z kontyngentu taryfowego zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych oraz w zakresie, na jaki pozwala dostępne saldo danego kontyngentu.

4. Jeżeli w dniu przyznania suma wnioskowanych ilości ze wszystkich wniosków o skorzystanie z kontyngentu taryfowego w ramach zgłoszeń przyjętych w tym samym dniu przekracza dostępne saldo kontyngentu taryfowego, Komisja przyznaje ilości w odniesieniu do tych wniosków proporcjonalnie do wnioskowanych ilości.

5. Jeżeli został otwarty nowy kontyngent taryfowy, Komisja nie przyznaje wnioskowanych ilości w ramach tego kontyngentu przed jedenastym dniem roboczym następującym po dniu opublikowania unijnego aktu prawnego, na podstawie którego kontyngent ten został otwarty.

Artykuł  52

Anulowanie wniosków i zwrot niewykorzystanych ilości przyznanych w ramach kontyngentów taryfowych

(art. 56 ust. 4 kodeksu)

1. Organy celne dokonują bezzwłocznie zwrotu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 54 niniejszego rozporządzenia, każdej ilości, która została błędnie przyznana. Obowiązek ten nie ma jednak zastosowania, jeżeli nieprawidłowo przyznana ilość, odpowiadająca długowi celnemu w wysokości równej lub niższej od 10 euro, została ujawniona po upływie pierwszego miesiąca następującego po upływie okresu ważności danego kontyngentu taryfowego.

2. Jeżeli organy celne unieważnią zgłoszenie celne w odniesieniu do towarów, które są przedmiotem wniosku o skorzystanie z kontyngentu taryfowego, zanim Komisja przyznała wnioskowaną ilość, organy celne unieważniają cały wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego.

Jeżeli Komisja przyznała już wnioskowaną ilość na podstawie unieważnionego zgłoszenia celnego, organ celny dokonuje bezzwłocznie zwrotu przyznanej ilości do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 54 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  53

Status krytyczny kontyngentów taryfowych

(art. 56 ust. 4 kodeksu)

1. Do celów art. 153 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 status kontyngentu uważa się za krytyczny, jeżeli przekroczył on 90 % całkowitej wielkości kontyngentu taryfowego.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, status kontyngentu taryfowego uważa się za krytyczny od dnia jego otwarcia w każdym z następujących przypadków:

a) jeżeli kontyngent taryfowy jest otwarty na krócej niż trzy miesiące;

b) jeżeli kontyngenty taryfowe obejmujące te same produkty i tego samego pochodzenia oraz mające równoważny okres obowiązywania, co dany kontyngent taryfowy (ekwiwalentne kontyngenty taryfowe) nie zostały otwarte w ciągu ostatnich dwóch lat;

c) ekwiwalentny kontyngent taryfowy otwarty w ostatnich dwóch latach został wyczerpany w dniu lub przed ostatnim dniem trzeciego miesiąca swojego okresu obowiązywania, lub obejmował wyższą początkową ilość niż kontyngent taryfowy, o którym mowa.

3. Kontyngent taryfowy, którego jedynym celem jest zastosowanie środka ochronnego lub środka wynikającego z zawieszenia koncesji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 654/2014 ³⁰ , uznawany jest za krytyczny w chwili, gdy 90 % całkowitej ilości zostało wyczerpane, niezależnie od tego, czy ekwiwalentne kontyngenty taryfowe zostały otwarte w ciągu ostatnich dwóch lat, czy też nie.

Artykuł  54

System teleinformatyczny na potrzeby zarządzania kontyngentami taryfowymi

(art. 16 ust. 1 i art. 56 ust. 4 kodeksu)

1. Do zarządzania kontyngentami taryfowymi wykorzystuje się system teleinformatyczny utworzony w tym celu zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu, który jest używany do:

a) wymiany informacji między organami celnymi i Komisją dotyczących wniosków o skorzystanie z kontyngentów taryfowych, zwrotów niewykorzystanych ilości przyznanych w ramach kontyngentów, ich statusu, a także przechowywania tych informacji;

b) zarządzania przez Komisję wnioskami o skorzystanie z kontyngentów taryfowych oraz zwrotami niewykorzystanych ilości przyznanych w ramach kontyngentów;

c) wymiany informacji między organami celnymi i Komisją o przyznaniu wnioskowanej ilości w ramach kontyngentów taryfowych oraz przechowywanie tych informacji;

d) rejestrowania wszelkich dalszych zdarzeń lub czynności, które mogą mieć wpływ na pierwotne wnioski o skorzystanie z kontyngentów taryfowych lub na zwroty niewykorzystanych ilości przyznanych w ramach kontyngentów lub na ich przyznanie.

2. Komisja udostępnia w ramach tego systemu informacje dotyczące wyników przyznania.

Sekcja  2

Sprawowanie nadzoru nad dopuszczaniem do obrotu lub wywozem towarów

Artykuł  55

Ogólne zasady sprawowania nadzoru nad dopuszczaniem do obrotu lub wywozem towarów

(art. 56 ust. 5 kodeksu)

1. 31  Jeżeli Komisja ustanawia wymóg, by niektóre towary podlegały nadzorowi przy dopuszczeniu do obrotu lub wywozie, informuje organy celne o kodach CN tych towarów oraz o danych niezbędnych do celów nadzoru, w stosownym czasie, zanim zacznie obwiązywać wymóg nadzoru.

Od daty określonej w art. 4 ust. 1 akapit czwarty dyrektywy (UE) 2017/2455 wykaz danych, które mogą być wymagane przez Komisję, jest określony w załączniku 21-03 do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy towary podlegają nadzorowi przy dopuszczaniu do obrotu lub wywozie, organy celne przekazują Komisji przynajmniej raz na tydzień dane ze zgłoszeń celnych dla odpowiedniej procedury.

Organy celne przekazują te dane Komisji niezwłocznie w przypadkach, gdy towary zostają zwolnione na mocy art. 194 ust. 1 kodeksu.

3. 32  Komisja ujawnia wyłącznie dane, o których mowa w ust. 1, przekazane przez organy celne w formie zagregowanej.

3a. 33  Komisja przyznaje użytkownikom, którym udzielono zezwolenia zgodnie z art. 56 ust. 2, dostęp do niezagregowanych danych przekazanych przez organy celne państwa członkowskiego, które wystąpiło o dostęp do nich, oraz do danych zagregowanych na poziomie Unii.

3b. 34  W drodze odstępstwa od ust. 3a Komisja przyznaje właściwym organom państw członkowskich dostęp do danych niezagregowanych, jeżeli akt Unii przewiduje taki dostęp.

4. Jeżeli towary zostały objęte procedurą celną na podstawie zgłoszenia uproszczonego, o którym mowa w art. 166 kodeksu, lub wpisu do rejestru zgłaszającego, o którym mowa w art. 182 kodeksu, a dane wymagane przez Komisję nie były dostępne w czasie, gdy towary zostały dopuszczone do obrotu zgodnie z art. 194 ust. 1 kodeksu, organy celne przekazują Komisji te informacje niezwłocznie po otrzymaniu zgłoszenia uzupełniającego, złożonego zgodnie z art. 167 kodeksu.

5. Jeżeli obowiązek złożenia zgłoszenia uzupełniającego został uchylony zgodnie z art. 167 ust. 3 kodeksu albo jeżeli zgłoszenie uzupełniające zostało złożone lub udostępnione zgodnie z art. 225 niniejszego rozporządzenia, posiadacz pozwolenia przesyła organom celnym przynajmniej raz w miesiącu dane wymagane przez Komisję lub organy celne pobierają takie informacje z systemu zgłaszającego.

Organy celne wprowadzają te dane niezwłocznie do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 56 niniejszego rozporządzenia.

6. 35  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Komisja może wymagać następujących wykazów danych do celów nadzoru przy dopuszczeniu do obrotu:

a) wykaz danych określony w załączniku 21-02 do niniejszego rozporządzenia do daty wdrożenia modernizacji krajowych systemów importu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2019/2151 ^* ;

b) wykaz danych określony w załączniku 21-01 do niniejszego rozporządzenia do ostatniej daty okresu wdrażania pierwszego etapu scentralizowanej odprawy dla importu w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Komisja może wymagać wykazu danych określonego w załączniku 21-01 lub załączniku 21-02 do niniejszego rozporządzenia do celów nadzoru przy wywozie do ostatniej daty okresu wdrażania automatycznego systemu eksportu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151.

Artykuł  56

System teleinformatyczny na potrzeby sprawowania nadzoru nad dopuszczaniem do obrotu lub wywozem towarów

(art. 16 ust. 1 i art. 56 ust. 5 kodeksu)

1. Na potrzeby sprawowania nadzoru nad dopuszczaniem do obrotu lub wywozem towarów stosuje się system teleinformatyczny ustanowiony zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu w celu przesyłania i przechowywania następujących informacji:

a) dane do celów nadzoru dotyczące dopuszczania do obrotu lub wywozu towarów;

b) informacje, które mogą mieć wpływ na dane do celów nadzoru wprowadzone i przechowywane w systemie teleinformatycznym, przy dopuszczaniu do obrotu lub wywozie towarów.

2. Komisja może zapewnić użytkownikom dostęp do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1, na podstawie wniosków państw członkowskich.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do czasu wdrożenia pierwszej fazy aktualizacji systemu, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, stosuje się system Komisji Surveillance 2 do celów przekazywania i przechowywania danych, o których mowa w lit. a) i b) tego ustępu.

ROZDZIAŁ  2

Pochodzenie towarów

Sekcja  1

Dowód niepreferencyjnego pochodzenia towarów

Artykuł  57

Świadectwa pochodzenia dla produktów objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu

(art. 61 ust. 1 i 2 kodeksu)

1. 36  Świadectwo pochodzenia odnoszące się do produktów pochodzących z krajów trzecich, objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, sporządza się, jeżeli ustalenia te odnoszą się do niniejszego artykułu, na formularzu określonym w załączniku 22-14 zgodnym ze specyfikacjami technicznymi tam ustanowionymi.

Odniesienia w specjalnych niepreferencyjnych ustaleniach dotyczących przywozu do świadectw pochodzenia wydanych zgodnie z art. 55-65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 uważa się za odniesienia do świadectw pochodzenia, o których mowa w niniejszym artykule.

2. W przypadku produktów objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu świadectwo pochodzenia jest wystawiane przez właściwe organy kraju trzeciego, z którego pochodzą te produkty lub przez wiarygodną agencję, odpowiednio upoważnioną w tym celu przez te organy (organy wydające), pod warunkiem że pochodzenie produktów zostało ustalone zgodnie z art. 60 kodeksu.

Organ wydający zachowuje kopię każdego wystawionego świadectwa.

3. Świadectwa pochodzenia wystawia się, zanim produkty, których one dotyczą, zostaną zgłoszone do wywozu w kraju trzecim pochodzenia.

4. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 3, świadectwa pochodzenia mogą wyjątkowo zostać wystawione po wywozie produktów, do których się odnoszą, jeżeli nie zostały one wystawione przy wywozie z powodu pomyłki, nieumyślnego przeoczenia lub szczególnych okoliczności.

Organy wydające nie mogą wystawić retrospektywnie świadectwa pochodzenia, o którym mowa w ust. 1 do czasu sprawdzenia, że dane zawarte we wniosku eksportera odpowiadają danym występującym w dokumentach wywozowych.

Artykuł  58

Dostarczanie informacji dotyczących współpracy administracyjnej w zakresie specjalnych niepreferencyjnych ustaleń dotyczących przywozu

(art. 61 kodeksu)

1. Jeżeli specjalne niepreferencyjne ustalenia dotyczące przywozu niektórych produktów przewidują wykorzystanie świadectwa pochodzenia, o którym mowa w art. 57 niniejszego rozporządzenia, zastosowanie tych ustaleń uzależnione jest od ustanowienia procedury współpracy administracyjnej, o ile dane ustalenia nie przewidują inaczej.

W celu ustanowienia takiej procedury współpracy administracyjnej, zainteresowane kraje trzecie przysyłają Komisji następujące informacje:

a) nazwy i adresy organów wydających oraz wzory odcisków stosowanych przez nie pieczęci,

b) nazwy i adresy organów rządowych, do których należy kierować wnioski o weryfikację świadectw pochodzenia przewidzianą w art. 59 niniejszego rozporządzenia.

Komisja przekazuje powyższe informacje właściwym organom państw członkowskich.

2. Jeżeli kraj trzeci nie przesłał Komisji informacji wymienionych w ust. 1, właściwe organy Unii odmawiają korzystania ze specjalnych niepreferencyjnych ustaleń dotyczących przywozu.

Artykuł  59

Późniejsza weryfikacja świadectw pochodzenia dla produktów objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu

(art. 61 kodeksu)

1. Weryfikację świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 57 niniejszego rozporządzenia, przeprowadza się zgodnie z niniejszym artykułem po przyjęciu zgłoszenia celnego (późniejsza weryfikacja).

2. W przypadku gdy organy celne mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności świadectwa pochodzenia lub prawdziwości zawartych w nim informacji oraz gdy dokonują wyrywkowej późniejszej weryfikacji, żądają od organu, o którym mowa w art. 58 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, żeby sprawdził, czy dane świadectwo pochodzenia jest autentyczne lub czy zadeklarowane pochodzenie zostało ustalone prawidłowo i zgodnie z art. 60 kodeksu, lub obydwa te elementy.

W tym celu organy celne zwracają świadectwo pochodzenia lub jego kopię organowi, o którym mowa w art. 58 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia. Jeżeli zgłoszeniu towarzyszyła faktura, jej oryginał lub kopię załącza się do zwracanego świadectwa pochodzenia.

W stosownych przypadkach organy celne uzasadniają powody późniejszej weryfikacji i podają wszelkie posiadane informacje wskazujące na to, że dane zawarte w świadectwie pochodzenia są nieprawidłowe lub że świadectwo pochodzenia jest nieautentyczne.

3. Organ, o którym mowa w art. 58 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia informuje tak szybko, jak to możliwe organy celne o wynikach weryfikacji.

W przypadku braku odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy od przesłania wniosku zgodnie z ust. 2, organy celne odmawiają korzystania ze specjalnych niepreferencyjnych ustaleń dotyczących przywozu dla przedmiotowych produktów.

Sekcja  2

Preferencyjne pochodzenie towarów

Artykuł  60

Do celów niniejszej sekcji zastosowanie mają definicje zawarte w art. 37 [rozporządzenia delegowanego (UE) nr 2015/2446.

Podsekcja  1

Procedury ułatwiające wystawianie lub sporządzanie dowodów pochodzenia

Artykuł  61

Deklaracje dostawcy i ich stosowanie

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli dostawca udziela eksporterowi lub przedsiębiorcy informacji niezbędnych do określenia statusu pochodzenia towarów dla celów stosowania przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Unią a niektórymi państwami lub terytoriami (status preferencyjnego pochodzenia), dostawca musi uczynić to w formie deklaracji dostawcy.

Należy sporządzić odrębną deklarację dla każdej przesyłki towarów, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 62 niniejszego rozporządzenia.

1a. 37  W handlu między umawiającymi się stronami Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia ³⁸  ("konwencja PEM"), w przypadku gdy zastosowanie mają dwa zbiory lub więcej zbiorów reguł pochodzenia, preferencyjne pochodzenie towarów może zostać określone zgodnie z jednym zbiorem lub większą liczbą zbiorów reguł pochodzenia.

Dostawcy określają ramy prawne stosowane do ustalenia pochodzenia towarów. Jeżeli takie ramy prawne nie są określone, domyślnie uznaje się, że deklaracja dostawcy stwierdza, że do ustalenia pochodzenia towarów została wykorzystana konwencja PEM.

1b. 39  Do celów handlu między umawiającymi się stronami Konwencji PEM eksporter może wykorzystywać deklaracje dostawcy jako dokumenty uzupełniające w celu wnioskowania o wystawienie świadectwa przewozowego lub sporządzenia deklaracji pochodzenia zgodnie z przejściowymi regułami pochodzenia ⁴⁰  mającymi zastosowanie równolegle z regułami pochodzenia określonymi w Konwencji PEM, gdy:

a) deklaracje dostawcy określają status pochodzenia zgodnie z regułami pochodzenia określonymi w konwencji PEM w odniesieniu do produktów klasyfikowanych w działach 1, 3 i 16 (w przypadku przetworzonych produktów rybołówstwa) oraz 25-97 systemu zharmonizowanego; oraz

b) nie stosuje się kumulacji z umawiającymi się stronami konwencji PEM, które stosują wyłącznie konwencję PEM.

Eksporter podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby spełnione były warunki wystawiania lub sporządzania dowodu pochodzenia zgodnie z określonym zbiorem reguł pochodzenia.

2. Dostawca dołącza deklarację do faktury handlowej dotyczącej danej przesyłki, do dowodu dostawy lub do jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego opisującego towary w sposób wystarczająco dokładny, aby umożliwić ich identyfikację.

3. Dostawca może dostarczyć deklarację w każdej chwili, nawet po dostarczeniu towarów.

Artykuł  62  ⁴¹

Długoterminowa deklaracja dostawcy

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy dostawca regularnie dostarcza danemu eksporterowi lub przedsiębiorcy przesyłki towarów oraz gdy oczekuje się, że wszystkie te towary mają ten sam status pochodzenia, dostawca może sporządzić jedną deklarację obejmującą większą liczbę przesyłek takich towarów (długoterminowa deklaracja dostawcy).

1a. 42  W handlu między umawiającymi się stronami konwencji PEM, w przypadku gdy zastosowanie mają dwa zbiory lub więcej zbiorów reguł pochodzenia, preferencyjne pochodzenie towarów może zostać określone zgodnie z jednym zbiorem lub większą liczbą zbiorów reguł pochodzenia.

Dostawcy określają ramy prawne stosowane do ustalenia pochodzenia towarów. Jeżeli takie ramy prawne nie są określone, domyślnie uznaje się, że deklaracja dostawcy stwierdza, że do ustalenia pochodzenia towarów została wykorzystana konwencja PEM.

1b. 43  Do celów handlu między umawiającymi się stronami Konwencji PEM eksporter może wykorzystywać deklaracje dostawcy jako dokumenty uzupełniające w celu wnioskowania o wystawienie świadectwa przewozowego lub sporządzenia deklaracji pochodzenia zgodnie z przejściowymi regułami pochodzenia mającymi zastosowanie równolegle z konwencją PEM, gdy:

a) deklaracje dostawcy określają status pochodzenia zgodnie z regułami pochodzenia określonymi w konwencji PEM w odniesieniu do produktów klasyfikowanych w działach 1, 3 i 16 (w przypadku przetworzonych produktów rybołówstwa) oraz 25-97 systemu zharmonizowanego; oraz

b) nie stosuje się kumulacji z umawiającymi się stronami konwencji PEM, które stosują wyłącznie konwencję PEM.

Eksporter podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu dopilnowania, aby spełnione były warunki wystawiania lub sporządzania dowodu pochodzenia zgodnie z określonym zbiorem reguł pochodzenia.

2. Długoterminowa deklaracja dostawcy jest sporządzana dla przesyłek wysyłanych w pewnym okresie i zawiera trzy daty:

a) datę sporządzenia deklaracji (data wystawienia);

b) datę rozpoczęcia okresu (data rozpoczęcia), która nie może być wcześniejsza niż 12 miesięcy przed datą wystawienia lub późniejsza niż 6 miesięcy od daty wystawienia;

c) datę zakończenia okresu (data zakończenia), która nie może być późniejsza niż 24 miesiące od daty rozpoczęcia.

3. Dostawca bezzwłocznie informuje zainteresowanego eksportera lub przedsiębiorcę, gdy długoterminowa deklaracja dostawcy nie jest ważna dla niektórych lub wszystkich przesyłek, które zostały dostarczone lub mają być dostarczone.

Artykuł  63

Sporządzanie deklaracji dostawcy

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Dla produktów, które uzyskały status preferencyjnego pochodzenia, deklaracje dostawcy sporządza się w sposób opisany w załączniku 22-15. Jednakże długoterminowe deklaracje dostawców dla tych produktów sporządza się w sposób opisany w załączniku 22-16.

2. Dla produktów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w Unii, ale nie uzyskały statusu preferencyjnego pochodzenia, deklaracje dostawcy sporządza się w sposób opisany w załączniku 22-17. Jednakże długoterminowe deklaracje dostawców sporządza się w sposób opisany w załączniku 22-18.

3. Deklaracja dostawcy musi być opatrzona własnoręcznym podpisem dostawcy. Jeżeli jednak zarówno deklarację dostawcy, jak i fakturę sporządzono w formie elektronicznej, mogą one być uwierzytelnione elektronicznie; dostawca może też złożyć eksporterowi lub przedsiębiorcy pisemne zobowiązanie, w którym przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację dostawcy, która identyfikuje go tak, jak gdyby była podpisana przez niego własnoręcznie.

Artykuł  64

Wystawianie świadectw informacyjnych INF 4

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Organy celne mogą zażądać od eksportera lub przedsiębiorcy, aby uzyskał od dostawcy świadectwo informacyjne INF 4 potwierdzające prawidłowość i autentyczność deklaracji dostawcy.

2. Na wniosek dostawcy świadectwo informacyjne INF 4 wystawiane jest przez organy celne państwa członkowskiego, w którym deklaracja dostawcy została sporządzana na formularzu określonym w załączniku 22-02 zgodnym ze specyfikacjami technicznymi tam określonymi. Organy celne mogą zażądać wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub inne kontrole, które uznają za stosowne.

3. Organy celne wystawiają świadectwo informacyjne INF 4 dostawcy w ciągu 90 dni od wpłynięcia wniosku dostawcy, wskazując, czy deklaracja dostawcy jest prawidłowa i autentyczna.

4. Organ celny, który przyjął wniosek o wystawienie świadectwa informacyjnego INF 4, przechowuje formularz wniosku przez okres co najmniej trzech lat lub przez dłuższy okres, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia przestrzegania przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Unią a niektórymi państwami lub terytoriami.

Artykuł  65

Współpraca administracyjna między państwami członkowskimi

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Organy celne udzielają sobie wzajemnie pomocy w zakresie sprawdzania prawidłowości informacji podanych w deklaracjach dostawców.

Artykuł  66

Sprawdzanie deklaracji dostawców

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy eksporter nie może przedstawić świadectwa informacyjnego INF 4 w ciągu 120 dni od złożenia odpowiedniego żądania przez organy celne, wówczas organy celne państwa członkowskiego wywozu mogą wystąpić do organów celnych państwa członkowskiego, w którym deklaracja została sporządzona, z prośbą o potwierdzenie pochodzenia danych produktów dla celów stosowania przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Unią a niektórymi krajami.

2. Do celów ust. 1 organy celne państwa członkowskiego wywozu przesyłają organom celnym państwa członkowskiego, w którym została sporządzona deklaracja dostawcy, wszelkie dostępne informacje i dokumenty oraz podają uzasadnienie swojej prośby.

3. Do celów ust. 1 organy celne państwa członkowskiego, w którym została sporządzona deklaracja dostawcy, mogą zażądać dowodów od dostawcy lub przeprowadzić stosowne weryfikacje tej deklaracji.

4. Organy celne żądające weryfikacji zostaną bezzwłocznie poinformowane o jej wynikach przy użyciu świadectwa informacyjnego INF 4.

5. W przypadku gdy organy celne państwa wywozu nie uzyskają odpowiedzi przed upływem 150 dni od daty złożenia prośby o weryfikację lub w przypadku gdy odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do określenia pochodzenia danych produktów, organy te uznają dowód pochodzenia wystawiony na podstawie deklaracji dostawcy za nieważny.

Artykuł  67

Upoważnienia udzielane upoważnionym eksporterom

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. 44  W przypadku, gdy Unia zawarła preferencyjne porozumienie z krajem trzecim, zgodnie z którym dowody pochodzenia powinny mieć formę deklaracji na fakturze lub deklaracji pochodzenia sporządzanych przez upoważnionego eksportera, eksporterzy i ponowni nadawcy mający siedzibę na obszarze celnym Unii mogą ubiegać się o wydanie im upoważnienia jako upoważnionym eksporterom do celów sporządzania i zastępowania tych deklaracji.

2. Artykuły 11 ust. 1 lit. d), art. 16, 17 i 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 dotyczące warunków przyjmowania wniosków i zawieszenia decyzji, a także art. 10 i 15 niniejszego rozporządzenia dotyczące wykorzystania elektronicznych środków wymiany i przechowywania informacji oraz wycofywania korzystnych decyzji dotyczących wniosków i decyzji nie mają zastosowania do decyzji dotyczących upoważnień wydawanych upoważnionym eksporterom.

3. Upoważnień wydawanych upoważnionym eksporterom udziela się wyłącznie osobom, które spełniają warunki określone w przepisach dotyczących pochodzenia albo w umowach zawartych przez Unię z niektórymi państwami lub terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii, albo w środkach przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do takich krajów lub terytoriów.

4. 45  Organy celne nadają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który podaje się na dowodach preferencyjnego pochodzenia. Numer upoważnienia celnego rozpoczyna się kodem państwa w formacie ISO 3166-1-alpha-2 państwa członkowskiego wydającego upoważnienie.

5. Komisja przekazuje danym państwom trzecim adresy organów celnych odpowiedzialnych za kontrolę dowodów preferencyjnego pochodzenia sporządzonych przez upoważnionych eksporterów.

6. 46  Jeśli mające zastosowanie preferencyjne porozumienie nie określa formy, jaką powinny przyjąć deklaracje na fakturze lub deklaracje pochodzenia, deklaracje te sporządza się zgodnie z wzorem określonym w załączniku 22-13.

7. Jeśli mające zastosowanie preferencyjne porozumienie nie określa progu wartości, do którego eksporter niebędący upoważnionym eksporterem może sporządzić deklarację na fakturze lub deklarację pochodzenia, próg wartości wynosi 6 000 EUR dla każdej przesyłki.

Artykuł  68  ⁴⁷

Rejestracja eksporterów poza ramami ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) Unii

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. 48  Jeśli Unia zawarła preferencyjne porozumienie, które wymaga od eksportera sporządzenia dowodu pochodzenia zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi, dokument taki może zostać sporządzony tylko przez eksportera, który jest zarejestrowany w tym celu przez organy celne państwa członkowskiego. Tożsamość takich eksporterów jest zapisana w systemie zarejestrowanych eksporterów (REX), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578. Zastosowanie mają odpowiednio przepisy art. 80, 82, 83, 84, 86, 87, 89 i 91 niniejszego rozporządzenia.

2. 49  Do celów niniejszego artykułu nie mają zastosowania przepisy art. 11 ust. 1 lit. d), art. 16, 17 i 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 dotyczące warunków przyjmowania wniosków i zawieszenia decyzji ani przepisy art. 10 ust. 1 i art. 15 niniejszego rozporządzenia. Wnioski i decyzje związane z tym artykułem nie podlegają wymianie ani przechowywaniu w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia.

3. 50  (skreślony).

4. Niezależnie od przepisów ust. 1, jeśli mające zastosowanie preferencyjne porozumienie nie określa progu wartości, do którego eksporter niebędący zarejestrowanym eksporterem może sporządzić dowód pochodzenia, taki próg wartości wynosi 6 000 EUR dla każdej przesyłki.

5. 51  (skreślony).

6. 52  W przypadku gdy preferencyjne porozumienie umożliwia Unii zwolnienie z wymogu przedstawiania dowodu pochodzenia produktów pochodzących, zwolnienie to stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w art. 103, o ile warunki te nie są przewidziane w odnośnym porozumieniu preferencyjnym.

7. 53  W przypadku gdy preferencyjne porozumienie umożliwia Unii zniesienie wymogu podpisania dowodu pochodzenia przez eksportera, nie wymaga się takiego podpisu.

Artykuł  69  ⁵⁴

Zastąpienie dowodów pochodzenia wystawionych lub sporządzonych poza ramami ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) Unii

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Jeśli produkty pochodzące objęte dowodem pochodzenia wystawionym lub sporządzonym uprzednio do celów preferencyjnego środka taryfowego, o którym mowa w art. 56 ust. 2 lit. d) lub e) kodeksu, innego niż system GSP Unii, nie zostały jeszcze zwolnione do obrotu i znajdują się pod kontrolą urzędu celnego w Unii, pierwotny dowód pochodzenia może zostać zastąpiony jednym lub większą liczbą zastępczych dowodów pochodzenia do celów wysłania wszystkich lub części tych produktów do innego miejsca przeznaczenia w Unii.

2. Zastępczy dowód pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, może zostać wystawiony dla któregokolwiek z poniższych podmiotów lub sporządzony przezeń z zachowaniem tej samej formy co pierwotny dowód pochodzenia lub w formie zastępczego oświadczenia o pochodzeniu, sporządzonego, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, zgodnie z art. 101 oraz załącznikiem 22-20:

a) eksporter upoważniony lub zarejestrowany w Unii, ponownie wysyłający towary;

b) ponowny nadawca towarów w Unii, jeśli całkowita wartość produktów pochodzących w pierwotnej przesyłce, która ma zostać podzielona, nie przekracza obowiązującego progu wartości;

c) ponowny nadawca towarów w Unii, jeśli całkowita wartość produktów pochodzących w pierwotnej przesyłce, która ma zostać podzielona, przekracza obowiązujący próg wartości, a ponowny nadawca załącza do zastępczego dowodu pochodzenia kopię pierwotnego dowodu pochodzenia.

Jeśli zastąpienie pierwotnego dowodu pochodzenia nie jest możliwe zgodnie z akapitem pierwszym, zastępczy dowód pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, może wystawić, w formie świadectwa przewozowego EUR1, urząd celny, pod którego kontrolą znajdują się towary.

3. Jeśli zastępczym dowodem pochodzenia jest świadectwo przewozowe EUR1, poświadczenie dokonane przez urząd celny wystawiający zastępcze świadectwo przewozowe EUR1 umieszcza się w polu 11 świadectwa. Dane szczegółowe w polu 4 świadectwa dotyczące kraju pochodzenia muszą być identyczne z danymi szczegółowymi znajdującymi się w pierwotnym dowodzie pochodzenia. W polu 12 ponowny nadawca składa podpis. Ponowny nadawca składający podpis w polu 12 w dobrej wierze nie jest odpowiedzialny za prawidłowość danych wprowadzonych w pierwotnym dowodzie pochodzenia.

Urząd celny, do którego wnioskuje się o wydanie zastępczego świadectwa przewozowego EUR1, odnotowuje na pierwotnym dowodzie pochodzenia lub w załączniku do niego masę, ilość, rodzaj wysyłanych produktów i ich kraj przeznaczenia oraz wpisuje numery seryjne odpowiedniego świadectwa zastępczego lub świadectw zastępczych. Urząd celny przechowuje pierwotny dowód pochodzenia przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł  69a  ⁵⁵

Preferencyjne pochodzenie produktów przetworzonych uzyskanych z towarów posiadających status preferencyjnego pochodzenia

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy towary nieunijne posiadające status preferencyjnego pochodzenia w ramach preferencyjnego porozumienia między Unią a państwami trzecimi objęte są procedurą uszlachetniania czynnego, produkty przetworzone uzyskane z tych towarów uznaje się przy dopuszczaniu ich do obrotu za mające ten sam status preferencyjnego pochodzenia jak towary, z których zostały uzyskane.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a) przetwarzanie obejmuje również towary nieunijne, inne niż te, o których mowa w ust. 1, w tym towary posiadające status preferencyjnego pochodzenia w ramach innego preferencyjnego porozumienia;

b) przetworzone produkty zostały uzyskane z towarów ekwiwalentnych, o których mowa w art. 223 kodeksu;

c) organy celne zezwoliły na czasowy powrotny wywóz towarów w celu dalszego ich przetwarzania zgodnie z art. 258 kodeksu.

3. W przypadku zastosowania ust. 1 dowód pochodzenia wystawiony lub sporządzony dla towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego uznaje się za dowód pochodzenia wystawiony lub sporządzony dla produktów przetworzonych.

Podsekcja  2

Obowiązki krajów korzystających w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) Unii

Artykuł  70

Obowiązek zapewnienia współpracy administracyjnej w ramach systemu REX

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania systemu GSP kraje korzystające zobowiązują się do:

a) ustanowienia i utrzymania niezbędnych struktur administracyjnych oraz systemów niezbędnych do celów wdrażania w danym państwie reguł i procedur ustanowionych w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz zarządzania tymi regułami i procedurami, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, uzgodnień niezbędnych do stosowania kumulacji;

b) współpracy swoich właściwych organów z Komisją oraz z organami celnymi państw członkowskich.

2. Współpraca, o której mowa w ust. 1 lit. b), obejmuje:

a) 56  zapewnianie wszelkiego niezbędnego wsparcia w przypadku wniosku Komisji o monitorowanie przez nią prawidłowości zarządzania systemem GSP w danym państwie, z uwzględnieniem wizyt weryfikacyjnych na miejscu z udziałem służb Komisji lub organów celnych państw członkowskich;

b) 57  nie naruszając przepisów art. 108 i 109 niniejszego rozporządzenia, weryfikowanie statusu pochodzenia produktów oraz spełnienia pozostałych warunków ustanowionych w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej podsekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, włączając wizyty kontrolne na miejscu na żądanie Komisji lub organów celnych państw członkowskich w ramach dochodzeń w sprawie pochodzenia.

3. Aby być uprawnionym do stosowania systemu zarejestrowanych eksporterów, kraje korzystające składają Komisji zobowiązanie, o którym mowa w ust. 1, co najmniej trzy miesiące przed dniem, w którym planują one rozpocząć rejestrację eksporterów.

4. 58  Jeśli państwo lub terytorium usunięto z załącznika II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 ⁵⁹ , przepisy i procedury określone w art. 55 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz obowiązki określone w art. 72, 80 i 108 niniejszego rozporządzenia nadal mają zastosowanie do tego państwa lub terytorium przez okres trzech lat od dnia usunięcia go z tego załącznika.

Artykuł  71

Procedury i metody współpracy administracyjnej w odniesieniu do wywozu z zastosowaniem świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Każdy kraj korzystający przestrzega lub zapewnia przestrzeganie:

a) reguł pochodzenia dotyczących wywożonych produktów, określonych w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcja 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 2015/2446;

b) zasad wypełniania i wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A;

c) przepisów obowiązujących w odniesieniu do stosowania deklaracji na fakturze, które należy sporządzać zgodnie z wymogami określonymi w załączniku 22-09;

d) przepisów dotyczących obowiązków w zakresie powiadamiania, o których mowa w art. 73 niniejszego rozporządzenia;

e) przepisów dotyczących przyznawania odstępstw, o których mowa w art. 64 ust. 6 kodeksu.

2. Właściwe organy krajów korzystających współpracują z Komisją lub państwami członkowskimi, w szczególności poprzez:

a) zapewnianie wszelkiego niezbędnego wsparcia w przypadku wniosku Komisji o monitorowanie przez nią prawidłowości zarządzania systemem GSP w danym państwie, z uwzględnieniem wizyt weryfikacyjnych na miejscu z udziałem służb Komisji lub organów celnych państw członkowskich;

b) nie naruszając przepisów art. 73 i 110 niniejszego rozporządzenia, weryfikowanie statusu pochodzenia produktów oraz spełnienia pozostałych warunków ustanowionych w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, włączając wizyty kontrolne na miejscu na żądanie Komisji lub organów celnych państw członkowskich w ramach dochodzeń w sprawie pochodzenia.

3. Jeżeli w kraju korzystającym wyznaczono organ właściwy do wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A, weryfikuje się dokumenty dotyczące pochodzenia i wystawia się świadectwa pochodzenia na formularzu A do celów wywozu do Unii, uznaje się, że dany kraj korzystający zaakceptował warunki określone w ust. 1.

4. Jeżeli krajowi przyznano lub przywrócono status kraju korzystającego w odniesieniu do produktów, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 978/2012, towary pochodzące z tego kraju korzystają z ogólnego systemu preferencji, pod warunkiem że zostały wywiezione z tego kraju korzystającego nie wcześniej niż w dniu, o którym mowa w art. 73 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

5. Jeśli państwo lub terytorium usunięto z załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012, obowiązek zapewnienia współpracy administracyjnej określony w art. 55 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz w art. 110 i 111 niniejszego rozporządzenia nadal spoczywa na tym państwie lub terytorium przez okres trzech lat od dnia usunięcia go z tego załącznika.

6. Wymogi, o których mowa w ust. 5, stosuje się wobec Singapuru przez okres trzech lat, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł  72

Obowiązki w zakresie powiadamiania mające zastosowanie od dnia wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów (REX)

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Kraje korzystające przekazują Komisji nazwy, adresy oraz dane kontaktowe organów zlokalizowanych na swoim terytorium, które są:

a) częścią organów rządowych danego kraju lub działają z upoważnienia rządu i są właściwe do rejestracji eksporterów w systemie REX, modyfikacji i aktualizacji danych rejestracyjnych oraz cofania rejestracji;

b) częścią organów rządowych danego kraju i są odpowiedzialne za zapewnienie współpracy administracyjnej z Komisją i organami celnymi państw członkowskich, o której mowa w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Powiadomienie przesyłane jest Komisji najpóźniej trzy miesiące przed dniem, w którym kraje korzystające zamierzają rozpocząć rejestrację eksporterów.

3. Kraje korzystające niezwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach informacji przekazanych zgodnie z ustępem pierwszym.

Artykuł  73

Obowiązki w zakresie powiadamiania mające zastosowanie do dnia wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów (REX)

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Kraje korzystające przekazują Komisji nazwy i adresy zlokalizowanych na swoim terytorium organów rządowych upoważnionych do wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A, oraz wzory odcisków pieczęci używanych przez te organy, jak również nazwy i adresy właściwych organów rządowych odpowiedzialnych za kontrolę świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturach.

Komisja przesyła te informacje organom celnym państw członkowskich. Jeśli informacje te są przekazywane w związku ze zmianą dotychczasowych powiadomień, Komisja określa datę wprowadzenia do użytku nowych pieczęci zgodnie z instrukcjami właściwych organów rządowych krajów korzystających. Informacje te są przeznaczone do użytku służbowego; jeżeli jednak towary są dopuszczane do obrotu, dane organy celne mogą zezwolić importerowi na sprawdzenie wzorów odcisków pieczęci.

Kraje korzystające, które już dostarczyły informacji wymaganych zgodnie z akapitem pierwszym, nie są zobowiązane do ich ponownego dostarczania do czasu, aż informacje te nie ulegną zmianie.

2. Do celów art. 71 ust. 4 niniejszego rozporządzenia Komisja opublikuje na swojej stronie internetowej datę, kiedy dany kraj uznany za kraj korzystający lub któremu przywrócono status kraju korzystającego w odniesieniu do produktów, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 978/2012, spełnił wymogi określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. 60  Na wniosek kraju korzystającego Komisja przekazuje temu krajowi korzystającemu wzory odcisków pieczęci używanych przez organy celne państw członkowskich w celu wystawienia świadectw przewozowych EUR.1.

Podsekcja  3

Procedury wywozowe w kraju korzystającym i w Unii obowiązujące w ramach systemu GSP do dnia wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

Artykuł  74

Procedura wystawiania świadectwa pochodzenia na formularzu A

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawia się na pisemny wniosek złożony przez eksportera lub jego upoważnionego przedstawiciela, wraz z wszelkimi odpowiednimi dokumentami uzupełniającymi, potwierdzającymi, że wywożone produkty spełniają warunki do wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A. Świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawia się stosując formularz określony w załączniku 22-08.

2. Właściwe organy krajów korzystających udostępniają świadectwo pochodzenia na formularzu A eksporterowi niezwłocznie po dokonaniu wywozu lub jego zapewnieniu. Właściwe organy krajów korzystających mogą jednak również wystawić świadectwo pochodzenia na formularzu A po wywozie objętych nim produktów, jeśli:

a) nie zostało wystawione w chwili wywozu z powodu błędów, nieumyślnych pominięć lub zaistnienia szczególnych okoliczności; lub

b) zgodnie z wymogami właściwych organów wykazano, że świadectwo pochodzenia na formularzu A zostało wystawione, ale nie zostało z przyczyn technicznych przyjęte przy przywozie; lub

c) ostateczne miejsce przeznaczenia danych produktów ustalono podczas ich przewozu lub składowania i po ewentualnym podziale przesyłki, zgodnie z art. 43 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. Właściwe organy mogą wystawić świadectwo retrospektywnie tylko po sprawdzeniu, czy dane zawarte we wniosku eksportera o retrospektywne wystawienie świadectwa pochodzenia na formularzu A są zgodne z danymi znajdującymi się w odpowiednich dokumentach wywozowych i czy świadectwo pochodzenia na formularzu A nie zostało wystawione przy wywozie danych produktów, z wyjątkiem przypadków, kiedy świadectwo pochodzenia na formularzu A nie zostało zaakceptowane z przyczyn technicznych. W polu 4 świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawionego retrospektywnie umieszcza się adnotację "Issued retrospectively", "Délivré a posteriori" lub "emitido a posteriori".

4. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa pochodzenia na formularzu A eksporter może wystąpić do właściwych organów, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu sporządzonego na podstawie dokumentów wywozowych będących w ich posiadaniu. W polu 4 duplikatu świadectwa pochodzenia na formularzu A umieszcza się adnotację "Duplicate", "Duplicata" lub "Duplicado", datę wystawienia i numer seryjny oryginalnego świadectwa. Duplikat jest ważny od daty wystawienia oryginalnego świadectwa.

5. W celu ustalenia, czy produkt objęty wnioskiem o wystawienie świadectwa pochodzenia na formularzu A spełnia obowiązujące reguły pochodzenia, właściwe organy rządowe mają prawo zażądać wszelkiego rodzaju dokumentacji lub przeprowadzić wszelkie kontrole, jakie uznają za stosowne.

6. Wypełnienie pól 2 i 10 świadectwa pochodzenia na formularzu A jest nieobowiązkowe. W polu 12 umieszcza się adnotację "Union" ("Unia") lub nazwę jednego z państw członkowskich. Datę wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A umieszcza się w polu 11. Podpis wymagany w tym polu, zastrzeżonym do użytku właściwych organów rządowych, które wystawiają świadectwo, jak również podpis w polu 12 osoby upoważnionej reprezentującej eksportera, składa się odręcznie.

Artykuł  75

Warunki sporządzenia deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. 61  Deklaracja na fakturze może być sporządzona przez dowolnego eksportera prowadzącego działalność w kraju korzystającym dla dowolnej przesyłki składającej się z jednego lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące o całkowitej wartości nieprzekraczającej kwoty 6 000 EUR, pod warunkiem że procedura ta objęta jest współpracą administracyjną, o której mowa w art. 71 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia w każdej chwili, na wniosek organów celnych lub innych właściwych organów rządowych kraju wywozu, wszystkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia odnośnych produktów.

3. Eksporter sporządza deklarację na fakturze w języku francuskim, angielskim lub hiszpańskim przez wpisanie na maszynie, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym deklarację, której treść znajduje się w załączniku 22-09. Jeżeli deklaracja jest sporządzana odręcznie, należy ją napisać tuszem i drukowanymi literami. Deklaracje na fakturze są opatrzone oryginalnym odręcznym podpisem eksportera.

4. Stosowanie deklaracji na fakturze podlega następującym warunkom:

a) dla każdej przesyłki sporządza się jedną deklarację na fakturze,

b) jeżeli towary zawarte w przesyłce zostały już poddane weryfikacji w kraju wywozu w odniesieniu do pojęcia "produkty pochodzące", eksporter może odnieść się do takiej weryfikacji w deklaracji na fakturze.

Artykuł  76

Warunki wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A w przypadku zastosowania kumulacji

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

W przypadkach zastosowania kumulacji zgodnie z art. 53, 54, 55 lub 56 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 właściwe organy rządowe kraju korzystającego, które mają wystawić świadectwo pochodzenia na formularzu A dla produktów, do wytworzenia których użyto materiałów pochodzących ze strony, z którą dopuszcza się kumulację, uwzględniają, co następuje:

a) w przypadku kumulacji dwustronnej - dowód pochodzenia dostarczany przez dostawcę eksportera i wystawiony zgodnie z przepisami art. 77 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku kumulacji z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją - dowód pochodzenia dostarczany przez dostawcę eksportera i wystawiony zgodnie z odpowiednimi regułami pochodzenia obowiązującymi odpowiednio dla Norwegii, Szwajcarii lub Turcji;

c) w przypadku kumulacji regionalnej - dowód pochodzenia dostarczany przez dostawcę eksportera, tj. świadectwo pochodzenia na formularzu A, wydane zgodnie z wzorem określonym w załączniku 22-08, lub, w zależności od przypadku, deklarację na fakturze, której tekst jest umieszczony w załączniku 22-09;

d) w przypadku kumulacji rozszerzonej - dowód pochodzenia dostarczany przez dostawcę eksportera i sporządzony zgodnie z postanowieniami odpowiedniej umowy o wolnym handlu między Unią a danym krajem.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b), c) i d), pole 4 świadectwa pochodzenia na formularzu A zawiera, w zależności od przypadku, adnotację:

- "EU cumulation", "Norway cumulation", "Switzerland cumulation", "Turkey cumulation", "regional cumulation", "extended cumulation with country x", lub

- "Cumul UE", "Cumul Norvège", "Cumul Suisse", "Cumul Turquie", "cumul regional", "cumul étendu avec le pays x", lub

- "Acumulación UE", "Acumulación Noruega", "Acumulación Suiza", "Acumulación Turquía", "Acumulación regional", "Acumulación ampliada con en país x".

Artykuł  77

Potwierdzenie statusu unijnego pochodzenia do celów kumulacji dwustronnej i upoważniony eksporter

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Dowód statusu pochodzenia produktów unijnych dostarcza się w jeden z następujących sposobów:

a) przedstawienie świadectwa przewozowego EUR1, wystawionego z wykorzystaniem formularza określonego w załączniku 22-10 lub

b) 62  przedstawienie deklaracji na fakturze o treści zgodnej z wzorem określonym w załączniku 22-09. Deklarację na fakturze może sporządzić każdy eksporter dla przesyłek zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6 000 EUR, lub upoważniony unijny eksporter.

2. Eksporter lub jego przedstawiciel umieszcza w polu 2 świadectwa przewozowego EUR1 adnotację: "GSP beneficiary countries" i "EU" lub "Pays bénéficiaires du SPG" i "UE".

3. Przepisy niniejszej podsekcji, podsekcji 3-9 niniejszej sekcji oraz tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 dotyczące wystawiania, stosowania i późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A stosuje się odpowiednio w odniesieniu do świadectw przewozowych EUR1 oraz, z wyłączeniem przepisów dotyczących ich wystawiania, do deklaracji na fakturze.

4. Organy celne państw członkowskich mogą upoważnić każdego eksportera mającego siedzibę na obszarze celnym Unii, zwanego dalej "upoważnionym eksporterem", dokonującego częstych wysyłek produktów pochodzących z Unii w ramach kumulacji dwustronnej, do sporządzania deklaracji na fakturze, bez względu na wartość danych produktów, o ile eksporter ten oferuje, zgodnie z wymogami organów celnych, wszystkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania:

a) statusu pochodzenia produktów;

b) spełnienia innych wymogów obowiązujących w tym państwie członkowskim.

5. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe. Organy celne nadają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który podaje się w deklaracji na fakturze.

6. Organy celne monitorują sposób wykorzystania upoważnienia przez upoważnionego eksportera. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć upoważnienie.

Mogą również cofnąć upoważnienie w każdym z następujących przypadków:

a) upoważniony eksporter nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 4;

b) upoważniony eksporter nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 5;

c) upoważniony eksporter korzysta z upoważnienia w inny niewłaściwy sposób.

7. Od upoważnionego eksportera nie wymaga się podpisywania deklaracji na fakturze, o ile przedłoży on organom celnym swoje pisemne zobowiązanie, w którym przyjmie pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która go identyfikuje, tak jakby była opatrzona jego własnoręcznym podpisem.

Podsekcja  4

Procedury w wywozie w kraju korzystającym i w Unii obowiązujące w ramach systemu GSP od dnia wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

Artykuł  78

Obowiązek rejestrowania się nałożony na eksporterów i zwolnienie z tego obowiązku

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. System GSP ma zastosowanie w przypadkach:

a) towarów spełniających wymogi ustanowione w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 wywożonych przez zarejestrowanego eksportera;

b) przesyłek składających się z jednego lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, wywożonych przez dowolnego eksportera, gdy całkowita wartość wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących nie przekracza 6 000 EUR.

2. Wartość wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących stanowi wartość wszystkich produktów pochodzących w jednej przesyłce objętych oświadczeniem o pochodzeniu sporządzonym w kraju wywozu.

Artykuł  79

Procedura rejestracji w kraju korzystającym i procedury w wywozie obowiązujące w okresie przejściowym do czasu wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Kraje korzystające rozpoczynają rejestrację eksporterów w dniu 1 stycznia 2017 r.

Jeśli kraj korzystający nie jest jednak w stanie rozpocząć rejestracji w tym dniu, powiadamia Komisję na piśmie do dnia 1 lipca 2016 r., że odracza rejestrację eksporterów do dnia 1 stycznia 2018 r. lub do dnia 1 stycznia 2019 r.

2. W okresie dwunastu miesięcy począwszy od dnia, w którym kraj korzystający rozpoczyna rejestrację eksporterów, właściwe organy tego kraju korzystającego kontynuują wystawianie świadectw pochodzenia na formularzu A na wniosek eksporterów, którzy w chwili składania wniosku o wystawienie świadectwa nie są jeszcze zarejestrowani.

Nie naruszając art. 94 ust. 2 niniejszego rozporządzenia świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawione zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu są dopuszczalne w Unii jako dowód pochodzenia, jeśli zostały wystawione przed dniem rejestracji danego eksportera.

Właściwe organy kraju korzystającego mające trudności z zakończeniem procesu rejestracji we wspomnianym powyżej terminie dwunastu miesięcy mogą zwrócić się do Komisji o jego przedłużenie. Przedłużenie terminu nie może przekroczyć sześciu miesięcy.

3. Eksporterzy w kraju korzystającym, zarejestrowani lub nie, sporządzają oświadczenia o pochodzeniu dla wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących, w przypadku gdy ich całkowita wartość nie przekracza 6 000 EUR, począwszy od dnia, w którym dany kraj korzystający zamierza rozpocząć rejestrację eksporterów.

Eksporterzy, którzy są już zarejestrowani, sporządzają oświadczenia o pochodzeniu dla wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących, w przypadku gdy ich całkowita wartość przekracza 6 000 EUR, począwszy od daty rozpoczęcia ważność rejestracji zgodnie z art. 86 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

4. 63  Wszystkie kraje korzystające stosują system zarejestrowanych eksporterów najpóźniej od dnia 30 czerwca 2020 r.

Podsekcja  5

Artykuł  80

Baza danych zarejestrowanych eksporterów: obowiązki organów

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Komisja ustanawia system w celu rejestracji eksporterów upoważnionych do poświadczania pochodzenia towarów (system REX) i udostępnia go najpóźniej w dniu 1 stycznia 2017 r.

2. 64  Właściwe organy krajów korzystających po otrzymaniu kompletnego formularza wniosku, o którym mowa w załączniku 22-06, przydzielają eksporterowi niezwłocznie numer zarejestrowanego eksportera i wprowadzają do systemu REX numer zarejestrowanego eksportera, dane rejestracyjne i datę rozpoczęcia ważności rejestracji zgodnie z art. 86 ust. 4.

Organy celne państw członkowskich po otrzymaniu kompletnego formularza wniosku, o którym mowa w załączniku 22-06 A, przydzielają niezwłocznie numer zarejestrowanego eksportera eksporterowi lub, w stosownych przypadkach, ponownemu nadawcy towarów i wprowadzają do systemu REX numer zarejestrowanego eksportera, dane rejestracyjne i datę rozpoczęcia ważności rejestracji zgodnie z art. 86 ust. 4.

Właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego informują eksportera lub, w stosownych przypadkach, ponownego nadawcę towarów o numerze zarejestrowanego eksportera przydzielonym temu eksporterowi lub ponownemu nadawcy towarów oraz o dacie rozpoczęcia ważności rejestracji.

3. Jeśli właściwe organy stwierdzą, że informacje podane we wniosku są niepełne, informują o tym niezwłocznie eksportera.

4. 65  Właściwe organy krajów korzystających i organy celne państw członkowskich na bieżąco aktualizują zarejestrowane przez siebie dane. Wprowadzają zmiany w tych danych niezwłocznie po otrzymaniu informacji od zarejestrowanego eksportera zgodnie z art. 89 niniejszego rozporządzenia. Właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego informują zarejestrowanego eksportera o zmianie jego danych rejestracyjnych.

Artykuł  81

Data stosowania niektórych przepisów

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Art. 70, 72, 78-80, 82-93, 99-107, 108, 109 i 112 niniejszego rozporządzenia stosuje się w odniesieniu do wywozu towarów przez eksporterów zarejestrowanych w systemie REX w kraju korzystającym od dnia, w którym kraj korzystający rozpoczyna rejestrację eksporterów w ramach tego systemu. Jeśli chodzi o eksporterów unijnych, przepisy tych artykułów stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r.

2. Art. 71, 73, 74-77, 94-98 oraz 110-112 niniejszego rozporządzenia stosuje się w odniesieniu do wywozu towarów przez eksporterów, którzy nie są zarejestrowani w systemie REX w kraju korzystającym. Jeśli chodzi o eksporterów unijnych, przepisy tych artykułów stosuje się do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł  82

Baza danych zarejestrowanych eksporterów: prawa dostępu do bazy danych

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Komisja zapewnia dostęp do systemu REX zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Komisja posiada dostęp do wszystkich danych.

3. Właściwe organy kraju korzystającego posiadają dostęp do danych zarejestrowanych przez siebie eksporterów.

4. Organy celne państw członkowskich posiadają dostęp do danych, zarejestrowanych przez siebie, przez organy celne innych państw członkowskich i przez właściwe organy krajów korzystających, a także Norwegii, Szwajcarii lub Turcji. Dostęp do tych danych przysługuje do celów przeprowadzania weryfikacji zgłoszeń celnych na mocy art. 188 kodeksu lub przeprowadzania kontroli po zwolnieniu towarów na mocy art. 48 kodeksu.

5. Komisja zapewnia bezpieczny dostęp do systemu REX właściwym organom krajów korzystających.

6. W przypadku gdy państwo lub terytorium usunięto z załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012, właściwe organy kraju korzystającego zachowują dostęp do systemu REX tak długo, jak to konieczne w celu umożliwienia im wypełnienia ich obowiązków wynikających z art. 70 niniejszego rozporządzenia.

7. 66  Komisja podaje następujące dane do wiadomości publicznej pod warunkiem uprzedniego wyrażenia zgody przez eksportera poprzez złożenie podpisu w polu 6 formularza określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A:

a) nazwa zarejestrowanego eksportera, podana w polu 1 formularza określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A;

b) adres siedziby zarejestrowanego eksportera, podany w polu 1 formularza określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A;

c) dane kontaktowe podane w polu 1 i polu 2 formularza określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A;

d) orientacyjny opis towarów, które kwalifikują się do preferencyjnego traktowania, w tym orientacyjny wykaz pozycji lub działów Systemu Zharmonizowanego, podany w polu 4 formularza określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A;

e) numer EORI zarejestrowanego eksportera podany w polu 1 formularza określonego w załączniku 22-06 A lub numer identyfikacyjny przedsiębiorcy (TIN) zarejestrowanego eksportera podany w polu 1 formularza określonego w załączniku 22-06;

f) informacja, czy dany zarejestrowany eksporter jest przedsiębiorcą czy producentem, zgodnie z informacją podaną w polu 3 formularza określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A.

Odmowa złożenia podpisu w polu 6 nie stanowi podstawy do odmowy rejestracji eksportera.

8. Komisja zawsze udostępnia publicznie następujące dane:

a) numer zarejestrowanego eksportera;

b) 67  datę rejestracji zarejestrowanego eksportera;

c) 68  datę rozpoczęcia ważności rejestracji;

d) 69  w stosownym przypadku datę cofnięcia rejestracji;

e) 70  informację o tym, czy rejestracja ma zastosowanie również w odniesieniu do wywozu do Norwegii, Szwajcarii lub Turcji;

f) 71  datę ostatniej synchronizacji danych między systemem REX a ogólnodostępną stroną internetową.

Artykuł  83

Baza danych zarejestrowanych eksporterów: ochrona danych

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Dane zarejestrowane w systemie REX są przetwarzane wyłącznie do celów stosowania systemu GSP, jak określono w niniejszej podsekcji.

2. 72  Zarejestrowanym eksporterom udostępnia się informacje określone w art. 11 ust. 1 lit. a)-e) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁷³  lub art. 10 dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁷⁴ . Udostępnia się im ponadto następujące informacje dotyczące:

a) podstawy prawnej operacji przetwarzania, dla której dane są przeznaczone;

b) okresu przechowywania danych.

Zarejestrowanym eksporterom udostępnia się te informacje za pośrednictwem noty załączonej do wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera określonego w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A.

3. Każdy właściwy organ w kraju korzystającym i każdy organ celny w państwie członkowskim, który wprowadził dane do systemu REX, uznaje się za administratora tych danych w odniesieniu do ich przetwarzania.

Komisja jest uważana za wspólnego administratora w odniesieniu do przetwarzania wszystkich danych, aby zagwarantować ochronę praw przysługujących zarejestrowanym eksporterom.

4. 75  Prawa zarejestrowanych eksporterów w odniesieniu do przetwarzania danych przechowywanych w systemie REX wymienionych w załączniku 22-06 lub, w stosownych przypadkach, w załączniku 22-06 A i przetwarzanych w systemach krajowych są wykonywane zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony danych wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE w państwie członkowskim, które przechowuje te dane.

5. Państwa członkowskie, które powielają w swoich systemach krajowych dane z systemu REX, do których mają dostęp, aktualizują te powielone dane.

6. Prawa zarejestrowanych eksporterów w odniesieniu do przetwarzania ich danych rejestracyjnych przez Komisję są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

7. Wszelkie wnioski zarejestrowanego eksportera składane w celu skorzystania z prawa do dostępu, sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 są składane do administratora danych i są one przez niego rozpatrywane.

W przypadku gdy zarejestrowany eksporter złoży taki wniosek do Komisji bez uprzedniej próby dochodzenia swoich praw u administratora danych, Komisja przekazuje ten wniosek do administratora danych zarejestrowanego eksportera.

Jeżeli zarejestrowany eksporter nie zdoła dojść swoich praw u administratora danych, przedkłada taki wniosek Komisji pełniącej funkcję administratora danych. Komisja ma prawo sprostować, usunąć lub zablokować odnośne dane.

8. Krajowe organy nadzorujące ochronę danych oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych, działając w ramach swoich kompetencji, współpracują i zapewniają skoordynowany nadzór nad danymi rejestracyjnymi.

Organy te, każdy działając w ramach swoich kompetencji, w stosownych przypadkach wymieniają się właściwymi informacjami, wspierają się przy przeprowadzaniu audytów i inspekcji, badają trudności związane z interpretacją lub stosowaniem niniejszego rozporządzenia, analizują problemy związane ze sprawowaniem niezależnego nadzoru lub wykonywaniem praw osób, których dane dotyczą, opracowują zharmonizowane propozycje wspólnych rozwiązań różnych problemów i podnoszą świadomość na temat praw dotyczących ochrony danych.

Artykuł  84

Obowiązki w zakresie powiadamiania mające zastosowanie do państw członkowskich po wdrożeniu systemu zarejestrowanych eksporterów (REX)

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o nazwach, adresach i danych kontaktowych swoich organów celnych, które są:

a) właściwe do rejestracji eksporterów i ponownych nadawców towarów w systemie REX, zmiany i aktualizacji danych rejestracyjnych oraz cofnięcia rejestracji;

b) odpowiedzialne za zapewnianie współpracy administracyjnej z właściwymi organami krajów korzystających, o której mowa w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Powiadomienie musi być przesłane Komisji do dnia 30 września 2016 r.

Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o wszelkich zmianach w informacjach przekazanych w powiadomieniach zgodnie z akapitem pierwszym.

Artykuł  85

Procedura rejestracji w państwach członkowskich i procedury w wywozie obowiązujące w okresie przejściowym do czasu wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W dniu 1 stycznia 2017 r. organy celne państw członkowskich rozpoczynają rejestrację eksporterów mających siedzibę na ich terytorium.

2. 76  Od dnia 1 stycznia 2018 r. organy celne wszystkich państw członkowskich zaprzestają wystawiania świadectw przewozowych EUR.1, a upoważnieni eksporterzy zaprzestają sporządzania deklaracji na fakturze do celów kumulacji zgodnie z art. 53 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. 77  Do dnia 31 grudnia 2017 r. organy celne państw członkowskich wystawiają świadectwa przewozowe EUR1 lub zastępcze świadectwa pochodzenia na formularzu A na wniosek eksporterów lub ponownych nadawców towarów, którzy nie są jeszcze zarejestrowani. Czynią to również w przypadku, gdy produktom pochodzącym wysyłanym do Unii towarzyszą oświadczenia o pochodzeniu sporządzone przez zarejestrowanego eksportera w kraju korzystającym.

Do dnia 31 grudnia 2017 r. upoważnieni eksporterzy w państwach członkowskich, którzy nie są jeszcze zarejestrowani, mogą sporządzać deklaracje na fakturze do celów kumulacji zgodnie z art. 53 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

4. Eksporterzy unijni, zarejestrowani lub nie, sporządzają oświadczenia o pochodzeniu dla wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących, w przypadku gdy ich całkowita wartość nie przekracza 6 000 EUR, począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r.

Eksporterzy, którzy są już zarejestrowani, sporządzają oświadczenia o pochodzeniu dla wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących, w przypadku gdy ich całkowita wartość przekracza 6 000 EUR, począwszy od dnia rozpoczęcia ważności rejestracji zgodnie z art. 86 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

5. Zarejestrowani ponowni nadawcy towarów mogą sporządzać zastępcze oświadczenia o pochodzeniu począwszy od dnia rozpoczęcia ważności rejestracji zgodnie z art. 86 ust. 4 niniejszego rozporządzenia. Przepis ten stosuje się niezależnie od tego, czy towarom towarzyszy świadectwo pochodzenia na formularzu A wystawione w kraju korzystającym, deklaracja na fakturze czy też oświadczenie o pochodzeniu sporządzone przez eksportera.

Artykuł  86  ⁷⁸

Wniosek o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Aby uzyskać status zarejestrowanego eksportera, eksporter składa wniosek do właściwych organów kraju korzystającego, w którym ma siedzibę jego zarząd lub w którym ma stałą siedzibę.

Wniosek składa się na formularzu określonym w załączniku 22-06 A.

2. 79  Aby uzyskać status zarejestrowanego eksportera, eksporter lub ponowny nadawca towarów mający siedzibę na obszarze celnym Unii składa wniosek do organów celnych tych państw członkowskich. Wniosek składa się na formularzu określonym w załączniku 22-06.

3. 80  Do celów wywozu w ramach ogólnych systemów preferencji (GSP) Unii, Norwegii lub Szwajcarii od eksporterów wymaga się jedynie jednokrotnej rejestracji.

Właściwe organy kraju korzystającego przyznają eksporterowi numer zarejestrowanego eksportera do celów wywozu w ramach systemów GSP Unii, Norwegii i Szwajcarii w zakresie, w jakim państwa te uznały kraj dokonania rejestracji jako kraj korzystający.

Przepisy akapitu pierwszego i drugiego stosuje się odpowiednio do celów wywozu w ramach systemu GSP Turcji, gdy kraj ten zacznie stosować system REX. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) datę, od której Turcja zacznie stosować ten system.

4. Rejestracja jest ważna od dnia, w którym właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego otrzymały kompletny wniosek rejestracyjny, zgodnie z ust. 1 i 2.

5. W przypadku gdy eksporter jest reprezentowany przez przedstawiciela do celów przeprowadzenia formalności wywozowych, a przedstawiciel eksportera jest również zarejestrowanym eksporterem, przedstawiciel ten nie używa własnego numeru zarejestrowanego eksportera.

Artykuł  87  ⁸¹

System zarejestrowanych eksporterów: wymogi w zakresie publikacji

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Komisja publikuje na swojej stronie internetowej datę, od której kraje korzystające rozpoczną stosowanie systemu REX. Komisja na bieżąco aktualizuje te informacje.

Artykuł  88

Automatyczna rejestracja eksporterów z kraju, który staje się krajem korzystającym w systemie GSP Unii

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

W przypadku gdy dany kraj dodaje się do wykazu krajów korzystających, zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012, Komisja automatycznie aktywuje dla jego systemu GSP rejestracje wszystkich eksporterów zarejestrowanych w tym kraju, pod warunkiem że dane rejestracyjne tych eksporterów są dostępne w systemie REX i są ważne co najmniej dla systemu GSP Norwegii, Szwajcarii lub Turcji.

W takim przypadku eksporter, który został już zarejestrowany co najmniej dla systemu GSP Norwegii, Szwajcarii lub Turcji, nie musi składać wniosku do właściwych organów w swoim kraju, aby zostać zarejestrowanym dla systemu GSP Unii.

Artykuł  89  ⁸²

Cofnięcie rejestracji

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Zarejestrowani eksporterzy niezwłocznie informują właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego o wszelkich zmianach dotyczących informacji, które podali do celów swojej rejestracji.

2. Zarejestrowani eksporterzy, którzy nie spełniają już warunków dla wywozu towarów w ramach systemu GSP lub nie mają już zamiaru wywozić towarów w ramach systemu GSP, informują o tym odpowiednio właściwe organy danego kraju korzystającego lub organy celne danego państwa członkowskiego

3. Właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego cofają rejestrację, jeżeli zarejestrowany eksporter:

a) już nie istnieje;

b) nie spełnia już warunków dla wywozu towarów w ramach danego systemu GSP;

c) powiadomił właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego, że nie zamierza już wywozić towarów w ramach danego systemu GSP;

d) umyślnie lub w wyniku zaniedbania sporządza lub przyczynia się do sporządzenia oświadczenia o pochodzeniu, które zawiera nieprawidłowe informacje i prowadzi do nieuprawnionego korzystania z preferencyjnego traktowania taryfowego.

4. Właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego mogą cofnąć rejestrację, jeżeli zarejestrowany eksporter nie aktualizuje danych dotyczących jego rejestracji.

5. Cofnięcie rejestracji ma skutek wyłącznie w odniesieniu do przyszłości, tj. w odniesieniu do oświadczeń o pochodzeniu sporządzonych po dacie cofnięcia rejestracji. Cofnięcie rejestracji nie ma wpływu na ważność oświadczeń o pochodzeniu sporządzonych przed poinformowaniem zarejestrowanego eksportera o cofnięciu jego rejestracji.

6. Właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego informują zarejestrowanego eksportera o cofnięciu jego rejestracji oraz o dacie, od której cofnięcie staje się skuteczne.

7. W przypadku cofnięcia rejestracji eksporterowi lub ponownemu nadawcy towarów przysługują sądowe środki odwoławcze.

8. Cofnięcie rejestracji zarejestrowanego eksportera unieważnia się w przypadku nieprawidłowego cofnięcia rejestracji. Eksporter lub ponowny nadawca towarów jest uprawniony do korzystania z numeru zarejestrowanego eksportera nadanego mu w chwili rejestracji.

9. 83  Eksporterzy lub ponowni nadawcy towarów, których rejestracja została cofnięta, mogą złożyć nowy wniosek o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera zgodnie z art. 86 niniejszego rozporządzenia. Eksporterzy lub ponowni nadawcy towarów, których rejestrację cofnięto zgodnie z ust. 3 lit. d) i ust. 4, mogą zostać ponownie zarejestrowani tylko wtedy, gdy udowodnią właściwym organom kraju korzystającego lub organom celnym państwa członkowskiego, które ich zarejestrowały, że podjęli konieczne działania naprawcze w odniesieniu do sytuacji, która doprowadziła do cofnięcia ich rejestracji.

10. Dane dotyczące cofniętej rejestracji są przechowywane w systemie REX przez właściwe organy kraju korzystającego lub przez organy celne państwa członkowskiego, które wprowadziły je do tego systemu, maksymalnie przez okres 10 lat kalendarzowych po upływie roku kalendarzowego, w którym nastąpiło cofnięcie rejestracji. Po upływie tych 10 lat kalendarzowych właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego usuwają te dane.

Artykuł  90  ⁸⁴

Automatyczne cofnięcie rejestracji w przypadku usunięcia kraju z wykazu krajów korzystających

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Komisja cofa rejestrację wszystkich eksporterów zarejestrowanych w danym kraju korzystającym w przypadku usunięcia tego kraju z wykazu krajów korzystających zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012 lub w przypadku tymczasowego wycofania zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 978/2012 preferencji taryfowych przyznanych danemu krajowi korzystającemu.

2. W przypadku gdy kraj ten zostaje ponownie umieszczony w wykazie krajów korzystających lub w przypadku zakończenia okresu tymczasowego wycofania preferencji taryfowych przyznanych krajowi korzystającemu Komisja ponownie aktywuje rejestracje wszystkich eksporterów zarejestrowanych w tym kraju, pod warunkiem że dane rejestracyjne tych eksporterów są dostępne w systemie i pozostają ważne co najmniej dla systemu GSP Norwegii, Szwajcarii lub Turcji. W przeciwnym razie eksporterzy muszą zostać ponownie zarejestrowani zgodnie z art. 86 niniejszego rozporządzenia.

3. W przypadku cofnięcia rejestracji wszystkich zarejestrowanych eksporterów w kraju korzystającym zgodnie z ustępem pierwszym dane dotyczące cofniętych rejestracji będą przechowywane w systemie REX przez okres co najmniej dziesięciu lat kalendarzowych po upływie roku kalendarzowego, w którym nastąpiło cofnięcie rejestracji. Po upływie wspomnianego okresu dziesięciu lat oraz w przypadku, gdy dany kraj korzystający od ponad dziesięciu lat nie jest krajem korzystającym z systemu GSP Norwegii, Szwajcarii ani Turcji, Komisja usuwa z systemu REX dane dotyczące cofniętych rejestracji.

Artykuł  91

Zobowiązania eksporterów

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Eksporterzy i zarejestrowani eksporterzy spełniają następujące obowiązki:

a) prowadzą odpowiednią handlową ewidencję księgową dotyczącą produkcji i dostaw towarów kwalifikujących się do preferencyjnego traktowania;

b) przechowują i udostępniają wszelką dokumentację związaną z materiałami użytymi do wytwarzania;

c) przechowują wszelką dokumentację celną związaną z materiałami użytymi do wytwarzania;

d) przechowują przez co najmniej trzy lata od zakończenia roku kalendarzowego, w którym sporządzono oświadczenie o pochodzeniu, lub dłużej, w przypadku gdy wymaga tego prawodawstwo krajowe:

(i) akta sporządzonych przez siebie oświadczeń o pochodzeniu;

(ii) ewidencje produkcji i zapasów wszystkich materiałów pochodzących i niepochodzących.

Wspomniane ewidencje i oświadczenia o pochodzeniu można przechowywać w formacie elektronicznym, musi być jednak możliwe ustalenie materiałów użytych do wytworzenia wywiezionych produktów oraz potwierdzenie ich statusu pochodzenia.

2. Obowiązki przewidziane w ust. 1 mają również zastosowanie w przypadku dostawców zaopatrujących eksporterów w deklaracje dostawców potwierdzające status pochodzenia dostarczanych przez nich towarów.

3. Ponowni nadawcy towarów, bez względu na to, czy są zarejestrowani, którzy sporządzili zastępcze oświadczenia o pochodzeniu, przechowują pierwotne, zastąpione przez siebie oświadczenia o pochodzeniu przez okres co najmniej trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym sporządzone zostało zastępcze oświadczenie o pochodzeniu, lub dłużej, jeżeli wymagają tego przepisy krajowe.

Artykuł  92

Przepisy ogólne dotyczące oświadczenia o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. 85  Oświadczenie o pochodzeniu może zostać sporządzone w chwili wywozu produktów do Unii lub po jego dokonaniu.

Jeśli dane produkty uznaje się za pochodzące z kraju korzystającego wywozu lub innego kraju korzystającego zgodnie z art. 55 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 lub art. 55 ust. 6 akapit drugi tego rozporządzenia, oświadczenie o pochodzeniu jest sporządzane przez eksportera w korzystającym kraju wywozu.

2. Oświadczenie o pochodzeniu może również zostać sporządzone po dokonaniu wywozu przedmiotowych produktów ("oświadczenie retrospektywne"). Takie retrospektywne oświadczenie o pochodzeniu jest dopuszczalne, jeżeli zostanie przedstawione organom celnym państwa członkowskiego, w którym złożono zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu, nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu.

W przypadku gdy podział przesyłki odbywa się zgodnie z art. 43 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i pod warunkiem dotrzymania nieprzekraczalnego terminu dwóch lat, o którym mowa w akapicie pierwszym, oświadczenie o pochodzeniu może być sporządzone retrospektywnie przez eksportera z kraju wywozu produktów. Dotyczy to odpowiednio przypadku, gdy podział przesyłki odbywa się w innym kraju korzystającym lub w Norwegii, Szwajcarii lub Turcji.

3. 86  Oświadczenie o pochodzeniu eksporter przekazuje swojemu odbiorcy w Unii; zawiera ono dane określone w załączniku 22-07. Sporządza się je w językach angielskim, francuskim lub hiszpańskim.

Może być ono sporządzone na dowolnym dokumencie handlowym umożliwiającym identyfikację przedmiotowego eksportera oraz towarów, które obejmuje.

Od eksportera nie wymaga się złożenia podpisu na oświadczeniu o pochodzeniu.

4. 87  Przepisy ust. 1, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do:

a) oświadczeń o pochodzeniu sporządzonych w Unii dla celów kumulacji dwustronnej, o której mowa w art. 53 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

b) oświadczeń o pochodzeniu towarów wywożonych do kraju korzystającego z systemu GSP Norwegii, Szwajcarii lub Turcji do celów kumulacji z materiałami pochodzącymi z Unii.

Artykuł  93

Oświadczenie o pochodzeniu w przypadku kumulacji

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Do celów ustalania pochodzenia materiałów używanych w ramach kumulacji dwustronnej lub kumulacji regionalnej eksporter produktu wytworzonego przy użyciu materiałów pochodzących z kraju, z którym dopuszcza się kumulację, opiera się na oświadczeniu o pochodzeniu dostarczonym przez dostawcę tych materiałów. W takim przypadku oświadczenie o pochodzeniu sporządzone przez eksportera zawiera odpowiednio adnotację: "EU cumulation", "regional cumu-lation", "Cumul UE", "Cumul regional" lub "Acumulación UE", "Acumulación regional".

2. Do celów ustalania pochodzenia materiałów wykorzystywanych w ramach kumulacji zgodnie z art. 54 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 eksporter produktu wytworzonego przy użyciu materiałów pochodzących z Norwegii, Szwajcarii lub Turcji opiera się na dowodzie pochodzenia dostarczonym przez dostawcę tych materiałów, pod warunkiem że dowód ten został wystawiony zgodnie z przepisami dotyczącymi reguł pochodzenia dla systemu GSP Norwegii, Szwajcarii lub Turcji, w zależności od przypadku. W takim przypadku oświadczenie o pochodzeniu sporządzone przez eksportera zawiera adnotację: "Norway cumulation", "Switzerland cumulation", "Turkey cumulation", "Cumul Norvège", "Cumul Suisse", "Cumul Turquie" lub "Acumulación Noruega", "Acumulación Suiza", "Acumulación Turquía".

3. Do celów ustalenia pochodzenia materiałów wykorzystywanych w ramach kumulacji rozszerzonej zgodnie z art. 56 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 eksporter produktu wytworzonego przy użyciu materiałów pochodzących od strony, z którą dopuszcza się kumulację rozszerzoną, opiera się na dowodzie pochodzenia dostarczonym przez dostawcę tych materiałów, pod warunkiem że dowód ten został wystawiony zgodnie z postanowieniami odpowiednich porozumień o wolnym handlu zawartych między Unią a tą stroną.

W takim przypadku oświadczenie o pochodzeniu sporządzone przez eksportera zawiera adnotację: "extended cumulation with country x", "cumul étendu avec le pays x" lub "Acumulación ampliada con el país x".

Podsekcja  6

Procedury przy dopuszczeniu do obrotu w Unii obowiązujące w ramach systemu GSP Unii do dnia wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

Artykuł  94

Przedkładanie i ważność świadectw pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze i przedstawianie ich po terminie

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Świadectwa pochodzenia na formularzu A lub deklaracje na fakturze przedkłada się organom celnym państw członkowskich przywozu zgodnie z procedurami dotyczącymi zgłoszenia celnego.

2. Dowód pochodzenia jest ważny przez dziesięć miesięcy od daty wystawienia w kraju wywozu i w tym okresie jest przedkładany organom celnym kraju przywozu.

Dowody pochodzenia przedkładane organom celnym kraju przywozu po terminie ich ważności mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencji taryfowych, jeżeli przedłożenie dokumentów po ostatecznym terminie jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

W innych przypadkach przedłożenia dowodów po terminie organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed wspomnianym terminem ostatecznym.

Artykuł  95

Zastępowanie świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy produkty pochodzące niedopuszczone jeszcze do obrotu znajdują się pod kontrolą urzędu celnego państwa członkowskiego, taki urząd zastępuje, na pisemny wniosek ponownego nadawcy, pierwotne świadectwo pochodzenia na formularzu A lub deklarację na fakturze co najmniej jednym świadectwem pochodzenia na formularzu A (świadectwo zastępcze) w celu wysłania wszystkich lub części takich produktów do innego miejsca na terytorium Unii lub do Norwegii albo Szwajcarii. Ponowny nadawca wskazuje w swoim wniosku, czy do świadectwa zastępczego ma zostać załączona fotokopia pierwotnego dowodu pochodzenia.

2. Świadectwo zastępcze jest sporządzane zgodnie z załącznikiem 22-19.

Urząd celny sprawdza, czy świadectwo zastępcze jest zgodne z pierwotnym dowodem pochodzenia.

3. Jeśli z wnioskiem o świadectwo zastępcze występuje ponowny nadawca działający w dobrej wierze, nie odpowiada on za prawidłowość danych podanych w pierwotnym dowodzie pochodzenia.

4. Urząd celny, który ma wystawić świadectwo zastępcze, odnotowuje na pierwotnym dowodzie pochodzenia lub w załączniku do niego masę, ilość, rodzaj wysyłanych produktów i ich kraj przeznaczenia oraz wpisuje numery seryjne odpowiedniego świadectwa zastępczego lub świadectw zastępczych. Urząd celny przechowuje pierwotny dowód pochodzenia przez okres co najmniej trzech lat.

5. W przypadku produktów, które korzystają z preferencji taryfowych na mocy odstępstwa przyznanego zgodnie z przepisami art. 64 ust. 6 kodeksu, przewidzianą w niniejszym artykule procedurę stosuje się wyłącznie do produktów przeznaczonych do Unii.

Artykuł  96

Przywóz partiami z wykorzystaniem świadectw pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne państwa członkowskiego przywozu produkty niezmontowane lub rozmontowane w rozumieniu ogólnej reguły interpretacji 2 a) Systemu Zhar-monizowanego, objęte sekcją XVI lub XVII albo pozycją 7308 lub 9406 Systemu Zharmonizowanego są przywożone partiami, przy przywozie pierwszej partii organom celnym można przedłożyć pojedynczy dowód pochodzenia takich produktów.

2. Na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne państwa członkowskiego przywozu pojedynczy dowód pochodzenia może zostać przedłożony organom celnym przy przywozie pierwszej przesyłki, jeżeli towary:

a) przywożone są w ramach częstych i ciągłych przepływów handlowych o znaczącej wartości handlowej;

b) są przedmiotem jednej umowy sprzedaży, której strony mają siedzibę w kraju wywozu lub w państwie członkowskim (państwach członkowskich);

c) klasyfikowane są do tego samego (ośmiocyfrowego) kodu Nomenklatury scalonej;

d) zostały wysłane przez tego samego eksportera, są przeznaczone dla tego samego importera i zostały poddane formalnościom przywozowym w tym samym urzędzie celnym tego samego państwa członkowskiego.

Procedura ta ma zastosowanie w okresie określonym przez właściwe organy celne.

Artykuł  97

Zwolnienia z obowiązku dostarczenia świadectwa pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Produkty wysyłane w postaci małych przesyłek przez osoby prywatne do osób prywatnych lub stanowiące część bagażu podróżnych uznaje się za produkty pochodzące korzystające z preferencji taryfowych GSP, nieobjęte wymogiem przedłożenia świadectwa pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze, pod warunkiem że:

a) takie produkty:

(i) nie są przywożone w celach handlowych;

(ii) zostają zgłoszone jako spełniające warunki korzystania z systemu GSP;

b) nie ma żadnych wątpliwości co do wiarygodności zgłoszenia, o którym mowa w lit. a) ppkt (ii).

2. Przywóz nie jest traktowany jako przywóz w celach handlowych, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) przywóz odbywa się okazjonalnie;

b) przedmiotem przywozu są wyłącznie produkty przeznaczone do użytku osobistego odbiorców lub podróżnych bądź też ich rodzin;

c) zarówno rodzaj, jak i ilość przywożonych produktów wskazują wyraźnie, że nie mają one przeznaczenia handlowego.

3. Łączna wartość produktów, o których mowa w ust. 2, nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek lub 1 200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  98

Niezgodności i błędy formalne na świadectwach pochodzenia na formularzu A i w deklaracjach na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami zawartymi w świadectwie pochodzenia na formularzu A lub w deklaracji na fakturze a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych w urzędzie celnym w celu spełnienia formalności związanych z przywozem produktów nie unieważnia tym samym świadectwa bądź deklaracji, jeżeli zostanie odpowiednio dowiedzione, że dany dokument faktycznie odpowiada przedstawionym produktom.

2. Oczywiste formalne błędy na świadectwie pochodzenia na formularzu A, na świadectwie przewozowym EUR1 lub w deklaracji na fakturze nie powodują odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do prawdziwości oświadczeń złożonych w tym dokumencie.

Podsekcja  7

Procedury przy dopuszczeniu do obrotu w Unii obowiązujące w ramach systemu GSP Unii od dnia wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

Artykuł  99

Ważność oświadczenia o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Oświadczenie o pochodzeniu sporządza się dla każdej przesyłki.

2. Oświadczenie o pochodzeniu ważne jest przez 12 miesięcy od daty jego sporządzenia.

3. Pojedyncze oświadczenie o pochodzeniu może obejmować kilka przesyłek, pod warunkiem że towary spełniają następujące warunki:

a) są to produkty niezmontowane lub rozmontowane, w rozumieniu reguły 2

a) Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego,

b) są objęte sekcją XVI lub XVII albo pozycją 7308 lub 9406 Systemu Zharmonizowanego; oraz

c) mają być przywożone partiami.

Artykuł  100

Dopuszczalność oświadczenia o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Aby importerzy byli uprawnieni do korzystania z systemu GSP po przedłożeniu oświadczenia o pochodzeniu, towary muszą być wywiezione w dniu lub po dniu, w którym kraj korzystający, z którego towary są wywożone, rozpoczął rejestrację eksporterów zgodnie z art. 79 niniejszego rozporządzenia.

Jeżeli krajowi przyznano lub przywrócono status kraju korzystającego w odniesieniu do produktów, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 978/2012, towary pochodzące z tego kraju korzystają z ogólnego systemu preferencji, pod warunkiem że zostały wywiezione z tego kraju korzystającego nie wcześniej niż w dniu, w którym ten kraj korzystający rozpoczął stosowanie systemu zarejestrowanych eksporterów, o którym mowa w art. 70 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  101

Zastępowanie oświadczeń o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy produkty pochodzące niedopuszczone jeszcze do obrotu znajdują się pod kontrolą urzędu celnego państwa członkowskiego, ponowny nadawca może zastąpić pierwotne oświadczenie o pochodzeniu jednym lub większą liczbą zastępczych oświadczeń o pochodzeniu (oświadczenia zastępcze) w celu wysłania wszystkich lub części produktów do innego miejsca na obszarze celnym Unii lub do Norwegii albo Szwajcarii.

Oświadczenie zastępcze jest sporządzane zgodnie z wymogami załącznika 22-20.

Zastępcze oświadczenia o pochodzeniu można sporządzić tylko wtedy, gdy pierwotne oświadczenie o pochodzeniu zostało sporządzone zgodnie z art. 92, 93, 99 i 100 niniejszego rozporządzenia oraz załącznikiem 22-07.

2. Ponowni nadawcy muszą być zarejestrowani do celów sporządzania zastępczych oświadczeń o pochodzeniu w odniesieniu do produktów pochodzących przeznaczonych do wysyłki do innego miejsca na terytorium Unii, w przypadku gdy całkowita wartość produktów pochodzących znajdujących się w pierwotnej przesyłce, która ma zostać podzielona, przekracza 6 000 EUR.

Ponowni nadawcy, którzy nie są zarejestrowani, mogą jednak sporządzać zastępcze oświadczenia o pochodzeniu, w przypadku gdy całkowita wartość produktów pochodzących znajdujących się w pierwotnej przesyłce, która ma zostać podzielona, przekracza 6 000 EUR, jeżeli załączą kopię pierwotnego oświadczenia o pochodzeniu sporządzonego w kraju korzystającym.

3. Jedynie ponowni nadawcy zarejestrowani w systemie REX mogą sporządzać zastępcze oświadczenia o pochodzeniu w odniesieniu do produktów, które mają zostać wysłane do Norwegii lub Szwajcarii.

4. Zastępcze oświadczenie o pochodzeniu ważne jest przez 12 miesięcy od daty sporządzenia pierwotnego oświadczenia o pochodzeniu.

5. Ust. 1-4 stosuje się do oświadczeń zastępujących zastępcze oświadczenia o pochodzeniu.

6. W przypadku produktów korzystających z preferencji taryfowych na mocy odstępstwa udzielonego zgodnie z przepisami art. 64 ust. 6 kodeksu, zastąpienia przewidzianego w niniejszym artykule można dokonać wyłącznie w odniesieniu do produktów przeznaczonych do Unii.

Artykuł  102

Zasady ogólne i środki ostrożności podejmowane przez zgłaszającego

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy zgłaszający wnioskuje o preferencyjne traktowanie w ramach systemu GSP, umieszcza on odniesienie do oświadczenia o pochodzeniu w zgłoszeniu celnym do dopuszczenia do obrotu. Odniesieniem do oświadczenia o pochodzeniu jest data jego wydania w formacie rrrrmmdd, gdzie rrrr oznacza rok, mm miesiąc, a dd dzień. W przypadku gdy całkowita wartość wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących przekracza 6 000 EUR, zgłaszający podaje również numer zarejestrowanego eksportera.

2. 88  Jeżeli zgłaszający wystąpi z wnioskiem o zastosowanie systemu GSP zgodnie z ust. 1, nie posiadając oświadczenia o pochodzeniu w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego do dopuszczenia do obrotu, zgłoszenie to uznaje się za uproszczone w rozumieniu art. 166 kodeksu i traktuje odpowiednio.

3. Przed zgłoszeniem towarów do dopuszczenia do obrotu zgłaszający dokłada należytych starań, by towary spełniały wszelkie reguły ustanowione w niniejszej podsekcji, podsekcjach 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, w szczególności sprawdzając:

a) na ogólnodostępnej stronie internetowej, czy eksporter jest zarejestrowany w systemie REX, gdy całkowita wartość wchodzących w skład przesyłki produktów pochodzących przekracza 6 000 EUR oraz

b) 89  czy oświadczenie o pochodzeniu zostało sporządzone zgodnie z załącznikiem 22-07.

Artykuł  103

Zwolnienia z obowiązku dostarczenia oświadczenia o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Następujące produkty są zwolnione z obowiązku sporządzania i przedkładania oświadczenia o pochodzeniu:

a) produkty wysyłane jako małe paczki przez osoby prywatne do osób prywatnych, o łącznej wartości nieprzekraczającej 500 EUR;

b) produkty stanowiące część bagażu osobistego podróżnych, o łącznej wartości nieprzekraczającej 1 200 EUR.

2. Produkty, o których mowa w ust. 1, spełniają następujące warunki:

a) nie są przywożone w celach handlowych;

b) zostają zgłoszone jako spełniające warunki korzystania z systemu GSP;

c) nie ma żadnych wątpliwości co do wiarygodności zgłoszenia, o którym mowa w lit. b).

3. Do celów ust. 2 lit. a) za przywóz w celach handlowych nie jest uważany przywóz spełniający wszystkie następujące warunki:

a) przywóz odbywa się okazjonalnie;

b) przedmiotem przywozu są wyłącznie produkty przeznaczone do użytku osobistego odbiorców lub podróżnych bądź też ich rodzin;

c) zarówno rodzaj, jak i ilość przywożonych produktów wskazują wyraźnie, że nie mają one przeznaczenia handlowego.

Artykuł  104

Niezgodności i błędy formalne w oświadczeniach o pochodzeniu; nieterminowe przedkładanie oświadczeń o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między treścią oświadczenia o pochodzeniu a zawartością dokumentów przedłożonych organom celnym w celu dopełnienia formalności związanych z przywozem produktów nie unieważnia tym samym oświadczenia o pochodzeniu, jeżeli zostanie odpowiednio dowiedzione, że dany dokument rzeczywiście odpowiada danym produktom.

2. Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy literowe w oświadczeniu o pochodzeniu, nie powodują odrzucenia dokumentu, jeżeli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do prawdziwości oświadczeń zawartych w tym dokumencie.

3. Oświadczenia o pochodzeniu przedstawiane organom celnym kraju przywozu po terminie ich ważności określonym w art. 99 niniejszego rozporządzenia mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencji taryfowych, jeżeli przedłożenie dokumentów po terminie ostatecznym jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne kraju przywozu mogą przyjąć oświadczenia o pochodzeniu, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed wspomnianym ostatecznym terminem.

Artykuł  105

Przywóz partiami z wykorzystaniem oświadczeń o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Procedura, o której mowa w art. 99 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, obowiązuje w okresie określonym przez organy celne państw członkowskich.

2. Organy celne państw członkowskich przywozu nadzorujące kolejne dopuszczenia do obrotu weryfikują, czy kolejne przesyłki zawierają części niezmontowanych lub rozmontowanych produktów, dla których sporządzono oświadczenie o pochodzeniu.

Artykuł  106

Zawieszenie stosowania preferencji

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W razie wątpliwości co do statusu pochodzenia produktów organy celne mogą zażądać od zgłaszającego dostarczenia, w rozsądnym wyznaczonym przez nie terminie, wszelkich dostępnych dokumentów w celu zweryfikowania prawidłowości pochodzenia wskazanego w zgłoszeniu lub jego zgodności z warunkami określonymi w art. 43 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Organy celne mogą zawiesić stosowanie preferencyjnego środka taryfowego na czas procedury weryfikacji ustanowionej w art. 109 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach gdy:

a) informacje podane przez zgłaszającego są niedostateczne dla potwierdzenia statusu pochodzenia produktów lub zgodności z warunkami ustanowionymi w art. 42 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

b) zgłaszający nie udziela odpowiedzi w terminie wyznaczonym mu na dostarczenie informacji, o których mowa w ust. 1.

3. Do czasu dostarczenia przez zgłaszającego żądanych informacji, o których mowa w ust. 1, lub uzyskania wyników weryfikacji, o której mowa w ust. 2, importerowi przedstawia się propozycję zwolnienia produktów, z zastrzeżeniem podjęcia uznanych za konieczne środków zapobiegawczych.

Artykuł  107

Odmowa przyznania preferencji taryfowych

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Organy celne państwa członkowskiego przywozu odmawiają przyznania preferencji taryfowych, bez obowiązku żądania dodatkowych dowodów lub wysyłania wniosku o weryfikację do kraju korzystającego, w przypadku gdy:

a) towary nie są tymi samymi towarami, które zostały wymienione w oświadczeniu o pochodzeniu;

b) zgłaszający nie przedstawia oświadczenia o pochodzeniu dla danych towarów w przypadku, gdy takie oświadczenie jest wymagane;

c) nie naruszając przepisów art. 78 ust. 1 lit. b) i art. 79 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, oświadczenie o pochodzeniu, które posiada zgłaszający, nie zostało sporządzone przez eksportera zarejestrowanego w kraju korzystającym;

d) oświadczenie o pochodzeniu nie zostało sporządzone zgodnie z załącznikiem 22-07;

e) warunki określone w art. 43 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 nie zostały spełnione;

2. W następstwie wniosku o weryfikację w rozumieniu art. 109 skierowanego do właściwych organów kraju korzystającego organy celne państwa członkowskiego przywozu odmawiają przyznania preferencji taryfowych, w przypadku gdy:

a) otrzymały odpowiedź, zgodnie z którą dany eksporter nie był uprawniony do sporządzenia oświadczenia o pochodzeniu;

b) otrzymały odpowiedź, zgodnie z którą przedmiotowe produkty nie pochodzą z kraju korzystającego lub nie zostały spełnione warunki art. 42 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

c) występując o przeprowadzenie weryfikacji miały uzasadnione wątpliwości co do ważności oświadczenia o pochodzeniu lub prawidłowości dostarczonych przez zgłaszającego informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów oraz spełniony jest jeden z poniższych warunków:

(i) nie uzyskały odpowiedzi w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 109 niniejszego rozporządzenia; lub

(ii) otrzymały odpowiedź, która nie zawiera merytorycznej odpowiedzi na pytania postawione we wniosku.

Podsekcja  8

Kontrola pochodzenia w ramach systemu GSP Unii

Artykuł  108

Obowiązki właściwych organów w zakresie kontroli pochodzenia po terminie wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Do celów zapewnienia zgodności z regułami odnoszącymi się do statusu pochodzenia produktów właściwe organy kraju korzystającego przeprowadzają:

a) weryfikację statusu pochodzenia produktów na wniosek organów celnych państw członkowskich;

b) regularne kontrole eksporterów z własnej inicjatywy.

Ustęp pierwszy stosuje się odpowiednio do skierowanych do organów Norwegii i Szwajcarii wniosków o weryfikację sporządzonych na ich terytorium zastępczych oświadczeń o pochodzeniu, z możliwością skierowania do tych organów wniosku o dalsze kontaktowanie się z właściwymi organami kraju korzystającego.

Kumulację rozszerzoną dopuszcza się wyłącznie na mocy art. 56 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, gdy dany kraj, z którym Unię łączy wiążąca umowa o wolnym handlu, wyraził zgodę na dostarczanie krajowi korzystającemu pomocy w zakresie współpracy administracyjnej na takich samych zasadach, jak w odniesieniu do organów celnych państw członkowskich zgodnie z odpowiednimi przepisami tej umowy o wolnym handlu.

2. Kontrole, o których mowa w ust. 1 lit. b), zapewniają stałe wypełnianie przez eksporterów spoczywających na nich obowiązków. Przeprowadza się je w odstępach ustalonych na podstawie odpowiednich kryteriów analizy ryzyka. W tym celu właściwe organy krajów korzystających wymagają od eksporterów dostarczania kopii lub wykazu sporządzanych przez nich oświadczeń o pochodzeniu.

3. Właściwe organy krajów korzystających mają prawo domagać się wszelkiego rodzaju dowodów i prowadzić wszelkiego rodzaju przeglądy ksiąg rachunkowych eksportera oraz, w stosownych przypadkach, również zaopatrujących go producentów, w tym również inspekcje w jego zakładach lub wszelkie inne kontrole, jakie uznają za stosowne.

Artykuł  109

Późniejsze weryfikacje oświadczeń o pochodzeniu i zastępczych oświadczeń o pochodzeniu

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Późniejsze weryfikacje oświadczeń o pochodzeniu lub zastępczych oświadczeń o pochodzeniu przeprowadzane są wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne państw członkowskich mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszej podsekcji, podsekcji 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Występując do właściwych organów kraju korzystającego z wnioskiem o współpracę w celu przeprowadzenia weryfikacji ważności oświadczeń o pochodzeniu, statusu pochodzenia produktów lub obu wymienionych, organy celne państwa członkowskiego w stosownych przypadkach wskazują w swoim wniosku powody, dla których żywią uzasadnione wątpliwości co do ważności oświadczenia o pochodzeniu lub statusu pochodzenia produktów.

Na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji można załączyć kopię oświadczenia o pochodzeniu lub zastępczego oświadczenia o pochodzeniu wraz z wszelkimi dodatkowymi informacjami lub dokumentami wskazującymi, że informacje zawarte w oświadczeniu lub w zastępczym oświadczeniu o pochodzeniu są nieprawidłowe.

Państwo członkowskie występujące z wnioskiem ustala wstępny, sześciomiesięczny termin przekazania wyników weryfikacji, biegnący od daty wniosku o przeprowadzenie weryfikacji, z wyłączeniem wniosków skierowanych do Norwegii i Szwajcarii do celów weryfikacji zastępczych oświadczeń o pochodzeniu sporządzonych na ich terytoriach na podstawie oświadczenia o pochodzeniu sporządzonego w kraju korzystającym, w którym to przypadku wyznaczany termin przedłuża się do ośmiu miesięcy.

2. Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości nie uzyskano odpowiedzi w terminie określonym w ust. 1 lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia rzeczywistego pochodzenia produktów, po raz drugi powiadamia się właściwe organy. Ponowne powiadomienie określa kolejny termin nieprzekraczający 6 miesięcy. Jeżeli po drugim powiadomieniu wyniki weryfikacji nie zostaną podane do wiadomości organów występujących z wnioskiem w terminie sześciu miesięcy od dnia wysłania drugiego powiadomienia lub jeżeli wynik ten nie pozwala na stwierdzenie autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy te nie wyrażają zgody na zastosowanie preferencji taryfowych.

3. W przypadku gdy weryfikacja, o której mowa w ust. 1, lub wszelkie inne dostępne informacje wskazują, że reguły pochodzenia są naruszane, korzystający kraj wywozu, z własnej inicjatywy lub na wniosek organów celnych państw członkowskich lub Komisji, przeprowadza odpowiednie dochodzenie lub zleca przeprowadzenie dochodzenia w trybie pilnym, w celu potwierdzenia takich naruszeń i zapobiegania im w przyszłości. W tym celu w takich dochodzeniach mogą uczestniczyć Komisja lub organy celne państw członkowskich.

Artykuł  110

Późniejsze weryfikacje świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Późniejsze weryfikacje świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze przeprowadzane są wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne państw członkowskich mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszej podsekcji, podsekcji 3-9 niniejszej sekcji oraz w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Składając wniosek o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji, organy celne państw członkowskich zwracają świadectwo pochodzenia na formularzu A oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów właściwym organom rządowym korzystającego kraju wywozu, podając, w stosownych przypadkach, powody wystąpienia z wnioskiem o weryfikację. Wszystkie dokumenty i uzyskane informacje, sugerujące, że informacje podane na dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe, przekazuje się na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Jeżeli organy celne państw członkowskich podejmują decyzję o zawieszeniu preferencji taryfowych w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, oferują importerowi możliwość zwolnienia tych produktów, z zastrzeżeniem podjęcia uznanych za konieczne środków zapobiegawczych.

3. 90  W przypadku gdy złożony został wniosek o późniejszą weryfikację, należy ją przeprowadzić, a jej wyniki przekazać organom celnym państw członkowskich w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy lub, w przypadku wniosków kierowanych do Norwegii lub Szwajcarii, do celów zweryfikowania zastępczych dowodów pochodzenia sporządzonych na ich terytoriach na podstawie świadectwa pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze sporządzonych w kraju korzystającym, w nieprzekraczalnym terminie ośmiu miesięcy od daty wysłania wniosku. Wyniki powinny umożliwiać stwierdzenie, czy dany dowód pochodzenia ma zastosowanie do produktów rzeczywiście wywiezionych i czy te produkty mogą być uznane za pochodzące z kraju korzystającego.

4. W przypadku świadectw pochodzenia na formularzu A wystawionych z zastosowaniem kumulacji dwustronnej, odpowiedź musi zawierać kopię (kopie) świadectwa przewozowego (świadectw przywozowych) EUR1 lub, gdy jest to konieczne, odpowiednich deklaracji na fakturze.

5. Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości w określonym w ust. 3 terminie sześciu miesięcy nie uzyskano odpowiedzi lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, właściwe organy powiadamia się drugi raz. Jeżeli po drugim powiadomieniu, w terminie czterech miesięcy od dnia wysłania drugiego powiadomienia, wyniki weryfikacji nie zostaną podane do wiadomości organów występujących z wnioskiem lub jeżeli wyniki te nie pozwalają na stwierdzenie autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy wnioskujące o weryfikację, z wyłączeniem szczególnych okoliczności, odmawiają zastosowania preferencji taryfowych.

6. W przypadku gdy weryfikacja lub wszelkie inne dostępne informacje wskazują, że reguły pochodzenia są naruszane, korzystający kraj wywozu, z własnej inicjatywy lub na wniosek organów celnych państw członkowskich, przeprowadza odpowiednie dochodzenie lub zleca przeprowadzenie dochodzenia w trybie pilnym, w celu identyfikacji takich naruszeń i zapobiegania im w przyszłości. W tym celu w dochodzeniu mogą uczestniczyć Komisja lub organy celne państw członkowskich.

7. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A eksporterzy przechowują wszystkie odpowiednie dokumenty potwierdzające status pochodzenia danych produktów, a właściwe organy rządowe korzystającego kraju wywozu zachowują kopie świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe. Dokumenty te przechowuje się przez okres co najmniej trzech lat od końca roku, w którym wystawiono świadectwo pochodzenia na formularzu A.

Artykuł  111

Późniejsze weryfikacje dowodów pochodzenia dotyczących produktów, które nabyły status pochodzenia w drodze kumulacji

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Przepisy art. 73 i 110 niniejszego rozporządzenia stosuje się również między krajami należącymi do tej samej grupy regionalnej do celów przekazywania informacji Komisji bądź też organom celnym państw członkowskich oraz do celów późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze wystawianych zgodnie z regułami regionalnej kumulacji pochodzenia.

Podsekcja  9

Pozostałe przepisy mające zastosowanie w ramach systemu GSP Unii

Artykuł  112

Ceuta i Melilla

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Artykuły 41 do 58 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 stosuje się przy określaniu, czy produkty można uznać za pochodzące z kraju korzystającego w przypadku wywozu do Ceuty lub Melilli lub uznać je za pochodzące z Ceuty i Melilli w przypadku wywozu do kraju korzystającego do celów kumulacji dwustronnej.

2. Artykuły 74 do 79 oraz art. 84 do 93 niniejszego rozporządzenia stosuje się do produktów wywożonych z kraju korzystającego do Ceuty lub Melilli i do produktów wywożonych z Ceuty i Melilli do kraju korzystającego dla celów kumulacji dwustronnej.

3. Do celów określonych w ust. 1 i 2 Ceutę i Melillę uznaje się za jedno terytorium.

Podsekcja  10

Dowody pochodzenia mające zastosowanie w ramach reguł pochodzenia do celów preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw lub terytoriów

Artykuł  113

Wymogi ogólne

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Wobec produktów pochodzących z jednego z krajów lub terytoriów korzystających stosuje się preferencje taryfowe, o których mowa w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, po przedłożeniu jednego z poniższych dokumentów:

a) świadectwa przewozowego EUR1 wystawionego z wykorzystaniem formularza określonego w załączniku 22-10 lub

b) w przypadkach określonych w art. 119 ust. 1 - deklaracji, której treść zamieszczona jest w załączniku 22-13, sporządzonej przez eksportera na fakturze, dowodzie dostawy lub każdym innym dokumencie handlowym, który opisuje dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej "dekla-racją na fakturze").

Pole 7 świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracje na fakturze muszą zawierć adnotację "Autonomous trade measu-res" lub "Mesures commerciales autonomes" (Autonomiczne środki handlowe).

Artykuł  114

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR1

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Produkty pochodzące, w rozumieniu tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcja 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, z chwilą przywozu do Unii kwalifikują się do korzystania z preferencji taryfowych określonych w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, pod warunkiem że zostały one bezpośrednio przewiezione do Unii w rozumieniu art. 69 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, po przedłożeniu świadectwa przewozowego EUR1, wystawionego przez organy celne lub inne właściwe organy rządowe kraju lub terytorium korzystającego, pod warunkiem że kraj korzystający lub terytorium korzystające:

a) przekazały Komisji informacje wymagane zgodnie z art. 124 niniejszego rozporządzenia oraz

b) wspierają Unię, pozwalając organom celnym państw członkowskich na sprawdzanie autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.

2. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiane jest tylko w przypadku, gdy może stanowić dokumentację dowodową wymaganą do celów preferencji taryfowych, o których mowa w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiane jest tylko na pisemny wniosek eksportera lub jego przedstawiciela. Taki wniosek należy złożyć, wykorzystując formularz określony w załączniku 22-10, i wypełnić zgodnie z przepisami niniejszego artykułu i art. 113, 115, 116, 117, 118, 121 i 123 niniejszego rozporządzenia.

Wnioski o wystawienie świadectw przewozowych EUR1 przechowywane są przez właściwe organy korzystającego kraju lub terytorium wywozu lub państwa członkowskiego przez okres co najmniej trzech lat od końca roku, w którym świadectwo przewozowe zostało wystawione.

4. Eksporter lub jego przedstawiciel przedkłada wraz z wnioskiem wszelkie odpowiednie dokumenty uzupełniające w celu potwierdzenia, że produkty, które mają zostać wywiezione, kwalifikują się do wystawienia świadectwa przewozowego EUR1.

Eksporter zobowiązuje się przedkładać, na wniosek właściwych organów, wszelkie dodatkowe dowody, które mogą być wymagane w celu stwierdzenia prawidłowości statusu pochodzenia produktów uprawnionych do zastosowania preferencji taryfowych oraz wyrazić zgodę na przeprowadzenie wszelkich kontroli księgowości oraz innych kontroli dokonywanych przez te organy pod kątem warunków, w których produkty te zostały uzyskane.

5. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiane jest przez właściwe organy rządowe kraju lub terytorium korzystającego lub przez organy celne państwa członkowskiego wywozu, jeżeli produkty, które mają zostać wywiezione, można uznać za pochodzące w rozumieniu tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcja 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

6. Jako że świadectwo przewozowe EUR1 stanowi dokumentację dowodową do celów stosowania preferencyjnych ustaleń określonych w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, właściwe organy rządowe kraju lub terytorium korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego wywozu są odpowiedzialne za podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do weryfikacji pochodzenia produktów i sprawdzenia pozostałych oświadczeń znajdujących się na świadectwie.

7. W celu weryfikacji, czy spełnione zostały warunki określone w ust. 5, właściwe organy rządowe kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego wywozu mają prawo zażądać przedstawienia wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzić każdą kontrolę, którą uważają za właściwą.

8. Właściwe organy rządowe kraju lub terytorium korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego wywozu są odpowiedzialne za należyte wypełnienie formularzy, o których mowa w ust. 1.

9. Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR1 wpisuje się w części świadectwa zarezerwowanej dla organów celnych.

10. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiają właściwe organy kraju lub terytorium korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego wywozu przy wywozie produktów, których ono dotyczy. Świadectwo jest udostępnione eksporterowi z chwilą faktycznego dokonania wywozu lub zapewnienia jego dokonania.

Artykuł  115

Przywóz partiami

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

W przypadku gdy na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne państwa przywozu, produkty niezmontowane lub rozmontowane w rozumieniu ogólnej reguły interpretacji 2 a) Systemu Zharmonizowanego i objęte sekcją XVI lub XVII albo pozycją 7308 lub 9406 Systemu Zharmonizowanego są przywożone partiami, przy przywozie pierwszej partii organom celnym przedkłada się pojedynczy dowód pochodzenia takich produktów.

Artykuł  116

Przedkładanie dowodów pochodzenia

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym państwa członkowskiego przywozu zgodnie z procedurami określonymi w art. 163 kodeksu. Organy te mogą wymagać tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz załączenia do zgłoszenia przywozowego oświadczenia importera stwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania przepisów niniejszej podsekcji.

Artykuł  117

Świadectwa przewozowe EUR1 wystawione retrospektywnie

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Na zasadzie odstępstwa od postanowień art. 114 ust. 10 świadectwo przewozowe EUR1 może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po wywozie produktów, których dotyczy, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) nie zostało wystawione w chwili dokonywania wywozu z powodu błędów lub nieumyślnych pominięć lub zaistnienia szczególnych okoliczności; lub

b) zgodnie z wymogami właściwych organów wykazano, że świadectwo przewozowe EUR1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych.

2. Właściwe organy mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR1 retrospektywnie jedynie po sprawdzeniu, czy dane zawarte we wniosku eksportera odpowiadają danym występującym w dokumentach wywozowych i czy świadectwo przewozowe EUR1 zgodne z przepisami niniejszej podsekcji nie zostało wystawione przy wywozie danych produktów.

3. Świadectwa przewozowe EUR1 wystawione retrospektywnie opatrzone są jedną z następujących adnotacji:

BG: "ИЗДАДЕН ВПОСЛЕДСТВИЕ"

ES: "EXPEDIDO A POSTERIORI"

HR: "IZDANO NAKNADNO"

CS: "VYSTAVENO DODATEĆNE"

DA: "UDSTEDT EFTERFØLGENDE"

DE: "NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT"

ET: "VÄLJA ANTUD TAGASIULATUVALT"

EL: "ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ"

EN: "ISSUED RETROSPECTIVELY"

FR: "DÉLIVRÉ À POSTERIORI"

IT: "RILASCIATO A POSTERIORI"

LV: "IZSNIEGTS RETROSPEKTlVI"

LT: "RETROSPEKTYVUSIS IŠDAVIMAS"

HU: "KIADVA VISSZAMENÖLEGES HATÁLLYAL"

MT: "MAĦRUĠ RETROSPETTIVAMENT"

NL: "AFGEGEVEN A POSTERIORI"

PL: "WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE"

PT: "EMITIDO A POSTERIORI"

RO: "ELIBERAT ULTERIOR"

SL: "IZDANO NAKNADNO"

SK: "VYDANÉ DODATOĆNE"

FI: "ANNETTU JÄLKIKÄTEEN"

SV: "UTFÄRDAT I EFTERHAND"

4. Wpis, o którym mowa w ust. 3, umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR1.

Artykuł  118

Wystawienie duplikatu świadectwa przewozowego EUR1

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku kradzieży utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR1 eksporter może wystąpić do właściwych organów, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu sporządzonego na podstawie dokumentów wywozowych będących w ich posiadaniu.

2. Duplikat wystawiony w ten sposób opatrzony jest jedną z następujących adnotacji:

BG: "ДУБЛИКАТ"

ES: "DUPLICADO"

HR: "DUPLIKAT"

CS: "DUPLIKÁT"

DA: "DUPLIKÁT"

DE: "DUPLIKAT"

ET: "DUPLIKAAT"

EL: ""ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ"

EN: "DUPLICATE"

FR: "DUPLICATA"

IT: "DUPLICATO"

LV: "DUBLIKĀTS"

LT: "DUBLIKATAS"

HU: "MÁSODLAT"

MT: "DUPLIKAT"

NL: "DUPLICAAT"

PL: "DUPLIKAT"

PT: "SEGUNDA VIA"

RO: "DUPLICAT"

SL: "DVOJNIK"

SK: "DUPLIKÁT"

FI: "KAKSOISKAPPALE"

SV: "DUPLIKAT"

3. Wpis, o którym mowa w ust. 2, umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR1.

4. Duplikat, który opatruje się datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR1, jest ważny od tej daty.

Artykuł  119

Warunki sporządzenia deklaracji na fakturze

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera unijnego w rozumieniu art. 120 niniejszego rozporządzenia;

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednego lub większej liczby opakowań, zawierającej produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6 000 EUR, i pod warunkiem że pomoc określona w art. 114 ust. 1 niniejszego rozporządzenia stosuje się do tej procedury.

2. Deklaracja na fakturze może być sporządzona, jeśli dane produkty, których dotyczy, można uznać za produkty pochodzące z Unii lub z kraju lub terytorium korzystającego, i jeśli spełniają pozostałe wymogi tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest gotowy przedłożyć w dowolnej chwili, na żądanie organów celnych lub innych właściwych organów rządowych państwa lub terytorium wywozu, wszystkie odpowiednie dokumenty potwierdzające status pochodzenia danych produktów i spełnienie pozostałych wymogów tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

4. 91  Eksporter sporządza deklarację na fakturze przez wpisanie na maszynie, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym deklarację, której treść znajduje się w załączniku 22-13, używając jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku, zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa wywozu. Jeżeli deklaracja jest sporządzana odręcznie, należy ją napisać tuszem i drukowanymi literami.

5. Deklaracje na fakturze są opatrzone oryginalnym odręcznym podpisem eksportera. Jednakże upoważniony eksporter w rozumieniu art. 120 niniejszego rozporządzenia nie jest zobowiązany do podpisywania tych deklaracji, o ile złoży organom celnym pisemne zobowiązanie, w którym przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jak gdyby była podpisana przez niego własnoręcznie.

6. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. b) wykorzystanie deklaracji na fakturze podlega następującym warunkom specjalnym:

a) deklaracja na fakturze sporządzana jest dla każdej przesyłki;

b) jeżeli towary znajdujące się w przesyłce zostały już poddane, w państwie wywozu, weryfikacji w odniesieniu do pojęcia "produkty pochodzące", eksporter może odnieść się do takiej weryfikacji w deklaracji na fakturze.

Przepisy określone w akapicie pierwszym nie zwalniają eksporterów od spełnienia pozostałych formalności przewidzianych w przepisach celnych lub pocztowych.

Artykuł  120

Upoważniony eksporter

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Organy celne Unii mogą upoważnić każdego eksportera mającego siedzibę na obszarze celnym Unii, zwanego dalej "upoważnionym eksporterem", dokonującego częstych wysyłek produktów pochodzących z Unii w rozumieniu art. 59 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, i który oferuje, zgodnie z wymogami organów celnych, wszystkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów, jak również przestrzegania pozostałych wymogów tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, do sporządzania deklaracji na fakturze niezależnie od wartości danych produktów.

2. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.

3. Organy celne nadają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który podaje się w deklaracji na fakturze.

4. Organy celne monitorują sposób wykorzystania upoważnienia przez upoważnionego eksportera.

5. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć upoważnienie. Dokonują tego, jeżeli upoważniony eksporter nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie spełnia warunków określonych w ust. 2 lub w inny sposób korzysta z upoważnienia w niewłaściwy sposób.

Artykuł  121

Ważność dowodu pochodzenia

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez okres czterech miesięcy od daty wystawienia w państwie wywozu i w tym okresie należy przedłożyć go organom celnym państwa przywozu.

2. Dowody pochodzenia przedkładane organom celnym państwa przywozu po upływie ostatecznego terminu przedłożenia określonego w ust. 1 mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencji taryfowych, o których mowa w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, jeżeli niedotrzymanie ostatecznego terminu przedłożenia tych dokumentów spowodowane jest zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.

3. W pozostałych przypadkach przedłożenia dowodów pochodzenia po terminie organy celne państwa przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały przedstawione przed upływem wspomnianego ostatecznego terminu.

4. Na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne państwa członkowskiego przywozu pojedynczy dowód pochodzenia może zostać przedłożony organom celnym przy przywozie pierwszej przesyłki, jeżeli towary spełniają poniższe warunki:

a) są przywożone w ramach częstych i ciągłych przepływów handlowych o znaczącej wartości handlowej;

b) są przedmiotem tej samej umowy sprzedaży, a strony tej umowy mają swoje siedziby w państwie wywozu lub w Unii;

c) są klasyfikowane do tego samego (ośmiocyfrowego) kodu Nomenklatury scalonej;

d) są przywożone wyłącznie od tego samego eksportera, są przeznaczone dla tego samego importera i poddane zostają formalnościom przywozowym w tym samym urzędzie celnym Unii.

Procedura ta jest stosowana w odniesieniu do ilości i okresu, które są określane przez właściwe organy celne. Okres ten nie może w żadnym wypadku przekraczać trzech miesięcy.

5. Procedura opisana w poprzednim ustępie ma również zastosowanie w przypadku przedkładania organom celnym pojedynczego dowodu pochodzenia przy przywozie partiami zgodnie z art. 115 niniejszego rozporządzenia. W takim przypadku jednak właściwe organy celne mogą przyznać okres stosowania przekraczający trzy miesiące.

Artykuł  122

Zwolnienia z obowiązku przedstawienia dowodu pochodzenia

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Produkty przesyłane jako małe paczki przez osoby prywatne do osób prywatnych lub będące częścią bagażu osobistego podróżnych uznawane są za produkty pochodzące korzystające z preferencji taryfowych określonych w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, bez wymogu przedstawiania świadectwa przewozowego EUR1 lub deklaracji na fakturze, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych oraz zostały zgłoszone jako spełniające warunki wymagane dla zastosowania tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości tej deklaracji.

2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów do użytku osobistego ich odbiorców albo podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.

Ponadto łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek albo 1 200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  123

Niezgodności i błędy formalne

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami umieszczonymi na dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności związanych z przywozem produktów nie oznacza tym samym, że dowód pochodzenia jest nieważny, jeżeli zostanie należycie ustalone, że dokument ten odpowiada przedstawianym produktom.

Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy literowe w dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeżeli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do prawdziwości oświadczeń zawartych w tym dokumencie.

Podsekcja  11

Metody współpracy administracyjnej do celów weryfikacji pochodzenia w ramach preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw lub terytoriów

Artykuł  124

Współpraca administracyjna

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Kraje lub terytoria korzystające przekazują Komisji nazwy i adresy zlokalizowanych na swoim terytorium organów rządowych upoważnionych do wystawiania świadectw przewozowych EUR1, wzory odcisków pieczęci używanych przez te organy, jak również nazwy i adresy właściwych organów rządowych odpowiedzialnych za kontrolę świadectw przewozowych EUR1 i deklaracji na fakturze. Pieczęcie te są ważne od dnia otrzymania przez Komisję ich wzorów. Komisja przesyła te informacje organom celnym państw członkowskich. Jeżeli powiadomienia te są dokonywane w ramach zmian wcześniejszych powiadomień, Komisja podaje dzień wprowadzenia do użytku tych nowych pieczęci, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez właściwe organy rządowe krajów lub terytoriów korzystających. Informacje te są przeznaczone do użytku służbowego; jednakże jeżeli towary są dopuszczane do obrotu, dane organy celne mogą zezwolić importerowi na zaznajomienie się z wzorami odcisków pieczęci, o których mowa w niniejszym ustępie.

2. Komisja przekazuje krajom lub terytoriom korzystającym wzory odcisków pieczęci używanych przez organy celne państw członkowskich w celu wystawienia świadectw przewozowych EUR1.

Artykuł  125

Weryfikacja dowodów pochodzenia

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. Późniejsze weryfikacje świadectw przewozowych EUR1 i deklaracji na fakturze przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne państwa członkowskiego przywozu lub właściwe organy rządowe krajów lub terytoriów korzystających mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów w rozumieniu podsekcji 4 sekcji 2 rozdziału 1 tytułu II rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 lub spełnienia innych wymogów tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcja 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Do celów stosowania przepisów ust. 1, właściwe organy państwa członkowskiego przywozu lub kraju lub terytorium korzystającego odsyłają świadectwo przewozowe EUR1 oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów właściwym organom korzystającego kraju lub terytorium wywozu albo państwa członkowskiego wywozu, podając, w stosownych przypadkach, powody uzasadniające przeprowadzenie takiej weryfikacji. Wszystkie dokumenty i uzyskane informacje, sugerujące, że informacje podane na dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe, przekazuje się na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji organy celne w państwie członkowskim przywozu podejmują decyzję o zawieszeniu przyznania preferencji taryfowych, określonych w art. 59 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, oferują importerowi zwolnienie produktów, z zastrzeżeniem zastosowania uznanych za niezbędne środków ostrożności.

3. Jeżeli z wnioskiem o późniejszą weryfikację wystąpiono zgodnie z przepisami ust. 1, taka weryfikacja jest przeprowadzana, a jej wyniki przekazywane organom celnym państwa członkowskiego przywozu lub właściwym organom rządowym korzystającego kraju lub terytorium przywozu w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy. Wyniki umożliwiają określenie, czy dany dowód pochodzenia stosuje się do produktów faktycznie wywiezionych i czy można uważać je za produkty pochodzące z kraju lub terytorium korzystającego lub z Unii.

4. Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości w określonym w ust. 3 terminie sześciu miesięcy nie uzyskano odpowiedzi lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, właściwe organy powiadamia się drugi raz. Jeżeli po drugim powiadomieniu, w terminie czterech miesięcy, wyniki weryfikacji nie zostaną podane do wiadomości organów występujących z wnioskiem lub jeżeli wyniki te nie pozwalają na stwierdzenie autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy wnioskujące o weryfikację, z wyłączeniem szczególnych okoliczności, odmawiają zastosowania preferencji taryfowych.

5. W przypadku gdy weryfikacja lub wszelkie inne dostępne informacje wskazują, że przepisy tytułu II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 są naruszane, korzystający kraj wywozu lub korzystające terytorium wywozu, z własnej inicjatywy lub na wniosek Unii, przeprowadzają odpowiednie dochodzenie lub zlecają przeprowadzenie dochodzenia w trybie pilnym, w celu identyfikacji takich naruszeń i zapobiegania im w przyszłości. W tym celu Unia może uczestniczyć w tych dochodzeniach.

6. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR1 kopie tych świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe są przechowywane przez właściwe organy rządowe korzystającego kraju lub terytorium wywozu lub organy celne państwa członkowskiego wywozu przez okres co najmniej trzech lat od końca roku, w którym świadectwa przewozowe zostały wystawione.

Podsekcja  12

Inne przepisy mające zastosowanie w ramach reguł pochodzenia do celów preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw lub terytoriów

Artykuł  126

Ceuta i Melilla

(art. 64 ust. 1 kodeksu)

1. 92  Przepisy podsekcji 10 i 11 stosuje się odpowiednio do określenia, czy produkty mogą być uważane za pochodzące z korzystających krajów lub terytoriów wywozu korzystających z preferencji, jeżeli są przywożone do Ceuty i Melilli, lub za pochodzące z Ceuty i Melilli.

2. Ceuta i Melilla uznawane są za jedno terytorium.

3. 93  Przepisy podsekcji 10 i 11 dotyczące wystawiania, stosowania i późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR1 stosuje się odpowiednio do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.

4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie przepisów niniejszej podsekcji w Ceucie i Melilli.

ROZDZIAŁ  3

Wartość celna towarów

Artykuł  127

Przepisy ogólne

(art. 70 ust. 3 lit. d) kodeksu)

1. Do celów niniejszego rozdziału, dwie osoby są uznawane za powiązane, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:

a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby;

b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej;

c) są one pracodawcą i pracobiorcą;

d) osoba trzecia bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego obu osób;

e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą;

f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby;

g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią; h) są członkami tej samej rodziny.

2. Osoby powiązane w działalności gospodarczej w tym sensie, że jedna z nich jest wyłącznym agentem, wyłącznym dystrybutorem lub wyłącznym koncesjonariuszem drugiej, uznaje się za powiązane jedynie wówczas, gdy odpowiadają kryteriom określonym w ust. 1.

3. Do celów ust. 1 lit. e), f) i g) jedna osoba kontroluje drugą, w przypadku gdy ta pierwsza jest w stanie sprawować prawną lub faktyczną kontrolę nad czynnościami tej drugiej osoby.

Artykuł  128

Wartość transakcyjna

(art. 70 ust. 1 kodeksu)

1. Wartość transakcyjna towarów sprzedawanych w celu wywozu na obszar celny Unii jest ustalana w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego na podstawie sprzedaży, która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na ten obszar celny.

2. W przypadku sprzedaży towarów w celu wywozu na obszar celny Unii, nie przed ich wprowadzeniem na ten obszar celny, ale podczas czasowego składowania lub objęcia procedurą specjalną inną niż procedura tranzytu wewnętrznego, końcowego przeznaczenia lub uszlachetniania biernego wartość transakcyjna będzie ustalana na podstawie tej sprzedaży.

Artykuł  129

Cena faktycznie zapłacona lub należna

(art. 70 ust. 1 i 2 kodeksu)

1. Cena faktycznie zapłacona lub należna w rozumieniu art. 70 ust. 1 i 2 kodeksu obejmuje wszystkie płatności, które zostały lub mają zostać dokonane jako warunek sprzedaży przywożonych towarów przez kupującego na rzecz którejkolwiek z następujących osób:

a) sprzedającego;

b) osoby trzeciej na korzyść sprzedającego;

c) osoby trzeciej powiązanej ze sprzedającym;

d) osoby trzeciej, gdy płatność na rzecz tej osoby jest dokonywana w celu spełnienia zobowiązania sprzedającego.

Płatności można dokonywać w formie akredytyw lub zbywalnych instrumentów płatniczych, bezpośrednio lub pośrednio.

2. Działania, w tym działania marketingowe, podejmowane na własny rachunek przez kupującego lub przez przedsiębiorstwo powiązane z kupującym, inne niż działania, w odniesieniu do których art. 71 kodeksu przewiduje korektę, nie są uznawane za pośrednią płatność na rzecz sprzedającego.

Artykuł  130

Rabaty

(art. 70 ust. 1 i 2 kodeksu)

1. Do celów ustalenia wartości celnej zgodnie z art. 70 ust. 1 kodeksu uwzględnia się rabaty, jeżeli w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego umowa sprzedaży przewiduje stosowanie rabatów i określa ich wysokość.

2. Rabaty z tytułu wcześniejszej zapłaty są uwzględniane w odniesieniu do towarów, których cena nie została faktycznie zapłacona w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

3. Nie uwzględnia się rabatów wynikających ze zmian w umowie, które nastąpiły po przyjęciu zgłoszenia celnego.

Artykuł  131

Dostawa częściowa

(art. 70 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli towary zgłoszone do procedury celnej stanowią część większej partii tego samego towaru zakupionego w ramach jednej transakcji, to cena faktycznie zapłacona lub należna do celów art. 70 ust. 1 kodeksu jest obliczana proporcjonalnie, na podstawie ceny całej zakupionej ilości.

2. Proporcjonalny podział ceny faktycznie zapłaconej lub należnej stosuje się również w przypadku utraty części przesyłki lub szkody zaistniałej przed dopuszczeniem towarów do obrotu.

Artykuł  132

Korekty cen towarów wadliwych

(art. 70 ust. 1 kodeksu)

Korekta ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za towary dokonana przez sprzedającego na rzecz kupującego może zostać uwzględniona przy określaniu wartości celnej zgodnie z art. 70 ust. 1 kodeksu, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

a) towary były wadliwe w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego do dopuszczenia do obrotu;

b) sprzedający dokonał korekty, aby zrekompensować wadę towaru w celu wywiązania się z:

(i) zobowiązania umownego, które zostało podjęte przed przyjęciem zgłoszenia celnego; albo

(ii) zobowiązania ustawowego mającego zastosowanie do tych towarów;

c) 94  (uchylona).

Artykuł  133

Ustalanie wartości warunków i świadczeń

(art. 70 ust. 3 lit. b) kodeksu)

W przypadku gdy sprzedaż lub cena towarów przywożonych jest uzależniona od warunku lub świadczenia, którego wartość można ustalić w odniesieniu do towarów, dla których określana jest wartość celna, to taką wartość uznaje się za część ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, chyba że dany warunek lub świadczenie dotyczą:

a) działalności, do której stosuje się art. 129 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

b) elementu wartości celnej zgodnie z art. 71 kodeksu.

Artykuł  134

Transakcje pomiędzy osobami powiązanymi

(art. 70 ust. 3 lit. d) kodeksu)

1. W przypadku gdy kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani okoliczności związane ze sprzedażą są badane, w razie potrzeby, aby ustalić, czy powiązanie to nie wpłynęło na cenę; zgłaszającemu umożliwia się przedłożenie dodatkowych szczegółowych informacji, które mogą być niezbędne do zbadania tych okoliczności.

2. Wartość towarów należy jednak ustalać zgodnie z art. 70 ust. 1 kodeksu, jeśli zgłaszający wykaże, że zadeklarowana wartość transakcyjna jest bardzo zbliżona do jednej z następujących wartości testowych, określonych w tym samym lub w zbliżonym okresie:

a) wartości transakcyjnej, przy sprzedaży kupującemu, niepowiązanemu w żadnym konkretny przypadku ze sprzedającym, towarów identycznych lub podobnych w celu ich wywozu na obszar celny Unii;

b) wartości celnej towarów identycznych lub podobnych ustalonej zgodnie z art. 74 ust. 2 lit. c) kodeksu;

c) wartości celnej towarów identycznych lub podobnych ustalonej zgodnie z art. 74 ust. 2 lit. d) kodeksu.

3. Ustalając wartość towarów identycznych lub podobnych, o których mowa w ust. 2, należy uwzględnić następujące elementy:

a) wykazane różnice w poziomach handlu;

b) różnice ilościowe;

c) elementy wymienione w art. 71 ust. 1 kodeksu;

d) koszty poniesione przez sprzedającego przy sprzedażach, w których on i kupujący nie są powiązani, a koszty te nie są ponoszone przez sprzedającego w sprzedażach pomiędzy osobami powiązanymi.

4. Wymienione w ust. 2 wartości testowe stosuje się na wniosek zgłaszającego. Nie zastępują one zadeklarowanej wartości transakcyjnej.

Artykuł  135

Towary i usługi wykorzystane do produkcji przywożonych towarów

(art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu)

1. Jeśli kupujący dostarcza sprzedającemu jakiekolwiek towary lub usługi wymienione w art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu, uznaje się, że wartość tych towarów i usług jest równa ich cenie zakupu. Cena zakupu obejmuje wszystkie płatności, których musi dokonać kupujący towary lub usługi wymienione w art. 71 ust. 1 lit. b) w celu ich nabycia.

W przypadku gdy te towary lub usługi zostały wyprodukowane przez kupującego lub osobę z nim powiązaną za ich wartość uważa się koszt ich produkcji.

2. Jeśli wartości towarów i usług wymienionych w art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu nie można ustalić w sposób zgodny z ust. 1, jest ona ustalana na podstawie innych obiektywnych i wymiernych danych.

3. Jeśli towary wymienione w art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu były użytkowane przez kupującego przed ich dostarczeniem, ich wartość koryguje się, aby uwzględnić obniżenie ich wartości.

4. Wartość usług, o których mowa w art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu obejmuje koszty zakończonych niepowodzeniem prac rozwojowych, o ile poniesiono je na projekty lub zamówienia dotyczące przywożonych towarów.

5. Do celów art. 71 ust. 1 lit. b) ppkt (iv) kodeksu koszty badań i wstępnych szkiców projektowych nie są włączane do wartości celnej.

6. Wartość dostarczonych towarów i usług określona zgodnie z ust. 1-5 jest przydzielana w odpowiedniej proporcji do przywożonych towarów.

Artykuł  136

Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne

(art. 71 ust. 1 lit. c) kodeksu)

1. Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dotyczą przywożonych towarów, gdy - w szczególności - prawa przenoszone na podstawie umowy licencyjnej są odzwierciedlone w tych towarach. Metoda obliczania kwoty honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych nie ma decydującego znaczenia w tej kwestii.

2. Jeżeli sposób obliczania kwoty honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych uwzględnia cenę przywożonego towaru, to przyjmuje się, o ile nie zaprzeczają temu dowody, że płatność tych honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych dotyczy towarów, dla których ma być ustalona wartość celna.

3. Jeżeli honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne odnoszą się w części do towarów, dla których jest ustalana wartość celna, i w części do innych składników lub części składowych dołączonych do towarów po ich przywozie albo do świadczeń lub usług dokonanych po przywozie, należy dokonać odpowiedniej korekty.

4. Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne uznaje się za płatności stanowiące warunek sprzedaży przywożonych towarów, jeżeli został spełniony którykolwiek z następujących warunków:

a) sprzedający lub osoba powiązana ze sprzedającym domaga się od kupującego dokonania takiej płatności;

b) kupujący dokonuje płatności w celu zaspokojenia zobowiązania sprzedającego, zgodnie z zobowiązaniami umownymi;

c) towary nie mogą być sprzedane kupującemu ani zakupione przez kupującego bez płatności tych honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych na rzecz licencjodawcy.

5. Kraj, w którym odbiorca honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych ma siedzibę, nie stanowi istotnej okoliczności.

Artykuł  137

Miejsce wprowadzenia towarów na obszar celny Unii

(art. 71 ust. 1 lit. e) kodeksu)

1. Do celów art. 71 ust. 1 lit. e) kodeksu za miejsce wprowadzenia na obszar celny Unii uważa się:

a) dla towarów przewożonych drogą morską - port, do którego towary te docierają w pierwszej kolejności na obszar celny Unii;

b) dla towarów przewożonych drogą morską do jednego z francuskich departamentów zamorskich stanowiących część obszaru celnego Unii, a następnie przewożonych bezpośrednio do innej części obszaru celnego Unii, lub odwrotnie - port, do którego towary te docierają w pierwszej kolejności na obszar celny Unii, pod warunkiem że zostały tam wyładowane lub przeładowane;

c) dla towarów przewożonych drogą morską, a następnie, bez przeładunku, wodną drogą śródlądową - pierwszy port, w którym jest możliwy jest wyładunek;

d) dla towarów przewożonych koleją, wodną drogą śródlądową lub transportem drogowym - miejsce, w którym zlokalizowany jest urząd celny wprowadzenia;

e) dla towarów przewożonych w inny sposób - miejsce przekroczenia granicy obszaru celnego Unii.

2. Do celów art. 71 ust. 1 lit. e) kodeksu, jeśli towary są wprowadzane na obszar celny Unii, a następnie przewożone do miejsca przeznaczenia znajdującego się w innej części tego obszaru przez terytoria znajdujące się poza obszarem celnym Unii, za miejsce wprowadzenia na obszar celny Unii uważa się miejsce, w którym towary zostały po raz pierwszy wprowadzone na ten obszar celny, pod warunkiem że towary są przewożone przez te terytoria bezpośrednio do miejsca przeznaczenia, zwykłą drogą.

3. Przepisy ust. 2 mają również zastosowanie w przypadku, gdy towary zostały wyładowane, przeładowane lub czasowo unieruchomione na terytoriach nienależących do obszaru celnego Unii z przyczyn związanych wyłącznie z ich przewozem.

4. Jeśli warunki określone w ust. 1 lit. b), ust. 2 i 3 nie są spełnione, za miejsce wprowadzenia na obszar celny Unii uważa się:

a) dla towarów przewożonych drogą morską - port wyładunku;

b) 95  dla towarów przewożonych inną gałęzią transportu - miejsce określone w ust. 1 lit. c), d) lub e), znajdujące się w części obszaru celnego Unii stanowiącej miejsce przeznaczenia towarów.

Artykuł  138

Koszty transportu

(art. 71 ust. 1 lit. e) kodeksu)

1. 96  Jeżeli towary są przewożone tą samą gałęzią transportu do punktu znajdującego się poza miejscem wprowadzenia na obszar celny Unii, koszty transportu zostają oszacowane proporcjonalnie do odległości przebytej do miejsca wprowadzenia na obszar celny Unii zgodnie z art. 137 niniejszego rozporządzenia, chyba że przedłożone organom celnym dowody wykazują koszty, które zostałyby poniesione na mocy standardowej taryfy stawek frachtowych w związku z transportem towarów do miejsca wprowadzenia na obszar celny Unii.

2. Koszty transportu lotniczego, w tym koszty ekspresowej dostawy lotniczej, wliczane do wartości celnej towarów są określane zgodnie z załącznikiem 23-01.

3. Jeżeli transport dokonany został bezpłatnie lub na koszt kupującego, to koszty transportu wliczane do wartości celnej towarów są obliczane według taryfy stawek frachtowych zwyczajowo stosowanej dla tych samych środków transportu.

Artykuł  139

Opłaty pobierane od przesyłek pocztowych

(art. 70 ust. 1 kodeksu)

Opłaty pocztowe, którym podlegają towary przesyłane pocztą do miejsca przeznaczenia, są włączane do wartości celnej tych towarów, z wyjątkiem ewentualnej dodatkowej opłaty pocztowej pobieranej na obszarze celnym Unii.

Artykuł  140

Odrzucenie zadeklarowanych wartości transakcyjnych

(art. 70 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku gdy organy celne mają uzasadnione wątpliwości, że zadeklarowana wartość transakcyjna stanowi całkowitą faktycznie zapłaconą lub należną kwotę, o której mowa w art. 70 ust. 1 kodeksu, mogą one wezwać zgłaszającego do przedstawienia dodatkowych informacji.

2. Jeśli ich wątpliwości nie zostaną rozwiane, organy celne mogą zdecydować, że wartość towarów nie może być ustalona zgodnie z art. 70 ust. 1 kodeksu.

Artykuł  141

Wartość celna towarów identycznych lub podobnych

(art. 74 ust. 2 lit. a) i b) kodeksu)

1. Do ustalania wartości celnej przywożonych towarów zgodnie z art. 74 ust. 2 lit. a) lub b) kodeksu wykorzystuje się wartość transakcyjną identycznych lub podobnych towarów sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i zasadniczo w takich samych ilościach, co towary, dla których określana jest wartość celna.

Jeśli nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, wartość celną określa się na podstawie wartości transakcyjnej identycznych lub podobnych towarów sprzedawanych na innym poziomie handlu lub w innych ilościach. Taką wartość transakcyjną należy skorygować w celu uwzględnienia różnic wynikających z poziomu handlu lub ilości.

2. Należy dokonać korekty w celu uwzględnienia znaczących różnic w kosztach i opłatach między przywożonymi towarami a towarami identycznymi lub podobnymi, wynikających z różnic w odległościach i rodzajach transportu.

3. Jeżeli stwierdzono istnienie dwóch lub większej liczby wartości transakcyjnych towarów identycznych lub podobnych, dla ustalenia wartości celnej przywożonych towarów przyjmuje się najniższą z tych wartości.

4. Określenia "towary identyczne" i "towary podobne", w zależności od przypadku, nie obejmują towarów, które zawierają lub odzwierciedlają prace technicznoinżynieryjne, rozwojowe, artystyczne, projektowe oraz plany lub szkice, w stosunku do których nie dokonano korekty na mocy art. 71 ust. 1 lit. b) ppkt (iv) kodeksu, ponieważ prace te zostały przeprowadzone w Unii.

5. Wartość transakcyjna towarów wyprodukowanych przez inną osobę jest brana pod uwagę tylko wtedy, gdy nie można uzyskać wartości transakcyjnej dla identycznych lub podobnych towarów wytworzonych przez osobę będącą producentem towarów, których wartość celna ma zostać określona.

Artykuł  142

Metoda dedukcyjna

(art. 74 ust. 2 lit. c) kodeksu)

1. Cena jednostkowa wykorzystywana do określenia wartości celnej zgodnie z art. 74 ust. 2 lit. c) kodeksu jest to cena, po której przywożone towary bądź przywożone identyczne lub podobne towary są sprzedawane w Unii - w takim samym stanie, w jakim zostały przywiezione - w tym samym lub przybliżonym czasie, co czas przywozu towarów, których wartość celna ma zostać określona.

2. W przypadku braku ceny jednostkowej, o której mowa w ust. 1, wykorzystuje się cenę jednostkową będącą ceną, po której przywożone towary bądź przywożone identyczne lub podobne towary są sprzedawane - w takim samym stanie, w jakim zostały przywiezione - na obszarze celnym Unii możliwie szybko od dnia przywozu towarów, których wartość celna ma zostać określona, lecz nie później niż w ciągu 90 dni od dnia przywozu.

3. W przypadku braku ceny jednostkowej, o której mowa w ust. 1 i 2, na wniosek zgłaszającego wykorzystuje się cenę jednostkową, po której przywożone towary są sprzedawane na obszarze celnym Unii po dalszej obróbce lub przetworzeniu, z uwzględnieniem wartości dodanej w wyniku takiej obróbki lub takiego przetworzenia.

4. Następujące sprzedaże nie są uwzględniane do celów ustalenia wartości celnej zgodnie z art. 74 ust. 2 lit. c) kodeksu:

a) sprzedaż towarów na poziomie handlu innym niż pierwszy poziom handlu po przywozie;

b) sprzedaż osobom powiązanym;

c) sprzedaż osobom, które dostarczają bezpośrednio lub pośrednio, bezpłatnie lub po obniżonej cenie, towary lub usługi wymienione w art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu do użytku związanego z produkcją i sprzedażą przywożonych towarów w celu wywozu;

d) sprzedaż w ilościach, które nie są wystarczające do określenia ceny jednostkowej.

5. Przy ustalaniu wartości celnej należy odliczyć od ceny jednostkowej określonej zgodnie z ust. 1-4:

a) zwyczajowo płacone lub uzgodnione marże albo zwyczajowo doliczane kwoty zysku i kosztów ogólnych (w tym bezpośrednie i pośrednie koszty wprowadzania na rynek danych towarów) związane ze sprzedażą na obszarze celnym Unii przywożonych towarów tego samego gatunku i rodzaju, które są towarami z danej grupy lub asortymentu towarów wytwarzane przez określoną branżę przemysłową;

b) zwykłe koszty transportu i ubezpieczenia oraz związane z nimi koszty ponoszone na obszarze celnym Unii;

c) należności celne przywozowe lub inne opłaty należne na obszarze celnym Unii z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów.

6. 97  Wartość celna niektórych łatwo psujących się towarów, o których mowa w załączniku 23-02, przywożonych do konsygnacji może być ustalana bezpośrednio, zgodnie z przepisami art. 74 ust. 2 lit. c) kodeksu. W tym celu państwa członkowskie powiadamiają Komisję o cenach jednostkowych, a Komisja rozpowszechnia te informacje poprzez TARIC zgodnie z przepisami art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 ⁹⁸ .

Takie ceny jednostkowe mogą być wykorzystywane do określenia wartości celnej przywożonych towarów przez okres 14 dni. Dniem tygodnia, w którym rozpoczyna się każdy z okresów, jest piątek.

Ceny jednostkowe są określane i podawane do wiadomości Komisji w następujący sposób:

a) po dokonaniu odliczeń przewidzianych w ust. 5, państwa członkowskie informują Komisję o cenie jednostkowej za 100 kg masy netto dla każdej kategorii towarów. W odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 5 lit. b), państwa członkowskie mogą ustalić ryczałtowe kwoty, o których powiadamiają Komisję;

b) okresem odniesienia przy określaniu cen jednostkowych jest 14-dniowy okres, którego koniec przypada w czwartek w tygodniu poprzedzającym tydzień, w którym mają zostać ustalone nowe ceny jednostkowe;

c) Państwa członkowskie zgłaszają Komisji ceny jednostkowe w euro nie później niż do godziny 12.00 w poniedziałek w tygodniu, w którym mają one być rozpowszechnione przez Komisję. Jeżeli dzień ten jest dniem wolnym od pracy, powiadomienia dokonuje się w bezpośrednio poprzedzający go dzień roboczy. Ceny jednostkowe mają zastosowanie, jedynie jeśli wiadomość o ich zgłoszeniu jest rozpowszechniona przez Komisję.

Artykuł  143

Metoda wartości kalkulowanej

(art. 74 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1. Stosując art. 74 ust. 2 lit. d) kodeksu, organy celne nie mogą żądać od osoby niemającej siedziby na obszarze celnym Unii przedłożenia do zbadania czy też udostępnienia jakichkolwiek danych księgowych lub innych informacji w celu ustalenia wartości celnej.

2. 99  Koszty lub wartość materiałów i wytworzenia, o których mowa w art. 74 ust. 2 lit. d) ppkt (i) kodeksu, obejmują koszty elementów określonych w art. 71 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i (iii) kodeksu. Obejmują one także określoną w odpowiednich proporcjach wartość produktów lub usług wymienionych w art. 71 ust. 1 lit. b) kodeksu, dostarczonych bezpośrednio lub pośrednio przez kupującego do użytku związanego z produkcją towarów, których wartość ma zostać określona. Wartość prac określonych w art. 71 ust. 1 lit. b) ppkt (iv) kodeksu, które zostały wykonane w Unii, włączana jest tylko w takiej części, w jakiej prace te zostały wykonane na koszt producenta.

3. Koszt produkcji obejmuje wszystkie wydatki poniesione na stworzenie, uzupełnienie lub znaczące udoskonalenie dóbr ekonomicznych. Obejmuje on również koszty określone w art. 71 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) i (iii) kodeksu.

4. Koszty ogólne, o których mowa w art. 74 ust. 2 lit. d) ppkt (ii) kodeksu, obejmują koszty bezpośrednie i pośrednie produkcji oraz sprzedaży towarów przeznaczonych do wywozu, które nie są objęte przepisami art. 74 ust. 2 lit. d) ppkt (i) kodeksu.

Artykuł  144

Metoda tzw. ostatniej szansy

(art. 74 ust. 3 kodeksu)

1. Przy ustalaniu wartości celnej zgodnie z art. 74 ust. 3 kodeksu dopuszczalna jest rozsądna elastyczność w stosowaniu metod określonych w art. 70 i art. 74 ust. 2 kodeksu. Ustalona w ten sposób wartość powinna opierać się w możliwie największym stopniu na wcześniej ustalonych wartościach celnych.

2. Jeżeli wartość celna nie może zostać ustalona zgodnie z ust. 1, stosuje się inne odpowiednie metody. W takim przypadku wartości celnej nie ustala się na podstawie którejkolwiek z następujących wartości lub metod:

a) ceny sprzedaży na obszarze celnym Unii towarów wyprodukowanych na tym obszarze;

b) systemu polegającego na przyjęciu na potrzeby ustalenia wartości celnej wyższej z dwóch alternatywnych wartości;

c) ceny towarów na rynku wewnętrznym kraju wywozu;

d) kosztów produkcji innych niż wartość kalkulowana, która została ustalona dla towarów identycznych lub podobnych na podstawie art. 74 ust. 2 lit. d) kodeksu;

e) cen w wywozie do kraju trzeciego;

f) minimalnych wartości celnych;

g) arbitralnych lub fikcyjnych wartości.

Artykuł  145

Załączane do zgłoszenia celnego dokumenty dotyczące wartości celnej

(art. 163 ust. 1 kodeksu)

Wymaganym dokumentem załączanym do zgłoszenia celnego jest faktura, która dotyczy zadeklarowanej wartości transakcyjnej.

Artykuł  146

Przeliczanie waluty w celu ustalenia wartości celnej

(art. 53 ust. 1 lit. a) kodeksu)

1. Zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. a) kodeksu do przeliczania waluty w celu ustalenia wartości celnej stosuje się następujące kursy wymiany walut:

a) kurs wymiany walut publikowany przez Europejski Bank Centralny - w przypadku państw członkowskich, których walutą jest euro;

b) kurs wymiany walut publikowany przez właściwy organ krajowy lub prywatny bank, gdy organ krajowy wyznaczył do celów jego publikacji prywatny bank - w przypadku państw członkowskich, których walutą nie jest euro.

2. 100  Kurs wymiany walut, który należy stosować zgodnie z ust. 1, jest kursem opublikowanym w przedostatnią środę każdego miesiąca.

W przypadku braku kursu wymiany walut opublikowanego w tym dniu stosuje się ostatni opublikowany kurs.

3. Kurs wymiany walut obowiązuje przez okres jednego miesiąca, począwszy od pierwszego dnia następnego miesiąca.

4. 101  W przypadku braku opublikowanego kursu, o którym mowa w ust. 1 i 2, kurs wykorzystywany do celów art. 53 ust. 1 lit. a) kodeksu jest określany przez dane państwo członkowskie. Kurs ten musi odzwierciedlać tak ściśle jak to możliwe wartość waluty tego państwa członkowskiego.

TYTUŁ  III

DŁUG CELNY I ZABEZPIECZENIA

ROZDZIAŁ  1

Zabezpieczenie potencjalnego lub istniejącego długu celnego

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  147

Systemy teleinformatyczne związane z zabezpieczeniami

(art. 16 kodeksu)

Na potrzeby wymiany i przechowywania informacji dotyczących zabezpieczeń, które mogą zostać wykorzystane w więcej niż jednym państwie członkowskim, stosuje się system teleinformatyczny ustanowiony w tym celu zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu.

Ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się od dnia wdrożenia systemu zarządzania zabezpieczeniami w ramach UKC (UCC GUM), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

Artykuł  148

Pojedyncze zabezpieczenie potencjalnego długu celnego

(art. 90 ust. 1 akapit drugi kodeksu)

1. Jeżeli złożenie zabezpieczenia jest obowiązkowe, wysokość obejmującego jedną transakcję zabezpieczenia (zabezpieczenia pojedynczego) potencjalnego długu celnego powinna pokrywać kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającą mogącemu powstać długowi celnemu, obliczoną na podstawie najwyższych stawek celnych mających zastosowanie do towarów tego samego rodzaju.

2. W przypadku gdy wymagane jest, aby zabezpieczenie pojedyncze obejmowało inne opłaty należne w związku z przywozem lub wywozem towarów, ich kwotę oblicza się na podstawie najwyższych stawek mających zastosowanie do towarów tego samego rodzaju w państwie członkowskim, w którym dane towary zostają objęte procedurą celną lub są czasowo składowane.

Artykuł  149

Zabezpieczenie nieobowiązkowe

(art. 91 kodeksu)

Jeśli organy celne zdecydują się wymagać zabezpieczenia w przypadkach, gdy jego złożenie nie jest obowiązkowe, zastosowanie mają przepisy art. od 150 do 158 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  150

Zabezpieczenie w formie depozytu w gotówce

(art. 92 ust. 1 lit. a) kodeksu)

Jeśli wymagane jest zabezpieczenie w związku z procedurami specjalnymi lub czasowym składowaniem i zabezpieczenie to składa się jako zabezpieczenie pojedyncze w formie depozytu w gotówce, zabezpieczenie takie należy złożyć organom celnym państwa członkowskiego, w którym towary zostają objęte taką procedurą lub są czasowo składowane.

Jeżeli procedura specjalna inna niż procedura końcowego przeznaczenia została zamknięta albo prawidłowo został zakończony dozór celny towarów objętych procedurą końcowego przeznaczenia lub czasowo składowanych, to zabezpieczenie jest zwracane przez urząd celny państwa członkowskiego, w którym je złożono.

Artykuł  151

Zabezpieczenie w formie zobowiązania gwaranta

(art. 92 ust. 1 lit. b) i art. 94 kodeksu)

1. Zobowiązanie złożone przez gwaranta wymaga uznania przez urząd celny, w którym składane jest zabezpieczenie (urząd celny zabezpieczenia), który powiadamia o swojej decyzji osobę, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia.

2. Urząd celny zabezpieczenia może w każdej chwili cofnąć decyzję uznającą zobowiązanie złożone przez gwaranta. Urząd celny zabezpieczenia powiadamia o takim cofnięciu gwaranta i osobę, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia.

3. Gwarant może w każdej chwili odwołać swoje zobowiązanie. Gwarant powiadamia o takim odwołaniu urząd celny zabezpieczenia.

4. Odwołanie zobowiązania gwaranta nie dotyczy towarów, które w chwili, gdy odwołanie stało się skuteczne, zostały już objęte procedurą celną lub czasowym składowaniem i nadal pozostają nimi objęte na mocy tego odwołanego zobowiązania.

5. Zabezpieczenie pojedyncze w formie zobowiązania składane jest zgodnie z wzorem określonym w załączniku 32-01.

6. Zabezpieczenie generalne w formie zobowiązania składane jest zgodnie z wzorem określonym w załączniku 32-03.

7. 102  Nie naruszając przepisów ust. 5 i 6 oraz art. 160, każde państwo członkowskie może zezwolić, zgodnie z prawem krajowym, aby zobowiązanie gwaranta było składane w innej formie niż określono w załącznikach 32-01, 32-02 i 32- 03, pod warunkiem że będzie ono miało taki sam skutek prawny.

Artykuł  152

Pojedyncze zabezpieczenie składane w formie zobowiązania gwaranta

(art. 89 i art. 92 ust. 1 lit. b) kodeksu)

1. W przypadku gdy zabezpieczenie pojedyncze jest składane w formie zobowiązania gwaranta, urząd celny zabezpieczenia przechowuje dowód potwierdzający to zobowiązanie przez okres ważności zabezpieczenia.

2. W przypadku gdy zabezpieczenie pojedyncze jest składane w formie zobowiązania gwaranta, osoba uprawniona do korzystania z procedury nie może zmienić kodu dostępu przypisanego do numeru referencyjnego zabezpieczenia.

Artykuł  153

Wzajemna pomoc pomiędzy organami celnymi

(art. 92 ust. 1 lit. c) kodeksu)

W przypadku powstania długu celnego w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, które przyjęło zabezpieczenie w jednej z form określonych w art. 83 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, gdy zabezpieczenie to może zostać wykorzystane w więcej niż jednym państwie członkowskim, państwo członkowskie, które przyjęło zabezpieczenie, przekazuje do państwa członkowskiego miejsca powstania długu celnego - na wniosek tego drugiego państwa, wystosowany przed upływem terminu płatności - kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych, nieprzekraczającą wysokości przyjętego zabezpieczenia ani nieuiszczonych należności.

Przekazanie kwoty następuje w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku.

Artykuł  154

Numer referencyjny zabezpieczenia i kod dostępu

(art. 89 ust. 2 kodeksu)

1. Jeśli zabezpieczenie pojedyncze może zostać wykorzystane w więcej niż jednym państwie członkowskim, urząd celny zabezpieczenia przekazuje następujące informacje osobie, która złożyła zabezpieczenie, lub gwarantowi, w przypadku gdy zabezpieczenie jest składane w formie karnetów:

a) numer referencyjny zabezpieczenia;

b) kod dostępu przypisany do numeru referencyjnego zabezpieczenia.

2. Jeśli zabezpieczenie generalne może zostać wykorzystane w więcej niż jednym państwie członkowskim, urząd celny zabezpieczenia przekazuje następujące informacje osobie, która złożyła zabezpieczenie:

a) numer referencyjny zabezpieczenia dla każdej części kwoty referencyjnej, która jest monitorowana zgodnie z art. 157 niniejszego rozporządzenia;

b) kod dostępu przypisany do numeru referencyjnego zabezpieczenia.

Na wniosek osoby, która złożyła zabezpieczenie, urząd celny zabezpieczenia przypisuje do zabezpieczenia dodatkowy kod dostępu lub większą liczbę takich kodów, do użytku tej osoby lub jej przedstawicieli.

3. Organ celny sprawdza istnienie i ważność zabezpieczenia za każdym razem, gdy jakakolwiek osoba podaje mu numer referencyjny zabezpieczenia.

Sekcja  2

Zabezpieczenie generalne

Artykuł  155

Kwota referencyjna

(art. 90 kodeksu)

1. O ile nie przewidziano inaczej w art. 158 niniejszego rozporządzenia, wysokość zabezpieczenia generalnego jest równa kwocie referencyjnej ustalonej przez urząd celny zabezpieczenia zgodnie z art. 90 kodeksu.

2. Jeżeli złożone ma być zabezpieczenie generalne dla należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych opłat, których kwotę można dokładnie ustalić w chwili, gdy wymagane jest złożenie zabezpieczenia, część kwoty referencyjnej obejmująca te należności i opłaty odpowiada kwocie należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych wymaganych opłat.

3. Jeżeli złożone ma być zabezpieczenie generalne dla należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych opłat, których kwota nie może zostać dokładnie ustalona w chwili, gdy wymagane jest złożenie zabezpieczenia, albo których kwota zmienia się z upływem czasu, część kwoty referencyjnej obejmująca te należności i opłaty ustala się w następujący sposób:

a) w przypadku części obejmującej już powstałe należności celne przywozowe i wywozowe oraz inne opłaty kwota referencyjna odpowiada kwocie należności przywozowych lub wywozowych i innych wymaganych opłat;

b) w przypadku części obejmującej mogące powstać należności celne przywozowe lub wywozowe oraz inne opłaty kwota referencyjna odpowiada kwocie należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych opłat, które mogą być wymagane w związku z każdym zgłoszeniem celnym lub każdą deklaracją do czasowego składowania, w odniesieniu do którego lub której złożono zabezpieczenie, w okresie pomiędzy objęciem towarów odpowiednią procedurą celną lub czasowym składowaniem a chwilą zamknięcia tej procedury lub zakończenia dozoru celnego towarów objętych procedurą końcowego przeznaczenia lub zakończenia czasowego składowania.

Do celów stosowania lit. b) należy uwzględnić najwyższe stawki celne przywozowe lub wywozowe mające zastosowanie do towarów tego samego rodzaju i najwyższe stawki innych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów tego samego rodzaju w państwie członkowskim, w którym mieści się urząd celny zabezpieczenia.

Jeśli urząd celny zabezpieczenia nie dysponuje informacjami niezbędnymi do określenia części kwoty referencyjnej w sposób opisany w akapicie pierwszym, kwotę tę ustala się w wysokości 10 000 EUR dla każdego zgłoszenia lub deklaracji.

4. Urząd celny zabezpieczenia ustala kwotę referencyjną we współpracy z osobą, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia. Ustalając część kwoty referencyjnej zgodnie z ust. 3, urząd celny zabezpieczenia określa tę kwotę na podstawie informacji o towarach objętych odpowiednimi procedurami celnymi lub czasowo składowanych w ciągu ostatnich 12 miesięcy i szacowanej wielkości zamierzonych operacji, zgodnie, między innymi, z dokumentacją handlową i księgami rachunkowymi osoby, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia.

5. Urząd celny zabezpieczenia dokonuje weryfikacji kwoty referencyjnej z własnej inicjatywy lub na wniosek osoby, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia, i koryguje ją w taki sposób, aby była zgodna z przepisami niniejszego artykułu i art. 90 kodeksu.

Artykuł  156

Monitorowanie kwoty referencyjnej przez osobę, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia

(art. 89 kodeksu)

Osoba, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia, zapewnia, aby kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych oraz innych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów - gdy mają one być objęte zabezpieczeniem - które są wymagane lub mogą stać się wymagane, nie przekroczyła kwoty referencyjnej.

Osoba ta informuje urząd celny zabezpieczenia, jeżeli wysokość kwoty referencyjnej przestaje być wystarczająca do pokrycia jej operacji.

Artykuł  157

Monitorowanie kwoty referencyjnej przez organy celne

(art. 89 ust. 6 kodeksu)

1. Monitorowanie części kwoty referencyjnej obejmującej kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych oraz innych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów, które będą wymagane w odniesieniu do towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu, jest zapewniane w odniesieniu do każdego zgłoszenia celnego w chwili objęcia towarów tą procedurą. W przypadku gdy zgłoszenia celne do dopuszczenia do obrotu są składane zgodnie z pozwoleniem, o którym mowa w art. 166 ust. 2 lub art. 182 kodeksu, monitorowanie odpowiedniej części kwoty referencyjnej jest zapewniane na podstawie zgłoszeń uzupełniających lub, w stosownych przypadkach, na podstawie danych wpisanych w ewidencji.

2. Monitorowanie części kwoty referencyjnej obejmującej kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych oraz innych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów, które mogą stać się wymagane w odniesieniu do towarów objętych procedurą tranzytu unijnego, jest zapewniane poprzez system teleinformatyczny, o którym mowa w art. 273 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do każdego zgłoszenia celnego w chwili objęcia towarów tą procedurą. Monitorowanie to nie dotyczy towarów objętych procedurą tranzytu unijnego z zastosowaniem uproszczenia, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu, gdy zgłoszenie celne nie jest przetwarzane w systemie teleinformatycznym wspomnianym w art. 273 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

3. Monitorowanie części kwoty referencyjnej, która obejmuje kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych oraz innych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów - gdy mają one być objęte zabezpieczeniem - które powstaną lub mogą powstać w przypadkach innych niż te, o których mowa w ust. 1 i 2, jest zapewniane w drodze regularnego i odpowiedniego audytu.

Artykuł  158  ¹⁰³

Wysokość zabezpieczenia generalnego

(art. 95 ust. 2 i 3 kodeksu)

1. Na warunkach określonych w art. 84 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 wysokość zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 95 ust. 2 kodeksu, jest obniżana do 50 %, 30 % lub 0 % części kwoty referencyjnej określonej zgodnie z art. 155 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia.

2. Wysokość zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 95 ust. 3 kodeksu, jest obniżana do 30 % części kwoty referencyjnej określonej zgodnie z art. 155 ust. 2 i art. 155 ust. 3 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Sekcja  3

Przepisy dotyczące procedury tranzytu unijnego i procedury przewidzianej konwencją TIR i konwencją ATA

Podsekcja  1

Tranzyt unijny

Artykuł  159  ¹⁰⁴  

Obliczenia do celów wspólnej procedury tranzytowej

(art. 89 ust. 2 kodeksu)

Do celów obliczeń, o których mowa w art. 148 i w art. 155 ust. 3 lit. b) akapit drugi niniejszego rozporządzenia, towary unijne przewożone zgodnie z Konwencją o wspólnej procedurze tranzytowej ¹⁰⁵  traktowane są jak towary nieunijne.

Artykuł  160

Zabezpieczenie pojedyncze w formie karnetów

(art. 92 ust. 1 lit. b) kodeksu)

1. W kontekście procedury tranzytu unijnego zabezpieczenie pojedyncze w formie zobowiązania gwaranta może zostać złożone przez gwaranta także w postaci karnetów zabezpieczenia pojedynczego wydanych osobom, które zamierzają być osobami uprawnionymi do korzystania z procedury.

Dowód potwierdzający to zobowiązanie jest wystawiany zgodnie ze wzorem określonym w załączniku 32-02, a karnety zgodnie ze wzorem określonym w załączniku 32-06.

Każdy karnet pokrywa kwotę 10 000 EUR, za którą odpowiada gwarant.

Karnet jest ważny przez okres jednego roku od daty jego wystawienia.

2. Gwarant dostarcza do urzędu celnego zabezpieczenia wszelkie wymagane informacje dotyczące karnetów zabezpieczenia pojedynczego, które wystawił.

3. Gwarant przekazuje osobie zamierzającej być osobą uprawnioną do korzystania z procedury następujące informacje w odniesieniu do każdego karnetu:

a) numer referencyjny zabezpieczenia;

b) kod dostępu przypisany do numeru referencyjnego zabezpieczenia.

Osoba zamierzająca być osobą uprawnioną do korzystania z procedury nie może zmienić kodu dostępu.

4. Osoba zamierzająca być osobą uprawnioną do korzystania z procedury przedstawia w urzędzie celnym wyjścia karnety w liczbie odpowiadającej wielokrotności kwoty 10 000 EUR wymaganej dla pokrycia sumy kwot, o których mowa w art. 148 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  161  ¹⁰⁶

Cofnięcie lub odwołanie zobowiązania złożonego w przypadku zabezpieczenia pojedynczego w formie karnetów

(art. 92 ust. 1 lit. b) i art. 94 kodeksu)

Organ celny właściwy dla urzędu celnego zabezpieczenia wprowadza do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 273 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, informację o cofnięciu lub odwołaniu zobowiązania złożonego w przypadku zabezpieczenia pojedynczego w formie karnetów wraz z datą jego wejścia w życie.

Od dnia, w którym cofnięcie lub odwołanie staje się skuteczne, wcześniej wystawione karnety zabezpieczenia pojedynczego nie mogą już być wykorzystywane do objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego.

Artykuł  162

Zabezpieczenie generalne

(art. 89 ust. 5 i art. 95 kodeksu)

1. W kontekście procedury tranzytu unijnego zabezpieczenie generalne może być złożone wyłącznie w formie zobowiązania gwaranta.

2. Urząd celny zabezpieczenia przechowuje dowód potwierdzający to zobowiązanie przez okres ważności zabezpieczenia.

3. Osoba uprawniona do korzystania z procedury nie może zmienić kodu dostępu przypisanego do numeru referencyjnego zabezpieczenia.

Podsekcja  2

Procedury przewidziane konwencją TIR i konwencją ATA

Artykuł  163  ¹⁰⁷

Odpowiedzialność stowarzyszeń poręczających za operacje TIR

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

Do celów art. 8 ust. 3 i 4 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR, z jej późniejszymi zmianami (konwencja TIR), gdy operacja TIR przeprowadzana jest na obszarze celnym Unii, stowarzyszenie poręczające mające siedzibę na obszarze celnym Unii może stać się odpowiedzialne za zapłatę zabezpieczonej kwoty odnoszącej się do towarów, których dotyczy operacja TIR, do maksymalnej wysokości 100 000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej za każdy karnet TIR.

Artykuł  164  ¹⁰⁸

Powiadomienie stowarzyszeń poręczających o niezamknięciu procedury

(art. 226 ust. 3 lit. b) i c) i art. 227 ust. 2 lit. b) i c) kodeksu)

Ważne powiadomienie o niezamknięciu procedury zgodnie z konwencją TIR lub konwencją ATA, lub konwencją stambulską, wystosowane przez organy celne państwa członkowskiego do stowarzyszenia poręczającego stanowi jednocześnie powiadomienie każdego stowarzyszenia poręczającego innego państwa członkowskiego, które zostało uznane za odpowiedzialne za zapłatę kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych lub innych opłat.

ROZDZIAŁ  2

Pokrycie, zwrot i umorzenie kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych

Sekcja  1

Określanie kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, powiadamianie o długu celnym oraz księgowanie

Podsekcja  1

Artykuł  165

Wzajemna pomoc pomiędzy organami celnymi

(art. 101 ust. 1 i art. 102 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadku powstania długu celnego organy celne odpowiedzialne za odzyskanie kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu informują pozostałe zainteresowane organy celne o:

a) fakcie powstania długu celnego;

b) działaniach podjętych wobec dłużnika w celu odzyskania przedmiotowych kwot.

2. Państwa członkowskie udzielają sobie pomocy w odzyskaniu kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu.

3. Nie naruszając przepisów art. 87 ust. 4 kodeksu, jeśli organ celny państwa członkowskiego, w którym towary zostały objęte procedurą specjalną inną niż procedura tranzytu lub były czasowo składowane, uzyska - przed upływem terminu wskazanego w art. 80 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 - dowody potwierdzające, że zdarzenia, które doprowadziły do powstania lub domniemanego powstania długu celnego, miały miejsce w innym państwie członkowskim, jest zobowiązany przekazać niezwłocznie (a w każdym przypadku przed upływem wskazanego terminu) wszystkie dostępne informacje organowi celnemu właściwemu dla tego miejsca. Organ celny będący odbiorcą tych informacji potwierdza ich otrzymanie i powiadamia, czy jest właściwy w sprawie odzyskania długu. W przypadku braku odpowiedzi w terminie 90 dni organy przesyłające informacje niezwłocznie przystępują do działań mających na celu odzyskanie długu.

4. Nie naruszając przepisów art. 87 ust. 4 kodeksu, jeśli organ celny państwa członkowskiego, w którym stwierdzono powstanie długu celnego w odniesieniu do towarów, które nie zostały objęte procedurą celną ani czasowym składowaniem, uzyska - przed powiadomieniem o długu celnym - dowody potwierdzające, że zdarzenia, które doprowadziły do powstania lub domniemanego powstania długu celnego, miały miejsce w innym państwie członkowskim, jest zobowiązany przekazać niezwłocznie (a w każdym przypadku przed powiadomieniem o długu celnym) wszystkie dostępne informacje organowi celnemu właściwemu dla tego miejsca. Organ celny będący odbiorcą tych informacji potwierdza ich otrzymanie i powiadamia, czy jest właściwy w sprawie odzyskania długu. W przypadku braku odpowiedzi w terminie 90 dni organy przesyłające informacje niezwłocznie przystępują do działań mających na celu odzyskanie długu.

Artykuł  166

Koordynujący urząd celny na potrzeby karnetów ATA lub karnetów CPD

(art. 226 ust. 3 lit. c) kodeksu)

1. Organy celne wyznaczają koordynujący urząd celny odpowiedzialny za wszelkie działania związane z długami celnymi powstałymi wskutek niewywiązania się z obowiązków lub warunków dotyczących karnetów ATA lub karnetów CPD, zgodnie z art. 79 kodeksu.

2. Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o koordynującym urzędzie celnym i o jego numerze identyfikacyjnym. Komisja udostępnia te informacje na swojej stronie internetowej.

Artykuł  167

Odzyskanie innych opłat w ramach procedury tranzytu unijnego oraz tranzytu zgodnie z konwencją TIR

(art. 226 ust. 3 lit. a) i b) kodeksu)

1. Jeżeli organy celne, które powiadomiły o długu celnym oraz obowiązku zapłaty innych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów objętych procedurą tranzytu unijnego lub procedurą tranzytu zgodnie z konwencją TIR, uzyskały dowody dotyczące miejsca zdarzenia powodującego powstanie długu celnego i obowiązku zapłaty innych opłat, wspomniane organy celne zawieszają postępowanie w sprawie odzyskania i niezwłocznie przesyłają organom właściwym dla tego miejsca wszystkie niezbędne dokumenty, w tym uwierzytelnioną kopię dowodów. Organy wysyłające zwracają się jednocześnie do organów otrzymujących z wnioskiem o potwierdzenie, że te ostatnie są odpowiedzialne za odzyskanie innych opłat.

2. Organy otrzymujące potwierdzają otrzymanie powiadomienia i wskazują, czy są właściwe dla odzyskania innych opłat. W przypadku nieotrzymania odpowiedzi w terminie 28 dni organy wysyłające niezwłocznie wznawiają wszczęte postępowanie.

3. Wszelkie toczące się postępowania w sprawie odzyskania innych opłat wszczęte przez organy wysyłające zostają wstrzymane niezwłocznie po potwierdzeniu otrzymania powiadomienia przez organy otrzymujące i wskazaniu, że są one właściwe dla odzyskania innych opłat.

Po dostarczeniu przez organy otrzymujące dowodu odzyskania przez nie przedmiotowych kwot, organy wysyłające zwracają odzyskane już kwoty lub umarzają postępowanie w sprawie odzyskania.

Artykuł  168

Powiadomienie o odzyskaniu należności celnych i innych opłat w ramach procedury tranzytu unijnego oraz tranzytu zgodnie z konwencją TIR

(art. 226 ust. 3 lit. a) i b) kodeksu)

Jeżeli dług celny powstaje w odniesieniu do towarów objętych procedurą tranzytu unijnego lub procedurą tranzytu zgodnie z konwencją TIR, organy celne właściwe dla odzyskania informują urząd celny wyjścia o odzyskaniu należności celnych i innych opłat.

Artykuł  169

Odzyskanie innych opłat za towary objęte procedurą tranzytu zgodnie z konwencją ATA lub konwencją stambulską

(art. 226 ust. 3 lit. c) kodeksu)

1. Jeżeli organy celne, które powiadomiły o długu celnym oraz obowiązku zapłaty innych opłat za towary objęte procedurą tranzytu zgodnie z konwencją ATA lub konwencją stambulską, uzyskały dowody dotyczące miejsca zdarzenia powodującego powstanie długu celnego i obowiązku zapłaty innych opłat, wspomniane organy celne niezwłocznie przesyłają organom właściwym dla tego miejsca wszystkie niezbędne dokumenty, w tym uwierzytelnioną kopię dowodów. Organy wysyłające zwracają się jednocześnie do organów otrzymujących z wnioskiem o potwierdzenie, że te ostatnie są odpowiedzialne za odzyskanie innych opłat.

2. Organy otrzymujące potwierdzają otrzymanie powiadomienia i wskazują, czy są właściwe dla odzyskania innych opłat. Do tych celów organy otrzymujące stosują wzór zamknięcia określony w załączniku 33-05 wskazujący, że postępowanie w sprawie roszczenia zostało wszczęte wobec stowarzyszenia poręczającego w otrzymującym państwie członkowskim. W przypadku nieotrzymania odpowiedzi w terminie 90 dni organy wysyłające niezwłocznie wznawiają wszczęte postępowanie.

3. Jeżeli organy otrzymujące są właściwe, wszczynają w stosownych przypadkach po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, nowe postępowanie w celu odzyskania innych opłat i niezwłocznie powiadamiają o tym organy wysyłające.

Organy otrzymujące pobierają, jeżeli to konieczne, od stowarzyszenia poręczającego, z którym są one związane, kwoty należności celnych i innych opłat według stawek obowiązujących w państwie członkowskim, w którym organy te się znajdują.

4. Gdy tylko organy otrzymujące wskażą, że nie są one właściwe dla odzyskania innych opłat, organy wysyłające zwracają stowarzyszeniu poręczającemu, z którym są one związane, wszelkie kwoty, które zostały już ewentualnie zdeponowane lub wstępnie uiszczone.

5. Przekazanie postępowania następuje w terminie jednego roku od daty wygaśnięcia ważności karnetu, chyba że płatność stała się płatnością ostateczną na podstawie art. 7 ust. 2 lub 3 konwencji ATA lub art. 9 ust. 1 lit. b) i c) załącznika A do konwencji stambulskiej.

Artykuł  170

Odzyskanie innych opłat za towary objęte procedurą odprawy czasowej zgodnie z konwencją ATA lub konwencją stambulską

(art. 226 ust. 3 lit. c) kodeksu)

W przypadku odzyskiwania innych opłat za towary objęte procedurą odprawy czasowej zgodnie z konwencją ATA lub konwencją stambulską zastosowanie ma odpowiednio art. 169.

Podsekcja  2

Powiadomienie o długu celnym i zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę

Artykuł  171

Zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu zgodnie z procedurą przewidzianą w konwencji ATA i konwencji stambulskiej

(art. 98 kodeksu)

1. Jeżeli organy celne stwierdzą, że w stosunku do towarów objętych karnetem ATA powstał dług celny, zgłaszają niezwłocznie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenie o jego zapłatę. Koordynujący urząd celny dokonujący zgłoszenia, o którym mowa w art. 86 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, wysyła jednocześnie koordynującemu organowi celnemu, w którego jurysdykcji znajduje się urząd celny objęcia procedurą odprawy czasowej, notę informacyjną dotyczącą zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę. W tym celu wykorzystuje formularz przedstawiony w załączniku 33-03.

2. Do takiej noty informacyjnej dołącza się kopię odcinka, dla którego nie zamknięto procedury, chyba że koordynujący urząd celny nie jest w posiadaniu takiego odcinka. Nota może zostać użyta w każdym przypadku, gdy okaże się to konieczne.

3. Formularz naliczania należności, o którym mowa w art. 86 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, może zostać wysłany po zgłoszeniu roszczenia stowarzyszeniu poręczającemu, ale nie później niż w terminie trzech miesięcy, a w żadnym wypadku nie później niż sześć miesięcy od dnia, w którym organy celne wszczęły postępowanie w sprawie odzyskania. Formularz naliczania należności jest przedstawiony w załączniku 33-04.

Sekcja  2

Zwrot i umorzenie

Artykuł  172

Wniosek o zwrot lub umorzenie

(art. 22 ust. 1 kodeksu)

Wnioski o zwrot lub umorzenie składa osoba, która zapłaciła lub jest zobowiązana do zapłacenia kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, lub jakakolwiek osoba, która przejęła jej prawa i obowiązki.

Artykuł  173

Przedstawienie towarów jako warunek zwrotu lub umorzenia

(art. 116 ust. 1 kodeksu)

Warunkiem zwrotu lub umorzenia jest przedstawienie towarów. Jeżeli towary nie mogą zostać przedstawione organom celnym, organy celne właściwe do wydania decyzji przyznają zwrot lub umorzenie jedynie wówczas, gdy posiadają dowody na to, że przedmiotowe towary są towarami, w odniesieniu do których złożono wniosek o zwrot lub umorzenie.

Artykuł  174

Ograniczenia dotyczące przewozu towarów

(art. 116 ust. 1 kodeksu)

Nie naruszając art. 176 ust. 4 niniejszego rozporządzenia i do czasu wydania decyzji w sprawie wniosku o zwrot lub umorzenie nie można przewozić towarów, w odniesieniu do których wnioskuje się o zwrot lub umorzenie, w inne miejsce niż to, które zostało określone we wniosku, chyba że wnioskodawca uprzednio powiadomi organ celny określony w art. 92 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, który poinformuje o tym organ właściwy do wydania decyzji.

Artykuł  175

Wzajemna pomoc między organami celnymi

(art. 22 i art. 116 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli do celów zwrotu lub umorzenia konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji od organu celnego państwa członkowskiego innego niż to, w którym powiadomiono o długu celnym, lub gdy organ ten musi zbadać towary w celu upewnienia się, że warunki zwrotu lub umorzenia zostały spełnione, organ celny właściwy do wydania decyzji zwraca się o pomoc do organu celnego w państwie członkowskim, w którym znajdują się towary, określając charakter informacji, które pragnie uzyskać, lub kontroli, jakie mają zostać przeprowadzone.

Do wniosku o udzielenie informacji załącza się dane zawarte we wniosku o zwrot lub umorzenie i wszystkie dokumenty niezbędne do tego, by umożliwić organowi celnemu państwa członkowskiego, w którym znajdują się towary, uzyskanie informacji lub przeprowadzenie wnioskowanych kontroli.

2. Jeżeli organ celny właściwy do wydania decyzji wysyła wniosek, o którym mowa w ust. 1, z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych zgodnie z art. 93 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, przesyła on organowi celnemu państwa członkowskiego, w którym znajdują się towary, dwa egzemplarze wniosku sporządzone na piśmie na formularzu określonym w załączniku 33-06.

3. Organ celny państwa członkowskiego, w którym znajdują się towary, niezwłocznie uwzględnia wniosek, o którym mowa w ust. 1.

Organ celny państwa członkowskiego, w którym znajdują się towary, uzyskuje informacje lub przeprowadza kontrole wnioskowane przez organ celny właściwy do wydania decyzji w ciągu 30 dni od daty otrzymania wniosku. Organ ten wpisuje uzyskane wyniki do odpowiednich części oryginału wniosku, o którym mowa w ust. 1, i zwraca ten dokument organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji wraz ze wszystkimi dokumentami, o których mowa w ust. 1 akapit drugi.

Jeżeli organ celny państwa członkowskiego, w którym znajdują się towary, nie jest w stanie uzyskać informacji lub przeprowadzić wnioskowanych kontroli w okresie wskazanym w akapicie drugim, zwraca wniosek z odpowiednią adnotacją w ciągu 30 dni od daty otrzymania wniosku.

Artykuł  176

Dopełnienie formalności celnych

(art. 116 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli warunkiem zwrotu lub umorzenia jest dopełnienie formalności celnych, posiadacz decyzji o zwrocie lub umorzeniu informuje monitorujący urząd celny, że dopełnił tych formalności. Jeżeli decyzja określa, że towary mogą zostać wywiezione lub objęte procedurą specjalną, a dłużnik korzysta z tej możliwości, to monitorującym urzędem celnym jest urząd celny, w którym towary zostały objęte taką procedurą.

2. Monitorujący urząd celny powiadamia organ celny właściwy do wydania decyzji w sprawie dopełnienia formalności celnych będących warunkiem dla zwrotu lub umorzenia z wykorzystaniem odpowiedzi, o której mowa w art. 95 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, przy użyciu formularza określonego w załączniku 33-07 do tego rozporządzenia.

3. Jeżeli organ celny właściwy do wydania decyzji postanowi, że zwrot lub umorzenie są uzasadnione, kwota należności celnych jest zwracana lub umarzana dopiero po otrzymaniu przez ten organ celny informacji, o których mowa w ust. 2.

4. Organ celny właściwy do wydania decyzji może zezwolić na dopełnienie formalności celnych, które mogą być warunkiem zwrotu lub umorzenia, przed wydaniem decyzji. Takie pozwolenie pozostaje bez uszczerbku dla tej decyzji. W takich przypadkach stosuje się odpowiednio ust. 1-3.

5. Do celów niniejszego artykułu monitorujący urząd celny oznacza urząd celny, który zapewnia w stosownych przypadkach, że formalności lub wymogi, które są warunkiem zwrotu lub umorzenia kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych, są spełnione.

Artykuł  177

Formalności związane z decyzją w sprawie zwrotu lub umorzenia

(art. 116 ust. 2 kodeksu)

1. Przy wydawaniu decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych, których warunkiem jest uprzednie dopełnienie określonych formalności celnych, organy celne wyznaczają termin na dopełnienie tych formalności celnych, który nie może przekraczać 60 dni od daty powiadomienia o tej decyzji.

2. Niedotrzymanie terminu określonego w ust. 1 powoduje utratę prawa do zwrotu lub umorzenia należności celnych, z wyjątkiem przypadku, gdy zainteresowana osoba dostarczy dowód, że niedotrzymanie terminu spowodowane było nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.

Artykuł  178

Części lub elementy jednego artykułu

(art. 116 ust. 1 kodeksu)

Jeżeli warunkiem zwrotu lub umorzenia jest zniszczenie, zrzeczenie się na rzecz skarbu państwa lub objęcie procedurą specjalną lub procedurą wywozu towarów, ale odnośne formalności są dopełnione tylko dla jednej lub więcej części lub elementów tych towarów, kwota, która ma zostać zwrócona lub umorzona, jest różnicą między kwotą należności celnych przywozowych lub wywozowych dotyczących tych towarów i kwotą należności celnych przywozowych lub wywozowych, które miałyby zastosowanie do pozostałej części towarów w dniu objęcia towarów tą procedurą, gdyby zostały one objęte w stanie niezmienionym procedurą celną, w której powstaje dług celny.

Artykuł  179

Odpady i pozostałości

(art. 116 ust. 1 kodeksu)

Jeżeli zniszczenie towarów, na które zezwolił organ celny właściwy do wydania decyzji, spowodowało powstanie odpadów lub pozostałości, to po wydaniu decyzji o przyznaniu zwrotu lub dokonaniu umorzenia takie odpady lub pozostałości uważane są za towary nieunijne.

Artykuł  180

Wywóz lub zniszczenie bez dozoru celnego

(art. 116 ust. 1 kodeksu)

1. W przypadkach, o których mowa w art. 116 ust. 1 akapit drugi, art. 118 lub art. 120 kodeksu, jeżeli wywóz lub zniszczenie odbyły się bez dozoru celnego, zwrot lub umorzenie na podstawie art. 120 kodeksu są uzależnione od:

a) przedłożenia przez wnioskodawcę organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji dowodów niezbędnych do ustalenia, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o zwrot lub umorzenie, spełniają jeden z następujących warunków:

a) towary zostały wywiezione z obszaru celnego Unii;

b) towary zostały zniszczone pod nadzorem organów lub osób upoważnionych przez te organy do potwierdzenia tego zniszczenia;

b) zwrotu organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji wszelkich dokumentów poświadczających unijny status celny towarów lub zawierających informacje potwierdzające ten status, na podstawie których wspomniane towary mogły opuścić obszar celny Unii, lub przedstawienia każdego dowodu, który organ ten uważa za niezbędny dla upewnienia się, że dany dokument nie będzie mógł zostać w późniejszym czasie wykorzystany w związku z wprowadzaniem towarów na obszar celny Unii.

2. Dowody potwierdzające, że towary, w odniesieniu do których wnosi się o zwrot lub umorzenie, zostały wywiezione z obszaru celnego Unii obejmują następujące dokumenty:

a) poświadczenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 334 niniejszego rozporządzenia;

b) oryginał lub poświadczona kopia zgłoszenia celnego do procedury, w której powstaje dług celny;

c) w stosownych przypadkach, dokumenty handlowe lub urzędowe zawierające pełny opis towarów, które zostały przedstawione, wraz ze zgłoszeniem celnym do wspomnianej procedury lub ze zgłoszeniem celnym do wywozu z obszaru celnego Unii lub ze zgłoszeniem celnym dokonanym dla towarów w państwie trzecim przeznaczenia.

3. Dowodem potwierdzającym, że towary, w odniesieniu do których wnosi się o zwrot lub umorzenie, zostały zniszczone pod nadzorem organów lub osób upoważnionych do urzędowego potwierdzenia tego zniszczenia, jest dowolny z następujących dokumentów:

a) protokół lub zgłoszenie zniszczenia, sporządzone przez organy, pod których nadzorem towary zostały zniszczone, lub ich poświadczona kopia;

b) zaświadczenie sporządzone przez osobę upoważnioną do potwierdzenia faktu zniszczenia wraz z dowodem jej upoważnienia.

Dokumenty te zawierają pełny opis zniszczonych towarów, aby poprzez porównanie z danymi podanymi w zgłoszeniu celnym do procedury celnej przewidującej powstanie długu celnego i dokumentach uzupełniających można było stwierdzić, że zniszczone towary są tymi, które zostały objęte tą procedurą.

4. Jeżeli dowody określone w ust. 2 i ust. 3 okażą się niewystarczające do tego, by organ celny wydał decyzję w sprawie, lub jeżeli niektóre dowody nie mogą zostać przedstawione, dowody takie można uzupełnić lub zastąpić wszelkimi innymi dokumentami, jakie dany organ uzna za konieczne.

Artykuł  181

Informacje przekazywane Komisji

(art. 121 ust. 4 kodeksu)

1. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz przypadków, w których przyznano zwrot lub umorzenie na podstawie art. 119 lub art. 120 kodeksu i w których kwota zwrócona lub umorzona określonemu dłużnikowi w odniesieniu do jednej lub większej liczby operacji przywozu lub wywozu, ale z powodu jednego błędu lub jednej szczególnej sytuacji, wynosiła ponad 50 000 EUR, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 116 ust. 3 kodeksu

2. Powiadomienia dokonuje się w pierwszym i trzecim kwartale każdego roku w odniesieniu do wszystkich przypadków, w których w ciągu poprzedniego półrocza wydano decyzję o zwrocie lub umorzeniu należności.

3. Jeżeli państwo członkowskie nie wydało decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, podczas danego półrocza, przesyła Komisji powiadomienie zawierające adnotację "Nie dotyczy".

4. Każde państwo członkowskie utrzymuje do dyspozycji Komisji wykaz przypadków, w których przyznano zwrot lub umorzenie na podstawie art. 119 lub art. 120 kodeksu i w których kwota zwrotu lub umorzenia jest równa lub mniejsza niż 50 000 EUR.

5. W każdym z przypadków, o których mowa w niniejszym artykule, podaje się następujące informacje:

a) numer referencyjny zgłoszenia celnego lub dokumentu powiadamiającego o długu;

b) datę zgłoszenia celnego lub dokumentu powiadamiającego o długu;

c) rodzaj decyzji;

d) podstawę prawną decyzji;

e) kwotę i walutę;

f) szczegółowe dane przypadku (wraz z krótkim wyjaśnieniem, dlaczego organy celne uznają warunki umorzenia/zwrotu określone w stosownej podstawie prawnej za spełnione).

TYTUŁ  IV

TOWARY WPROWADZANE NA OBSZAR CELNY UNII

ROZDZIAŁ  1

Przywozowa deklaracja skrócona

Artykuł  182  ¹⁰⁹

System teleinformatyczny na potrzeby przywozowych deklaracji skróconych

(art. 16 kodeksu)

1. System teleinformatyczny ustanowiony na mocy art. 16 ust. 1 kodeksu stosuje się do:

a) przedkładania, przetwarzania i przechowywania danych zawartych w przywozowych deklaracjach skróconych i innych informacji dotyczących tych deklaracji, związanych z analizą ryzyka celnego do celów bezpieczeństwa i ochrony, w tym wsparcia ochrony lotnictwa cywilnego, i związanych ze środkami, które należy przyjąć na podstawie wyników tej analizy;

b) wymiany informacji dotyczących danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej i wyników analizy ryzyka w odniesieniu do przywozowych deklaracji skróconych, dotyczących innych informacji niezbędnych do przeprowadzenia tej analizy ryzyka oraz dotyczących środków przyjętych na podstawie analizy ryzyka, w tym zaleceń dotyczących miejsc kontroli i wyników tych kontroli;

c) wymiany informacji na potrzeby monitorowania i oceny wdrażania wspólnych kryteriów i norm ryzyka w zakresie bezpieczeństwa i ochrony oraz środków kontroli i priorytetowych obszarów kontroli, o których mowa w art. 46 ust. 3 kodeksu.

Daty opracowania i uruchomienia wersji w ramach stopniowego wdrażania systemu są określone w projekcie systemu kontroli importu 2 w ramach UKC (ICS2) w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2019/2151 ¹¹⁰ .

1a. Przedsiębiorcy korzystają ze zharmonizowanego unijnego interfejsu dla przedsiębiorców, opracowanego we wzajemnym porozumieniu przez Komisję i państwa członkowskie, do przedkładania informacji, składania wniosków o sprostowanie, składania wniosków o unieważnienie, przetwarzania i przechowywania danych zawartych w przywozowych deklaracjach skróconych oraz do wymiany powiązanych informacji z organami celnymi.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do dat wdrożenia systemu teleinformatycznego, o którym w nim mowa zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151, stosuje się teleinformatyczny system przedkładania i wymiany informacji dotyczących przywozowych deklaracji skróconych, określony w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93, zgodnie z art. 185 ust. 1, art. 187 i art. 188 ust. 3 tego rozporządzenia.

Artykuł  183  ¹¹¹

Złożenie przywozowej deklaracji skróconej

(art. 127 ust. 4, 5 i 6 kodeksu)

1. W przypadku gdy nie ma zastosowania żadne ze zwolnień z obowiązku złożenia przywozowej deklaracji skróconej określonych w art. 104 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do towarów przewożonych transportem lotniczym dostarcza się w następujący sposób:

a) przewoźnicy lotniczy składają pełną skróconą deklarację przywozową za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 2, do daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) przewoźnicy ekspresowi składają:

– w przypadku gdy wartość rzeczywista przesyłki przekracza 22 EUR - pełną przywozową deklarację skróconą za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 2, do daty określonej w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 jako termin rozpoczęcia okresu wdrażania wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia,

– w przypadku wszystkich przesyłek - minimalny zestaw danych, o którym mowa w art. 106 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wersji 1 tego systemu;

c) operatorzy pocztowi przedkładają minimalny zestaw danych, o którym mowa w art. 106 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, w odniesieniu do przesyłek, których miejscem przeznaczenia jest jedno z państw członkowskich, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wersji 1 tego systemu;

d) poprzez przedłożenie co najmniej jednego zestawu danych za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 2 tego systemu.

1a. W przypadku gdy nie ma zastosowania żadne ze zwolnień z obowiązku złożenia przywozowej deklaracji skróconej określonych w art. 104 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do towarów przewożonych transportem morskim, żeglugą śródlądową, transportem drogowym lub kolejowym dostarcza się w następujący sposób:

a) poprzez złożenie pełnej skróconej deklaracji przywozowej za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 2, do daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 3 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) poprzez przedłożenie co najmniej jednego zestawu danych za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 3 tego systemu.

2. W przypadku gdy przywozowa deklaracja skrócona zostaje złożona poprzez przedłożenie więcej niż jednego zestawu danych lub poprzez przedłożenie minimalnego zestawu danych, o którym mowa w art. 106 ust. 2 i ust. 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, osoba przedkładająca częściowy lub minimalny zestaw danych dokonuje tego w urzędzie celnym, który zgodnie z jej wiedzą powinien być urzędem celnym pierwszego wprowadzenia. Jeżeli osoba ta nie zna miejsca na obszarze celnym Unii, do którego środek transportu przewożący towary ma zgodnie z oczekiwaniem dotrzeć w pierwszej kolejności, urząd celny pierwszego wprowadzenia można określić na podstawie miejsca, do którego towary są wysyłane.

Artykuł  184  ¹¹²

Zobowiązania w zakresie udzielania informacji dotyczących przekazywania danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej przez osoby inne niż przewoźnik

(art. 127 ust. 6 kodeksu)

1. Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 3 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 112 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, przewoźnik i każda z osób wydających konosament przekazuje w danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej informacje o tożsamości wszystkich osób, z którymi przewoźnik i osoba wydająca konosament zawarli umowę przewozu i które nie dostarczyły im danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej.

Jeżeli odbiorca wskazany w konosamencie jako nieposiadający konosamentów stanowiących jego podstawę nie udostępnia wymaganych danych osobie wydającej konosament, osoba ta przekazuje w danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej informacje o tożsamości odbiorcy.

2. Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 3 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 112 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, osoba wydająca konosament informuje osobę, która zawarła z nią umowę przewozu, o wydaniu takiego konosamentu.

W przypadku zawarcia umowy o wspólnym załadunku towarów osoba wydająca konosament informuje osobę, z którą zawarto taką umowę, o wydaniu konosamentu.

3. Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 2 systemu, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 113 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, przewoźnik i każda z osób wydających lotniczy list przewozowy przekazuje w danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej informacje o tożsamości wszystkich osób, z którymi przewoźnik i osoba wydająca lotniczy list przewozowy zawarli umowę przewozu lub które wydały lotniczy list przewozowy obejmujący te same towary i które nie udostępniły im danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej.

4. Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 113 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, osoba wydająca lotniczy list przewozowy informuje osobę, która zawarła z nią umowę przewozu, o wydaniu takiego konosamentu.

W przypadku zawarcia umowy o wspólnym załadunku towarów osoba wydająca lotniczy list przewozowy informuje osobę, która zawarła z nią umowę przewozu, o wydaniu takiego lotniczego listu przewozowego.

5. 113  Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 113a ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, przewoźnik przekazuje w danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej informacje o tożsamości operatora pocztowego, operatora pocztowego państwa trzeciego lub przewoźnika ekspresowego, który nie udostępnił mu danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej.

6. 114  Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 3 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 112a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, przewoźnik i każda z osób wystawiających list przewozowy przekazuje w danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej informacje o tożsamości wszystkich osób, z którymi przewoźnik i osoba wystawiająca list przewozowy zawarli umowę przewozu wraz z danymi wymaganymi do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej.

7. 115  Od daty określonej zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia wersji 3 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 112a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, osoba wystawiająca list przewozowy informuje osobę, która zawarła z nią umowę przewozu, o wystawieniu listu przewozowego.

W przypadku zawarcia umowy o wspólnym załadunku towarów osoba wystawiająca list przewozowy informuje osobę, z którą zawarła taką umowę, o wystawieniu takiego listu przewozowego.

Artykuł  185  ¹¹⁶

Rejestracja przywozowej deklaracji skróconej

(art. 127 ust. 1 kodeksu)

1. Organy celne rejestrują przywozową deklarację skróconą po jej otrzymaniu, niezwłocznie powiadamiają zgłaszającego lub jego przedstawiciela o zarejestrowaniu deklaracji oraz przekazują takiej osobie numer referencyjny przywozowej deklaracji skróconej (MRN) wraz z datą rejestracji deklaracji.

2. Od daty określonej w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 jako termin rozpoczęcia okresu wdrażania wersji 1 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej zostały dostarczone poprzez złożenie co najmniej minimalnego zestawu danych, o którym mowa w art. 106 ust. 2 i ust. 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, lub poprzez złożenie więcej niż jednego zestawu danych, organy celne:

a) rejestrują każdy przypadek przedłożenia danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej po otrzymaniu takich danych;

b) niezwłocznie powiadamiają o rejestracji osobę, która przedłożyła zestaw danych;

c) przekazują tej osobie MRN przypisany do każdego przedłożenia wraz z datą jego rejestracji.

3. Organy celne niezwłocznie powiadamiają przewoźnika o rejestracji, o ile zwrócił się on o przekazanie mu takiego powiadomienia i dysponuje dostępem do systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 182 niniejszego rozporządzenia:

a) w przypadku złożenia przywozowej deklaracji skróconej przez osobę, o której mowa w art. 127 ust. 4 akapit drugi kodeksu;

b) w przypadku dostarczenia danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu.

4. Obowiązek informowania przewoźnika w przypadkach, o których mowa w ust. 3 lit. b), ma zastosowanie od daty określonej w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 jako termin rozpoczęcia okresu wdrażania wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że przewoźnik ma dostęp do tego systemu.

Artykuł  186  ¹¹⁷

Analiza ryzyka i kontrole dotyczące przywozowych deklaracji skróconych

(art. 46 ust. 3 i 5, art. 47 ust. 2 i art. 128 kodeksu)

1. Analiza ryzyka kończona jest przed przybyciem towarów do urzędu celnego pierwszego wprowadzenia, o ile przywozowa deklaracja skrócona została złożona w terminie wskazanym w art. 105-109 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, chyba że dojdzie do wykrycia ryzyka lub zajdzie konieczność przeprowadzenia dodatkowej analizy ryzyka.

Nie naruszając przepisów akapitu pierwszego, pierwszą analizę ryzyka dotyczącą towarów, które mają zostać wprowadzone na obszar celny Unii drogą powietrzną przeprowadza się jak najszybciej po otrzymaniu minimalnego zestawu danych z przywozowej deklaracji skróconej, o którym mowa w art. 106 ust. 2 i ust. 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Urząd celny pierwszego wprowadzenia kończy analizę ryzyka głównie do celów bezpieczeństwa i ochrony po następującej wymianie informacji za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 182 ust. 1:

a) niezwłocznie po rejestracji urząd celny pierwszego wprowadzenia udostępnia dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej organom celnym państw członkowskich wskazanym w tych danych oraz organom celnym pozostałych państw członkowskich, które zarejestrowały w systemie informacje dotyczące ryzyka w zakresie bezpieczeństwa i ochrony, które odpowiadają danym zawartym w tej przywozowej deklaracji skróconej;

b) w terminach określonych w art. 105-109 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 organy celne państw członkowskich, o których mowa w lit. a) niniejszego ustępu, przeprowadzają analizę ryzyka głównie do celów bezpieczeństwa i ochrony oraz, jeżeli stwierdzą ryzyko, udostępniają wyniki urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia;

c) urząd celny pierwszego wprowadzenia uwzględnia informacje na temat wyników analizy ryzyka przekazane przez organy celne państw członkowskich, o których mowa w lit. a), w celu przeprowadzenia analizy ryzyka;

d) urząd celny pierwszego wprowadzenia udostępnia wyniki przeprowadzonej analizy ryzyka organom celnym państw członkowskich, które wniosły wkład do przeprowadzenia analizy ryzyka, oraz tym, których przemieszczanie towarów potencjalnie dotyczy;

e) urząd celny pierwszego wprowadzenia powiadamia o zakończeniu analizy ryzyka następujące osoby, o ile zwróciły się one o przekazywanie im takiego powiadomienia i dysponują dostępem do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1:

(i) zgłaszający lub jego przedstawiciel;

(ii) przewoźnik, jeżeli osobą inną niż zgłaszający i jego przedstawiciel.

3. Jeżeli urząd celny pierwszego wprowadzenia wymaga dodatkowych informacji na temat danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej na potrzeby zakończenia analizy ryzyka, analiza taka kończona jest po otrzymaniu stosownych informacji.

W tym celu urząd celny pierwszego wprowadzenia zwraca się o udzielenie takich informacji do osoby, która złożyła przywozową deklarację skróconą, lub - w stosownych przypadkach - do osoby, która przekazała dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej. Jeżeli taka osoba nie jest przewoźnikiem, urząd celny pierwszego wprowadzenia przekazuje stosowne informacje przewoźnikowi, o ile przewoźnik zażądał takiej informacji i dysponuje dostępem do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1.

4. W przypadku gdy urząd celny pierwszego wprowadzenia ma uzasadnione powody, by przypuszczać, że towary wprowadzane drogą powietrzną mogą stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa lotnictwa, żąda on, by przesyłka przed jej załadowaniem na statek powietrzny udający się na obszar celny Unii została poddana kontroli bezpieczeństwa z uwagi na fakt, że stanowi ona ładunek i przesyłkę wysokiego ryzyka zgodnie z pkt 6.7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 ¹¹⁸  i pkt 6.7.3 załącznika do decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005 final z dnia 16 listopada 2015 r. ustanawiającej szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego obejmujących informacje, o których mowa w art. 18 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

Urząd celny pierwszego wprowadzenia powiadamia następujące osoby, o ile dysponują one dostępem do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia:

a) zgłaszający lub jego przedstawiciel;

b) przewoźnik, jeżeli osobą inną niż zgłaszający i jego przedstawiciel.

Po otrzymaniu powiadomienia osoba, która złożyła przywozową deklarację skróconą, lub - w stosownych przypadkach - osoba, która przedłożyła dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej, przekazuje urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia wyniki tej kontroli bezpieczeństwa oraz wszelkie istotne informacje z tym związane. Analiza ryzyka kończona jest dopiero po uzyskaniu wspomnianych informacji.

5. W przypadku gdy urząd celny pierwszego wprowadzenia ma uzasadnione powody, by uznać, że towary wprowadzane drogą powietrzną lub przesyłka kontenerowa wprowadzana drogą morską, jak określono w art. 105 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stanowią tak poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i ochrony, że wymagane jest natychmiastowe działanie, nakazuje on, by ładunek nie był ładowany na dany środek transportu.

Urząd celny pierwszego wprowadzenia powiadamia następujące osoby, o ile dysponują one dostępem do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia:

a) zgłaszający lub jego przedstawiciel;

b) przewoźnik, jeżeli osobą inną niż zgłaszający i jego przedstawiciel.

Powiadomienia tego dokonuje się niezwłocznie po wykryciu takiego ryzyka, a w przypadku wprowadzania przesyłki kontenerowej drogą morską, o czym mowa w art. 105 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, najpóźniej w ciągu 24 godzin od otrzymania przez przewoźnika przywozowej deklaracji skróconej lub, w stosownych przypadkach, danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej.

Urząd celny pierwszego wprowadzenia informuje również niezwłocznie o tym powiadomieniu organy celne wszystkich państw członkowskich i udostępnia im odpowiednie dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej.

6. Jeżeli stwierdzono, że dana przesyłka stanowi zagrożenie, którego charakter wymaga podjęcia natychmiastowych działań po przybyciu środka transportu, urząd celny pierwszego wprowadzenia podejmuje takie działania po przybyciu towarów.

7. Po zakończeniu analizy ryzyka urząd celny pierwszego wprowadzenia może zalecić, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1, najbardziej odpowiednie miejsce i środki do przeprowadzenia kontroli.

Urząd celny właściwy dla miejsca, które wskazano w zaleceniu jako najbardziej odpowiednie do przeprowadzenia kontroli, podejmuje decyzję w sprawie kontroli i udostępnia za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1, wyniki tej decyzji wszystkim urzędom celnym, których przemieszczanie towarów potencjalnie dotyczy, najpóźniej w momencie przedstawienia towarów w urzędzie celnym pierwszego wprowadzenia.

7a. W przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 5 i art. 47 ust. 2 kodeksu, urzędy celne udostępniają wyniki swoich kontroli celnych innym organom celnym państw członkowskich za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, oraz wymieniają informacje dotyczące ryzyka za pomocą systemu, o którym mowa w art. 36 niniejszego rozporządzenia.

8. W przypadku gdy na obszar celny Unii wprowadzane są towary, które zwolniono z wymogu złożenia przywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. c)-k), m) i n) oraz art. 104 ust. 2-4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, analizę ryzyka przeprowadza się po przedstawieniu towarów.

9. Towary przedstawione organom celnym mogą zostać zwolnione do procedury celnej lub powrotnie wywiezione po przeprowadzeniu analizy ryzyka i uzyskaniu wyników tej analizy oraz - w stosownych przypadkach - po podjęciu środków umożliwiających zwolnienie takich towarów.

10. Analizę ryzyka przeprowadza się również w przypadku sprostowania danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 129 kodeksu. W takiej sytuacji, nie naruszając terminu określonego w ust. 5 akapit trzeci niniejszego artykułu dla przesyłek kontenerowych wprowadzanych drogą morską, analiza ryzyka kończona jest niezwłocznie po otrzymaniu takich danych, chyba że dojdzie do wykrycia ryzyka lub zajdzie konieczność przeprowadzenia dodatkowej analizy ryzyka.

Artykuł  187  ¹¹⁹

Przepisy przejściowe dotyczące analizy ryzyka

(art. 128 kodeksu)

1. 120  Na zasadzie odstępstwa od art. 186 niniejszego rozporządzenia do dat określonych zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w odniesieniu do wdrożenia systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, analiza ryzyka opiera się na informacjach zawartych w przywozowych deklaracjach skróconych, składanych i wymienianych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 182 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

2. Analizę ryzyka przeprowadza się przed przybyciem towarów do urzędu celnego pierwszego wprowadzenia, o ile przywozowa deklaracja skrócona została złożona w terminie wskazanym w art. 105-109 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i pod warunkiem że nie stwierdzono wystąpienia ryzyka.

3. W przypadku wprowadzenia przesyłki kontenerowej na obszar celny Unii drogą morską, jak określono w art. 105 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, organy celne przeprowadzają analizę ryzyka w terminie 24 godzin od chwili otrzymania przywozowej deklaracji skróconej. Jeżeli analiza ryzyka daje uzasadnione podstawy do tego, by organy celne mogły przypuszczać, że wprowadzenie tych towarów na obszar celny Unii mogłoby stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i ochrony wymagające podjęcia natychmiastowych działań, organy celne powiadamiają osobę, która złożyła przywozową deklarację skróconą lub - jeżeli taka osoba nie jest przewoźnikiem - informują przewoźnika, o ile przewoźnik dysponuje dostępem do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 niniejszego rozporządzenia, o odmowie załadunku towarów. Wspomniane powiadomienie i informacje przekazuje się niezwłocznie po wykryciu takiego ryzyka, w ciągu 24 godzin od otrzymania przywozowej deklaracji skróconej.

4. Jeżeli statek morski lub statek powietrzny zawija do więcej niż jednego portu lub portu lotniczego na obszarze celnym Unii, pod warunkiem że przemieszcza się między tymi portami nie zawijając do żadnego innego portu lub portu lotniczego poza obszarem celnym Unii, zastosowanie ma co następuje:

a) 121  w odniesieniu do wszystkich towarów przewożonych przez dany statek lub statek powietrzny składa się przywozową deklarację skróconą w pierwszym unijnym porcie lub porcie lotniczym. Organy celne w tym porcie lub porcie lotniczym przeprowadzają analizę ryzyka do celów bezpieczeństwa i ochrony dla wszystkich towarów przewożonych przez ten statek lub statek powietrzny. Można przeprowadzić dodatkowe analizy ryzyka dla tych towarów w porcie lub porcie lotniczym, w którym są wyładowywane;

b) w odniesieniu do przesyłek uznanych za stwarzające zagrożenie o tak poważnym charakterze, że wymagana jest natychmiastowa interwencja, urząd celny w pierwszym porcie lub porcie lotniczym wprowadzenia do Unii podejmuje działania zakazujące oraz, w każdym przypadku, przekazuje wyniki analizy ryzyka kolejnym portom lub portom lotniczym; oraz

c) w kolejnych portach lub portach lotniczych na obszarze celnym Unii zastosowanie ma art. 145 kodeksu w odniesieniu do towarów przedstawionych organom celnym w tym porcie lub porcie lotniczym.

5. 122  W przypadku gdy na obszar celny Unii wprowadzane są towary, które zwolniono z wymogu złożenia przywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. c)-k), m) i n) oraz art. 104 ust. 2-4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, analizę ryzyka przeprowadza się po przedstawieniu towarów, w miarę możliwości w oparciu o deklarację do czasowego składowania lub zgłoszenie celne obejmujące te towary.

6. 123  Towary przedstawione organom celnym mogą zostać zwolnione do procedury celnej lub powrotnie wywiezione po przeprowadzeniu analizy ryzyka i uzyskaniu wyników tej analizy oraz - w stosownych przypadkach - po podjęciu środków umożliwiających zwolnienie takich towarów.

7. 124  Analizę ryzyka przeprowadza się również w przypadku sprostowania danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 129 kodeksu. W takiej sytuacji, nie naruszając terminu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu dla przesyłek kontenerowych wprowadzanych drogą morską, analizę ryzyka przeprowadza się niezwłocznie po otrzymaniu takich danych, chyba że dojdzie do wykrycia ryzyka lub zajdzie konieczność przeprowadzenia dodatkowej analizy ryzyka.

Artykuł  188  ¹²⁵

Sprostowanie i unieważnienie przywozowej deklaracji skróconej

(art. 129 ust. 1 kodeksu)

1. Do składania wniosków o sprostowanie lub unieważnienie przywozowej deklaracji skróconej lub zawartych w niej danych stosuje się system teleinformatyczny, o którym mowa w art. 182 ust. 1.

W przypadku gdy o sprostowanie lub unieważnienie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej wnoszą różne osoby, każda z tych osób może wnosić o sprostowanie lub unieważnienie tylko tych danych, które sama przekazała.

2. Organy celne niezwłocznie powiadamiają osobę, która złożyła wniosek o sprostowanie lub unieważnienie, o podjętej przez siebie decyzji o rejestracji lub odrzuceniu tego wniosku.

Jeżeli wniosek o sprostowanie lub unieważnienie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej zostanie złożony przez osobę inną niż przewoźnik, organy celne powiadamiają o tym fakcie również przewoźnika, o ile przewoźnik zwrócił się o przekazanie mu takiego powiadomienia i dysponuje dostępem do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą zezwolić, by wnioski o sprostowanie lub unieważnienie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej, która została złożona za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 2, były składane z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 kodeksu.

ROZDZIAŁ  2

Przybycie towarów

Sekcja  1

Wprowadzanie towarów na obszar celny Unii

Artykuł  189  ¹²⁶

Zmiana trasy statku morskiego lub statku powietrznego przybywającego na obszar celny Unii

(art. 133 kodeksu)

1. Jeżeli po złożeniu przywozowej deklaracji skróconej za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 2, trasa statku morskiego lub statku powietrznego zostaje zmieniona, wskutek czego statek ten przybędzie w pierwszej kolejności do urzędu celnego znajdującego się w państwie członkowskim, które w przywozowej deklaracji skróconej nie zostało wskazane jako kraj przejazdu, operator tego środka transportu informuje urząd celny wskazany w przywozowej deklaracji skróconej jako urząd celny pierwszego wprowadzenia o zmianie trasy i przekazuje powiadomienie o przybyciu do faktycznego urzędu celnego pierwszego wprowadzenia.

Przepisy akapitu pierwszego niniejszego artykułu nie mają zastosowania do towarów, które zostały wprowadzone na obszar celny Unii w ramach procedury tranzytu, o której mowa w art. 141 kodeksu.

2. Urząd celny wskazany w przywozowej deklaracji skróconej jako urząd celny pierwszego wprowadzenia przekazuje stosowne informacje urzędowi celnemu, który zgodnie z uzyskanymi informacjami ma być urzędem celnym pierwszego wprowadzenia po zmianie trasy, niezwłocznie po otrzymaniu takich informacji na zasadach określonych w ust. 1. Taki urząd udostępnia stosowne dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej i wyniki analizy ryzyka urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia.

3. Od daty określonej w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 jako data rozpoczęcia okresu wdrażania wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy trasa statku powietrznego zostaje zmieniona, wskutek czego statek ten przybył w pierwszej kolejności do urzędu celnego znajdującego się w państwie członkowskim, które w przywozowej deklaracji skróconej nie zostało wskazane jako kraj przejazdu, faktyczny urząd celny pierwszego wprowadzenia wyszukuje, za pośrednictwem tego systemu, dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej, wyniki analizy ryzyka oraz zalecenia kontrolne wystosowane przez planowany urząd celny pierwszego wprowadzenia.

4. Od daty określonej w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 jako termin rozpoczęcia okresu wdrażania wersji 3 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy trasa statku morskiego zostaje zmieniona, wskutek czego statek ten przybył w pierwszej kolejności do urzędu celnego znajdującego się w państwie członkowskim, które w przywozowej deklaracji skróconej nie zostało wskazane jako kraj przejazdu, faktyczny urząd celny pierwszego wprowadzenia wyszukuje, za pośrednictwem tego systemu, dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej, wyniki analizy ryzyka oraz zalecenia kontrolne wystosowane przez planowany urząd celny pierwszego wprowadzenia.

Sekcja  2

Przedstawienie, rozładunek i rewizja towarów

Artykuł  190

Przedstawienie towarów organom celnym

(art. 139 kodeksu)

Organy celne mogą wyrazić zgodę na wykorzystanie systemów portowych lub lotniskowych lub innych dostępnych metod w celu dokonania powiadomienia o przedstawieniu towarów organom celnym.

Sekcja  3

Czasowe składowanie towarów

Artykuł  191

Procedura konsultacji między organami celnymi przed wydaniem pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania

(art. 22 kodeksu)

1. Procedurę konsultacji, o której mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, przeprowadza się zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu przed wydaniem decyzji o wydaniu pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania przez więcej niż jedno państwo członkowskie, chyba że organ celny właściwy do wydania decyzji uzna, że nie spełniono warunków koniecznych do udzielenia takiego pozwolenia.

Przed wydaniem pozwolenia organ celny właściwy do wydania decyzji musi uzyskać zgodę organów celnych, z którymi się skonsultowano.

2. Organ celny właściwy do wydania decyzji przekazuje wniosek i projekt pozwolenia organom celnym, z którymi się skonsultowano, najpóźniej w terminie 30 dni od daty przyjęcia wniosku.

3. Organy celne, z którymi się skonsultowano, przekazują swoje zastrzeżenia lub udzielają swojej zgody w terminie 30 dni od daty przedłożenia im projektu pozwolenia. Zastrzeżenia muszą być należycie uzasadnione.

Jeżeli po przekazaniu zastrzeżeń w wyznaczonym terminie organ konsultujący się i organy, z którymi się skonsultowano, nie osiągną porozumienia w ciągu 60 dni od daty przekazania projektu pozwolenia, pozwolenie obejmuje wyłącznie tę część wniosku, w odniesieniu do której nie zgłoszono zastrzeżeń.

Jeżeli organy celne, z którymi się skonsultowano, nie zgłoszą żadnych zastrzeżeń w wyznaczonym terminie, uznaje się, że wyraziły zgodę na wydanie pozwolenia.

Artykuł  192  ¹²⁷

Deklaracja do czasowego składowania

(art. 145 kodeksu)

Jeżeli zgłoszenie celne zostało złożone przed oczekiwanym przedstawieniem towarów organom celnym zgodnie z art. 171 kodeksu, organy celne mogą uznać takie zgłoszenie za deklarację do czasowego składowania.

Artykuł  193

Przemieszczanie towarów czasowo składowanych

(art. 148 ust. 5 kodeksu)

1. W przypadku przemieszczania towarów między magazynami czasowego składowania nadzorowanymi przez różne organy celne posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, z którego towary są przenoszone, powiadamia:

a) organy celne odpowiedzialne za nadzór nad magazynem czasowego składowania, z którego towary są przenoszone, o zamiarze przemieszczenia w sposób wskazany w pozwoleniu oraz, po przybyciu towarów do docelowego magazynu czasowego składowania, o zakończeniu przemieszczania w sposób wskazany w pozwoleniu;

b) posiadacza pozwolenia na prowadzenie magazynu, do którego towary są przenoszone, o wysyłce towarów.

2. W przypadku przemieszczania towarów między magazynami czasowego składowania nadzorowanymi przez różne organy celne posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu, do którego towary są przenoszone:

a) powiadamia organy celne odpowiedzialne za ten magazyn o przybyciu towarów oraz

b) po przybyciu towarów do docelowego magazynu czasowego składowania powiadamia posiadacza pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, z którego towary przemieszczono.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują odniesienie do odpowiednich deklaracji do czasowego składowania oraz daty zakończenia czasowego składowania.

4. W trakcie przemieszczania towarów czasowo składowanych odpowiedzialność za takie towary spoczywa na posiadaczu pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, z którego towary są przemieszczane, do chwili wpisania towarów do ewidencji prowadzonej przez posiadacza pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, do którego towary są przemieszczane, chyba że w pozwoleniu stwierdzono inaczej.

TYTUŁ  V

PRZEPISY OGÓLNE DOTYCZĄCE STATUSU CELNEGO, OBJĘCIA TOWARÓW PROCEDURĄ CELNĄ, WERYFIKACJI, ZWOLNIENIA I DYSPONOWANIA TOWARAMI

ROZDZIAŁ  1

Status celny towarów

Artykuł  194

System teleinformatyczny na potrzeby wymiany informacji dotyczących potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

Do wymiany i przechowywania informacji dotyczących potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów, o którym mowa w art. 199 ust. 1 lit. b) i c) niniejszego rozporządzenia, wykorzystuje się system teleinformatyczny ustanowiony na mocy art. 16 ust. 1 kodeksu. Do wymiany informacji dotyczących potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów wykorzystuje się zharmonizowany unijny interfejs dla przedsiębiorców opracowany przez Komisję i państwa członkowskie działające w porozumieniu.

Ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się od dnia wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

Sekcja  1

Regularna linia żeglugowa

Artykuł  195

Konsultacje z państwami członkowskimi właściwymi z punktu widzenia regularnej linii żeglugowej

(art. 22 kodeksu)

Przed udzieleniem pozwolenia, o którym mowa w art. 120 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, i po zbadaniu, czy warunki udzielenia pozwolenia przewidziane w art. 120 ust. 2 tego rozporządzenia delegowanego zostały spełnione, organ celny właściwy do wydania decyzji w tym zakresie konsultuje się w kwestii spełnienia warunku ustanowionego w art. 119 ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia delegowanego z organami celnymi państw członkowskich właściwych z punktu widzenia regularnej linii żeglugowej ustanowionej do celów określonych w art. 120 ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia delegowanego, a także z organami celnymi każdego innego państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca planuje w przyszłości utworzyć regularną linię żeglugową.

Termin na przeprowadzenie konsultacji wynosi 15 dni od daty przekazania przez organ celny właściwy do wydania decyzji informacji o warunkach i kryteriach, które organy celne, z którymi się skonsultowano, powinny zbadać.

Artykuł  196

Rejestracja statków i portów

(art. 22 kodeksu)

Na zasadzie odstępstwa od terminu wyznaczonego w art. 10 akapit pierwszy niniejszego rozporządzenia organ celny zapewnia udostępnienie informacji przekazanych mu zgodnie z art. 121 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, dostępnych za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 10, w ciągu jednego dnia roboczego od daty przekazania takich informacji.

Do dnia wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, udostępnia się w systemie teleinformatycznym regularnej linii żeglugowej.

Takie informacje udostępnia się organom celnym właściwym z punktu widzenia zatwierdzonej regularnej linii żeglugowej.

Artykuł  197

Nieprzewidziane okoliczności podczas transportu towarów regularną linią żeglugową

(art. 155 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli statek zarejestrowany do obsługi regularnej linii żeglugowej - wskutek wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności - przeładowuje towary na morzu, zawija do portu poza obszarem celnym Unii, portu nieobjętego regularną linią żeglugową lub wolnego obszaru celnego w porcie unijnym albo załadowuje lub rozładowuje towary w tego rodzaju portach, przedsiębiorstwo żeglugowe niezwłocznie informuje o tym fakcie organy celne w kolejnych unijnych portach zawinięcia, w tym organy w portach znajdujących się na wytyczonej trasie tego statku.

Organy celne informuje się z odpowiednim wyprzedzeniem o terminie, w którym statek powróci do obsługiwania regularnej linii żeglugowej.

Artykuł  198

Weryfikacja spełnienia warunków wymaganych do prowadzenia regularnych linii żeglugowych

(art. 153 kodeksu)

1. Organy celne państw członkowskich mogą zażądać od przedsiębiorstwa żeglugowego przedstawienia dowodów potwierdzających spełnienie wymogów przewidzianych w art. 120 ust. 2 lit. c) i d) i ust. 3 oraz 121 ust. 1 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i art. 197 niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli organ celny uzna, że przedsiębiorstwo żeglugowe nie spełniło warunków określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie informuje o tym fakcie organy celne w innych państwach członkowskich, w których funkcjonuje dana regularna linia żeglugowa, korzystając z systemu, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia. Wspomniane organy podejmują stosowne środki.

Do czasu wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE stosuje się system teleinformatyczny regularnej linii żeglugowej zamiast systemu, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia.

Sekcja  2

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów

Podsekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  199

Środki dowodowe potwierdzające unijny status celny towarów

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Każdy ze wskazanych poniżej środków dowodowych uznaje się, w stosownych przypadkach, za odpowiedni do potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów:

a) dane ze zgłoszenia tranzytowego towarów objętych tranzytem wewnętrznym. W takim przypadku przepisy art. 119 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 nie mają zastosowania;

b) dane z dokumentu T2L lub T2LF, o których mowa w art. 205 niniejszego rozporządzenia;

c) manifest celny towarów, o którym mowa w art. 206 niniejszego rozporządzenia;

d) faktura lub dokument przewozowy, o którym mowa w art. 211 niniejszego rozporządzenia;

e) dziennik połowowy, deklaracja wyładunkowa, deklaracja przeładunkowa oraz dane z satelitarnego systemu monitorowania statków, stosowanie do przypadku, o których mowa w art. 213 niniejszego rozporządzenia;

f) środki dowodowe, o których mowa w art. 207-210 niniejszego rozporządzenia;

g) 128  dane z deklaracji akcyzowych, o których mowa w art. 21, 26 i 34 dyrektywy Rady 2008/118/WE ¹²⁹ ;

h) etykieta, o której mowa w art. 290 niniejszego rozporządzenia;

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do czasu wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, potwierdzenie unijnego statusu towarów można dostarczać w postaci manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego dotyczącego tych towarów.

3. 130  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu, do czasu wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, potwierdzenie unijnego statusu towarów można dostarczać w postaci faktury lub dokumentu przewozowego dotyczących towarów, których wartość przekracza 15 000 EUR.

4. 131  Jeżeli środki dowodowe, o których mowa w ust. 1, zostały wykorzystane do potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów, których opakowanie nie posiada unijnego statusu celnego towarów, takie środki dowodowe należy opatrzyć następującą adnotacją:

"N packaging - 98200".

5. 132  Jeżeli - w należycie uzasadnionych przypadkach - środki dowodowe, o których mowa w ust. 1 lit. b), c) i d), zostały wystawione retrospektywnie, należy opatrzyć je następującą adnotacją:

"Issued retrospectively - 99210".

Środki dowodowe, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą zostać wystawione retrospektywnie tylko przed upływem terminów na powiadomienia o długu celnym przewidzianych w art. 103 kodeksu.

6. Środki dowodowe, o których mowa w ust. 1, nie mogą zostać wykorzystane w odniesieniu do towarów, w przypadku których dopełniono już formalności wywozowych lub które zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego.

Artykuł  200

Poświadczanie, rejestrowanie i wykorzystywanie określonych środków dowodowych potwierdzających unijny status celny towarów

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Właściwy urząd celny poświadcza i rejestruje środki dowodowe potwierdzające unijny status celny towarów, o których mowa w art. 199 ust. 1 lit. b) i c) niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 128 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, i przekazuje MRN przypisany do tych środków dowodowych zainteresowanej osobie.

2. Właściwy urząd celny udostępnia dokument potwierdzający rejestrację środków dowodowych, o których mowa w ust. 1, na żądanie zainteresowanej osoby. Taki dokument przekazuje się z wykorzystaniem formularza przedstawionego w załączniku 51-01.

3. 133  Środki dowodowe, o których mowa w ust. 1, należy przedstawić właściwemu urzędowi celnemu, któremu przedstawiono towary w celu określenia ich unijnego statusu celnego towarów po ich ponownym wprowadzeniu na obszar celny Unii, podając ich MRN.

4. Właściwy urząd celny monitoruje sposób korzystania ze środków dowodowych, o których mowa w ust. 1, aby zapewnić w szczególności, by takie środki dowodowe nie były wykorzystywane w odniesieniu do towarów innych niż te, dla których zostały wydane.

Artykuł  200a  ¹³⁴

Wystawianie środków dowodowych przez upoważnionego wystawcę

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Ułatwienie w zakresie wystawiania potwierdzenia przez upoważnionego wystawcę przewidziane w art. 128 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 ma zastosowanie wyłącznie do środków dowodowych potwierdzających unijny status celny towarów wystawionych w państwie członkowskim, które zezwoliło na wydanie tych środków dowodowych.

2. Upoważniony wystawca dokumentu T2L lub T2LF rejestruje potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów najpóźniej w chwili wysyłki towarów.

3. Upoważniony wystawca nie może rozpocząć przemieszczania towarów unijnych przed upływem terminu określonego w pozwoleniu, o którym mowa w art. 128 ust. 3b lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Artykuł  201

Poświadczenie faktury

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do czasu wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli całkowita wartość towarów unijnych przekracza 15 000 EUR, faktura lub dokument przewozowy, o których mowa w art. 199 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, właściwie wypełnione i podpisane przez odpowiednią osobę, są potwierdzane przez właściwy urząd celny.

Artykuł  202

Poświadczenie dokumentów T2L lub T2LF

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do czasu wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli państwa członkowskie zezwoliły na stosowanie technik elektronicznego przetwarzania danych, właściwy urząd celny potwierdza dokumenty T2L lub T2LF oraz, w stosownych przypadkach, wszelkie dodatkowe strony lub zastosowane listy towarowe.

Artykuł  203

Poświadczenie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do czasu wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, właściwy urząd celny, na żądanie przedsiębiorstwa żeglugowego, potwierdza manifest właściwie wypełniony i podpisany przez to przedsiębiorstwo.

Artykuł  204

Pozwolenie na manifest "dzień po"

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do czasu wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą zezwolić, aby manifest, o którym mowa w art. 199 ust. 2, służący wykazaniu unijnego statusu celnego towarów, był sporządzany najpóźniej dnia następującego po dniu wypłynięcia statku. Jednak w każdym przypadku manifest jest sporządzany przed przybyciem statku do portu przeznaczenia.

Artykuł  205

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w postaci danych z dokumentów T2L lub T2LF

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. 135  Jeżeli wskazuje się MRN w celu potwierdzenia statusu celnego towarów jako towarów unijnych, danych z dokumentów T2L lub T2LF służących jako podstawa dla MRN można użyć tylko przy pierwszym przedstawieniu towarów w celu określenia ich statusu celnego jako towarów unijnych.

Jeżeli dane z dokumentów T2L lub T2LF stosuje się wyłącznie w odniesieniu do części towarów przy ich pierwszym przedstawieniu w celu określenia ich statusu celnego jako towarów unijnych, należy przedstawić nowe środki dowodowe dla pozostałej części towarów zgodnie z art. 200 niniejszego rozporządzenia oraz art. 128 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2. Podróżni niebędący przedsiębiorcami składają swoje wnioski o zatwierdzenie dokumentów T2L lub T2LF, korzystając z formularza znajdującego się w załączniku 51-01.

Artykuł  206

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w postaci manifestu celnego towarów

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Do każdego manifestu celnego towarów przypisuje się jeden MRN.

Każdy taki manifest może otrzymać MRN tylko wtedy, gdy obejmuje towary posiadające unijny status celny, załadowane na statek w porcie unijnym.

2. Organy celne mogą wyrazić zgodę na wykorzystanie handlowych, portowych lub transportowych systemów teleinformatycznych do składania wniosków o poświadczenie i rejestrację manifestu celnego towarów oraz do jego przedstawiania we właściwym urzędzie celnym, o ile w takich systemach zamieszczono wszystkie informacje, które powinny znaleźć się w takim manifeście.

Artykuł  207  ¹³⁶

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w postaci karnetów TIR lub ATA lub formularzy 302

(art. 6 ust. 3 i art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Zgodnie z art. 127 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 towary unijne oznacza się w karnecie TIR lub ATA lub w formularzu NATO 302 lub formularzu UE 302 kodem "T2L" lub "T2LF". Osoba uprawniona do korzystania z procedury może, w stosownych przypadkach, zastosować jeden z tych kodów, opatrując odpowiednie dokumenty swoim podpisem w miejscu przeznaczonym na opis towarów przed ich przedstawieniem urzędowi celnemu wyjścia do zatwierdzenia. Odpowiedni kod "T2L" lub "T2LF" zatwierdza się odciskiem pieczęci urzędu celnego wyjścia, któremu towarzyszy podpis właściwego urzędnika.

Jeżeli chodzi o formularz NATO 302 w formie elektronicznej lub formularz UE 302 w formie elektronicznej, osoba uprawniona do korzystania z procedury może również umieścić na nich jeden ze wspomnianych kodów. W takim przypadku zatwierdzenia przez urząd wyjścia dokonuje się w formie elektronicznej.

2. W przypadku gdy karnet TIR, karnet ATA, formularz NATO 302 lub formularz UE 302 obejmuje zarówno towary unijne, jak i towary nieunijne, takie towary wymienia się osobno, a kod "T2L" lub - w stosownych przypadkach - "T2Lf" umieszcza się w taki sposób, by oczywiste było, iż odnosi się wyłącznie do towarów unijnych.

Artykuł  208

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w przypadku silnikowych pojazdów drogowych

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. W przypadku silnikowych pojazdów drogowych zarejestrowanych w państwie członkowskim, które tymczasowo opuściły i ponownie wjechały na obszar celny Unii, unijny status celny towarów uznaje się za potwierdzony w przypadku, gdy posiadają one tablice rejestracyjne i dowód rejestracyjny, a dane figurujące na tych tablicach i w tym dowodzie będą jednoznacznie potwierdzały fakt rejestracji pojazdu.

2. Jeżeli unijnego statusu celnego towarów nie można uznać za potwierdzony zgodnie z ust. 1, potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów uzyskuje się, korzystając z jednego z pozostałych środków dowodowych wymienionych w art. 199 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  209

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w przypadku opakowań

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Jeżeli chodzi o opakowania, palety i inne podobne przedmioty, z wyjątkiem pojemników, należące do osoby mającej siedzibę na obszarze celnym Unii i wykorzystywane w transporcie towarowym, które tymczasowo opuściły i ponownie wjechały na obszar celny Unii, unijny status celny towarów uznaje się za potwierdzony, jeżeli można wykazać, że opakowania, palety i inne podobne przedmioty należą do tej osoby i zostały zgłoszone jako posiadające unijny status celny towarów, a prawdziwość tego zgłoszenia nie wzbudza żadnych wątpliwości.

2. Jeżeli unijnego statusu celnego towarów nie można uznać za potwierdzony zgodnie z ust. 1, potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów uzyskuje się, korzystając z jednego z pozostałych środków dowodowych wymienionych w art. 199 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  210

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów znajdujących się w bagażu pasażera

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli chodzi o towary w bagażu pasażera, które nie są przeznaczone do celów handlowych i które tymczasowo opuściły i ponownie wjechały na obszar celny Unii, unijny status celny towarów uznaje się za potwierdzony, jeżeli pasażer oświadczy, że towary posiadają unijny status celny towarów, a prawdziwość jego oświadczenia nie wzbudza żadnych wątpliwości.

Artykuł  211

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów, których wartość nie przekracza 15 000 EUR

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli chodzi o towary posiadające unijny status celny, których wartość nie przekracza 15 000 EUR, unijny status celny towarów można potwierdzić, przedstawiając fakturę lub dokument przewozowy dotyczący tych towarów, o ile taka faktura lub dokument przewozowy odnosi się wyłącznie do towarów posiadających unijny status celny.

Artykuł  212

Weryfikacja środków dowodowych i pomoc administracyjna

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Organy celne państw członkowskich udzielają sobie pomocy przy weryfikowaniu autentyczności i wiarygodności środków dowodowych, o których mowa w art. 199 niniejszego rozporządzenia, oraz przy weryfikowaniu prawdziwości informacji i dokumentów przekazanych zgodnie z przepisami niniejszego tytułu i art. 123-133 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, a także przy weryfikowaniu, czy procedury służące potwierdzeniu unijnego statusu celnego towarów zostały zastosowane prawidłowo.

Podsekcja  2

Przepisy szczegółowe dotyczące produktów rybołówstwa morskiego i towarów uzyskiwanych z takich produktów

Artykuł  213  ¹³⁷

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów będących produktami rybołówstwa morskiego i towarów uzyskiwanych z takich produktów

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

W przypadku wprowadzenia produktów i towarów, o których mowa w art. 119 ust. 1 lit. d) i e) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, na obszar celny Unii zgodnie z art. 129 tego rozporządzenia delegowanego, unijny status celny towarów potwierdza się, przedstawiając dziennik połowowy, deklarację wyładunkową, deklarację przeładunkową oraz, w stosownych przypadkach, dane z satelitarnego systemu monitorowania statków zgodnie z wymogami rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ¹³⁸

Organ celny właściwy dla unijnego portu wyładunku, do którego wspomniane produkty i towary zostały bezpośrednio przewiezione przez unijny statek rybacki, który złowił oraz - w stosownych przypadkach - przetworzył te produkty, może uznać, że unijny status celny towarów został potwierdzony po spełnieniu jednego z poniższych warunków:

a) status tych produktów lub towarów nie wzbudza żadnych wątpliwości;

b) całkowita długość statku rybackiego nie przekracza 10 metrów.

Artykuł  214  ¹³⁹

Produkty rybołówstwa morskiego i towary uzyskiwane z takich produktów przeładowywane i transportowane przez państwo lub przez terytorium, które nie wchodzi w skład obszaru celnego Unii

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

1. Jeżeli przed przybyciem na obszar celny Unii produkty lub towary, o których mowa w art. 119 ust. 1 lit. d) i e) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, były przeładowywane i transportowane przez państwo lub przez terytorium, które nie wchodzą w skład obszaru celnego Unii, organ celny tego państwa lub terytorium przedstawia poświadczenie, że przedmiotowe produkty lub towary były objęte dozorem celnym w okresie, w którym znajdowały się na obszarze tego państwa lub terytorium, oraz że nie zostały poddane żadnym czynnościom poza czynnościami koniecznymi do ich zabezpieczenia w chwili ich przybycia na obszar celny Unii.

2. Poświadczenie wymagane zgodnie z ust. 1 sporządza się na wydruku dziennika połowowego, o którym mowa w art. 133 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, któremu towarzyszy, w stosownych przypadkach, wydruk deklaracji przeładunkowej.

3. 140  Poświadczenie wymagane zgodnie z ust. 1 można przedstawić za pośrednictwem odpowiednich formularzy lub dokumentów innych niż wydruk dziennika połowowego, zawierających odniesienie do tego dziennika połowowego.

Artykuł  215

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w przypadku produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych lub złowionych przez statki pływające pod banderą państwa trzeciego w obrębie obszaru celnego Unii

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w odniesieniu do produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych lub złowionych przez statki pływające pod banderą państwa trzeciego w obrębie obszaru celnego Unii ustala się za pomocą dziennika połowowego lub jakichkolwiek innych środków, o których mowa w art. 199 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ  2

Objęcie towarów procedurą celną

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  216

System teleinformatyczny do celów obejmowania towarów procedurą celną

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

Do przetwarzania i wymiany informacji dotyczących obejmowania towarów procedurą celną wykorzystuje się system teleinformatyczny ustanowiony zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu.

Ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się, odpowiednio, od dnia aktualizacji krajowych systemów importu, dnia wdrożenia systemu procedur specjalnych w ramach UKC oraz dnia wdrożenia automatycznego systemu eksportu w ramach UKC, o których to systemach mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

Artykuł  217

Wydawanie pokwitowania w przypadku zgłoszeń ustnych

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

W przypadku złożenia ustnego zgłoszenia celnego zgodnie z art. 135 lub 137 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 w odniesieniu do towarów podlegających należnościom celnym przywozowym lub wywozowym lub innym opłatom organy celne wydają zainteresowanej osobie pokwitowanie po uiszczeniu przez nią wymaganej kwoty takich należności celnych lub takich opłat.

Pokwitowanie powinno zawierać co najmniej następujące informacje:

a) odpowiednio szczegółowy opis towarów umożliwiający ich zidentyfikowanie;

b) wartość faktury lub - w przypadku gdy jest ona niedostępna - ilość towarów;

c) wysokość należności celnych i innych pobranych opłat;

d) datę wydania pokwitowania;

e) nazwę organu, który wydał pokwitowanie.

Artykuł  218  ¹⁴¹

Formalności celne uznawane za podjęte w wyniku czynności, o których mowa w art. 141 ust. 1, 2, 4, 4a, 5 i 6-8 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446

(art. 6 ust. 3 lit. a), art. 139, art. 158 ust. 2, art. 172, art. 194 i art. 267 kodeksu)

Do celów art. 138, 139 i 140 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 następujące formalności celne, w stosownych przypadkach, uznaje się za dopełnione w przypadku podjęcia czynności, o których mowa w art. 141 ust. 1, 2, 4, 4a, 5 i 6-8 tego rozporządzenia delegowanego:

a) przewóz towarów zgodnie z art. 135 kodeksu i przedstawienie towarów organom celnym zgodnie z art. 139 kodeksu;

b) przedstawienie towarów organom celnym zgodnie z art. 267 kodeksu;

c) przyjęcie zgłoszenia celnego przez organy celne zgodnie z art. 172 kodeksu;

d) zwolnienie towarów przez organy celne zgodnie z art. 194 kodeksu.

Artykuł  219

Przypadki, w których zgłoszenia celnego nie uznaje się za złożone po podjęciu czynności, o których mowa w art. 141 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446

(art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 158 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli po przeprowadzeniu kontroli okaże się, że podjęto czynność, o której mowa w art. 141 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, ale wprowadzane lub wyprowadzane towary nie są towarami, o których mowa w art. 138, 139 i 140 tego rozporządzenia delegowanego, uznaje się, że zgłoszenie celne obejmujące te towary nie zostało złożone.

Artykuł  220  ¹⁴²

Przepisy przejściowe dotyczące towarów w przesyłkach pocztowych

(art. 158 ust. 2, art. 172 i art. 194 kodeksu)

1. Dla celów art. 138 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 zgłoszenie celne towarów, o którym mowa w art. 141 ust. 3 tego rozporządzenia delegowanego, uznaje się za przyjęte, a towary za zwolnione w chwili dostarczenia towarów odbiorcy.

2. Jeżeli dostarczenie towarów odbiorcy okazało się niemożliwe, uznaje się, że zgłoszenie celne nie zostało złożone.

Towary, które nie zostały dostarczone odbiorcy, uznaje się za objęte czasowym składowaniem do chwili ich zniszczenia, powrotnego wywozu lub zadysponowania w inny sposób zgodnie z art. 198 kodeksu.

Artykuł  220a  ¹⁴³

Przepisy proceduralne mające zastosowanie do korzystania z formularza NATO 302 w odniesieniu do procedur celnych innych niż tranzyt

(art. 6 ust. 3 i art. 158 ust. 2 kodeksu)

1. Urząd celny wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym rozpoczynają się działania wojskowe na obszarze celnym Unii, dostarcza siłom NATO stacjonującym na jego terytorium formularze NATO 302, które:

a) zostały uprzednio uwierzytelnione pieczęcią i podpisem urzędnika tego urzędu;

b) zostały opatrzone numerem seryjnym;

c) zawierają pełny adres tego wyznaczonego urzędu celnego, któremu należy zwrócić egzemplarz formularza NATO 302.

2. W chwili wysyłki towarów siły NATO podejmują jedną z następujących czynności:

a) przekazują dane zawarte w formularzu NATO 302 wyznaczonemu urzędowi celnemu drogą elektroniczną;

b) wypełniają formularz NATO 302 i załączają do niego oświadczenie, że sprawują kontrolę nad przemieszczaniem towarów, poświadczając takie oświadczenie swoim podpisem i pieczęcią i opatrując je datą.

3. Jeżeli siły NATO podejmą czynności wskazane w ust. 2 lit. b), przekazują niezwłocznie jeden egzemplarz formularza NATO 302 urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Pozostałe egzemplarze formularza NATO 302 zostają dostarczone wraz z przesyłką do sił NATO przeznaczenia, które opatrują je pieczęcią i podpisują po przybyciu towarów.

W chwili przybycia towarów dwa egzemplarze formularza zostają przekazane urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO przeznaczenia.

Ten wyznaczony urząd celny zatrzymuje jeden egzemplarz, a drugi zwraca urzędowi celnemu odpowiedzialnemu za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Artykuł  220b  ¹⁴⁴

Przepisy proceduralne mające zastosowanie do korzystania z formularza UE 302 w odniesieniu do procedur celnych innych niż tranzyt

(art. 6 ust. 3 i art. 158 ust. 2 kodeksu)

1. Urząd celny wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym rozpoczynają się działania wojskowe na obszarze celnym Unii, dostarcza siłom zbrojnym państwa członkowskiego stacjonującym na jego terytorium formularze UE 302, które:

a) zostały uprzednio uwierzytelnione pieczęcią i podpisem urzędnika tego urzędu;

b) zostały opatrzone numerem seryjnym;

c) zawierają pełny adres tego wyznaczonego urzędu celnego, któremu należy zwrócić egzemplarz formularza UE 302.

2. W chwili wysyłki towarów siły zbrojne państwa członkowskiego podejmują jedną z następujących czynności:

a) przekazują dane zawarte w formularzu UE 302 wyznaczonemu urzędowi celnemu drogą elektroniczną;

b) wypełniają formularz UE 302 i załączają do niego oświadczenie, że sprawują kontrolę nad przemieszczaniem towarów, poświadczając takie oświadczenie swoim podpisem i pieczęcią i opatrując je datą.

3. Jeżeli siły zbrojne państwa członkowskiego podejmą czynności wskazane w ust. 2 lit. b), przekazują niezwłocznie jeden egzemplarz formularza UE 302 urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił zbrojnych państwa członkowskiego, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Pozostałe egzemplarze formularza UE 302 zostają dostarczone wraz z przesyłką do sił zbrojnych państwa członkowskiego przeznaczenia, które opatrują je pieczęcią i podpisują po przybyciu towarów.

W chwili przybycia towarów dwa egzemplarze formularza zostają przekazane urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił zbrojnych państwa członkowskiego przeznaczenia.

Ten wyznaczony urząd celny zatrzymuje jeden egzemplarz, a drugi zwraca urzędowi celnemu odpowiedzialnemu za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił zbrojnych państwa członkowskiego, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Artykuł  221

Urząd celny właściwy do objęcia towarów procedurą celną

(art. 159 kodeksu)

1. Do celów zwolnienia z obowiązku przedstawienia towarów zgodnie z art. 182 ust. 3 kodeksu kontrolny urząd celny, o którym mowa w art. 182 ust. 3 lit. c) akapit drugi kodeksu, uznaje się za właściwy do objęcia towarów procedurą celną, o której mowa w art. 159 ust. 3 kodeksu.

2. Następujące urzędy celne są właściwe dla objęcia towarów procedurą wywozu:

a) urząd celny właściwy dla siedziby eksportera;

b) urząd celny właściwy dla miejsca, gdzie towary są pakowane lub ładowane do transportu wywozowego;

c) inny urząd celny w danym państwie członkowskim właściwy dla danej operacji ze względów administracyjnych.

Jeżeli wartość towarów nie przekracza 3 000 EUR na przesyłkę i na zgłaszającego oraz jeżeli towary nie podlegają zakazom ani ograniczeniom, urząd celny właściwy dla miejsca wyprowadzenia towarów z obszaru celnego Unii jest również właściwy dla objęcia towarów procedurą wywozu, oprócz urzędu celnego określonego w akapicie pierwszym.

W przypadku podwykonawstwa oprócz urzędów celnych określonych w akapitach pierwszym i drugim właściwy dla objęcia towarów procedurą wywozu jest także urząd celny właściwy dla miejsca siedziby podwykonawcy.

W przypadkach uzasadnionych okolicznościami danej sprawy inny urząd celny znajdujący się w lepszej lokalizacji do przedstawienia towarów organom celnym także jest właściwy dla objęcia towarów procedurą wywozu.

3. Ustnych zgłoszeń celnych wywozowych i zgłoszeń celnych do powrotnego wywozu dokonuje się w urzędzie celnym właściwym dla miejsca wyprowadzenia towarów.

4. 145  Od daty, o której mowa w art. 4 ust. 1 akapit czwarty dyrektywy (UE) 2017/2455, urzędem celnym właściwym do dopuszczenia do obrotu towarów w przesyłce objętej zwolnieniem z należności celnych przywozowych na mocy art. 23 ust. 1 lub art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1186/2009, w ramach procedury VAT innej niż procedura szczególna dla sprzedaży na odległość towarów przywożonych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, o której mowa w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE, jest urząd celny znajdujący się w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

5. 146  Organ celny w każdym państwie członkowskim, na którego terytorium stacjonują siły NATO upoważnione do korzystania z formularza NATO 302, wyznacza urząd celny odpowiedzialny lub urzędy celne odpowiedzialne za formalności celne i kontrole dotyczące towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w kontekście działań wojskowych.

6. 147  Organ celny w każdym państwie członkowskim wyznacza urząd celny lub urzędy celne odpowiedzialne za formalności celne i kontrole dotyczące towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w kontekście działań wojskowych prowadzonych z zastosowaniem formularza UE 302.

Artykuł  222

Pozycje towarowe

(art. 162 kodeksu)

1. Jeżeli zgłoszenie celne obejmuje dwie lub więcej pozycji towarowych, dane zawarte w takim zgłoszeniu, dotyczące każdej pozycji uważa się za stanowiące odrębne zgłoszenie celne.

2. Z wyjątkiem sytuacji, w której konkretne towary w ramach jednej przesyłki podlegają różnym środkom, towary w ramach jednej przesyłki uznaje się za stanowiące pojedynczą pozycję do celów ust. 1, jeżeli został spełniony jeden z poniższych warunków:

a) towary mają zostać zaklasyfikowane do jednej podpozycji taryfowej;

b) towary stanowią przedmiot wniosku o uproszczenie zgodnie z art. 177 kodeksu.

Sekcja  2

Uproszczone zgłoszenia celne

Artykuł  223

Zarządzanie kontyngentami taryfowymi w ramach uproszczonego zgłoszenia celnego

(art. 166 kodeksu)

1. W przypadku złożenia uproszczonego zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu towarów objętych kontyngentem taryfowym zarządzanym zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu zgłaszający może ubiegać się o przyznanie kontyngentu taryfowego tylko wówczas, gdy niezbędne dane zostały przedstawione w zgłoszeniu uproszczonym albo w zgłoszeniu uzupełniającym.

2. Jeżeli wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego zarządzanego zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu został złożony w ramach zgłoszenia uzupełniającego, wniosku nie można rozpatrzyć do czasu złożenia zgłoszenia uzupełniającego.

3. Do celów przyznania kontyngentu taryfowego uwzględnia się datę przyjęcia zgłoszenia uproszczonego.

Artykuł  224

Dokumenty załączane do zgłoszenia uproszczonego

(art. 166 kodeksu)

W przypadku objęcia towarów procedurą celną na podstawie zgłoszenia uproszczonego organom celnym przedstawia się dokumenty załączane do zgłoszenia, o których mowa w art. 163 ust. 2 kodeksu, przed zwolnieniem towarów.

Artykuł  225

Zgłoszenie uzupełniające

(art. 167 ust. 4 kodeksu)

W przypadku wpisu do rejestru zgłaszającego na podstawie art. 182 kodeksu, jeżeli zgłoszenie uzupełniające ma charakter ogólny, okresowy lub podsumowujący, a przedsiębiorca jest upoważniony w ramach samoobsługi celnej do obliczenia kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych, taki posiadacz pozwolenia składa zgłoszenie uzupełniające albo organy celne mogą zezwolić na udostępnienie zgłoszeń uzupełniających za pomocą bezpośredniego elektronicznego dostępu w systemie posiadacza pozwolenia.

Sekcja  3

Przepisy mające zastosowanie do wszystkich zgłoszeń celnych

Artykuł  226

Główny numer referencyjny

(art. 172 kodeksu)

Z wyjątkiem sytuacji, w których zgłoszenie celne jest składane ustnie lub w formie czynności uznawanej za zgłoszenie celne, lub kiedy zgłoszenie celne ma formę wpisu do rejestru zgłaszającego zgodnie z art. 182 kodeksu, organy celne powiadamiają zgłaszającego o przyjęciu zgłoszenia celnego i podają mu MRN tego zgłoszenia oraz datę jego przyjęcia.

Niniejszego artykułu nie stosuje się do czasu wdrożenia automatycznego systemu eksportu, wdrożenia nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego oraz aktualizacji krajowych systemów importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

Artykuł  227

Zgłoszenie celne złożone przed przedstawieniem towarów

Jeżeli zgłoszenie celne jest składane zgodnie z art. 171 kodeksu, organy celne przetwarzają dane szczegółowe dostarczone przed przedstawieniem towarów, w szczególności w celu analizy ryzyka.

Sekcja  4

Inne uproszczenia

Podsekcja  1

Towary objęte różnymi podpozycjami taryfowymi

Artykuł  228

Towary objęte różnymi podpozycjami taryfowymi zgłoszone w ramach jednej podpozycji

(art. 177 ust. 1 kodeksu)

1. Do celów art. 177 kodeksu, jeżeli towary w ramach przesyłki są objęte podpozycjami taryfowymi podlegającymi cłu specyficznemu wyrażonemu poprzez odniesienie do tej samej jednostki miary, cło nakładane na całą przesyłkę opiera się na podpozycji taryfowej objętej najwyższym cłem specyficznym.

2. Do celów art. 177 kodeksu, jeżeli towary w ramach przesyłki są objęte podpozycjami taryfowymi podlegającymi cłu specyficznemu wyrażonemu poprzez odniesienie do innych jednostek miary, najwyższe cło specyficzne dla każdej jednostki miary ma zastosowanie do wszystkich towarów w przesyłce, dla których cło specyficzne jest wyrażone poprzez odniesienie do danej jednostki, oraz zostaje przeliczone na cło ad valorem dla każdego rodzaju towarów.

Cło nakładane na całą przesyłkę opiera się na podpozycji taryfowej objętej najwyższą stawką cła ad valorem wynikającego z przeliczenia na podstawie akapitu pierwszego.

3. Do celów art. 177 kodeksu, jeżeli towary w ramach przesyłki są objęte podpozycjami taryfowymi podlegającymi cłu ad valorem i cłu specyficznemu, najwyższe cło specyficzne określone zgodnie z ust. 1 i 2 zostaje przeliczone na cło ad valorem dla każdego rodzaju towarów, w przypadku których cło specyficzne jest wyrażone poprzez odniesienie do tej samej jednostki.

Cło nakładane na całą przesyłkę opiera się na podpozycji taryfowej objętej najwyższą stawką cła ad valorem, w tym cła ad valorem wynikającego z przeliczenia na podstawie akapitu pierwszego.

Podsekcja  2

Odprawa scentralizowana

Artykuł  229

Procedura konsultacji między organami celnymi w przypadku pozwoleń na korzystanie z odprawy scentralizowanej

(art. 22 kodeksu)

1. 148  Procedurę konsultacji, o której mowa w art. 14, przeprowadza się, jeżeli organ celny otrzymuje wniosek o pozwolenie na korzystanie z odprawy scentralizowanej, o której mowa w art. 179 kodeksu, obejmującą więcej niż jeden organ celny, chyba że organ celny właściwy do wydania decyzji uzna, że nie spełniono warunków koniecznych do udzielenia takiego pozwolenia.

2. Najpóźniej po upływie 45 dni od daty przyjęcia wniosku organ celny właściwy do wydania decyzji przekazuje innym zaangażowanym organom celnym następujące dokumenty i informacje:

a) wniosek i projekt pozwolenia, w tym terminy, o których mowa w art. 231 ust. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia;

b) w stosownych przypadkach plan kontroli wraz ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi konkretnych kontroli przeprowadzanych przez poszczególne zaangażowane organy celne po udzieleniu pozwolenia;

c) inne istotne informacje, które zaangażowane organy celne uznają za konieczne.

3. Organy celne, z którymi się skonsultowano, udzielają swojej zgody lub przekazują swoje zastrzeżenia oraz wszelkie zmiany do projektu pozwolenia lub do proponowanego planu kontroli w terminie 45 dni od daty przekazania projektu pozwolenia. Zastrzeżenia muszą być należycie uzasadnione.

Jeżeli wniesiono zastrzeżenia, a w ciągu 90 dni od dnia przekazania projektu pozwolenia nie udało się osiągnąć porozumienia, pozwolenie nie może zostać udzielone w odniesieniu do części, których dotyczyły zastrzeżenia. Jeżeli organy celne, z którymi się skonsultowano, nie zgłoszą zastrzeżeń w wyznaczonym terminie, uznaje się, że wyraziły zgodę na wydanie pozwolenia.

4. Do czasu wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, na zasadzie odstępstwa od ust. 2 i ust. 3 akapit pierwszy niniejszego artykułu, urząd celny właściwy do podjęcia decyzji może przedłużyć terminy, o których mowa w tych ustępach, o 15 dni.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 akapit drugi niniejszego artykułu, urząd celny właściwy do podjęcia decyzji może przedłużyć termin, o którym mowa w tym ustępie, o 30 dni.

5. Do czasu wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu, zawsze powiadamia się o planie kontroli, o którym mowa w tym ustępie.

Artykuł  230

Monitorowanie pozwolenia

(art. 23 ust. 5 kodeksu)

1. Organy celne państw członkowskich niezwłocznie informują organ celny właściwy do wydania decyzji o wszelkich okolicznościach zaistniałych po udzieleniu pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej, które mogą wpływać na jego dalsze obowiązywanie lub na jego treść.

2. 149  Organ celny właściwy do wydania decyzji udostępnia organom celnym pozostałych państw członkowskich wszelkie istotne informacje będące w jego posiadaniu odnoszące się do działalności podlegającej obowiązkowi celnemu posiadacza pozwolenia na odprawę scentralizowaną.

Artykuł  231

Formalności i kontrole celne związane z odprawą scentralizowaną

(art. 179 ust. 4 kodeksu)

1. Posiadacz pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej przedstawia we właściwym urzędzie celnym towary określone w tym pozwoleniu składając w kontrolnym urzędzie celnym jeden z następujących dokumentów:

a) standardowe zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 162 kodeksu;

b) uproszczone zgłoszenie celne, o którym mowa w art. 166 kodeksu;

c) powiadomienie o przedstawieniu, o którym mowa w art. 234 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli zgłoszenie celne ma formę wpisu do rejestru zgłaszającego, zastosowanie mają art. 234, 235 i 236 niniejszego rozporządzenia.

3. Zwolnienie z obowiązku przedstawienia towarów przyznane zgodnie z art. 182 ust. 3 kodeksu ma zastosowanie do odprawy scentralizowanej pod warunkiem że posiadacz pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego spełnił obowiązek określony w art. 234 ust. 1 lit. f) niniejszego rozporządzenia.

4. W przypadku przyjęcia zgłoszenia celnego lub otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 lit. c), kontrolny urząd celny:

a) przeprowadza odpowiednie kontrole w celu weryfikacji zgłoszenia celnego lub powiadomienia o przedstawieniu;

b) niezwłocznie przekazuje urzędowi celnemu przedstawienia zgłoszenie celne lub powiadomienie oraz wyniki analizy ryzyka;

c) niezwłocznie przekazuje urzędowi celnemu przedstawienia zgłoszenie celne lub powiadomienie oraz wyniki analizy ryzyka; informuje urząd celny przedstawienia, że:

(i) towary mogą zostać zwolnione do danej procedury celnej; albo

(ii) wymagane jest przeprowadzenie kontroli celnych zgodnie z art. 179 ust. 3 lit. c) kodeksu.

5. Jeżeli kontrolny urząd celny informuje urząd celny przedstawienia, że towary mogą zostać zwolnione do danej procedury celnej, urząd celny przedstawienia informuje kontrolny urząd celny - w terminie określonym w pozwoleniu na odprawę scentralizowaną - czy jego własne kontrole tych towarów, w tym kontrole związane z krajowymi zakazami i ograniczeniami, mają wpływ na przedmiotowe zwolnienie.

6. Jeżeli kontrolny urząd celny informuje urząd celny przedstawienia, że wymagane jest przeprowadzenie kontroli celnych zgodnie z art. 179 ust. 3 lit. c) kodeksu, urząd celny przedstawienia - w terminie określonym w pozwoleniu na korzystanie z odprawy scentralizowanej - potwierdza wpłynięcie wniosku kontrolnego urzędu celnego o przeprowadzenie wymaganych kontroli i w stosownych przypadkach informuje kontrolny urząd celny o swoich własnych kontrolach towarów, w tym o kontrolach związanych z krajowymi zakazami i ograniczeniami.

7. Kontrolny urząd celny informuje urząd celny przedstawienia o zwolnieniu towarów.

8. W przypadku wywozu kontrolny urząd celny w chwili zwolnienia towarów udostępnia zadeklarowanemu urzędowi celnemu wyprowadzenia dane dotyczące zgłoszenia wywozowego, w stosownych przypadkach uzupełnione odpowiednio zgodnie z art. 330 niniejszego rozporządzenia. Urząd celny wyprowadzenia informuje kontrolny urząd celny o wyprowadzeniu towarów zgodnie z art. 333 niniejszego rozporządzenia. Kontrolny urząd celny potwierdza wyprowadzenie towarów zgłaszającemu zgodnie z art. 334 niniejszego rozporządzenia.

9. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do czasu wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, posiadacz pozwolenia lub zgłaszający w odniesieniu do towarów objętych pozwoleniem na korzystanie z odprawy scentralizowanej:

a) przedstawia towary w miejscach określonych w pozwoleniu i wyznaczonych lub uznanych przez organy celne zgodnie z art. 139 kodeksu, z wyjątkiem kiedy obowiązek przedstawienia towarów jest uchylany zgodnie z art. 182 ust. 3 kodeksu; oraz

b) składa zgłoszenie celne lub wpisuje towary do swojego rejestru w urzędzie celnym wskazanym w pozwoleniu.

10. Do czasu wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, właściwe organy celne stosują plan kontroli określający minimalny poziom kontroli.

11. 150  Do czasu wdrożenia systemu AES i scentralizowanej odprawy dla importu w ramach UKC (ang. CCI), o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, nie stosuje się ust. 5 i 6 niniejszego artykułu.

Artykuł  232

Odprawa scentralizowana obejmująca więcej niż jeden organ celny

(art. 179 kodeksu)

1. Kontrolny urząd celny przekazuje urzędowi celnemu przedstawienia następujące dokumenty:

a) każde sprostowanie lub unieważnienie standardowego zgłoszenia celnego, które miały miejsce po zwolnieniu towarów;

b) zgłoszenie uzupełniające, jeżeli zostało złożone, oraz każde jego sprostowanie i unieważnienie;

2. Jeżeli zgłoszenie uzupełniające jest dostępne dla organów celnych w systemie teleinformatycznym przedsiębiorcy zgodnie z art. 225 niniejszego rozporządzenia, kontrolny urząd celny przekazuje te dane nie później niż w terminie 10 dni od zakończenia okresu objętego zgłoszeniem uzupełniającym wraz z informacjami dotyczącymi wszelkich zmian lub unieważnienia tego uzyskanego zgłoszenia uzupełniającego.

Podsekcja  3

Wpis do rejestru zgłaszającego

Artykuł  233

Plan kontroli

(art. 23 ust. 5 kodeksu)

1. Udzielając pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego zgodnie z art. 182 ust. 1 kodeksu, organy celne ustanawiają plan kontroli dla konkretnego przedsiębiorcy, w którym przewiduje się sprawowanie dozoru nad procedurami celnymi realizowanymi na podstawie pozwolenia, określa się częstotliwość kontroli celnych oraz zapewnia, między innymi, że kontrole celne mogą być przeprowadzane na wszystkich etapach procedury wpisywania do rejestru zgłaszającego.

2. W stosownych przypadkach plan kontroli uwzględnia ograniczenie okresu powiadomienia o długu celnym, o którym mowa w art. 103 ust. 1 kodeksu..

3. W planie kontroli przewiduje się przeprowadzanie kontroli w przypadku zwolnienia z obowiązku przedstawienia towarów udzielonego zgodnie z art. 182 ust. 3 kodeksu.

4. W przypadku odprawy scentralizowanej w planie kontroli, w którym określono podział zadań między kontrolnym urzędem celnym a urzędem celnym przedstawienia, uwzględnia się zakazy i ograniczenia mające zastosowanie w miejscu lokalizacji urzędu celnego przedstawienia.

Artykuł  234

Obowiązki posiadacza pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego

(art. 182 ust. 1 kodeksu)

1. Posiadacz pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego:

a) przedstawia towary organom celnym, z wyjątkiem przypadków, do których ma zastosowanie art. 182 ust. 3 kodeksu, i wpisuje datę powiadomienia o przedstawieniu do ewidencji;

b) wpisuje do rejestru co najmniej dane zawarte w uproszczonym zgłoszeniu celnym i wszystkich dokumentach załączanych do zgłoszenia;

c) na żądanie kontrolnego urzędu celnego udostępnia dane szczegółowe zgłoszenia celnego wpisanego do rejestru oraz wszystkie dokumentu dodatkowe, z wyjątkiem sytuacji, kiedy organy celne zezwalają, aby zgłaszający zapewnił bezpośredni dostęp elektroniczny do tych informacji w swoim rejestrze;

d) udostępnia kontrolnemu urzędowi celnemu informacje dotyczące towarów objętych ograniczeniami i zakazami;

e) przekazuje kontrolnemu urzędowi celnemu dokumenty załączane do zgłoszenia, o których mowa w art. 163 ust. 2 kodeksu, zanim zgłoszone towary mogą zostać zwolnione;

f) w przypadkach, w których zastosowanie ma zwolnienie, o którym mowa w art. 182 ust. 3 kodeksu, zapewnia, aby posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania dysponował informacjami potrzebnymi do potwierdzenia zakończenia czasowego składowania;

g) z wyjątkiem przypadków zwolnienia z obowiązku złożenia zgłoszenia uzupełniającego zgodnie z art. 167 ust. 2 kodeksu - składa zgłoszenie uzupełniające do kontrolnego urzędu celnego w sposób i w terminie, które określono w pozwoleniu.

2. Pozwolenie na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego nie ma zastosowania do następujących zgłoszeń:

a) zgłoszeń celnych, które stanowią wniosek o pozwolenie na korzystanie z procedury specjalnej zgodnie z art. 163 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

b) zgłoszeń celnych składanych zamiast przywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 130 ust. 1 kodeksu.

3. 151  W przypadku gdy kontrolny urząd celny zwrócił się z wnioskiem, zgodnie z art. 182 ust. 3 akapit trzeci kodeksu, o przedstawienie towarów organom celnym, ponieważ organy celne zidentyfikowały nowe, poważne ryzyko finansowe lub inną szczególną sytuację związaną z pozwoleniem na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego ze zwolnieniem z obowiązku przedstawienia towarów, kontrolny urząd celny wskazuje posiadaczowi takiego pozwolenia:

a) określony termin przedstawienia organom celnym towarów, których dotyczą te sytuacje,

b) obowiązek wpisania daty powiadomienia o przedstawieniu do ewidencji, oraz

c) obowiązek przestrzegania przepisów ust. 1 lit. b)-e) i g).

W takich sytuacjach zwolnienie towarów następuje zgodnie z art. 194 kodeksu.

Artykuł  235

Zwolnienie towarów w przypadku złożenia zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego

(art. 182 kodeksu)

1. Jeżeli w pozwoleniu na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego określa się termin na poinformowanie posiadacza danego pozwolenia o wszystkich kontrolach, które zostaną przeprowadzone, towary uznaje się za zwolnione wraz z upływem tego terminu, chyba że w przedmiotowym terminie kontrolny urząd celny wyraził zamiar przeprowadzenia kontroli.

2. Jeżeli w pozwoleniu nie określono terminu, o którym mowa w ust. 1, kontrolny urząd celny zwalnia towary zgodnie z art. 194 kodeksu.

Artykuł  236

Kontyngent taryfowy

(art. 182 kodeksu)

1. W przypadku złożenia zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego do dopuszczenia do obrotu towarów objętych kontyngentem taryfowym zarządzanym zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu posiadacz pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w takiej formie ubiega się o przyznanie kontyngentu taryfowego w zgłoszeniu uzupełniającym.

2. Jeżeli wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego zarządzanego zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu został złożony w ramach zgłoszenia uzupełniającego, wniosek może zostać rozpatrzony dopiero po złożeniu przedmiotowego zgłoszenia. Do celów przyznania kontyngentu taryfowego uwzględnia się jednak datę wpisania towarów do rejestru zgłaszającego.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do dnia aktualizacji krajowych systemów zgłoszeń przywozowych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, państwa członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego zarządzany zgodnie z przepisami art. 49-54 niniejszego rozporządzenia, został złożony w formie innej niż ta, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, pod warunkiem że państwa członkowskie mają dostęp do wszystkich danych szczegółowych i mogą ocenić zasadność wniosku.

Podsekcja  4

Samoobsługa celna

Artykuł  237

Określanie kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych

(art. 185 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli przedsiębiorca jest upoważniony do określenia kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych zgodnie z art. 185 ust. 1 kodeksu, taki przedsiębiorca określa - na koniec okresu ustalonego przez organy celne w pozwoleniu - kwotę należności celnych przywozowych i wywozowych za ten okres zgodnie z zasadami określonymi w pozwoleniu.

2. W terminie 10 dni od upływu okresu ustalonego przez organy celne w pozwoleniu posiadacz danego pozwolenia podaje kontrolnemu urzędowi celnemu dokładną wysokość kwoty określonej zgodnie z ust. 1. Dług celny uznaje się za zgłoszony w chwili przedstawienia powyższych danych.

3. Posiadacz pozwolenia uiszcza opłatę, o której mowa w ust. 2, w terminie określonym w pozwoleniu, nie później niż w terminie ustanowionym w art. 108 ust. 1 kodeksu.

ROZDZIAŁ  3

Weryfikacja i zwolnienie towarów

Sekcja  1

Weryfikacja

Artykuł  238

Miejsce i czas rewizji towarów

(art. 189 kodeksu)

Jeżeli właściwy urząd celny podjął decyzję o przeprowadzeniu rewizji towarów zgodnie z art. 188 lit. c) kodeksu lub o pobraniu próbek zgodnie z art. 188 lit. d) kodeksu, urząd ten wyznacza czas i miejsce do tego celu oraz informuje o tym zgłaszającego.

Na wniosek zgłaszającego właściwy urząd celny może wyznaczyć miejsce inne niż miejsca celne lub czas poza godzinami pracy tego urzędu celnego.

Artykuł  239

Rewizja towarów

(art. 189 i 190 kodeksu)

1. Jeżeli urząd celny podejmuje decyzję o rewizji jedynie części towarów, informuje zgłaszającego, które towary chce poddać rewizji.

2. Jeżeli zgłaszający odmawia obecności przy rewizji towarów lub nie zapewni niezbędnej pomocy wymaganej przez organy celne, organy te wyznaczają termin na jego stawienie się lub udzielenie przez niego pomocy.

Jeżeli z końcem wyznaczonego terminu zgłaszający nie spełnił wymogów stawianych przez organy celne, przystępują one do rewizji towarów na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego. W stosownych przypadkach organy celne mogą skorzystać z usług eksperta wyznaczonego zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego, o ile żadne przepisy nie istnieją w prawie unijnym.

Artykuł  240

Pobieranie próbek

(art. 189 i 190 kodeksu)

1. Jeżeli urząd celny podejmuje decyzję o pobraniu próbek towarów, informuje o tym zgłaszającego.

2. Jeżeli zgłaszający odmawia obecności przy pobieraniu próbek lub nie zapewni niezbędnej pomocy wymaganej przez organy celne, organy te wyznaczają termin na jego stawienie się lub udzielenie przez niego pomocy.

Jeżeli z końcem wyznaczonego terminu zgłaszający nie spełnił wymogów stawianych przez organy celne, przystępują one do pobierania próbek na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego.

3. Organy celne same dokonują pobrania próbek. Organy te mogą jednak wymagać pobrania próbek przez zgłaszającego lub wezwać eksperta do pobrania próbek pod ich nadzorem. Eksperta wyznacza się zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego, o ile żadne przepisy nie istnieją w prawie unijnym.

4. Ilości pobierane jako próbki nie mogą przekraczać ilości niezbędnej dla dokonania analizy lub bardziej szczegółowego badania, włączając w to ewentualną kolejną analizę.

5. Ilości pobranych jako próbki nie odlicza się od ilości zgłoszonej.

6. W przypadku zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do uszlachetniania biernego zgłaszający może zastąpić towary pobrane w charakterze próbki towarami identycznymi w celu uzupełnienia przesyłki.

Artykuł  241

Badanie próbek

(art. 189 i 190 kodeksu)

1. Jeżeli badanie próbek tych samych towarów prowadzi do różnych wyników wymagających odmiennej odprawy celnej, w miarę możliwości należy pobrać kolejne próbki.

2. Jeżeli wyniki badania kolejnych próbek potwierdzają różne wyniki, uznaje się, że towary obejmują różne towary w ilościach odpowiadających wynikom badania. Dotyczy to także sytuacji, w których pobranie kolejnych próbek nie jest możliwe.

Artykuł  242

Zwrot lub dysponowanie pobranymi próbkami

(art. 189 i 190 kodeksu)

1. Pobrane próbki zwraca się zgłaszającemu na jego wniosek, z wyjątkiem następujących przypadków:

a) jeżeli próbki uległy zniszczeniu w toku analizy lub badania;

b) jeżeli organy celne muszą zatrzymać próbki w jednym z następujących celów:

(i) do dalszego badania;

(ii) do celów postępowania odwoławczego lub sądowego.

2. Jeżeli zgłaszający nie wystąpi z wnioskiem o zwrot próbek, organy celne mogą zażądać od zgłaszającego zabrania wszystkich pozostałych próbek lub dysponować nimi zgodnie z art. 198 ust. 1 lit. c) kodeksu.

Artykuł  243

Wyniki weryfikacji zgłoszenia celnego i rewizji towarów

(art. 191 kodeksu)

1. Jeżeli organy celne dokonują weryfikacji prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu celnym, rejestrują fakt przeprowadzenia weryfikacji oraz jej wyniki.

Jeżeli tylko część towarów została poddana rewizji, należy odnotować, które towary poddano rewizji.

Jeżeli zgłaszający nie był obecny, fakt ten należy odnotować.

2. Organy celne informują zgłaszającego o wynikach weryfikacji.

3. Jeżeli wyniki weryfikacji zgłoszenia celnego nie są zgodne z danymi zawartymi w zgłoszeniu, organy celne ustalają i odnotowują, które dane zostaną uwzględnione do następujących celów:

a) obliczenia kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych należności związanych z towarami;

b) obliczenia wszelkich refundacji lub innych kwot lub korzyści finansowych przewidzianych w przypadku wywozu w ramach wspólnej polityki rolnej;

c) zastosowania wszelkich innych przepisów regulujących procedurę celną, którą towary zostały objęte.

4. Jeżeli zgłoszone pochodzenie niepreferencyjne okaże się nieprawidłowe, pochodzenie, które należy wziąć pod uwagę dla celów ust. 3 lit. a), jest ustalane na podstawie dowodów przedstawionych przez zgłaszającego lub, jeżeli jest to niewystarczające lub niezadowalające, na podstawie wszelkich dostępnych informacji.

Artykuł  244

Złożenie zabezpieczenia

(art. 191 kodeksu)

Jeżeli organy celne uważają, że weryfikacja zgłoszenia celnego może prowadzić do ustalenia wyższej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych (lub sprawić, że inne opłaty staną się należne) w porównaniu do kwot i opłat wynikających z danych zawartych w zgłoszeniu celnym, zwolnienie towarów uzależnia się od złożenia zabezpieczenia wystarczającego na pokrycie różnicy między kwotą wynikającą z danych zawartych w zgłoszeniu a ostateczną kwotą, która może być należna za te towary.

Jednakże zgłaszający, zamiast złożenia zabezpieczenia, może zażądać natychmiastowego powiadomienia o długu celnym, któremu mogą ostatecznie podlegać towary.

Artykuł  245

Zwolnienie towarów po weryfikacji

(art. 191 i art. 194 ust. 1 kodeksu)

1. Jeżeli na podstawie weryfikacji zgłoszenia celnego organy celne ustalą kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych różniącą się od kwoty wynikającej z danych zawartych w zgłoszeniu, w odniesieniu do tak ustalonej kwoty zastosowanie ma art. 195 ust. 1 kodeksu.

2. Dane towary nie zostają zwolnione, jeżeli organy celne mają wątpliwości, czy zastosowanie ma zakaz lub ograniczenie, a wątpliwości tych nie można rozstrzygnąć przed otrzymaniem wyników kontroli przeprowadzonych przez organy celne.

Sekcja  2

Zwolnienie

Artykuł  246

Rejestrowanie zwolnienia towarów i powiadamianie o nim

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

Organy celne powiadamiają zgłaszającego o zwolnieniu towarów i rejestrują zwolnienie towarów do danej procedury celnej, wskazując przynajmniej odniesienie do zgłoszenia celnego lub powiadomienia oraz datę zwolnienia towarów.

Artykuł  247

Towary niezwolnione

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

1. Jeżeli z przyczyn wymienionych w art. 198 ust. 1 lit. b) kodeksu nie można zwolnić towarów lub jeżeli po ich zwolnieniu stwierdzono, że nie są spełnione warunki dla tego zwolnienia, organy celne muszą wyznaczyć odpowiedni termin na uregulowanie sytuacji towarów przez zgłaszającego.

2. Organy celne mogą, na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego, przekazać towary, o których mowa w ust. 1, do specjalnego miejsca znajdującego się pod ich dozorem.

Rozdział  4

Dysponowanie towarami

Artykuł  248

Zniszczenie towarów

(art. 197 kodeksu)

Organy celne ustalają rodzaj i ilość wszelkich odpadów i pozostałości powstałych w wyniku zniszczenia towarów, aby określić należności celne i inne należności mające zastosowanie do takich odpadów i pozostałości w chwili objęcia ich procedurą celną lub ich powrotnego wywozu.

Artykuł  249

Zrzeczenie się towarów

(art. 199 kodeksu)

1. Organy celne mogą odrzucić wniosek o zgodę na zrzeczenie się towarów na rzecz skarbu państwa zgodnie z art. 199 kodeksu, jeżeli spełniony został jeden z poniższych warunków:

a) towarów nie można sprzedać na obszarze celnym Unii lub koszt sprzedaży byłby niewspółmierny do wartości towarów;

b) towary mają zostać zniszczone.

2. Uznaje się, że wniosek o zgodę na zrzeczenie się towarów na rzecz skarbu państwa został złożony zgodnie z art. 199 kodeksu, jeżeli organy celne publicznie wezwały właściciela towarów do stawienia się, który jednak nie uczynił tego w terminie 90 dni.

Artykuł  250

Sprzedaż towarów i inne środki podejmowane przez organy celne

(art. 198 ust. 1 kodeksu)

1. Organy celne mogą sprzedać towary, których zrzeczono się na rzecz skarbu państwa lub które uległy przepadkowi, tylko pod warunkiem że kupujący niezwłocznie dopełni formalności w celu objęcia towarów procedurą celną lub ich powrotnego wywiezienia.

2. Jeżeli sprzedaż towarów odbywa się po cenie, w której zawarta jest kwota należności celnych przywozowych i innych należności, to uznaje się, że towary zostały dopuszczone do obrotu. Organy celne obliczają i księgują kwotę należności. Sprzedaży dokonuje się według procedur obowiązujących w danym państwie członkowskim.

TYTUŁ  VI

DOPUSZCZENIE DO OBROTU ORAZ ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH

ROZDZIAŁ  1

Dopuszczenie do obrotu

Artykuł  251

Świadectwa ważenia bananów

(art. 163 ust. 1 kodeksu)

1. Przedsiębiorca upoważniony do sporządzania świadectw zgodnie z art. 155 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (świadectwa ważenia bananów) dostarcza organom celnym wcześniejsze zawiadomienie dotyczące ważenia partii świeżych bananów w celu sporządzenia świadectwa ważenia bananów, podając szczegółowe informacje dotyczące typu opakowania, pochodzenia, czasu i miejsca ważenia.

2. Świadectwo ważenia bananów znajduje się w posiadaniu zgłaszającego i jest do dyspozycji organów celnych w chwili składania zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu świeżych bananów określonych kodem CN 0803 90 10, podlegających należnościom celnym przywozowym.

3. 152  Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, na wniosek zgłaszającego o pozwolenie zgodnie z art. 166 kodeksu, organy celne mogą postanowić o dopuszczeniu do obrotu przesyłek świeżych bananów na podstawie wstępnego określenia masy na następujących warunkach:

a) pozwolenie zobowiązuje importera do transportu całej przesyłki bananów w niezmienionym stanie do upoważnionych podmiotów dokonujących ważenia, wymienionych w zgłoszeniu uproszczonym, które ustalą prawidłową masę i wartość;

b) zgłaszający jest odpowiedzialny za przedstawienie świadectwa ważenia w urzędzie celnym dopuszczenia do obrotu w ciągu 10 dni kalendarzowych od dnia przyjęcia zgłoszenia uproszczonego;

c) zgłaszający składa zabezpieczenie określone w art. 195 ust. 1 kodeksu.

Określenie wstępnej masy może zostać dokonane na podstawie poprzedniego świadectwa ważenia bananów tego samego rodzaju i pochodzenia.

4. Świadectwo ważenia bananów sporządza się z wykorzystaniem formularza określonego w załączniku 61-02.

Artykuł  252

Kontrola ważenia świeżych bananów

(art. 188 kodeksu)

Urzędy celne przeprowadzają kontrolę co najmniej 5 % łącznej liczby świadectw ważenia bananów przedstawionych w danym roku, będąc obecnymi przy ważeniu reprezentatywnych próbek bananów przez przedsiębiorcę upoważnionego do sporządzania świadectw ważenia bananów albo samemu ważąc te próbki zgodnie z procedurą określoną w pkt 1, 2 i 3 załącznika 61-03.

ROZDZIAŁ  2

Zwolnienie z należności celnych przywozowych

Sekcja  1

Towary powracające

Artykuł  253

Wymagane informacje

(art. 203 ust. 6 kodeksu)

1. W chwili złożenia zgłoszenia celnego do dopuszczenia do obrotu zgłaszający udostępnia urzędowi celnemu informacje, z których wynika, że warunki zwolnienia z należności celnych przywozowych zostały spełnione.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, mogą być przedstawione na jeden z poniższych sposobów:

a) poprzez udostępnienie odpowiednich danych zawartych w zgłoszeniu celnym lub zgłoszeniu do powrotnego wywozu, na podstawie których towary powracające zostały pierwotnie wywiezione lub powrotnie wywiezione z obszaru celnego Unii;

b) za pomocą wydruku, uwierzytelnionego przez właściwy urząd celny, zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu, na podstawie których towary powracające zostały pierwotnie wywiezione lub powrotnie wywiezione z obszaru celnego Unii;

c) za pomocą dokumentu wydanego przez właściwy urząd celny, zawierającego istotne dane zawarte w danym zgłoszeniu celnym lub zgłoszeniu do powrotnego wywozu;

d) za pomocą dokumentu wydanego przez organy celne, poświadczającego, że warunki zwolnienia z należności celnych przywozowych zostały spełnione (arkusz informacyjny INF3).

3. Jeżeli z informacji dostępnych właściwym organom celnym wynika, że towary zgłoszone do dopuszczenia do obrotu są towarami, które zostały pierwotnie wywiezione poza obszar celny Unii, i że w chwili wywozu spełniały warunki wymagane do ich zwolnienia z należności celnych przywozowych jako towary powracające, to informacje, o których mowa w ust. 2, nie są wymagane.

4. Ustęp 2 nie ma zastosowania, jeżeli towary mogą zostać zgłoszone do dopuszczenia do obrotu ustnie bądź w inny sposób. Ustęp 2 nie ma także zastosowania do międzynarodowego przemieszczania opakowań, środków transportu ani do niektórych towarów będących przedmiotem szczególnych porozumień celnych, chyba że przepisy stanowią inaczej.

Artykuł  254

Towary, które skorzystały ze środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki rolnej

(art. 203 ust. 6 kodeksu)

Przy zgłoszeniu do dopuszczenia do obrotu towarów powracających, których wywóz mógł wymagać spełnienia formalności w celu uzyskania refundacji lub innych kwot przewidzianych w ramach wspólnej polityki rolnej, przedstawia się również dokumenty, o których mowa w art. 253 niniejszego rozporządzenia, oraz zaświadczenie wydane przez organy właściwe do przyznania takich refundacji lub kwot w państwie członkowskim wywozu.

Zaświadczenie to nie jest wymagane, jeżeli organy celne w urzędzie celnym, w którym towary są zgłaszane do dopuszczenia do obrotu, dysponują informacjami, z których wynika, że nie przyznano ani nie będzie można przyznać w późniejszym okresie żadnej refundacji ani innej kwoty przewidzianej w przypadku wywozu w ramach wspólnej polityki rolnej.

Artykuł  255

Wydawanie arkusza informacyjnego INF 3

(art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 203 ust. 6 kodeksu)

1. Eksporter może zwrócić się do urzędu celnego wywozu o wydanie arkusza informacyjnego INF 3.

2. Jeżeli eksporter zwraca się z wnioskiem o wydanie arkusza informacyjnego INF 3 w chwili wywozu, urząd celny wywozu wydaje arkusz informacyjny INF 3 w chwili spełnienia formalności wywozowych związanych z danymi towarami.

Jeżeli istnieje możliwość, że wywożone towary powrócą na obszar celny Unii przez kilka urzędów celnych, to eksporter może wystąpić z wnioskiem o wydanie kilku arkuszy informacyjnych INF 3, z których każdy dotyczy części łącznej ilości wywożonych towarów.

3. W przypadku gdy eksporter występuje z wnioskiem o wydanie arkusza informacyjnego INF 3 po dopełnieniu formalności wywozowych związanych z danymi towarami, urząd celny wywozu może wydać arkusz informacyjny INF 3, jeżeli informacje dotyczące towarów, przedstawione we wniosku eksportera odpowiadają informacjom dotyczącym wywożonych towarów, którymi dysponuje urząd celny wywozu, i nie przyznano ani nie będzie można przyznać w późniejszym okresie żadnej refundacji ani innej kwoty przewidzianej w przypadku wywozu w ramach wspólnej polityki rolnej w odniesieniu do danych towarów.

4. W przypadku wydania arkusza informacyjnego INF 3 eksporter może zwrócić się do urzędu celnego wywozu o zastąpienie takiego arkusza kilkoma arkuszami informacyjnymi INF 3, z których każdy dotyczy części łącznej ilości towarów uwzględnionych w pierwotnie wydanym arkuszu informacyjnym INF 3.

5. Eksporter może wystąpić z wnioskiem o wydanie arkusza informacyjnego INF 3 jedynie w odniesieniu do części wywożonych towarów.

6. Jeżeli arkusz informacyjny INF 3 zostaje wydany w formie papierowej, jego egzemplarz jest przechowywany w urzędzie celnym wywozu, który go wydał.

7. Jeżeli oryginał arkusza informacyjnego INF 3 został wydany w formie papierowej, a następnie został skradziony, zgubiony lub zniszczony, urząd celny wywozu, który wydał arkusz, może wydać duplikat na wniosek eksportera.

Urząd celny wywozu odnotowuje na znajdującym się w jego posiadaniu egzemplarzu arkusza informacyjnego INF 3, że został wydany duplikat.

8. Jeżeli arkusz informacyjny INF 3 zostaje wydany w formie papierowej, jest on sporządzany z wykorzystaniem formularza określonego w załączniku 62-02.

Artykuł  256

Wymiana informacji między organami

(art. 203 ust. 6 kodeksu)

Na wniosek urzędu celnego, w którym towary powracające zostają zgłoszone do dopuszczenia do obrotu, urząd celny wywozu przekazuje wszystkie informacje, którymi dysponuje, z których wynika, że warunki zwolnienia z należności celnych przywozowych zostały spełnione w odniesieniu do danych towarów.

Sekcja  2

Produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza

Artykuł  257

Zwolnienie z należności celnych przywozowych

(art. 208 ust. 2 kodeksu)

Dowody na spełnienie warunków określonych w art. 208 ust. 1 kodeksu można przedstawiać zgodnie z przepisami art. 213, 214 i 215 niniejszego rozporządzenia oraz art. 130, 131, 132 i 133 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosownie do przypadku.

TYTUŁ  VII

PROCEDURY SPECJALNE

ROZDZIAŁ  1

Przepisy ogólne

Sekcja  1

Wniosek o udzielenie pozwolenia

Artykuł  258

Dokumenty załączane do ustnego zgłoszenia celnego do odprawy czasowej

(art. 22 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej opiera się na ustnym zgłoszeniu celnym, zgłaszający przedstawia dokument załączany do zgłoszenia, o których mowa w art. 165 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 w dwóch egzemplarzach, a jeden egzemplarz jest poświadczany przez organy celne i przekazywany posiadaczowi pozwolenia.

Sekcja  2

Wydanie decyzji w sprawie wniosku

Artykuł  259

Sprawdzenie warunków ekonomicznych

(art. 28 ust. 1 lit. a) i art. 211 ust. 6 kodeksu)

1. Jeżeli po złożeniu wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu, konieczne jest sprawdzenie warunków ekonomicznych zgodnie z art. 211 ust. 6 kodeksu, administracja celna organu celnego właściwego do podjęcia decyzji w sprawie wniosku niezwłocznie przekazuje Komisji dokumenty, zwracając się o dokonanie takiego sprawdzenia.

2. Jeżeli po wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania administracji celnej państwa członkowskiego udostępniony zostaje dowód świadczący o tym, że korzystanie z przedmiotowego pozwolenia prawdopodobnie ma negatywny wpływ na istotne interesy producentów unijnych, taka administracja celna przekazuje Komisji dokumenty, zwracając się o sprawdzenie warunków ekonomicznych.

3. 153  Sprawdzenie warunków ekonomicznych na poziomie unijnym może się odbyć również z inicjatywy Komisji, jeżeli dysponuje ona dowodem świadczącym o tym, że korzystanie z pozwolenia prawdopodobnie ma negatywny wpływ na istotne interesy producentów unijnych.

4. Komisja ustanawia grupę ekspertów, złożoną z przedstawicieli państw członkowskich, która doradza Komisji w kwestii, czy warunki ekonomiczne są spełnione, czy nie.

5. Rozstrzygnięcie podjęte w sprawie warunków ekonomicznych jest brane pod uwagę przez zainteresowany organ celny oraz przez jakikolwiek inny organ celny mający do czynienia z podobnymi wnioskami bądź pozwoleniami.

Rozstrzygnięcie podjęte w sprawie warunków ekonomicznych może zawierać stwierdzenie, że badana sprawa jest wyjątkowa, i tym samym nie może służyć jako precedens w przypadku innych wniosków bądź pozwoleń.

6. Jeżeli uznano, że warunki ekonomiczne nie są już spełnione, właściwy organ celny cofa stosowne pozwolenie. Cofnięcie nabiera mocy nie później niż po upływie roku od dnia następującego po dniu, w którym posiadacz pozwolenia otrzymał decyzję o cofnięciu.

Artykuł  260

Procedura konsultacji między organami celnymi

(art. 22 kodeksu)

1. W przypadku przedłożenia wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 kodeksu i które obejmuje więcej niż jedno państwo członkowskie, mają zastosowanie art. 10 i 14 niniejszego rozporządzenia oraz ust. 2-5 niniejszego artykułu, chyba że organ celny właściwy do wydania decyzji uzna, że nie są spełnione warunki konieczne do udzielenia takiego pozwolenia.

2. Organ celny właściwy do wydania decyzji przekazuje innym zainteresowanym organom celnym wniosek i projekt pozwolenia najpóźniej w ciągu 30 dni od daty przyjęcia wniosku.

3. Pozwolenie obejmujące więcej niż jedno państwo członkowskie nie może zostać wydane bez uprzedniej zgody zainteresowanych organów celnych na projekt pozwolenia.

4. Pozostałe zainteresowane organy celne przekazują, w stosownych przypadkach, swoje zastrzeżenia lub wyrażają swoją zgodę w terminie 30 dni od daty otrzymania informacji o projekcie pozwolenia. Zastrzeżenia muszą być należycie uzasadnione.

Jeżeli zastrzeżenia przekazano w wyznaczonym terminie, a w ciągu 60 dni od dnia przekazania projektu pozwolenia nie udało się osiągnąć porozumienia, pozwolenie nie może zostać udzielone w odniesieniu do kwestii, wobec których wniesiono zastrzeżenia.

5. Jeżeli pozostałe zainteresowane organy celne nie przekażą zastrzeżeń w terminie 30 dni od dnia, w którym otrzymały projekt pozwolenia, uznaje się, że wyraziły zgodę na wydanie pozwolenia.

Artykuł  261

Przypadki, w których przeprowadzenie procedury konsultacji nie jest wymagane

(art. 22 kodeksu)

1. Właściwy organ celny wydaje decyzję w sprawie wniosku bez konsultacji z pozostałymi zainteresowanymi organami celnymi, o których to konsultacjach mowa w art. 260 niniejszego rozporządzenia, w następujących przypadkach:

a) pozwolenie obejmujące więcej niż jedno państwo członkowskie jest:

(i) przedłużane;

(ii) przedmiotem zmian o mniejszym znaczeniu;

(iii) unieważniane;

(iv) zawieszane;

(v) cofane;

b) co najmniej dwa zaangażowane państwa członkowskie wyraziły na to zgodę;

c) jedynym rodzajem działalności z udziałem różnych państw członkowskich jest operacja, w ramach której urząd celny objęcia nie jest tożsamy z urzędem celnym zamknięcia;

d) wniosek o pozwolenie na korzystanie z odprawy czasowej obejmujący więcej niż jedno państwo członkowskie został sporządzony w oparciu o zgłoszenie celne w standardowej formie.

W takich przypadkach organ celny, który wydał decyzję, udostępnia dane zawarte w pozwoleniu pozostałym zainteresowanym organom celnym.

2. Właściwy organ celny wydaje decyzję w sprawie pozwolenia bez konsultacji z pozostałymi zainteresowanymi organami celnymi, o których to konsultacjach mowa w art. 260 niniejszego rozporządzenia, i bez udostępniania pozostałym zainteresowanym organom celnym danych zawartych w pozwoleniu zgodnie z ust. 1 w którymkolwiek z następujących przypadków:

a) w przypadku zastosowania karnetów ATA lub CPD;

b) w przypadku udzielenia pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej poprzez zwolnienie towarów do odpowiedniej procedury celnej zgodnie z art. 262 niniejszego rozporządzenia;

c) w przypadku gdy co najmniej dwa zaangażowane państwa członkowskie wyraziły na to zgodę;

d) w przypadku gdy jedyne działanie z udziałem różnych państw członkowskich polega na przemieszczaniu towarów.

Artykuł  262

Pozwolenie w formie zwolnienia towarów

(art. 22 ust. 1 kodeksu)

Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia został sporządzony na podstawie zgłoszenia celnego zgodnie z art. 163 ust. 1 lub 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, pozwolenia udziela się poprzez zwolnienie towarów do odpowiedniej procedury celnej.

Sekcja  3

Inne przepisy proceduralne

Artykuł  263

Zgłoszenie celne złożone w innym urzędzie celnym

(art. 159 ust. 3 kodeksu)

Właściwy organ celny może - w wyjątkowych przypadkach - wyrazić zgodę na złożenie zgłoszenia celnego w urzędzie celnym, który nie został wskazany w pozwoleniu. W takim przypadku właściwy organ celny niezwłocznie informuje o tym fakcie kontrolny urząd celny.

Artykuł  264

Zamknięcie procedury specjalnej

(art. 215 kodeksu)

1. Jeżeli towary zostały objęte procedurą specjalną z wykorzystaniem dwóch lub większej liczby zgłoszeń celnych na mocy jednego pozwolenia, objęcie takich towarów lub produktów uzyskiwanych z takich towarów kolejną procedurą celną lub przypisanie im ich przewidzianego końcowego przeznaczenia jest uważane za zamknięcie procedury w odniesieniu do towarów objętych najwcześniejszymi zgłoszeniami celnymi.

2. Jeżeli towary zostały objęte procedurą specjalną z wykorzystaniem dwóch lub większej liczby zgłoszeń celnych na mocy jednego pozwolenia, a taka procedura specjalna zostaje zamknięta poprzez wyprowadzanie towarów poza obszar celny Unii lub zniszczenie towarów bez powstania odpadów, takie wyprowadzenie towarów lub ich zniszczenie bez powstania odpadów uznaje się za zamknięcie procedury w odniesieniu do towarów objętych najwcześniejszymi zgłoszeniami celnymi.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 posiadacz pozwolenia lub osoba uprawniona do korzystania z procedury może wnioskować o zamknięcie procedury w odniesieniu do określonych towarów objętych procedurą.

4. Zastosowanie przepisów ust. 1 i 2 nie może prowadzić do nieuzasadnionych korzyści w zakresie należności celnych przywozowych.

5. Jeżeli towary objęte procedurą specjalną są umieszczone razem z innymi towarami i następuje całkowite zniszczenie lub nieodwracalna utrata, organy celne mogą przyjąć dowody przedstawione przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury, wskazujące faktyczną ilość towarów objętych procedurą, które zostały zniszczone lub utracone.

Jeżeli osoba uprawniona do korzystania z procedury nie jest w stanie przedstawić dowodu akceptowalnego dla organów celnych, ilość towarów, które zostały zniszczone lub utracone, ustala się przez odniesienie do proporcji towarów tego samego rodzaju objętych procedurą w chwili, w której doszło do zniszczenia lub utraty towarów.

Artykuł  265

Rozliczenie zamknięcia

(art. 215 kodeksu)

1. Nie naruszając art. 46 i 48 kodeksu, kontrolny urząd celny niezwłocznie przeprowadza kontrolę rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Kontrolny urząd celny może zaakceptować kwotę należności celnych przywozowych określoną przez posiadacza pozwolenia.

2. Należną kwotę należności celnych przywozowych księguje się zgodnie z art. 104 kodeksu w terminie 14 dni od daty przekazania rozliczenia zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu.

Artykuł  266

Przeniesienie praw i obowiązków

(art. 218 kodeksu)

Właściwy organ celny dokonuje oceny, czy w danym przypadku istnieje możliwość przeniesienia praw i obowiązków, o którym mowa w art. 218 kodeksu, czy też nie. Jeżeli takie przeniesienie praw i obowiązków jest możliwe, właściwy organ celny określa warunki na jakich takie przeniesienie jest dozwolone.

Artykuł  267

Przemieszczanie towarów objętych procedurą specjalną

(art. 219 kodeksu)

1. Przemieszczanie towarów do urzędu celnego wyprowadzenia w celu zamknięcia procedury specjalnej innej niż procedura końcowego przeznaczenia i procedura uszlachetniania biernego poprzez wyprowadzenie towarów poza obszar celny Unii odbywa się z zastosowaniem zgłoszenia do powrotnego wywozu.

2. Jeżeli towary są przemieszczane z urzędu celnego objęcia do urzędu celnego wyprowadzenia w ramach procedury uszlachetniania biernego, towary takie podlegają przepisom, które miałyby zastosowanie, gdyby towary te zostały objęte procedurą wywozu.

3. Jeżeli towary są przemieszczane do urzędu celnego wyprowadzenia w ramach procedury końcowego przeznaczenia, towary takie podlegają przepisom, które miałyby zastosowanie, gdyby towary te zostały objęte procedurą wywozu.

4. Dopełnienie formalności celnych innych niż prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 214 kodeksu, nie jest wymagane w odniesieniu do przypadków przemieszczania innych niż przypadki wskazane w ust. 1-3.

5. Jeżeli przemieszczanie towarów odbywa się zgodnie z ust. 1-3, towary pozostają objęte procedurą specjalną do chwili, w której zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii.

Artykuł  268

Formalności związane z wykorzystywaniem towarów ekwiwalentnych

(art. 223 kodeksu)

1. Korzystanie z towarów ekwiwalentnych nie wymaga dopełnienia formalności obowiązujących w przypadku obejmowania towarów procedurą specjalną.

2. Towary ekwiwalentne mogą być składowane razem z innymi towarami unijnymi lub towarami nieunijnymi. W takich przypadkach organy celne mogą ustanowić szczególne metody identyfikacji towarów ekwiwalentnych umożliwiające ich odróżnienie od innych towarów unijnych lub towarów nieunijnych.

Jeżeli każdorazowe identyfikowanie każdego rodzaju towarów okaże się niemożliwe lub jeżeli wiązałoby się ono z koniecznością poniesienia nieproporcjonalnie wysokich kosztów, w odniesieniu do każdego rodzaju towarów, statusu celnego oraz - w stosownych przypadkach - pochodzenia towarów stosuje się rozdzielność księgową.

3. W przypadku końcowego przeznaczenia dozór celny nad towarami, które zostały zastąpione towarami ekwiwalentnymi, ustaje w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy towary ekwiwalentne zostały wykorzystane w celach przewidzianych do zastosowania zwolnienia z cła lub obniżonej stawki celnej;

b) w przypadku gdy towary ekwiwalentne zostały wywiezione, zniszczone lub stały się przedmiotem zrzeczenia na rzecz skarbu państwa;

c) w przypadku gdy towary ekwiwalentne zostały wykorzystane w celach innych niż przewidziane do zastosowania zwolnienia z cła lub obniżonej stawki celnej i należności celne przywozowe zostały zapłacone.

Artykuł  269

Status towarów ekwiwalentnych

(art. 223 kodeksu)

1. W przypadku składowania celnego i odprawy czasowej towary ekwiwalentne stają się towarami nieunijnymi, a towary zastępowane przez towary ekwiwalentne stają się towarami unijnymi w chwili ich zwolnienia do kolejnej procedury celnej zamykającej procedurę lub w chwili opuszczenia obszaru celnego Unii przez towary ekwiwalentne.

2. W przypadku uszlachetniania czynnego towary ekwiwalentne i produkty przetworzone uzyskane z tych towarów stają się towarami nieunijnymi, a towary zastępowane przez towary ekwiwalentne stają się towarami unijnymi w chwili ich zwolnienia do kolejnej procedury celnej zamykającej procedurę lub w chwili opuszczenia obszaru celnego Unii przez produkty przetworzone.

Jednak w przypadku gdy towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego są wprowadzane na rynek przed zamknięciem procedury, ich status ulega zmianie w chwili ich wprowadzenia na rynek. W wyjątkowych przypadkach, gdy oczekuje się, że towary ekwiwalentne nie będą dostępne w chwili wprowadzania towarów na rynek, organy celne mogą, na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury, wyrazić zgodę na to, aby towary ekwiwalentne były dostępne w późniejszym terminie w ramach okresu rozsądnie ustalonego przez te organy.

3. W przypadku uprzedniego wywozu produktów przetworzonych w ramach procedury uszlachetniania czynnego towary ekwiwalentne i produkty przetworzone uzyskane z tych towarów stają się towarami nieunijnymi z mocą wsteczną w chwili ich zwolnienia do procedury wywozu, jeżeli towary, które mają zostać przywiezione, zostają objęte tą procedurą.

Jeżeli towary, które mają zostać przywiezione, zostają objęte procedurą uszlachetniania czynnego, stają się towarami unijnymi w tej samej chwili.

Artykuł  270

System teleinformatyczny na potrzeby karnetów eATA

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

Do przetwarzania, wymiany i przechowywania informacji dotyczących karnetów eATA wydanych zgodnie z art. 21a konwencji stambulskiej wykorzystuje się system teleinformatyczny (system karnetów eATA) ustanowiony na mocy art. 16 ust. 1 kodeksu. Właściwe organy celne niezwłocznie udostępniają informacje za pośrednictwem tego systemu.

Artykuł  271

System teleinformatyczny na potrzeby ujednoliconej wymiany informacji

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. System teleinformatyczny do prowadzenia wymiany informacji i komunikacji ustanowiony na mocy art. 16 ust. 1 kodeksu stosuje się do ujednoliconej wymiany informacji (INF) dotyczącej którejkolwiek z wymienionych poniżej procedur:

a) procedury uszlachetniania czynnego EX/IM lub procedury uszlachetniania biernego EX/IM;

b) procedury uszlachetniania czynnego IM/EX lub procedury uszlachetniania biernego IM/EX, jeżeli w procedurę zaangażowane jest więcej niż jedno państwo członkowskie;

c) procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, jeżeli w procedurę zaangażowane jest jedno państwo członkowskie, a właściwy organ celny, o którym mowa w art. 101 ust. 1 kodeksu, zażądał INF.

Taki system należy również wykorzystywać do przetwarzania i przechowywania odpowiednich informacji. Jeżeli INF jest wymagany, kontrolny urząd celny udostępnia niezwłocznie stosowne informacje za pośrednictwem tego systemu. Jeżeli w zgłoszeniu celnym, zgłoszeniu do powrotnego wywozu lub powiadomieniu o powrotnym wywozie wskazany jest INF, właściwy organ celny niezwłocznie aktualizuje INF.

Ponadto system teleinformatyczny do prowadzenia wymiany informacji i komunikacji wykorzystuje się do ujednoliconej wymiany informacji dotyczącej środków polityki handlowej.

1a. 154  Do celów ujednoliconej wymiany informacji (INF) dotyczącej procedur, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorcy wykorzystują zharmonizowany unijny interfejs dla przedsiębiorców opracowany przez Komisję i państwa członkowskie działające w porozumieniu.

2. 155  Ustępy 1 i 1a niniejszego artykułu stosuje się od dnia wdrożenia systemu teleinformatycznego do obsługi Arkuszy Informacyjnych (INF) dla Procedur Specjalnych w ramach UKC, określonego w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151.

ROZDZIAŁ  2

Tranzyt

Sekcja  1

Procedura tranzytu zewnętrznego i wewnętrznego

Podsekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  272

Kontrole i formalności związane z towarami opuszczającymi obszar celny Unii i ponownie wprowadzanymi na ten obszar

(art. 226 ust. 3 lit. b), c), e) i f) oraz art. 227 ust. 2 lit. b), c), e) i f) kodeksu)

Jeżeli w trakcie przemieszczania towarów z jednego punktu na obszarze celnym Unii do innego punktu na tym obszarze towary opuszczą obszar celny Unii i ponownie zostaną wprowadzone na ten obszar, organy celne przeprowadzają kontrole i wymagają dopełnienia formalności obowiązujących zgodnie z konwencją TIR, konwencją ATA, konwencją stambulską, Umową między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącą statusu ich sił zbrojnych podpisaną w Londynie w dniu 19 czerwca 1951 r. lub zgodnie z aktami Światowego Związku Pocztowego w miejscach, w których towary tymczasowo opuszczają obszar celny Unii i w których ponownie zostaną wprowadzone na ten obszar.

Artykuł  273

System teleinformatyczny na potrzeby tranzytu

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

1. Do wymiany danych zawartych w karnetach TIR na potrzeby operacji TIR oraz w celu dopełnienia formalności celnych w ramach procedur tranzytu unijnego wykorzystuje się system teleinformatyczny ustanowiony na mocy art. 16 ust. 1 kodeksu (elektroniczny system tranzytowy).

2. W przypadku wystąpienia rozbieżności między danymi zawartymi w karnecie TIR a danymi przechowywanymi w elektronicznym systemie tranzytowym za wiążące uznaje się dane zawarte w karnecie TIR.

3. 156  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, do czasu aktualizacji systemu, o którym tam mowa, zgodnie z załącznikiem do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, państwa członkowskie stosują nowy skomputeryzowany system tranzytowy ustanowiony rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1192/2008 ¹⁵⁷ .

Podsekcja  2

Przemieszczanie towarów w ramach operacji TIR

Artykuł  274

Operacja TIR w szczególnych okolicznościach

(art. 6 ust. 3 lit. b), art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

Organ celny przyjmuje karnet TIR, bez elektronicznej wymiany danych zawartych w karnecie TIR na potrzeby operacji TIR, w przypadku czasowej awarii:

a) elektronicznego systemu tranzytowego;

b) systemu teleinformatycznego wykorzystywanego przez posiadaczy karnetów TIR do przedkładania danych za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych;

c) połączenia elektronicznego między systemem teleinformatycznym wykorzystywanym przez posiadaczy karnetów TIR do przedkładania danych zawartych w karnetach TIR za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych i elektronicznym systemem tranzytowym.

Przyjęcie karnetów TIR bez elektronicznej wymiany danych zawartych w karnetach TIR w przypadku czasowej awarii elementów wskazanych w lit. b) lub c) podlega zatwierdzeniu przez organy celne.

Artykuł  275

Trasa przewozu wyznaczona na potrzeby przemieszczania towarów w ramach operacji TIR

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Towary przemieszczane w ramach operacji TIR transportuje się do urzędu celnego przeznaczenia lub wyprowadzenia ekonomicznie uzasadnioną trasą przewozu.

2. Jeżeli urząd celny wyjścia lub wprowadzenia uzna to za konieczne, wyznacza trasę przewozu na potrzeby operacji TIR, biorąc pod uwagę wszelkie istotne informacje przekazane przez posiadacza karnetu TIR.

Wyznaczając trasę przewozu, urząd celny uwzględnia w elektronicznym systemie tranzytowym i na karnecie TIR co najmniej informacje na temat tego, w których państwach członkowskich operacja TIR ma być realizowana.

Artykuł  276

Formalności, których należy dopełnić w urzędzie celnym wyjścia lub wprowadzenia w przypadku przemieszczania towarów w ramach operacji TIR

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Posiadacz karnetu TIR przedkłada dane zawarte w karnecie TIR na potrzeby operacji TIR w urzędzie celnym wyjścia lub wprowadzenia.

2. Urząd celny, któremu przekazano dane zawarte w karnecie TIR, wyznacza termin na przedstawienie towarów w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia, biorąc pod uwagę następujące elementy:

a) trasę przewozu;

b) środek transportu;

c) przepisy dotyczące transportu lub inne przepisy, które mogą mieć wpływ na wyznaczenie terminu;

d) wszelkie istotne informacje przekazane przez posiadacza karnetu TIR.

3. Jeżeli termin zostaje wyznaczony przez urząd celny wyjścia, jest on wiążący dla organów celnych państw członkowskich, na których terytorium towary są wprowadzane w ramach operacji TIR, i nie może zostać przez te organy zmieniony.

4. W przypadku zwolnienia towarów do operacji TIR urząd celny wyjścia lub wprowadzenia zamieszcza MRN operacji TIR na karnecie TIR. Urząd celny zwalniający te towary powiadamia posiadacza karnetu TIR o zwolnieniu towarów do operacji TIR.

Na wniosek posiadacza karnetu TIR urząd celny wyjścia lub wprowadzenia przekazuje posiadaczowi karnetu TIR tranzytowy dokument towarzyszący lub, w stosownych przypadkach, tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeń-stwo.

Tranzytowy dokument towarzyszący przekazuje się z wykorzystaniem formularza przedstawionego w załączniku B-02 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i, w razie konieczności, uzupełnia się go o wykaz pozycji na formularzu przedstawionym w załączniku B-03 wspomnianego rozporządzenia delegowanego. Tranzytowy dokument towarzyszący/ bezpieczeństwo przekazuje się z wykorzystaniem formularza przedstawionego w załączniku B-04 wspomnianego rozporządzenia delegowanego i uzupełnia się go o tranzytowy wykaz pozycji/bezpieczeństwo na formularzu przedstawionym w załączniku B-05 wspomnianego rozporządzenia delegowanego.

5. Urząd celny wyjścia lub wprowadzenia przekazuje dane operacji TIR zadeklarowanemu urzędowi celnemu przeznaczenia lub wyprowadzenia.

Artykuł  277

Zdarzenia w trakcie przemieszczania towarów w ramach operacji TIR

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. W przypadku wystąpieniu zdarzenia przewoźnik bez zbędnej zwłoki przedstawia towary wraz z pojazdem drogowym, zestawem pojazdów lub kontenerem, karnetem TIR oraz MRN operacji TIR najbliższemu organowi celnemu w państwie członkowskim, na którego terytorium znajduje się dany środek transportu, jeżeli:

a) 158  przewoźnik został zmuszony do zmiany trasy przewozu wyznaczonej zgodnie z art. 275 z uwagi na wystąpienie okoliczności od niego niezależnych;

b) doszło do zdarzenia lub wypadku w rozumieniu art. 25 konwencji TIR.

2. Jeżeli organ celny w państwie, na terytorium którego znajduje się dany środek transportu, stwierdzi, że daną operację TIR można kontynuować, podejmuje wszelkie kroki, które uzna za stosowne.

Taki organ celny rejestruje w elektronicznym systemie tranzytowym odpowiednie informacje dotyczące zdarzeń, o których mowa w ust. 1.

3. Do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, odpowiednie informacje dotyczące zdarzeń, o których mowa w ust. 1, rejestruje w elektronicznym systemie tranzytowym urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia.

4. Do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 2 akapit drugi niniejszego artykułu.

Artykuł  278

Przedstawienie towarów przemieszczanych w ramach operacji TIR w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Po dostarczeniu towarów przemieszczanych w ramach operacji TIR do urzędu celnego przeznaczenia lub wyprowadzenia w takim urzędzie celnym przedstawia się:

a) towary wraz z pojazdem drogowym, zestawem pojazdów lub kontenerem;

b) karnet TIR;

c) MRN operacji TIR;

d) wszelkie informacje wymagane przez urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia.

Przedstawienie odbywa się w godzinach pracy urzędu. Na wniosek osoby zainteresowanej urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia może wyrazić zgodę na przedstawienie towarów poza godzinami pracy urzędu lub w innym miejscu.

2. Jeżeli przedstawienie odbyło się w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia po upływie terminu wyznaczonego przez urząd celny wyjścia lub wprowadzenia zgodnie z art. 276 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, uznaje się, że posiadacz karnetu TIR dotrzymał tego terminu, jeżeli posiadacz lub przewoźnik udowodni w sposób zadowalający urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia, że opóźnienie nie nastąpiło z jego winy.

3. Operacja TIR może zostać zakończona w urzędzie celnym innym niż urząd zadeklarowany w zgłoszeniu tranzytowym. Taki urząd celny uznaje się wówczas za urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia.

Artykuł  279

Formalności, których należy dopełnić w odniesieniu do towarów przemieszczanych w ramach operacji TIR w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia powiadamia urząd celny wyjścia lub wprowadzenia o przybyciu towarów w dniu przedstawienia towarów wraz z pojazdem drogowym, zestawem pojazdów lub kontenerem, karnetem TIR i MRN operacji TIR zgodnie z art. 278 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli operacja TIR zostanie zakończona w urzędzie celnym innym niż urząd zadeklarowany w zgłoszeniu tranzytowym, urząd celny uznany za urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia zgodnie z art. 278 ust. 3 niniejszego rozporządzenia powiadamia urząd celny wyjścia lub wprowadzenia o przybyciu towarów w dniu przedstawienia towarów zgodnie z art. 278 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Urząd celny wyjścia lub wprowadzenia powiadamia urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia zadeklarowany w zgłoszeniu tranzytowym o przybyciu towarów.

3. Urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia przekazuje wyniki kontroli urzędowi celnemu wyjścia lub wprowadzenia najpóźniej w ciągu trzech dni od dnia przedstawienia towarów w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia lub w innym miejscu zgodnie z art. 278 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. W wyjątkowych przypadkach termin ten można przedłużyć do sześciu dni.

Jeżeli jednak towary otrzymał upoważniony odbiorca, o którym mowa w art. 230 kodeksu, urząd celny wyjścia lub wprowadzenia powiadamia się najpóźniej w ciągu sześciu dni od dnia dostarczenia towarów upoważnionemu odbiorcy.

4. 159  Urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia kończy operację TIR zgodnie z art. 1 lit. d) i art. 28 ust. 1 konwencji TIR. Urząd ten wypełnia grzbiet odcinka nr 2 karnetu TIR i zatrzymuje odcinek nr 2. Karnet TIR zwraca się posiadaczowi karnetu TIR lub osobie działającej na jego rzecz.

5. W przypadku gdy zastosowanie ma art. 274 niniejszego rozporządzenia, organy celne państwa członkowskiego przeznaczenia lub wyprowadzenia zwracają niezwłocznie, a najpóźniej w terminie ośmiu dni od daty zakończenia operacji TIR, odpowiednią część odcinka nr 2 karnetu TIR urzędowi celnemu wyjścia lub wprowadzenia.

Artykuł  280

Postępowanie poszukiwawcze w przypadku przemieszczania towarów w ramach operacji TIR

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Jeżeli urząd celny wyjścia lub wprowadzenia nie otrzyma wyników kontroli w ciągu sześciu dni od daty otrzymania powiadomienia o przybyciu towarów, taki urząd celny natychmiast zwraca się do urzędu celnego przeznaczenia lub wyprowadzenia, który przesłał powiadomienie, o przekazanie wyników kontroli.

Urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia przekazuje wyniki kontroli niezwłocznie po otrzymaniu wniosku od urzędu celnego wyjścia lub wprowadzenia.

2. Jeżeli organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia nie otrzymał jeszcze informacji pozwalających zamknąć operację TIR ani informacji umożliwiających odzyskanie długu celnego, występuje z wnioskiem o udzielenie informacji do posiadacza karnetu TIR lub, jeżeli w miejscu przeznaczenia lub wyprowadzenia dostępne są wystarczające dane, do urzędu celnego przeznaczenia lub wyprowadzenia w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy urząd celny wyjścia lub wprowadzenia nie otrzyma powiadomienia o przybyciu towarów przed upływem terminu na przedstawienie towarów wyznaczonego zgodnie z art. 276 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku gdy urząd celny wyjścia lub wprowadzenia nie otrzymał wyników kontroli, o których przekazanie zwrócił się zgodnie z ust. 1;

c) w przypadku gdy urząd celny wyjścia lub wprowadzenia uzyska informacje świadczące o tym, że powiadomienie o przybyciu towarów lub wyniki kontroli zostały wysłane omyłkowo.

3. Organy celne państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia przesyłają wnioski o udzielenie informacji zgodnie z ust. 2 lit. a) w terminie siedmiu dni po upływie terminu określonego w tym ustępie oraz wnioski o udzielenie informacji zgodnie z ust. 2 lit. b) w terminie siedmiu dni po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1.

Jeżeli jednak przed upływem powyższych terminów organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia zostanie poinformowany, że operacja TIR nie została prawidłowo zakończona, lub jeżeli podejrzewa, że operacja TIR nie została prawidłowo zakończona, wysyła taki wniosek niezwłocznie.

4. Odpowiedzi na wnioski złożone zgodnie z ust. 2 wysyła się w terminie 28 dni od daty ich wysłania.

5. Jeżeli po otrzymaniu wniosku przekazanego zgodnie z ust. 2 urząd celny przeznaczenia lub wyprowadzenia nie przekaże informacji wystarczających do tego, by zamknąć operację TIR, organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia zwraca się do posiadacza karnetu TIR z wnioskiem o udzielenie takich informacji najpóźniej w terminie 35 dni od daty wszczęcia postępowania poszukiwawczego.

Jednakże do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, ten organ celny zwraca się do posiadacza karnetu TIR z wnioskiem o udzielenie takich informacji najpóźniej w terminie 28 dni od daty wszczęcia postępowania poszukiwawczego.

Posiadacz karnetu TIR odpowiada na taki wniosek w terminie 28 dni od daty jego wysłania. Na wniosek posiadacza karnetu TIR termin ten może zostać przedłużony o kolejne 28 dni.

6. 160  W przypadku przyjęcia karnetu TIR bez elektronicznej wymiany danych zawartych w karnecie TIR na potrzeby operacji TIR zgodnie z art. 274 organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia wszczyna postępowanie poszukiwawcze w celu uzyskania informacji niezbędnych do zamknięcia operacji TIR, jeżeli nie otrzyma dowodu potwierdzającego zakończenie operacji TIR po upływie 2 miesięcy od daty przyjęcia karnetu TIR. Organ taki występuje z wnioskiem o udzielenie stosownych informacji do organu celnego państwa członkowskiego przeznaczenia lub wyprowadzenia. Ten organ celny odpowiada na taki wniosek w terminie 28 dni od daty jego wysłania.

Jeżeli jednak przed upływem tego terminu organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia zostanie poinformowany, że operacja TIR nie została prawidłowo zakończona, lub jeżeli przypuszcza, że operacja TIR nie została prawidłowo zakończona, niezwłocznie wszczyna postępowanie poszukiwawcze.

Organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia wszczyna postępowanie poszukiwawcze również w przypadku, gdy uzyska informacje świadczące o tym, że dowód zakończenia operacji TIR został sfałszowany, a osiągnięcie celów wyznaczonych w ust. 9 wymaga przeprowadzenia postępowania poszukiwawczego.

7. Organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia informuje właściwe stowarzyszenie poręczające o braku możliwości zamknięcia operacji TIR i zwraca się do takiego stowarzyszenia o przedstawienie dowodu potwierdzającego zakończenie operacji TIR. Informacja ta nie stanowi powiadomienia w rozumieniu art. 11 ust. 1 konwencji TIR.

8. Jeżeli w toku postępowania poszukiwawczego, o którym mowa w ust. 1-7, okaże się, że operacja TIR została zakończona prawidłowo, organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia zamyka operację TIR i niezwłocznie informuje o tym stowarzyszenie poręczające i posiadacza karnetu TIR oraz, w stosownych przypadkach, organ celny, który wszczął procedurę odzyskania należności celnych.

9. Jeżeli w toku postępowania poszukiwawczego, o którym mowa w ust. 1-7, okaże się, że operacja TIR nie może zostać zamknięta, organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia ustala, czy powstał dług celny.

Jeżeli powstał dług celny, organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia podejmuje następujące działania:

a) ustala osobę dłużnika;

b) ustala organ celny odpowiedzialny za przekazanie powiadomienia o długu celnym zgodnie z art. 102 ust. 1 kodeksu.

Artykuł  281

Alternatywny dowód zakończenia operacji TIR

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Uznaje się, że operacja TIR została zakończona prawidłowo w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 276 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, jeżeli posiadacz karnetu TIR lub stowarzyszenie poręczające przedstawi, w sposób zadowalający organ celny państwa członkowskiego wyjścia lub wprowadzenia, jeden z następujących dokumentów identyfikujących towary:

a) poświadczony przez organ celny państwa członkowskiego przeznaczenia lub wyprowadzenia dokument identyfikujący towary i potwierdzający, że zostały one przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia lub że zostały dostarczone upoważnionemu odbiorcy, o którym mowa w art. 230 kodeksu;

b) dokument lub wpis w ewidencji celnej poświadczony przez organ celny państwa członkowskiego, który potwierdza, że towary fizycznie opuściły obszar celny Unii;

c) dokument celny wystawiony w państwie trzecim, w którym towary zostały objęte procedurą celną;

d) dokument wystawiony w państwie trzecim opatrzony pieczęcią lub w inny sposób poświadczony przez organ celny tego państwa i potwierdzający, że towary są uznane za znajdujące się w obrocie w tym państwie.

2. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 1, organ, który poświadczył te dokumenty, właściwy organ państwa trzeciego lub organ państwa członkowskiego może przedstawić jako dowód kopie tych dokumentów poświadczone za zgodność z oryginałem.

3. Powiadomienie o przybyciu towarów, o którym mowa w art. 279 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, nie stanowi dowodu potwierdzającego prawidłowe zakończenie operacji TIR.

Artykuł  282

Formalności, których należy dopełnić w odniesieniu do towarów przemieszczanych w ramach operacji TIR i odbieranych przez upoważnionego odbiorcę

(art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1. Po przybyciu towarów na miejsce wskazane w pozwoleniu, o którym mowa w art. 230 kodeksu, upoważniony odbiorca:

a) niezwłocznie powiadamia urząd celny przeznaczenia o przybyciu towarów oraz informuje go o wszystkich nieprawidłowościach lub zdarzeniach, które miały miejsce w trakcie transportu;

b) rozładowuje towary dopiero po uzyskaniu zgody urzędu celnego przeznaczenia;

c) po rozładunku niezwłocznie odnotowuje wyniki kontroli i wszystkie inne istotne informacje związane z rozładunkiem w swojej ewidencji;

d) powiadamia urząd celny przeznaczenia o wynikach kontroli towarów oraz informuje go o wszystkich nieprawidłowościach najpóźniej w ciągu trzech dni od dnia, w którym otrzymał zgodę na rozładunek towarów.

2. Z chwilą otrzymania powiadomienia o przybyciu towarów do siedziby upoważnionego odbiorcy urząd celny przeznaczenia powiadamia urząd celny wyjścia lub wprowadzenia o przybyciu towarów.

3. Z chwilą otrzymania wyników kontroli towarów, o której mowa w ust. 1 lit. d), urząd celny przeznaczenia wysyła wyniki kontroli do urzędu celnego wyjścia lub wprowadzenia najpóźniej w ciągu sześciu dni od dnia dostarczenia towarów upoważnionemu odbiorcy.

4. Na wniosek posiadacza karnetu TIR upoważniony odbiorca wydaje poświadczenie dostarczenia towarów do miejsca określonego w pozwoleniu, o którym mowa w art. 230 kodeksu, i zawierające odniesienie do MRN operacji TIR oraz do karnetu TIR. Poświadczenie nie stanowi dowodu potwierdzającego zakończenie operacji TIR w rozumieniu art. 279 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

5. Upoważniony odbiorca zapewnia przedstawienie karnetu TIR wraz z MRN operacji TIR na potrzeby zakończenia operacji TIR zgodnie z art. 279 ust. 4 niniejszego rozporządzenia w urzędzie celnym przeznaczenia w terminie przewidzianym w pozwoleniu.

6. Uznaje się, że posiadacz karnetu TIR wywiązał się z zobowiązań spoczywających na nim zgodnie z art. 1 lit. o) konwencji TIR, jeżeli przedstawi upoważnionemu odbiorcy w miejscu wskazanym w pozwoleniu karnet TIR wraz z pojazdem drogowym, zespołem pojazdów lub kontenerem i towarami w stanie nienaruszonym.

Podsekcja  3

Przemieszczanie towarów zgodnie z konwencją ATA i konwencją stambulską

Artykuł  283

Zgłaszanie przestępstw lub wykroczeń i nieprawidłowości

(art. 226 ust. 3 lit. c) i art. 227 ust. 2 lit. c) kodeksu)

Koordynujący urząd celny, o którym mowa w art. 166, w państwie członkowskim, w którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie lub w którym doszło do nieprawidłowości w ramach procedury tranzytu ATA lub w związku z tą procedurą, powiadamia posiadacza karnetu ATA i stowarzyszenie poręczające o takim przestępstwie lub wykroczeniu celnym lub o takiej nieprawidłowości w terminie roku od daty upływu ważności karnetu.

Artykuł  284

Alternatywny dowód zakończenia operacji tranzytu ATA

(art. 226 ust. 3 lit. c) i art. 227 ust. 2 lit. c) kodeksu)

1. Operację tranzytu ATA uznaje się za zakończoną prawidłowo z chwilą przedstawienia przez posiadacza karnetu ATA w sposób zadowalający organ celny i w terminie przewidzianym w art. 7 ust. 1 i 2 konwencji ATA, w przypadku gdy karnet został wydany na mocy konwencji ATA, lub w art. 9 ust. 1 lit. a) i b) załącznika A do konwencji stambulskiej, w przypadku gdy karnet został wydany na mocy konwencji stambulskiej, jednego z następujących dokumentów identyfikujących towary:

a) dokumentu, o którym mowa w art. 8 konwencji ATA, jeżeli karnet został wydany na mocy konwencji ATA, lub o którym mowa w art. 10 załącznika A do konwencji stambulskiej, jeżeli karnet został wydany na mocy konwencji stambulskiej;

b) poświadczonego przez organ celny dokumentu potwierdzającego przedstawienie towarów w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia;

c) dokumentu wydanego przez organy celne w państwie trzecim, w którym towary zostały objęte procedurą celną.

2. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 1, organ, który poświadczył te dokumenty, może przedstawić jako dowód kopie tych dokumentów poświadczone za zgodność z oryginałem.

Podsekcja  4

Przemieszczanie towarów z zastosowaniem formularza NATO 302 lub formularza UE 302  ¹⁶¹

Artykuł  285  ¹⁶²

(uchylony)

Artykuł  286  ¹⁶³

Dostarczanie formularzy NATO 302 siłom NATO

(art. 226 ust. 3 lit. e) i art. 227 ust. 2 lit. e) kodeksu)

Wyznaczony urząd celny państwa członkowskiego wyjścia dostarcza siłom NATO stacjonującym na terytorium danego państwa formularze NATO 302, które:

a) zostały uprzednio uwierzytelnione pieczęcią i podpisem urzędnika tego urzędu;

b) zostały opatrzone numerem seryjnym;

c) zawierają pełny adres tego wyznaczonego urzędu celnego, któremu należy zwrócić egzemplarz formularza NATO 302.

Artykuł  286a  ¹⁶⁴

Dostarczanie formularzy UE 302 siłom zbrojnym państw członkowskich

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

Wyznaczony urząd celny państwa członkowskiego wyjścia dostarcza siłom zbrojnym państwa członkowskiego stacjonującym na terytorium danego państwa formularze UE 302, które:

a) zostały uprzednio uwierzytelnione pieczęcią i podpisem urzędnika tego urzędu;

b) zostały opatrzone numerem seryjnym;

c) zawierają pełny adres tego wyznaczonego urzędu celnego, któremu należy zwrócić egzemplarz formularza UE 302.

Artykuł  287  ¹⁶⁵

Przepisy proceduralne dotyczące korzystania z formularza NATO 302

(art. 226 ust. 3 lit. e) i art. 227 ust. 2 lit. e) kodeksu)

1. W chwili wysyłki towarów siły NATO podejmują jedną z następujących czynności:

a) przekazują dane zawarte w formularzu NATO 302 urzędowi celnemu wyjścia lub wprowadzenia drogą elektroniczną;

b) wypełniają formularz NATO 302 i załączają do niego oświadczenie, że sprawują kontrolę nad przemieszczaniem towarów, poświadczając takie oświadczenie swoim podpisem i pieczęcią i opatrując je datą.

2. Jeżeli siły NATO przekazały dane zawarte w formularzu NATO 302 drogą elektroniczną zgodnie z ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 294, 296, 304, 306 oraz 314-316 niniejszego rozporządzenia.

3. Jeżeli siły NATO podejmą czynności wskazane w ust. 1 lit. b), przekazują niezwłocznie jeden egzemplarz formularza NATO 302 wyznaczonemu urzędowi celnemu odpowiedzialnemu za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Pozostałe egzemplarze formularza NATO 302 zostają dostarczone wraz z przesyłką do sił NATO przeznaczenia, które opatrują je pieczęcią i podpisują po przybyciu towarów.

W chwili przybycia towarów dwa egzemplarze formularza NATO 302 zostają przekazane urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO przeznaczenia.

Ten wyznaczony urząd celny zatrzymuje jeden egzemplarz formularza NATO 302, a drugi zwraca urzędowi celnemu odpowiedzialnemu za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Artykuł  287a  ¹⁶⁶

Przepisy proceduralne dotyczące korzystania z formularza UE 302

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. W chwili wysyłki towarów siły zbrojne państwa członkowskiego podejmują jedną z następujących czynności:

a) przekazują dane zawarte w formularzu UE 302 urzędowi celnemu wyjścia lub wprowadzenia drogą elektroniczną;

b) wypełniają formularz UE 302 i załączają do niego oświadczenie, że sprawują kontrolę nad przemieszczaniem towarów, poświadczając takie oświadczenie swoim podpisem i pieczęcią i opatrując je datą.

2. Jeżeli siły zbrojne państwa członkowskiego przekazały dane zawarte w formularzu UE 302 drogą elektroniczną zgodnie z ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 294, 296, 304, 306 oraz 314-316.

3. Jeżeli siły zbrojne państwa członkowskiego podejmą czynności wskazane w ust. 1 lit. b), przekazują niezwłocznie jeden egzemplarz formularza UE 302 urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił zbrojnych państwa członkowskiego, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Pozostałe egzemplarze formularza UE 302 zostają dostarczone wraz z przesyłką do sił zbrojnych państwa członkowskiego przeznaczenia, które opatrują je pieczęcią i podpisują po przybyciu towarów.

W chwili przybycia towarów dwa egzemplarze formularza UE 302 zostają przekazane urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił zbrojnych państwa członkowskiego przeznaczenia.

Ten wyznaczony urząd celny zatrzymuje jeden egzemplarz formularza UE 302, a drugi zwraca urzędowi celnemu odpowiedzialnemu za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił zbrojnych państwa członkowskiego, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.

Podsekcja  5

Tranzyt towarów przewożonych w ramach systemu pocztowego

Artykuł  288

Przemieszczanie towarów nieunijnych w przesyłkach pocztowych objętych procedurą tranzytu zewnętrznego

(art. 226 ust. 3 lit. f) kodeksu)

Jeżeli towary nieunijne są przemieszczane z zastosowaniem procedury tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 ust. 3 lit. f) kodeksu, przesyłka pocztowa i wszystkie dokumenty towarzyszące są opatrzone etykietą określoną w załączniku 72-01.

Artykuł  289

Przemieszczanie przesyłek pocztowych zawierających zarówno towary unijne, jak i towary nieunijne

(art. 226 ust. 3 lit. f) i art. 227 ust. 2 lit. f) kodeksu)

1. Jeżeli przesyłka pocztowa zawiera zarówno towary unijne, jak i towary nieunijne, przesyłka taka i wszystkie dokumenty towarzyszące są opatrzone etykietą określoną w załączniku 72-01.

2. W odniesieniu do towarów unijnych zawartych w przesyłce, o której mowa w ust. 1, potwierdzenie statusu celnego towarów unijnych lub odniesienie do MRN takiego środka dowodowego zostaje przesłane oddzielnie do operatora pocztowego przeznaczenia lub dołączone do przesyłki.

Jeżeli potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów zostaje przesłane oddzielnie do operatora pocztowego przeznaczenia, taki operator pocztowy przedstawia otrzymane potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w urzędzie celnym przeznaczenia wraz z przesyłką.

Jeżeli potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów lub jego MRN zostają dołączone do przesyłki, fakt ten należy wyraźnie potwierdzić na zewnętrznej stronie paczki.

Artykuł  290

Przemieszczanie przesyłek pocztowych objętych procedurą tranzytu wewnętrznego w szczególnych sytuacjach

(art. 227 ust. 2 lit. f) kodeksu)

1. Jeżeli towary unijne są przemieszczane na obszary objęte szczególnymi systemami podatkowymi, z takich obszarów lub między nimi z zastosowaniem procedury tranzytu wewnętrznego zgodnie z art. 227 ust. 2 lit. f) kodeksu, przesyłka pocztowa i wszystkie dokumenty towarzyszące są opatrzone etykietą określoną w załączniku 72-02.

2. Jeżeli towary unijne są przemieszczane z zastosowaniem procedury tranzytu wewnętrznego zgodnie z art. 227 ust. 2 lit. f) kodeksu z obszaru celnego Unii do państwa wspólnego tranzytu w celu dalszego przekazania na obszar celny Unii, do takich towarów załączane jest potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów uzyskane na jeden ze sposobów wymienionych w art. 199 niniejszego rozporządzenia.

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów przedstawia się w urzędzie celnym w chwili ponownego wprowadzenia na obszar celny Unii.

Sekcja  2

Procedura unijnego tranzytu zewnętrznego i wewnętrznego

Podsekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  291  ¹⁶⁷

Operacja tranzytu w szczególnych okolicznościach

(art. 6 ust. 3 lit. b), art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Organ celny przyjmuje zgłoszenie tranzytowe w formie papierowej w przypadku wystąpienia czasowej awarii:

a) elektronicznego systemu tranzytowego;

b) systemu teleinformatycznego wykorzystywanego przez osoby uprawnione do korzystania z procedury w celu złożenia zgłoszenia do tranzytu unijnego za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych;

c) elektronicznego połączenia między systemem teleinformatycznym wykorzystywanym przez osoby uprawnione do korzystania z procedury w celu złożenia zgłoszenia do tranzytu unijnego za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych a elektronicznym systemem tranzytowym.

Przepisy dotyczące stosowania papierowego zgłoszenia tranzytowego są określone w załączniku 72-04.

2. Przyjęcie zgłoszenia tranzytowego w formie papierowej w przypadku wystąpienia czasowej awarii, o której mowa w lit. b) lub c), podlega zatwierdzeniu przez organy celne.

Artykuł  292

Weryfikacja i pomoc administracyjna

(art. 48 kodeksu)

1. Właściwy organ celny może przeprowadzać kontrole po zwolnieniu towarów dotyczące przedstawionych informacji i wszelkich dokumentów, formularzy, pozwoleń lub danych dotyczących operacji tranzytu, aby sprawdzić autentyczność wpisów, wymienionych informacji i przystawionych pieczęci. Tego rodzaju kontrole przeprowadza się w przypadku istnienia wątpliwości co do prawidłowości i autentyczności przedstawionych informacji lub w przypadku podejrzenia nadużycia finansowego. Kontrolę można także przeprowadzić na podstawie analizy ryzyka lub wyrywkowo.

2. Właściwy organ celny otrzymujący wniosek o przeprowadzenie kontroli po zwolnieniu towarów niezwłocznie udziela odpowiedzi.

3. Jeżeli właściwy organ celny państwa członkowskiego wyjścia zwróci się z wnioskiem do właściwego organu celnego o przeprowadzenie kontroli po zwolnieniu towarów dotyczącej informacji związanych z operacją tranzytu unijnego, warunki określone w art. 215 ust. 2 kodeksu, dotyczące zamknięcia procedury tranzytu uznaje się za niespełnione do czasu potwierdzenia autentyczności i prawidłowości danych.

Artykuł  293

Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Jeżeli posiadacz towarów korzysta ze wspólnej procedury tranzytowej, zastosowanie ma ust. 2 niniejszego artykułu i art. 189 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Towary przemieszczane na obszarze celnym Unii uznaje się jednak za objęte procedurą tranzytu unijnego zgodnie z art. 1 ust. 2 Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej.

2. Jeżeli zastosowanie mają postanowienia Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, a towary unijne są przewożone przez co najmniej jedno państwo objęte wspólną procedurą tranzytową, towary te obejmuje się procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego, o której mowa w art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu, z wyjątkiem towarów unijnych przewożonych wyłącznie drogą morską lub powietrzną.

Artykuł  294  ¹⁶⁸

Przesyłki mieszane

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

Przesyłka może zawierać jednocześnie towary, które mają zostać objęte procedurą unijnego tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 kodeksu, oraz towary, które mają zostać objęte procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego zgodnie z art. 227 kodeksu, pod warunkiem że każda pozycja towarowa jest odpowiednio oznaczona w zgłoszeniu tranzytowym.

Artykuł  295  ¹⁶⁹

Zakres

(art. 226 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Procedura tranzytu unijnego jest obowiązkowa w następujących przypadkach:

a) jeżeli towary nieunijne przewożone drogą powietrzną zostają załadowane lub przeładowane w unijnym porcie lotniczym;

b) jeżeli przewóz towarów nieunijnych drogą morską dokonywany jest w ramach regularnej linii żeglugowej upoważnionej zgodnie z art. 120 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Podsekcja  2

Formalności w urzędzie celnym wyjścia

Artykuł  296

Zgłoszenie tranzytowe i środek transportu

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Każde zgłoszenie tranzytowe dotyczy wyłącznie towarów objętych procedurą tranzytu unijnego, które są lub mają być przemieszczane z jednego urzędu celnego wyjścia do jednego urzędu celnego przeznaczenia z wykorzystaniem pojedynczego środka transportu w kontenerze lub w paczce.

Jedno zgłoszenie tranzytowe może jednak obejmować towary, które są lub mają być przemieszczane z jednego urzędu celnego wyjścia do jednego urzędu celnego przeznaczenia w więcej niż jednym kontenerze lub w więcej niż jednej paczce, jeżeli takie kontenery lub paczki są ładowane na pojedynczy środek transportu.

2. Do celów niniejszego artykułu za stanowiące pojedynczy środek transportu - pod warunkiem że przewożone na nim towary mają być wysłane jednocześnie - uważa się:

a) pojazd drogowy z jedną lub kilkoma przyczepami lub naczepami;

b) zestaw wagonów kolejowych;

c) zespół statków, które tworzą jedną całość.

3. Jeżeli do celów procedury tranzytu unijnego pojedynczy środek transportu jest wykorzystywany do załadunku towarów w kilku urzędach celnych wyjścia oraz do rozładunku w kilku urzędach celnych przeznaczenia, w odniesieniu do poszczególnych przesyłek składa się odrębne zgłoszenia tranzytowe.

Artykuł  297

Termin na przedstawienie towarów

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Urząd celny wyjścia wyznacza termin, w którym towary należy przedstawić w urzędzie celnym przeznaczenia, uwzględniając następujące elementy:

a) trasę przewozu;

b) środek transportu;

c) przepisy dotyczące transportu lub inne przepisy, które mogą mieć wpływ na wyznaczenie terminu;

d) wszystkie istotne informacje przekazane przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury.

2. Jeżeli termin zostaje wyznaczony przez urząd celny wyjścia, jest on wiążący dla organów celnych państw członkowskich, na których terytorium towary są wprowadzane w ramach operacji tranzytu unijnego, i nie może zostać przez te organy zmieniony.

Artykuł  298

Trasa przewozu w przypadku przemieszczania towarów objętych procedurą tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Towary objęte procedurą tranzytu unijnego są przemieszczane do urzędu celnego przeznaczenia ekonomicznie uzasadnioną trasą przewozu.

2. Urząd celny wyjścia wyznacza trasę przewozu na potrzeby przemieszczania towarów w ramach procedury tranzytu unijnego, uwzględniając wszystkie istotne informacje przekazane przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury, jeżeli przedmiotowy urząd celny lub dana osoba uprawniona do korzystania z procedury uzna to za uzasadnione.

Wyznaczając trasę przewozu, urząd celny wprowadza w elektronicznym systemie tranzytowym przynajmniej wskazanie, przez które państwa członkowskie ma przebiegać tranzyt.

Artykuł  299

Zamknięcie celne jako środek identyfikacyjny

(art. 192, art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Jeżeli towary mają zostać objęte procedurą tranzytu unijnego, urząd celny wyjścia nakłada zamknięcie celne:

a) na przestrzeń ładunkową, jeżeli środek transportu lub kontener uznany jest przez urząd celny wyjścia za odpowiedni do nałożenia zamknięcia celnego;

b) w pozostałych przypadkach - na każde pojedyncze opakowanie.

2. Urząd celny wyjścia rejestruje w elektronicznym systemie tranzytowym liczbę zamknięć celnych oraz indywidualne identyfikatory zamknięć celnych.

Artykuł  300

Zdatność do nałożenia zamknięcia celnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Urząd celny wyjścia uznaje środek transportu lub kontenery za odpowiednie do nałożenia zamknięcia celnego, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) zamknięcia mogą być nałożone na dany środek transportu lub kontener w sposób prosty i skuteczny;

b) środek transportu lub kontener został tak skonstruowany, że w chwili wyjęcia lub włożenia towarów: pozostają wyraźne ślady po wyjęciu lub włożeniu towarów, zamknięcie celne zostaje naruszone lub pozostają na nim ślady manipulowania lub elektroniczny system monitorowania rejestruje wyjęcie lub włożenie towarów;

c) środek transportu lub kontener nie zawierają żadnych schowków, gdzie mogłyby być ukryte towary;

d) przestrzenie ładunkowe są łatwo dostępne do celów kontroli przeprowadzanej przez organy celne.

2. Za nadające się do nałożenia zamknięcia celnego uznaje się pojazdy drogowe, przyczepy, naczepy i kontenery dopuszczone do przewozu towarów z zastosowaniem zamknięć celnych zgodnie z postanowieniami międzynarodowej umowy, której umawiającą się stroną jest Unia.

Artykuł  301

Charakterystyka zamknięć celnych

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Zamknięcia celne posiadają przynajmniej następujące podstawowe właściwości i spełniają następujące specyfikacje techniczne:

a) podstawowe właściwości zamknięć celnych:

(i) podczas normalnego użytkowania zamknięcia pozostają nienaruszone i bezpiecznie przymocowane;

(ii) zamknięcia są łatwo dostępne do kontroli i rozpoznania;

(iii) zamknięcia są wykonane w taki sposób, aby każda próba ich naruszenia, manipulacji nimi lub ich usunięcia pozostawiała widoczne ślady;

(iv) zamknięcia są przeznaczone do jednokrotnego wykorzystania lub, jeżeli mają być wielokrotnie wykorzystane, wykonane w taki sposób, że można umieścić na nich wyraźny indywidualny znak identyfikacyjny za każdym razem, gdy są ponownie stosowane;

(v) zamknięcia są oznakowane indywidualnym identyfikatorem zamknięcia, który ma charakter stały, jest czytelny i opatrzony niepowtarzalnym numerem;

b) specyfikacje techniczne:

(i) forma i wymiary zamknięć celnych mogą się różnić w zależności od rodzaju zastosowanego zamknięcia celnego, jednakże wymiary umożliwiają łatwe odczytanie znaków identyfikacyjnych;

(ii) znaki identyfikacyjne zamknięć są niemożliwe do sfałszowania i trudne do podrobienia;

(iii) użyty materiał jest odporny na przypadkowe naruszenie i jednocześnie uniemożliwia ich niezauważalne podrobienie lub ponowne wykorzystanie.

2. Jeżeli zamknięcia zostały poświadczone przez właściwy organ zgodnie z międzynarodową normą ISO nr 17712:2013 "Freight containers - Mechanical Seals" (Kontenery ładunkowe - uszczelnienia mechaniczne), uznaje się, że takie zamknięcia spełniają wymogi określone w ust. 1.

W przypadku transportu kontenerowego w najszerszym możliwym zakresie stosuje się zamknięcia o wysokim poziomie zabezpieczenia.

3. Zamknięcie celne jest opatrzone następującymi oznaczeniami:

a) zwrot "cło" w jednym z języków urzędowych UE lub odpowiadający mu skrót;

b) kod państwa w formie kodu państwa ISO-alfa-2, określający państwo członkowskie, w którym zamknięcie zostało nałożone;

c) państwa członkowskie mogą dodać symbol flagi europejskiej.

Państwa członkowskie mogą w drodze wzajemnego porozumienia podjąć decyzję o stosowaniu wspólnych zabezpieczeń i technologii.

4. Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję, jakie rodzaje zamknięć celnych stosuje. Komisja udostępnia te informacje wszystkim państwom członkowskim.

5. Zawsze, kiedy zamknięcie wymaga usunięcia na potrzeby kontroli celnej, organ celny podejmuje starania, aby ponownie, zgodnie z potrzebami, nałożyć zamknięcie celne o co najmniej równoważnym poziomie zabezpieczenia, i odnotowuje szczegóły tego działania, w tym nowy numer zamknięcia, na dokumentacji przesyłki.

Artykuł  302

Środki identyfikacyjne stanowiące alternatywę dla zamknięcia celnego

(art. 192, art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 299 niniejszego rozporządzenia urząd celny wyjścia może zdecydować, że nie zastosuje zamknięcia wobec towarów objętych procedurą tranzytu unijnego i zamiast tego wykorzysta opis towarów zawarty w zgłoszeniu tranzytowym lub w dokumentach uzupełniających pod warunkiem że taki opis jest na tyle precyzyjny, że umożliwia łatwą identyfikację towarów, i podaje się w nim ilość, charakter oraz wszystkie szczególne cechy towarów, takie jak ich numery seryjne.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 299 niniejszego rozporządzenia i o ile urząd celny wyjścia nie postanowi inaczej, zamknięcia nie nakłada się ani na środek transportu, ani na poszczególne opakowania zawierające towary, jeżeli:

a) towary są przewożone drogą powietrzną i każda przesyłka jest opatrzona etykietą, na której podany jest numer towarzyszącego lotniczego listu przewozowego, albo przesyłka stanowi jednostkę załadunkową, na której podany jest numer towarzyszącego lotniczego listu przewozowego;

b) towary są przewożone koleją, a przedsiębiorstwa kolejowe stosują środki identyfikacyjne;

c) 170  towary są przewożone drogą morską, a odniesienie do towarzyszącego konosamentu jest wymienione w elektronicznym dokumencie przewozowym stosowanym jako zgłoszenie celne do objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego, o której mowa w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu.

Artykuł  303

Zwolnienie towarów do procedury tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Zwolnieniu do procedury tranzytu unijnego podlegają wyłącznie te towary, na które nałożono zamknięcie celne zgodnie z art. 299 niniejszego rozporządzenia albo w odniesieniu do których podjęto alternatywne środki identyfikacyjne zgodnie z art. 302 niniejszego rozporządzenia.

2. Z chwilą zwolnienia towarów urząd celny wyjścia przekazuje dane dotyczące operacji tranzytu unijnego:

a) zadeklarowanemu urzędowi celnemu przeznaczenia;

b) każdemu zadeklarowanemu urzędowi celnemu tranzytowemu.

Dane te są oparte na danych pochodzących ze zgłoszenia tranzytowego, które w stosownych przypadkach zostały sprostowane.

3. O zwolnieniu towarów do procedury tranzytu unijnego urząd celny wyjścia powiadamia osobę uprawnioną do korzystania z procedury.

4. 171  Na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury lub osoby, która przedstawiła towary w urzędzie celnym wyjścia, urząd celny wyjścia przekazuje tranzytowy dokument towarzyszący lub w stosownych przypadkach tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo osobie uprawnionej do korzystania z procedury lub osobie, która przedstawiła towary w urzędzie celnym wyjścia.

Tranzytowy dokument towarzyszący przekazuje się z wykorzystaniem formularza przedstawionego w załączniku B-02 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i, w razie konieczności, uzupełnia się go o wykaz pozycji na formularzu przedstawionym w załączniku B-03 do tego rozporządzenia delegowanego.

Podsekcja  3

Formalności w ramach procedury tranzytu unijnego

Artykuł  304

Przedstawienie towarów przemieszczanych z zastosowaniem procedury tranzytu unijnego w urzędzie celnym tranzytowym

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. W każdym urzędzie celnym tranzytowym przedstawia się towary wraz z MRN zgłoszenia tranzytowego.

2. W odniesieniu do przedstawiania MRN zgłoszenia tranzytowego w każdym urzędzie celnym tranzytowym stosuje się art. 184 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. Urzędy celne tranzytowe rejestrują przewóz towarów przez granicę na podstawie danych dotyczących operacji tranzytu unijnego, otrzymanych z urzędu celnego wyjścia. Urzędy celne tranzytowe informują o przewozie urząd celny wyjścia.

4. Jeżeli przewozu towarów dokonuje się poprzez inny urząd celny tranzytowy niż urząd zadeklarowany, faktyczny urząd celny tranzytowy zwraca się z wnioskiem do urzędu celnego wyjścia o przekazanie danych dotyczących operacji tranzytu unijnego i informuje tenże urząd o przepływie towarów przez granicę.

5. Urząd celny tranzytowy może przeprowadzić kontrolę towarów. Każdą kontrolę towarów przeprowadza się głównie w oparciu o dane dotyczące operacji tranzytu unijnego, otrzymane z urzędu celnego wyjścia.

6. Ustępy 1-4 nie mają zastosowania do kolejowego transportu towarowego pod warunkiem że urząd celny tranzytowy może zweryfikować przepływ towarów przez granicę za pomocą innych środków. Tego rodzaju weryfikację przeprowadza się wyłącznie w razie potrzeby. Weryfikacja może być przeprowadzana retrospektywnie.

Artykuł  305

Zdarzenia podczas przemieszczania towarów w ramach operacji tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. 172  W przypadku wystąpienia zdarzenia przewoźnik bez zbędnej zwłoki przedstawia towary wraz z MRN zgłoszenia tranzytowego najbliższemu organowi celnemu państwa członkowskiego, na którego terytorium znajduje się środek transportu, jeżeli:

a) przewoźnik został zmuszony do zmiany trasy przewozu wyznaczonej zgodnie z art. 298 niniejszego rozporządzenia z uwagi na wystąpienie okoliczności od niego niezależnych;

b) podczas operacji transportu nastąpiło naruszenie zamknięć celnych lub doszło do manipulacji przy zamknięciach celnych z przyczyn niezależnych od przewoźnika;

c) pod nadzorem organu celnego dokonuje się przeładunku towarów z jednego środka transportu na drugi;

d) nieuchronne zagrożenie uzasadnia natychmiastowy częściowy lub całkowity rozładunek środka transportu, na który nałożono zamknięcie celne;

e) doszło do zdarzenia, które może mieć wpływ na możliwość wywiązania się osoby uprawnionej do korzystania z procedury lub przewoźnika z ciążących na nich obowiązków;

f) doszło do zmiany dowolnego elementu stanowiącego pojedynczy środek transportu, o którym mowa w art. 296 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c) i f), gdy towary są przewożone w jednej i tej samej jednostce transportu intermodalnego, rodzaj transportu zmienia się bez poddawania towarów czynnościom, a jednostka transportu intermodalnego posiada niepowtarzalny numer identyfikacyjny, zmiany tej nie uznaje się za zdarzenie do celów akapitu pierwszego.

Do celów akapitu drugiego jednostką transportu intermodalnego jest na przykład kontener, nadwozie wymienne lub naczepa. Akapit drugi ma zastosowanie również do obciążonego pojazdu, który sam jest przewożony aktywnym środkiem transportu.

2. Jeżeli organ celny w państwie, na którego terytorium znajduje się dany środek transportu, uznaje, że daną operację tranzytu unijnego można kontynuować, organ taki podejmuje dowolne działania, które uznaje za konieczne.

Taki organ celny rejestruje w elektronicznym systemie tranzytowym istotne informacje dotyczące zdarzeń, o których mowa w ust. 1.

3. W przypadku zdarzenia, o którym mowa w ust. 1 lit. c), organy celne nie wymagają przedstawienia towarów wraz z MRN zgłoszenia tranzytowego, jeżeli spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

a) przeładunek towarów odbywa się ze środka transportu, na który nie nałożono zamknięć celnych;

b) 173  osoba uprawniona do korzystania z procedury lub przewoźnik działający na rzecz osoby uprawnionej do korzystania z procedury przedstawia istotne informacje dotyczące przekazania organowi celnemu państwa członkowskiego, na którego terytorium znajduje się środek transportu;

c) organ taki rejestruje istotne informacje w elektronicznym systemie tranzytowym.

4. W przypadku zdarzenia, o którym mowa w ust. 1 lit. f), przewoźnik może kontynuować operację tranzytu unijnego, jeżeli jeden lub więcej wagonów zostaje usuniętych z zestawu wagonów kolejowych z przyczyn technicznych.

5. W przypadku zdarzenia, o którym mowa w ust. 1 lit. f), jeżeli ciągnik siodłowy pojazdu drogowego zostaje zmieniony bez zmiany jego przyczep lub naczep, organ celny nie wymaga przedstawienia towarów wraz z MRN zgłoszenia tranzytowego, jeżeli spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

a) 174  osoba uprawniona do korzystania z procedury lub przewoźnik działający na rzecz osoby uprawnionej do korzystania z procedury przedstawia istotne informacje dotyczące zestawu elementów pojazdu drogowego organowi celnemu państwa członkowskiego, na którego terytorium znajduje się dany pojazd drogowy;

b) organ taki rejestruje istotne informacje w elektronicznym systemie tranzytowym.

6. Do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, przewoźnik dokonuje wymaganych wpisów w tranzytowym dokumencie towarzyszącym lub w tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo i niezwłocznie po zdarzeniu przedstawia towary wraz z tranzytowym dokumentem towarzyszącym lub tranzytowym dokumentem towarzyszącym/bezpieczeństwo najbliższemu urzędowi celnemu państwa członkowskiego, na którego terytorium znajduje się środek transportu.

W przypadkach, o których mowa w ust. 3 lit. a) i b), ust. 4 i ust. 5 lit. a) przewoźnik jest zwolniony z obowiązku przedstawienia temu organowi celnemu towarów oraz MRN zgłoszenia tranzytowego.

Odpowiednie informacje dotyczące zdarzeń w trakcie operacji tranzytowych rejestrowane są w elektronicznym systemie tranzytowym przez urząd celny tranzytowy lub urząd celny przeznaczenia.

7. Do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 2 akapit drugi niniejszego artykułu.

Podsekcja  4

Formalności w urzędzie celnym przeznaczenia

Artykuł  306

Przedstawienie towarów objętych procedurą tranzytu unijnego w urzędzie celnym przeznaczenia

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. W przypadku przybycia towarów objętych procedurą tranzytu unijnego do urzędu celnego przeznaczenia w takim urzędzie celnym przedstawia się:

a) towary;

b) MRN zgłoszenia tranzytowego;

c) wszystkie informacje wymagane przez urząd celny przeznaczenia.

Przedstawienie odbywa się w godzinach pracy urzędu. Na wniosek zainteresowanej osoby urząd celny przeznaczenia może zgodzić się, aby przedstawienie odbyło się poza jego godzinami pracy lub w dowolnym innym miejscu.

2. 175  W odniesieniu do przedstawiania MRN zgłoszenia tranzytowego w urzędzie celnym przeznaczenia stosuje się art. 184 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3. Jeżeli przedstawienie odbyło się po upływie terminu określonego przez urząd celny wyjścia zgodnie z art. 297 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, uznaje się, że osoba uprawniona do korzystania z procedury dotrzymała tego terminu, jeżeli taka osoba lub przewoźnik udowodni w sposób zadowalający urząd celny przeznaczenia, że opóźnienie nie nastąpiło z jej winy.

4. Procedura tranzytu unijnego może zostać zakończona w urzędzie celnym innym niż urząd zadeklarowany w zgłoszeniu tranzytowym. Taki urząd celny uznaje się wówczas za urząd celny przeznaczenia.

5. Na wniosek osoby przedstawiającej towary w urzędzie celnym przeznaczenia urząd ten wydaje poświadczenie odbioru, w którym potwierdza przedstawienie towarów w tym urzędzie celnym i które zawiera odniesienie do MRN zgłoszenia tranzytowego.

Poświadczenia odbioru dokonuje się z wykorzystaniem formularza przedstawionego w załączniku 72-03, uprzednio wypełnionego przez zainteresowaną osobę.

Poświadczenia odbioru nie można wykorzystać jako alternatywnego dowodu zakończenia procedury tranzytu unijnego w rozumieniu art. 312 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  307

Powiadomienie o przybyciu towarów objętych procedurą tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Urząd celny przeznaczenia informuje urząd celny wyjścia o przybyciu towarów tego samego dnia, w którym towary i MRN zgłoszenia tranzytowego zostają przedstawione zgodnie z art. 306 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli procedura tranzytu unijnego zostaje zakończona w innym urzędzie celnym niż urząd zadeklarowany w zgłoszeniu tranzytowym, urząd celny uznany za urząd celny przeznaczenia zgodnie z art. 306 ust. 4 niniejszego rozporządzenia powiadamia urząd celny wyjścia o przybyciu towarów tego samego dnia, w którym towary i MRN zgłoszenia tranzytowego zostają przedstawione zgodnie z art. 306 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Urząd celny wyjścia powiadamia o przybyciu towarów urząd celny przeznaczenia zadeklarowany w zgłoszeniu tranzytowym.

Artykuł  308

Kontrole i wydawanie alternatywnego dowodu

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. W przypadku zakończenia procedury tranzytu unijnego urząd celny przeznaczenia przeprowadza kontrole celne na podstawie danych dotyczących operacji tranzytu unijnego, otrzymanych z urzędu celnego wyjścia.

2. 176  Jeżeli procedura tranzytu unijnego zostaje zakończona, urząd celny przeznaczenia nie wykrył żadnej nieprawidłowości, a osoba uprawniona do korzystania z procedury przedstawiła tranzytowy dokument towarzyszący lub tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo, taki urząd celny poświadcza przedmiotowy dokument na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury w celu zapewnienia alternatywnego dowodu zgodnie z art. 312. Poświadczenie polega na przystawieniu pieczęci danego urzędu celnego, złożeniu podpisu przez urzędnika, podaniu daty i następującej adnotacji:

"Alternatywny dowód - 99202" ("Alternative proof - 99202").

Artykuł  309

Przesyłanie wyników kontroli

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Urząd celny przeznaczenia przekazuje wyniki kontroli do urzędu celnego wyjścia najpóźniej w ciągu trzech dni od dnia, w którym towary zostały przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia lub w innym miejscu zgodnie z art. 306 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. W wyjątkowych przypadkach termin ten można przedłużyć do sześciu dni.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy towary otrzymał upoważniony odbiorca, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, urząd celny wyjścia zostaje powiadomiony najpóźniej w ciągu sześciu dni od dnia, w którym towary zostały dostarczone do upoważnionego odbiorcy.

Jeżeli towary są przewożone koleją i co najmniej jeden wagon został usunięty z zestawu wagonów kolejowych z przyczyn technicznych, o których mowa w art. 305 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, urząd celny wyjścia zostaje powiadomiony najpóźniej w ciągu 12 dni od dnia, w którym przedstawiono pierwszą część towarów.

3. Do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 2 akapit drugi niniejszego artykułu.

Podsekcja  5

Postępowanie poszukiwawcze i odzyskanie długu celnego

Artykuł  310

Postępowanie poszukiwawcze dotyczące towarów przemieszczanych z zastosowaniem procedury tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Jeżeli po otrzymaniu powiadomienia o przybyciu towarów urząd celny wyjścia nie otrzymał wyników kontroli w ciągu sześciu dni zgodnie z art. 309 ust. 1 niniejszego rozporządzenia lub z art. 309 ust. 2 akapit pierwszy niniejszego rozporządzenia lub w ciągu dwunastu dni zgodnie z art. 309 ust. 2 akapit drugi niniejszego rozporządzenia, taki urząd celny niezwłocznie zwraca się z wnioskiem o przedstawienie wyników kontroli do urzędu celnego przeznaczenia, który przesłał powiadomienie o przybyciu towarów.

Urząd celny przeznaczenia przesyła wyniki kontroli niezwłocznie po otrzymaniu wniosku od urzędu celnego wyjścia.

2. Jeżeli organ celny państwa członkowskiego wyjścia nie otrzymał jeszcze informacji umożliwiających zamknięcie procedury tranzytu unijnego lub odzyskanie długu celnego, organ ten zwraca się o przedstawienie takich informacji do osoby uprawnionej do korzystania z procedury lub, jeżeli wystarczające dane są dostępne w miejscu przeznaczenia, do urzędu celnego przeznaczenia w następujących przypadkach:

a) urząd celny wyjścia nie otrzymał powiadomienia o przybyciu towarów przed upływem terminu na przedstawienie towarów wyznaczonego zgodnie z art. 297 niniejszego rozporządzenia;

b) urząd celny wyjścia nie otrzymał wyników kontroli, których dotyczył wniosek złożony zgodnie z ust. 1;

c) urząd celny wyjścia uzyskał informacje świadczące o tym, że powiadomienie o przybyciu towarów lub wyniki kontroli zostały wysłane omyłkowo.

3. Organy celne państwa członkowskiego wyjścia przesyłają wnioski o udzielenie informacji zgodnie z ust. 2 lit. a) w terminie siedmiu dni po upływie terminu określonego w tym ustępie oraz wnioski o udzielenie informacji zgodnie z ust. 2 lit. b) w terminie siedmiu dni po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1.

Jeżeli jednak przed upływem powyższych terminów organ celny państwa członkowskiego wyjścia zostanie poinformowany, że procedura tranzytu unijnego nie została prawidłowo zakończona, lub jeżeli podejrzewa, że miało to miejsce, organ ten wysyła taki wniosek niezwłocznie.

4. Odpowiedzi na wnioski złożone zgodnie z ust. 2 wysyła się w terminie 28 dni od daty ich wysłania.

5. Jeżeli w odpowiedzi na wniosek wysłany zgodnie z ust. 2 urząd celny przeznaczenia nie przedstawił informacji wystarczających do zamknięcia procedury tranzytu unijnego, organ celny państwa członkowskiego wyjścia wzywa osobę uprawnioną do korzystania z procedury do przedstawienia takich informacji najpóźniej w terminie 35 dni od wszczęcia postępowania poszukiwawczego.

Jednakże do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, ten organ celny zwraca się do osoby uprawnionej do korzystania z procedury z wnioskiem o udzielenie takich informacji najpóźniej w terminie 28 dni od daty wszczęcia postępowania poszukiwawczego.

Osoba uprawniona do korzystania z procedury odpowiada na taki wniosek w terminie 28 dni od daty jego wysłania.

6. Jeżeli informacje przekazane w odpowiedzi osoby uprawnionej do korzystania z procedury zgodnie z ust. 5 nie są wystarczające do zamknięcia procedury tranzytu unijnego, ale organ celny państwa członkowskiego wyjścia uznaje je za wystarczające do kontynuowania postępowania poszukiwawczego, wysyła on niezwłocznie wniosek o udzielenie informacji uzupełniających do właściwego urzędu celnego.

Urząd celny odpowiada na wniosek w terminie 40 dni od daty jego wysłania.

7. Jeżeli w toku postępowania poszukiwawczego, o którym mowa w ust. 1-6, okaże się, że procedura tranzytu unijnego została zakończona prawidłowo, organ celny państwa członkowskiego wyjścia zamyka procedurę tranzytu unijnego i niezwłocznie informuje o tym osobę uprawnioną do korzystania z procedury oraz, w stosownych przypadkach, każdy organ celny, który mógł wszcząć procedurę odzyskania należności celnych.

8. Jeżeli w toku postępowania poszukiwawczego, o którym mowa w ust. 1-6, okaże się, że procedura tranzytu unijnego nie może zostać zamknięta, organ celny państwa członkowskiego wyjścia ustala, czy powstał dług celny.

Jeżeli powstał dług celny, organ celny państwa członkowskiego wyjścia podejmuje następujące działania:

a) ustala osobę dłużnika;

b) ustala organ celny odpowiedzialny za przekazanie powiadomienia o długu celnym zgodnie z art. 102 ust. 1 kodeksu.

Artykuł  311

Wniosek o przeniesienie odzyskania długu celnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Jeśli w toku postępowania poszukiwawczego i przed upływem terminu, o którym mowa w art. 77 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, organ celny państwa członkowskiego wyjścia uzyska dowód potwierdzający, że miejsce, w którym miały miejsce zdarzenia, które doprowadziły do powstania długu celnego, znajduje się w innym państwie członkowskim, organ ten niezwłocznie, i w każdym wypadku w tym terminie wysyła wszystkie dostępne informacje organowi celnemu właściwemu dla tego miejsca.

2. Organ celny właściwy dla tego miejsca potwierdza odbiór informacji i powiadamia organ celny państwa członkowskiego wyjścia, czy odpowiada za odzyskanie należności celnych. Jeżeli organ celny państwa członkowskiego wyjścia nie otrzyma tych informacji w ciągu 28 dni, niezwłocznie wznawia postępowanie poszukiwawcze lub rozpoczyna odzyskiwanie należności celnych.

3. 177  W przypadku otrzymania przez organ celny państwa członkowskiego zaangażowanego w operację tranzytową dowodu, przed upływem terminu, o którym mowa w art. 77 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, że miejsce zdarzenia, w którym powstał dług celny, znajduje się na jego terytorium, organ ten niezwłocznie, a w każdym razie w tym terminie, wysyła należycie uzasadniony wniosek do organu celnego państwa członkowskiego wyjścia o przekazanie obowiązku rozpoczęcia odzyskiwania należności celnych.

4. 178  Organ celny państwa członkowskiego wyjścia potwierdza otrzymanie wniosku złożonego zgodnie z ust. 3 i informuje wzywający organ celny, w terminie 28 dni od daty wysłania wniosku, czy przyjmuje wniosek i przekazuje organowi wnioskującemu obowiązek rozpoczęcia odzyskania należności celnych.

Artykuł  312

Alternatywny dowód na zakończenie procedury tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Uznaje się, że procedura tranzytu unijnego została zakończona prawidłowo, jeżeli osoba uprawniona do korzystania z procedury przedstawi, w sposób zadowalający organ celny państwa członkowskiego wyjścia, jeden z następujących dokumentów identyfikujących towary:

a) dokument poświadczony przez organ celny państwa członkowskiego przeznaczenia, w którym to dokumencie towary są określone i który potwierdza, że zostały one przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia lub dostarczone upoważnionemu odbiorcy, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu;

b) dokument lub wpis w ewidencji celnej poświadczony przez organ celny państwa członkowskiego, który potwierdza, że towary fizycznie opuściły obszar celny Unii;

c) dokument celny wystawiony w państwie trzecim, w którym towary zostały objęte procedurą celną;

d) dokument wystawiony w państwie trzecim opatrzony pieczęcią lub w inny sposób poświadczony przez organ celny tego państwa i potwierdzający, że towary są uznane za znajdujące się w obrocie w tym państwie.

2. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 1, organ, który poświadczył te dokumenty, właściwy organ państwa trzeciego lub organ państwa członkowskiego może przedstawić jako dowód kopie tych dokumentów poświadczone za zgodność z oryginałem.

3. 179  Powiadomienie o przybyciu towarów, o którym mowa w art. 307, nie stanowi dowodu potwierdzającego prawidłowe zakończenie procedury tranzytu unijnego..

Podsekcja  6

Uproszczenia stosowane w przypadku procedury tranzytu unijnego

Artykuł  313  ¹⁸⁰

Zasięg terytorialny uproszczeń

(art. 233 ust. 4 lit. a), b), c) i e) kodeksu)

1. Uproszczenia, o których mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) i c) kodeksu, stosuje się tylko do operacji tranzytu unijnego rozpoczynających się w państwie członkowskim, w którym wydane zostało pozwolenie na zastosowanie uproszczeń.

2. Uproszczenie, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, stosuje się tylko do operacji tranzytu unijnego kończących się w państwie członkowskim, w którym wydane zostało pozwolenie na zastosowanie uproszczenia.

3. Uproszczenie, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu, stosuje się w państwach członkowskich, wymienionych w pozwoleniu na zastosowanie uproszczenia.

Artykuł  314

Objęcie towarów procedurą tranzytu unijnego przez upoważnionego nadawcę

(art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu)

1. Jeżeli upoważniony nadawca zamierza objąć towary procedurą tranzytu unijnego, składa zgłoszenie tranzytowe w urzędzie celnym wyjścia. Upoważniony nadawca nie może rozpocząć procedury tranzytu unijnego przed upływem terminu określonego w pozwoleniu, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu.

2. Upoważniony nadawca wprowadza następujące informacje do elektronicznego systemu tranzytowego:

a) 181  trasę przewozu, jeżeli została ona wyznaczona zgodnie z art. 298;

b) termin określony zgodnie z art. 297 niniejszego rozporządzenia, w którym towary przedstawia się w urzędzie celnym przeznaczenia;

c) liczbę i w stosownych przypadkach indywidualne identyfikatory zamknięć celnych.

3. Upoważniony nadawca może wydrukować tranzytowy dokument towarzyszący lub tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo dopiero po otrzymaniu powiadomienia o zwolnieniu towarów do procedury tranzytu unijnego od urzędu celnego wyjścia. Jednak do czasu wdrożenia aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, upoważniony nadawca drukuje te dokumenty.

Artykuł  315

Formalności w przypadku towarów przemieszczanych z zastosowaniem procedury tranzytu unijnego, dostarczanych do upoważnionego odbiorcy

(art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu)

1. Po przybyciu towarów w miejsce określone w pozwoleniu, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, upoważniony odbiorca:

a) niezwłocznie powiadamia urząd celny przeznaczenia o przybyciu towarów oraz informuje go o wszystkich nieprawidłowościach lub zdarzeniach, które miały miejsce w trakcie transportu;

b) rozładowuje towary dopiero po uzyskaniu zgody urzędu celnego przeznaczenia;

c) po rozładunku niezwłocznie odnotowuje wyniki kontroli i wszystkie inne istotne informacje związane z rozładunkiem w swojej ewidencji;

d) powiadamia urząd celny przeznaczenia o wynikach kontroli towarów oraz informuje go o wszystkich nieprawidłowościach najpóźniej w ciągu trzech dni od dnia, w którym otrzymał zgodę na rozładunek towarów.

2. Z chwilą otrzymania powiadomienia o przybyciu towarów do siedziby upoważnionego odbiorcy urząd celny przeznaczenia powiadamia urząd celny wyjścia o przybyciu towarów.

3. Z chwilą otrzymania wyników kontroli towarów, o której mowa w ust. 1 lit. d), urząd celny przeznaczenia wysyła wyniki kontroli do urzędu celnego wyjścia najpóźniej w ciągu sześciu dni od dnia dostarczenia towarów upoważnionemu odbiorcy.

Artykuł  316

Zakończenie procedury tranzytu unijnego w przypadku towarów dostarczonych do upoważnionego odbiorcy

(art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu)

1. Uznaje się, że osoba uprawniona do korzystania z procedury spełniła swoje obowiązki i procedura tranzytu została zakończona zgodnie z art. 233 ust. 2 kodeksu, jeżeli towary zostały przedstawione w nienaruszonym stanie upoważnionemu odbiorcy zgodnie z art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu w miejscu wskazanym w pozwoleniu w terminie określonym zgodnie z art. 297 ust.1 niniejszego rozporządzenia.

2. Na wniosek przewoźnika upoważniony odbiorca wydaje poświadczenie dostarczenia towarów do miejsca określonego w pozwoleniu, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, i zawierające odniesienie do MRN operacji tranzytu unijnego. Poświadczenie przekazuje się z wykorzystaniem formularza przedstawionego w załączniku 72-03.

Artykuł  317

Formalności związane ze stosowaniem specjalnego rodzaju zamknięć celnych

(art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu)

1. Specjalnego rodzaju zamknięcia celne spełniają wymogi określone w art. 301 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Jeżeli zamknięcia zostały poświadczone przez właściwy organ zgodnie z międzynarodową normą ISO nr 17712:2013 "Freight containers - Mechanical Seals" (Kontenery ładunkowe - uszczelnienia mechaniczne), uznaje się, że takie zamknięcia spełniają te wymogi.

W przypadku transportu kontenerowego w najszerszym możliwym zakresie stosuje się zamknięcia o wysokim poziomie zabezpieczenia.

2. Specjalnego rodzaju zamknięcie celne posiada jedno z następujących oznaczeń:

a) imię i nazwisko osoby upoważnionej do jego stosowania zgodnie z art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu;

b) odpowiedni skrót lub kod, na którego podstawie organ celny państwa członkowskiego wyjścia może zidentyfikować daną osobę.

3. Osoba uprawniona do korzystania z procedury podaje w zgłoszeniu tranzytowym liczbę specjalnego rodzaju zamknięć celnych oraz indywidualne identyfikatory tych zamknięć i nakłada zamknięcia celne nie później niż z chwilą zwolnienia towarów do procedury tranzytu unijnego.

Artykuł  318

Dozór celny związany ze stosowaniem specjalnego rodzaju zamknięć celnych

(art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu)

Organ celny wykonuje następujące czynności:

a) powiadamia Komisję i organy celne pozostałych państw członkowskich o stosowanych specjalnego rodzaju zamknięciach celnych oraz o specjalnego rodzaju zamknięciach celnych, których postanowił nie zatwierdzać z powodu nieprawidłowości lub braków technicznych;

b) dokonuje przeglądu zatwierdzonych przez siebie i stosowanych specjalnego rodzaju zamknięć celnych, w przypadku gdy zostanie poinformowany o tym, że inny organ postanowił nie zatwierdzać danego specjalnego rodzaju zamknięcia celnego;

c) przeprowadza wzajemne konsultacje mające na celu wydanie wspólnej oceny;

d) monitoruje stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych przez osoby upoważnione zgodnie z art. 197 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

W stosownych przypadkach Komisja i państwa członkowskie mogą w drodze wzajemnego porozumienia ustanowić wspólny system numeracji, określić stosowanie wspólnych zabezpieczeń i technologii.

Artykuł  319  ¹⁸²

Konsultacja poprzedzająca udzielenie pozwolenia na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia tranzytowego w transporcie lotniczym lub transporcie morskim

(art. 22 kodeksu)

Po zbadaniu, czy spełnione zostały warunki udzielenia pozwolenia określone odpowiednio w art. 191 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i w art. 199 tego rozporządzenia delegowanego w odniesieniu do transportu lotniczego lub warunki określone w art. 200 tego rozporządzenia delegowanego w odniesieniu do transportu morskiego, organ celny właściwy do wydania decyzji konsultuje się z organem celnym w portach lotniczych wyjścia i przeznaczenia w przypadku transportu lotniczego lub z organem celnym w portach morskich wyjścia i przeznaczenia w przypadku transportu morskiego.

Termin na przeprowadzenie konsultacji wynosi 45 dni od przekazania, o którym mowa w art. 14, przez organ celny właściwy do wydania decyzji informacji o warunkach i kryteriach, które powinien zbadać organ celny, z którym się skonsultowano.

Artykuł  320

Formalności związane ze stosowaniem elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia tranzytowego w transporcie lotniczym lub transporcie morskim

(art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu)

1. Towary zwalnia się do procedury tranzytu unijnego po udostępnieniu danych zawartych w elektronicznym dokumencie przewozowym urzędowi celnemu wyjścia w porcie lotniczym w przypadku transportu lotniczego lub urzędowi celnemu wyjścia w porcie morskim w przypadku transportu morskiego zgodnie ze środkiem transportu wskazanym w pozwoleniu.

2. Jeżeli towary mają zostać objęte procedurą tranzytu unijnego, osoba uprawniona do korzystania z procedury podaje właściwe kody przy wszystkich pozycjach w elektronicznym dokumencie przewozowym.

3. Procedura tranzytu unijnego kończy się w chwili przedstawienia towarów w urzędzie celnym przeznaczenia w porcie lotniczym w przypadku transportu lotniczego lub w urzędzie celnym przeznaczenia w porcie morskim w przypadku transportu morskiego oraz po udostępnieniu danych zawartych w elektronicznym dokumencie przewozowym temu urzędowi celnemu zgodnie ze środkiem transportu wskazanym w pozwoleniu.

4. Osoba uprawniona do korzystania z procedury powiadamia niezwłocznie urząd celny wyjścia i urząd celny przeznaczenia o wszystkich naruszeniach przepisów i nieprawidłowościach.

5. Procedurę tranzytu unijnego uznaje się za zamkniętą, chyba że organy celne otrzymały informacje lub stwierdziły, że procedura nie została prawidłowo zakończona.

Podsekcja  7

Towary przesyłane stałym transportem przesyłowym

Artykuł  321

Transport stałym transportem przesyłowym i funkcjonowanie procedury tranzytu unijnego

(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)

1. Jeżeli towary przesyłane stałym transportem przesyłowym są wprowadzane na obszar celny Unii z wykorzystaniem takiego transportu, towary te uznaje się za objęte procedurą tranzytu unijnego w chwili wprowadzenia ich na ten obszar.

2. Jeżeli towary znajdują się już na obszarze celnym Unii i są przesyłane stałym transportem przesyłowym, towary te uznaje się za objęte procedurą tranzytu unijnego w chwili umieszczenia w stałym transporcie przesyłowym.

3. Do celów procedury tranzytu unijnego, jeżeli towary są przesyłane stałym transportem przesyłowym, osobą uprawnioną do korzystania z procedury jest operator stałego transportu przesyłowego mający siedzibę w państwie członkowskim, przez którego terytorium towary są wprowadzane na obszar celny Unii, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, lub operator stałego transportu przesyłowego w państwie członkowskim, w którym rozpoczyna się przesył, w przypadku, o którym mowa w ust. 2.

Osoba uprawniona do korzystania z procedury i organ celny uzgadniają metody dozoru celnego nad przewożonymi towarami.

4. Do celów art. 233 ust. 3 kodeksu za przewoźnika uznaje się operatora stałego transportu przesyłowego mającego siedzibę w państwie członkowskim, przez którego terytorium towary są przesyłane stałym transportem przesyłowym.

5. 183  Procedurę tranzytu unijnego uznaje się za zakończoną:

a) w chwili dokonania odpowiedniego wpisu w ewidencji handlowej odbiorcy lub

b) gdy operator stałego transportu przesyłowego poświadczył, że towary przesyłane stałym transportem przesyłowym:

(i) zostały dostarczone do zakładu odbiorcy;

(ii) zostały przyjęte do systemu dystrybucyjnego odbiorcy; lub

(iii) opuściły obszar celny Unii.

6. 184  Od momentu zakończenia procedury tranzytu unijnego zgodnie z ust. 5 lit. a) lub lit. b) ppkt (i) lub (ii) towary nieunijne uznaje się za czasowo składowane.

ROZDZIAŁ  4

Szczególne przeznaczenie

Sekcja  1

Odprawa czasowa

Artykuł  322

Zamknięcie procedury odprawy czasowej w przypadkach dotyczących środków transportu kolejowego, palet i kontenerów

(art. 215 kodeksu)

1. W odniesieniu do środków transportu kolejowego wykorzystywanych wspólnie na mocy umowy między przewoźnikami z Unii i spoza Unii świadczącymi usługi w zakresie transportu kolejowego procedura odprawy czasowej może zostać zamknięta, gdy środki transportu kolejowego tego samego rodzaju lub tej samej wartości, jak te oddane do dyspozycji osoby mającej siedzibę na obszarze celnym Unii, są wywożone lub powrotnie wywożone.

2. W odniesieniu do palet procedura odprawy czasowej może zostać zamknięta, gdy palety tego samego rodzaju lub tej samej wartości, jak te objęte procedurą, są wywożone lub powrotnie wywożone.

3. 185  W odniesieniu do kontenerów, zgodnie z Konwencją w sprawie regulacji celnych dotyczących kontenerów pool używanych w przewozie międzynarodowym ¹⁸⁶ , procedura odprawy czasowej zostaje zamknięta, gdy kontenery tego samego rodzaju lub tej samej wartości, jak kontenery objęte procedurą, są wywożone lub powrotnie wywożone.

Artykuł  323

Specjalne zamknięcie procedury w odniesieniu do towarów przeznaczonych na imprezy publiczne lub do sprzedaży

(art. 215 kodeksu)

Do celów zamknięcia procedury odprawy czasowej w odniesieniu do towarów określonych w art. 234 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, z wyjątkiem towarów określonych w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2008/118/WE, ich konsumpcję, zniszczenie lub bezpłatne rozdanie wśród publiczności podczas imprezy uważa się za powrotny wywóz, o ile ich ilość odpowiada charakterowi imprezy, liczbie gości i zakresowi uczestnictwa osoby uprawnionej do korzystania z procedury w tej imprezie.

Artykuł  323a  ¹⁸⁷

Specjalne zamknięcie procedury w odniesieniu do towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w kontekście działań wojskowych

(art. 215 kodeksu)

Do celów zamknięcia procedury odprawy czasowej w odniesieniu do towarów określonych w art. 235a rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 ich konsumpcję lub zniszczenie uważa się za powrotny wywóz, o ile ilość, która została poddana konsumpcji lub uległa zniszczeniu, odpowiada charakterowi działań wojskowych.

ROZDZIAŁ  5

Przetwarzanie

Uszlachetnianie czynne

Artykuł  324

Szczególne przypadki zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego IM/EX

(art. 215 kodeksu)

1. Do celów zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego IM/EX za powrotny wywóz uważa się następujące przypadki:

a) 188  dostarczenie produktów przetworzonych osobom uprawnionym do zwolnienia z należności celnych przywozowych na mocy Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r., Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 r. lub Konwencji nowojorskiej o misjach specjalnych z dnia 16 grudnia 1969 r., o których mowa w art. 128 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 ¹⁸⁹

b) dostarczenie produktów przetworzonych siłom zbrojnym innych państw stacjonujących na obszarze państwa członkowskiego, jeżeli to państwo członkowskie udziela specjalnego zwolnienia z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 131 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1186/2009;

c) dostarczenie statku powietrznego;

d) dostarczenie statku kosmicznego i jego wyposażenia;

e) 190  dostarczenie głównych produktów przetworzonych, których stawka należności celnych przywozowych erga omnes jest "bez cła" lub dla których wystawiono autoryzowane poświadczenie produkcji/obsługi na formularzu 1 EASA lub równoważne świadectwo, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2018/581 ¹⁹¹ ;

f) utylizacja, zgodnie ze stosownymi przepisami, wtórnych produktów przetworzonych, których zniszczenie pod dozorem celnym jest zabronione z przyczyn ekologicznych.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania:

a) 192  w przypadku gdy towary nieunijne objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX podlegałyby środkowi polityki rolnej lub handlowej, tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, środkowi ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia zezwoleń, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu.

Ust. 1 ma jednak zastosowanie w przypadkach, gdy towary nieunijne objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX podlegałyby uprzedniemu nadzorowi unijnemu, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu, pod warunkiem że posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego IM/EX dostarczy dane zgodnie z odpowiednim środkiem nadzoru.

b) w przypadku gdyby powstał dług celny zgodnie z art. 78 ust. 1 kodeksu w odniesieniu do towarów niepochodzących objętych procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX, jeżeli posiadacz pozwolenia zamierza powrotnie wywieźć przetworzone produkty.

3. W przypadku ust. 1 lit. c) kontrolny urząd celny zezwala na zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte do wytworzenia, naprawy, w tym konserwacji, modyfikacji lub przebudowy statku powietrznego lub jego części, pod warunkiem że ewidencja osoby uprawnionej do korzystania z procedury umożliwia zweryfikowanie, że procedura jest stosowana i prowadzona w sposób prawidłowy.

4. W przypadku ust. 1 lit. d) kontrolny urząd celny zezwala na zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte do wytworzenia, naprawy, w tym konserwacji, modyfikacji lub przebudowy satelitów, ich rakiet nośnych i wyposażenia stacji naziemnych oraz ich części, które są integralną częścią systemów, pod warunkiem że ewidencja osoby uprawnionej do korzystania z procedury umożliwia zweryfikowanie, że procedura jest stosowana i prowadzona w sposób prawidłowy.

5. W przypadku ust. 1 lit. e) kontrolny urząd celny zezwala na zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte w procesach przetwarzania związanych z dostarczonymi produktami przetworzonymi lub ich częściami, pod warunkiem że ewidencja osoby uprawnionej do korzystania z procedury umożliwia zweryfikowanie, że procedura jest stosowana i prowadzona w sposób prawidłowy.

6. W przypadku ust. 1 lit. f) osoba uprawniona do korzystania z procedury uszlachetniania czynnego wykazuje, że zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX zgodnie z normalnymi zasadami jest niemożliwe albo nieopłacalne ekonomicznie.

Artykuł  325

Produkty przetworzone lub towary uznane za dopuszczone do obrotu

(art. 215 kodeksu)

1. W przypadku gdy w pozwoleniu na uszlachetnianie czynne IM/EX określono, że produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uznaje się za dopuszczone do obrotu, jeżeli w chwili upływu terminu zamknięcia nie zostały one objęte kolejną procedurą celną ani powrotnie wywiezione, zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu uznaje się za złożone i przyjęte, a zwolnienie za przyznane w dniu upłynięcia terminu zamknięcia.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, produkty lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX stają się towarami unijnymi w chwili wprowadzenia na rynek.

TYTUŁ  VIII

TOWARY WYPROWADZANE Z OBSZARU CELNEGO UNII

ROZDZIAŁ  1

Formalności przed wyprowadzeniem towarów

Artykuł  326

System teleinformatyczny na potrzeby wyprowadzania

(art. 16 ust. 1 kodeksu)

Do przetwarzania i wymiany informacji dotyczących wyprowadzania towarów z obszaru celnego Unii wykorzystuje się system teleinformatyczny ustanowiony zgodnie z art. 16 ust. 1 kodeksu.

Ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się od dnia wdrożenia automatycznego systemu eksportu w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE.

Artykuł  327

Towary nieobjęte deklaracją poprzedzającą wyprowadzenie

(art. 267 kodeksu)

W przypadku stwierdzenia, że towary przeznaczone do wyprowadzenia z obszaru celnego Unii nie są objęte deklaracją poprzedzającą wyprowadzenie, oraz z wyjątkiem sytuacji zwolnienia z obowiązku złożenia takiej deklaracji wyprowadzenie towarów odbywa się pod warunkiem złożenia takiej deklaracji.

Artykuł  328

Analiza ryzyka

(art. 264 kodeksu)

1. Przed zwolnieniem towarów należy przeprowadzić analizę ryzyka w terminie, który odpowiada okresowi między końcem terminu złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie określonym w art. 244 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 a odpowiednio załadunkiem lub wyprowadzeniem towarów.

2. Jeżeli zastosowanie ma zwolnienie z obowiązku złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie zgodnie z art. 245 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 po przedstawieniu towarów przeprowadza się analizę ryzyka na podstawie zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu obejmującego te towary lub - w przypadku gdy dokument taki nie jest dostępny - na podstawie wszelkich innych dostępnych informacji dotyczących tych towarów.

ROZDZIAŁ  2

Formalności przy wyprowadzaniu towarów

Artykuł  329

Określenie urzędu celnego wyprowadzenia

(art. 159 ust. 3 kodeksu)

1. Z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie mają ust. 2 i 7, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny właściwy dla miejsca, z którego towary opuszczają obszar celny Unii do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza tym obszarem.

2. W przypadku towarów opuszczających obszar celny Unii stałym transportem przesyłowym urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny wywozu.

3. 193  Jeżeli towary są ładowane w porcie morskim na statek, który nie jest przydzielony do obsługi regularnej linii żeglugowej, o której mowa w art. 120 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, na którym zostaną przewiezione do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza obszarem celnym Unii, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny właściwy dla miejsca załadunku towarów na taki statek.

4. 194  Jeżeli ust. 3 nie ma zastosowania, a towary zostają załadowane na statek lub statek powietrzny bez późniejszego przeładunku w celu przewozu do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza obszarem celnym Unii drogą morską lub powietrzną, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny właściwy dla miejsca załadunku towarów na taki statek lub statek powietrzny.

5. Jeżeli po zwolnieniu do wywozu towary obejmuje się procedurą tranzytu zewnętrznego, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny wyjścia właściwy dla operacji tranzytu.

6. Jeżeli po zwolnieniu do wywozu towary obejmuje się procedurą tranzytu inną niż procedura tranzytu zewnętrznego, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny wyjścia właściwy dla operacji tranzytu, pod warunkiem że spełniony został jeden z następujących warunków:

a) urząd celny przeznaczenia właściwy dla operacji tranzytu znajduje się w państwie objętym wspólną procedurą tranzytową;

b) urząd celny przeznaczenia właściwy dla operacji tranzytu znajduje się na granicy obszaru celnego Unii, a towary są wyprowadzane z tego obszaru celnego po przetransportowaniu przez państwo lub terytorium znajdujące się poza obszarem celnym Unii.

7. Na wniosek zgłaszającego urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary są przejmowane w ramach jednolitej umowy przewozu w celu transportu z obszaru celnego Unii przez przedsiębiorstwa kolejowe, operatorów pocztowych, przedsiębiorstwa lotnicze lub przedsiębiorstwa żeglugowe, pod warunkiem że towary mają opuścić obszar celny Unii koleją, pocztą, drogą powietrzną lub morską.

7a. 195  Najpóźniej począwszy od daty wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, nie stosuje się ust. 6 i 7 w przypadku wywozu towarów unijnych należących do jednej z kategorii wymienionych w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2008/118/WE.

Najpóźniej począwszy od daty wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, nie stosuje się ust. 7 w przypadku powrotnego wywozu towarów nieunijnych.

8. 196  (skreślony).

9. Jeżeli powiadomienie o powrotnym wywozie ma zostać złożone zgodnie z art. 274 ust. 1 kodeksu, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary znajdują się w wolnym obszarze celnym lub są czasowo składowane.

Artykuł  330

Wymiana informacji między urzędem celnym wywozu a urzędem celnym wyprowadzenia

(art. 267 ust. 1 kodeksu)

Z wyjątkiem przypadków, w których zgłoszenie celne ma formę wpisu do rejestru zgłaszającego zgodnie z art. 182 kodeksu, z chwilą zwolnienia towarów urząd celny wywozu przekazuje dane zawarte w zgłoszeniu wywozowym zadeklarowanemu urzędowi celnemu wyprowadzenia. Dane te są oparte na danych pochodzących ze zgłoszenia wywozowego, z uwzględnieniem jego ewentualnych sprostowań..

Artykuł  331

Przedstawienie towarów w urzędzie celnym wyprowadzenia

(art. 267 kodeksu)

1. Przy przedstawianiu towarów w urzędzie celnym wyprowadzenia osoba odpowiedzialna za przedstawienie towarów:

a) wskazuje MRN zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu;

b) informuje o wszelkich rozbieżnościach między towarami zgłoszonymi i zwolnionymi do wywozu a towarami przedstawianymi, w tym o przypadkach, w których towary zostały przepakowane lub załadowane do kontenerów przed ich przedstawieniem w urzędzie celnym wyprowadzenia;

c) jeżeli przedstawiana jest tylko część towarów objętych zgłoszeniem wywozowym lub zgłoszeniem do powrotnego wywozu, osoba przedstawiająca towary wskazuje również ilość towarów faktycznie przedstawionych.

Jeżeli towary te są przedstawiane w paczkach lub w kontenerach, osoba przedstawiająca podaje liczbę paczek i, w przypadku kontenerów, numery identyfikacyjne kontenerów.

2. 197  Towary zgłoszone do wywozu lub do powrotnego wywozu można przedstawić w urzędzie celnym wyprowadzenia innym niż urząd zadeklarowany w zgłoszeniu wywozowym lub zgłoszeniu do powrotnego wywozu. Jeżeli faktyczny urząd celny wyprowadzenia znajduje się w innym państwie członkowskim niż urząd pierwotnie zadeklarowany, ten urząd celny zwraca się do urzędu celnego wywozu z wnioskiem o przedstawienie danych zawartych w zgłoszeniu wywozowym lub zgłoszeniu do powrotnego wywozu.

3. 198  Jeżeli towary przesyłane stałym transportem przesyłowym są wyprowadzane z obszaru celnego Unii z wykorzystaniem takiego transportu, towary te uznaje się za przedstawione organom celnym w chwili umieszczenia ich w stałym transporcie przesyłowym.

Artykuł  332

Formalności przy wyprowadzaniu towarów

(art. 267 kodeksu)

1. Jeżeli towary przeznaczone do wyprowadzenia z obszaru celnego Unii podlegają kontrolom celnym, urząd celny wyprowadzenia przeprowadza rewizję towarów na podstawie informacji otrzymanych od urzędu celnego wywozu.

2. Jeżeli osoba przedstawiająca towary wskaże - lub urząd celny wyprowadzenia stwierdzi - że podczas przedstawiania towarów w urzędzie celnym wyprowadzenia brakuje niektórych towarów zgłoszonych do wywozu, powrotnego wywozu lub uszlachetniania biernego, dany urząd celny informuje urząd celny wywozu o brakujących towarach.

3. Jeżeli osoba przedstawiająca towary wskaże - lub urząd celny wyprowadzenia stwierdzi - że liczba niektórych towarów przedstawianych w urzędzie celnym wyprowadzenia jest wyższa niż liczba towarów zgłoszonych do wywozu, powrotnego wywozu lub uszlachetniania biernego, dany urząd celny odmawia wyprowadzenia nadwyżki towarów do czasu złożenia zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu w odniesieniu do tych towarów. Zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu można złożyć w urzędzie celnym wyprowadzenia.

4. Jeżeli osoba przedstawiająca towary wskaże - lub urząd celny wyprowadzenia stwierdzi - że występuje rozbieżność między właściwościami towarów zgłoszonych do wywozu, powrotnego wywozu lub uszlachetniania biernego a właściwościami towarów przedstawionych urzędowi celnemu wyprowadzenia, urząd celny wyprowadzenia odmawia wyprowadzenia tych towarów do czasu złożenia zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu w odniesieniu do tych towarów i powiadamia o tym urząd celny wywozu. Zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu można złożyć w urzędzie celnym wyprowadzenia.

5. 199  Przewoźnik powiadamia o wyprowadzeniu towarów urząd celny wyprowadzenia, podając wszystkie następujące informacje:

a) niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki lub numer referencyjny dokumentu przewozowego;

b) jeżeli towary te są przedstawiane w paczkach lub w kontenerach, osoba przedstawiająca podaje liczbę paczek i, w przypadku kontenerów, numery identyfikacyjne kontenerów.

c) w przypadkach, gdy jest to możliwe, MRN zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu.

Obowiązek ustanowiony w akapicie pierwszym nie ma zastosowania, o ile informacje te są dostępne dla organów celnych za pośrednictwem istniejących handlowych, portowych lub transportowych systemów informacyjnych lub w sytuacji, o której mowa w art. 329 ust. 7.

6. Do celów ust. 5 osoba przekazująca towary przewoźnikowi przedstawia mu dane, o których mowa w tym ustępie.

Przewoźnik może załadować towary w celu wywozu z obszaru celnego Unii, jeżeli zostały mu podane informacje, o których mowa w ust. 5.

Artykuł  333

Dozór nad towarami zwolnionymi do wyprowadzenia i wymiana informacji między urzędami celnymi

(art. 267 kodeksu)

1. Po zwolnieniu towarów do wyprowadzenia urząd celny wyprowadzenia sprawuje nad nimi dozór do czasu wyprowadzenia ich z obszaru celnego Unii.

2. Jeżeli urząd celny wyprowadzenia jest inny niż urząd celny wywozu, urząd celny wyprowadzenia informuje urząd celny wywozu o wyprowadzeniu towarów najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu, w którym towary opuściły obszar celny Unii.

Jednak w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 3-7 niniejszego rozporządzenia, urząd celny wyprowadzenia musi poinformować urząd celny wywozu o wyprowadzeniu towarów:

a) w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 3 i 4, najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu, w którym statek morski lub statek powietrzny, na który załadowano towary. opuścił port morski lub port lotniczy załadunku;

b) w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 5, najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu objęcia towarów procedurą tranzytu zewnętrznego;

c) w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 6, najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu zamknięcia procedury tranzytu;

d) w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 7, najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu przejęcia towarów w ramach jednolitej umowy przewozu.

3. Jeżeli urząd celny wyprowadzenia jest inny niż urząd celny wywozu i odmówiono wyprowadzenia towarów, urząd celny wyprowadzenia informuje urząd celny wywozu najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu odmówienia wyprowadzenia towarów.

4. 200  Jeżeli towary objęte jednym zgłoszeniem wywozowym lub zgłoszeniem do powrotnego wywozu przewożone są do urzędu celnego wyprowadzenia, a następnie opuszczają obszar celny Unii jako więcej niż jedna przesyłka z powodu szczególnych okoliczności, urząd celny wyprowadzenia informuje urząd celny wywozu o wyprowadzeniu towarów dopiero wówczas, gdy wszystkie towary opuściły obszar celny Unii.

5. 201  W szczególnych okolicznościach, jeżeli towary objęte jednym zgłoszeniem wywozowym lub zgłoszeniem do powrotnego wywozu przewożone są do urzędu celnego wyprowadzenia, a następnie opuszczają obszar celny Unii przez więcej niż jeden urząd celny wyprowadzenia, każda z osób, o których mowa w art. 267 ust. 2 kodeksu może zwrócić się z wnioskiem do urzędu celnego wyprowadzenia, w którym towary zostały przedstawione po raz pierwszy, o poinformowanie pozostałych urzędów celnych wyprowadzenia przez które część z tych towarów opuści obszar celny Unii. Każdy urząd celny wyprowadzenia sprawuje dozór nad fizycznym wyprowadzeniem towarów opuszczających obszar celny Unii z tego urzędu. Kolejny urząd celny (urzędy celne) wyprowadzenia informuje (-ą) pierwszy urząd celny wyprowadzenia o tych towarach, które opuściły obszar celny Unii z tych urzędów. Pierwszy urząd celny wyprowadzenia oraz kolejny (-e) urząd (-y) celny (-e) wyprowadzenia wymieniają te informacje w porozumieniu ze sobą i poza automatycznym systemem eksportu, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578. Pierwszy urząd celny wyprowadzenia informuje urząd celny wywozu, gdy wszystkie towary opuściły obszar celny Unii.

6. Jeżeli towary mają opuścić obszar celny Unii w przypadku, o którym mowa w art. 329 ust. 7 niniejszego rozporządzenia, przewoźnik przedstawia informacje na temat tych towarów na wniosek właściwych organów celnych w miejscu wyprowadzenia. Informacja ta powinna się składać się z jednego z następujących elementów:

a) MRN zgłoszenia wywozowego;

b) kopii jednolitej umowy przewozu obejmującej te towary;

c) niepowtarzalnego numeru referencyjnego przesyłki lub numeru referencyjnego dokumentu przewozowego, a jeżeli towary przedstawiane są w paczkach lub w kontenerach, liczby paczek i, w przypadku kontenerów, numeru identyfikacyjnego kontenera.

7. 202  Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. b) i c) akapit drugi niniejszego artykułu, do dnia wdrożenia automatycznego systemu eksportu, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, terminem poinformowania urzędu celnego wywozu przez urząd celny wyprowadzenia o wyprowadzeniu towarów jest pierwszy dzień roboczy następujący po dniu, w którym towary zostają objęte procedurą tranzytu lub opuszczają obszar celny Unii, albo w którym procedura tranzytu zostaje zamknięta.

8. 203  (uchylony).

9. 204  (uchylony).

Artykuł  334

Poświadczenie wyprowadzenia towarów

(art. 267 kodeksu)

1. Urząd celny wywozu poświadcza wyprowadzenie towarów zgłaszającemu lub eksporterowi w następujących przypadkach:

a) jeżeli urząd ten został poinformowany o wyprowadzeniu towarów przez urząd celny wyprowadzenia;

b) jeżeli urząd ten jest tożsamy z urzędem celnym wyprowadzenia, a towary zostały wyprowadzone;

c) jeżeli urząd ten uzna, że dowody przedstawione zgodnie z art. 335 ust. 4 niniejszego rozporządzenia są wystarczające.

2. Jeżeli urząd celny wywozu poświadczył wyprowadzenie towarów zgodnie z ust. 1 lit. c), informuje o tym urząd celny wyprowadzenia.

Artykuł  335

Postępowanie poszukiwawcze

(art. 267 kodeksu)

1. Jeżeli po upływie 90 dni od zwolnienia towarów do wywozu urząd celny wywozu nie zostanie poinformowany o wyprowadzeniu towarów, może zwrócić się do zgłaszającego o podanie informacji dotyczących daty, kiedy towary opuściły obszar celny Unii, oraz urzędu celnego wyprowadzenia, przez który to nastąpiło.

2. Zgłaszający może z własnej inicjatywy poinformować urząd celny wywozu o datach, kiedy towary opuściły obszar celny Unii, oraz o urzędach celnych wyprowadzenia, przez które to nastąpiło.

3. Jeżeli zgłaszający przedstawi urzędowi celnemu wywozu informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, może zwrócić się do urzędu celnego wywozu o poświadczenie wyprowadzenia. W tym celu urząd celny wywozu zwraca się o udzielenie informacji dotyczących wyprowadzenia towarów do urzędu celnego wyprowadzenia, który udziela odpowiedzi terminie 10 dni.

Jeżeli urząd celny wyprowadzenia nie udzieli odpowiedzi w podanym terminie, urząd celny wywozu informuje o tym zgłaszającego.

4. Jeżeli urząd celny wywozu poinformuje zgłaszającego o tym, że urząd celny wyprowadzenia nie udzielił odpowiedzi w terminie określonym w ust. 3, zgłaszający może przedstawić urzędowi celnemu wywozu dowody świadczące o tym, że towary opuściły obszar celny Unii.

Dowody te może w szczególności stanowić jeden z następujących dokumentów lub kilka z nich:

a) kopia potwierdzenia dostawy podpisana lub uwierzytelniona przez odbiorcę spoza obszaru celnego Unii;

b) dowód zapłaty;

c) faktura;

d) potwierdzenie dostawy;

e) dokument podpisany lub uwierzytelniony przez przedsiębiorcę, który wyprowadził towary poza obszar celny Unii;

f) dokument przetworzony przez organ celny państwa członkowskiego lub państwa trzeciego zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie w danym państwie;

g) prowadzony przez przedsiębiorców rejestr towarów dostarczonych na statki morskie, statki powietrzne lub instalacje morskie.

ROZDZIAŁ  3

Wywóz i powrotny wywóz

Artykuł  336

Zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu towarów w kilku przesyłkach

(art. 162 kodeksu)

Jeżeli towary mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii w formie więcej niż jednej przesyłki, każda pojedyncza przesyłka zostaje objęta odrębnym zgłoszeniem wywozowym lub zgłoszeniem do powrotnego wywozu.

Artykuł  337

Retrospektywne złożenie zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu

(art. 162 i 267 kodeksu)

1. Jeżeli zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu było wymagane, ale towary wyprowadzono z obszaru celnego Unii bez takiego zgłoszenia, eksporter składa retrospektywne zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu. Zgłoszenie to składa się w urzędzie celnym właściwym dla siedziby eksportera. Przedmiotowy urząd celny poświadcza eksporterowi wyprowadzenie towarów, pod warunkiem że w przypadku złożenia zgłoszenia przed wyprowadzeniem towarów z obszaru celnego Unii zwolnienie zostałoby udzielone oraz że dysponuje dowodami poświadczającymi opuszczenie przez towary obszaru celnego Unii.

2. Jeżeli towary unijne, które były przeznaczone do powrotnego przywozu, opuściły obszar celny Unii, ale nie są już przeznaczone do powrotnego przywozu, a gdyby nie były przeznaczone do powrotnego przywozu, zastosowano by inny typ zgłoszenia celnego, eksporter może w urzędzie celnym wywozu złożyć retrospektywne zgłoszenie wywozowe, zastępujące pierwotnie złożone zgłoszenie. Przedmiotowy urząd celny poświadcza eksporterowi wyprowadzenie towarów.

Jeżeli jednak towary unijne opuściły obszar celny Unii z zastosowaniem karnetów ATA i CPD, urząd celny wywozu poświadcza eksporterowi wyprowadzenie towarów pod warunkiem unieważnienia odcinka powrotnego przywozu i grzbietu odcinka karnetu ATA lub CPD.

Artykuł  338

Złożenie zgłoszenia do powrotnego wywozu towarów objętych karnetem ATA i CPD

(art. 159 ust. 3 kodeksu)

Oprócz urzędów celnych, o których mowa w art. 221 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, urzędem celnym wyprowadzenia jest urząd celny właściwy dla powrotnego wywozu towarów objętych karnetem ATA i CPD.

Artykuł  339

Stosowanie karnetów ATA i CPD jako zgłoszenia wywozowego

(art. 162 kodeksu)

1. Karnet ATA i CPD uznaje się za zgłoszenie wywozowe, jeżeli karnet został wystawiony w państwie członkowskim umawiającej się strony konwencji ATA lub konwencji stambulskiej, zatwierdzony i zagwarantowany przez stowarzyszenie mające siedzibę w Unii, będące częścią łańcucha gwarancyjnego, określonego w art. 1 lit. d) załącznika A do konwencji stambulskiej.

2. Karnetu ATA i CPD nie można zastosować jako zgłoszenia wywozowego w odniesieniu do towarów unijnych, jeżeli:

a) towary te podlegają formalnościom wywozowym w celu uzyskania refundacji wywozowych w ramach wspólnej polityki rolnej;

b) towary te są częścią zapasów interwencyjnych, podlegają środkom kontroli użytkowania lub przeznaczenia i spełnione zostały dla nich formalności celne przy wywozie na terytoria poza obszarem celnym Unii w ramach wspólnej polityki rolnej;

c) towary te kwalifikują się do otrzymania zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych, pod warunkiem że zostaną wywiezione z obszaru celnego Unii;

d) towary te są przemieszczane w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy na terytorium Unii zgodnie z dyrektywą 2008/118/WE, z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie mają przepisy art. 30 dyrektywy.

3. Jeżeli karnet ATA jest wykorzystywany jako zgłoszenie wywozowe, urząd celny wywozu przeprowadza następujące formalności:

a) sprawdza, czy dane umieszczone w polach A-G odcinka wywozowego zgadzają się z towarami umieszczonymi na karnecie;

b) wypełnia, w stosowanych przypadkach, pole "Zaświadczenie władz celnych" znajdujące się na stronie tytułowej karnetu;

c) wypełnia grzbiet odcinka i pole H odcinka wywozowego;

d) w polu H lit. b) odcinka powrotnego przywozu wskazuje urząd celny wywozu;

e) zatrzymuje odcinek wywozowy.

4. Jeżeli urząd celny wywozu nie jest urzędem celnym wyprowadzenia, to urząd celny wywozu spełnia formalności określone w ust. 3, ale nie wypełnia pola 7 grzbietu odcinka wywozowego, które musi zostać wypełnione przez urząd celny wyprowadzenia.

5. Termin powrotnego przywozu towarów ustanowiony przez urząd celny wywozu w polu H lit. b) odcinka wywozowego nie może przekraczać terminu ważności karnetu.

Artykuł  340

Towary zwolnione do wywozu lub do powrotnego wywozu, które nie opuszczają obszaru celnego Unii

(art. 267 kodeksu)

1. Jeżeli towary zwolnione do wywozu lub do powrotnego wywozu nie są już przeznaczone do wyprowadzenia z obszaru celnego Unii, zgłaszający bezzwłocznie informuje o tym urząd celny wywozu.

2. Nie naruszając ust. 1, w przypadku gdy towary zostały już przedstawione urzędowi celnemu wyprowadzenia, osoba wyprowadzająca towary z urzędu celnego wyprowadzenia w celu ich przewozu do miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii informuje urząd celny wyprowadzenia, że towary nie zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii, i podaje MRN zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu.

3. 205  Jeżeli w przypadkach określonych w art. 329 ust. 5, 6 i 7 zmiana umowy przewozu powoduje zakończenie na obszarze celnym Unii czynności transportu, która miała się zakończyć poza tym obszarem, to dane przedsiębiorstwa lub organy informują urząd celny wyprowadzenia o tej zmianie i mogą przystąpić do realizacji zmienionej umowy tylko za uprzednią zgodą tego urzędu celnego wyprowadzenia.

3a. 206  Najpóźniej począwszy od daty wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, w przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, urząd celny wyprowadzenia informuje urząd celny wywozu, że towary nie zostały wyprowadzone poza obszar celny Unii.

4. W przypadku unieważnienia zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu zgodnie z art. 248 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 urząd celny wywozu informuje zgłaszającego i zadeklarowany urząd celny wyprowadzenia o tym unieważnieniu.

ROZDZIAŁ  4

Wywozowa deklaracja skrócona

Artykuł  341

Środki podejmowane po otrzymaniu wywozowej deklaracji skróconej

(art. 271 kodeksu)

Urząd celny, w którym zgodnie z art. 271 ust. 1 kodeksu składa się wywozową deklarację skróconą:

a) rejestruje wywozową deklarację skróconą niezwłocznie po jej otrzymaniu;

b) podaje zgłaszającemu MRN;

c) w stosownych przypadkach zwalnia towary do wyprowadzenia z obszaru celnego Unii.

Artykuł  342

Towary, w odniesieniu do których złożono wywozową deklarację skróconą, które nie opuszczają obszaru celnego Unii

(art. 174 kodeksu)

W przypadku gdy towary, w odniesieniu do których złożono wywozową deklarację skróconą, nie są już przeznaczone do wyprowadzenia poza obszar celny Unii, osoba wyprowadzająca towary z urzędu celnego wyprowadzenia w celu ich przewozu do miejsca znajdującego się na tym obszarze informuje urząd celny wyprowadzenia, że towary nie zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii i podaje MRN wywozowej deklaracji skróconej.

ROZDZIAŁ  5

Powiadomienie o powrotnym wywozie

Artykuł  343

Środki podejmowane po otrzymaniu powiadomienia o powrotnym wywozie

(art. 274 kodeksu)

Urząd celny wyprowadzenia:

a) rejestruje powiadomienie o powrotnym wywozie niezwłocznie po jego otrzymaniu;

b) podaje zgłaszającemu MRN;

c) w stosownych przypadkach zwalnia towary do wyprowadzenia z obszaru celnego Unii.

Artykuł  344

Towary, w odniesieniu do których złożono powiadomienie o powrotnym wywozie, które nie opuszczają obszaru celnego Unii

(art. 174 kodeksu)

W przypadku gdy towary, w odniesieniu do których złożono powiadomienie o powrotnym wywozie, nie są już przeznaczone do wyprowadzenia poza obszar celny Unii, osoba wyprowadzająca towary z urzędu celnego wyprowadzenia w celu ich przewozu do miejsca znajdującego się na tym obszarze informuje urząd celny wyprowadzenia, że towary nie zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii i podaje MRN powiadomienia o powrotnym wywozie.

TYTUŁ  IX

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  345

Przepisy proceduralne dotyczące ponownej oceny pozwoleń już obowiązujących w dniu 1 maja 2016 r.

1. Decyzje wydawane po dokonaniu ponownej oceny pozwolenia zgodnie z art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 należy wydać przed dniem 1 maja 2019 r.

Na mocy takich decyzji cofa się ponownie ocenione pozwolenia oraz, w stosownych przypadkach, udziela się nowych pozwoleń. Posiadaczy pozwolenia niezwłocznie powiadamia się o wydaniu odpowiednich decyzji.

2. 207  Jeżeli w przypadkach, o których mowa w art. 253 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, w wyniku ponownej oceny pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego powiązanego z decyzją o odroczeniu płatności wydaną zgodnie z jedną z procedur, o których mowa w art. 226 lit. b) lub c) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ²⁰⁸ , udzielono nowego pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego, nowe pozwolenie na odroczenie płatności wydaje się automatycznie w tym samym czasie zgodnie z art. 110 kodeksu.

3. Jeżeli pozwolenia, o których mowa w art. 251 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 zawiera odniesienia do rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 lub rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, odniesienia te odczytywane są w oparciu o tabelę korelacji zamieszczoną w załączniku 90 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

4. 209  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 jednolite pozwolenia na procedurę uproszczoną (SASP) wydane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2454/93 i wciąż ważne w dniu 1 maja 2016 r. pozostają ważne do dnia wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2016/578/UE.

Artykuł  346

Przepisy przejściowe dotyczące wniosków o wydanie pozwoleń złożonych przed dniem 1 maja 2016 r.

Organy celne mogą przyjmować wnioski o udzielenie pozwolenia zgodnie z kodeksem i niniejszym rozporządzeniem, jeżeli wnioski te zostały złożone przed dniem 1 maja 2016 r. Organ celny właściwy do wydania decyzji może wydać pozwolenie zgodnie z kodeksem i niniejszym rozporządzeniem przed dniem 1 maja 2016 r. Pozwolenia te nie są jednak ważne przed dniem 1 maja 2016 r.

Artykuł  347

Przepisy przejściowe dotyczące wartości transakcyjnej

1. 210  Wartość transakcyjna towarów może być ustalona na podstawie sprzedaży, która nastąpiła przed sprzedażą, o której mowa w art. 128 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie, jest związana umową zawartą przed dniem 18 stycznia 2016 r.

2. Niniejszy artykuł stosuje się do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł  348

Przepisy przejściowe dotyczące zwolnienia towarów

Jeżeli towary zostały zgłoszone do dopuszczenia do obrotu, składowania celnego, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej, końcowego przeznaczenia, tranzytu, wywozu lub uszlachetniania biernego zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2913/92 przed dniem 1 maja 2016 r. i nie zostały zwolnione do tego dnia, zwalnia się je do procedury wskazanej w zgłoszeniu zgodnie z odpowiednimi przepisami kodeksu, rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  349

Przepisy przejściowe dotyczące towarów objętych określonymi procedurami celnymi, które nie zostały zamknięte przed dniem 1 maja 2016 r.

1. Jeżeli towary zostały objęte następującymi procedurami celnymi przed dniem 1 maja 2016 r., a procedury te nie zostały zamknięte do tego dnia, procedury te zostają zamknięte zgodnie z odpowiednimi przepisami kodeksu, rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i niniejszego rozporządzenia:

a) zwolnienie towarów do obrotu i objęcie ich uprzywilejowanym traktowaniem taryfowym lub zastosowanie obniżonej lub zerowej stawki należności celnych ze względu na ich końcowe przeznaczenie;

b) składowanie celne typu A, B, C, E i F;

c) uszlachetnianie czynne w formie systemu zawieszeń;

d) przetwarzanie pod kontrolą celną.

2. Jeżeli towary zostały objęte następującymi procedurami celnymi przed dniem 1 maja 2016 r., a procedury te nie zostały zamknięte do tego dnia, procedury zostają zamknięte zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 i rozporządzenia (EWG) nr 2454/93:

a) składowanie celne typu D;

b) przywóz czasowy;

c) uszlachetnianie czynne w formie systemu ceł zwrotnych;

d) uszlachetnianie bierne.

Począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r., procedura składowania celnego typu D zostaje jednak zamknięta zgodnie z odpowiednimi przepisami kodeksu, rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i niniejszego rozporządzenia.

3. Od dnia 1 maja 2016 r. towary wprowadzone do wolnego obszaru celnego typu II, o którym mowa w art. 799 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, lub towary znajdujące się w składzie wolnocłowym, którym nie nadano przeznaczenia celnego zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2913/92, uznaje się za objęte procedurą składowania celnego zgodnie z odpowiednimi przepisami kodeksu, rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i niniejszego rozporządzenia.

4. Jeżeli towary zostały zwolnione do operacji tranzytu przed dniem 1 maja 2016 r., a procedura, którą zostały objęte, nie została zamknięta do tego dnia, procedura ta zostaje zamknięta zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 i rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Artykuł  350

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 listopada 2015 r.

	W imieniu Komisji
	Przewodniczący
	Jean-Claude JUNCKER

SPIS TREŚCI

TYTUŁ I ²¹¹

PRZEPISY OGÓLNE

ZAŁĄCZNIK A: Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosków i decyzji

ZAŁĄCZNIK B: Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń, powiadomień i potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów (art. 2 ust. 2)

Załącznik C - Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń, powiadomień i potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów (art. 2 ust. 4a)

ZAŁĄCZNIK 12-01: Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do rejestracji przedsiębiorców i innych osób

ZAŁĄCZNIK 12-02: Decyzje w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu

TYTUŁ II

ELEMENTY, NA PODSTAWIE KTÓRYCH STOSOWANE SĄ NALEŻNOŚCI CELNE PRZYWOZOWE LUB WYWOZOWE ORAZ INNE ŚRODKI DOTYCZĄCE WYMIANY TOWAROWEJ

ZAŁĄCZNIK 21-01: Wykaz danych do celów nadzoru, o którym mowa w art. 55 ust. 1

ZAŁĄCZNIK 21-02: Wykaz danych do celów nadzoru, o którym mowa w art. 55 ust. 6, oraz korelacje z deklaracjami w polach lub formatem pól

ZAŁĄCZNIK 22-02: Świadectwo informacyjne INF 4 i wniosek o świadectwo informacyjne INF 4

ZAŁĄCZNIK 22-06: Wniosek o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera do celów ogólnych systemów preferencji taryfowych Unii Europejskiej, Norwegii, Szwajcarii i Turcji

ZAŁĄCZNIK 22-07: Oświadczenie o pochodzeniu

ZAŁĄCZNIK 22-08: Świadectwo pochodzenia na formularzu A

ZAŁĄCZNIK 22-09: Deklaracja na fakturze

ZAŁĄCZNIK 22-10: Świadectwo przewozowe EUR1 i odnośne wnioski

ZAŁĄCZNIK 22-13: Deklaracja na fakturze

ZAŁĄCZNIK 22-14: Świadectwo pochodzenia niektórych produktów objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu

ZAŁĄCZNIK 22-15: Deklaracja dostawcy dotycząca produktów posiadających status preferencyjnego pochodzenia

ZAŁĄCZNIK 22-16: Długoterminowa deklaracja dostawcy dotycząca produktów posiadających status preferencyjnego pochodzenia

ZAŁĄCZNIK 22-17: Deklaracja dostawcy dotycząca produktów nieposiadających statusu preferencyjnego pochodzenia

ZAŁĄCZNIK 22-18: Długoterminowa deklaracja dostawcy dotycząca produktów nieposiadających statusu preferencyjnego pochodzenia

ZAŁĄCZNIK 22-19: Wymogi w zakresie sporządzania zastępczych świadectw pochodzenia – formularz A

ZAŁĄCZNIK 22-20: Wymogi w zakresie sporządzania zastępczych oświadczeń o pochodzeniu

ZAŁĄCZNIK 23-01: Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej

ZAŁĄCZNIK 23-02: Wykaz towarów określonych w art. 142 ust. 6

TYTUŁ III

DŁUG CELNY I ZABEZPIECZENIA

ZAŁĄCZNIK 32-01: Zobowiązanie gwaranta – Zabezpieczenie pojedyncze

ZAŁĄCZNIK 32-02: Zobowiązanie gwaranta – Zabezpieczenie pojedyncze w formie karnetów

ZAŁĄCZNIK 32-03: Zobowiązanie gwaranta – Zabezpieczenie generalne

ZAŁĄCZNIK 32-06: Karnet zabezpieczenia pojedynczego

ZAŁĄCZNIK 33-03: Wzór noty informacyjnej dotyczącej zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu zgodnie z karnetem ATA/e-ATA

ZAŁĄCZNIK 33-04: Formularz naliczania należności celnych i podatków wynikających ze zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu zgodnie z karnetem ATA/e-ATA

ZAŁĄCZNIK 33-05: Wzór zwolnienia karnetu wskazujący, że wszczęto postępowanie w sprawie roszczenia wobec stowarzyszenia poręczającego w państwie członkowskim, w którym powstał dług celny w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA

ZAŁĄCZNIK 33-06: Wniosek o udzielenie dodatkowych informacji, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim

ZAŁĄCZNIK 33-07: Unia Europejska: zwrot lub umorzenie należności celnych

TYTUŁ IV

TOWARY WPROWADZANE NA OBSZAR CELNY UNII

Brak załącznika

TYTUŁ V

PRZEPISY OGÓLNE DOTYCZĄCE STATUSU CELNEGO, OBJĘCIA TOWARÓW PROCEDURĄ CELNĄ, WERYFIKACJI, ZWOLNIENIA I DYSPONOWANIA TOWARAMI

ZAŁĄCZNIK 51-01: Dowód rejestracji statusu

TYTUŁ VI

DOPUSZCZENIE DO OBROTU ORAZ ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH

ZAŁĄCZNIK 61-02: Świadectwa ważenia bananów – wzór

ZAŁĄCZNIK 61-03: Świadectwo ważenia bananów– procedura

ZAŁĄCZNIK 62-02: INF 3 – Arkusz informacyjny dotyczący towarów powracających

TYTUŁ VII

PROCEDURY SPECJALNE

ZAŁĄCZNIK 72-01: Żółta etykieta

ZAŁĄCZNIK 72-02: Żółta etykieta

ZAŁĄCZNIK 72-03: TC 11 – Poświadczenie odbioru

ZAŁĄCZNIK 72-04: Procedura ciągłości działania dla tranzytu unijnego

TYTUŁ VIII

TOWARY WYPROWADZANE POZA OBSZAR CELNY UNII

Brak załącznika

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A  ²¹²

FORMATY I KODY WSPÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH DANYCH W ODNIESIENIU DO WNIOSKÓW I DECYZJI (art. 2 ust. 1)

TYTUŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

SEKCJA  1

Ogólne uwagi interpretacyjne

1) Przepisy zawarte w uwagach mają zastosowanie do wszystkich tytułów niniejszego załącznika.

2) Formaty, kody oraz, w stosownych przypadkach, struktura wymogów dotyczących danych zawarte w niniejszym załączniku mają zastosowanie w związku z wymogami dotyczącymi danych w odniesieniu do wniosków i decyzji, jak przewidziano w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

3) Formaty i kody zdefiniowane w niniejszym załączniku stosuje się zarówno do wniosków i decyzji sporządzanych z wykorzystaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych, jak i do wniosków i decyzji w formie papierowej.

4) Tytuł II zawiera formaty, powtarzalności oraz, w stosownych przypadkach, odniesienia do wykazów kodów dotyczące elementów danych we wnioskach i decyzjach.

5) Gdy informacje we wniosku lub decyzji określone w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 przyjmują formę kodów, stosuje się wykaz kodów przewidziany w tytule III niniejszego załącznika.

6) Rozmiar elementu danych nie może uniemożliwiać wnioskodawcy przekazania wystarczających informacji. Jeżeli niezbędne informacje nie mieszczą się w danym formacie elementu danych, należy skorzystać z załączników.

7) Termin »rodzaj/długość« w objaśnieniu odnoszącym się do atrybutu określa wymogi dotyczące rodzaju i długości danych. Kody rodzajów danych są następujące:

a alfabetyczne,

n numeryczne,

an alfanumeryczne.

Liczba następująca po kodzie wskazuje dopuszczalną długość danych. Dwie fakultatywne kropki przed określeniem długości oznaczają, że dane nie mają ustalonej długości i mogą zawierać liczbę cyfr określoną wskaźnikiem długości. Przecinek w długości danych oznacza, że atrybut może zawierać ułamki dziesiętne; cyfra przed przecinkiem oznacza całkowitą długość atrybutu, a cyfra po przecinku oznacza maksymalną liczbę cyfr po przecinku.

Przykładowe długości pól i formaty:

a1 1 znak alfabetyczny, stała długość;

n2 2 znaki numeryczne, stała długość;

an3 3 znaki alfanumeryczne, stała długość;

a..4 nie więcej niż 4 znaki alfabetyczne;

n..5 nie więcej niż 5 znaków numerycznych;

an..6 nie więcej niż 6 znaków alfanumerycznych;

n..7,2 nie więcej niż 7 znaków numerycznych, w tym maksymalnie 2 miejsca po przecinku, przy czym separator

może zostać przesunięty.

8) Skróty i akronimy stosowane w niniejszym w załączniku należy interpretować w następujący sposób:

Skrót/akronim	Znaczenie
D.	Dane
Powt.	Powtarzalność
nd.	Nie dotyczy
art.	Artykuł
ust.	Ustęp
UKC	Unijny kodeks celny - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny
RD UKC	Rozporządzenie delegowane do unijnego kodeksu celnego - rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego
RW UKC	Rozporządzenie wykonawcze do unijnego kodeksu celnego - rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny

9) Powtarzalność oznacza maksymalną możliwą liczbę ponownych wystąpień określonego elementu danych w ramach odnośnego wniosku lub decyzji.

10) Stosuje się następujące odniesienia do wykazów kodów określonych w normach międzynarodowych lub w aktach prawnych UE:

	Nazwa skrócona	Źródło	Definicja
1.	Kod waluty	ISO 4217	Trzyliterowy kod alfabetyczny określony międzynarodową normą ISO 4217
2.	Kod GEONOM	Rozporządzenie Komisji (UE) 2020/1470	Unijne kody alfabetyczne krajów i terytoriów są oparte na obowiązujących kodach ISO alpha 2 (a2), o ile są zgodne z wymogami rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1470 z dnia 12 października 2020 r. w sprawie nazewnictwa krajów i terytoriów dla celów statystyki europejskiejdotyczącej międzynarodowego handlu towarami oraz w sprawie podziału geograficznego w odniesieniu do innych statystyk gospodarczych (1). W kontekście operacji tranzytowych lub wniosków i decyzji dotyczących krajów partnerskich umów o wzajemnym uznawaniu innych niż państwa członkowskie Unii stosuje się kod państwa ISO 3166 - alfa2 oraz kod »XI« w odniesieniu do Irlandii Północnej.
3.	UN/LOCODE	Zalecenie EKG ONZ nr 16	UN/LOCODE zgodnie z definicją zawartą w zaleceniu nr 16 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych
4.	Kod języka	ISO 639-1	Kody ISO alpha2 określone w ISO 639-1 z 2002 r.
5.	Kod HS	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87	Jak zdefiniowano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, art. 3 ust. 1 lit. a). Dostępne kody są opublikowane w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87.
6.	Kod CN	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87	Jak zdefiniowano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, art. 3 ust. 1 lit. b). Dostępne kody są opublikowane w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87.
7.	Kod TARIC	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87	Jak zdefiniowano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, art. 3 ust. 2. Z kodami można zapoznać się, korzystając z publikacji TARIC na stronie internetowej DG TAXUD.
8.	Dodatkowy kod TARIC	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87	Jak zdefiniowano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, art. 3 ust. 3. Z kodami można zapoznać się, korzystając publikacji TARIC na stronie internetowejDG TAXUD (kody unijne) i odpowiednich stronach internetowych administracji celnych państw członkowskich UE (kody krajowe)
9.	Rodzaj środka TARIC	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87	Jak zdefiniowano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, art. 6 Z rodzajami środków TARIC można zapoznać się, korzystając z publikacji TARIC na stronie internetowej DG TAXUD.
__________________ (1) Dz.U. L 334 z 13.10.2020, s. 2.

11) Wymogi dotyczące danych, wraz z różnymi formatami, powtarzalnością i dostępnymi kodami do wykorzystania w poszczególnych kolumnach (zbiory danych związane z konkretnymi wnioskami lub decyzjami), wejdą w życie na różnych etapach, w zależności od planowanej dostępności aktualizacji systemów informatycznych lub rozwoju systemów informatycznych. Odpowiednie etapy wskazano w tytule I sekcja 2 (Legenda do tabeli) załącznika A do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

TYTUŁ  II

FORMATY, POWTARZALNOŚĆ I ODNIESIENIA DO MAJĄCYCH ZASTOSOWANIE WYKAZÓW KODÓW WSPÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH DANYCH W ODNIESIENIU DO WNIOSKÓW I DECYZJI

SEKCJA  1

Wprowadzenie

Niniejszy tytuł zawiera tabelę elementów danych z formatami, powtarzalnością oraz, w stosownych przypadkach, odniesieniami do wykazów kodów dla wniosków i decyzji.

SEKCJA  2

Tabela elementów danych

Nr D.	Dotychczasowy nr D.	Nazwa elementu danych/klasy danych	Nazwa podelementu danych/podklasy danych	Nazwa podelementu danych/a- trybutu	Format		Powt.		Wykaz kodów w tytule III (Tak/Nie)		Uwagi/odniesienie do wykazu kodów
31 01 000 000	1/1	Kod rodzaju wniosku/de- cyzji				1x
31 01 000 002	1/1			Rodzaj	an..4	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów w tytule III: CL-3101
31 02 000 000	1/2	Podpis/ uwierzytelnienie				1x
31 02 000 202	1/2			Uwierzytelnienie	an..256	1x		N
31 03 000 000	1/3	Rodzaj wniosku				1x
31 03 000 008	1/3			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów w tytule III: CL-3103
31 03 010 000	1/3		Numer referencyjny decyzji			1x
31 03 010 020	1/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
31 03 010 205	1/3			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
31 03 010 001	1/3			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
31 04 000 000	1/4	Geograficzny obszar ważności - Unia				1x
31 04 000 008	1/4			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów w tytule III: CL-3104
31 04 010 000	1/4		Państwa członkowskie Unii Europejskiej			99x
31 04 010 020	1/4			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
31 05 000 000	1/5	Geograficzny obszar ważności - państwa wspólnego tranzytu				99x
31 05 000 020	1/5			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
31 06 000 000	1/6	Numer referencyjny decyzji				1x
31 06 000 020	1/6			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
31 06 000 205	1/6			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
31 06 000 001	1/6			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
31 07 000 000	1/7	Organ celny podejmujący decyzję				1x
31 07 000 301	1/7			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Strukturę kodów określono w tytule III (DEF-3107)
32 01 000 000	2/1	Inne wnioski i decyzje w sprawie posiadanych wiążących informacji				1x
32 01 000 213	2/1			Wskaźnik	n1	1x		N		Dostępne kody: »1« - »tak«; »0« - »nie«
32 01 010 000	2/1		Państwo złożenia wniosku			99x
32 01 010 020	2/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
32 01 010 214	2/1			Miejsce złożenia wniosku	an..35	1x		N
32 01 020 000	2/1		Data złożenia wniosku			99x
32 01 020 207	2/1			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień.
32 01 030 000	2/1		Numer referencyjny decyzji			99x
32 01 030 020	2/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
32 01 030 205	2/1			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
32 01 030 001	2/1			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
32 01 030 215	2/1			Data wydania decyzji	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
32 01 040 000	2/1		Data rozpoczęcia ważności decyzji			99x
32 01 040 207	2/1			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
32 01 050 000	2/1		Kod towaru			99x
32 01 050 056	2/1			Kod podpozycji systemu zharmonizowanego	an6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 5
32 01 050 057	2/1			Kod Nomenklatury scalonej	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6
32 01 050 058	2/1			Kod TARIC	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 7
32 01 050 059	2/1			Dodatkowy kod TARIC	an4	99x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 8. W przypadku wniosku o wydanie WIT powtarzalność jest ograniczona do 2x
32 02 000 000	2/2	Decyzje w sprawie wiążących informacji wydane innym posiadaczom				1x
32 02 000 213	2/2			Wskaźnik	n1	1x		N		Dostępne kody: »1« - »tak«; »0« - »nie«
32 02 010 000	2/2		Numer referencyjny decyzji	0	0	99x
32 02 010 020	2/2			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
32 02 010 205	2/2			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
32 02 010 001	2/2			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
32 02 020 000	2/2		Data rozpoczęcia ważności decyzji			99x
32 02 020 207	2/2			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
32 02 030 000	2/2		Kod towaru			99x
32 02 030 056	2/2			Kod podpozycji systemu zharmonizowanego	an6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 5
32 02 030 057	2/2			Kod Nomenklatury scalonej	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6
32 02 030 058	2/2			Kod TARIC	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 7
32 02 030 059	2/2			Dodatkowy kod TARIC	an4	99x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 8. W przypadku wniosku o wydanie WIT powtarzalność jest ograniczona do 2x
32 03 000 000	2/3	Procedury prawne lub administracyjne w toku lub wydane orzeczenia sądowe				99x
32 03 000 020	2/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
32 03 000 221	2/3			Nazwa sądu	an..70	1x		N
32 03 010 000	2/3	Adres sądu				1x
32 03 010 020	2/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1pkt 10 ppkt 2
32 03 010 021	2/3			Kod pocztowy	an..17	1x		N
32 03 010 022	2/3			Miejscowość	an..35	1x		N
32 03 020 000	2/3		Odniesienie do procedur prawnych lub administracyjnych:			99x
32 03 020 222	2/3			Numer referencyjny i istotne informacje	an..512	1x		N
32 04 000 000	2/4	Załączone dokumenty				1x
32 04 000 223	2/4			Łączna liczba załączonych dokumentów	n..3	1x		N
32 04 010 000	2/4		Dokument			999x
32 04 010 224	2/4			Nazwa dokumentu	an..2560	1x		N		0
32 04 010 225	2/4			Numer identyfikacyjny dokumentu	an..70	1x		N		0
32 04 010 226	2/4			Data dokumentu	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
32 04 010 119	2/4			Załącznik	binarny	1x		N		0
32 05 000 000	2/5	Miejsce składowe	0	0	0	999x		0		0
32 05 010 000	2/5		Identyfikacja		0	1x		0		0
32 05 010 134	2/5			Identyfikacja	an..35	1x		N		0
32 05 020 000	2/5		Adres	0	0	1x		0		0
32 05 020 016	2/5			Nazwa	an..70	1x		N		0
32 05 020 019	2/5			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
32 05 020 020	2/5			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
32 05 020 021	2/5			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
32 05 020 022	2/5			Miejscowość	an..35	1x		N		0
32 05 030 000	2/5		Szczegółowe informacje	0	0	1x		0		0
32 05 030 009	2/5			Tekst	an..2560	1x		N		0
33 01 000 000	3/1	Wnioskodawca/ posiadacz pozwolenia lub decyzji	0	0	0	1x		0		0
33 01 000 016	3/1			Nazwa	an..70	1x		N		0
33 01 000 227	3/1			Pełna nazwa	an..512	1x		N		0
33 01 010 000	3/1		Adres	0	0	1x		0		0
33 01 010 019	3/1			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
33 01 010 020	3/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
33 01 010 021	3/1			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
33 01 010 022	3/1			Miejscowość	an..35	1x		N		0
33 01 020 000	3/1		Wnioskodawca	0	0	1x		0		0
33 01 020 228	3/1			Kod języka	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 4
33 02 000 000	3/2	Identyfikacja wnioskodawcy/ posiadacza pozwolenia lub decyzji	0	0	0	1x		0		0
33 02 000 229	3/2			Numer EORI	an..17	1x		N		0
33 02 000 230	3/2			Numer VAT	an..17	99x		N		0
33 02 000 231	3/2			Numer NIP	an..17	99x		N		0
33 02 000 124	3/2			Numer w rejestrze działalności gospodarczej	an..35	1x		N		0
33 03 000 000	3/3	Przedstawiciel		0	0	1x		0		0
33 03 000 016	3/3			Nazwa	an..70	1x		N		0
33 03 010 000	3/3		Adres	0	0	1x		0		0
33 03 010 019	3/3			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
33 03 010 020	3/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
33 03 010 021	3/3			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
33 03 010 022	3/3			Miejscowość	an..35	1x		N		0
33 03 020 000	3/4		Identyfikacja przedstawiciela	0	0	1x		0		0
33 03 020 229	3/4			Numer EORI	an..17	1x		N		0
33 05 000 000	3/5	Imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za sprawy celne wnioskodawcy	0	0	0	99x		0		0
33 05 000 016	3/5			Nazwa	an..70	1x		N		0
33 05 000 237	3/5			Krajowy numer identyfikacyjny	an..35	1x		N		0
33 05 000 238	3/5			Data urodzenia	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
33 05 000 229	3/5			Numer EORI	an..17	1x		N		0
33 05 010 000	3/5		Informacje kontaktowe	0	0	9x		0		0
33 05 010 234	3/5			Numer telefonu	an..50	1x		N		0
33 05 010 076	3/5			Adres e-mail	an..256	1x		N		0
33 06 000 000	3/6	Osoba do kontaktów odpowiedzialna za wniosek	0	0	0	1x		0		0
33 06 000 016	3/6			Nazwa	an..70	1x		N		0
33 06 000 234	3/6			Numer telefonu	an..50	1x		N		0
33 06 000 076	3/6			Adres e-mail	an..256	1x		N		0
33 07 000 000	3/7	Osoba kierująca wnioskodawcą lub sprawująca kontrolę nad jego kierownictwem		0	0	99x		0		0
33 07 010 000	3/7		Informacje kontaktowe		0	1x		0		0
33 07 010 016	3/7			Nazwa	an..70	1x		N		0
33 07 010 019	3/7			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
33 07 010 020	3/7			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
33 07 010 021	3/7			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
33 07 010 022	3/7			Miejscowość	an..35	1x		N		0
33 07 020 000	3/7		Informacje szczególne	0	0	1x		0		0
33 07 020 237	3/7			Krajowy numer identyfikacyjny	an..35	1x		N		0
33 07 020 238	3/7			Data urodzenia	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
33 08 000 000	3/8	Właściciel towarów	0	0	0	99x		0		0
33 08 000 016	3/8			Nazwa	an..70	1x		N		0
33 08 010 000	3/8		Adres	0	0	1x		0		0
33 08 010 019	3/8			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
33 08 010 020	3/8			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
33 08 010 021	3/8			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
33 08 010 022	3/8			Miejscowość	an..35	1x		N		0
34 01 000 000	4/1	Miejsce	0	0	0	nd.		0		0
34 01 000 022	4/1			Miejscowość	nd.	nd.		N		0
34 02 000 000	4/2	Data		0	0	1x		0		0
34 02 000 207	4/2			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
34 03 000 000	4/3	Miejsce, w którym prowadzone są główne księgi rachunkowe na potrzeby celne lub w którym są one dostępne		0	0	1x		0		0
34 03 010 000	4/3		Adres		0	1x		0		0
34 03 010 019	4/3			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
34 03 010 020	4/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 03 010 021	4/3			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 03 010 022	4/3			Miejscowość	an..35	1x		N		0
34 03 020 000	4/3		UN/LOCODE	0	0	1x		0		0
34 03 020 036	4/3			UN/LOCODE	an..17	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 3
34 04 000 000	4/4	Miejsce prowadzenia ewidencji	0	0	0	99x		0		0
34 04 000 016	4/4			Nazwa	an..70	1x		N		0
34 04 010 000	4/4		Adres	0	0	1x		0		0
34 04 010 019	4/4			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
34 04 010 020	4/4			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 04 010 021	4/4			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 04 010 022	4/4			Miejscowość	an..35	1x		N		0
34 04 020 000	4/4		UN/LOCODE	0	0	1x		0		0
34 04 020 036	4/4			UN/LOCODE	an..17	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 3
34 05 000 000	4/5	Pierwsze miejsce wykorzystania lub przetwarzania	0	0	0	1x		0		0
34 05 010 000	4/5		Szczegóły dotyczące lokalizacji		0	1x		0		0
34 05 010 045	4/5			Rodzaj lokalizacji	a1	1x		T		Należy użyć kodów zdefiniowanych dla D. w załączniku B do niniejszego rozporządzenia 16 15 045 000
34 05 010 046	4/5			Kwalifikator oznaczenia	a1	9x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-3405
34 05 010 036	4/5			UN/LOCODE	an..17	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 3
34 05 010 052	4/5			Numer pozwolenia	an..35	1x		N		0
34 05 010 053	4/5			Dodatkowy identyfikator	an..8	1x		N		0
34 05 020 000	4/5		Urząd celny	0	0	1x		0		0
34 05 020 001	4/5			Numer referencyjny	an8	1x		N		Przez urząd celny rozumie się właściwy urząd celny nadzorujący pierwsze miejsce wykorzystania lub przetwarzania. Numer referencyjny urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF- 3107)
34 05 030 000	4/5		GNSS	0	0	1x		0		0
34 05 030 049	4/5			Szerokość geograficzna	an..17	1x		N		0
34 05 030 050	4/5			Długość geograficzna	an..17	1x		N		0
34 05 040 000	4/5		Przedsiębiorca	0	0	1x		0		0
34 05 040 017	4/5			Numer identyfikacyjny	an..17	1x		N		0
34 05 050 000	4/5		Adres	0	0	1x		0		0
34 05 050 019	4/5			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
34 05 050 021	4/5			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 05 050 022	4/5			Miejscowość	an..35	1x		N		0
34 05 050 020	4/5			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 05 060 000	4/5		Adres pocztowy	0	0	1x		0		0
34 05 060 021	4/5			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 05 060 025	4/5			Numer domu	an..35	1x		N		0
34 05 060 020	4/5			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 05 070 000	4/5		Osoba do kontaktów	0	0	9x		0		0
34 05 070 016	4/5			Nazwa	an..70	1x		N		0
34 05 070 234	4/5			Numer telefonu	an..50	1x		N		0
34 05 070 076	4/5			Adres e-mail	an..256	1x		N		0
34 06 000 000	4/6	[Wnioskowana] Data rozpoczęcia ważności decyzji	0	0	0	1x		0		0
34 06 000 207	4/6			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
34 06 000 009	4/6			Tekst	an..2560	1x		N		0
34 07 000 000	4/7	Data upływu ważności decyzji		0	0	1x		0		0
34 07 000 207	4/7			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
34 08 000 000	4/8	Lokalizacja towarów		0	0	9 999x		0		0
34 08 010 000	4/8		Szczegóły dotyczące lokalizacji		0	1x		0		0
34 08 010 046	4/8			Kwalifikator oznaczenia	a1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-3405
34 08 010 036	4/8			UN/LOCODE	an..17	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 3
34 08 010 052	4/8			Numer pozwolenia	an..35	1x		N		0
34 08 010 053	4/8			Dodatkowy identyfikator	an..8	1x		N		0
34 08 020 000	4/8		Urząd celny	0	0	1x		0		0
34 08 020 001	4/8			Numer referencyjny	an8	1x		N		Numer referencyjny urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 08 030 000	4/8		GNSS	0	0	1x		0		0
34 08 030 049	4/8			Szerokość geograficzna	an..17	1x		N		0
34 08 030 050	4/8			Długość geograficzna	an..17	1x		N		0
34 08 040 000	4/8		Przedsiębiorca	0	0	1x		0		0
34 08 040 017	4/8			Numer identyfikacyjny	an..17	1x		N		0
34 08 050 000	4/8		Adres	0	0	1x		0		0
34 08 050 019	4/8			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
34 08 050 021	4/8			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 08 050 022	4/8			Miejscowość	an..35	1x		N		0
34 08 050 020	4/8			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 08 060 000	4/8		Adres pocztowy	0	0	1x		0		0
34 08 060 021	4/8			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 08 060 025	4/8			Numer domu	an..35	1x		N		0
34 08 060 020	4/8			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 08 070 000	4/8		Osoba do kontaktów	0	0	9x		0		0
34 08 070 016	4/8			Nazwa	an..70	1x		N		0
34 08 070 234	4/8			Numer telefonu	an..50	1x		N		0
34 08 070 076	4/8			Adres e-mail	an..256	1x		N		0
34 09 000 000	4/9	Miejsce (miejsca) przetwarzania lub wykorzystania	0	0	0	999x		0		0
34 09 010 000	4/9		Szczegóły dotyczące lokalizacji		0	1x		0		0
34 09 010 046	4/9			Kwalifikator oznaczenia	a1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-3405
34 09 010 036	4/9			UN/LOCODE	an..17	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 3
34 09 010 052	4/9			Numer pozwolenia	an..35	1x		N		0
34 09 010 053	4/9			Dodatkowy identyfikator	an..8	1x		N		0
34 09 020 000	4/9		Urząd celny	0	0	1x		0		0
34 09 020 001	4/9			Numer referencyjny	an8	1x		N		Przez urząd celny rozumie się właściwy urząd celny nadzorujący miejsce wykorzystania lub przetwarzania. Identyfikator (numer referencyjny) urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 09 030 000	4/9		GNSS	0	0	1x		0		0
34 09 030 049	4/9			Szerokość geograficzna	an..17	1x		N		0
34 09 030 050	4/9			Długość geograficzna	an..17	1x		N		0
34 09 040 000	4/9		Przedsiębiorca	0	0	1x		0		0
34 09 040 017	4/9			Numer identyfikacyjny	an..17	1x		N		0
34 09 050 000	4/9		Adres	0	0	1x		0		0
34 09 050 019	4/9			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
34 09 050 021	4/9			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 09 050 022	4/9			Miejscowość	an..35	1x		N		0
34 09 050 020	4/9			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 09 060 000	4/9		Adres pocztowy	0	0	1x		0		0
34 09 060 021	4/9			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
34 09 060 025	4/9			Numer domu	an..35	1x		N		0
34 09 060 020	4/9			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 09 070 000	4/9		Osoba do kontaktów	0	0	9x		0		0
34 09 070 016	4/9			Nazwa	an..70	1x		N		0
34 09 070 234	4/9			Numer telefonu	an..50	1x		N		0
34 09 070 076	4/9			Adres e-mail	an..256	1x		N		0
34 10 000 000	4/10	Urząd celny (urzędy celne) objęcia	0	0	0	999x		0		0
34 10 000 301	4/10			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 11 000 000	4/11	Urząd celny (urzędy celne) zamknięcia		0	0	999x		0		0
34 11 000 301	4/11			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 12 000 000	4/12	Urząd celny zabezpieczenia		0	0	1x		0		0
34 12 000 301	4/12			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 13 000 000	4/13	Kontrolny urząd celny		0	0	1x		0		0
34 13 000 301	4/13			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 14 000 000	4/14	Urząd celny (urzędy celne) przeznaczenia		0	0	9 999x		0		0
34 14 000 301	4/14			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 15 000 000	4/15	Urząd celny (urzędy celne) wyjścia		0	0	9 999x		0		0
34 15 000 301	4/15			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
34 16 000 000	4/16	Termin		0	0	99x		0		0
34 16 000 313	4/16			Protokoły	n..4	1x		N		0
34 16 000 314	4/16			Kod państwa członkowskiego	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
34 17 000 000	4/17	Termin zamknięcia procedury		0	0	1x		0		0
34 17 000 213	4/17			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby wskazać, czy termin zamknięcia procedury zostaje automatycznie przedłużony w odniesieniu do wszystkich towarów nadal objętych procedurą w tym dniu, w przypadku gdy termin zamknięcia procedury upływa w określonym dniu w odniesieniu do wszystkich towarów objętych procedurą w danym okresie
34 17 000 008	4/17			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-3417
34 17 000 245	4/17			Okres	n..2	1x		N		0
34 17 000 009	4/17			Tekst	an..2560	1x		N		0
34 18 000 000	4/18	Rozliczenie zamknięcia		0	0	1x				0
34 18 000 213	4/18			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby wskazać, czy zastosowanie rozliczenia zamknięcia jest konieczne
34 18 000 246	4/18			Nieprzekraczalny termin	n2	1x		N		0
34 18 000 009	4/18			Tekst	an..2560	1x		N		0
35 01 000 000	5/1	Informacje o towarach		0	0	9 999x				W odniesieniu do decyzji dotyczących wiążących informacji (kolumny BTI, BOI, BVI) powtarzalność wynosi 1x
35 01 010 000	5/1		Kod towaru		0	1x				0
35 01 010 056	5/1			Kod podpozycji systemu zharmonizowanego	an..6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 5
35 01 010 057	5/1			Kod Nomenklatury scalonej	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6
35 01 010 058	5/1			Kod TARIC	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 7
35 01 011 000	5/1		Dodatkowy kod TARIC	0	0	99x		0		0
35 01 011 247	5/1			Dodatkowy kod TARIC (Unia)	an4	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 8
35 01 011 060	5/1			Dodatkowy kod krajowy	an..4	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 8
35 01 012 000	5/1		Dodatkowe informacje	0	0	9x		0		0
35 01 012 315	5/1			Rodzaj środka TARIC	an..6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 9
35 01 012 020	5/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1pkt 10 ppkt 2
35 01 012 009	5/1			Tekst	an..2560	1x		N		0
35 01 020 000	5/2		Opis towarów	0	0	1x		N		0
35 01 020 213	5/2			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby wskazać, czy w opisie znajduje się oświadczenie o przepisach szczególnych
35 01 020 009	5/2			Tekst	an..2560	1x		N		0
35 01 020 321	[NOWY]			Opis fizyczny	an..2560	1x		N		0
35 01 020 322	[NOWY]			Funkcja lub zastosowanie	an..2560	1x		N		0
35 01 020 323	[NOWY]			Skład towarów	an..2560	1x		N		0
35 01 020 324	[NOWY]			Cechy charakterystyczne części/składni- ków towarów	an..2560	1x		N		0
35 01 030 000	5/3		Ilość towarów	0	0	1x		0		0
35 01 031 000	5/3		Inne niż wiążące informacje dotyczące ilości towarów		0	1x		0		0
35 01 031 249	5/3			Jednostka miary	an..4	1x		N		0
35 01 031 006	5/3			Ilość	n..16,6	1x		N		0
35 01 032 000	5/3		Wiążąca informacja dotycząca ilości towarów	0	0	1x		0		0
35 01 032 249	5/3			Jednostka miary	an..4	1x		N		0
35 01 032 006	5/3			Ilość	n..16,6	1x		N		0
35 01 040 000	5/4		Wartość towarów	0	0	1x		0		0
35 01 040 012	5/4			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
35 01 040 014	5/4			Kwota	n..16,2	1x		N		0
35 01 050 000	5/5		Współczynnik produktywności	0	0	1x		0		0
35 01 050 009	5/5			Tekst	an..2560	1x		N		0
35 01 060 000	5/6		Towary ekwiwalentne	0	0	1x		0		0
35 01 060 213	5/6			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby wskazać, czy towary nieunijne podlegałyby tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, cłu ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia koncesji, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu
35 01 060 008	5/6			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-3501-1
35 01 060 253	5/6			Jakość handlowa i parametry techniczne towarów	an..2560	1x		N		0
35 01 061 000	5/6		Kod towarowy towarów ekwiwalentnych	0	0	1x				0
35 01 061 056	5/6			Kod podpozycji systemu zharmonizowanego	an6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 5
35 01 061 057	5/6			Kod Nomenklatury scalonej	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6
35 01 080 000	5/8		Identyfikacja towarów	0	0	9x		0		0
35 01 080 008	5/8			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-3501-1
35 01 080 009	5/8			Tekst	an..2560	1x		N		0
35 01 090 000	6/2		Warunki ekonomiczne	0	0	1x		0		0
35 01 090 008	6/2			Kod	n..2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, cL-35°1-2
35 01 090 009	6/2			Tekst	an..2560	1x		N		0
35 07 000 000	5/7	Produkty przetworzone	0	0	0	999x		0		0
35 07 010 000	5/7		Kod towaru		0	1x				0
35 07 010 056	5/7			Kod podpozycji systemu zharmonizowanego	an..6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 5
35 07 010 057	5/7			Kod Nomenklatury scalonej	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6
35 07 010 058	5/7			Kod TARIC	an2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 7
35 07 011 000	5/7		Dodatkowy kod TARIC	0	0	99x		0		0
35 07 011 247	5/7			Dodatkowy kod TARIC (Unia)	an4	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 8
35 07 020 000	5/7		Opis towarów	0	0	1x		0		0
35 07 020 254	5/7		0	Opis towarów	an..2560	1x		N		0
35 09 000 000	5/9	Wyłączone kategorie lub przemieszczenia towarów		0	0	999x		0		0
35 09 000 056	5/9			Kod podpozycji systemu zharmonizowanego	an6	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 5
35 09 010 000	5/9		Przemieszczenie	0	0	999x				0
35 09 010 009	5/9			Tekst	an..512	1x		N		0
36 01 000 000	6/1	Zakazy i ograniczenia	0	0	0	1x		0		0
36 01 000 009	6/1			Tekst	an..2560	1x		N		0
36 03 000 000	6/3	Uwagi ogólne		0	0	1x		0		0
36 03 000 009	6/3			Tekst	an..2560	1x		N		0
36 04 000 000	NOWY	Ujednolicona wymiana informacji (INF)		0	0	1x		0		0
36 04 000 002	NOWY			Rodzaj	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-3604
36 04 000 009	NOWY			Tekst	an..2560	1x		N		Ten element danych należy wykorzystać, aby określić inne środki elektronicznej wymiany informacji niż INF (w przypadku użycia kodu »0« lub »2«) lub określić rodzaj INF (w przypadku użycia kodu »1«)
37 01 000 000	7/1	Rodzaj transakcji		0	0	1x		0		0
37 01 000 213	7/1			Wskaźnik	n1	1x		N		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL- 3701
37 01 000 256	7/1			Rodzaj procedury specjalnej	an..70	1x		N		0
37 02 000 000	7/2	Rodzaj procedur celnych		0	0	99x		0		0
37 02 000 257	7/2			Kod procedury	an2	1x		N		Do wskazania rodzaju procedury celnej należy użyć kodów podanych w załączniku B dotyczących D. 11 09 001 000 (Wnioskowana procedura)
37 02 010 000	7/2		Numer referencyjny decyzji	0	0	99x				0
37 02 010 020	7/2			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
37 02 010 205	7/2			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
37 02 010 001	7/2			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
37 02 020 000	7/2		Numer referencyjny wniosku	0	0	99x				0
37 02 020 020	7/2			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
37 02 020 205	7/2			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
37 02 020 001	7/2			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
37 03 000 000	7/3	Rodzaj zgłoszenia/ deklaracji	0	0	0	99x		0		0
37 03 000 008	7/3			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-3703
37 03 010 000	7/3		Numer referencyjny decyzji	0	0	1x				0
37 03 010 020	7/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
37 03 010 205	7/3			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
37 03 010 001	7/3			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
37 03 020 000	7/3		Numer referencyjny wniosku	0	0	1x				0
37 03 020 020	7/3			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
37 03 020 205	7/3			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
37 03 020 001	7/3			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
37 04 000 000	7/4	Liczba operacji	0	0	0	99x		0		0
37 04 000 258	7/4			Liczba przesyłek	n..7	1x		N		0
37 04 000 259	7/4			Liczba operacji miesięcznie	n..7	1x		N		0
37 04 000 298	7/4			Państwo członkowskie	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
37 05 000 000	7/5	Szczegółowe informacje dotyczące planowanych działań		0	0	99x		0		0
37 05 000 298	7/5			Państwo członkowskie	a2	1x		0		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
37 05 000 244	7/5			Tekst	an..2560	1x		N		0
38 01 000 000	8/1	Rodzaj głównych ksiąg rachunkowych na potrzeby celne		0	0	1x		0		0
38 01 000 009	8/1			Tekst	an..2560	1x		N		0
38 02 000 000	8/2	Rodzaj ewidencji		0	0	99x		0		0
38 02 000 009	8/2			Tekst	an..2560	1x		N		0
38 02 000 316	8/2			Wyciąg z rodzaju ewidencji	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
38 03 000 000	8/3	Dostęp do danych		0	0	1x		0		0
38 03 000 009	8/3			Tekst	an..512	1x		N		0
38 04 000 000	8/4	Próbki itp.		0	0	1x		0		0
38 04 000 213	8/4			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
38 05 000 000	8/5	Dodatkowe informacje		0	0	1x		0		0
38 05 000 009	8/5			Tekst	an..2560	1x		N		0
38 06 000 000	8/6	Zabezpieczenie		0	0	1x		0		0
38 06 000 260	8/6			Wymagalność	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak, zabezpieczenie jest wymagane«; »0« dla »nie, zabezpieczenie nie jest wymagane«)
38 06 000 069	8/6			GRN	an..24	99x		N		0
38 06 000 001	8/6			Numer referencyjny (inny)	an..35	99x		N		0
38 06 000 009	8/6			Tekst	an..512	1x		N		0
38 07 000 000	8/7	Kwota referencyjna na pozwolenie		0	0	1x		0		0
38 07 000 012	8/7			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
38 07 000 071	8/7			Kwota do pokrycia	n..16,2	1x		N		0
38 08 000 000	8/8	Przeniesienie praw i obowiązków		0	0	1x		0		0
38 08 000 213	8/8			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby określić czy wnioskuje się o pozwolenie na przeniesienie praw i obowiązków między osobami uprawnionymi do korzystania z procedury zgodnie z art. 218 kodeksu
38 08 000 009	8/8			Tekst	an..2560	1x		N		0
38 08 010 000	NOWY		Osoba przejmująca	0	0	99x		0		0
38 08 010 016	NOWY			Nazwa	an..70	1x		N		0
38 08 010 019	NOWY			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
38 08 010 020	NOWY			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
38 08 010 021	NOWY			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
38 08 010 022	NOWY			Miejscowość	an..35	1x		N		0
38 08 010 134	NOWY			Identyfikacja	an..17	1x		N		0
38 08 010 317	NOWY			Numer referencyjny pozwolenia TORO	an..35	1x		N		0
38 08 010 009	NOWY			Tekst	an..512	1x		N		0
38 09 000 000	8/9	Słowa kluczowe	0	0	0	99x		0		0
38 09 000 262	8/9			Słowa kluczowe	an..70	1x		N		0
38 11 000 000	8/11	Składowanie towarów unijnych		0	0	1x		0		0
38 11 000 213	8/11			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
38 11 000 009	8/11			Tekst	an..2560	1x		N		0
38 12 000 000	8/12	Zgoda na publikację w wykazie posiadaczy pozwolenia		0	0	1x		0		0
38 12 000 213	8/12			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
38 13 000 000	8/13	Metoda obliczenia kwoty należności celnych przywozowych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu		0	0	1x		0		0
38 13 000 008	8/13			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-3813
38 13 000 009	NOWY			Tekst	an..2560	1x		N		0
42 01 000 000	II/1	Ponowne wydanie decyzji WIT		0	0	1x		0		0
42 01 010 000	II/1		Numer referencyjny decyzji WIT	0	0	1x				0
42 01 010 020	II/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
42 01 010 205	II/1			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		N		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
42 01 010 001	II/1			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
42 01 020 000	II/1		Ważność decyzji WIT	0	0	1x				0
42 01 020 207	II/1			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
42 01 030 000	II/1		Kod towaru	0	0	1x				0
42 01 030 008	II/1			Kod	an..22	1x		N		0
42 02 000 000	II/2	Nomenklatura celna	0	0	0	1x		0		0
42 02 000 008				Kod	an2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-4202
42 02 000 266	II/2			Nazwa innej nomenklatury	an..70	1x		N		0
42 03 000 000	II/3	Nazwa handlowa i dodatkowe informacje		0	0	1x		0		0
42 03 000 009	II/3			Tekst	an..2560	1x		N		0
42 04 000 000	II/4	Uzasadnienie klasyfikacji towarów		0	0	1x		0		0
42 04 000 009	II/4			Tekst	an..2560	1x		N		0
42 05 000 000	II/5	Dostarczone przez wnioskodawcę materiały, na podstawie których wydano decyzję WIT		0	0	99x		0		0
42 05 000 213	II/5			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
42 05 010 000	II/5		Załącznik	0	0	99x		0		0
42 05 010 267	II/5			ID	an..40	1x		N		0
42 05 010 121	II/5			Opis	an..2560	1x		N		0
42 05 010 269	II/5			Prezentacja	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
42 05 010 270	II/5			Miniatura	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
42 05 010 271	II/5			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
42 06 000 000	II/6	Obrazy	0	0	0	99x		0		0
42 06 000 213	II/6			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
42 06 010 000	II/6		Obraz	0	0	99x		0		0
42 06 010 267	II/6			ID	an..40	1x		N		0
42 06 010 121	II/6			Opis	an..2560	1x		N		0
42 06 010 269	II/6			Prezentacja	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
42 06 010 270	II/6			Miniatura	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
42 06 010 271	П/6			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
42 07 000 000	II/7	Data złożenia wniosku	0	0	0	1x		0		0
42 07 000 207	II/7			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
42 08 000 000	II/8	Data końcowa przedłużonego użycia		0	0	1x		0		0
42 08 000 207	II/8			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
42 09 000 000	II/9	Powód utraty ważności		0	0	1x		0		0
42 09 000 008	II/9			Kod	n2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodóW cL-4209
42 10 000 000	II/10	Numer rejestracyjny wniosku		0	0	1x		0		Strukturę określono w tytule III (DEF-3106)
42 10 000 020	II/10			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
42 10 000 205	II/10			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
42 10 000 001	II/10			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
43 01 000 000	m/1	Podstawa prawna		0	0	1x		0		0
43 01 000 009	m/1			Tekst	an..2560	1x		N		0
43 02 000 000	III/2	Opis towarów		0	0	99x		0		0
43 02 000 325	III/2			Nazwa handlowa	an..2560	1x		N		0
43 02 010 000	III/2		Skład towarów	0	0	1x				0
43 02 010 009	III/2			Tekst	an..2560	1x		N		0
43 02 010 271	III/2			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 03 000 000	III/3	Informacje umożliwiające ustalenie pochodzenia	0	0	0	99x		0		0
43 03 000 327	III/3			Zmiana pozycji taryfowej	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«) w stosownych przypadkach, jeżeli nastąpiła zmiana pozycji taryfowej
43 03 000 328	III/3			Wartość dodana	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«) w stosownych przypadkach, jeżeli określenie pochodzenia oparte jest na wartości dodanej
43 03 010 000	III/3		Okoliczności decydujące o nabyciu pochodzenia	0	0	1x				0
43 03 010 009	III/3			Tekst	an..2560	1x		N		0
43 03 010 271	III/3			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 03 020 000	III/3		Opis operacji lub procesu	0	0	1x				0
43 03 020 009	III/3			Tekst	an..2560	1x		N		0
43 03 020 271	III/3			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 05 000 000	III/5	Kraj pochodzenia i ramy prawne	0	0	0	1x		0		0
43 05 000 020	III/5			Kod państwa	a2	1x		N		0
43 05 000 274	III/5			Ramy prawne	an..2560	1x		N		0
43 06 000 000	III/6	Uzasadnienie oceny pochodzenia		0	0	1x		0		0
43 06 000 009	III/6			Tekst	an..2560	1x		N		0
43 07 000 000	III/7	Cena ex-works		0	0	1x		0		0
43 07 000 014	III/7			Kwota	n..16,2	1x		N		0
43 08 000 000	III/8	Użyte materiały, kraj pochodzenia, kod Nomenklatury scalonej i wartość		0	0	99x		0		0
43 08 000 275	III/8			Użyte materiały	an..2560	1x		N		0
43 08 000 273	m/8			Kraj pochodzenia	a2	1x		N		0
43 08 000 057	m/8			Kod Nomenklatury scalonej	an..22	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6
43 08 000 276	m/8			Wartość	n..16,2	1x		N		0
43 09 000 000	m/9	Opis przetwarzania wymaganego w celu uzyskania pochodzenia		0	0	1x		0		0
43 09 000 009	m/9			Tekst	an..2560	1x		N		0
43 10 000 000	m/10	Język		0	0	1x		0		0
43 10 000 228	m/10			Kod języka	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 4
43 11 000 000	[NOWY]	Dostarczone przez wnioskodawcę materiały, na podstawie których wydano decyzję WIP		0	0	1x		0		0
43 11 000 213	[NOWY]			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 11 010 000	[NOWY]		Załącznik	0	0	99x		0		0
43 11 010 267	[NOWY]			ID	an..40	1x		N		0
43 11 010 121	[NOWY]			Opis	an..2560	1x		N		0
43 11 010 269	[NOWY]			Prezentacja	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
43 11 010 270	[NOWY]			Miniatura	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
43 11 010 271	[NOWY]			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 12 000 000	[NOWY]	Obrazy	0	0	0	99x		0		0
43 12 000 213	[NOWY]			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 12 010 000	[NOWY]		Obraz	0	0	99x		0		0
43 12 010 267	[NOWY]			ID	an..40	1x		N		0
43 12 010 121	[NOWY]			Opis	an..2560	1x		N		0
43 12 010 269	[NOWY]			Prezentacja	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
43 12 010 270	[NOWY]			Miniatura	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
43 12 010 271	[NOWY]			Zakres danych poufnych	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
43 13 000 000	[NOWY]	Data złożenia wniosku	0	0	0	1x		0		0
43 13 000 207	[NOWY]			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień.
43 14 000 000	[NOWY]	Data końcowa przedłużonego użycia		0	0	1x		0		0
43 14 000 207	[NOWY]			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień.
43 15 000 000	[NOWY]	Powód utraty ważności		0	0	1x		0		0
43 15 000 008	[NOWY]			Kod	n2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4315
43 16 000 000	[NOWY]	Numer rejestracyjny wniosku		0	0	1x		0		Strukturę określono w tytule III (DEF-3106)
43 16 000 020	[NOWY]			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
43 16 000 205	[NOWY]			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
43 16 000 001	[NOWY]			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
43 17 000 000	[NOWY]	Rodzaj transakcji (WIP)		0	0	1x		0		0
43 17 000 008	[NOWY]			Kod	an..2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4317
63 01 000 000	[NOWY]	Podstawy prawne ustalania wartości celnej		0	0	1x		0		0
63 01 000 008	[NOWY]			Kod	n..2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-6301
63 02 000 000	[NOWY]	Zakres WIW		0	0	1x		0		0
63 02 000 008	[NOWY]			Kod	n2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-6302
63 03 000 000	[NOWY]	Informacje dotyczące metody lub kryteriów ustalania wartości		0	0	1x		0		0
63 03 000 009	[NOWY]			Tekst	an..2650	1x		N		0
63 03 000 213	[NOWY]			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
63 03 010 000	[NOWY]		Załącznik	0		1x				0
63 03 010 017	[NOWY]			Numer identyfikacyjny	an..70	1x		N		0
63 03 010 207	[NOWY]			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
63 03 010 224	[NOWY]			Nazwa dokumentu	an..70	1x		N		0
63 03 010 121	[NOWY]			Opis	an..2650	1x		N		0
63 03 010 269	[NOWY]			Prezentacja	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
63 03 010 270	[NOWY]			Miniatura	binarny	1x		N		Pliki w formacie binarnym nie są zwykłymi plikami tekstowymi. Typowe przykładowe pliki to między innymi pdf, jpg, png. Dozwolone rodzaje plików w wymianie informacji są określone we właściwych specyfikacjach technicznych odpowiednich systemów informatycznych
63 04 000 000	[NOWY]	Zakres danych poufnych	0	0	0	1x		0		0
63 04 000 009	[NOWY]			Tekst	an..512	1x		N		0
63 05 000 000	[NOWY]	Uzasadnienie odpowiedniej metody lub kryteriów ustalania wartości		0	0	1x		0		0
63 05 000 009	[NOWY]			Tekst	an..2650	1x		N		0
63 06 000 000	[NOWY]	Data złożenia wniosku		0	0	1x		0		0
63 06 000 207	[NOWY]			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
63 07 000 000	[NOWY]	Data końcowa przedłużonego użycia		0	0	1x		0		0
63 07 000 207	[NOWY]			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
63 08 000 000	[NOWY]	Powód utraty ważności		0	0	1x		0		0
63 08 000 008	[NOWY]			Kod	n2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w CL-6308
63 09 000 000	[NOWY]	Numer rejestracyjny wniosku		0	0	1x		0		Strukturę określono w tytule III (DEF-3106)
63 09 000 020	[NOWY]			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
63 09 000 205	[NOWY]			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
63 09 000 001	[NOWY]			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
63 10 000 000	[NOWY]	Język		0	0	1x		0		0
63 10 000 228	[NOWY]			Kod języka	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 4
44 01 000 000	IV/1	Status prawny wnioskodawcy		0	0	1x		0		0
44 01 000 244	IV/1			Opis tekstowy	an..50	1x		N		0
44 02 000 000	IV/2	Data założenia		0	0	1x		0		0
44 02 000 207	IV/2			Data	n8	1x		N		Obowiązuje format »rrrrmmdd«, gdzie »rrrr« oznacza rok, »mm« oznacza miesiąc, a »dd« oznacza dzień
44 03 000 000	IV/3	Rola wnioskodawcy w międzynarodowym łańcuchu dostaw		0	0	99x		0		0
44 03 000 008	IV/3			Kod	an..3	1x		T		Dostępne kody są wymienione w CL-4403
44 03 000 009	IV/3			Tekst	an..100	1x		N		0
44 04 000 000	IV/4	Państwa członkowskie, w których wykonywane są działania związane z formalnościami celnymi		0	0	99x		0		0
44 04 010 000	IV/4		Adres		0	1x		0		0
44 04 010 020	IV/4			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1pkt 10 ppkt 2
44 04 010 019	IV/4			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
44 04 010 021	IV/4			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
44 04 010 022	IV/4			Miejscowość	an..35	1x		N		0
44 04 020 000	IV/4		Rodzaj obiektu	0	0	1x				0
44 04 020 244	IV/4			Opis tekstowy	an..70	1x		N		0
44 05 000 000	IV/5	Informacje dotyczące przekraczania granicy	0	0	0	99x		0		0
44 05 000 301	IV/5			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Strukturę kodów określono w tytule III (DEF-3107)
44 06 000 000	IV/6	Przyznane uproszczenia i ułatwienia, świadectwa bezpieczeństwa i ochrony		0	0	99x		0		0
44 06 000 278	IV/6			Rodzaj uproszczenia / ułatwienia	an..70	1x		N		0
44 06 000 279	IV/6			Numer identyfikacyjny świadectwa	an..35	1x		N		0
44 06 000 020	IV/6			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 06 000 280	IV/6			Kod procedury celnej	an..5	1x		N		Do wskazania rodzaju procedury celnej należy użyć kodów podanych w załączniku B dotyczących D. 11 09 001 000 (Wnioskowana procedura)
44 07 000 000	IV/7	Zgoda na wymianę informacji		0	0	1x		0		0
44 07 000 213	IV/7			Wskaźnik	ni	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
44 07 000 281	IV/7			Transliterowana naz- wa/imię i nazwisko	an..70	1x		N		0
44 07 000 283	IV/7			Transliterowana nazwa ulicy i numer domu	an..70	1x		N		0
44 07 000 284	IV/7			Transliterowany kod pocztowy	an..17	1x		N		0
44 07 000 285	IV/7			Transliterowana nazwa miejscowości	an..35	1x		N		0
44 07 000 286	IV/7			E-mail	an..70	1x		N		0
44 07 000 020	IV/7			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 08 000 000	IV/8	Stała siedziba		0	0	99x		0		0
44 08 000 016	IV/8			Nazwa	an..70	1x		N		0
44 08 000 019	IV/8			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
44 08 000 020	IV/8			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 08 000 021	IV/8			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
44 08 000 022	IV/8			Miejscowość	an..35	1x		N		0
44 08 000 230	IV/8			Numer VAT	an..17	1x		N		0
44 09 000 000	IV/9	Urząd lub urzędy, w którym przechowuje się i udostępnia dokumentację celną		0	0	99x		0		0
44 09 000 016	IV/9			Nazwa	an..70	1x		N		0
44 09 000 019	IV/9			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
44 09 000 020	IV/9			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 09 000 021	IV/9			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
44 09 000 022	IV/9			Miejscowość	an..35	1x		N		0
44 10 000 000	IV/10	Miejsce, w którym są przechowywane lub dostępne informacje dotyczące głównych działań w zakresie zarządzania logistycznego w Unii		0	0	1x		0		0
44 10 000 016	IV/10			Nazwa	an..70	1x		N		0
44 10 000 019	IV/10			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
44 10 000 020	IV/10			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 10 000 021	IV/10			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
44 10 000 022	IV/10			Miejscowość	an..35	1x		N		0
44 11 000 000	IV/11	Działalność gospodarcza		0	0	99x		0		0
44 11 000 287	IV/11			Kod NACE	an..4	1x		N		0
44 11 010 000	IV/11		Opis	0	0	1x		0		0
44 11 010 009	IV/11			Tekst	an..512	1x		N		0
44 12 000 000	NOWY	Kod wielkości wnioskodawcy	0	0	0	1x		0		0
44 12 000 288	NOWY			Kod wielkości	an..3	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-4412
44 13 000 000	NOWY	Adres do celów korespondencji		0	0	1x		0		0
44 13 000 016	NOWY			Nazwa	an..70	1x		N		0
44 13 000 019	NOWY			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
44 13 000 020	NOWY			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 13 000 021	NOWY			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
44 13 000 022	NOWY			Miejscowość	an..35	1x		N		0
44 14 000 000	NOWY	Numer referencyjny wniosku		0	0	1x		0		0
44 14 000 020	NOWY			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
44 14 000 205	NOWY			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
44 14 000 001	NOWY			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
45 01 000 000	V/1	Przedmiot i charakter uproszczenia		0	0	1x		0		0
45 01 000 009	V/1			Tekst	an..512	1x		N		0
46 01 000 000	VI/5	Kwota referencyjna ogółem		0	0	1x		0		0
46 01 000 295	VI/5			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 01 000 296	VI/5			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
46 01 000 297	VI/5			Opis kwoty	an..512	1x		N		0
46 02 000 000	[NOWY]	Kwota referencyjna na procedurę celną		0	0	99x		0		0
46 02 000 257	[NOWY]			Kod procedury	an2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III, CL-4602-1
46 02 010 000	[NOWY]		Numer referencyjny wniosku lub decyzji	0	0	99x		0		0
46 02 011 000	[NOWY]		Numer referencyjny decyzji		0	1x				0
46 02 011 020	[NOWY]			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
46 02 011 205	[NOWY]			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
46 02 011 001	[NOWY]			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
46 02 012 000	[NOWY]		Numer referencyjny wniosku	0	0	1x				0
46 02 012 020	[NOWY]			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
46 02 012 205	[NOWY]			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
46 02 012 001	[NOWY]			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
46 02 020 000	VI/1		Kwota należności celnych i innych opłat	0	0	1x		0		0
46 02 020 295	VI/1			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 02 020 296	VI/1			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
46 02 030 000	VI/2		Średni okres między objęciem towarów procedurą a zamknięciem procedury	0	0	1x				0
46 02 030 289	VI/2			Rodzaj średniego okresu	n2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4602-2
46 02 030 290	VI/2			Liczba lub czas trwania średniego okresu	n..7	1x		N		0
46 02 040 000	[NOWY]		Kwota referencyjna istniejącego długu celnego dla danej procedury celnej	0	0	1x		0		0
46 02 040 295	[NOWY]			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 02 040 296	[NOWY]			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
46 02 040 297	[NOWY]			Opis kwoty	an..512	1x		N		0
46 02 050 000	[NOWY]		Kwota referencyjna potencjalnego długu celnego dla danej procedury celnej	0	0	1x		0		0
46 02 050 295	[NOWY]			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 02 050 296	[NOWY]			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
46 02 050 297	[NOWY]			Opis kwoty	an..512	1x		N		0
46 02 060 000	[NOWY]		Kwota referencyjna dla danej procedury celnej na PCz	0	0	99x		0		0
46 02 060 298	[NOWY]			Państwo członkowskie	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
46 02 061 000	[NOWY]		Kwota referencyjna istniejącego długu celnego dla danej procedury celnej na PCz	0	0	1x		0		0
46 02 061 295	[NOWY]			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 02 061 296	[NOWY]			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1pkt 10 ppkt 1
46 02 061 297	[NOWY]			Opis kwoty	an..512	1x		N		0
46 02 062 000	[NOWY]		Kwota referencyjna potencjalnego długu celnego dla danej procedury celnej na PCz	0	0	1x		0		0
46 02 062 295	[NOWY]			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 02 062 296	[NOWY]			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1pkt 10 ppkt 1
46 02 062 297	[NOWY]			Opis kwoty	an..512	1x		N		0
46 03 000 000	VI/6	Termin płatności	0	0	0	1x		0		0
46 03 000 299	VI/6			Kod terminu	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4603
46 04 000 000	VI/3	Poziom zabezpieczenia		0	0	99x		0		0
46 04 000 291	VI/3			Kod poziomu zabezpieczenia	a2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4604
46 04 000 244	VI/3			Opis tekstowy	an..512	1x		N		0
46 05 000 000	VI/4	Forma zabezpieczenia		0	0	99x		0		0
46 05 010 000	VI/4		Forma zabezpieczenia		0	1x		0		0
46 05 010 292	VI/4			Forma zabezpieczenia	n..2	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4605
46 05 020 000	VI/4		Gwarant	0	0	99x		0		0
46 05 020 016	VI/4			Nazwa	an..70	1x		N		0
46 05 020 019	VI/4			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
46 05 020 020	VI/4			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
46 05 020 021	VI/4			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
46 05 020 022	VI/4			Miejscowość	an..35	1x		N		0
46 05 030 000	VI/4		Opis tekstowy	0	0	1x				0
46 05 030 244	VI/4			Opis tekstowy	an..512	1x		N		0
46 06 000 000	[NOWY]	Kwota zabezpieczenia	0	0	0	1x				0
46 06 000 295	[NOWY]			Kwota	n..16,2	1x		N		0
46 06 000 296	[NOWY]			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
47 01 000 000	VII/1	Rodzaj odroczenia płatności		0	0	999x		0		0
47 01 000 002	VII/1			Rodzaj	ni	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4701
47 02 000 000	NOWY	Okres łączny		0	0	99x		0		0
47 02 000 298	NOWY			Państwo członkowskie	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
47 02 000 002	NOWY			Rodzaj	ni	1x		T		Dostępne kody są wymienione w tytule III w wykazie kodów CL-4702
47 02 000 009	NOWY			Tekst	an..512	1x		N		0
48 01 000 000	VIII/1	Tytuł do odzyskania kwot		0	0	999x		0		0
48 01 000 300	VIII/1			Tytuł	an..35	1x		N		0
48 02 000 000	VIII/2	Urząd celny, w którym powiadomiono o długu celnym		0	0	1x		0		0
48 02 000 301	VIII/2			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
48 03 000 000	vm/3	Urząd celny właściwy dla miejsca, w którym znajdują się towary		0	0	1x		0		0
48 03 000 301	vm/3			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
48 04 000 000	VIII/4	Uwagi urzędu celnego właściwego dla miejsca, w którym znajdują się towary		0	0	1x		0		0
48 04 000 009	VIII/4			Tekst	an..2560	1x		N		0
48 05 000 000	VIII/5	Procedura celna (wniosek o wcześniejsze dopełnienie formalności)		0	0	1x		0		0
48 05 000 257	VIII/5			Kod procedury	an2	1x		N		Do wskazania rodzaju procedury celnej stosuje się kody podane w załączniku A dotyczące D. 37 02 000 257 (Rodzaj procedur celnych - Kod procedury)
48 05 000 213	vm/5			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby wskazać, czy wnioskowane jest wcześniejsze dopełnienie formalności
48 05 010 000	vm/5		Numer referencyjny decyzji	0	0	1x				0
48 05 010 020	VIII/5			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
48 05 010 205	VIII/5			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
48 05 010 001	VIII/5			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
48 06 000 000	VIII/6	Wartość celna	0	0	0	1x		0		0
48 06 000 012	VIII/6			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
48 06 000 014	VIII/6			Kwota	n..16,2	1x		N		0
48 07 000 000	VIII/7	Kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych podlegająca zwrotowi lub umorzeniu		0	0	1x		0		0
48 07 000 012	VIII/7			Waluta	a3	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 1
48 07 000 014	VIII/7			Kwota	n..16,2	1x		N		0
48 08 000 000	VIII/8	Rodzaj należności celnych przywozowych lub wywozowych		0	0	99x		0		0
48 08 000 302	VIII/8			Kody unijne	a1+n2	1x		T		Należy użyć kodów podanych w załączniku B dotyczących D. 14 03 039 000 Rodzaj opłaty
48 08 000 303	vm/8			Kody krajowe	n1+an2	1x		N		0
48 09 000 000	VIII/9	Podstawa prawna		0	0	1x		0		0
48 09 000 304	VIII/9			Kod podstawy prawnej	a1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4809
48 10 000 000	VIII/10	Wykorzystanie lub przeznaczenie towarów		0	0	1x		0		0
48 10 000 009	VIII/10			Tekst	an..2560	1x		N		0
48 11 000 000	VIII/11	Termin dopełnienia formalności		0	0	99x		0		0
48 11 000 305	VIII/11			Liczba dni	n..3	1x		N		0
48 12 000 000	VIII/12	Oświadczenie organu celnego podejmującego decyzję		0	0	1x		0		0
48 12 000 009	VIII/12			Tekst	an..2560	1x		N		0
48 13 000 000	VIII/13	Uzasadnienie zwrotu lub umorzenia		0	0	1x		0		0
48 13 000 009	VIII/13			Tekst	an..9999	1x		N		0
48 14 000 000	VIII/14	Dane dotyczące banku i rachunku bankowego		0	0	1x		0		0
48 14 000 009	VIII/14			Tekst	an..2560	1x		N		0
49 01 000 000	IX/1	Przemieszczanie towarów		0	0	999x		0		0
49 01 000 306	IX/1			Kod podstawy prawnej	an1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-4901
49 01 000 229	IX/1			Numer EORI	an..17	1x		N		0
49 01 000 020	IX/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
49 01 000 240	IX/1			Kod rodzaju lokalizacji	a1	1x		N		0
49 01 000 046	IX/1			Kwalifikator oznaczenia	a1	1x		N		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-3405
49 01 010 000	IX/1		Identyfikacja	0	0	1x				0
49 01 010 242	IX/1			Identyfikacja lokalizacji	an..35	1x		N		0
49 01 010 053	IX/1			Dodatkowy identyfikator	n..3	1x		N		0
49 01 020 000	IX/1		Adres	0	0	1x				0
49 01 020 016	IX/1			Nazwa	an..70	1x		N		0
49 01 020 019	IX/1			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
49 01 020 020	IX/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
49 01 020 021	IX/1			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
49 01 020 022	IX/1			Miejscowość	an..35	1x		N		0
50 01 000 000	X/1	Państwo (państwa) członkowskie, którego dotyczą przewozy regularną linią żeglugową	0	0	0	99x		0		0
50 01 000 307	X/1			Kwalifikator	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-5001
50 01 000 020	X/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
50 02 000 000	X/2	Nazwy statków		0	0	1x		0		0
50 02 000 308	X/2			Nazwa statku	an..35	1x		N		0
50 02 000 309	X/2			Numer IMO statku	IMO+n7	1x		N		0
50 03 000 000	X/3	Porty zawinięcia		0	0	99x		0		0
50 03 000 301	X/3			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
50 04 000 000	X/4	Zobowiązanie		0	0	1x		0		0
50 04 000 213	X/4			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
50 05 000 000	NOWY	Urząd celny portu		0	0	99x		0		0
50 05 000 301	NOWY			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
51 01 000 000	XI/1	Urząd celny (urzędy celne) właściwy(-e) do rejestracji potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów		0	0	999x		0		0
51 01 000 301	XI/1			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
52 01 000 000	XII/1	Termin składania zgłoszenia uzupełniającego		0	0	1x		0		0
52 01 000 305	XII/1			Liczba dni	n..3	1x		N		0
52 02 000 000	XII/2	Podwykonawca		0	0	999x		0		0
52 02 000 016	XII/2			Nazwa	an..70	1x		N		0
52 02 000 019	XII/2			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
52 02 000 020	XII/2			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
52 02 000 021	XII/2			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
52 02 000 022	XII/2			Miejscowość	an..35	1x		N		0
52 03 000 000	XII/3	Identyfikacja podwykonawcy		0	0	999x		0		0
52 03 000 229	XII/3			Numer EORI	an..17	1x		N		0
53 01 000 000	XIII/1	Przedsiębiorstwa zaangażowane w pozwolenie w innych państwach członkowskich		0	0	999x		0		0
53 01 000 016	XIII/1			Nazwa	an..70	1x		N		0
53 01 000 019	XIII/1			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
53 01 000 020	XIII/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
53 01 000 021	XIII/1			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
53 01 000 022	XIII/1			Miejscowość	an..35	1x		N		0
53 02 000 000	XIII/2	Identyfikacja przedsiębiorstw zaangażowanych w pozwolenie w innych państwach członkowskich		0	0	999x		0		0
53 02 000 229	XIII/2			Numer EORI	an..17	1x		N		0
53 03 000 000	XIII/3	Urząd celny (urzędy celne) przedstawienia		0	0	999x		0		0
53 03 000 301	XIII/3			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
53 04 000 000	XIII/4	Identyfikacja organów ds. VAT, akcyzy i urzędów statystycznych		0	0	999x		0		0
53 04 000 016	XIII/4			Nazwa	an..70	1x		N		0
53 04 000 019	XIII/4			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
53 04 000 020	XIII/4			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
53 04 000 021	XIII/4			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
53 04 000 022	XIII/4			Miejscowość	an..35	1x		N		0
53 05 000 000	XIII/5	Metoda płatności VAT		0	0	99x		0		0
53 05 000 310	XIII/5			Wskaźnik metody	a1	1x		T		Należy użyć kodów podanych w załączniku B dotyczących D. 14 03 038 000 (Cła i podatki - Metoda płatności)
53 05 000 298	XIII/5			Państwo członkowskie	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 ust. (10) ppkt 2
53 06 000 000	XIII/6	Przedstawiciel podatkowy		0	0	99x		0		0
53 06 000 016	XIII/6			Nazwa	an..70	1x		N		0
53 06 010 000	XIII/6		Identyfikacja	0	0	1x		0		0
53 06 010 230	XIII/6			Numer VAT	an..17	1x		N		0
53 06 020 000	XIII/6		Adres	0	0	1x		0		0
53 06 020 019	XIII/6			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
53 06 020 020	XIII/6			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
53 06 020 021	XIII/6			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
53 06 020 022	XIII/6			Miejscowość	an..35	1x		N		0
53 08 000 000	XIII/8	Kod statusu przedstawiciela podatkowego	0	0	0	1x		0		0
53 08 000 002	XIII/8			Rodzaj	n1	1x (na przedsta wiciela)		N		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-5308
53 09 000 000	XIII/9	Osoba odpowiedzialna za formalności akcyzowe		0	0	99x		0		0
53 09 000 016	XIII/9			Nazwa	an..70	1x		N		0
53 09 010 000	XIII/9		Dane szczegółowe	0	0	1x		0		0
53 09 010 019	XIII/9			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
53 09 010 020	XIII/9			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
53 09 010 021	XIII/9			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
53 09 010 022	XIII/9			Miejscowość	an..35	1x		N		0
53 09 020 000	XIII/9		Identyfikacja	0	0	1x		0		0
53 09 020 229	XIII/9			Numer EORI	an..17	1x		N		0
54 01 000 000	XIV/1	Zwolnienie z obowiązku powiadomienia o przedstawieniu towarów	0	0	0	1x		0		0
54 01 000 213	XIV/1			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
54 01 000 009	XIV/1			Tekst	an..512	1x		N		0
54 02 000 000	XIV/2	Zwolnienie z obowiązku złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie		0	0	1x		0		0
54 02 000 009	XIV/2			Tekst	an..512	1x		N		0
54 03 000 000	XIV/3	Urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary są udostępnione do kontroli		0	0	9 999x		0		0
54 03 000 301	XIV/3			Kod urzędu celnego	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF-3107)
54 04 000 000	XIV/4	Nieprzekraczalny termin przekazania szczegółowych danych pełnego zgłoszenia celnego		0	0	1x		0		0
54 04 000 305	XIV/4			Liczba dni	n..2	1x		N		0
55 01 000 000	XV/1	Identyfikacja formalności i kontroli, które mają być powierzone przedsiębiorcy		0	0	1x		0		0
55 01 000 009	XV/1			Tekst	an..2560	1x		N		0
56 01 000 000	XVI/1	Działalność gospodarcza		0	0	1x		0		0
56 01 000 002	XVI/1			Rodzaj	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-5601
56 02 000 000	XVI/2	Urządzenia ważące		0	0	1x		0		0
56 02 000 009	XVI/2			Tekst	an..512	1x		N		0
56 03 000 000	XVI/3	Dodatkowe zabezpieczenia		0	0	1x		0		0
56 03 000 009	XVI/3			Tekst	an..512	1x		N		0
56 04 000 000	XVI/4	Powiadomienie organów celnych z wyprzedzeniem		0	0	1x		0		0
56 04 000 009	XVI/4			Tekst	an..512	1x		N		0
57 01 000 000	XVII/1	Uprzedni wywóz (UCz ex/im)		0	0	1x		0		0
57 01 000 213	XVII/1			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
57 01 000 311	XVII/1			Termin	n..2	1x		N		0
57 02 000 000	XVII/2	Dopuszczenie do obrotu z wykorzystaniem rozliczenia zamknięcia		0	0	1x		0		0
57 02 000 213	XVII/2			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
58 01 000 000	XVIII/1	System standardowej wymiany		0	0	1x		0		0
58 01 000 213	XVIII/1			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
58 01 000 312	XVIII/1			Rodzaj systemu standardowej wymiany	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-5801
58 01 000 009	XVIII/1			Tekst	an..2560	1x		N		0
58 02 000 000	XVIII/2	Produkty zamienne		0	0	9 999x		0		0
58 02 000 106	XVIII/2			Kod towaru	an8	1x		N		Łącznie tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 6 i tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 7
58 02 000 121	XVIII/2			Opis	an..2560	1x		N		0
58 02 000 008	XVIII/2			Kod	n1	1x		T		Dostępne kody są wymienione w wykazie kodów CL-5802
58 02 000 009	[NOWY]			Tekst	an..512	1x		N
58 03 000 000	XVIII/3	Uprzedni przywóz produktów zamiennych		0	0	1x		0		0
58 03 000 213	XVIII/3			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
58 03 000 311	XVIII/3			Termin	n..2	1x		N		0
58 04 000 000	XVIII/4	Uprzedni przywóz produktów przetworzonych (ub IM/EX)		0	0	1x		0		0
58 04 000 213	XVIII/4			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
58 04 000 311	XVIII/4			Termin	n..2	1x		N		0
59 01 000 000	XIX/1	Czasowe wyprowadzenie		0	0	1x		0		0
59 01 000 213	XIX/1			Wskaźnik	n1	1x		N		Wskazać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«)
59 01 000 009	XIX/1			Tekst	an..512	1x		N		0
59 02 000 000	XIX/2	Wskaźnik strat		0	0	1x		0		0
59 02 000 009	XIX/2			Tekst	an..512	1x		N		0
60 01 000 000	XX/1	Środki identyfikacyjne		0	0	1x		0		0
60 01 000 009	XX/1			Tekst	an..512	1x		N		0
60 01 010 000	XX/1		Numer referencyjny decyzji	0	0	1x		0		0
60 01 010 020	XX/1			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
60 01 010 205	XX/1			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
60 01 010 001	XX/1			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
60 02 000 000	XX/2	Zabezpieczenie generalne	0	0	0	1x		0		0
60 02 000 213	XX/2			Wskaźnik	n1	1x		N		Wpisać 1 lub 0 (»1« dla »tak«; »0« dla »nie«), aby wskazać, czy wykorzystywane jest zabezpieczenie generalne
60 02 010 000	XX/2		Numer referencyjny decyzji	0	0	1x		0		0
60 02 010 020	XX/2			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
60 02 010 205	XX/2			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
60 02 010 001	XX/2			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
60 02 020 000	NOWY		Numer referencyjny wniosku	0	0	1x				0
60 02 020 020	NOWY			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
60 02 020 205	NOWY			Kod rodzaju decyzji	an..4	1x		T		Zdefiniowany dla D. 31 01 000 002 (CL-3101)
60 02 020 001	NOWY			Numer referencyjny	an..29	1x		N		Niepowtarzalny numer referencyjny nadany przez organ celny podejmujący decyzję
61 01 000 000	XXI/1	Rodzaj zamknięć celnych	0	0	0	1x		0		0
61 01 000 009	XXI/1			Tekst	an..512	1x		N		0
62 01 000 000	NOWY	Zaangażowany agent (obsługujący)		0	0	999x		0		0
62 01 000 318	NOWY			Nazwa portu lub portu lotniczego	an..70	1x		N		0
62 01 000 319	NOWY			Zaangażowany urząd celny	an8	1x		N		Identyfikator urzędu celnego (kod zaangażowanego urzędu celnego) musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną w tytule III (DEF- 3107)
62 01 010 000	NOWY		Agent obsługujący	0	0	1x		0		0
62 01 010 016	NOWY			Nazwa	an..70	1x		N		0
62 01 010 134	NOWY			Identyfikacja	an..17	1x		N		0
62 01 020 000	NOWY		Adres agenta obsługującego	0	0	1x		0		0
62 01 020 019	NOWY			Ulica i numer domu	an..70	1x		N		0
62 01 020 020	NOWY			Kod państwa	a2	1x		N		Tytuł I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2
62 01 020 021	NOWY			Kod pocztowy	an..17	1x		N		0
62 01 020 022	NOWY			Miejscowość	an..35	1x		N		0

TYTUŁ  III

KODY WSPÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH DANYCH W ODNIESIENIU DO WNIOSKÓW I DECYZJI

SEKCJA  1

Wprowadzenie

Niniejszy tytuł zawiera dostępne kody w postaci wykazu kodów, które należy stosować we wnioskach lub decyzjach.

SEKCJA  2

Kody zawarte w wykazie kodów

CL-3101

Kody dostępne dla

- D. 31 01 000 002 (Kod rodzaju wniosku/decyzji / Rodzaj);

- D. 31 03 010 205 (Rodzaj wniosku / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 31 06 000 205 (Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 32 01 030 205 (Inne wnioski i decyzje w sprawie posiadanych wiążących informacji / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 32 02 010 205 (Decyzje w sprawie wiążących informacji wydane innym posiadaczom / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 37 02 010 205 (Rodzaj procedur celnych / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 37 02 020 205 (Rodzaj procedur celnych / Numer referencyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 37 03 010 205 (Rodzaj zgłoszenia/deklaracji / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 37 03 020 205 (Rodzaj zgłoszenia/deklaracji / Numer referencyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 42 01 010 205 (Ponowne wydanie decyzji WIT / Numer referencyjny decyzji WTI / Kod rodzaju decyzji);

- D. 42 10 000 205 (Numer rejestracyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 43 16 000 205 (Numer rejestracyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 63 09 000 205 (Numer rejestracyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 44 14 000 205 (Numer referencyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 46 02 011 205 (Kwota referencyjna na procedurę celną / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 46 02 012 205 (Kwota referencyjna na procedurę celną / Numer referencyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji);

- D. 48 05 010 205 (Procedura celna (wniosek o wcześniejsze dopełnienie formalności) /Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 60 01 010 205 (Środki identyfikacyjne / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 60 02 010 205 (Zabezpieczenie generalne / Numer referencyjny decyzji / Kod rodzaju decyzji);

- D. 60 02 020 205 (Zabezpieczenie generalne / Numer referencyjny wniosku / Kod rodzaju decyzji):

Kod	Rodzaj wniosku/decyzji	Dotychczasowe nagłówki kolumn tabeli w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
BTI	Wniosek lub decyzja w sprawie wiążącej informacji taryfowej	1a
BOI	Wniosek lub decyzja w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu	1b
BVI	Wniosek lub decyzja w sprawie wiążącej informacji o wartości	[NOWY]
AEOC	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy - Uproszczenia celne	2
AEOS	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy - Bezpieczeństwo i ochrona	2
AEOF	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy - Uproszczenia celne/Bezpieczeństwo i ochrona	2
CVA	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów	3
CGU	Wniosek lub pozwolenie na złożenie zabezpieczenia generalnego, w tym możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia	4a
DPO	Wniosek lub pozwolenie na odroczenie płatności	4b
REP	Wniosek lub decyzja w sprawie zwrotu kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych	4c
REM	Wniosek lub decyzja w sprawie umorzenia kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych	4c
TST	Wniosek lub pozwolenie na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do czasowego składowania towarów	5
RSS	Wniosek lub pozwolenie na prowadzenie regularnej linii żeglugowej	6a
ACP	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy w celu ustanowienia potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów	6b
SDE	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego	7a
CCL	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z odprawy scentralizowanej	7b
EIR	Wniosek lub pozwolenie na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis danych do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu	7c
SAS	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z samoobsługi celnej	7d
AWB	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia bananów	7e
IPO	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego	8a
OPO	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego	8b
EUS	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia	8c
TEA	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej	8d
CWP	Wniosek lub pozwolenie na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów w prywatnym składzie celnym	8e
CW1	Wniosek lub pozwolenie na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów w publicznym składzie celnym typu I	8e
CW2	Wniosek lub pozwolenie na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów w publicznym składzie celnym typu II	8e
ACT	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze TIR	9a
ACR	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym	9b
ACE	Wniosek lub pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w tranzycie unijnym	9c
SSE	Wniosek lub pozwolenie na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych	9d
TRD	Wniosek lub pozwolenie na stosowanie zgłoszenia tranzytowego ze zmniejszoną liczbą danych	9e
ETD	Pozwolenie na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia celnego	9f

CL-3103

Kody dostępne dla D. 31 03 000 008 (Rodzaj wniosku / Kod):

Kod	Opis
1	pierwszy wniosek
2	wniosek w sprawie zmiany decyzji
3	wniosek w sprawie przedłużenia pozwolenia
4	wniosek w sprawie cofnięcia decyzji

CL-3104

Kody dostępne dla D. 31 04 000 008 (Geograficzny obszar ważności - Unia / Kod):

Kod	Opis
1	wniosek lub pozwolenie ważne we wszystkich państwach członkowskich
2	wniosek lub pozwolenie ograniczone do niektórych państw członkowskich
3	wniosek lub pozwolenie ograniczone do jednego państwa członkowskiego

DEF-3106

Strukturę numeru referencyjnego decyzji określa się w następujący sposób

- Pierwsze dwa znaki (a2) zawierają kod GEONOM państwa wydającego, określony kodami wymienionymi w tytule I sekcja 1 pkt 10 ppkt 2.

- Kolejne trzy lub cztery znaki (an..4) zawierają kod rodzaju decyzji, określony w wykazie kodów CL-3101 w tytule III niniejszego załącznika.

- Kolejny zestaw znaków (an.29) zawiera niepowtarzalny numer referencyjny decyzji, nadany przez organ celny podejmujący decyzję.

- Całkowita długość numeru referencyjnego indywidualnej decyzji nie może przekraczać 35 znaków.

DEF-3107

Strukturę kodów określono w

- D. 31 07 000 301 (Organ celny podejmujący decyzję / Kod urzędu celnego);

- D. 34 05 020 001 (Pierwsze miejsce wykorzystania lub przetwarzania / Urząd celny / Numer referencyjny);

- D. 34 08 020 001 (Lokalizacja towarów / Urząd celny / Numer referencyjny);

- D. 34 09 020 001 (Miejsce (miejsca) przetwarzania lub wykorzystania / Urząd celny / Numer referencyjny);

- D. 34 10 000 301 (Urząd celny (urzędy celne) objęcia / Kod urzędu celnego);

- D. 34 11 000 301 (Urząd celny (urzędy celne) zamknięcia / Kod urzędu celnego);

- D. 34 12 000 301 (Urząd celny zabezpieczenia / Kod urzędu celnego);

- D. 34 13 000 301 (Kontrolny urząd celny / Kod urzędu celnego);

- D. 34 14 000 301 (Urząd celny (urzędy celne) przeznaczenia / Kod urzędu celnego);

- D. 34 15 000 301 (Urząd celny (urzędy celne) wyjścia / Kod urzędu celnego);

- D. 44 05 000 301 (Informacje dotyczące przekraczania granicy / Kod urzędu celnego);

- D. 48 02 000 301 (Urząd celny, w którym powiadomiono o długu celnym / Kod urzędu celnego);

- D. 48 03 000 301 (Urząd celny właściwy dla miejsca, w którym znajdują się towary / Kod urzędu celnego);

- D. 50 03 000 301 (Porty zawinięcia / Kod urzędu celnego);

- D. 50 05 000 301 (Urząd celny portu / Kod urzędu celnego);

- D. 51 01 000 301 (Urząd celny (urzędy celne) właściwy(-e) do rejestracji potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów / Kod urzędu celnego);

- D. 53 03 000 301 (Urząd celny (urzędy celne) przedstawienia / Kod urzędu celnego);

- D. 54 03 000 301 (Urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary są udostępnione do kontroli / Kod urzędu celnego);

- D. 62 01 000 319 (Zaangażowany agent (obsługujący) / Zaangażowany urząd celny) ma następujący format:

- pierwsze dwa znaki (a2) służą do identyfikacji państwa za pomocą kodu państwa zdefiniowanego w rozporządzeniu Komisji (UE) 2020/1470 (kod GEONOM - tytuł I sekcja 1, pkt 10 ppkt 2),

- następne sześć znaków (an6) oznacza dany urząd w tym państwie. Zaleca się przyjęcie następującego porządku:

- pierwsze trzy znaki (an3) to nazwa lokalizacji w formacie UN/LOCODE (tytuł I sekcja 1 pkt 1 ppkt 3), a ostatnie trzy to podjednostka krajowa w formacie alfanumerycznym (an3). Jeżeli nie stosuje się takiej podjednostki, należy wstawić znaki »000«.

Przykład: BEBRU000: BE = kod GEONOM dla Belgii, BRU = nazwa lokalizacji UN/LOCODE dla miasta Brukseli, 000 dla niestosowanej podjednostki.

CL-3405

Kody dostępne dla

- D. 34 05 010 046 (Pierwsze miejsce wykorzystania lub przetwarzania / Szczegóły dotyczące lokalizacji / Kwalifikator oznaczenia);

- D. 34 08 010 046 (Lokalizacja towarów / Szczegóły dotyczące lokalizacji / Kwalifikator oznaczenia);

- D. 34 09 010 046 (Miejsce (miejsca) przetwarzania lub wykorzystania / Szczegóły dotyczące lokalizacji / Kwalifikator oznaczenia);

- D. 49 01 000 046 (Przemieszczanie towarów / Kwalifikator oznaczenia):

Kod kwalifikatora	Identyfikator	Opis
T	Adres pocztowy	Należy użyć kodu pocztowego danej lokalizacji, z numerem domu lub bez numeru domu.
U	UN/LOCODE	UN/LOCODE, o którym mowa w tytule I sekcja 1 pkt 10 ppkt 3.
V	Identyfikator urzędu celnego	Należy użyć kodów określonych w D. 34 05 020 001 (Pierwsze miejsce wykorzystania lub przetwarzania / Urząd celny / Numer referencyjny).
W	Współrzędne GNSS	W stopniach dziesiętnych; wartości ujemne dla półkuli południowej i zachodniej. Przykłady: 44.424896° /8.774792° lub 50.838068° / 4.381508°.
X	Numer EORI (*)	Należy użyć numeru identyfikacyjnego określonego w opisie D. 33 02 000 229 - (Identyfikacja wnioskodawcy/posiadacza pozwolenia lub decyzji / Numer EORI). Jeżeli przedsiębiorca ma więcej niż jeden lokal, numer EORI uzupełnia się niepowtarzalnym identyfikatorem dla danej lokalizacji.
T	Numer pozwolenia (*)	Należy podać numer pozwolenia danej lokalizacji, tj. miejsca składowego, w którym towary można poddać rewizji. Jeżeli pozwolenie dotyczy więcej niż jednego lokalu, numer pozwolenia uzupełnia się identyfikatorem niepowtarzalnym dla danej lokalizacji.
Z	Adres	Należy podać adres danej lokalizacji.
(*) (*) Jeżeli kod »X« (numer EORI) lub »Y« (numer pozwolenia) jest stosowany do identyfikacji lokalizacji, a z danym numerem EORI albo numerem pozwolenia związanych jest kilka lokalizacji, można zastosować dodatkowy identyfikator, aby umożliwiać jednoznaczną identyfikację lokalizacji.

CL-3417

Kody dostępne dla D. 34 17 000 008 (Termin zamknięcia procedury / Kod)

Kod	Opis
1	Bez stosowania art. 257 ust. 2 UKC
2	Stosowanie art. 257 ust. 2 UKC - dla wszystkich zgłoszeń celnych złożonych w ciągu miesiąca ustala się jednolity termin zamknięcia
3	Stosowanie art. 257 ust. 2 UKC - dla wszystkich zgłoszeń celnych złożonych w ciągu kwartału ustala się jednolity termin zamknięcia
4	Stosowanie art. 257 ust. 2 UKC - dla wszystkich zgłoszeń celnych złożonych w ciągu półrocza ustala się jednolity termin zamknięcia

W przypadku kodów 1 lub 2 termin wyrażony jest w miesiącach, w przypadku kodu 3 w kwartałach, a w przypadku kodu 4 w półroczach.

CL-3501-1

Kody dostępne dla

- D. 35 01 060 008 (Informacje o towarach / Towary ekwiwalentne / Kod) oraz

- D. 35 01 080 008 (Informacje o towarach / Identyfikacja towarów / Kod):

Kod	Opis
1	numer seryjny lub numer producenta
2	umieszczenie plomb, pieczęci, znaków w formie klipsów oraz innych znaków wyróżniających
4	pobranie próbek, użycie ilustracji lub opisów technicznych
5	przeprowadzenie analiz
6	dokument informacyjny do celów ułatwienia czasowego wywozu towarów wysłanych z jednego państwa do drugiego w celu przetworzenia, obróbki lub naprawy (stosowany tylko dla uszlachetniania biernego)
7	inne sposoby identyfikacji (podać wyjaśnienie sposobów identyfikacji, które zostaną wykorzystane)
8	bez środków identyfikacji zgodnie z art. 250 ust. 2 lit. b) kodeksu (dotyczy tylko odprawy czasowej)

CL-3501-2

Kody dostępne dla D. 35 01 090 008 (Informacje o towarach / Warunki ekonomiczne / Kod), które należy stosować w przypadkach, w których warunki ekonomiczne w kontekście procedury uszlachetniania czynnego uznaje się za spełnione:

Kod	Opis
1	przetwarzanie towarów niewymienionych w załączniku 71-02 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
2	naprawa
3	przetwarzanie towarów bezpośrednio lub pośrednio oddanych do dyspozycji posiadacza pozwolenia, które jest przeprowadzane zgodnie ze specyfikacjami na rzecz osoby mającej siedzibę poza obszarem celnym Unii, zazwyczaj w zamian za pokrycie jedynie kosztów przetworzenia
4	przetwarzanie pszenicy durum na makaron
5	objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w granicach ilości określonej na podstawie bilansu zgodnie z art. 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiającego zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 i (WE) nr 614/2009 (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 1)
6	przetwarzanie towarów wymienionych w załączniku 71-02 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 w przypadku niedostępności towarów wyprodukowanych w Unii objętych tym samym ośmiocyfrowym kodem Nomenklatury scalonej, mających taką samą jakość handlową i parametry techniczne jak towary przewidziane do przywozu do celów planowanych procesów przetwarzania
7	przetwarzanie towarów wymienionych w załączniku 71-02 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, o ile występują różnice w cenie między towarami wyprodukowanymi w Unii a tymi przewidzianymi do przywozu, jeżeli towary porównywalne nie mogą zostać wykorzystane, ponieważ ich cena uczyniłaby proponowaną operację handlową ekonomicznie nieopłacalną
8	przetwarzanie towarów wymienionych w załączniku 71-02 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, o ile istnieją zobowiązania umowne, w przypadku gdy towary porównywalne nie odpowiadają wymaganiom umownym nabywcy produktów przetworzonych z państwa trzeciego lub w przypadku gdy, zgodnie z umową, produkty przetworzone muszą zostać otrzymane z towarów przewidzianych do objęcia procedurą uszlachetniania czynnego w celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi ochrony praw własności przemysłowej lub handlowej
9	przetwarzanie towarów wymienionych w załączniku 71-02 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, pod warunkiem że łączna wartość towarów, które mają zostać objęte procedurą uszlachetniania czynnego, w przeliczeniu na wnioskodawcę i na rok kalendarzowy, nie przekracza 150 000 EUR dla każdego ośmiocyfrowego kodu Nomenklatury scalonej
10	przetwarzanie towarów w celu zapewnienia ich zgodności z wymogami technicznymi obowiązującymi przy ich dopuszczeniu do obrotu
11	przetwarzanie towarów o charakterze niehandlowym
12	przetwarzanie towarów otrzymanych na mocy poprzedniego pozwolenia, którego wydanie podlegało sprawdzeniu warunków ekonomicznych
13	przetwarzanie frakcji stałych i płynnych oleju palmowego, oleju kokosowego, frakcji płynnych oleju kokosowego, oleju z ziaren palmowych, frakcji płynnych oleju z ziaren palmowych, oleju babassu lub oleju rycynowego na produkty, które nie są przeznaczone dla sektora spożywczego
14	przetwarzanie na produkty przeznaczone do włączenia lub wykorzystania w statkach powietrznych, dla których wystawiono autoryzowane poświadczenie produkcji/obsługi na formularzu 1 EASA lub równoważne świadectwo
15	przetwarzanie na produkty korzystające z autonomicznego zawieszenia należności celnych przywozowych na niektóre rodzaje broni i sprzętu wojskowego zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 150/2003 z dnia 21 stycznia 2003 r. zawieszającym należności celne przywozowe na niektóre rodzaje broni i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 25 z 30.1.2003, s. 1)
16	przetwarzanie towarów na próbki
17	przetwarzanie wszelkich elektronicznych komponentów, części, zespołów lub innych materiałów na produkty technologii informacyjnej
18	przetwarzanie towarów objętych kodami Nomenklatury scalonej 2707 lub 2710 na produkty objęte kodami Nomenklatury scalonej 2707, 2710 lub 2902
19	zredukowanie do odpadów i pozostałości, zniszczenie, odzyskiwanie części lub komponentów
20	denaturacja
21	zwyczajowe czynności, o których mowa w art. 220 kodeksu
22	łączna wartość towarów, które mają zostać objęte procedurą uszlachetniania czynnego, w przeliczeniu na wnioskodawcę i na rok kalendarzowy, dla każdego ośmiocyfrowego kodu Nomenklatury scalonej, nie przekracza 150 000 EUR w odniesieniu do towarów, które są objęte załącznikiem 71-02 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, oraz 300 000 EUR w odniesieniu do innych towarów, z wyjątkiem przypadków, gdy towary, które mają zostać objęte procedurą uszlachetniania czynnego, podlegałyby tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, środkowi ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia koncesji, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu

CL-3604

Kody dostępne dla D. 36 04 000 002 (Ujednolicona wymiana informacji (INF) / Rodzaj) są następujące:

Kod	Opis
0	Nie stosuje się ujednoliconej wymiany informacji (INF)
1	Stosuje się ujednoliconą wymianę informacji (INF)
2	Stosuje się inne środki elektronicznej wymiany informacji

CL-3701

Kody dostępne dla D. 37 01 000 213 (Rodzaj transakcji / Wskaźnik):

Kod	Opis
1	Dopuszczenie do obrotu
2	Procedura specjalna
3	Wywóz

CL-3703

Kody dostępne dla D. 37 03 000 008 (Rodzaj zgłoszenia/deklaracji / Kod) w odniesieniu do rodzajów zgłoszenia/deklaracji:

Kod	Opis
1	Zgłoszenie standardowe (zgodnie z art. 162 kodeksu)
2	Zgłoszenie uproszczone (zgodnie z art. 166 kodeksu)
3	Wpis do rejestru zgłaszającego (zgodnie z art. 182 kodeksu)

CL-4202

Kody dostępne dla D. 42 02 000 008 (Nomenklatura celna / Kod):

Kod	Opis
CN	Nomenklatura scalona
TC	TARIC

CL-3813

Kody dostępne dla D. 38 13 000 008 (Metoda obliczenia kwoty należności celnych przywozowych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu / Kod):

Kod	Opis
1	Wnioskodawca chce obliczyć należności celne przywozowe zgodnie z art. 85 kodeksu wyłącznie wówczas, gdy art. 76 RD UKC nie ma zastosowania.
2	Wnioskodawca chce obliczyć należności celne przywozowe wyłącznie zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu
3	W bardzo szczególnych przypadkach, gdy art. 76 RD UKC nie ma zastosowania, do obliczenia należności celnych przywozowych można zastosować art. 85 lub art. 86 ust. 3 kodeksu (należy wyszczególnić to w polu tekstowym)

CL-4209

Kody dostępne dla D. 42 09 000 008 (Powód utraty ważności / Kod) w odniesieniu do powodu utraty ważności:

Kod	Opis
55	Unieważnienie
61	Utrata ważności z powodu zmiany kodu nomenklatury celnej
62	Utrata ważności z powodu zastosowania środka unijnego
63	Utrata ważności z powodu z powodu zastosowania środka prawa krajowego
64	Cofnięcie z powodu błędnej klasyfikacji
65	Cofnięcie z powodów innych niż klasyfikacja
66	Utrata ważności z powodu ograniczonej ważności kodu nomenklatury w chwili wydawania
68	Utrata ważności z powodu zmiany numeru EORI
98	Utrata ważności z powodu brexitu

CL-4315

Kody dostępne dla D. 43 15 000 008 (Powód utraty ważności / Kod) w odniesieniu do powodu utraty ważności:

Kod	Opis
60	Unieważnienie
61	Utrata ważności, ponieważ decyzja WIP przestała być zgodna z prawem
62	Utrata ważności z innych powodów
63	Cofnięcie, w przypadku gdy decyzja WIP przestała być zgodna z przepisami prawa celnego
64	Cofnięcie, w przypadku gdy warunki wydania tej decyzji nie są już spełniane
65	Cofnięcie, w przypadku gdy warunki przestały być zgodne z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
66	Cofnięcie w pozostałych przypadkach

CL-4317

Kody dostępne dla D. 43 17 000 008 (Rodzaj transakcji (WIP) / Kod):

Kod	Opis
IM	Przywóz
EX	Wywóz

CL-6301

Kody dostępne dla D. 63 01 000 008 (Podstawy prawne ustalenia wartości celnej / Kod):

Kod	Opis	Odniesienie do przepisów
10	Sprzedaż do celów wartości transakcyjnej	Art. 70 ust. 1 UKC, art. 128 RW UKC
11	Cena faktycznie zapłacona lub należna, płatności pośrednie i inne płatności	Art. 70 ust. 1 i 2 UKC, art. 129 RW UKC
12	Rabaty i korekty cen (dostawa częściowa, towary wadliwe)	Art. 70 ust. 1 i 2 UKC, art. 130 RW UKC, art. 131 RW UKC, art. 132 RW UKC
13	Ustalanie wartości warunków i świadczeń	Art. 70 ust. 3 lit. b) UKC, art. 133 RW UKC
14	Transakcja z podmiotem powiązanym	Art. 70 ust. 3 lit. d) UKC, art. 134 RW UKC
15	Prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu	Art. 71 ust. 1 lit. a) pkt (i) UKC
16	Pojemniki i koszt pakowania	Art. 71 ust. 1 lit. a) pkt (ii) i (iii) UKC
17	Materiały, komponenty, części i podobne elementy, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (i) UKC, art. 135 RW UKC
18	Narzędzia, matryce, formy i podobne elementy użyte przy produkcji przywożonych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (ii) UKC, art. 135 RW UKC
19	Materiały zużyte przy produkcji przywożonych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (iii) UKC, art. 135 RW UKC
20	Prace inżynieryjne, badawcze, artystyczne i projektowe oraz plany i szkice, wykonywane poza Unią Europejską i niezbędne do produkcji przywożonych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (iv) UKC, art. 135 RW UKC
21	Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne	Art. 71 ust. 1 lit. c) UKC, art. 136 RW UKC
22	Dochód z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub użytkowania przywiezionych towarów, który przypada sprzedającemu	Art. 71 ust. 1 lit. d) UKC
23	Koszty transportu, opłaty załadunkowe i manipulacyjne oraz koszty ubezpieczenia do miejsca wprowadzenia do Unii Europejskiej	Art. 71 ust. 1 lit. e) UKC, art. 138 RW UKC
24	Koszty transportu po przybyciu do miejsca wprowadzenia	Art. 72 lit. a) UKC
25	Koszty związane z pracami budowlanymi, instalacyjnymi, montażowymi, obsługą lub pomocą techniczną, które zostały wykonane po przywozie	Art. 72 lit. b) UKC
26	Odsetki	Art. 72 lit. c) UKC
27	Opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów w Unii Europejskiej	Art. 72 lit. d) UKC
28	Prowizje od zakupu	Art. 72 lit. e) UKC
29	Należności celne przywozowe lub inne opłaty płatne w Unii w związku z przywozem lub sprzedażą towarów	Art. 72 lit. f) UKC
30	Płatności dokonane przez kupującego za prawo do dystrybucji lub odsprzedaży przywożonych towarów	Art. 72 lit. g) UKC
31	Metoda wartości transakcyjnej towarów identycznych	Art. 74 ust. 2 lit. a) UKC, art. 141 RW UKC
32	Metoda wartości transakcyjnej towarów podobnych	Art. 74 ust. 2 lit. b) UKC, art. 141 RW UKC
33	Metoda dedukcyjna	Art. 74 ust. 2 lit. c) UKC, art. 142 RW UKC
34	Metoda wartości kalkulowanej	Art. 74 ust. 2 lit. d) UKC, art. 143 RW UKC
35	Metoda tzw. ostatniej szansy	Art. 74 ust. 3 UKC, art. 144 RW UKC
36	Inne podstawy prawne WIW niż objęte kodami 10-35

CL-6302

Kody dostępne dla D. 63 02 000 008 (Zakres WIW / Kod):

Kod	Opis	Odniesienie do przepisów
CA	Sprzedaż do celów wartości transakcyjnej	Art. 70 ust. 1 UKC, art. 128 RW UKC
CB	Cena faktycznie zapłacona lub należna, płatności pośrednie i inne płatności	Art. 70 ust. 1 i 2 UKC, art. 129 RW UKC
CC	Rabaty i korekty cen (dostawa częściowa, towary wadliwe)	Art. 70 ust. 1 i 2 UKC, art. 130 RW UKC, art. 131 RW UKC, art. 132 RW UKC
CD	Ustalanie wartości warunków i świadczeń	Art. 70 ust. 3 lit. b) UKC, art. 133 RW UKC
CE	Transakcja z podmiotem powiązanym	Art. 70 ust. 3 lit. d) UKC, art. 134 RW UKC
CF	Prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu	Art. 71 ust. 1 lit. a) pkt (i) UKC
CG	Pojemniki i koszt pakowania	Art. 71 ust. 1 lit. a) pkt (ii) i (iii) UKC
CH	Materiały, komponenty, części i podobne elementy, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (i) UKC, art. 135 RW UKC
CI	Narzędzia, matryce, formy i podobne elementy użyte przy produkcji przywożonych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (ii) UKC, art. 135 RW UKC
CJ	Materiały zużyte przy produkcji przywożonych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (iii) UKC, art. 135 RW UKC
CK	Prace inżynieryjne, badawcze, artystyczne i projektowe oraz plany i szkice, wykonywane poza Unią Europejską i niezbędne do produkcji przywożonych towarów	Art. 71 ust. 1 lit. b) pkt (iv) UKC, art. 135 RW UKC
CL	Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne	Art. 71 ust. 1 lit. c) UKC, art. 136 RW UKC
CM	Dochód z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub użytkowania przywiezionych towarów, który przypada sprzedającemu	Art. 71 ust. 1 lit. d) UKC
CN	Koszty transportu, opłaty załadunkowe i manipulacyjne oraz koszty ubezpieczenia do miejsca wprowadzenia do Unii Europejskiej	Art. 71 ust. 1 lit. e) UKC, art. 138 RW UKC
DA	Koszty transportu po przybyciu do miejsca wprowadzenia	Art. 72 lit. a) UKC
DB	Koszty związane z pracami budowlanymi, instalacyjnymi, montażowymi, obsługą lub pomocą techniczną, które zostały wykonane po przywozie	Art. 72 lit. b) UKC
DC	Odsetki	Art. 72 lit. c) UKC
DD	Opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów w Unii Europejskiej	Art. 72 lit. d) UKC
DE	Prowizje od zakupu	Art. 72 lit. e) UKC
DF	Należności celne przywozowe lub inne opłaty płatne w Unii w związku z przywozem lub sprzedażą towarów	Art. 72 lit. f) UKC
DG	Płatności dokonane przez kupującego za prawo do dystrybucji lub odsprzedaży przywożonych towarów	Art. 72 lit. g) UKC
EA	Metoda wartości transakcyjnej towarów identycznych	Art. 74 ust. 2 lit. a) UKC, art. 141 RW UKC
EB	Metoda wartości transakcyjnej towarów podobnych	Art. 74 ust. 2 lit. b) UKC, art. 141 RW UKC
EC	Metoda dedukcyjna	Art. 74 ust. 2 lit. c) UKC, art. 142 RW UKC
ED	Metoda wartości kalkulowanej	Art. 74 ust. 2 lit. d) UKC, art. 143 RW UKC
EE	Metoda tzw. ostatniej szansy	Art. 74 ust. 3 UKC, art. 144 RW UKC
FA	Inne zakresy WIW niż objęte kodami CA-EE

CL-6308

Kody dostępne dla D. 63 08 000 008 (Powód utraty ważności / Kod):

Kod	Opis
67	Unieważnienie
68	Utrata ważności z powodu zastosowania środka unijnego
69	Cofnięcie ze względu na podanie niewłaściwejmetody lub kryteriów ustalania wartości celneji ich stosowania, które mają być wykorzystane przy ustalaniu wartości celnej towarów
70	Cofnięcie z powodów innych niż podanie właściwej metody lub kryteriów ustalania wartości celnej i ich stosowania, które mają być wykorzystane przy ustalaniu wartości celnej towarów
71	Utrata ważności z powodu niezgodności z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu lub z decyzjami przyjętymi w celu interpretacji tego porozumienia przez Komitet Ustalania Wartości Celnej

CL-4403

Kody dostępne dla D. 44 03 000 008 (Rola wnioskodawcy w międzynarodowym łańcuchu dostaw / Kod):

Kod	Rola	Opis
CA	Przewoźnik	Strona dokonująca przewozu towarów lub organizująca ten przewóz pomiędzy wskazanymi punktami.
CB	Agent celny	Agent lub przedstawiciel, lub zawodowy agent celny działający na rzecz importera lub eksportera bezpośrednio przed organem celnym. Kod ten stosuje się także do przedsiębiorców, którzy pełnią funkcję agentów/przedstawicieli także w innych celach (np. przedstawiciel przewoźnika).
CF	Operator kontenera	Osoba, której przekazano w posiadanie określone mienie (np. kontener) na określony czas w zamian za uiszczanie opłat za wynajem.
CS	Konsolidator	Strona konsolidująca różne przesyłki, płatności, usługi itp.
DEP	Sztauer	Strona obsługująca załadunek i rozładunek statków morskich z jednego lub więcej terminali.
EX	Eksporter	Osoba dokonująca zgłoszenia wywozowego lub osoba, na rzecz której takie zgłoszenie jest dokonywane i która jest właścicielem towarów lub posiada podobne do prawa własności prawo do dysponowania towarem w chwili przyjęcia zgłoszenia.
FW	Spedytor	Strona organizująca spedycję towarów.
HR	Linia żeglugowa	Określa organizację linii żeglugowej.
IM	Importer	Strona składająca zgłoszenie przywozowe lub strona, na rzecz której agent celny lub inna upoważniona osoba składają takie zgłoszenie. Może być to osoba znajdująca się w posiadaniu towarów lub której powierzono te towary.
MF	Producent towarów	Strona wytwarzająca towary. Kod ten należy stosować tylko w przypadku, gdy przedsiębiorca wytwarza towary. Nie obejmuje on przypadków, w których przedsiębiorca uczestniczy jedynie w handlu towarami (np. eksport, import).
TR	Operator terminala	Strona obsługująca załadunek i rozładunek statków morskich.
WH	Prowadzący skład	Strona odpowiedzialna za towary umieszczone w składzie. Kod ten stosuje się też do innych przedsiębiorców prowadzących inne rodzaje miejsc składowania (np. czasowe składowanie, wolny obszar celny itp.).
999	Inne	Inne niż wymienione powyżej.

CL-4412

Kody dostępne dla D. 44 12 000 288 (Kod wielkości wnioskodawcy / Kod wielkości):

Kod	Opis
1	Mikro
2	Małe
3	Średnie
4	Duże
5	Osoba fizyczna

Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) zostały zdefiniowane w zaleceniu UE 2003/361 (zalecenie Komisji z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (notyfikowane jako dokument C(2003) 1422)).

CL-4602-1

Kody dostępne dla D. 46 02 000 257 (Kwota referencyjna na procedurę celną / Kod procedury):

Kod	Opis
01	Pozwolenie ma być użyte w kontekście dopuszczenia do obrotu towarów z jednoczesną ponowną wysyłką w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru celnego Unii, w których stosuje się przepisy dyrektywy 2006/112/WE lub dyrektywy 2008/118/WE, oraz częściami tego obszaru, w których te przepisy nie mają zastosowania, lub w ramach wymiany handlowejpomiędzy częściami tego obszaru, w których te przepisy nie mają zastosowania
07	Pozwolenie ma być użyte w kontekście dopuszczenia do obrotu towarów jednocześnie objętych procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego, w przypadku gdy nie zapłacono ani VAT, ani, w stosownych przypadkach, podatku akcyzowego
40	Pozwolenie ma być użyte w kontekście - jednoczesnego dopuszczenia do obrotu i wprowadzenia do obrotu krajowego; - wprowadzenia do obrotu krajowego towarów w ramach wymiany handlowej między Unią a państwami, z którymi stworzyła ona unię celną; - wprowadzenia do obrotu krajowego towarów w ramach wymiany handlowej, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 63 z 23.2.2021, s. 450.
42	Pozwolenie ma być użyte w kontekście - jednoczesnego dopuszczenia do obrotu i wprowadzenia do obrotu krajowego towarów, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego oraz, w stosownych przypadkach, procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego; - wprowadzenia do obrotu krajowego w ramach wymiany handlowej między częściami obszaru celnego Unii, w których nie stosuje się przepisów dyrektywy 2006/112/WE oraz dyrektywy 2008/118/WE, a częściami tego obszaru, w których te przepisy się stosuje, towarów unijnych, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego oraz, w stosownych przypadkach, procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego.
43	Pozwolenie ma być użyte w kontekście jednoczesnego dopuszczenia do obrotu i wprowadzenia do obrotu krajowego towarów podlegających szczególnym środkom związanym z pobieraniem kwoty w okresie przejściowym po przystąpieniu nowych państw członkowskich.
44	Pozwolenie ma być użyte w kontekście - końcowego przeznaczenia; - dopuszczenia do obrotu i wprowadzenia do obrotu krajowego bez cła lub z zastosowaniem obniżonej stawki celnej ze względu na ich szczególne przeznaczenie.
45	Pozwolenie ma być użyte w kontekście dopuszczenia towarów do obrotu i częściowego wprowadzenia do obrotu krajowego po uiszczeniu albo podatku VAT, albo podatku akcyzowego i umieszczenia tych towarów w składzie innym niż składy celne.
46	Pozwolenie ma być użyte w kontekście przywozu produktów przetworzonych uzyskanych z towarów ekwiwalentnych w ramach procedury uszlachetniania biernego przed wywozem towarów przez nie zastępowanych.
48	Pozwolenie ma być użyte w kontekście wprowadzenia do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu produktów zamiennych w ramach uszlachetniania biernego przed wywozem towarów wadliwych.
51	Pozwolenie ma być użyte w kontekście objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego.
53	Pozwolenie ma być użyte w kontekście objęcia towarów odprawą czasową.
61	Pozwolenie ma być użyte w kontekście powrotnego przywozu z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów.
63	Pozwolenie ma być użyte w kontekście powrotnego przywozu z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów, które są przedmiotem dostaw zwolnionych z podatku VAT do innego państwa członkowskiego, a - w stosownych przypadkach - są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
68	Pozwolenie ma być użyte w kontekście powrotnego przywozu z częściowym wprowadzeniem do obrotu krajowego i jednoczesnego dopuszczenia do obrotu i objęcia towarów procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego.
80	Pozwolenie ma być użyte w kontekście procedury tranzytu.
XX	Pozwolenie ma być użyte do celów prowadzenia magazynu czasowego składowania.
XR	Pozwolenie ma być użyte do celów prowadzenia składów celnych w odniesieniu do publicznego składu celnego typu I.
XS	Pozwolenie ma być użyte do celów prowadzenia składów celnych w odniesieniu do publicznego składu celnego typu II.
XU	Pozwolenie ma być użyte do celów prowadzenia składów celnych w odniesieniu do prywatnego składu celnego.

CL-4602-2

Kody dostępne dla D. 46 02 030 289 (Kwota referencyjna na procedurę celną / Średni okres między objęciem towarów procedurą a zamknięciem procedury / Rodzaj średniego okresu):

Kod	Opis
1	Dni
2	Miesiące
3	Tygodnie

CL-4603

Następujące kody są dostępne dla D. 46 03 000 299 (Termin płatności / Kod terminu):

Kod	Opis
1	Normalny okres przed dokonaniem płatności, tzn. nie więcej niż 10 dni od daty powiadomienia dłużnika
	o długu celnym zgodnie z art. 108 kodeksu
2	Odroczenie płatności (art. 110 kodeksu)
3	Oba (płatność zwykła i odroczona)

CL-4604

Kody dostępne dla D. 46 04 000 291 (Poziom zabezpieczenia / Kod poziomu zabezpieczenia):

Kod	Opis
W celu pokrycia istniejącego długu celnego i w stosownych przypadkach innych opłat (Ax):
AA	100 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej
AB	30 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej
W celu pokrycia potencjalnego długu celnego i w stosownych przypadkach innych opłat (Bx):
BA	100 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej
BB	50 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej
BC	30 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej
BD	0 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej

CL-4605

Kody dostępne dla D. 46 05 010 292 (Forma zabezpieczenia / Forma zabezpieczenia / Forma zabezpieczenia):

Kod	Opis
1	Depozyt w gotówce
2	Zobowiązanie złożone przez gwaranta

Inne formy wymienione w art. 83 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (3*)
31	Ustanowienie hipoteki, długu gruntowego, zastawu użytkowego lub innego prawa uważanego za równoważne prawu dotyczącemu nieruchomości
32	Przelew wierzytelności, ustanowienie zastawu, połączone lub niepołączone z utratą posiadania, na towarach, papierach wartościowych lub wierzytelnościach, lub na bankowej książeczce oszczędnościowej, lub na wpisie do państwowego rejestru długów
33	Ustanowienie umownej solidarności dłużników przez osobę trzecią upoważnioną do tego przez organy celne lub przedstawienie weksla, którego zapłata jest zagwarantowana przez osobę trzecią
34	Depozyt w gotówce lub inny środek płatności uznany za równoważny z depozytem w gotówce, w walucie innej niż euro lub waluta państwa członkowskiego, w którym zabezpieczenie jest wymagane
35	Udział, pod warunkiem wpłaty składki, w ogólnym systemie zabezpieczeń zarządzanym przez organy celne

CL-4701

Kody dostępne dla D. 47 01 000 002 (Rodzaj odroczenia płatności / Rodzaj):

Kod	Opis
1	Art. 110 lit. b) kodeksu, tzn. łącznie dla wszystkich kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych zaksięgowanych zgodnie z art. 105 ust. 1 akapit pierwszy, w wyznaczonym okresie nie dłuższym niż 31 dni
2	Art. 110 lit. c) kodeksu, tzn. łącznie dla wszystkich kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych, które podlegają całościowemu zaksięgowaniu zgodnie z art. 105 ust. 1 akapit drugi

CL-4702

Kody dostępne dla D. 47 02 000 002 (Okres łączny / Rodzaj):

Kod	Opis
1	Miesiąc kalendarzowy (art. 111 ust. 6 akapit drugi kodeksu)
2	Tydzień kalendarzowy (art. 111 ust. 6 akapit pierwszy kodeksu)
3	Dni kalendarzowe (art. 111 ust. 5 kodeksu)

CL-4809

Kody dostępne dla D. 48 09 000 304 (Podstawa prawna / Kod podstawy prawnej):

Kod	Opis	Podstawa prawna
A	Zawyżone kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych	Art. 117 kodeksu
B	Towary wadliwe lub niezgodne z warunkami umowy	Art. 118 kodeksu
C	Błąd popełniony przez właściwe organy	Art. 119 kodeksu
D	Zasada słuszności	Art. 120 kodeksu
E	Kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych zapłacona w odniesieniu do zgłoszenia celnego unieważnionego zgodnie z art. 174 kodeksu	Art. 116 ust. 1 kodeksu

CL-4901

Kody dostępne dla D. 49 01 000 306 (Przemieszczanie towarów / Kod podstawy prawnej), dla towarów objętych czasowym składowaniem:

Kod	Opis (Podstawa prawna)
A	Art. 148 ust. 5 lit. a) kodeksu
B	Art. 148 ust. 5 lit. b) kodeksu
C	Art. 148 ust. 5 lit. c) kodeksu

CL-5001

Kody dostępne dla D. 50 01 000 307 (Państwo (państwa) członkowskie, którego dotyczą przewozy regularną linią żeglugową / Kwalifikator):

Kod	Opis
0	zainteresowane państwa członkowskie
1	potencjalnie zainteresowane państwa członkowskie

CL-5308

Kody dostępne dla D. 53 08 000 002 (Kod statusu przedstawiciela podatkowego / Rodzaj):

Kod	Opis
1	wnioskodawca działa we własnym imieniu i na własną rzecz
2	na rzecz wnioskodawcy działa przedstawiciel podatkowy

CL-5601

Kody dostępne dla D. 56 01 000 002 (Działalność gospodarcza / Rodzaj):

Kod	Opis
1	Przywóz
2	Przewóz
3	Składowanie
4	Obróbka

CL-5801

Kody dostępne dla D. 58 01 000 312 (System standardowej wymiany / Rodzaj systemu standardowej wymiany):

Kod	Opis
1	System standardowej wymiany bez uprzedniego przywozu produktów zamiennych
2	System standardowej wymiany z uprzednim przywozem produktów zamiennych

CL-5802

Kody dostępne dla D. 58 02 000 008 (Produkty zamienne / Kod):

Kod	Opis
4	Pobranie próbek, użycie ilustracji lub opisów technicznych
5	Przeprowadzenie analiz
7	Inne sposoby identyfikacji (podać wyjaśnienie sposobów identyfikacji, które zostaną wykorzystane)

ZAŁĄCZNIK  B  ²¹³

FORMATY I KODY WSPÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH DANYCH W ODNIESIENIU DO DEKLARACJI, ZGŁOSZEŃ, POWIADOMIEŃ I POTWIERDZEŃ UNIJNEGO STATUSU CELNEGO TOWARÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 2

UWAGI WPROWADZAJĄCE

1) Formaty, kody oraz, w stosownych przypadkach, struktura elementów danych zawartych w niniejszym załączniku mają zastosowanie w związku z wymogami dotyczącymi danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń, powiadomień i potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów, jak przewidziano w załączniku B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

2) Formaty, kody oraz, w stosownych przypadkach, struktura elementów danych określone w niniejszym załączniku mają zastosowanie do deklaracji, zgłoszeń, powiadomień i potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów dokonanych z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych.

3) Powtarzalność na poziomie tytułu w deklaracji lub zgłoszeniu (D) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy elementy danych mogą zostać wykorzystane na poziomie nagłówka deklaracji lub zgłoszenia w ramach danej deklaracji, danego zgłoszenia, powiadomienia lub potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów.

4) Powtarzalność na poziomie przesyłki kapitańskiej (MC) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy element danych może zostać wykorzystany na poziomie przesyłki kapitańskiej.

5) Powtarzalność na poziomie pozycji towarowej przesyłki kapitańskiej (MI) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy element danych może zostać wykorzystany na poziomie pozycji towarowej przesyłki kapitańskiej.

6) Powtarzalność na poziomie przesyłki spedytorskiej (HC) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy element danych może zostać wykorzystany na poziomie przesyłki spedytorskiej.

7) Powtarzalność na poziomie pozycji towarowej przesyłki spedytorskiej (HI) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy element danych może zostać wykorzystany na poziomie pozycji towarowej przesyłki spedytorskiej.

8) Powtarzalność na poziomie przesyłki towarowej (GS) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy element danych może zostać wykorzystany na poziomie przesyłki towarowej.

9) Powtarzalność na poziomie pozycji towarowej (SI) uwzględniona w tabeli w tytule I niniejszego załącznika wskazuje, ile razy element danych może zostać wykorzystany na poziomie pozycji towarowej.

10) Gdy informacje w deklaracji, zgłoszeniu, powiadomieniu lub potwierdzeniu unijnego statusu celnego towarów określone w załączniku B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 przyjmują formę kodów, stosuje się wykaz kodów przewidziany w tytule II lub kody krajowe, jeżeli takowe są przewidziane.

11) Państwa członkowskie mogą stosować kody krajowe dla elementów danych 11 10 000 000 Procedura dodatkowa, 12 01 000 000 Poprzedni dokument (podelement 12 01 002 000 Rodzaj i podelement 12 01 005 000 Jednostka miary i kwalifikator), 12 02 000 000 Dodatkowe informacje (podelement 12 02 008 000 Kod), 12 03 000 000 Załączany dokument (podelementy 12 03 002 000 Rodzaj i 12 03 005 000 Jednostka miary i kwalifikator), 12 04 000 000 Dodatkowe odniesienie (podelement 12 04 002 000 Rodzaj), 14 03 000 000 Cła i podatki (podelement 14 03 039 000 Rodzaj opłaty i 14 03 040 005 Jednostka miary i kwalifikator), 18 09 000 000 Kod towaru (podelement 18 09 060 000 Dodatkowy kod krajowy), 16 04 000 000 Region przeznaczenia oraz 16 10 000 000 Region wysyłki. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wykaz kodów krajowych stosowanych w odniesieniu do tych elementów danych. Komisja publikuje wykaz tych kodów.

12) Termin »rodzaj/długość« w objaśnieniu odnoszącym się do atrybutu określa wymogi dotyczące rodzaju i długości danych. Kody rodzajów danych są następujące:

a alfabetyczne

n numeryczne

an alfanumeryczne

Liczba następująca po kodzie wskazuje dopuszczalną długość danych.

Stosuje się, co następuje:

Dwie fakultatywne kropki przed określeniem długości oznaczają, że dane nie mają ustalonej długości i mogą zawierać liczbę cyfr określoną wskaźnikiem długości. Przecinek w długości danych oznacza, że atrybut może zawierać ułamki dziesiętne; cyfra przed przecinkiem oznacza całkowitą długość atrybutu, a cyfra po przecinku oznacza maksymalną liczbę cyfr po przecinku.

Przykładowe długości pól i formaty:

a1 1 znak alfabetyczny, stała długość

n2 2 znaki numeryczne, stała długość

an3 3 znaki alfanumeryczne, stała długość

a..4 nie więcej niż 4 znaki alfabetyczne

n..5 nie więcej niż 5 znaków numerycznych

an..6 nie więcej niż 6 znaków alfanumerycznych

n..7,2 nie więcej niż 7 znaków numerycznych, w tym maksymalnie 2 miejsca po przecinku, przy czym separator może zostać przesunięty.

13) Stosuje się następujące odniesienia do wykazów kodów określonych w normach międzynarodowych lub w aktach prawnych UE:

Nr	Nazwa skrócona	Źródło	Definicja
1	Kod rodzaju opakowania	Zalecenie EKG ONZ nr 21	Kod rodzaju opakowania zdefiniowany w najnowszejwersji załącznika IV do zalecenia nr 21 EKG ONZ
2	Kod waluty	ISO 4217	Trzyliterowy kod alfabetyczny określony międzynarodową normą ISO 4217
3	Kod GEONOM	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1470 w sprawie nazewnictwa krajów i terytoriów dla celów statystyki europejskiej dotyczącej międzynarodowego handlu towarami oraz w sprawie podziału geograficznego w odniesieniu do innych statystyk gospodarczych	Unijne kody alfabetyczne krajów i terytoriów są oparte na obowiązujących kodach ISO alpha 2 (a2), o ile są zgodne z wymogami rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1470 z dnia 12 października 2020 r. w sprawie nazewnictwa krajów i terytoriów dla celów statystyki europejskiej dotyczącej międzynarodowego handlu towarami oraz w sprawie podziału geograficznego w odniesieniu do innych statystyk gospodarczych (Dz.U. L 334 z 13.10.2020, s. 2). W kontekście operacji tranzytowych i przywozowych deklaracji skróconych stosuje się kod państwa ISO 3166 alpha-2, a w przypadku Irlandii Północnej - w stosownych przypadkach - kod »XI«
4	UN/LOCODE	Zalecenie EKG ONZ nr 16	UN/LOCODE zdefiniowany w zaleceniu EKG ONZ nr 16
5	Numer UN (numer ONZ)	Umowa ADR	Numer ONZ określony w załączniku A część 3 tabela A (Wykaz towarów niebezpiecznych) do Umowy europejskiejdotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych
6	Kod rodzaju środka transportu	Zalecenie EKG ONZ nr 28	Kod rodzaju środka transportu zdefiniowany w zaleceniu EKG ONZ nr 28
7	Kod rodzaju transakcji	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1197 ustanawiające specyfikacje techniczne i ustalenia na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2152 w sprawie europejskiej statystyki gospodarczej	Kod rodzaju transakcji zdefiniowany części C tabela 1 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1197. (Dz.U. L 271 z 18.8.2020, s. 1)
8	Kody oznaczenia charakteru pozycji według UPU	Wykaz kodów norm adresowania UPU 136	Kody oznaczenia charakteru pozycji według UPU (Światowy Związek Pocztowy) zgodnie z wykazem kodów UPU 136
9	Kody CUS	ECICS (Europejski spis celny substancji chemicznych)	Numer CUS (Customs Union and Statistics) nadawany w ramach Europejskiego spisu celnego substancji chemicznych (ECICS) głównie substancjom i preparatom chemicznym

14) W przypadku odroczenia stosowania przepisu stosuje się w tytułach I i II następujące oznaczenia:

Oznaczenie	Opis oznaczenia
*	Stosuje się od 22 stycznia 2025 r.
***	Stosuje się od 1 marca 2027 r.
****	Stosuje się od 1 marca 2028 r.
°	Skreśla się z dniem 22 stycznia 2025 r.
00°	Skreśla się z dniem 1 marca 2027 r.
0000	Skreśla się z dniem 1 marca 2028 r.

Jeżeli przepis w niniejszym załączniku jest oznaczony symbolem *, ***, ****, załącznik B do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 zmienionego rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/235 ²¹⁴  stosuje się do dnia określonego w niniejszej tabeli.

TYTUŁ  I

FORMATY I POWTARZALNOŚĆ WSPÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH DANYCH W ODNIESIENIU DO DEKLARACJI, ZGŁOSZEŃ I POWIADOMIEŃ

ROZDZIAŁ  1

FORMATY

Element danych/ klasa danych Podelement danych/ podklasa danych Numer podelementu danych	Nazwa elementu danych/ klasy danych	Nazwa podelementu danych/ podklasy danych	Nazwa podelementu danych	Format	Wykaz kodów w tytule II (Tak/Nie)	Uwagi
11 01 000 000	Rodzaj zgłoszenia			an..5	T
11 02 000 000	Rodzaj dodatkowego zgłoszenia			a1	T
11 03 000 000	Numer pozycji towarowej			n..5	N
11 04 00 0000	Kod szczególnych okoliczności			an..3***	T
11 05 000 000	Kod powtórnego wprowadzenia			n1	T
11 06 000 000	Przesyłka podzielona				N
11 06 001 000		Kod przesyłki podzielonej		n1	T
11 06 002 000		Poprzedni MRN		an18	N
11 07 000 000	Bezpieczeństwo			n1	T
11 08 000 000	Kod zmniejszonej liczby danych			n1	T
11 09 000 000	Procedura				N
11 09 001 000		Wnioskowana procedura		an2	T
11 09 002 000		Poprzednia procedura		an2	T
11 10 000 000	Procedura dodatkowa			an3	T	Kody unijne są dodatkowo określone w tytule II. Państwa członkowskie mogą określić kody krajowe. Kody krajowe muszą mieć format n1an2.
11 11 000 000	Numer pozycji towarowej w zgłoszeniu			n..5	N
12 01 000 000	Poprzedni dokument				N
12 01 001 000		Numer referencyjny		an..70	T
12 01 002 000		Rodzaj		an4	N	Kody można znaleźć w bazie danych TARIC w formacie a1an3. Jeżeli takie kody nie są dostępne w TARIC, państwa członkowskie mogą określić kody krajowe. Kody krajowe muszą mieć format n1an3.
12 01 003 000		Rodzaj opakowań		an2	N	Kod rodzaju opakowania, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 1.
12 01 004 000		Liczba opakowań		n..8	N
12 01 005 000		Jednostka miary i kwalifikator		an..4	N	Należy stosować jednostki miary i kwalifikatory zdefiniowane w TARIC. W takim przypadku jednostki miary i kwalifikatory będą miały format an..4, lecz nigdy nie będą miały formatów n..4 zarezerwowanych dla krajowych jednostek miary i kwalifikatorów. W przypadku braku takich jednostek miary i kwalifikatorów w TARIC można zastosować krajowe jednostki miary i kwalifikatory. Będą one miały format n..4.
12 01 006 000		Ilość		n..16,6	N
12 01 079 000		Informacje uzupełniające		an..35	N
12 01 007 000		Numer pozycji towarowej***		n..5	N
12 02 000 000	Dodatkowe informacje				N
12 02 008 000		Kod		an5	T	Kody unijne są dodatkowo określone w tytule II. Państwa członkowskie mogą określić kody krajowe. Kody krajowe muszą mieć format a1an4.
12 02 009 000		Tekst		an..512	N
12 03 000 000	Załączany dokument				N
12 03 001 000		Numer referencyjny		an..70	N
12 03 002 000		Rodzaj		an4	N	Kody unijnych lub międzynarodowych dokumentów, świadectw i pozwoleń można znaleźć w bazie danych TARIC. Ich format to a1an3. W przypadku krajowych dokumentów, świadectw i pozwoleń państwa członkowskie mogą określić kody krajowe. Kody krajowe muszą mieć format n1an3.
12 03 010 000		Nazwa organu wydającego		an..70	N
12 03 005 000		Jednostka miary i kwalifikator		an..4	N	Należy stosować jednostki miary i kwalifikatory zdefiniowane w TARIC. W takim przypadku jednostki miary i kwalifikatory będą miały format an..4, lecz nigdy nie będą miały formatów n..4 zarezerwowanych dla krajowych jednostek miary i kwalifikatorów.
						W przypadku braku takich jednostek miary i kwalifikatorów w TARIC można zastosować krajowe jednostki miary i kwalifikatory. Będą one miały format n..4.
12 03 006 000		Ilość		n..16,6	N
12 03 011 000		Data ważności		an..19	N
12 03 012 000		Waluta		a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
12 03 013 000		Numer pozycji w dokumencie		n..5	N
12 03 014 000		Kwota		n..16,2	N
12 03 079 000		Informacje uzupełniające		an..35	N
12 04 000 000	Dodatkowe odniesienie				N
12 04 001 000		Numer referencyjny		an..70	N
12 04 002 000		Rodzaj		an4	N	Kody unijne można znaleźć w bazie danych TARIC. Ich format to a1an3. Państwa członkowskie mogą określić kody krajowe. Kody krajowe muszą mieć format n1an3.
12 05 000 000	Dokument przewozowy				N
12 05 001 000		Numer referencyjny		an..70	N
12 05 002 000		Rodzaj		an4	N	Kody można znaleźć w bazie danych TARIC.
12 06 000 000	Numer karnetu TIR			an..12	N
12 07 000 000	Numer referencyjny wniosku o odesłanie			an..17	N
12 08 000 000	Numer referen- cyjny/UCR			an..35	N
12 09 000 000	LRN			an..22	N
12 10 000 000	Odroczenie płatności			an..35	N
12 11 000 000	Skład				N
12 11 002 000		Rodzaj		a1	T
12 11 015 000		Identyfikator		an..35	N
12 12 000 000	Pozwolenie				N
12 12 002 000		Rodzaj		an..4	N	Kody można znaleźć w bazie danych TARIC.
12 12 001 000		Numer referencyjny		an..35	N
12 12 080 000		Posiadacz pozwolenia		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
12 13 000 000	Rodzaj wniosku o potwierdzenie			ni	T
13 01 000 000	Eksporter				N
13 01 016 000		Nazwa		an..70	N
13 01 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II.
13 01 018 000		Adres			N
13 01 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 01 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 01 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 01 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 02 000 000	Nadawca				N
13 02 016 000		Nazwa		an..70	N
13 02 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
						Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim jest zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 02 028 000		Rodzaj osoby		ni	T
13 02 018 000		Adres			N
13 02 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 02 018 023			Ulica	an..70	N
13 02 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 02 018 025			Numer	an..35	N
13 02 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 02 018 027			Podpodział	an..35	N
13 02 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 02 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 02 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 02 029 000		Komunikacja			N
13 02 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 02 029 002			Rodzaj	an..3	T
13 02 074 000		Osoba do kontaktów
13 02 074 016			Nazwa	an..70	N
13 02 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 02 074 076			Adres e-mail	an..256	N
13 03 000 000	Odbiorca				N
13 03 016 000		Nazwa		an..70	N
13 03 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 03 028 000		Rodzaj osoby		ni	T	Należy zastosować kod rodzaju osoby zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 028 000 (Nadawca - Rodzaj osoby).
13 03 018 000		Adres			N
13 03 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 03 018 023			Ulica	an..70	N
13 03 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 03 018 025			Numer	an..35	N
13 03 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 03 018 027			Podpodział	an..35	N
13 03 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 03 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 03 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 03 029 000		Komunikacja			N
13 03 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 03 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 04 000 000	Importer				N
13 04 016 000		Nazwa		an..70	N
13 04 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 04 018 000		Adres			N
13 04 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 04 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 04 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 04 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 05 000 000	Zgłaszający				N
13 05 016 000		Nazwa		an..70	N
13 05 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 05 018 000		Adres			N
13 05 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 05 018 023			Ulica	an..70	N
13 05 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 05 018 025			Numer	an..35	N
13 05 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 05 018 027			Podpodział	an..35	N
13 05 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 05 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 05 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 05 029 000		Komunikacja			N
13 05 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 05 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 05 074 000		Osoba do kontaktów			N
13 05 074 016			Nazwa	an..70	N
13 05 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 05 074 076			Adres e-mail	an..256	N
13 06 000 000	Przedstawiciel				N
13 06 016 000		Nazwa		an..70	N
13 06 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 06 030 000		Status		ni	T
13 06 018 000		Adres			N
13 06 018 023			Ulica	an..70	N
13 06 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 06 018 025			Numer	an..35	N
13 06 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 06 018 027			Podpodział	an..35	N
13 06 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 06 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 06 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 06 029028		Komunikacja			N
13 06 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 06 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 06 074 000		Osoba do kontaktów			N
13 06 074 016			Nazwa	an..70	N
13 06 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 06 074 076			Adres e-mail	an..256	N
13 07 000 000	Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu				N
13 07 016 000		Nazwa		an..70	N
13 07 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 07 078 000		Numer identyfikacyjny posiadacza karnetu TIR		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 07 018 000		Adres			N
13 07 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 07 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 07 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 07 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 07 074 000		Osoba do kontaktów			N
13 07 074 016			Nazwa	an..70	N
13 07 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 07 074 076			Adres e-mail	an..256	N
13 08 000 000	Sprzedający				N
13 08 016 000		Nazwa		an..70	N
13 08 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 08 028 000		Rodzaj osoby		ni	T	Należy zastosować kod rodzaju osoby zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 028 000 (Nadawca - Rodzaj osoby).
13 08 018 000		Adres			N
13 08 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 08 018 023			Ulica	an..70	N
13 08 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 08 018 025			Numer	an..35	N
13 08 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 08 018 027			Podpodział	an..35	N
13 08 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 08 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 08 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 08 029 000		Komunikacja			N
13 08 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 08 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 09 000 000	Kupujący				N
13 09 016 000		Nazwa		an..70	N
13 09 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 09 028 000		Rodzaj osoby		ni	T	Należy zastosować kod rodzaju osoby zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 028 000 (Nadawca - Rodzaj osoby).
13 09 018 000		Adres			N
13 09 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 09 018 023			Ulica	an..70	N
13 09 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 09 018 025			Numer	an..35	N
13 09 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 09 018 027			Podpodział	an..35	N
13 09 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 09 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 09 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 09 029 000		Komunikacja			N
13 09 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 09 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 10 000 000	Osoba powiadamiająca o przybyciu				N
13 10 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 10 029 000		Komunikacja			N
13 10 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 10 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 11 000 000	Osoba przedstawiająca towary				N
13 11 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 12 000 000	Przewoźnik				N
13 12 016 000		Nazwa		an..70	N
13 12 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim jest zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 12 018 000		Adres			N
13 12 018 023			Ulica	an..70	N
13 12 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 12 018 025			Numer	an..35	N
13 12 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 12 018 027			Podpodział	an..35	N
13 12 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 12 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 12 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 12 029 000		Komunikacja			N
13 12 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 12 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 12 074 000		Osoba do kontaktów			N
13 12 074 016			Nazwa	an..70	N
13 12 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 12 074 076			Adres e-mail	an..256	N
13 13 000 000	Osoba kontaktowa				N
13 13 016 000		Nazwa		an..70	N
13 13 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 13 028 000		Rodzaj osoby		ni	T	Należy zastosować kod rodzaju osoby zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 028 000 (Nadawca - Rodzaj osoby).
13 13 018 000		Adres			N
13 13 018 023			Ulica	an..70	N
13 13 018 024			Ulica - dodatkowy wiersz	an..70	N
13 13 018 025			Numer	an..35	N
13 13 018 026			Skrytka pocztowa	an..70	N
13 13 018 027			Podpodział	an..35	N
13 13 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 13 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 13 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 13 029 000		Komunikacja			N
13 13 029 015			Identyfikator	an..512	N
13 13 029 002			Rodzaj	an..3	T	Należy zastosować kod rodzaju komunikacji zdefiniowany w tytule II dla D. 13 02 029 002 (Nadawca - Komunikacja - Rodzaj).
13 14 000 000	Dodatkowy uczestnik łańcucha dostaw				N
13 14 031 000		Rola		a..3	T
13 14 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 15 000 000	Uzupełniający zgłaszający				N
13 15 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 15 032 000		Rodzaj zgłoszenia uzupełniającego		an..3	T
13 16 000 000	Dodatkowe odniesienie podatkowe				N
13 16 031 000		Rola		an3	T
13 16 034 000		Numer identyfikacyjny odniesień podatkowych****		an..17	N
13 17 000 000	Osoba składająca manifest celny towarów				N
13 17 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 18 000 000	Osoba występująca o potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów				N
13 18 016 000		Nazwa		an..70	N
13 18 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 18 018 000		Adres			N
13 18 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 18 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 18 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 18 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 18 074 000		Osoba do kontaktów			N
13 18 074 016			Nazwa	an..70	N
13 18 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 18 074 076			Adres e-mail	an..256	N
13 19 000 000	Osoba powiadamiająca o przybyciu towarów po ich przemieszczeniu w procedurze czasowego składowania				N
13 19 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 20 000 000	Osoba składająca zabezpieczenie				N
13 20 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17		Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 21 000 000	Osoba opłacająca należności celne				N
13 21 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17		Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
13 22 000 000	NOWY	Osoba przedstawiająca towary
13 22 016 000		Nazwa		an..70	N
13 22 017 000		Numer identyfikacyjny		an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01. Struktura uznanego przez Unię niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim j est zdefiniowana w tytule II dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny.
13 22 018 000		Adres			N
13 22 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
13 22 018 020			Kraj	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
13 22 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
13 22 018 022			Miejscowość	an..35	N
13 22 074 000		Osoba do kontaktów			N
13 22 074 016			Nazwa	an..70	N
13 22 074 075			Numer telefonu	an..35	N
13 22 074 076			Adres e-mail	an..256	N
14 01 000 000	Warunki dostawy				N
14 01 035 000		Kod INCOTERM		a3	T	Kody i nagłówki opisujące umowę handlową zdefiniowano w tytule II.
14 01 009 000		Tekst		an..512	N
14 01 036 000		UN/LOCODE		an..17	N	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
14 01 020 000		Kraj		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
14 01 037 000		Lokalizacja		an..35	N
14 02 000 000	Opłaty transportowe				N
14 02 038 000		Metoda płatności		a1	T
14 03 000 000	Cła i podatki				N
14 03 039 000		Rodzaj opłaty		an3	T	Kody unijne są dodatkowo określone w tytule II. Państwa członkowskie mogą określić kody krajowe. Kody krajowe muszą mieć format n1an2.
14 03 038 000		Metoda płatności		a1	T
14 03 042 000		Kwota należnej opłaty		n..16,2	N
14 03 040 000		Podstawa opłaty			N
14 03 040 041			Stawka opłaty	n..17,3	N
14 03 040 005			Jednostka miary i kwalifikator	an..4	N	Należy stosować jednostki miary i kwalifikatory zdefiniowane w TARIC. W takim przypadku jednostki miary i kwalifikatory będą miały format an..4, lecz nigdy nie będą miały formatów n..4 zarezerwowanych dla krajowych jednostek miary i kwalifikatorów. W przypadku braku takich jednostek miary i kwalifikatorów w TARIC można zastosować krajowe jednostki miary i kwalifikatory. Będą one miały format n..4.
14 03 040 006			Ilość	n..16,6	N
14 03 040 012* ***			Waluta****	a3****	N****	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.****
14 03 040 014			Kwota	n..16,2	N
14 03 040 043			Kwota opłaty	n..16,6	N
14 16 000 000	Łączna kwota ceł i podatków			n..16,2	N
14 17 000 000	Wewnętrzna jednostka walutowa			a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
14 04 000 000	Doliczenia i odliczenia				N
14 04 008 000		Kod		a2	T
14 04 012 000* ***		Waluta****		a3****	N****	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.****
14 04 014 000		Kwota		n..16,2	N
14 05 000 000	Waluta faktury			a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
14 06 000 000	Łączna zafakturowana kwota			n..16,2	N
14 07 000 000	Wskaźniki ustalania wartości			an4	T
14 08 000 000	Zafakturowana kwota pozycji			n..16,2	N
14 09 000 000	Kurs wymiany			n..12,5	N
14 10 000 000	Metoda ustalania wartości			n1	T
14 11 000 000	Preferencje			n3	T
14 12 000 000	Wartość pocztowa				N
14 12 012 000		Waluta		a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
14 12 0140 00		Kwota		n..16,2	N
14 13 000 000	Opłaty pocztowe				N
14 13 012 000		Waluta		a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
14 13 014 000		Kwota		n..16,2	N
14 14 000 000	Wartość rzeczywista				N
14 14 012 000		Waluta		a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
14 14 014 000		Kwota		n..16,2	N
14 15 000 000	Koszty ubezpieczenia i transportu do miejsca przeznaczenia				N
14 15 012 000		Waluta		a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
14 15 014 000		Kwota		n..16,2	N
15 01 000 000	Przewidywana data i godzina wyjścia			an..19	N
15 02 000 000	Faktyczna data i godzina wyjścia			an..19	N
15 03 000 000	Przewidywana data i godzina przybycia			an..19	N
15 04 000 000	Przewidywana data i godzina przybycia do portu wyładunku			an..19	N
15 05 000 000	Faktyczna data i godzina przybycia			an..19	N
15 06 000 000	Data zgłoszenia			an..19	N
15 07 000 000	Wnioskowany okres ważności potwierdzenia				N
15 07 082 000		Liczba dni		n..3	N
15 07 083 000		Uzasadnienie		an..512	N
15 08 000 000	Data i godzina przedstawienia towarów			an..19	N
15 09 000 000	Data przyjęcia			an..19	N
15 10 000 000* **	Faktyczna data wywozu***			an..19***	N***
15 11 000 000	Wyznaczony termin			an..19	N
16 02 000 000	Państwo członkowskie odbioru				N
16 02 020 000		Kraj		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 03 000 000	Kraj przeznaczenia			a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3. W kontekście operacji tranzytowych należy zastosować kod państwa ISO 3166 alpha-2.
16 04 000 000	Region przeznaczenia			an..35	N	Kody są definiowane przez zainteresowane państwo członkowskie.
16 05 000 000	Miejsce dostawy				N
16 05 036 000		UN/LOCODE		an..17	N	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
16 05 020 000		Kraj		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 05 037 000		Lokalizacja		an..35	N
16 06 000 000	Kraj wysyłki			a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 07 000 000	Kraj wywozu			a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 08 000 000	Kraj pochodzenia			a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 09 000 000	Region lub kraj preferencyjnego pochodze- nia/statusu ****			an..4	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3. W przypadku gdy dowód pochodzenia odnosi się do regionu/grupy państw, należy stosować kody identyfikatorów numerycznych określone w zintegrowanej taryfie ustanowionej zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87.
16 10 000 000	Region wysyłki			an..9	N	Kody są definiowane przez zainteresowane państwo członkowskie.
16 11 000 000	Państwa przejazdu środka transportu				N
16 11 020 000		Kraj		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 12 000 000	Państwo przejazdu przesyłki				N
16 12 020 000		Kraj		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 13 000 000	Miejsce załadunku				N
16 13 036 000		UN/LOCODE		an..17	N	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
16 13 020 000		Kraj		a2	N	Jeżeli miejsca załadunku nie zakodowano zgodnie z UN/LOCODE, państwo, w którym znajduje się miejsce załadunku, oznacza się kodem GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej nr 13 pkt 3.
16 13 037 000		Lokalizacja		an..35	N
16 14 000 000	Miejsce wyładunku				N
16 14 036 000		UN/LOCODE		an..17	N	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
16 14 020 000		Kraj		a2	N	Jeżeli miejsca wyładunku nie zakodowano zgodnie z UN/LOCODE, państwo, w którym znajduje się miejsce wyładunku, oznacza się kodem GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej nr 13 pkt 3.
16 14 037 000		Lokalizacja		an..35	N
16 15 000 000	Lokalizacja towarów				N	Można zastosować tylko jeden rodzaj lokalizacji towarów.
16 15 045 000		Rodzaj lokalizacji		a1	T
16 15 046 000		Kwalifikator oznaczenia		a1	T
16 15 036 000		UN/LOCODE		an..17	N	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
16 15 047 000		Urząd celny			N
16 15 047 001			Numer referencyjny	an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
16 15 048 000		GNSS			N
16 15 048 049			Szerokość geograficzna	an..17	N
16 15 048 050			Długość geograficzna	an..17	N
16 15 051 000		Przedsiębiorca			N
16 15 051 017			Numer identyfikacyjny	an..17	N	Strukturę numeru EORI określono w tytule II załącznika 12-01.
16 15 052 000		Numer pozwolenia		an..35	N
16 15 053 000		Dodatkowy identyfikator		an..8***	N
16 15 018 000		Adres			N
16 15 018 019			Ulica i numer domu	an..70	N
16 15 018 021			Kod pocztowy	an..17	N
16 15 018 022			Miejscowość	an..35	N
16 15 018 020			Państwo	a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
16 15 081 000		Adres pocztowy
16 15 081 021			Kod pocztowy	an..17	N
16 15 081 025			Numer domu	an..35	N
16 15 081 020			Kraj	a2	N
16 15 074 000		Osoba do kontaktów			N
16 15 074 016			Nazwa	an..70	N
16 15 074 075			Numer telefonu	an..35	N
16 15 074 076			Adres e-mail	an..256	N
16 16 000 000	Miejsce przyjęcia				N
16 16 036 000		UN/LOCODE		an..17	N	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
16 16 020 000		Kraj		a2	N	Jeżeli miejsca przyjęcia nie zakodowano zgodnie z UN/LOCODE, państwo, w którym znajduje się miejsce przyjęcia, oznacza się kodem GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej nr 13 pkt 3.
16 16 037 000		Lokalizacja		an..35	N
16 17 000 000	Wiążąca trasa przewozu***			ni	T
17 01 000 000	Urząd celny wyprowadzenia				N
17 01 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Struktura identyfikatora urzędu celnego jest zdefiniowana w tytule II.
17 02 000 000	Urząd celny wywozu				N
17 02 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 03 000 000	Urząd celny wyjścia				N
17 03 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 04 000 000	Urząd celny tranzytowy				N
17 04 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 05 000 000	Urząd celny przeznaczenia				N
17 05 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 06 000 000	Urząd celny wyprowadzenia do tranzytu				N
17 06 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 07 000 000	Urząd celny pierwszego wprowadzenia				N
17 07 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 08 000 000	Faktyczny urząd celny pierwszego wprowadzenia				N
17 08 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 09 000 000	Urząd celny przedstawienia				N
17 09 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
17 10 000 000	Kontrolny urząd celny				N
17 10 001 000		Numer referencyjny		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
18 01 000 000	Masa netto			n..16,6	N
18 02 000 000	Jednostka uzupełniająca***			n..16,6	N
18 03 000 000	Masa całkowita brutto			n..16,6	N
18 04 000 000	Masa brutto			n..16,6	N
18 05 000 000	Opis towarów			an..512	N
18 06 000 000	Opakowanie				N
18 06 003 000		Rodzaj opakowań		an2	N	Kod rodzaju opakowania, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 1.
18 06 004 000		Liczba opakowań		n..8	N
18 06 054 000		Oznaczenia przesyłek		an..512	N
18 07 000 000	Towary niebezpieczne				N
18 07 055 000		Numer UN (numer ONZ)		an4	N	Numer UN (numer ONZ), o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 5.
18 08 000 000	Kod CUS			an9	N	Kod CUS, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 9.
18 09 000 000	Kod towaru				N
18 09 056 000		Kod podpozycji systemu zharmonizowanego		an6	N
18 09 057 000		Kod Nomenklatury scalonej		an2	N
18 09 058 000		Kod TARIC		an2	N	Należy uzupełnić zgodnie z kodem TARIC (dwa znaki dla zastosowania szczególnych środków unijnych w odniesieniu do formalności, których należy dopełnić w miejscu przeznaczenia).
18 09 059 000		Dodatkowy kod TARIC		an4	N	Należy wypełnić zgodnie z kodami TARIC (kodami dodatkowymi).
18 09 060 000		Dodatkowy kod krajowy		an..4	N	Kody mają zostać przyjęte przez zainteresowane państwa członkowskie.
18 10 000 000	Rodzaj towarów			a..3	N	Kody oznaczenia charakteru pozycji według UPU, o których mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 8.
19 01 000 000	Oznaczenie kontenera			ni	T
19 02 000 000	Numer referencyjny przewozu			an..17	N
19 03 000 000	Rodzaj transportu na granicy			ni	T
19 04 000 000	Rodzaj transportu wewnętrznego			ni	T	Należy zastosować kody określone w tytule II dla D. 19 03 000 000 Rodzaj transportu na granicy.
19 05 000 000	Środek transportu przy wyjściu				N
19 05 061 000		Rodzaj identyfikacji		n2	T
19 05 017 000		Numer identyfikacyjny		an..35	N
19 05 062 000		Przynależność państwowa		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
19 06 000 000	Środek transportu przy przybyciu				-
19 06 061 000		Rodzaj identyfikacji		n2	T	W odniesieniu do rodzaju identyfikacji należy zastosować kody zdefiniowane w tytule II dla D. 19 05 061 000 Rodzaj identyfikacji.
19 06 017 000		Numer identyfikacyjny		an..35	N
19 07 000 000	Wyposażenie do transportu				N
19 07 044 000		Odniesienie do towarów		n..5	N
19 07 063 000		Numer identyfikacyjny kontenera		an..17	N
19 07 064 000		Identyfikacja rozmiaru i rodzaju kontenera		an..10	T
19 07 065 000		Status wypełnienia kontenera		an..3	T
19 07 066 000		Kod rodzaju dostawcy kontenera		an..3	T
19 08 000 000	Aktywny środek transportu przekraczający granicę				N
19 08 061 000		Rodzaj identyfikacji		n2	T	W odniesieniu do rodzaju identyfikacji należy zastosować kody zdefiniowane w tytule II dla D. 19 05 061 000 Rodzaj identyfikacji.
19 08 017 000		Numer identyfikacyjny		an..35	N
19 08 062 000		Przynależność państwowa		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
19 08 067 000		Rodzaj środka transportu		an..4	N	Kod rodzaju środka transportu, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 6.
19 08 084 000		Urząd celny na granicy		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
19 09 000 000	Pasywny środek transportu przekraczający granicę				N
19 09 061 000		Rodzaj identyfikacji		n2	T	W odniesieniu do rodzaju identyfikacji należy zastosować kody zdefiniowane w tytule II dla D. 1905061000 Rodzaj identyfikacji.
19 09 017 000		Numer identyfikacyjny		an..35	N
19 09 062 000		Przynależność państwowa		a2	N	Kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.
19 09 067 000		Rodzaj środka transportu		an..4	N	Kod rodzaju środka transportu, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 6.
19 10 000 000	Zamknięcie celne				N
19 10 068 000		Liczba zamknięć		n..4	N
19 10 015 000		Identyfikator		an..20	N
19 11 000 000	Numer identyfikacyjny pojemnika			an..35	N
99 01 000 000	Numer porządkowy kontyngentu			an6	N
99 02 000 000	Rodzaj zabezpieczenia			an1	T
99 03 000 000	Odniesienie do zabezpieczenia				N
99 03 069 000		GRN		an..24	N
99 03 070 000		Kod dostępu		an..4	N
99 03 012 000		Waluta		a3	N	Kod waluty, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 2.
99 03 071 000		Kwota do pokrycia		n..16,2	N
99 03 072 000		Urząd celny zabezpieczenia		an8	N	Identyfikator urzędu celnego musi być zgodny ze strukturą zdefiniowaną dla D. 17 01 001 000 Numer referencyjny.
99 03 073 000		Odniesienie do innego zabezpieczenia		an..35	N
99 04 000 000	Odniesienie do specjalnego zabezpieczenia			an..35	N
99 05 000 000	Rodzaj transakcji			n..2	N	Kod rodzaju transakcji, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 7.
99 06 000 000	Wartość statystyczna			n..16,2	N

ROZDZIAŁ  2

POWTARZALNOŚĆ

Powtarzalność dla poziomów deklaracji/zgłoszenia

MI 9 999x (na MC)

HC 9 999x (na MC dla wprowadzania)

HC 999x (na MC dla tranzytu)

HI 9 999x (na HC)

GS 1x (na zgłoszenie w wywozie i przywozie)

GS 9 999x (na zgłoszenie uzupełniające o charakterze podsumowującym)

GS 1x (na HC)

SI 9 999x (na GS)

Powtarzalność dla klas danych

Element danych/ klasa danych Podelement danych/ podklasa danych	Nazwa elementu danych/ klasy danych	Nazwa podelementu danych/ podklasy danych	Powtarzalność Deklaracja/ zgłoszenie	Powtarzalność MC	Powtarzalność MI	Powtarzalność HC	Powtarzalność HI	Powtarzalność GS	Powtarzalność SI
11 01 000 000	Rodzaj zgłoszenia		1x				1x
11 02 000 000	Rodzaj dodatkowego zgłoszenia		1x
11 03 000 000	Numer pozycji towarowej				1x		1x		1x
11 04 000 000	Kod szczególnych okoliczności		1x
11 05 000 000	Kod powtórnego wprowadzenia		1x
11 06 000 000	Przesyłka podzielona		1x
11 06 001 000		Kod przesyłki podzielonej	1x
11 06 002 000		Poprzedni MRN	1x
11 07 000 000	Bezpieczeństwo		1x
11 08 000 000	Kod zmniejszonej liczby danych		1x
11 09 000 000	Procedura								1x
11 09 001 000		Wnioskowana procedura							1x
11 09 002 000		Poprzednia procedura							1x
11 10 000 000	Procedura dodatkowa								99x
11 11 000 000	Numer pozycji towarowej w zgłoszeniu						1x
12 01 000 000	Poprzedni dokument		9 999x	9 999x	99x	99x	99x	99x	99x
12 01 001 000		Numer referencyjny	1x	1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 01 002 000		Rodzaj	1x	1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 01 003 000		Rodzaj opakowań			1x		1x		1x
12 01 004 000		Liczba opakowań			1x		1x		1x
12 01 005 000		Jednostka miary i kwalifikator			1x		1x		1x
12 01 006 000		Ilość			1x		1x		1x
12 01 079 000		Informacje uzupełniające		1x		1x	1x
12 01 007 000		Numer pozycji towarowej***		1x	1x	1x	1x		1x
12 02 000 000	Dodatkowe informacje			99x	99x	99x	99x	99x	99x
12 02 008 000		Kod		1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 02 009 000		Tekst		1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 03 000 000	Załączany dokument			99x	99x	99x	99x	99x	99x
12 03 001 000		Numer referencyjny		1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 03 002 000		Rodzaj		1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 03 010 000		Nazwa organu wydającego						1x	1x
12 03 005 000		Jednostka miary i kwalifikator							1x
12 03 006 000		Ilość							1x
12 03 011 000		Data ważności						1x	1x
12 03 012 000		Waluta							1x
12 03 013 000		Numer pozycji w dokumencie		1x			1x	1x	1x
12 03 014 000		Kwota							1x
12 03 079 000		Informacje uzupełniające	1x				1x
12 04 000 000	Dodatkowe odniesienie			99x	99x	99x	99x	99x	99x
12 04 001 000		Numer referencyjny		1x		1x	1x	1x	1x
12 04 002 000		Rodzaj		1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 05 000 000	Dokument przewozowy		9 999x	99x		99x		99x	99x
12 05 001 000		Numer referencyjny	1x	1x		1x		1x	1x
12 05 002 000		Rodzaj	1x	1x		1x		1x	1x
12 06 000 000	Numer karnetu TIR		1x
12 07 000 000	Numer referencyjny wniosku o odesłanie		1x
12 08 000 000	Numer referencyjny/UCR			1x	1x	1x	1x	1x	1x
12 09 000 000	LRN		1x
12 10 000 000	Odroczenie płatności		9x
12 11 000 000	Skład			1x				1x
12 11 002 000		Rodzaj		1x				1x
12 11 015 000		Identyfikator		1x				1x
12 12 000 000	Pozwolenie		99x						99x
12 12 002 000		Rodzaj	1x						1x
12 12 001 000		Numer referencyjny	1x					1x
12 12 080 000		Posiadacz pozwolenia	1x						1x
12 13 000 000	Rodzaj wniosku o potwierdzenie		1x
13 01 000 000	Eksporter		1x					1x	1x
13 01 016 000		Nazwa	1x					1x	1x
13 01 017 000		Numer identyfikacyjny	1x					1x	1x
13 01 018 000		Adres	1x					1x	1x
13 02 000 000	Nadawca			1x	1x	1x		1x	1x
13 02 016 000		Nazwa		1x	1x	1x		1x	1x
13 02 017 000		Numer identyfikacyjny		1x	1x	1x		1x	1x
13 02 028 000		Rodzaj osoby		1x		1x
13 02 018 000		Adres		1x	1x	1x		1x	1x
13 02 029 000		Komunikacja		9x		9x
13 02 074 000		Osoba do kontaktów		9x		9x
13 03 000 000	Odbiorca		1x	1x	1x	1x		1x	1x
13 03 016 000		Nazwa	1x	1x	1x	1x		1x	1x
13 03 017 000		Numer identyfikacyjny	1x	1x	1x	1x		1x	1x
13 03 028 000		Rodzaj osoby		1x		1x
13 03 018 000		Adres	1x	1x	1x	1x		1x	1x
13 03 029 000		Komunikacja		9x		9x
13 04 000 000	Importer		1x
13 04 016 000		Nazwa	1x
13 04 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 04 018 000		Adres	1x
13 05 000 000	Zgłaszający		1x
13 05 016 000		Nazwa	1x
13 05 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 05 018 000		Adres	1x
13 05 029 000		Komunikacja	9x
13 05 074 000		Osoba do kontaktów	9x
13 06 000 000	Przedstawiciel		1x
13 06 016 000		Nazwa	1x
13 06 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 06 030 000		Status	1x
13 06 018 000		Adres	1x
13 06 029 028		Komunikacja	9x
13 06 074 000		Osoba do kontaktów	9x
13 07 000 000	Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu		1x
13 07 016 000		Nazwa	1x
13 07 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 07 078 000		Numer identyfikacyjny posiadacza karnetu TIR	1x
13 07 018 000		Adres	1x
13 07 074 000		Osoba do kontaktów	1x
13 08 000 000	Sprzedający							1x	1x
13 08 016 000		Nazwa						1x	1x
13 08 017 000		Numer identyfikacyjny						1x	1x
13 08 028 000		Rodzaj osoby						1x	1x
13 08 018 000		Adres						1x	1x
13 08 029 000		Komunikacja						9x
13 09 000 000	Kupujący							1x	1x
13 09 016 000		Nazwa						1x	1x
13 09 017 000		Numer identyfikacyjny				1x			1x
13 09 028 000		Rodzaj osoby						1x	1x
13 09 018 000		Adres						1x	1x
13 09 029 000		Komunikacja						9x
13 10 000 000	Osoba powiadamiająca o przybyciu		1x
13 10 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 10 029 000		Komunikacja	9x
13 11 000 000	Osoba przedstawiająca towary		1x
13 11 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 12 000 000	Przewoźnik			1x		1x
13 12 016 000		Nazwa		1x
13 12 017 000		Numer identyfikacyjny		1x		1x
13 12 018 000		Adres		1x
13 12 029 000		Komunikacja		9x
13 12 074 000		Osoba do kontaktów		9x
13 13 000 000	Osoba kontaktowa			1x		1x
13 13 016 000		Nazwa		1x		1x
13 13 017 000		Numer identyfikacyjny		1x		1x
13 13 028 000		Rodzaj osoby		1x		1x
13 13 018 000		Adres		1x		1x
13 13 029 000		Komunikacja		9x		9x
13 14 000 000	Dodatkowy uczestnik łańcucha dostaw			99x	99x	99x	99x	99x	99x
13 14 031 000		Rola		1x	1x	1x	1x	1x	1x
13 14 017 000		Numer identyfikacyjny		1x	1x	1x	1x	1x	1x
13 15 000 000	Uzupełniający zgłaszający			1x		1x
13 15 017 000		Numer identyfikacyjny		1x		1x
13 15 032 000		Rodzaj zgłoszenia uzupełniającego		1x		1x
13 16 000 000	Dodatkowe odniesienie podatkowe							99x	99x
13 16 031 000		Rola						1x	1x
13 16 034 000		Numer identyfikacyjny odniesień podatkowych****						1x	1x
13 17 000 000	Osoba składająca manifest celny towarów		1x
13 17 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 18 000 000	Osoba występująca o potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów		1x
13 18 016 000		Nazwa	1x
13 18 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 18 018 000		Adres	1x
13 18 074 000		Osoba do kontaktów	9x
13 19 000 000	Osoba powiadamiająca o przybyciu towarów po ich przemieszczeniu w procedurze czasowego składowania		1x
13 19 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 20 000 000	Osoba składająca zabezpieczenie		1x
13 20 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 21 000 000	Osoba opłacająca należności celne		1x
13 21 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 22 000 000	NOWY	Osoba przedstawiająca towary	1x
13 22 016 000		Nazwa	1x
13 22 017 000		Numer identyfikacyjny	1x
13 22 018 000		Adres	1x
13 22 074 000		Osoba do kontaktów	9x
14 01 000 000	Warunki dostawy							1x
14 01 035 000		Kod INCOTERM						1x
14 01 009 000		Tekst						1x
14 01 036 000		UN/LOCODE						1x
14 01 020 000		Kraj						1x
14 01 037 000		Lokalizacja						1x
14 02 000 000	Opłaty transportowe			1x	1x	1x
14 02 038 000		Metoda płatności		1x	1x	1x
14 03 000 000	Cła i podatki								99x
14 03 039 000		Rodzaj opłaty							1x
14 03 038 000		Metoda płatności							1x
14 03 042 000		Kwota należnej opłaty							1x
14 03 040 000		Podstawa opłaty							99x
14 16 000 000		Łączna kwota ceł i podatków							1x
14 17 000 000	Wewnętrzna jednostka walutowa		1x
14 04 000 000	Doliczenia i odliczenia							99x	99x
14 04 008 000		Kod						1x	1x
14 04 012 000****		Waluta****						1x****	1x****
14 04 014 000		Kwota						1x	1x
14 05 000 000	Waluta faktury							1x
14 06 000 000	Łączna zafakturowana kwota							1x
14 07 000 000	Wskaźniki ustalania wartości								1x
14 08 000 000	Zafakturowana kwota pozycji								1x
14 09 000 000	Kurs wymiany		1x00°					1x***
14 10 000 000	Metoda ustalania wartości								1x
14 11 000 000	Preferencje								1x
14 12 000 000	Wartość pocztowa						1x		1x
14 12 012 000		Waluta					1x		1x
14 12 014 000		Kwota					1x		1x
14 13 000 000	Opłaty pocztowe		1x			1x
14 13 012 000		Waluta	1x			1x
14 13 014 000		Kwota	1x			1x
14 14 000 000	Wartość rzeczywista								1x
14 14 012 000		Waluta							1x
14 14 014 000		Kwota							1x
14 15 000 000	Koszty ubezpieczenia i transportu do miejsca przeznaczenia							1x	1x
14 15 012 000		Waluta						1x	1x
14 15 014 000		Kwota						1x	1x
15 01 000 000	Przewidywana data i godzina wyjścia		1x
15 02 000 000	Faktyczna data i godzina wyjścia		1x
15 03 000 000	Przewidywana data i godzina przybycia		1x
15 04 000 000	Przewidywana data i godzina przybycia do portu wyładunku		1x	1x
15 05 000 000	Faktyczna data i godzina przybycia		1x
15 06 000 000	Data zgłoszenia		1x
15 07 000 000	Wnioskowany okres ważności potwierdzenia		1x
15 07 082 000		Liczba dni	1x
15 07 083 000		Uzasadnienie	1x
15 08 000 000	Data i godzina przedstawienia towarów		1x
15 09 000 000	Data przyjęcia							1x
15 10 000 000***	Faktyczna data wywozu***							-i m 1x
15 11 000 000	Wyznaczony termin		1x
16 02 000 000	Państwo członkowskie odbioru		1x
16 02 020 000		Kraj	1x
16 03 000 000	Kraj przeznaczenia			1x		1x*	1x	1x	1x
16 04 000 000	Region przeznaczenia							1x	1x
16 05 000 000	Miejsce dostawy			1x		1x
16 05 036 000		UN/LOCODE		1x		1x
16 05 020 000		Kraj		1x		1x
16 05 037 000		Lokalizacja		1x		1x
16 06 000 000	Kraj wysyłki			1x		1x	1x	1x	1x
16 07 000 000	Kraj wywozu							1x	1x
16 08 000 000	Kraj pochodzenia						1x		1x
16 09 000 000	Region lub kraj preferencyjnego pochodzenia/statusu****								1x
16 10 000 000	Region wysyłki								1x
16 11 000 000	Państwa przejazdu środka transportu		99x
16 11 020 000		Kraj	1x
16 12 000 000	Kraje przejazdu przesyłki			99x		99x
16 12 020 000		Kraj		1x		1x
16 13 000 000	Miejsce załadunku			1x
16 13 036 000		UN/LOCODE		1x
16 13 020 000		Kraj		1x
16 13 037 000		Lokalizacja		1x
16 14 000 000	Miejsce wyładunku			1x
16 14 036 000		UN/LOCODE		1x
16 14 020 000		Kraj		1x
16 14 037 000		Lokalizacja		1x
16 15 000 000	Lokalizacja towarów			1x				1x
16 15 045 000		Rodzaj lokalizacji		1x				1x
16 15 046 000		Kwalifikator oznaczenia		1x				1x
16 15 036 000		UN/LOCODE		1x				1x
16 15 047 000		Urząd celny		1x				1x
16 15 048 000		GNSS		1x				1x
16 15 051 000		Przedsiębiorca		1x				1x
16 15 052 000		Numer pozwolenia		1x				1x
16 15 053 000		Dodatkowy identyfikator		1x				1x
16 15 018 000		Adres		1x				1x
16 15 081 000		Adres pocztowy		1x				1x
16 15 074 000		Osoba do kontaktów		9x				9x
16 16 000 000	Miejsce przyjęcia			1x		1x
16 16 036 000		UN/LOCODE		1x		1x
16 16 020 000		Kraj		1x		1x
16 16 037 000		Lokalizacja		1x		1x
16 17 000 000	Wiążąca trasa przewozu***		1x
17 01 000 000	Urząd celny wyprowadzenia		1x
17 01 001 000		Numer referencyjny	1x
17 02 000 000	Urząd celny wywozu		1x
17 02 001 000		Numer referencyjny	1x
17 03 000 000	Urząd celny wyjścia		1x
17 03 001 000		Numer referencyjny	1x
17 04 000 000	Urząd celny tranzytowy		9x
17 04 001 000		Numer referencyjny	1x
17 05 000 000	Urząd celny przeznaczenia		1x
17 05 001 000		Numer referencyjny	1x
17 06 000 000	Urząd celny wyprowadzenia do tranzytu		9x
17 06 001 000		Numer referencyjny	1x
17 07 000 000	Urząd celny pierwszego wprowadzenia		1x
17 07 001 000		Numer referencyjny	1x
17 08 000 000	Faktyczny urząd celny pierwszego wprowadzenia		1x
17 08 001 000		Numer referencyjny	1x
17 09 000 000	Urząd celny przedstawienia		1x
17 09 001 000		Numer referencyjny	1x
17 10 000 000	Kontrolny urząd celny		1x
17 10 001 000		Numer referencyjny	1x
18 01 000 000	Masa netto						1x		1x
18 02 000 000	Jednostka uzupełniająca***						1x		1x
18 03 000 000	Masa całkowita brutto		1x	1x		1x
18 04 000 000	Masa brutto			1x	1x	1x	1x	1x	1x
18 05 000 000	Opis towarów				1x		1x		1x
18 06 000 000	Opakowanie				99x		99x		99x
18 06 003 000		Rodzaj opakowań			1x		1x		1x
18 06 004 000		Liczba opakowań			1x		1x		1x
18 06 054 000		Oznaczenia przesyłek			1x		1x		1x
18 07 000 000	Towary niebezpieczne				99x		99x
18 07 055 000		Numer UN (numer ONZ)			1x		1x
18 08 000 000	Kod CUS				1x		1x		1x
18 09 000 000	Kod towaru				1x		1x		1x
18 09 056 000		Kod podpozycji systemu zharmonizowanego			1x		1x		1x
18 09 057 000		Kod Nomenklatury scalonej			1x		1x		1x
18 09 058 000		Kod TARIC							1x
18 09 059 000		Dodatkowy kod TARIC							99x
18 09 060 000		Dodatkowy kod krajowy							99x
18 10 000 000	Rodzaj towarów						1x		1x
19 01 000 000	Oznaczenie kontenera			1x		1x		1x
19 02 000 000	Numer referencyjny przewozu		9x	9x
19 03 000 000	Rodzaj transportu na granicy		1x	1x				1x
19 04 000 000	Rodzaj transportu wewnętrznego			1x				1x
19 05 000 000	Środek transportu przy wyjściu			999x		999x		999x
19 05 061 000		Rodzaj identyfikacji		1x		1x		1x
19 05 017 000		Numer identyfikacyjny		1x		1x		1x
19 05 062 000		Przynależność państwowa		1x		1x		1x
19 06 000 000	Środek transportu przy przybyciu			1x				1x
19 06 061 000		Rodzaj identyfikacji		1x				1x
19 06 017 000		Numer identyfikacyjny		1x				1x
19 07 000 000	Wyposażenie do transportu		9 999x	9 999x	9 999x	9 999x	9 999x	9 999x
19 07 044 000		Odniesienie do towarów	9 999x	9 999x				9 999x
19 07 063 000		Numer identyfikacyjny kontenera	1x	1x	1x	1x	1x	1x
19 07 064 000		Identyfikacja rozmiaru i rodzaju kontenera		1x	1x	1x	1x
19 07 065 000		Status wypełnienia kontenera		1x	1x	1x	1x
19 07 066 000		Kod rodzaju dostawcy kontenera		1x	1x	1x	1x
19 08 000 000	Aktywny środek transportu przekraczający granicę		1x	9x				1x
19 08 061 000		Rodzaj identyfikacji	1x	1x				1x
19 08 017 000		Numer identyfikacyjny	1x	1x				1x
19 08 062 000		Przynależność państwowa	1x	1x				1x
19 08 067 000		Rodzaj środka transportu	1x
19 08 084 000		Urząd celny na granicy		1x
19 09 000 000	Pasywny środek transportu przekraczający granicę			999x		999x	999x
19 09 061 000		Rodzaj identyfikacji		1x		1x	1x
19 09 017 000		Numer identyfikacyjny		1x		1x	1x
19 09 062 000		Przynależność państwowa		1x		1x	1x
19 09 067 000		Rodzaj środka transportu		1x		1x	1x
19 10 000 000	Zamknięcie celne			99x	99x	99x	99x
19 10 068 000		Liczba zamknięć		1x (1)	1x(1)	1x (1)	1x(1)
19 10 015 000		Identyfikator		1x	1x	1x	1x
19 11 000 000	Numer identyfikacyjny pojemnika			9 999x		9 999x
99 01 000 000	Numer porządkowy kontyngentu								1x
99 02 000 000	Rodzaj zabezpieczenia		9x
99 03 000 000	Odniesienie do zabezpieczenia		99x
99 03 069 000		GRN	1x
99 03 070 000		Kod dostępu	1x
99 03 012 000		Waluta	1x
99 03 071 000		Kwota do pokrycia	1x
99 03 072 000		Urząd celny zabezpieczenia	1x
99 03 073 000		Odniesienie do innych zabezpieczeń	1x
99 04 000 000	Odniesienie do specjalnego zabezpieczenia		1x
99 05 000 000	Rodzaj transakcji							1x	1x
99 06 000 000	Wartość statystyczna								1x
(1) Powtarzalność dla liczby zamknięć należy rozumieć jako w odniesieniu do wyposażenia do transportu, tj. 1x na kontener.

TYTUŁ  II

KODY WSPÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH DANYCH W ODNIESIENIU DO DEKLARACJI, ZGŁOSZEŃ I POWIADOMIEŃ

1) Wprowadzenie:

Niniejszy tytuł zawiera kody stosowane w elektronicznych deklaracjach, zgłoszeniach i powiadomieniach.

2) Kody:

11 01 000 000 Rodzaj zgłoszenia

Kod	Opis	Zestaw danych w tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
C	Towary unijne nieobjęte procedurą tranzytu.	D3
CGM	Manifest celny towarów określający unijny status celny towarów.	E2
CGMF	Manifest celny towarów określający unijny status celny towarów wysyłanych do specjalnych obszarów podatkowych, z tych obszarów lub między nimi.	E2
CO	Towary unijne podlegające szczególnym środkom w okresie przejściowym następującym po przystąpieniu nowych państw członkowskich. Objęcie towarów unijnych procedurą składowania celnego, o której mowa w kolumnie B3 tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 w celu uzyskania wypłaty specjalnych refundacji wywozowych przed wywozem lub wytwarzaniem pod dozorem celnym i kontrolą celną przed wywozem i wypłatą refundacji wywozowych. Towary unijne w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru celnego Unii, w których mają zastosowanie przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE (1) lub dyrektywy Rady (UE) 2020/262 (2), oraz częściami tego obszaru, w których te przepisy nie mają zastosowania, lub w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami tego obszaru, w których te przepisy nie mają zastosowania, o czym mowa w kolumnach B4 i H5 tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.	B3, B4, H1, H5, I1
EX	Dla wymiany handlowej z państwami i terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii. Dla objęcia towarów procedurą celną, o której mowa w kolumnach B1, B2 i C1, oraz dla powrotnego wywozu, o którym mowa w kolumnie B1 tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Dla wywozowych zgłoszeń celnych składanych zgodnie z art. 269 ust. 3 kodeksu.	B1, B2, C1
IM	Dla wymiany handlowej z państwami i terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii. Dla objęcia towarów procedurą celną, o której mowa w kolumnach H1-H4, H6, H7 i I1 tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Dla objęcia towarów nieunijnych procedurą celną w kontekście wymiany handlowej między państwami członkowskimi.	H1, H2, H3, H4, H6, H7, I1
T	Przesyłki mieszane obejmujące zarówno towary przewidziane do objęcia procedurą unijnego tranzytu zewnętrznego, jak i towary przewidziane do objęcia procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego, objęte art. 294 niniejszego rozporządzenia.	D1, D2
T1	Towary objęte procedurą unijnego tranzytu zewnętrznego.	D1, D2, D3
T2	Towary objęte procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego zgodnie z art. 227 kodeksu, chyba że stosuje się art. 293 ust. 2.	D1, D2, D3
T2F	Towary objęte procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego zgodnie z art. 188 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.	D1, D2, D3
T2L	Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów.	E1
T2LF	Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów wysyłanych do specjalnych obszarów podatkowych, z tych obszarów lub między nimi.	E1
T2LSM	Potwierdzenie statusu towarów przeznaczonych do San Marino z zastosowaniem art. 2 decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG - San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r.	E1
T2SM	Towary objęte procedurą unijnego tranzytu wewnętrznego z zastosowaniem art. 2 decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG - San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r.	D1, D2
TD	Towary już objęte procedurą tranzytu lub przewożone w ramach procedury uszlachetniania czynnego, składowania celnego lub procedury odprawy czasowejw kontekście stosowania art. 233 ust. 4 kodeksu.	D3
TIR	Towary objęte procedurą TIR (Transport Internationaux Routiers).	D1, D2
X	Towary unijne, których wywóz został zakończony, a wyjście potwierdzone i które nie są objęte procedurą tranzytu w kontekście stosowania art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu.	D3
(1) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1). (2) Dyrektywa Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 4).

11 02 000 000 Rodzaj dodatkowego zgłoszenia

Kod	Opis
A	Dla standardowego zgłoszenia celnego (na mocy art. 162 kodeksu)
B	Dla zgłoszenia uproszczonego na zasadzie okazjonalnej (na mocy art. 166 ust. 1 kodeksu)
C	Dla uproszczonego zgłoszenia celnego na zasadzie regularnej (na mocy art. 166 ust. 2 kodeksu)
D	Dla złożenia standardowego zgłoszenia celnego (o którym mowa w kodzie A) zgodnie z art. 171 kodeksu
E	Dla złożenia uproszczonego zgłoszenia (o którym mowa w kodzie B) zgodnie z art. 171 kodeksu
F	Dla złożenia zgłoszenia uproszczonego (o którym mowa w kodzie C) zgodnie z art. 171 kodeksu
R	Retrospektywne złożenie zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu zgodnie z art. 249 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i art. 337 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447
X	Dla zgłoszenia uzupełniającego do zgłoszeń uproszczonych objętych B i E
T	Dla zgłoszenia uzupełniającego o charakterze ogólnym lub okresowym do zgłoszeń uproszczonych objętych C i F
Z	Dla zgłoszenia uzupełniającego o charakterze ogólnym lub okresowym w ramach procedury określonej w art. 182 kodeksu
U	Dla zgłoszenia uzupełniającego o charakterze podsumowującym do zgłoszeń uproszczonych objętych C i F
V	Dla zgłoszenia uzupełniającego o charakterze podsumowującym w ramach procedury określonej w art. 182 kodeksu

11 04 000 000 Kod szczególnych okoliczności

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis
A20	Wywozowa deklaracja skrócona - Przesyłki ekspresowe
F10	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Pełny zestaw danych - Konosament imienny zawierający niezbędne informacje od odbiorcy
F11	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Pełny zestaw danych - Konosament armatorski z bazowymi konosamentami spedytorskimi zawierający niezbędne informacje od odbiorcy na poziomie konosamentu spedytorskiego najniższego szczebla
F12	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Częściowy zestaw danych - Tylko konosament armatorski
F13	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Częściowy zestaw danych - Tylko konosament imienny
F14	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Częściowy zestaw danych - Tylko konosament spedytorski
F15	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Częściowy zestaw danych - Konosament spedytorski zawierający niezbędne informacje od odbiorcy
F16	Morskie i śródlądowe drogi wodne - Częściowy zestaw danych - Niezbędne informacje, które muszą zostać dostarczone przez odbiorcę na poziomie umowy przewozu najniższego szczebla (konosament spedytorski najniższego szczebla, jeżeli konosament armatorski nie jest konosamentem imiennym)
F20	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Pełny zestaw danych złożony przed załadunkiem
F21	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Częściowy zestaw danych - Kapitański lotniczy list przewozowy złożony przed przybyciem towarów
F22	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Częściowy zestaw danych - Spedytorski lotniczy list przewozowy złożony przed przybyciem towarów - Częściowy zestaw danych przekazany przez osobę zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu i zgodnie z art. 113 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
F23	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Częściowy zestaw danych - Minimalny zestaw danych złożony przed załadunkiem zgodnie z art. 106 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 bez numeru referencyjnego kapitańskiego lotniczego listu przewozowego
F24	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Częściowy zestaw danych - Minimalny zestaw danych złożony przed załadunkiem zgodnie z art. 106 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 z numerem referencyjnym kapitańskiego lotniczego listu przewozowego
F25	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Częściowy zestaw danych - Numer referencyjny kapitańskiego lotniczego listu przewozowego złożony przed załadunkiem zgodnie z art. 106 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
F26	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Częściowy zestaw danych - Minimalny zestaw danych złożony przed załadunkiem zgodnie z art. 106 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i zawierający dodatkowe informacje dotyczące spedytorskiego lotniczego listu przewozowego
F27	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Pełny zestaw danych złożony przed przybyciem towarów
F28	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Pełny zestaw danych złożony przed załadunkiem - Bezpośredni lotniczy list przewozowy
F29	Przesyłki lotnicze (drobnicowe) - Pełny zestaw danych złożony przed przybyciem towarów - Bezpośredni lotniczy list przewozowy
F30	Przesyłki ekspresowe - Pełny zestaw danych złożony przed przybyciem towarów
F31	Przesyłki ekspresowe w lotniczym transporcie drobnicowym - Pełny zestaw danych złożony przed przybyciem towarów przez przewoźnika ekspresowego
F32	Przywozowa deklaracja skrócona - Przesyłki ekspresowe - Minimalny zestaw danych, który należy przedstawić przed załadunkiem w związku z sytuacją określoną w art. 106 ust. 1 akapit drugi
F33	Przesyłki ekspresowe w lotniczym transporcie drobnicowym - Częściowy zestaw danych - Spedytorski lotniczy list przewozowy złożony przed przybyciem towarów - Częściowy zestaw danych przekazany przez osobę zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu i zgodnie z art. 113 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
F34	Przywozowa deklaracja skrócona - Przesyłki ekspresowe w transporcie drogowym - Pełny zestaw danych złożony przed przybyciem towarów
F40	Przesyłki pocztowe - Częściowy zestaw danych - Informacje o kapitańskiejskonsolidowanejumowie przewozu transportem drogowym
F41	Przesyłki pocztowe - Częściowy zestaw danych - Informacje o kapitańskiejskonsolidowanejumowie przewozu transportem kolejowym
F42	Przesyłki pocztowe - Częściowy zestaw danych - Kapitański lotniczy list przewozowy zawierający niezbędne informacje z pocztowego lotniczego listu przewozowego złożony zgodnie z terminami obowiązującymi w odniesieniu do danego środka transportu
F43	Przesyłki pocztowe - Częściowy zestaw danych - Minimalny zestaw danych złożony przed załadunkiem zgodnie z art. 106 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
F44	Przesyłki pocztowe - Częściowy zestaw danych - Numer identyfikacyjny pojemnika złożony przed załadunkiem zgodnie z art. 106 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
F45	Przesyłki pocztowe - Częściowy zestaw danych - Tylko konosament armatorski
F50	Transport drogowy
F51	Transport kolejowy
G4	Deklaracja do czasowego składowania
G5	Powiadomienie o przybyciu w przypadku przemieszczania towarów objętych czasowym składowaniem

11 05 000 000 Kod powtórnego wprowadzenia

Odpowiednie kody podane są poniżej:

Kod	Opis
0	Nie (przywozowa deklaracja skrócona złożona w odniesieniu do towarów wprowadzanych pierwszy raz na obszar celny Unii)
1	Tak (przywozowa deklaracja skrócona złożona w odniesieniu do towarów, które są powtórnie wprowadzane na obszar celny Unii po ich wyprowadzeniu)

11 06 001 000 Kod przesyłki podzielonej

Odpowiednie kody podane są poniżej:

Kod	Opis
0	Nie (przywozowa deklaracja skrócona złożona w odniesieniu do całej przesyłki kapitańskiej)
1	Tak (przywozowa deklaracja skrócona złożona w odniesieniu do podzielonej przesyłki kapitańskiej)

11 07 000 000 Bezpieczeństwo

Odpowiednie kody podane są poniżej:

Kod	Opis	Wyjaśnienie
0	Nie	Zgłoszenie nie jest powiązane z wywozową deklaracją skróconą ani przywozową deklaracją skróconą
1	ENS	Zgłoszenie jest powiązane z przywozową deklaracją skróconą
2	EXS	Zgłoszenie jest powiązane z wywozową deklaracją skróconą
3	ENS i EXS	Zgłoszenie jest powiązane z wywozową deklaracją skróconą i przywozową deklaracją skróconą

11 08 000 000 Kod zmniejszonej liczby danych

Odpowiednie kody podane są poniżej:

Kod	Opis
0	Nie (towary nie są zgłaszane przy użyciu zmniejszonej liczby danych)
1	Tak (towary są zgłaszane przy użyciu zmniejszonej liczby danych)

11 09 000 000 Procedura

Kody, które należy wprowadzić w tej podjednostce, są kodami czterocyfrowymi, składającymi się z dwucyfrowego kodu reprezentującego wnioskowaną procedurę, po którym następuje drugi, dwucyfrowy kod reprezentujący poprzednią procedurę. Wykaz kodów dwucyfrowych podany jest poniżej.

»Poprzednia procedura« oznacza procedurę, którą towary zostały objęte, zanim zostały objęte wnioskowaną procedurą.

Należy zauważyć, że w przypadku gdy poprzednią procedurą jest procedura składowania celnego lub odprawy czasowej lub gdy towary pochodzą z wolnego obszaru celnego, odpowiedni kod powinien być zastosowany tylko wówczas, gdy towary nie zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego, uszlachetniania biernego ani końcowego przeznaczenia.

Na przykład: powrotny wywóz towarów przywiezionych w ramach uszlachetniania czynnego i następnie objętych procedurą składowania celnego = 3151 (a nie 3171) (pierwsza operacja = 5100; druga operacja = 7151; trzecia operacja: powrotny wywóz = 3151).

Podobnie jeśli dokonuje się powrotnego przywozu towarów uprzednio czasowo wywiezionych i dopuszcza się je do obrotu po objęciu ich procedurą składowania celnego, odprawy czasowej lub umieszczeniu w wolnym obszarze celnym, uznaje się to za zwykły powrotny przywóz po czasowym wywozie.

Na przykład: wprowadzenie do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu towarów wywiezionych w ramach procedury uszlachetniania biernego i objętych procedurą składowania celnego przy powrotnym przywozie = 6121 (a nie 6171) (pierwsza operacja: czasowy wywóz w ramach uszlachetniania biernego = 2100; druga operacja: składowanie w składzie celnym = 7121; trzecia operacja: wprowadzenie do obrotu krajowego + dopuszczenie do obrotu = 6121).

Kody oznaczone na poniższym wykazie literą a) nie mogą być wykorzystywane jako pierwsze dwie cyfry kodu procedury, lecz jedynie w celu wskazania poprzedniej procedury.

Na przykład: 4054 = dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów uprzednio objętych procedurą uszlachetniania czynnego w innym państwie członkowskim.

Wykaz kodów procedur

Dwa z tych podstawowych elementów muszą zostać połączone, aby stworzyć kod czterocyfrowy.

00 Ten kod stosuje się, aby wskazać, że nie ma poprzedniej procedury a)

01 Dopuszczenie do obrotu towarów z jednoczesną ponowną wysyłką w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru celnego Unii, w których stosuje się przepisy dyrektywy 2006/112/WE lub dyrektywy (UE) 2020/262, oraz częściami tego obszaru, w których te przepisy nie mają zastosowania, lub w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami tego obszaru, w których te przepisy nie mają zastosowania.

Przykład: Towary nieunijne przybywające z państwa trzeciego, dopuszczone do obrotu w Niemczech i wysłane na Wyspy Kanaryjskie.

07 Dopuszczenie towarów do obrotu oraz jednoczesne objęcie ich procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego, w przypadku gdy nie zapłacono ani VAT, ani, w stosownych przypadkach, podatku akcyzowego.

Wyjaśnienie: Ten kod należy stosować, kiedy towary zostają dopuszczone do obrotu, ale podatek VAT i podatek akcyzowy nie zostały zapłacone.

Przykłady: Przywożony cukier surowy jest dopuszczony do obrotu, ale podatek VAT nie został zapłacony. Podczas gdy towary są składowane w składzie lub innym zatwierdzonym miejscu niebędącym składem celnym, płatność podatku VAT zostaje zawieszona.

Oleje mineralne przywiezione z państwa trzeciego są dopuszczone do obrotu, ale podatek VAT nie został zapłacony. Podczas gdy towary umieszcza się w składzie podatkowym, płatność podatku VAT i podatku akcyzowego zostaje zawieszona.

10 Wywóz ostateczny

Przykład: Wywóz towarów unijnych do państwa trzeciego, ale również wysyłka towarów unijnych do części obszaru celnego Unii, do których nie stosuje się przepisów dyrektywy 2006/112/WE lub dyrektywy (UE) 2020/262.

11 Wywóz produktów przetworzonych otrzymanych z towarów ekwiwalentnych w ramach procedury uszlachetniania czynnego przed objęciem towarów nieunijnych procedurą uszlachetniania czynnego.

Wyjaśnienie: Uprzedni wywóz (EX-IM) zgodnie z art. 223 ust. 2 lit. c) kodeksu.

Przykład: Wywóz papierosów wyprodukowanych z unijnych liści tytoniu przed objęciem nieunijnych liści tytoniu procedurą uszlachetniania czynnego.

21 Czasowy wywóz w ramach procedury uszlachetniania biernego, jeżeli nie wchodzi w zakres kodu 22.

Przykład: Procedura uszlachetniania biernego na mocy art. 259-262 kodeksu. Jednoczesne zastosowanie w odniesieniu do wyrobów włókienniczych procedury uszlachetniania biernego i gospodarczej procedury uszlachetniania biernego (rozporządzenie Rady (WE) nr 3036/94) nie wchodzi w zakres niniejszego kodu.

22 Czasowy wywóz inny niż ten, o którym mowa przy kodzie 21 i 23.

Kod ten obejmuje następujące sytuacje:

- jednoczesne zastosowanie w odniesieniu do wyrobów włókienniczych procedury uszlachetniania biernego i gospodarczej procedury uszlachetniania biernego (rozporządzenie Rady (WE) nr 3036/94 ²¹⁵ ),

- czasowy wywóz towarów z Unii w celu naprawy, przetworzenia, dostosowania, obróbki lub przeróbki, gdy żadne cła nie będą należne przy powrotnym przywozie.

23 Czasowy wywóz w celu powrotu w niezmienionym stanie.

Przykład: Czasowy wywóz na wystawy artykułów takich jak próbki, wyposażenie zawodowe itp.

31 Powrotny wywóz.

Wyjaśnienie: Powrotny wywóz towarów nieunijnych następujący po procedurze specjalnej.

Przykład: Towary są obejmowane procedurą składowania celnego, a następnie zgłaszane do powrotnego wywozu.

40 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego.

Wprowadzenie do obrotu krajowego towarów w ramach wymiany handlowej między Unią a państwami, z którymi stworzyła ona unię celną.

Wprowadzenie do obrotu krajowego towarów w ramach wymiany handlowej, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu.

Przykłady:

- Towary pochodzące z Japonii z zapłatą cła, podatku VAT i w stosownych przypadkach podatku akcyzowego.

- Towary pochodzące z Andory i wprowadzone do obrotu krajowego w Niemczech.

- Towary pochodzące z Martyniki i wprowadzone do obrotu krajowego w Belgii.

42 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym towary są przedstawiane organom celnym, oraz, w stosownych przypadkach, procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego.

Wprowadzenie do obrotu krajowego w ramach wymiany handlowej między częściami obszaru celnego Unii, w których nie stosuje się przepisów dyrektywy 2006/112/WE oraz dyrektywy (UE) 2020/262, a częściami tego obszaru, w których te przepisy się stosuje, towarów unijnych, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego państwa członkowskiego oraz, w stosownych przypadkach, procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego.

Wyjaśnienie: Udziela się zwolnienia z płatności podatku VAT i w stosownych przypadkach zawieszenia poboru podatku akcyzowego, ponieważ po przywozie następuje wewnątrzunijna dostawa lub przemieszczenie towarów do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym towary są przedstawiane organom celnym. W takim przypadku podatek VAT i w stosownych przypadkach podatek akcyzowy będą należne w państwie członkowskim będącym końcowym miejscem przeznaczenia. W celu zastosowania niniejszej procedury osoby muszą spełnić inne warunki wymienione w art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE i w stosownych przypadkach warunki wymienione w art. 16 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2020/262. Informacje wymagane na mocy art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE wprowadza się w D. 13 16 034 000 Numer identyfikacyjny odniesień podatkowych****.

Przykłady: Towary nieunijne zostają dopuszczone do obrotu w jednym państwie członkowskim i są przedmiotem dostawy zwolnionej z podatku VAT do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym towary są przedstawiane organom celnym. Formalnościami związanymi z podatkiem VAT zajmuje się agent celny będący przedstawicielem podatkowym, korzystając z wewnątrzunijnego systemu VAT.

Towary nieunijne podlegające podatkowi akcyzowemu przywożone z państwa trzeciego, które są dopuszczone do obrotu i są przedmiotem dostawy zwolnionej z podatku VAT do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym towary są przedstawiane organom celnym. Niezwłocznie po dopuszczeniu do obrotu następuje przemieszczenie w ramach procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego z miejsca przywozu zainicjowane przez zarejestrowanego nadawcę zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2020/262.

43 Jednoczesne dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów podlegających szczególnym środkom związanym z pobieraniem kwoty w okresie przejściowym po przystąpieniu nowych państw członkowskich.

Przykład: Dopuszczenie do obrotu produktów rolnych podlegających w specjalnym okresie przejściowym po przystąpieniu nowych państw członkowskich specjalnej procedurze celnej lub szczególnym środkom obowiązującym między nowymi państwami członkowskimi a pozostałą częścią Unii.

44 Końcowe przeznaczenie

Dopuszczenie do obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego bez cła lub z zastosowaniem obniżonej stawki celnej ze względu na ich szczególne przeznaczenie.

Przykład: Dopuszczenie do obrotu nieunijnych silników do zastosowania w cywilnych statkach powietrznych zbudowanych w Unii Europejskiej.

Towary nieunijne do zastosowania w niektórych kategoriach statków, łodzi i podobnych jednostek pływających oraz dla platform wiertniczych lub produkcyjnych.

45 Dopuszczenie towarów do obrotu i częściowe wprowadzenie do obrotu krajowego po uiszczeniu albo podatku VAT, albo podatku akcyzowego i umieszczenie tych towarów w składzie innym niż składy celne.

Wyjaśnienie: Kod ten stosuje się do towarów objętych zarówno podatkiem VAT, jak i podatkiem akcyzowym, jeżeli tylko jedną z tych kategorii podatku opłaca się w chwili dopuszczenia towarów do obrotu.

Przykłady: Nieunijne papierosy są dopuszczone do obrotu i podatek VAT został zapłacony. Podczas gdy towary znajdują się w składzie podatkowym, płatność podatku akcyzowego zostaje zawieszona.

Wyroby akcyzowe przywożone z państwa trzeciego lub z terytorium trzeciego, o którym mowa w art. 4 ust. 3 dyrektywy (UE) 2020/262, są dopuszczone do obrotu. Niezwłocznie po dopuszczeniu do obrotu następuje przemieszczenie w ramach procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego zainicjowane przez zarejestrowanego nadawcę w miejscu importu zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2020/262 do składu podatkowego w tym samym państwie członkowskim.

46 Przywóz produktów przetworzonych uzyskanych z towarów ekwiwalentnych w ramach procedury uszlachetniania biernego przed wywozem towarów przez nie zastępowanych.

Wyjaśnienie: Uprzedni przywóz zgodnie z art. 223 ust. 2 lit. d) kodeksu.

Przykład: Przywóz stołów wyprodukowanych z nieunijnego drewna przed objęciem unijnego drewna uszlachetnianiem biernym.

48 Wprowadzenie do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu produktów zamiennych w ramach uszlachetniania biernego przed wywozem towarów wadliwych.

Wyjaśnienie: System standardowej wymiany (IM-EX), uprzedni przywóz zgodnie z art. 262 ust. 1 kodeksu.

51 Objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego.

Wyjaśnienie: Uszlachetnianie czynne zgodnie z art. 256 kodeksu.

53 Objęcie towarów odprawą czasową.

Wyjaśnienie: Objęcie towarów nieunijnych przeznaczonych do powrotnego wywozu procedurą odprawy czasowej.

Może być stosowane na obszarze celnym Unii, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 250 kodeksu.

Przykład: Odprawa czasowa, np. na wystawę.

54 Uszlachetnianie czynne w innym państwie członkowskim (bez dopuszczenia towarów do obrotu w tym państwie członkowskim) a).

Wyjaśnienie: Ten kod jest stosowany do rejestrowania operacji do celów statystycznych w odniesieniu do handlu wewnątrzunijnego.

Przykład: Towary nieunijne objęte są procedurą uszlachetniania czynnego w Belgii (5100). Po poddaniu uszlachetnianiu czynnemu zostają one wysłane do Niemiec w celu dopuszczenia do obrotu (4054) lub dalszego przetwarzania (5154).

61 Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego.

Wyjaśnienie: Towary powrotnie przywożone z państwa trzeciego z płatnością należności celnych i podatku VAT.

63 Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów, które podlegają dostawom zwolnionym z podatku VAT do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym towary są przedstawiane organom celnym. oraz, w stosownych przypadkach, procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego.

Wyjaśnienie: Udziela się zwolnienia z płatności podatku VAT i w stosownych przypadkach zawieszenia poboru podatku akcyzowego, ponieważ po powrotnym przywozie następuje wewnątrzunijna dostawa lub przemieszczenie towarów do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym towary są przedstawiane organom celnym. W takim przypadku podatek VAT i w stosownych przypadkach podatek akcyzowy będą należne w państwie członkowskim końcowego przeznaczenia. W celu zastosowania niniejszej procedury osoby muszą spełnić inne warunki wymienione w art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE i w stosownych przypadkach warunki wymienione w art. 16 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2020/262. Informacje wymagane na mocy art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE wprowadza się w D. 13 16 034 000 Numer identyfikacyjny odniesień podatkowych****.

Przykłady: Powrotny przywóz po uszlachetnianiu biernym lub czasowym wywozie, z ewentualnym obciążeniem podatkiem VAT przedstawiciela podatkowego.

Wyroby akcyzowe powrotnie przywożone po uszlachetnianiu biernym i dopuszczone do obrotu, które są przedmiotem dostawy zwolnionej z VAT do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym wyroby są przedstawiane organom celnym. Niezwłocznie po dopuszczeniu do obrotu następuje przemieszczenie w ramach procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego z miejsca powrotnego przywozu zainicjowane przez zarejestrowanego nadawcę zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2020/262.

68 Powrotny przywóz z częściowym wprowadzeniem do obrotu krajowego i jednoczesne dopuszczenie do obrotu i objęcie towarów procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego.

Wyjaśnienie: Kod ten stosuje się do towarów objętych zarówno podatkiem VAT, jak i podatkiem akcyzowym, jeżeli tylko jedną z tych kategorii podatku opłaca się w chwili dopuszczenia towarów do obrotu.

Przykład: Przetworzone napoje alkoholowe są powrotnie przywożone i wprowadzane do składu podatkowego.

71 Objęcie towarów procedurą składowania celnego.

76 Objęcie towarów unijnych procedurą składowania celnego zgodnie z art. 237 ust. 2 kodeksu.

Przykład: Wołowina bez kości z dorosłego bydła płci męskiej objęta procedurą składowania celnego przed wywozem (art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1741/2006 (1) z dnia 24 listopada 2006 r. ustanawiającego warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych do wołowiny bez kości z dorosłego bydła płci męskiej, objętej procedurą składu celnego przed wywozem (Dz.U. L 329 z 25.11.2006, s. 7)). Po dopuszczeniu do obrotu, wniosek w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych, ponieważ towary są wadliwe lub niezgodne z warunkami umowy (art. 118 kodeksu).

Zgodnie z art. 118 ust. 4 kodeksu przedmiotowe towary mogą zostać objęte procedurą składowania celnego zamiast podlegać konieczności wyprowadzenia poza obszar celny Unii w celu przyznania zwrotu lub umorzenia należności celnych.

77 Wytwarzanie towarów unijnych pod dozorem celnym prowadzonym przez organy celne i kontrolą celną (w rozumieniu art. 5 pkt 27 i 3 kodeksu) przed wywozem i wypłatą refundacji wywozowych.

Przykład: Konserwy z wołowiny i cielęciny produkowane pod dozorem i kontrolą organów celnych przed wywozem (art. 2 i 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1731/2006) z dnia 23 listopada 2006 r. w sprawie szczególnych zasad stosowania refundacji wywozowych w odniesieniu do niektórych konserw z wołowiny i cielęciny (Dz.U. L 325 z 24.11.2006, s. 12).

78 Umieszczenie towarów w wolnym obszarze celnym. a)

95 Objęcie towarów unijnych procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego, w przypadku gdy nie zapłacono ani VAT, ani, w stosownych przypadkach, podatku akcyzowego.

Wyjaśnienie: Kod ten stosuje się w ramach wymiany handlowej, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu, w przypadku gdy nie zapłacono ani VAT, ani podatku akcyzowego.

Przykład: Papierosy z Wysp Kanaryjskich są sprowadzane do Belgii i umieszczane w składzie podatkowym; płatność podatku VAT i podatku akcyzowego zostaje zawieszona.

96 Objęcie towarów unijnych procedurą składowania inną niż procedura składowania celnego, w przypadku gdy zapłacono VAT albo, w stosownych przypadkach, podatek akcyzowy, a płatność drugiego podatku zostaje zawieszona.

Wyjaśnienie: Kod ten stosuje się w ramach wymiany handlowej, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu, w przypadku gdy zapłacono VAT lub podatek akcyzowy, a płatność drugiego podatku zostaje zawieszona.

Przykład: Papierosy z Wysp Kanaryjskich są sprowadzane do Francji i umieszczane w składzie podatkowym; zapłacono VAT, a płatność podatku akcyzowego została zawieszona.

Kody procedur stosowane w kontekście zgłoszeń celnych

Kolumny (nagłówki tabeli w załączniku B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446)	Zgłoszenia	Kody procedury unijnej (w stosownych przypadkach)
B1	Zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu	10, 11, 23, 31
B2	Procedura specjalna - Przetwarzanie - Zgłoszenie do uszlachetniania biernego	21, 22
B3	Zgłoszenie do składowania celnego towarów unijnych	76, 77
B4	Zgłoszenie do wysyłki towarów w ramach handlu ze specjalnymi obszarami podatkowymi	10
C1	Uproszczone zgłoszenie wywozowe	10, 11, 21***, 22***, 23, 31, 76*** i 77***
H1	Zgłoszenie do dopuszczenia do obrotu i zastosowania procedury specjalnej - Szczególne przeznaczenie - Zgłoszenie do końcowego przeznaczenia	01, 07, 40, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 61, 63, 68
H2	Procedura specjalna - Składowanie - Zgłoszenie do składowania celnego	71
H3	Procedura specjalna - Szczególne przeznaczenie - Zgłoszenie do odprawy czasowej	53
H4	Procedura specjalna - Przetwarzanie - Zgłoszenie do uszlachetniania czynnego	51
H5	Zgłoszenie do wprowadzenia towarów w ramach handlu ze specjalnymi obszarami podatkowymi	40, 42, 61, 63, 95, 96
H6	Zgłoszenie celne w obrocie pocztowym do dopuszczenia do obrotu	01, 07, 40
H7	Zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu w odniesieniu do przesyłki, która jest objęta zwolnieniem z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 23 ust. 1 lub art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1186/2009 216	4000
I1	Uproszczone zgłoszenie przywozowe	01, 07, 40, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 51, 53, 61, 63, 68, 71, 95 i 96

11 10 000 000 Procedura dodatkowa

Jeżeli te elementy danych są wykorzystywane do określenia procedury unijnej, pierwsza litera kodu określa kategorię środków w następujący sposób:

Axx	Uszlachetnianie czynne (art. 256 kodeksu)
Bxx	Uszlachetnianie bierne (art. 259 kodeksu)
Cxx	Zwolnienie celne (rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009)
Dxx	Odprawa czasowa (rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446)
Exx	Produkty rolne
Fxx	Inne

W odniesieniu do zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu, o których mowa w kolumnie H7, można stosować wyłącznie dodatkowe kody procedur C07, C08, F48 i F49, które są wyraźnie dozwolone dla tej kolumny.

Uszlachetnianie czynne (art. 256 kodeksu)

Kod	Opis
	Przywóz
A04	Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w sytuacjach, w których należy uiścić jedynie VAT.
A10	Zniszczenie towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego

Uszlachetnianie bierne (art. 259 kodeksu)

Kod	Opis
	Przywóz
B01	Powrotny przywóz po uszlachetnianiu biernym zgodnie z art. 260a kodeksu.
B02	Produkty przetworzone powracające po naprawie w ramach gwarancji zgodnie z art. 260 kodeksu (towary naprawiane nieodpłatnie)
B03	Produkty przetworzone powracające po wymianie w ramach gwarancji zgodnie z art. 261 kodeksu (system standardowej wymiany)
B06	Produkty przetworzone powracające - tylko VAT
	Wywóz
B51	Towary przywożone w celu uszlachetniania czynnego, powrotnie wywożone w celu naprawy lub dalszego przetworzenia zgodnie z art. 258 kodeksu.
B52	Towary przywożone w celu uszlachetniania czynnego, wywożone w celu wymiany w ramach gwarancji° Towary wywożone w celu wymiany w ramach gwarancji zgodnie z art. 261 i 262 kodeksu.*
B53	Uszlachetnianie bierne w ramach porozumień z państwami trzecimi, ewentualnie połączone z procedurą uszlachetniania biernego dla VAT
B54	Tylko uszlachetnianie bierne dla VAT

Zwolnienie z należności celnych przywozowych (rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009)

Kod	Opis	Artykuł (rozporządzenie (we) nr 1186/2009)
C01	Mienie osobiste przywożone przez osoby fizyczne przenoszące swoje miejsce zamieszkania na obszar celny Unii	3
C02	Wyprawa ślubna i majątek ruchomy gospodarstwa domowego przywożone w związku z zawarciem związku małżeńskiego	12 ust. 1
C03	Prezenty zwyczajowo ofiarowywane z okazji zawarcia związku małżeńskiego	12 ust. 2
C04	Mienie osobiste nabyte w drodze dziedziczenia przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na obszarze celnym Unii	17
C06	Wyposażenie ucznia, materiały szkolne i inny podobny majątek ruchomy gospodarstwa domowego	21
C07	Przesyłki o niewielkiej wartości	23
C08	Przesyłki wysyłane osobom fizycznym przez inne osoby fizyczne	25
C09	Dobra inwestycyjne i inne urządzenia przywożone w związku z przeniesieniem działalności z państwa trzeciego do Unii	28
C10	Dobra inwestycyjne i inne urządzenia należące do osób wykonujących wolne zawody i do osób prawnych prowadzących działalność niezarobkową	34
C11	Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne; przyrządy i aparatura naukowa wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1186/2009	42
C12	Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne; przyrządy i aparatura naukowa wymienione w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1186/2009	43
C13	Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne; przyrządy i aparatura naukowa przywożone wyłącznie do celów niehandlowych (w tym części zamienne, składniki, akcesoria i narzędzia)	44-45
C14	Wyposażenie przywożone do celów niehandlowych przez instytucję lub organizację naukową mającą swoją siedzibę poza Unią lub na jej rzecz	51
C15	Zwierzęta laboratoryjne oraz substancje biologiczne lub chemiczne przeznaczone do badań	53
C16	Substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego oraz odczynniki służące do określania grup krwi i typów tkanek	54
C17	Przyrządy i aparatura przeznaczone do prowadzenia badań medycznych, diagnozowania lub leczenia	57
C18	Substancje przeznaczone do kontroli jakości produktów leczniczych	59
C19	Środki farmaceutyczne wykorzystywane na międzynarodowych imprezach sportowych	60
C20	Towary przeznaczone dla organizacji charytatywnych lub dobroczynnych - artykuły pierwszejpotrzeby przywożone przez organizacje państwowe lub inne uprawnione organizacje	61 ust. 1 lit. a)
C21	Artykuły wymienione w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1186/2009 przeznaczone dla osób niewidomych	66
C22	Artykuły wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1186/2009 przeznaczone dla osób niewidomych, przywożone przez same osoby niewidome na ich własny użytek (w tym części zamienne, składniki, akcesoria i narzędzia)	67 ust. 1 lit. a) i 67 ust. 2
C23	Artykuły wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1186/2009 przeznaczone dla osób niewidomych, przywożone przez niektóre instytucje lub organizacje (w tym części zamienne, składniki, akcesoria i narzędzia)	67 ust. 1 lit. b) i 67 ust. 2
C24	Artykuły przeznaczone dla innych osób niepełnosprawnych (innych niż osoby niewidome), przywożone przez same osoby niepełnosprawne na ich własny użytek (w tym części zamienne, składniki, akcesoria i narzędzia)	68 ust. 1 lit. a) i 68 ust. 2
C25	Artykuły przeznaczone dla innych osób niepełnosprawnych (innych niż osoby niewidome), przywożone przez niektóre instytucje lub organizacje (w tym części zamienne, składniki, akcesoria i narzędzia)	68 ust. 1 lit. b) i 68 ust. 2
C26	Towary przywożone na rzecz ofiar katastrof	74
C27	Odznaczenia przyznane przez rządy państw trzecich osobom, których miejsce zamieszkania znajduje się na obszarze celnym Unii	81 lit. a)
C28	Towary przywożone na obszar celny Unii przez osoby, które składały oficjalną wizytę w państwie trzecim, i otrzymane jako podarunki od organów przyjmujących	82 lit. a)
C29	Towary przeznaczone do użytku monarchów lub głów państw	85
C30	Wzory i próbki towarów o niewielkiej wartości przywożone do celów promocji handlu	86
C31	Druki reklamowe	87
C32	Małe reprezentatywne wzory i próbki towarów wytwarzanych poza obszarem celnym Unii przeznaczone na targi lub podobne imprezy	90 lit. a)
C33	Towary przywożone do celów badawczych, analitycznych lub prób	95
C34	Przesyłki wysyłane do organizacji zajmujących się ochroną praw autorskich lub przemysłowych i praw patentowych	102
C35	Turystyczne materiały informacyjne	103
C36	Różnego rodzaju dokumenty i towary	104
C37	Materiały pomocnicze do mocowania i zabezpieczania towarów w czasie transportu	105
C38	Ściółka, pasza i karma dla zwierząt w czasie transportu	106
C39	Paliwa i smary znajdujące się w drogowych pojazdach mechanicznych oraz w pojemnikach specjalnego przeznaczenia	107
C40	Materiały przeznaczone do budowy, utrzymania i ozdoby pomników upamiętniających ofiary wojenne lub cmentarzy ofiar wojennych	112
C41	Trumny, urny pogrzebowe i ozdobne artykuły pogrzebowe	113
C42	Mienie osobiste dopuszczone do obrotu, zanim osoba zainteresowana ustali swoje miejsce zamieszkania na obszarze celnym Unii (zwolnienie celne uzależnione od zobowiązania)	9 ust. 1
C43	Mienie osobiste dopuszczone do obrotu przez osobę fizyczną mającą zamiar ustalić swoje miejsce zamieszkania na obszarze celnym Unii (zwolnienie z należności celnych uzależnione od zobowiązania)	10
C44	Mienie osobiste nabyte w drodze dziedziczenia przez osoby prawne zajmujące się działalnością niezarobkową, których siedziba znajduje się na obszarze celnym Unii	20
C45	Produkty rolne, hodowlane, pszczelarskie, ogrodnicze i leśne pochodzące z gospodarstw znajdujących się w państwie trzecim, położonych w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru celnego Unii	35
C46	Produkty połowów lub działalności rybnych gospodarstw hodowlanych przeprowadzanej na jeziorach lub ciekach wodnych na granicy państwa członkowskiego z państwem trzecim przez rybaków z Unii oraz produkty pochodzące z łowiectwa uprawianego na takich jeziorach lub ciekach wodnych przez myśliwych z Unii	38
C47	Nasiona, nawozy i produkty do uprawy gleby i pielęgnacji roślin uprawnych przeznaczone do użytku w gospodarstwach znajdujących się na obszarze celnym Unii bezpośrednio sąsiadującym z państwem trzecim	39
C48	Towary znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych i zwolnione z podatku VAT	41
C49	Towary przeznaczone dla organizacji charytatywnych lub dobroczynnych - towary wszelkiego rodzaju przekazywane nieodpłatnie i wykorzystywane do zbierania funduszy w trakcie zbiórek publicznych organizowanych na rzecz osób potrzebujących	61 ust. 1 lit. b)
C50	Towary przeznaczone dla organizacji charytatywnych lub dobroczynnych - wyposażenie i materiały biurowe przekazywane nieodpłatnie	61 ust. 1 lit. c)
C51	Puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, przyznane w państwie trzecim osobom mającym miejsce zamieszkania na obszarze celnym Unii	81 lit. b)
C52	Puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, które są przyznawane nieodpłatnie przez organy lub osoby z państwa trzeciego w celu wręczenia na obszarze celnym Unii	81 lit. c)
C53	Nagrody, trofea i pamiątki o znaczeniu symbolicznym i o niewielkiejwartości, przeznaczone do bezpłatnego wręczenia ich osobom mającym miejsce zamieszkania w państwie lub na terytorium trzecim podczas konferencji gospodarczych lub podobnych wydarzeń międzynarodowych	81 lit. d)
C54	Towary przywożone na obszar celny Unii przez osoby przybywające z oficjalną wizytą na obszar celny Unii z zamiarem wręczenia ich z tej okazji w charakterze podarunków organom przyjmującym	82 lit. b)
C55	Towary przesyłane jako podarunki, w dowód przyjaźni lub życzliwości, przez organ oficjalny, organ publiczny lub grupę działającą w interesie publicznym, która mieści się w państwie trzecim, dla organu oficjalnego, organu publicznego lub grupy działającej w interesie publicznym, która mieści się na obszarze celnym Unii i została upoważniona przez właściwe organy do przyjęcia takich artykułów zwolnionych z należności celnych przywozowych	82 lit. c)
C56	Artykuły nieposiadające wartości handlowej, przeznaczone do celów reklamowych, wysyłane nieodpłatnie przez dostawców ich klientom, które poza swoją funkcją reklamową nie są przydatne do wykorzystania w inny sposób	89
C57	Towary przywożone wyłącznie w celu ich pokazania lub demonstracji maszyn i aparatury, wytworzone poza obszarem celnym Unii i wystawiane na targach lub podobnych imprezach	90 ust. 1 lit. b)
C58	Różne materiały o niewielkiej wartości, jak farby, lakiery, tapety itp., wykorzystywane do budowy, wykończenia czy dekoracji tymczasowych stoisk zajmowanych przez przedstawicieli państw trzecich na targach lub podobnych imprezach, które ulegają zniszczeniu podczas użytkowania	90 ust. 1 lit. c)
C59	Druki, katalogi, prospekty, cenniki, plakaty reklamowe, ilustrowane lub nieilustrowane kalendarze, nieoprawione w ramki zdjęcia, i inne towary dostarczane nieodpłatnie w celu reklamowania towarów wytwarzanych poza obszarem celnym Unii i wystawianych na targach lub podobnych imprezach	90 ust. 1 lit. d)
C60	Wyprawa ślubna i majątek ruchomy gospodarstwa domowego przywożone w związku z zawarciem związku małżeńskiego dopuszczone do obrotu nie wcześniej niż dwa miesiące przed datą zawarcia związku małżeńskiego (zwolnienie celne uzależnione od złożenia odpowiedniego zabezpieczenia)	12 ust. 1, 15 ust. 1 lit. a)
C61	Prezenty zwyczajowo ofiarowywane z okazji zawarcia związku małżeńskiego dopuszczone do obrotu nie wcześniej niż dwa miesiące przed datą zawarcia związku małżeńskiego (zwolnienie celne uzależnione od złożenia odpowiedniego zabezpieczenia)	12 ust. 2, 15 ust. 1 lit. a)
	Zwolnienie z należności celnych wywozowych
C71	Zwierzęta domowe wywożone w związku z przeniesieniem działalności rolniczej z Unii do państwa trzeciego	115
C72	Ściółka i pasze dla zwierząt w czasie wywozu	121
C73	Przesyłki o niewielkiej wartości	114
C74	Produkty rolne lub hodowlane uzyskane na gruntach na obszarze celnym Unii w bezpośrednim sąsiedztwie państwa trzeciego, stanowiących własność lub wydzierżawionych przez osoby posiadające swoje główne gospodarstwo w państwie trzecim w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru celnego Unii	116
C75	Nasiona przeznaczone do wykorzystania na gruntach znajdujących się w państwie trzecim, w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru celnego Unii, stanowiących własność lub wydzierżawionych przez osoby posiadające swoje główne gospodarstwo na tym obszarze celnym w bezpośrednim sąsiedztwie danego państwa trzeciego	119

Odprawa czasowa (art. 250-252 kodeksu)

Kod	Opis	Artykuł (rozporządzenie (WE)- 2015/2446)
D01	Palety (w tym części zamienne, osprzęt i wyposażenie do palet)	208 i 209
D02	Kontenery (w tym części zamienne, osprzęt i wyposażenie do kontenerów)	210 i 211
D03	Środki transportu drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i wodnego śródlądowego	212
D04	Rzeczy osobistego użytku oraz sprzęt sportowy przywożone przez podróżnych	219
D05	Materiały o charakterze socjalnym dla marynarzy	220
D06	Materiały do pomocy w przypadku klęsk żywiołowych	221
D07	Sprzęt medyczny, chirurgiczny i laboratoryjny	222
D08	Zwierzęta (dwanaście miesięcy lub więcej)	223
D09	Towary do użytku w strefach przygranicznych	224
D10	Nośniki dźwięku, obrazu i danych	225
D11	Materiały reklamowe	225
D12	Wyposażenie zawodowe	226
D13	Materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe	227
D14	Opakowania, z zawartością	228
D15	Opakowania, puste	228
D16	Formy, matryce, klisze drukarskie, rysunki, szkice, przyrządy do pomiarów, kontroli i testowania i inne podobne artykuły	229
D17	Specjalne narzędzia i przyrządy	230
D18	Towary poddawane testom, eksperymentom lub będące przedmiotem pokazów	231 lit. a)
D19	Towary, podlegające testom akceptowalnej jakości przewidzianym w umowie sprzedaży	231 lit. b)
D20	Towary używane do przeprowadzania testów, eksperymentów lub pokazów niestanowiących źródła zysków finansowych (sześć miesięcy)	231 lit. c)
D21	Próbki	232
D22	Zastępcze środki produkcji (sześć miesięcy)	233
D23	Towary przeznaczone na imprezy publiczne lub do sprzedaży	234 ust. 1
D24	Towary do zatwierdzenia (sześć miesięcy)	234 ust. 2
D25	Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki	234 ust. 3 lit. a)
D26	Towary inne niż nowo wyprodukowane, przywożone w celu sprzedaży na aukcji	234 ust. 3 lit. b)
D27	Części zamienne, akcesoria i wyposażenie	235
D28	Towary przywożone w konkretnych sytuacjach niemających skutków gospodarczych	236 lit. b)
D29	Towary przywożone na okres nieprzekraczający trzech miesięcy	236 lit. a)
D30	Środki transportu dla osób mających siedzibę poza obszarem celnym Unii lub dla osób przygotowujących się do przeniesienia swojego miejsca zamieszkania poza ten obszar	216
D51	Odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych	206

Produkty rolne

Kod	Opis
	Przywóz
E01	Stosowanie cen jednostkowych w celu ustalenia wartości celnej niektórych łatwo psujących się towarów (art. 74 ust. 2 lit. c) kodeksu i art. 142 ust. 6)
E02	Standardowe wartości w przywozie (na przykład: rozporządzenie (UE) 543/2011 (1)
	Wywóz
E51	Produkty rolne wymienione w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dla których złożono wniosek o refundację, wymagające pozwolenia na wywóz.
E52	Produkty rolne wymienione w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dla których złożono wniosek o refundację, niewymagające pozwolenia na wywóz.
E53	Produkty rolne wymienione w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dla których złożono wniosek o refundację, wywożone w małych ilościach, niewymagające pozwolenia na wywóz.
E61	Przetworzone produkty rolne niewymienione w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dla których złożono wniosek o refundację, wymagające świadectwa refundacji.
E62	Przetworzone produkty rolne niewymienione w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dla których złożono wniosek o refundację, niewymagające świadectwa refundacji.
E63	Przetworzone produkty rolne niewymienione w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dla których złożono wniosek o refundację, wywożone w małych ilościach, bez świadectwa refundacji.
E64	Zaopatrzenie w prowiant towarami kwalifikującymi się do refundacji (art. 33 rozporządzenia (WE) nr 612/2009 (2))
E65	Wprowadzenie do magazynu żywności (art. 37 rozporządzenia (WE) nr 612/2009)
E71	Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, wywożone w małych ilościach, niebrane pod uwagę przy obliczaniu minimalnych poziomów kontroli
(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).

Inne

Kod	Opis
	Przywóz
F01	Zwolnienie z należności celnych przywozowych towarów powracających (art. 203 kodeksu)
F02	Zwolnienie z należności przywozowych towarów powracających (okoliczności szczególne przewidziane w art. 159 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446; towary rolne)
F03	Zwolnienie z należności przywozowych towarów powracających (okoliczności szczególne przewidziane w art. 158 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446: naprawa lub przywrócenie do dobrego stanu)
F04	Produkty przetworzone, które powracają do Unii Europejskiej po wcześniejszym powrotnym wywozie po objęciu ich procedurą uszlachetniania czynnego (art. 205 ust. 1 kodeksu)
F05	Zwolnienie z należności celnych przywozowych oraz podatku VAT lub podatku akcyzowego dla towarów powracających (art. 203 kodeksu i art. 143 ust. 1 lit. e) dyrektywy 2006/112/WE)
F06	Przemieszczanie wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego z miejsca importu zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2020/262
F07	Produkty przetworzone, które wracają do Unii Europejskiej po wcześniejszym powrotnym wywozie po objęciu ich procedurą uszlachetniania czynnego, gdy kwotę należności celnych przywozowych określa się zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu (art. 205 ust. 2 kodeksu)
F15	Towary wprowadzone w ramach wymiany handlowej ze specjalnymi obszarami podatkowymi (art. 1 ust. 3 kodeksu)
F16	Towary wprowadzone w ramach wymiany handlowej między Unią a państwami, z którymi stworzyła ona unię celną.
F21	Zwolnienie z należności celnych przywozowych produktów rybołówstwa morskiego oraz innych produktów wydobytych z morza terytorialnego państwa lub terytorium leżącego poza obszarem celnym Unii wyłącznie przez statki zarejestrowane lub wpisane do ewidencji w jednym z państw członkowskich i pływające pod banderą tego państwa
F22	Zwolnienie z należności celnych przywozowych produktów uzyskanych z produktów rybołówstwa morskiego oraz innych produktów wydobytych z morza terytorialnego państwa lub terytorium leżącego poza obszarem celnym Unii na pokładzie statków przetwórni zarejestrowanych lub wpisanych do ewidencji w jednym z państw członkowskich i pływających pod banderą tego państwa
F44	Dopuszczenie do obrotu produktów przetworzonych, jeżeli stosuje się art. 86 ust. 3 kodeksu
F45	Zwolnienie z podatku od wartości dodanej przy ostatecznym przywozie niektórych towarów (dyrektywa Rady 2009/132/WE (1))
F46	Zastosowanie pierwotnej klasyfikacji taryfowej towarów w sytuacjach określonych w art. 86 ust. 2 kodeksu
F47	Uproszczenie w zakresie sporządzania zgłoszenia celnego dotyczącego towarów objętych różnymi podpozycjami taryfowymi, o których mowa w art. 177 kodeksu
F48	Przywóz w ramach procedury szczególnej dla sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich określonej w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE
F49	Przywóz w ramach uregulowań szczególnych dotyczących deklarowania i zapłaty VAT z tytułu importu określonych w tytule XII rozdział 7 dyrektywy 2006/112/WE
(1) Dyrektywa Rady 2009/132/WE z dnia 19 października 2009 r. określająca zakres stosowania art. 143 lit. b) i c) dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do zwolnienia z podatku od wartości dodanej przy ostatecznym imporcie niektórych towarów (Dz.U. L 292 z 10.11.2009, s. 5).
F50	Przywóz towarów umieszczanych w przesyłkach, do których zastosowanie ma ryczałtowa stawka ad valorem w wysokości 2,5 %, określona w części pierwszej sekcja II lit. D pkt 1 i 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfoweji statystycznejoraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej
F51	Przywóz towarów umieszczanych w przesyłkach, w odniesieniu do których osoba zainteresowana wnosi o zastosowanie należności celnych właściwych dla konkretnych towarów zamiast ryczałtowej stawki ad valorem w wysokości 2,5 %, określonej w części pierwszej sekcja II lit. D pkt 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfoweji statystycznejoraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej
F52	Zwolnienie z należności celnych przywozowych towarów powracających, które zostały wywiezione z Turcji (art. 30 decyzji nr 1/2006 Komitetu Współpracy CelnejWE-Turcja z dnia 26 września 2006 r. ustanawiającej szczegółowe zasady stosowania decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja (Dz.U. L 265 z 26.9.2006, s. 18).
	Wywóz
F61	Dostawy zaopatrzeniowe i bunkrowanie
F65	Uproszczenie w zakresie sporządzania zgłoszenia celnego dotyczącego towarów objętych różnymi podpozycjami taryfowymi, o których mowa w art. 177 kodeksu
F75	Towary wysyłane w ramach wymiany handlowej ze specjalnymi obszarami podatkowymi (art. 1 ust. 3 kodeksu)
F76	Towary ekwiwalentne, które są wywożone ze składu celnego

12 01 000 000 Poprzedni dokument

12 01 001 000 Numer referencyjny

Wprowadza się tutaj numer identyfikacyjny lub inne rozpoznawalne odniesienie do dokumentu.

W przypadku odniesienia do MRN jako do poprzedniego dokumentu numer referencyjny posiada następującą strukturę:

Pole	Treść	Format	Przykłady
1	Ostatnie dwie cyfry roku formalnego przyjęcia zgłoszenia (RR)	n2	21
2	Identyfikator państwa, w którym złożono deklarację/ zgłoszenie/potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów/powiadomienie (kod państwa alpha 2)	a2	RO
3	Niepowtarzalny identyfikator komunikatu dla roku i państwa	an 12	9876AB889012
4	Identyfikator procedury	al	B
5	Cyfra kontrolna	anl	1

Pola 1 i 2 wypełnia się zgodnie z powyższym wyjaśnieniem.

W polu 3 podaje się identyfikator odpowiedniego komunikatu. Sposób wypełniania pola zależy od administracji krajowych, ale każdy komunikat przetwarzany w ciągu jednego roku w określonym państwie musi posiadać niepowtarzalny numer w odniesieniu do odpowiedniej procedury.

Administracja krajowa, która chce włączyć do MRN numer referencyjny właściwego urzędu celnego, może wykorzystać w tym celu do 6 pierwszych znaków.

W polu 4 podaje się identyfikator procedury określony w poniższej tabeli.

W polu 5 podaje się cyfrę, która jest cyfrą kontrolną całego MRN. Pole to umożliwia wykrycie błędu przy wprowadzaniu pełnego numeru MRN. Kody stosowane w polu 4 - Identyfikator procedury:

Kod	Procedura
A	Tylko wywóz
B	Wywóz i wywozowa deklaracja skrócona
C	Tylko wywozowa deklaracja skrócona
D	Powiadomienie o powrotnym wywozie
E	Wysyłka towarów w odniesieniu do specjalnych obszarów podatkowych
J	Tylko zgłoszenie tranzytowe
K	Zgłoszenie tranzytowe i wywozowa deklaracja skrócona
L	Zgłoszenie tranzytowe i przywozowa deklaracja skrócona
M	Zgłoszenie tranzytowe oraz wywozowa deklaracja skrócona i przywozowa deklaracja skrócona
P	Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów/manifest celny towarów
R	Tylko zgłoszenie przywozowe
S	Zgłoszenie przywozowe i przywozowa deklaracja skrócona
T	Tylko przywozowa deklaracja skrócona
U	Deklaracja do czasowego składowania
V	Wprowadzenie towarów w odniesieniu do specjalnych obszarów podatkowych
W	Deklaracja do czasowego składowania i przywozowa deklaracja skrócona
Z	Powiadomienie o przybyciu towarów

12 01 002 000 Rodzaj

Poprzednie dokumenty należy wprowadzać w postaci kodu określonego w tytule I. Wykaz dokumentów i ich odpowiednie kody można znaleźć w bazie danych TARIC.

12 02 000 000 Dodatkowe informacje

12 02 008 000 Kod

Do kodowania dodatkowych informacji o charakterze celnym stosowany jest pięciocyfrowy kod.

Kod 0xxxx - Kategoria ogólna

Kod 1xxxx - Przy przywozie

Kod 2xxxx - W tranzycie

Kod 3xxxx - Przy wywozie

Kod 9xxxx - Inne

Kod	Podstawa prawna	Przedmiot	Informacje dodatkowe
00100	Art. 163 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury specjalnej innejniż tranzyt na podstawie zgłoszenia celnego	»Pozwolenie uproszczone«
00700	Art. 176 ust. 1 lit. c) oraz art. 241 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	Zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego	»UCz« i odpowiedni numer pozwolenia lub numer INF
00800	Art. 241 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	Zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego (szczególne środki polityki handlowej)	»UCz ŚPH«
00900	Art. 238 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	Zamknięcie procedury odprawy czasowej	»OCz« i odpowiedni numer pozwolenia
01000	Art. 36 ust. 2 Konwencji wiedeńskiejo stosunkach dyplomatycznych z 1961 r.	Bagaż osobisty przedstawiciela dyplomatycznego jest zwolniony z kontroli.	»Towary dyplomatyczne - Zwolnienie z kontroli«
10600	Tytuł II załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	W przypadku konosamentów zbywalnych, z których prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, dla przywozowych deklaracji skróconych, gdy szczegółowe dane odbiorcy nie są znane.	»Odbiorca nieznany«
20100	Art. 18 »wspólnej procedury tranzytowej« (4)	Wywóz z państwa wspólnego tranzytu podlegający ograniczeniom lub wywóz z Unii podlegający ograniczeniom
20200	Art. 18 »wspólnej procedury tranzytowej«	Wywóz z państwa wspólnego tranzytu podlegający cłu lub wywóz z Unii podlegający cłu
20300	Art. 18 »wspólnej procedury tranzytowej«	Wywóz	»Wywóz«
30300	Art. 254 ust. 4 lit. b) kodeksu	Wywóz towarów podlegających końcowemu przeznaczeniu	»K-P«
30500	Artykuł 329	Wniosek o uznanie za urząd celny wyprowadzenia urzędu celnego właściwego dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach jednolitej umowy przewozu w celu ich transportu poza obszar celny Unii.	Urząd celny wyprowadzenia
30600	Tytuł II załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	W przypadku konosamentów zbywalnych, z których prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, dla wywozowych deklaracji skróconych, gdy szczegółowe dane odbiorcy nie są znane.	»Odbiorca nieznany«
______________ (4) Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej z dnia 20 maja 1987 r. (Dz.U. L 226 z 13.8.1987, s. 2).
30700	Art. 160 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446	Wniosek, który powinien zawierać arkusz informacyjny INF3	»INF3«
98200	Art. 199 ust. 4	Gdy środki dowodowe są stosowane w odniesieniu do towarów posiadających unijny status celny towarów z opakowaniem nieposiadającym unijnego statusu celnego towarów	»N packaging«
99210	Art. 199 ust. 5	Gdy dokumenty T2L lub T2LF, manifest celny towarów oraz faktura lub dokument przewozowy wykorzystywane jako środki dowodowe potwierdzające unijny status celny towarów są wystawiane retrospektywnie	»Issued retrospectively«

12 03 000 000 Załączany dokument

12 03 002 000 Rodzaj

a) unijne lub międzynarodowe dokumenty, świadectwa i pozwolenia składane na poparcie zgłoszenia należy wprowadzać w postaci kodu określonego w tytule I, po którym następuje numer identyfikacyjny albo inne rozpoznawalne odniesienie. Wykaz dokumentów, świadectw i pozwoleń oraz ich odpowiednich kodów można znaleźć w bazie danych TARIC;

b) krajowe dokumenty, świadectwa i pozwolenia składane na poparcie zgłoszenia należy wprowadzać w postaci kodu określonego w tytule I, po którym może następować numer identyfikacyjny albo inne rozpoznawalne odniesienie. Cztery znaki przedstawiają kody oparte na nomenklaturze własnej państwa członkowskiego.

12 04 000 000 Dodatkowe odniesienie

12 04 002 000 Rodzaj

a) dodatkowe odniesienia należy wprowadzać w postaci kodu określonego w tytule I. Wykaz dodatkowych odniesień i ich odpowiednie kody można znaleźć w bazie danych TARIC;

b) dodatkowe odniesienia należy wprowadzać w postaci kodu określonego w tytule I, po którym może następować numer identyfikacyjny albo inne rozpoznawalne odniesienie. Cztery znaki przedstawiają kody oparte na nomenklaturze własnej państwa członkowskiego.

12 05 000 000 Dokument przewozowy

12 05 002 000 Rodzaj

Dokumenty przewozowe należy wprowadzać w postaci kodu określonego w tytule I. Wykaz dokumentów przewozowych i ich odpowiednie kody można znaleźć w bazie danych TARIC.

12 11 000 000 Skład

12 11 002 000 Rodzaj

Litera określająca rodzaj składu:

Kod	Opis
R	Publiczny skład celny typu I
S	Publiczny skład celny typu II
T	Publiczny skład celny typu III
U	Prywatny skład celny
V	Miejsca składowe przeznaczone do czasowego składowania towarów
Y	Skład inny niż celny
Z	Wolny obszar celny

12 13 000 000 Rodzaj wniosku o potwierdzenie

Kod	Opis
1	Wniosek o potwierdzenie statusu
2	Wniosek o rejestrację potwierdzenia

13 01 000 000 Eksporter

13 01 017 000 Numer identyfikacyjny

Struktura udostępnionego Unii niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim jest następująca:

Pole	Treść	Format
1	Kod państwa	a2
2	Niepowtarzalny numer identyfikacyjny w państwie trzecim	an..15

Kod państwa: należy zastosować kod państwa określony w tytule I dla D. 1301 018 020 (Eksporter - Adres - Kraj).

13 02 000 000 Nadawca

13 02 028 000 Rodzaj osoby

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis
1	Osoba fizyczna
2	Osoba prawna
3	Jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, ale uznana - na mocy prawa unijnego lub krajowego - za mającą zdolność do czynności prawnych

13 02 029 000 Komunikacja

13 02 029 002 Rodzaj

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis
EM	Poczta elektroniczna
TE	Telefon

13 06 000 000 Przedstawiciel

13 06 030 000 Status

Należy wprowadzić jeden z następujących kodów, aby określić status przedstawiciela:

Kod	Opis
2	Przedstawiciel (przedstawicielstwo bezpośrednie w rozumieniu art. 18 ust. 1 kodeksu)
3	Przedstawiciel (przedstawicielstwo pośrednie w rozumieniu art. 18 ust. 1 kodeksu)

13 14 000 000 Dodatkowy uczestnik łańcucha dostaw

13 14 031 000 Rola

Można zgłosić następujące strony:

Kod roli	Strona	Opis
CS	Konsolidator	Spedytor łączący poszczególne małe przesyłki w jedną dużą przesyłkę (zbierając pocztę od różnych użytkowników); duża przesyłka jest wysyłana do innej firmy, prowadzącejdziałalność analogiczną; firma ta dzieli przesyłkę zbiorczą na poszczególne przesyłki pierwotne.
FW	Spedytor	Strona organizująca spedycję towarów
MF	Producent	Strona wytwarzająca towary
WH	Prowadzący skład	Strona odpowiedzialna za towary umieszczone w składzie

13 15 000 000 Uzupełniający zgłaszający

13 15 032 000 Rodzaj zgłoszenia uzupełniającego

Można stosować następujące rodzaje uzupełnień:

Rodzaj	Opis
1	Uzupełnienie na poziomie spedytorskim
2	Uzupełnienie na poziomie niższym niż spedytorski

13 16 000 000 Dodatkowe odniesienie podatkowe

13 16 031 000 Rola

Można zgłosić następujące strony:

Kod roli	Strona	Opis
FR1	Importer	Osoba lub osoby wyznaczone lub uznane za zobowiązane do zapłaty podatku VAT przez państwo członkowskie przywozu zgodnie z art. 201 dyrektywy 2006/112/WE
FR2	Nabywca	Osoba zobowiązana do zapłaty podatku VAT od wewnątrzunijnego nabycia towarów zgodnie z art. 200 dyrektywy 2006/112/WE
FR3	Przedstawiciel podatkowy	Przedstawiciel podatkowy zobowiązany do zapłaty podatku VAT w państwie członkowskim przywozu wyznaczony przez importera
FR4	Posiadacz pozwolenia na odroczenie płatności	Podatnik lub osoba zobowiązana do zapłaty lub inna osoba, która otrzymała odroczenie płatności zgodnie z art. 211 dyrektywy 2006/112/WE.
FR5	Sprzedawca (IOSS)	Podatnik korzystający z procedury szczególnejdla sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich określonej w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE oraz posiadacz numeru identyfikacyjnego VAT, o którym mowa w art. 369q tej dyrektywy.
FR7	Podatnik lub osoba zobowiązana do zapłaty VAT	Numer identyfikacyjny VAT podatnika lub osoby zobowiązanej do zapłaty VAT, jeżeli płatność podatku VAT została odroczona zgodnie z art. 211 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE.
EC1****	Uprawniony prowadzący skład podatkowy****	Niepowtarzalny numer akcyzowy zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady nr 389/2012 określający uprawnionego prowadzącego skład podatkowy, do którego wysyłane są wyroby w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.****
EC2****	Zarejestrowany odbiorca****	Niepowtarzalny numer akcyzowy zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 389/2012 określający zarejestrowanego odbiorcę, do którego wysyłane są wyroby w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.****
EC3****	Zarejestrowany wysyłający****	Niepowtarzalny numer akcyzowy zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 389/2012 określający zarejestrowanego wysyłającego, który przemieszcza towary w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.****

Trzecia cyfra kodu roli jest identyczna z kodem rodzaju operatora zdefiniowanym w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 612/2013.

13 16 034 000 Numer identyfikacyjny odniesień podatkowych****

Numer identyfikacyjny VAT ma następującą strukturę:

Pole	Treść	Format
1	Identyfikator państwa członkowskiego wydania (kod ISO 3166 - alpha 2; w odniesieniu do Grecji można stosować kod EL)	a2
2	Indywidualny numer przyznany przez państwo członkowskie do identyfikacji podatników, o którym mowa w art. 214 dyrektywy 2006/112/WE	an..15

Gdy towary są zgłaszane do dopuszczenia do obrotu w ramach procedury szczególnej dla sprzedaży na odległość towarów przywożonych z państw trzecich lub terytoriów trzecich określonych w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE, należy podać specjalny numer VAT nadany do celów korzystania z tej procedury.

Numeru identyfikacyjny VAT na potrzeby IOSS musi mieć następujący format: IMxxxyyyyyyz przy czym:

- xxx to 3-cyfrowy kod numeryczny ISO państwa członkowskiego identyfikacji;

- yyyyyy to 6-cyfrowy numer nadany przez to państwo członkowskie; oraz

- z to cyfra kontrolna.

Numer SEED ma strukturę określoną w wykazie kodów w pkt 1 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 612/2013, która jest następująca: ****

Pole****	Treść****	Format****
1	Identyfikator kodu kraju zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM WYKONAWCZYM KOMISJI (UE) 2020/1470, z wyjątkiem Grecji, która może stosować identyfikator el****	a2****
2	Niepowtarzalny kod nadany na szczeblu krajowym****	an11****

14 01 000 000 Warunki dostawy

14 01 035 000 Kod INCOTERM

Kody i informacje, które należy wprowadzić, są następujące:

Kod Incoterms	Znaczenie Incoterms - ICC/ECE	Miejsce do wyszczególnienia
Kody mające zastosowanie do wszystkich rodzajów transportu
EXW (Incoterms 2020)	Z zakładu	Oznaczone miejsce dostawy
FCA (Incoterms 2020)	Dostarczone do przewoźnika	Oznaczone miejsce dostawy
CPT (Incoterms 2020)	Przewóz opłacony do	Oznaczone miejsce przeznaczenia
CIP (Incoterms 2020)	Przewóz i ubezpieczenie opłacone do	Oznaczone miejsce przeznaczenia
DPU (Incoterms 2020)	Dostarczone do miejsca, wyładowane	Oznaczone miejsce przeznaczenia
DAP (Incoterms 2020)	Dostarczone do miejsca	Oznaczone miejsce przeznaczenia
DDP (Incoterms 2020)	Dostarczone, cło opłacone	Oznaczone miejsce przeznaczenia
DAT (Incoterms 2010)	Dostarczone do terminalu	Oznaczony terminal w porcie lub miejscu przeznaczenia
Kody mające zastosowanie do transportu morskiego i żeglugi śródlądowej
FAS (Incoterms 2020)	Dostarczone wzdłuż burty statku	Oznaczony port załadunku
FOB (Incoterms 2020)	Dostarczone na statek	Oznaczony port załadunku
CFR (Incoterms 2020)	Koszt i fracht	Oznaczony port przeznaczenia
CIF (Incoterms 2020)	Koszt, ubezpieczenie i fracht	Oznaczony port przeznaczenia
XXX	Warunki dostawy inne niż podane powyżej	Opis warunków dostawy podanych w umowie

14 02 000 000 Opłaty transportowe

14 02 038 000 Metoda płatności

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis
A	Płatność gotówką
B	Płatność kartą kredytową
C	Płatność czekiem
D	Inne (np. bezpośrednie obciążenie rachunku gotówkowego)
H	Elektroniczny przelew bankowy
Y	Z konta założonego u przewoźnika
Z	Nieopłacone z góry

14 03 000 000 Cła i podatki

14 03 039 000 Rodzaj opłaty

Obowiązujące kody podane są poniżej:

Kod	Opis
A00	Należności celne przywozowe
A30	Ostateczne cła antydumpingowe
A35	Tymczasowe cła antydumpingowe
A40	Ostateczne cła wyrównawcze
A45	Tymczasowe cła wyrównawcze
B00	VAT
C00	Należności celne wywozowe
E00	Należności pobierane w imieniu innych państw

14 03 038 000 Metoda płatności

Następujące kody mogą być stosowane przez państwa członkowskie:

Kod	Opis
A	Płatność gotówką
B	Płatność kartą kredytową
C	Płatność czekiem
D	Inne (np. bezpośrednie obciążenie rachunku agenta celnego)
E	Płatność odroczona lub z przesuniętym terminem
G	Płatność z przesuniętym terminem - system podatku VAT (art. 211 dyrektywy 2006/112/WE)
H	Elektroniczny przelew bankowy
J	Płatność poprzez administrację urzędów pocztowych (przesyłki pocztowe) lub za pośrednictwem innego organu rządowego bądź sektora publicznego
K	Kredyt akcyzowy lub obniżenie kwoty podatku akcyzowego
O	Zabezpieczenie złożone przez agencję interwencyjną
P	Z konta gotówkowego agenta celnego
R	Zabezpieczenie kwoty podlegającej zapłacie
S	Konto zabezpieczenia pojedynczego
T	Z konta gwarancyjnego agenta celnego
U	Z zabezpieczenia na podstawie stałego upoważnienia agenta
V	Z zabezpieczenia na podstawie jednorazowego upoważnienia agenta

14 04 000 000 Doliczenia i odliczenia

14 04 008 000 Kod

Doliczenia w celu ustalenia wartości celnej (określone na mocy art. 70 i 71 kodeksu)

Kod	Opis
AB	Prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu
AD	Pojemniki i koszt pakowania
AE	Materiały, komponenty, części i podobne elementy, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów
AF	Narzędzia, matryce, formy i podobne elementy użyte przy produkcji przywożonych towarów
AG	Materiały zużyte przy produkcji przywożonych towarów
AH	Prace inżynieryjne, badawcze, artystyczne i projektowe oraz plany i szkice, wykonywane poza Unią Europejską i niezbędne do produkcji przywożonych towarów
AI	Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne
AJ	Dochód z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub użytkowania przywiezionych towarów, który przypada sprzedającemu
AK	Koszty transportu, opłaty załadunkowe i manipulacyjne oraz koszty ubezpieczenia do miejsca wprowadzenia do Unii Europejskiej
AL	Płatności pośrednie i inne (art. 70 kodeksu)
AN	Doliczenia na podstawie decyzji wydanych zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446

Odliczenia w celu ustalenia wartości celnej (określone na mocy art. 72 kodeksu) i rabaty (określone na mocy art. 130 RW UKC)

Kod	Opis
BA	Koszty transportu po przybyciu do miejsca wprowadzenia
BB	Koszty związane z pracami budowlanymi, instalacyjnymi, montażowymi, obsługą lub pomocą techniczną, które zostały wykonane po przywozie
BC	Należności celne przywozowe lub inne opłaty płatne w Unii w związku z przywozem lub sprzedażą towarów
BD	Odsetki
BE	Opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów w Unii Europejskiej
BF	Prowizje od zakupu
BG	Odliczenia na podstawie decyzji wydanych zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446
BH	Rabaty przewidziane w umowie sprzedaży i ich wysokość w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego (zgodnie z art. 130 ust. 1)
BI	Rabaty za wcześniejszą płatność w odniesieniu do towarów, za które cena nie została zapłacona w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego (zgodnie z art. 130 ust. 2)

Doliczenia w celu ustalenia podstawy VAT (art. 86 dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej)

Kod	Opis
CA	Koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia poniesione od pierwszego miejsca wprowadzenia na obszar celny UE do ostatecznego miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego importu zgodnie z art. 86 ust. 1 lit. b) dyrektywy VAT.

Doliczenia w celu ustalenia wartości statystycznej (rozdział II sekcja 10 pkt 4 załącznika V do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1197).

Kod	Opis
EA	Koszty transportu i ubezpieczenia towarów poniesione w związku z dostarczeniem z miejsca ich wyprowadzenia do granicy państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej.

Odliczenia w celu ustalenia wartości statystycznej

Kod Opis

FA Koszty poniesione w związku z dostarczeniem towarów z miejsca na granicy państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej, do miejsca, do którego towary mają być dostarczone.

14 07 000 000 Wskaźniki ustalania wartości

Kod składa się z czterech cyfr; używane cyfry to »0« i »1«.

Każda cyfra »1« lub »0« wskazuje, czy wskaźnik ustalania wartości jest istotny dla ustalenia wartości danych towarów, czy też nie.

Pierwsza cyfra:	Powiązanie stron, niezależnie od wpływu na cenę.
Druga cyfra:	Ograniczenia w dysponowaniu lub użytkowaniu towarów przez kupującego zgodnie z art. 70 ust. 3 lit. a) kodeksu.
Trzecia cyfra:	Sprzedaż lub cena są uzależnione od warunków lub świadczeń zgodnie z art. 70 ust. 3 lit. b) kodeksu.
Czwarta cyfra:	Sprzedaż jest uzależniona od uzgodnienia, zgodnie z którym część dochodu z dalszejodsprzedaży, dysponowania lub użytkowania przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedającemu.

Przykład: Jeżeli towary stanowiły przedmiot transakcji między powiązanymi stronami, ale nie dotyczy ich żadna z sytuacji określonych w cyfrach 2, 3 i 4, to kombinacja stosowana jako kod jest następująca: »1000«.

14 10 000 000 Metoda ustalania wartości

Przepisy stosowane do określenia wartości celnej przywożonych towarów mają być zakodowane w następujący sposób:

Kod	Odpowiedni artykuł kodeksu	Metoda
1	70	Wartość transakcyjna przywożonych towarów
2	74 ust. 2 lit. a)	Wartość transakcyjna towarów identycznych
3	74 ust. 2 lit. b)	Wartość transakcyjna towarów podobnych
4	74 ust. 2 lit. c)	Metoda dedukcyjna
5	74 ust. 2 lit. d)	Metoda wartości kalkulowanej
6	74 ust. 3	Wartość ustalana na podstawie dostępnych danych (»fall-back« - metoda tzw. ostatniej szansy)

14 11 000 000 Preferencje

Informacje te obejmują kody trzycyfrowe zawierające jednocyfrowy składnik pochodzący z 1) oraz dwucyfrowy składnik pochodzący z 2).

Odpowiednie kody podane są poniżej:

1) Pierwsza cyfra kodu:

Kod	Opis
1	Środki taryfowe erga omnes
2	System ogólnych preferencji taryfowych (GSP)
3	Preferencje taryfowe inne niż te wymienione pod kodem 2
4	Cła na mocy postanowień umów o unii celnej zawartych przez Unię Europejską

2) Kolejne dwie cyfry kodu

Kod	Opis
00	Żadne z poniższych
10	Zawieszenie taryfowe
19	Zawieszenie czasowe w odniesieniu do produktów przywożonych z autoryzowanym poświadczeniem produkcji/obsługi na formularzu 1 EASA lub równoważnym świadectwem
20	Kontyngent taryfowy ®
® W przypadku gdy wymagany kontyngent taryfowy zostanie wyczerpany, państwa członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek był ważny dla każdej innej preferencji.

16 15 000 000 Lokalizacja towarów

Należy stosować kod GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3.

16 15 045 000 Rodzaj lokalizacji

W odniesieniu do rodzaju lokalizacji należy stosować kody określone poniżej:

Kod	Opis
A	Miejsce wyznaczone
B	Miejsce zatwierdzone
C	Miejsce uznane
D	Inne

16 15 046 000 Kwalifikator oznaczenia

Do identyfikacji lokalizacji należy zastosować jeden z poniższych identyfikatorów:

Kwalifikator	Identyfikator	Opis
T	Adres pocztowy	Należy użyć kodu pocztowego danej lokalizacji, z numerem domu lub bez numeru domu.
U	UN/LOCODE	UN/LOCODE, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 4.
V	Identyfikator urzędu celnego	Należy zastosować kody określone w D. 1701000000 Urząd celny wyprowadzenia
W	Współrzędne GNSS	W stopniach dziesiętnych; wartości ujemne dla półkuli południowej i zachodniej. Przykłady: 44.424896°/8.774792° lub 50.838068°/ 4.381508°
X	Numer EORI	Należy stosować numer identyfikacyjny określony w opisie dla D. 13 01 017 000 Numer identyfikacyjny eksportera. Jeżeli przedsiębiorca ma więcej niż jeden lokal, numer EORI uzupełnia się identyfikatorem niepowtarzalnym dla danej lokalizacji.
Y	Numer pozwolenia	Należy podać numer pozwolenia danej lokalizacji, tj. składu, w którym towary można poddać rewizji. Jeżeli pozwolenie dotyczy więcej niż jednego lokalu, numer pozwolenia uzupełnia się identyfikatorem niepowtarzalnym dla danej lokalizacji.
Z	Adres	Należy podać adres danej lokalizacji.

Jeżeli kod »X« (numer EORI) lub »Y« (numer pozwolenia) jest stosowany do identyfikacji lokalizacji, a z danym numerem EORI albo numerem pozwolenia związanych jest kilka lokalizacji, można zastosować dodatkowy identyfikator, aby umożliwić jednoznaczną identyfikację lokalizacji.

16 17 000 000 Wiążąca trasa przewozu***

Odpowiednie kody podane są poniżej:

Kod	Opis
0	Towary nie są przemieszczane z urzędu celnego wyjścia do urzędu celnego przeznaczenia ekonomicznie uzasadnioną trasą.
1	Towary są przemieszczane z urzędu celnego wyjścia do urzędu celnego przeznaczenia ekonomicznie uzasadnioną trasą.

17 01 000 000 Urząd celny wyprowadzenia

17 01 001 000 Numer referencyjny.

Należy stosować kody (an8) skonstruowane w następujący sposób:

- pierwsze dwa znaki (a2) służą do określenia państwa za pomocą kodu GEONOM, o którym mowa w uwadze wprowadzającej 13 pkt 3,

- następne sześć znaków (an6) oznacza dany urząd w tym państwie. Zaleca się przyjęcie następującego porządku:

Pierwsze trzy znaki (an3) to nazwa lokalizacji w formacie UN/LOCODE, a ostatnie trzy to podjednostka krajowa w formacie alfanumerycznym (an3). Jeżeli nie stosuje się tej podjednostki, należy wstawić znaki »000«.

19 01 000 000 Oznaczenie kontenera

Odpowiednie kody podane są poniżej:

Kod	Opis
0	Towary nietransportowane w kontenerach
1	Towary transportowane w kontenerach

19 03 000 000 Rodzaj transportu na granicy

Obowiązujące kody podane są poniżej:

Kod	Opis
1	Transport morski
2	Transport kolejowy
3	Transport drogowy
4	Transport lotniczy
5	Wysyłka pocztowa (aktywny środek transportu nieznany)
7	Stałe instalacje przesyłowe
8	Żegluga śródlądowa
9	Inny rodzaj transportu (tj. napęd własny)

19 05 000 000 Środek transportu przy wyjściu

19 05 061 000 Rodzaj identyfikacji

Obowiązujące kody podane są poniżej:

Kod	Opis
10	Numer identyfikacyjny statku IMO
11	Nazwa statku morskiego
20	Numer wagonu
21	Numer pociągu
30	Numer rejestracyjny pojazdu drogowego
31	Numer rejestracyjny przyczepy
40	Numer lotu IATA
41	Numer rejestracyjny statku powietrznego
80	Europejski numer identyfikacyjny statku (kod ENI)
81	Nazwa statku żeglugi śródlądowej

19 07 000 000 Wyposażenie do transportu

19 07 064 000 Identyfikacja rozmiaru i rodzaju kontenera

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis
1	Zbiornik/cysterna typu dime coated tank
2	Zbiornik/cysterna powleczona epoksydem
6	Zbiornik/cysterna pod ciśnieniem
7	Zbiornik/cysterna chłodnicza
9	Zbiornik/cysterna ze stali nierdzewnej
10	Niepracujący chłodniowiec, 40 stóp
12	Europaleta - 80 x 120 cm
13	Paleta skandynawska - 100 x 120 cm
14	Przyczepa
15	Niepracujący chłodniowiec, 20 stóp
16	Paleta wymienna
17	Naczepa
18	Kontener-cysterna, 20 stóp
19	Kontener-cysterna, 30 stóp
20	Kontener-cysterna, 40 stóp
21	Kontener IC, 20 stóp, należący do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
22	Kontener IC, 30 stóp, należący do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
23	Kontener IC, 40 stóp, należący do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
24	Zbiornik/cysterna chłodnicza, 20 stóp
25	Zbiornik/cysterna chłodnicza, 30 stóp
26	Zbiornik/cysterna chłodnicza, 40 stóp
27	Kontener-cysterna IC, 20 stóp, należący do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
28	Kontener-cysterna IC, 30 stóp, należący do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
29	Kontener-cysterna IC, 40 stóp, należący do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
30	Zbiornik/cysterna chłodnicza IC, 20 stóp, należąca do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
31	Kontener o kontrolowanej temperaturze, 30 stóp
32	Zbiornik/cysterna chłodnicza IC, 40 stóp, należąca do InterContainer, europejskiej kolejowej spółki zależnej
33	Przenośna skrzynia o długości mniejszej niż 6,15 m
34	Przenośna skrzynia o długości od 6,15 m do 7,82 m
35	Przenośna skrzynia o długości od 7,82 m do 9,15 m
36	Przenośna skrzynia o długości od 9,15 m do 10,90 m
37	Przenośna skrzynia o długości od 10,90 m do 13,75 m
38	Pojemnik typu Tote Bin
39	Kontener o kontrolowanej temperaturze, 20 stóp
40	Kontener o kontrolowanej temperaturze, 40 stóp
41	Niepracujący kontener chłodniczy (chłodniowiec), 30 stóp
42	Podwójna przyczepa
43	Kontener IL z otwartym dachem, 20 stóp
44	Kontener IL zamknięty, 20 stóp
45	Kontener IL zamknięty, 40 stóp

19 07 065 000 Status wypełnienia kontenera

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis	Znaczenie
A	Pusty	Oznacza, że kontener jest pusty.
B	Niepusty	Oznacza, że kontener nie jest pusty.

19 07 066 000 Kod rodzaju dostawcy kontenera

Stosuje się następujące kody:

Kod	Opis
1	Dostarczył wysyłający
2	Dostarczył przewoźnik

99 02 000 000 Rodzaj zabezpieczenia

Obowiązujące kody podane są poniżej:

Kod	Opis
0	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia (art. 95 ust. 2 kodeksu)
1	Dla zabezpieczenia generalnego (art. 89 ust. 5 kodeksu)
2	Dla zabezpieczenia pojedynczego w formie zobowiązania złożonego przez gwaranta (art. 92 ust. 1 lit. b) kodeksu)
3	Dla zabezpieczenia pojedynczego w gotówce lub w formie innego środka płatności uznanego przez organy celne za równoważny z depozytem w gotówce, w euro lub w walucie państwa członkowskiego, w którym zabezpieczenie jest wymagane (art. 92 ust. 1 lit. a) kodeksu)
4	Dla zabezpieczenia pojedynczego w formie karnetów (art. 92 ust. 1 lit. b) kodeksu i art. 160)
5	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia, w przypadku gdy kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych, która ma być zabezpieczona, nie przekracza progu wartości statystycznej dla zgłoszenia (art. 89 ust. 9 kodeksu)
8	Dla zwolnienia niektórych organów publicznych z obowiązku złożenia zabezpieczenia (art. 89 ust. 7 kodeksu)
B	Dla zabezpieczenia złożonego dla towarów wysyłanych w ramach procedury TIR
R	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów przewożonych po Renie i dopływach Renu lub po Dunaju i dopływach Dunaju (art. 89 ust. 8 lit. a) kodeksu)
C	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów przesyłanych stałym transportem przesyłowym (art. 89 ust. 8 lit. b) kodeksu)
D	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów objętych procedurą odprawy czasowej zgodnie z art. 81 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (art. 89 ust. 8 lit. c) kodeksu)
E	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów objętych procedurą odprawy czasowej zgodnie z art. 81 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (art. 89 ust. 8 lit. c) kodeksu)
F	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów objętych procedurą odprawy czasowej zgodnie z art. 81 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (art. 89 ust. 8 lit. c) kodeksu)
G	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów objętych procedurą odprawy czasowej zgodnie z art. 81 lit. d) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (art. 89 ust. 8 lit. c) kodeksu)
H	Dla zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla towarów objętych procedurą tranzytu unijnego zgodnie z art. 89 ust. 8 lit. d) kodeksu
I	Dla zabezpieczenia pojedynczego w innejformie, która daje równoważną pewność zapłaty kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu i innych należności (art. 92 ust. 1 lit. c) kodeksu)
J	Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia w przypadku przejazdu między urzędem celnym wyjścia a urzędem celnym tranzytu - art. 10 ust. 2 lit. b) Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej

TYTUŁ  III

ODNIESIENIA JĘZYKOWE I ODPOWIADAJĄCE IM KODY

Kod	98200
Opis	Opakowania N
Język	Odniesienia językowe
bg	onaKOBKa N
cs	obal N
da	N-emballager
de	N-UmschlieEungen
ee	N-pakendamine
el	ZvoKcvaoia N
en	N packaging
es	envases N
fi	N-pakkaus
fr	emballages N
hr	N pakiranje
hu	N csomagolás
it	imballaggi N
It	N pakuoté
lv	N iepakojums
mt	ippakkjar N
nl	N-verpakkingen
Pl	opakowania N
Pt	emballages N
ro	ambalaj N
si	N embalaža
sk	N - obal
sv	N förpackning

Kod	99200
Opis	Ograniczona ważność
Język	Odniesienia językowe
bg	Ограничена валидност
cs	Omezená platnost
da	Begrsnset gyldighed
de	Beschränkte Geltung
ee	Piiratud kehtivus
el	nepiopiopèvn юуис
en	Limited validity
es	Validez limitada
fi	Voimassa rajoitetusti
fr	Validité limitée
hr	Ograničena valjanost
hu	Korlátozott érvényű
it	Validità limitata
lt	Galiojimas apribotas
lv	Ierobežots derīgums
mt	Validità limitata
nl	Beperkte geldigheid
Pl	Ograniczona ważność
Pt	Validade limitada
ro	Validitate limitatä
si	Omejena veljavnost
sk	Obmedzená platnosť
sv	Begränsad giltighet

Kod	99201
Opis	Zwolnienie
Język	Odniesienia językowe
bg	OcBoóogeHO
cs	Osvobození
da	Fritaget
de	Befreiung
ee	Loobutud
el	ÄnaXXayq
en	Waiver
es	Dispensa
fi	Vapautettu
fr	Dispense
hr	Oslobodeno
hu	Mentesség
it	Dispensa
lt	Leista neplombuoti
lv	Derīgs bez zīmoga
mt	Tnehhija
nl	Vrijstelling
Pl	Zwolnienie
Pt	Dispensa
ro	Dispensä
si	Opustitev
sk	Upustenie
sv	Befrielse

Kod	99202
Opis	Alternatywny dowód
Język	Odniesienia językowe
bg	AnmepHamuBHO goKa3amencTBO
cs	Alternativní důkaz
da	Alternativt bevis
de	Alternativnachweis
ee	Alternatiivsed toendid
el	EvaXXaKTuq anóSri^n
en	Alternative proof
es	Prueba alternativa
fi	Vaihtoehtoinen todiste
fr	Preuve alternative
hr	Alternatívni dokaz
hu	Alternatív igazolás
it	Prova alternativa
It	Alternatyvusis jrodymas
lv	Alternatīvs pierādījums
mt	Prova alternattiva
nl	Alternatief bewijs
Pl	Alternatywny dowód
Pt	Prova alternativa
ro	Probä alternativa
si	Alternativno dokazilo
sk	Alternatívny dôkaz
sv	Alternativt bevis

Kod	99203
Opis	Niezgodności: urząd, w którym przedstawiono towar .......................................................... (nazwa i kraj)
Język	Odniesienia językowe
bg	Различия: митническо учреждение, където са представени стоките .......................	(наименование и държава)
cs	Nesrovnalosti: úřad, kterému bylo zboží předloženo .........................................................	(název a země)
da	Forskelle: det sted, hvor varerne blev frembudt ..................................................................	(navn og land)
de	Unstimmigkeiten: Stelle, bei der die Gestellung erfolgte .....................................................	(Name und Land)
ee	Erinevused: asutus, kuhu kaup esitati ..................................................................................	(nimi ja riik)
el	Διαφορές: εμπορεύματα προσκομισθέντα στο τελωνείο ................................................	(Όνομα και χώρα)
en	Differences: office where goods were presented .................................................................	(name and country)
es	Diferencias: mercancías presentadas en la oficina ............................................................	(nombre y país)
fi	Muutos: toimipaikka, jossa tavarat esitetty ........................................................................	(nimi ja maa)
fr	Différences: marchandises présentées au bureau (nom et pays) .....................................	(nom et pays)
hr	Razlike: carinarnica kojoj je roba podnesena .....................................................................	(naziv i zemlja)
hu	Eltérések: hivatal, ahol az áruk bemutatása megtörtént ...................................................	(név és ország)
it	Differenze: ufficio al quale sono state presentate le merci ...............................................	(nome e paese)
lt	Skirtumai: jstaiga, kuriai pateiktos prekés ...........................................................................	(pavadinimas ir valstybé)
lv	Atšķirības: muitas iestāde, kurā preces tika uzrādītas .......................................................	(nosaukums un valsts)
mt	Differenzi: uffiććju fejn l-oģģetti kienu ppreżentati ............................................................	(isem u pajjiż)
nl	Verschillen: kantoor waar de goederen zijn aange- bracht ................................................	(naam en land)
Pl	Niezgodności: urząd, w którym przedstawiono towar ........................................................	(nazwa i kraj)
Pt	Diferenças: mercadorias apresentadas na estãncia ............................................................	(nome e país)
ro	Diferente: märfuri prezentate la biroul vamal .....................................................................	(nume si tara)
si	Razlike: urad, pri katerem je bilo blago predloženo ...........................................................	(naziv in država)
sk	Rozdiely: úrad, ktorému bol tovar predložený ....................................................................	(názov a krajina).
sv	Avvikelse: tullkontor där varorna anmäldes .......................................................................	(namn och land)

Kod	99204
Opis	Wyprowadzenie z ..................... podlega ograniczeniom lub opłatom zgodnie z rozporządzeniem/dyrektywą/decyzją nr ....
Język	Odniesienia językowe
bg	Извеждането от ............................................... подлежи на ограничения или такси съгласно Регламент/Директива/Решение № ...,
cs	Výstup ze ............................... podléhá omezením nebo dávkám podle nařízení /směrnice/ rozhodnutí č ...
da	Udpassage fra ...................... undergivet restriktioner eller afgifter i henhold til forordning/direktiv/ afg0relse nr...
de	Ausgang aus .............................. gemäß Verordnung/Richtlinie/ Beschluss Nr.. Beschränkungen oder Abgaben unterworfen.
ee	... territooriumilt väljumise suhtes kohaldatakse piir- anguid ja makse vastavalt määrusele/direktiivile/otsusele nr...
el	Η έξοδος από................................ υποβάλλεται σε περιορισμούς ή σε επιβαρύνσεις από τον κανονισμό/την οδηγία/την απόφαση αριθ. …
en	Exit from ............... subject to restrictions or charges under Regulation/Directive/Decision No ...
es	Salida de ........................... sometida a restricciones o imposiciones en virtud del (de la) Reglamento/Directiva/Decisión no ...
fi	.................................... vientiin sovelletaan asetuksen/direktiivin/ paatöksen N:o ... mukaisia rajoituksia tai maksuja
fr	Sortie de soumise à des restrictions ou à des impositions par le Règlement ou la directive/ décision no
hr	Izlaz iz ... podlijeze ogranicenjima ili pristojbama na temelju Uredbe/ Direktive/Odluke br. ...
hu	A kilépés területéről a .. rendelet/irányelv /határozat szerinti korlátozás vagy teher megfizetésének kötelezettsége alá esik
it	Uscita dalla ..................... soggetta a restrizioni o ad imposizioni a norma del(la) regolamento/direttiva/ decisione n. ...
lt	Išvežimui iš ............................. taikomi apribojimai arba mokesčiai, nustatyti Reglamentu/ Direktyva/Sprendimu Nr....,
lv	Izvešana no ..................... piemērojot ierobežojumus vai maksājumus saskaņā ar Regulu/Direktīvu/Lēmumu Nr.....,
mt	Ħruġ mill- .................... suġġett għall- restrizzjonijiet jew ħlasijiet taħt Regola/ Direttiva/Deċiżjoni Nru ....
nl	Bij uitgang uit de ................... zijn de beperkingen of heffingen van Verordening/ Richtlijn/Besluit nr. ... van toepassing.
pl	Wyprowadzenie z ...................... podlega ograniczeniom lub opłatom zgodnie z rozporządzeniem/dyrektywą/ decyzją nr …
pt	Saída da ......................... sujeita a restrições ou a imposições pelo(a) Regulamento/ Directiva/Decisão n.o...
ro	Ieș ire din ..............................supusă restricț iilor sau impo- zitelor prin Regulamentul/ Directiva/Decizia nr ...
si	Iznos iz ................. zavezan omejitvam ali obveznim dajatvam na podlagi Uredbe/Direktive/ Odločbe št. ...
sk	Výstup z ....................... podlieha obmedzeniam alebo platbám podľa nariadenia/ smernice/rozhodnutia č .....
sv	Utförsel från ............................ underkastad restriktioner eller avgifter i enlighet med förordning/direktiv/beslut nr ..

Kod	99206
Opis	Upoważniony nadawca
Język	Odniesienia językowe
bg	Одобрен изпращач
cs	Schválený odesílatel
da	Godkendt afsender
de	Zugelassener Versender
ee	Volitatud kaubasaatja
el	EYKEKpipÈvog anooToXÈag
en	Authorised consignor
es	Expedidor autorizado
fi	Valtuutettu lahettaja
fr	Expéditeur agréé
hr	Ovlašteni pošiljatelj
hu	Engedélyezett feladó
it	Speditore autorizzato
It	ļgaliotasis siuntéjas
Iv	Atzītais nosūtītājs
mt	Awtorizzat li jibghat
nl	Toegelaten afzender
Pl	Upoważniony nadawca
Pt	Expedidor autorizado
ro	Expeditor agreat
si	Pooblaščeni pošiljatelj
sk	Schválený odosielateľ
sv	Godkänd avsändare

Kod	99207
Opis	Zwolniony ze składania podpisu
Język	Odniesienia językowe
bg	OcBoóogeH ot nognuc
cs	Podpis se nevyžaduje
da	Fritaget for underskrift
de	Freistellung von der Unterschriftsleistung
ee	Allkirjanoudest loobutud
el	Aev anatrerai unoYpaęń
en	Signature waived
es	Dispensa de firma
fi	Vapautettu allekirjoituksesta
fr	Dispense de signature
hr	Oslobodeno potpisa
hu	Aláírás alól mentesítve
it	Dispensa dalla firma
It	Leista nepasirašyti
Iv	Derīgs bez paraksta
mt	Firma mhux mehtieģa
nl	Van ondertekening vrijgesteld
Pl	Zwolniony ze składania podpisu
Pt	Dispensada a assinatura
ro	Dispensa de semnäturä
si	Opustitev podpisa
sk	Upustenie od podpisu
sv	Befrielse från underskrift

Kod	99208
Opis	ZAKAZ KORZYSTANIA Z ZABEZPIECZENIA GENERALNEGO
Język	Odniesienia językowe
bg	ЗАБРАНЕНО ОБЩО ОБЕЗПЕЧЕНИЕ
cs	ZÁKAZ SOUBORNÉ JISTOTY
da	FORBUD MOD SAMLET SIKKERHEDSSTILLELSE
de	GESAMTSICHERHEIT UNTERSAGT
ee	ÜLDTAGATISE KASUTAMINE KEELATUD
el	AnArOPEYETAI H ZYNOЛIKH ШИАН
en	COMPREHENSIVE GUARANTEE PROHIBITED
es	GARANTÍA GLOBAL PROHIBIDA
fi	YLEISVAKUUDEN KÄYTTÖ KIELLETTY
fr	GARANTIE GLOBALE INTERDITE
hr	ZABRANJENO ZAJEDNIČKO JAMSTVO
hu	ÔSSZKEZESSÉG TILOS
it	GARANZIA GLOBALE VIETATA
It	NAUDOTI BENDRĄJĄ GARANTIJĄ UŽDRAUSTA
Ív	VISPĀRĒJS GALVOJUMS AIZLIEGTS
mt	MHUX PERMESSA GARANZIJA KOMPRENSIVA
nl	DOORLOPENDE ZEKERHEID VERBODEN
Pl	ZAKAZ KORZYSTANIA Z ZABEZPIECZENIA GENERALNEGO
Pt	GARANTIA GLOBAL PROIBIDA
ro	GARANTIA GLOBALÄ INTERZISÄ
si	PREPOVEDANO SKUPNO ZAVAROVANJE
sk	ZÁKAZ CELKOVEJ ZÁRUKY
sv	SAMLAD SÄKERHET FÖRBJUDEN

Kod	99209
Opis	NIEOGRANICZONE KORZYSTANIE
Język	Odniesienia językowe
bg	ИЗПОЛЗВАНЕ БЕЗ ОГРАНИЧЕНИЯ
cs	NEOMEZENÉ POUŽITI
da	UBEGR^NSET ANVENDELSE
de	UNBESCHRÄNKTE VERWENDUNG
ee	PIIRAMATU KASUTAMINE
el	АПЕРЮРЕТН ХРНЕН
en	UNRESTRICTED USE
es	UTILIZACIÓN NO LIMITADA
fi	KÄYTTÖÄ EI RAJOITETTU
fr	UTILISATION NON LIMITÉE
hr	NEOGRANIČENA UPORABA
hu	KORLÁTOZÁS ALÁ NEM ESŐ HASZNÁLAT
it	UTILIZZAZIONE NON LIMITATA
It	NEAPRIBOTAS NAUDOJIMAS
Ív	NEIEROBEŽOTS IZMANTOJUMS
mt	UŻU MHUX RISTRETT
nl	GEBRUIK ONBEPERKT
Pl	NIEOGRANICZONE KORZYSTANIE
Pt	UTILIZAÇÃO ILIMITADA
ro	UTILIZARE NELIMITATÄ
si	NEOMEJENA UPORABA
sk	NEOBMEDZENÉ POUŽITIE
sv	OBEGRÄNSAD ANVÄNDNING

Kod	99210
Opis	Wystawione retrospektywnie
Język	Odniesienia językowe
bg	W3gageH BnocnegcTBue
cs	Vystaveno dodatečně
da	Udstedt efterf0lgende
de	Nachträglich ausgestellt
ee	Välja antud tagasiulatuvalt
el	EkSoöév EK TWV UOTÈpWV
en	Issued retrospectively
es	Expedido a posteriori
fi	Annettu jälkikäteen
fr	Délivré a posteriori
hr	Izdano naknadno
hu	Kiadva visszamenőleges hatállyal
it	Rilasciato a posteriori
It	Retrospektyvusis išdavimas
Iv	Izsniegts retrospektīvi
mt	Mahruģ b'mod retrospettiv
nl	Achteraf afgegeven
Pl	Wystawione retrospektywnie
Pt	Emitido a posteriori
ro	Eliberat ulterior
si	Izdano naknadno
sk	Vyhotovené dodatočne
sv	Utfärdat i efterhand

Kod	99211
Opis	Różne
Język	Odniesienia językowe
bg	Разни
cs	Různí
da	Diverse
de	Verschiedene
ee	Erinevad
el	Амфора
en	Various
es	Varios
fi	Useita
fr	Divers
hr	Razni
hu	Többféle
it	Vari
It	ļvairūs
Iv	Dažādi
mt	Diversi
nl	Diverse
Pl	Różne
Pt	Diversos
ro	Diversi
si	Razno
sk	Rozne
sv	Flera

Kod	99212
Opis	Luzem
Język	Odniesienia językowe
bg	Насипно
cs	Volně loženo
da	Bulk
de	Lose
ee	Pakendamata
el	Xúua
en	Bulk
es	A granel
fi	Irtotavaraa
fr	Vrac
hr	Rasuto
hu	Ömlesztett
it	Alla rinfusa
It	Nesupakuota
Iv	Berams(lejams)
mt	Bil-kwantita
nl	Los gestort
Pl	Luzem
Pt	A granel
ro	Vrac
si	Razsuto
sk	Voľne ložené
sv	Bulk

Kod	99213
Opis	Nadawca
Język	Odniesienia językowe
bg	W3npa^aH
cs	Odesílatel
da	Afsender
de	Versender
ee	Saatja
el	AnooroXÈaç
en	Consignor
es	Expedidor
fi	Lahettaja
fr	Expéditeur
hr	Pošiljatelj
hu	Feladó
it	Speditőre
It	Siuntéjas
Iv	Nosūtītājs
mt	Min jikkonsenja
nl	Afzender
Pl	Nadawca
Pt	Expedidor
ro	Expeditor
si	Pošiljatelj
sk	Odosielatel
sv	Avsändare

ZAŁĄCZNIK  C  ²¹⁷  

grafika

ZAŁĄCZNIK  12-01 ²¹⁸

Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do rejestracji przedsiębiorców i innych osób

grafika

ZAŁĄCZNIK  12-02

Decyzje w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu

grafika

ZAŁĄCZNIK  12-03  ²¹⁹

PRZYWIESZKA UMIESZCZANA NA BAGAŻU REJESTROWANYM, NADAWANYM W PORCIE LOTNICZYM UNII (art. 44)

1. CHARAKTERYSTYKA

Przywieszka określona w art. 44 zaprojektowana jest w taki sposób, aby niemożliwe było jej ponowne użycie.

a) Przywieszka ta posiada zielony pasek o szerokości co najmniej 5 mm przebiegający wzdłuż całej długości obydwu jej brzegów oraz odcinki identyfikacyjne. Ponadto te zielone paski mogą również dochodzić do pozostałych części przywieszki, z wyjątkiem miejsca przeznaczonego na kod paskowy, który musi być wydrukowany na niezaciemnionym tle (zob. wzór w pkt 2 lit. a)).

b) W przypadku bagażu typu rush zawieszka ma wzdłuż brzegów zielone paski zamiast czerwonych (zob. wzór w pkt 2 lit. b)).

2. WZORY

a) grafika

b) grafika

ZAŁĄCZNIK  21-01  ²²⁰

Wykaz danych do celów nadzoru, o którym mowa w art. 55 ust. 1

grafika

ZAŁĄCZNIK  21-02  ²²¹

Wykaz danych do celów nadzoru, o którym mowa w art. 55 ust. 6, oraz korelacje z deklaracjami w polach lub formatem pól

grafika

ZAŁĄCZNIK  21-03  ²²²  

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-02

Świadectwo informacyjne INF 4 i wniosek o świadectwo informacyjne INF 4

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-06  ²²³

WNIOSEK O NADANIE STATUSU ZAREJESTROWANEGO EKSPORTERA

WNIOSEK O NADANIE STATUSU ZAREJESTROWANEGO EKSPORTERA

do celów ogólnych systemów preferencji taryfowych Unii Europejskiej, Norwegii, Szwajcarii

i Turcji (¹)

1. Imię i nazwisko/nazwa eksportera, dokładny adres, państwo, dane kontaktowe, numer TIN.

2. Dodatkowe szczegółowe dane kontaktowe, włącznie z numerem telefonu i faksu oraz adresem e-mail, je-

śli istnieje (fakultatywne).

3. Określić, czy główną działalność stanowi produkcja czy handel.

4. Orientacyjny opis towarów, które kwalifikują się do preferencyjnego traktowania, włącznie z wykazem

pozycji Systemu Zharmonizowanego (lub działów, jeżeli towary, którymi dokonuje się obrotu, są klasyfiko-

wane do więcej niż 20 pozycji Systemu Zharmonizowanego).

5. Zobowiązanie składane przez eksportera

Niżej podpisany niniejszym:

— oświadcza, że powyższe informacje są prawidłowe;

— poświadcza, że żadna wcześniejsza rejestracja nie została cofnięta; w przeciwnym razie poświadcza, że

sytuacja, która doprowadziła do takiego cofnięcia, została uregulowana;

— zobowiązuje się do sporządzania oświadczeń o pochodzeniu wyłącznie dla towarów kwalifikujących się

do preferencyjnego traktowania i spełniających reguły pochodzenia określone dla tych towarów w ogól-

nym systemie preferencji;

— zobowiązuje się do prowadzenia prawidłowej handlowej ewidencji księgowej obejmującej wytwarza-

nie/dostawy towarów objętych preferencyjnym traktowaniem i przechowywania jej przez okres co naj-

mniej trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym sporządzono oświadczenie o pochodzeniu;

— zobowiązuje się do niezwłocznego powiadamiania właściwego organu o bieżących zmianach w jego da-

nych rejestracyjnych, które miały miejsce od chwili uzyskania numeru zarejestrowanego eksportera;

— zobowiązuje się do współpracy z właściwym organem;

— zgadza się na przeprowadzenie wszelkich kontroli prawidłowości złożonych oświadczeń o pochodzeniu,

włącznie z weryfikacją ewidencji księgowej oraz wizytami w jego siedzibie przeprowadzanymi przez

Komisję Europejską lub organy państw członkowskich, jak również organy Norwegii, Szwajcarii i Turcji;

— zobowiązuje się do złożenia wniosku o cofnięcie jego rejestracji w systemie, w przypadku gdy nie będzie

już spełniał warunków wywozu jakichkolwiek towarów w ramach systemu;

— zobowiązuje się do złożenia wniosku o cofnięcie jego rejestracji w systemie, w przypadku gdy nie zamie-

rza dalej dokonywać wywozu takich towarów w ramach systemu.

___________________________________

Miejsce, data, podpis osoby upoważnionej, imię i nazwisko oraz stanowisko (²)

6. Świadoma i szczegółowa uprzednia zgoda eksportera na publikację jego danych na ogólnodostępnej stro-

nie internetowej

Niniejszym informuje się niżej podpisanego, że informacje podane w niniejszej deklaracji mogą być publiko-

wane na ogólnodostępnych stronach internetowych. Niżej podpisany zgadza się na publikację tych inform-

acji na ogólnodostępnej stronie internetowej. Niżej podpisany może cofnąć swoją zgodę na publikację tych in-

formacji na ogólnodostępnej stronie internetowej, kierując wniosek do właściwych organów

odpowiedzialnych za rejestrację.

___________________________________

Miejsce, data, podpis osoby upoważnionej, imię i nazwisko oraz stanowisko (²)

7. Pole wypełnia właściwy organ

Wnioskodawca jest zarejestrowany pod następującym numerem:

Numer zarejestrowanego eksportera: _______________________

Data rejestracji _____________________

Data, od której rejestracja jest ważna _______________________

Podpis i pieczęć (²) ^{________________________________}

Nota informacyjna

dotycząca ochrony i przetwarzania danych osobowych wprowadzonych do systemu

1. Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera są prze-

twarzane przez Komisję Europejską zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego

i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy

Unii i o swobodnym przepływie takich danych. W przypadku gdy właściwe organy kraju korzystającego lub pań-

stwa trzeciego wdrażającego dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fi-

zycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych przetwarzają dane

osobowe zawarte w niniejszym wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera, mają zastosowanie właś-

ciwe przepisy krajowe wdrażające tę dyrektywę.

2. Dane osobowe dotyczące wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera są przetwarzane do celów re-

guł pochodzenia GSP Unii zgodnie ze stosownymi przepisami Unii. Podstawę prawną dla przetwarzania danych

osobowych w odniesieniu do wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera stanowią wspomniane

przepisy określające reguły pochodzenia GSP Unii.

3. Administratorem danych w odniesieniu do przetwarzania danych wprowadzonych do systemu zarejestrowanych

eksporterów (systemu REX) jest właściwy organ w kraju, w którym złożono wniosek.

Wykaz właściwych organów publikowany jest na stronie internetowej Komisji.

4. Dostęp do wszystkich danych zawartych w niniejszym wniosku mają użytkownicy dysponujący identyfikatorem

użytkownika i hasłem w Komisji, we właściwych organach krajów korzystających oraz w organach celnych pań-

stw członkowskich, Norwegii, Szwajcarii i Turcji.

5. Dane dotyczące cofniętej rejestracji są przechowywane w systemie REX przez właściwe organy kraju korzystają-

cego przez okres dziesięciu lat kalendarzowych. Bieg tego terminu rozpoczyna się z końcem roku, w którym

miało miejsce cofnięcie rejestracji.

6. Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do tych danych, przetwarzanych w systemie REX, oraz w stosow-

nych przypadkach prawo do poprawienia, usunięcia lub zablokowania tych danych zgodnie z rozporządzeniem

(WE) nr 45/2001 lub z przepisami krajowymi wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE. Wniosek o skorzystanie

z prawa dostępu, poprawienia, usunięcia lub zablokowania danych składa się do właściwych organów krajów ko-

rzystających odpowiedzialnych za rejestrację, a następnie wniosek ten jest rozpatrywany przez te organy. W przy-

padku gdy zarejestrowany eksporter złoży do Komisji wniosek w celu skorzystania z tego prawa, Komisja prze-

kazuje taki wniosek do właściwych organów danego kraju korzystającego. Jeżeli zarejestrowany eksporter nie

zdoła dojść swoich praw u administratora danych, przedkłada on taki wniosek Komisji pełniącej funkcję admini-

stratora danych. Komisja ma prawo poprawić, usunąć lub zablokować odnośne dane.

7. Skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ds. ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych

organów ds. ochrony danych znajdują się na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji

Europejskiej (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1).

Skargi dotyczące przetwarzania danych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora

Ochrony Danych (EIOD) (http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).

^{_____________}

(¹) Niniejszy wniosek jest wspólny dla systemów GSP czterech podmiotów: Unii (UE), Norwegii, Szwajcarii i Turcji

("podmioty"). Należy jednak pamiętać, że poszczególne systemy GSP tych podmiotów mogą różnić się od siebie pod

względem zakresu krajów i produktów. W związku z tym dana rejestracja będzie skuteczna wyłącznie do celów

wywozu w ramach systemu lub systemów GSP, które uznają kraj wnioskodawcy za kraj korzystający.

(²) Jeżeli wnioski o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera lub inne wymiany informacji pomiędzy zarejestro-

wanymi eksporterami a właściwymi organami w krajach korzystających lub organami celnymi w państwach

członkowskich odbywają się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych, podpis i pieczęć, o których

mowa w polach 5, 6 i 7, zastępuje się uwierzytelnianiem elektronicznym."

ZAŁĄCZNIK  22-06 A  ²²⁴

WNIOSEK O NADANIE STATUSU ZAREJESTROWANEGO EKSPORTERA

do celów rejestracji eksporterów z państw członkowskich

1. Imię i nazwisko/nazwa eksportera, dokładny adres, państwo, dane kontaktowe, numer EORI.

2. Dodatkowe szczegółowe dane kontaktowe, włącznie z numerem telefonu i faksu oraz adresem e-mail, je-

śli istnieje (fakultatywne).

3. Określić, czy główną działalność stanowi produkcja czy handel.

4. Orientacyjny opis towarów, które kwalifikują się do preferencyjnego traktowania, włącznie z wykazem

pozycji Systemu Zharmonizowanego (lub działów, jeżeli towary, którymi dokonuje się obrotu, są klasyfiko-

wane do więcej niż 20 pozycji Systemu Zharmonizowanego).

5. Zobowiązanie składane przez eksportera

Niżej podpisany niniejszym:

— oświadcza, że powyższe informacje są prawidłowe;

— poświadcza, że żadna wcześniejsza rejestracja nie została cofnięta; w przeciwnym razie poświadcza, że

sytuacja, która doprowadziła do takiego cofnięcia, została uregulowana;

— zobowiązuje się do sporządzania oświadczeń o pochodzeniu i innych dowodów pochodzenia wyłącznie

dla towarów kwalifikujących się do preferencyjnego traktowania i spełniających reguły pochodzenia

określone dla tych towarów w odnośnym preferencyjnym porozumieniu handlowym;

— zobowiązuje się do prowadzenia prawidłowej handlowej ewidencji księgowej obejmującej wytwarza-

nie/dostawy towarów objętych preferencyjnym traktowaniem i przechowywania jej przez okres okreś-

lony w danym preferencyjnym porozumieniu, a co najmniej przez okres trzech lat od końca roku kalen-

darzowego, w którym sporządzono oświadczenie o pochodzeniu lub inny dowód pochodzenia;

— zobowiązuje się do niezwłocznego powiadamiania organów celnych o bieżących zmianach w jego danych

rejestracyjnych, które miały miejsce od chwili uzyskania numeru zarejestrowanego eksportera;

— zobowiązuje się do współpracy z organami celnymi;

— zgadza się na przeprowadzenie wszelkiej kontroli prawidłowości złożonych oświadczeń o pochodzeniu

lub innych dowodów pochodzenia, włącznie z weryfikacją ewidencji księgowej oraz wizytami w jego

siedzibie przeprowadzanymi przez Komisję Europejską lub organy państw członkowskich;

— zobowiązuje się do złożenia wniosku o cofnięcie jego rejestracji w systemie, w przypadku gdy nie będzie

już spełniał warunków stosowania systemu zarejestrowanych eksporterów;

— zobowiązuje się do złożenia wniosku o cofnięcie jego rejestracji w systemie, w przypadku gdy nie będzie

już zamierzał stosować systemu zarejestrowanych eksporterów.

____________________________________

Miejsce, data, podpis osoby upoważnionej, imię i nazwisko oraz stanowisko (¹)

6. Świadoma i szczegółowa uprzednia zgoda eksportera na publikację jego danych na ogólnodostępnej stro-

nie internetowej

Niniejszym informuje się niżej podpisanego, że informacje podane w niniejszej deklaracji mogą być publiko-

wane na ogólnodostępnych stronach internetowych. Niżej podpisany zgadza się na publikację tych informa-

cji na ogólnodostępnej stronie internetowej. Niżej podpisany może cofnąć swoją zgodę na publikację tych in-

formacji na ogólnodostępnej stronie internetowej, kierując wniosek do właściwych organów

odpowiedzialnych za rejestrację.

____________________________________

Miejsce, data, podpis osoby upoważnionej, imię i nazwisko oraz stanowisko (¹)

7. Pole wypełniają organy celne

Wnioskodawca jest zarejestrowany pod następującym numerem:

Numer zarejestrowanego eksportera: ______________________

Data rejestracji ______________________

Data, od której rejestracja jest ważna ______________________

Podpis i pieczęć (¹) ______________________

Nota informacyjna

dotycząca ochrony i przetwarzania danych osobowych wprowadzonych do systemu

1. Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera są prze-

twarzane przez Komisję Europejską zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego

i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy

Unii i o swobodnym przepływie takich danych.

2. Dane osobowe dotyczące wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera są przetwarzane do celów re-

guł pochodzenia zgodnie z odnośnymi preferencyjnymi porozumieniami handlowymi Unii. Podstawę prawną

przetwarzania danych osobowych w odniesieniu do wniosku o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera sta-

nowią reguły pochodzenia określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447.

3. Administratorem danych w odniesieniu do przetwarzania danych wprowadzonych do systemu zarejestrowanych

eksporterów (systemu REX) są organy celne w kraju, w którym złożono wniosek.

Wykaz służb celnych znajduje się na stronie internetowej Komisji.

4. Dostęp do wszystkich danych zawartych w niniejszym wniosku mają użytkownicy dysponujący identyfikatorem

użytkownika i hasłem w Komisji oraz organy celne państw członkowskich, Norwegii, Szwajcarii i Turcji.

5. Dane dotyczące cofniętej rejestracji są przechowywane w systemie REX przez organy celne państw członkow-

skich przez okres dziesięciu lat kalendarzowych. Bieg tego terminu rozpoczyna się z końcem roku, w którym

miało miejsce cofnięcie rejestracji.

6. Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do tych danych, przetwarzanych w systemie REX, oraz w stosow-

nych przypadkach prawo do poprawienia, usunięcia lub zablokowania tych danych zgodnie z rozporządzeniem

(WE) nr 45/2001 lub z przepisami krajowymi wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego

i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego prze-

pływu tych danych. Wniosek o skorzystanie z prawa dostępu, poprawienia, usunięcia lub zablokowania danych

składa się do organów celnych państw członkowskich odpowiedzialnych za rejestrację, a następnie wniosek ten

jest rozpatrywany przez te organy. W przypadku gdy zarejestrowany eksporter złoży do Komisji wniosek w celu

skorzystania z tego prawa, Komisja przekazuje taki wniosek do organów celnych odnośnych państw członkow-

skich. Jeżeli zarejestrowany eksporter nie zdoła dojść swoich praw u administratora danych, przedkłada on taki

wniosek Komisji pełniącej funkcję administratora danych. Komisja ma prawo poprawić, usunąć lub zablokować

odnośne dane.

7. Skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ds. ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych

organów ds. ochrony danych znajdują się na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji

Europejskiej (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1).

Skargi dotyczące przetwarzania danych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora

Ochrony Danych (EIOD) (http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).

_______

(¹) Jeżeli wnioski o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera lub inne wymiany informacji pomiędzy zarejestro-

wanymi eksporterami a właściwymi organami w krajach korzystających lub organami celnymi w państwach

członkowskich odbywają się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych, podpis i pieczęć, o których

mowa w polach 5, 6 i 7, zastępuje się uwierzytelnianiem elektronicznym."

ZAŁĄCZNIK  22-07  ²²⁵

Oświadczenie o pochodzeniu

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-08

Świadectwo pochodzenia na formularzu A

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-09  ²²⁶

Deklaracja na fakturze

Deklaracja na fakturze, której tekst znajduje się poniżej, powinna być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne przytaczanie tych przypisów.

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document [autorisation douanière no ²²⁷  déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ... ²²⁸  au sens des règles d'origine du Système des préférences tarifaires généralisées de l'Union européenne... ²²⁹  et ²³⁰ .

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No ... ²³¹  declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ... preferential origin ²³²  according to rules of origin of the Generalised System of Preferences of the European Union ²³³  and ²³⁴ .

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera n^o ... ²³⁵  declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial ... ²³⁶  en el sentido de las normas de origen del Sistema de preferencias generalizado de la Unión europea ²³⁷  y ²³⁸ .

(miejsce i data) ²³⁹

(podpis eksportera; dodatkowo czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację) ²⁴⁰

ZAŁĄCZNIK  22-10

Świadectwo przewozowe EUR1 i odnośne wnioski

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-13  ²⁴¹

Deklaracja na fakturze

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-14  ²⁴²

Świadectwo pochodzenia niektórych produktów objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-15  ²⁴³

Deklaracja dostawcy dotycząca produktów posiadających status preferencyjnego pochodzenia

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-16  ²⁴⁴

Długoterminowa deklaracja dostawcy dotycząca produktów posiadających status preferencyjnego pochodzenia

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-17  ²⁴⁵

Deklaracja dostawcy dotycząca produktów nieposiadających statusu preferencyjnego pochodzenia

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-18  ²⁴⁶

Długoterminowa deklaracja dostawcy dotycząca produktów nieposiadających statusu preferencyjnego pochodzenia

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-19

Wymogi w zakresie sporządzania zastępczych świadectw pochodzenia – formularz A

grafika

ZAŁĄCZNIK  22-20

Wymogi w zakresie sporządzania zastępczych oświadczeń o pochodzeniu

grafika

ZAŁĄCZNIK  23-01  ²⁴⁷

Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej

grafika

ZAŁĄCZNIK  23-02  ²⁴⁸

WYKAZ TOWARÓW OKREŚLONYCH W ART. 142 UST. 6

grafika

ZAŁĄCZNIK  32-01  ²⁴⁹

ZOBOWIĄZANIE GWARANTA - ZABEZPIECZENIE POJEDYNCZE

grafika

ZAŁĄCZNIK  32-02  ²⁵⁰

Zobowiązanie gwaranta – Zabezpieczenie pojedyncze w formie karnetów

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA/PROCEDURA TRANZYTU UNIJNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK  32-03  ²⁵¹

Zobowiązanie gwaranta - Zabezpieczenie generalne

grafika

ZAŁĄCZNIK  32-06  ²⁵²

KARNET ZABEZPIECZENIA POJEDYNCZEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK  33-03

Wzór noty informacyjnej dotyczącej zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu zgodnie z karnetem ATA/e-ATA

grafika

ZAŁĄCZNIK  33-04

Formularz naliczania należności celnych i podatków wynikających ze zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu zgodnie z karnetem ATA/e-ATA

grafika

ZAŁĄCZNIK  33-05

Wzór zwolnienia karnetu wskazujący, że wszczęto postępowanie w sprawie roszczenia wobec stowarzyszenia poręczającego w państwie członkowskim, w którym powstał dług celny w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA

grafika

ZAŁĄCZNIK  33-06

Wniosek o udzielenie dodatkowych informacji, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim

grafika

ZAŁĄCZNIK  33-07  ²⁵³

UNIA EUROPEJSKA: ZWROT LUB UMORZENIE NALEŻNOŚCI CELNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  51-01

DOWÓD REJESTRACJI STATUSU

grafika

ZAŁĄCZNIK  61-02

Świadectwa ważenia bananów – wzór

grafika

ZAŁĄCZNIK  61-03  ²⁵⁴

Świadectwo ważenia bananów– procedura

grafika

ZAŁĄCZNIK  62-02  ²⁵⁵

INF 3 – Arkusz informacyjny dotyczący towarów powracających

grafika

ZAŁĄCZNIK  72-01

ŻÓŁTA ETYKIETA

grafika

ZAŁĄCZNIK  72-02

ŻÓŁTA ETYKIETA

grafika

ZAŁĄCZNIK  72-03

TC 11 – Poświadczenie odbioru

grafika

ZAŁĄCZNIK  72-04  ²⁵⁶

PROCEDURA CIĄGŁOŚCI DZIAŁANIA DLA TRANZYTU UNIJNEGO

grafika

1 Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.

2 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z 26.1.2008, s. 21).

3 Motyw 5 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

4 Motyw 7 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

5 Dz.U. L 252 z 14.9.1978, s. 2.

6 Dz.U. L 130 z 27.5.1993, s. 1.

7 Motyw 61 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

8 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad określających niektóre przepisy unijnego kodeksu celnego (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

9 Art. 2 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

10 Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

11 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

12 Art. 2 ust. 3 uchylony przez art. 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

13 Art. 2 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.3.2016, s. 1).

14 Art. 2 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

15 Art. 2 ust. 5 uchylony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

16 Art. 2 ust. 6 uchylony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

17 Art. 2 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

18 Art. 7 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

19 Art. 7 ust. 5 uchylony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

20 Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

21 Art. 20:

- zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 grudnia 2022 r.

22 Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).

23 Art. 24 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1727/2020 z dnia 18 listopada 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.387.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 grudnia 2020 r.

24 Art. 24 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1727/2020 z dnia 18 listopada 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.387.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 grudnia 2020 r.

25 Art. 27 ust. 2 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

26 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72).

27 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 185/2010 z dnia 4 marca 2010 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 55 z 5.3.2010, s. 1).

28 Art. 36 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r.

29 Dyrektywa 94/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 czerwca 1994 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do rekreacyjnych jednostek pływających (Dz.U. L 164 z 30.6.1994, s. 15).

30 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 654/2014 z dnia 15 maja 2014 r. dotyczące wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 (Dz.U L 189 z 27.6.2014, s. 50).

31 Art. 55 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

32 Art. 55 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

33 Art. 55 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

34 Art. 55 ust. 3b dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

35 Art. 55 ust. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

* Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2151 z dnia 13 grudnia 2019 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wdrażania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 325 z 16.12.2019, s. 168).

36 Art. 57 ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

37 Art. 61 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r.

38 Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 1.

39 Art. 61 ust. 1b dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r.

40 Przejściowe reguły pochodzenia to zmienione reguły konwencji PEM (Dz.U. L 339 z 30.12.2019, s. 1) mające zastosowanie równolegle z obecnymi regułami konwencji PEM tymczasowo do czasu przyjęcia zmienionych reguł konwencji PEM.

41 Art. 62 zmieniony przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

42 Art. 62 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r.

43 Art. 62 ust. 1b dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r.

44 Art. 67 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

45 Art. 67 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

46 Art. 67 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

47 Art. 68 zmieniony przez art. 2 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

48 Art. 68 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

49 Art. 68 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

50 Art. 68 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

51 Art. 68 ust. 5 skreślony przez art. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

52 Art. 68 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

53 Art. 68 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

54 Art. 69 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

55 Art. 69a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2016 r.

56 Art. 70 ust. 2 lit. a) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

57 Art. 70 ust. 2 lit. b) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

58 Art. 70 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

59 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1).

60 Art. 73 ust. 3 dodany przez art. 2 pkt 6 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

61 Art. 75 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

62 Art. 77 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

63 Z dniem 8 czerwca 2020 r. od art. 79 ust. 4 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 1 rozporządzenia nr 750/2020 z dnia 5 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.178.21).

64 Art. 80 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

65 Art. 80 ust. 4 zmieniony przez art. 2 pkt 7 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

66 Art. 82 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

67 Art. 82 ust. 8 lit. b) dodana przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

68 Art. 82 ust. 8 lit. c) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

69 Art. 82 ust. 8 lit. d) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

70 Art. 82 ust. 8 lit. e) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

71 Art. 82 ust. 8 lit. f) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

72 Art. 83 ust. 2:

- zmieniony przez pkt 4 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

73 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

74 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

75 Art. 83 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

76 Art. 85 ust. 2 zmieniony przez art. 2 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

77 Art. 85 ust. 3 zmieniony przez art. 2 pkt 8 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

78 Art. 86 zmieniony przez pkt 5 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200).

79 Art. 86 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

80 Art. 86 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

81 Art. 87 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

82 Art. 89 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

83 Art. 89 ust. 9 zmieniony przez pkt 6 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

84 Art. 90 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

85 Art. 92 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

86 Art. 92 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

87 Art. 92 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

88 Art. 102 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

89 Art. 102 ust. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 12 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

90 Art. 110 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

91 Art. 119 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

92 Art. 126 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

93 Art. 126 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

94 Art. 132 lit. c) uchylona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2016 r.

95 Art. 137 ust. 4 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

96 Art. 138 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

97 Art. 142 ust. 6 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

98 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

99 Art. 143 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

100 Art. 146 ust. 2 zmieniony przez pkt 7 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

101 Art. 146 ust. 4 zmieniony przez pkt 8 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

102 Art. 151 ust. 7 zmieniony przez pkt 9 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

103 Art. 158 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

104 Art. 159 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

105 Dz.U. L 226 z 13.8.1987, s. 2.

106 Art. 161 zmieniony przez art. 2 pkt 11 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

107 Art. 163 zmieniony przez art. 2 pkt 12 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

108 Art. 164 zmieniony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

109 Art. 182 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

110 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2151 z dnia 13 grudnia 2019 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wdrażania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 325 z 16.12.2019, s. 168).

111 Art. 183 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

112 Art. 184 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

113 Art. 184 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r.

114 Art. 184 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r.

115 Art. 184 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r.

116 Art. 185 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

117 Art. 186:

- zmieniony przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

118 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1998 z dnia 5 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 299 z 14.11.2015, s. 1).

119 Art. 187:

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

120 Art. 187 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

121 Art. 187 ust. 4 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 21 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

122 Art. 187 ust. 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

123 Art. 187 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

124 Art. 187 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

125 Art. 188 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

126 Art. 189 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

127 Art. 192 zmieniony przez art. 1 pkt 22 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

128 Art. 199 ust. 1 lit. g) zmieniona przez art. 1 pkt 23 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

129 Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).

130 Art. 199 ust. 3 zmieniony przez sprostowanie z dnia 14 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.317.57) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2018 r.

131 Art. 199 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

132 Art. 199 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

133 Art. 200 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

134 Art. 200a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

135 Art. 205 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

136 Art. 207 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

137 Art. 213 zmieniony przez pkt 4 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

138 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

139 Art. 214 zmieniony przez art. 1 pkt 24 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

140 Art. 214 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

141 Art. 218 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

142 Art. 220:

- zmieniony przez art. 1 pkt 25 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

143 Art. 220a dodany przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

144 Art. 220b dodany przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

145 Art. 221 ust. 4:

- dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 235/2021 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

146 Art. 221 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

147 Art. 221 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

148 Art. 229 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 26 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

149 Art. 230 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 27 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

150 Art. 231 ust. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

151 Art. 234 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

152 Art. 251 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 28 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

153 Art. 259 ust. 3 zmieniony przez pkt 5 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

154 Art. 271 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 10 lit. a rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

155 Art. 271 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

156 Art. 273 ust. 3 zmieniony przez pkt 6 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

157 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2008 z dnia 17 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 329 z 6.12.2008, s. 1).

158 Art. 277 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

159 Art. 279 ust. 4 zmieniony przez pkt 10 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

160 Art. 280 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 30 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

161 Oznaczenie tytułu VII rozdział 2 sekcja 1 nagłówek podsekcji 4 zmieniony przez art. 1 pkt 11rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

162 Art. 285 uchylony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

163 Art. 286 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

164 Art. 286a dodany przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

165 Art. 287 zmieniony przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

166 Art. 287a dodany przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

167 Art. 291 zmieniony przez art. 1 pkt 31 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

168 Art. 294 zmieniony przez art. 1 pkt 32 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

169 Art. 295 zmieniony przez art. 1 pkt 33 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

170 Art. 302 ust. 2 lit. c) dodana przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

171 Art. 303 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

172 Art. 305 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2024/635 z dnia 2 lutego 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.635) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2024 r.

173 Art. 305 ust. 3 lit. b) zmieniona przez pkt 14 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

174 Art. 305 ust. 5 lit. a) zmieniona przez pkt 15 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

175 Art. 306 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 34 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

176 Art. 308 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 35 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez pkt 7 i 8 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

177 Art. 311 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

178 Art. 311 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

179 Art. 312 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 36 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

180 Art. 313 zmieniony przez art. 1 pkt 37 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

181 Art. 314 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 38 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

182 Art. 319 zmieniony przez art. 1 pkt 39 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

183 Art. 321 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. a rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

184 Art. 321 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 17 lit. b rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

185 Art. 322 ust. 3 zmieniony przez pkt 16 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

186 Dz.U. L 91 z 22.4.1995, s. 46.

187 Art. 323a dodany przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

188 Art. 324 ust. 1 lit. a) zmieniona przez pkt 17 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

189 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 23).

190 Art. 324 ust. 1 lit. e):

- zmieniona przez pkt 9 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

191 Rozporządzenie Rady (UE) 2018/581 z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie tymczasowego zawieszenia autonomicznych ceł wspólnej taryfy celnej na niektóre towary przeznaczone do zamontowania lub wykorzystania w statkach powietrznych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1147/2002 (Dz.U. L 98 z 18.4.2018, s. 1).

192 Art. 324 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lipca 2017 r.

193 Art. 329 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

194 Art. 329 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

195 Art. 329 ust. 7a dodany przez art. 1 pkt 8 lit. b rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

196 Art. 329 ust. 8 skreślony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

197 Art. 331 ust. 2 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 40 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

198 Art. 331 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 2020/893 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r.

199 Art. 332 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

200 Art. 333 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

201 Art. 333 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

202 Art. 333 ust. 7:

- zmieniony przez art. 2 pkt 15 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

203 Art. 333 ust. 8 uchylony przez art. 1 pkt 10 lit. c rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

204 Art. 333 ust. 9 uchylony przez art. 1 pkt 10 lit. c rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

205 Art. 340 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. a rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

206 Art. 340 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r.

207 Art. 345 ust. 2 zmieniony przez pkt 10 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r.

208 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).

209 Art. 345 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 41 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

210 Art. 347 ust. 1 zmieniony przez pkt 18 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r.

211 Spis treści tytuł I zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

212 Załącznik A:

- zmieniony przez pkt 19-20 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 42 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

213 Załącznik B:

- zmieniony przez pkt 21 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 43 i 44 oraz art. 2 pkt 16 i 17 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez pkt 11 sprostowania z dnia 20 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.157.27/2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2018 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2024/250 z dnia 10 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 marca 2024 r.

214 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/2447 w odniesieniu do formatów i kodów wspólnych wymogów dotyczących danych, niektórych przepisów dotyczących nadzoru i właściwego urzędu celnego do objęcia towarów procedurą celną (Dz.U. L 63 z 23.2.2021, s. 386).

215 Rozporządzenie Rady (WE) nr 3036/94 z dnia 8 grudnia 1994 r. ustanawiające zasady gospodarczego uszlachetniania biernego stosowane do niektórych wyrobów włókienniczych i odzieżowych przywożonych powtórnie do Wspólnoty po obróbce lub uszlachetnieniu w niektórych państwach trzecich (Dz.U. L 322 z 15.12.1994, s. 1).

216 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 23).

217 Załącznik C dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

218 Załącznik 12-01 zmieniony przez art. 1 pkt 45 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

219 Załącznik 12-03 dodany przez art. 1 pkt 46 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

220 Załącznik 21-01:

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

221 Załącznik 21-02:

- zmieniony przez art. 1 pkt 48 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

222 Załącznik 21-03 dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2021/235 z dnia 8 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.63.386) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2021 r.

223 Załącznik 22-06:

- zmieniony przez art. 1 pkt 49 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

224 Załącznik 22-06 A dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r.

225 Załącznik 22-07:

- zmieniony przez art. 1 pkt 50 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr (UE) 2018/604 z dnia 18 kwietnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.101.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2018 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

226 Załącznik 22-09 zmieniony przez art. 1 pkt 51 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

227 Jeśli deklaracja na fakturze sporządzona jest przez upoważnionego eksportera unijnego w rozumieniu art. 77 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia dla upoważnionego eksportera. Jeśli (a będzie to zawsze dotyczyć deklaracji na fakturze sporządzonych w krajach korzystających) deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć słowa w nawiasie lub pozostawić to miejsce niewypełnione.

228 Wskazać kraj pochodzenia produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 112 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzana jest deklaracja, za pomocą symbolu »CM«.

229 W stosownych przypadkach należy umieścić jedną z następujących adnotacji: »EU cumulation«, »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »regional cumulation«, »extended cumulation with country x« lub »Cumul UE«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie«, »cumul regional«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación UE«, »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza«, »Acumulación Turquía«, »Acumulación regional«, »Acumulación ampliada con en país x«.

230 Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona w kontekście innej preferencyjnej umowy handlowej, odesłanie do ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) zastępuje się odesłaniem do tej innej preferencyjnej umowy handlowej.

231 Jeśli deklaracja na fakturze sporządzona jest przez upoważnionego eksportera unijnego w rozumieniu art. 77 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia dla upoważnionego eksportera. Jeśli (a będzie to zawsze dotyczyć deklaracji na fakturze sporządzonych w krajach korzystających) deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć słowa w nawiasie lub pozostawić to miejsce niewypełnione.

232 Wskazać kraj pochodzenia produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 112 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzana jest deklaracja, za pomocą symbolu »CM«.

233 W stosownych przypadkach należy umieścić jedną z następujących adnotacji: »EU cumulation«, »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »regional cumulation«, »extended cumulation with country x« lub »Cumul UE«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie«, »cumul regional«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación UE«, »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza«, »Acumulación Turquía«, »Acumulación regional«, »Acumulación ampliada con en país x«.

234 Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona w kontekście innej preferencyjnej umowy handlowej, odesłanie do ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) zastępuje się odesłaniem do tej innej preferencyjnej umowy handlowej.

235 Jeśli deklaracja na fakturze sporządzona jest przez upoważnionego eksportera unijnego w rozumieniu art. 77 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia dla upoważnionego eksportera. Jeśli (a będzie to zawsze dotyczyć deklaracji na fakturze sporządzonych w krajach korzystających) deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć słowa w nawiasie lub pozostawić to miejsce niewypełnione.

236 Wskazać kraj pochodzenia produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 112 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzana jest deklaracja, za pomocą symbolu »CM«.

237 W stosownych przypadkach należy umieścić jedną z następujących adnotacji: »EU cumulation«, »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »regional cumulation«, »extended cumulation with country x« lub »Cumul UE«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie«, »cumul regional«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación UE«, »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza«, »Acumulación Turquía«, »Acumulación regional«, »Acumulación ampliada con en país x«.

238 Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona w kontekście innej preferencyjnej umowy handlowej, odesłanie do ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) zastępuje się odesłaniem do tej innej preferencyjnej umowy handlowej.

239 Adnotacje te można pominąć, jeżeli informacje są zawarte w samym dokumencie.

240 Zob. art. 77 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 (dotyczy wyłącznie upoważnionych eksporterów Unii Europejskiej). W przypadkach, gdy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza jednocześnie zwolnienie z obowiązku podania imienia i nazwiska osoby podpisującej."

241 Załącznik 22-13 zmieniony przez art. 1 pkt 52 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

242 Załącznik 22-14 zmieniony przez art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

243 Załącznik 22-15 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

244 Załącznik 22-16:

- zmieniony przez art. 2 pkt 19 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

245 Załącznik 22-17 zmieniony przez art. 1 pkt 6 i pkt 7 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

246 Załącznik 22-18:

- zmieniony przez art. 2 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 i 9 rozporządzenia nr 2022/2334 z dnia 29 listopada 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.309.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

247 Załącznik 23-01:

- zmieniony przez pkt 22-23 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2019/444 z dnia 19 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.77.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2038/2020 z dnia 10 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.416.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

248 Załącznik 23-03:

- zmieniony przez art. 1 pkt 53 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

249 Załącznik 32-01:

- zmieniony przez art. 2 pkt 21 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2019/444 z dnia 19 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.77.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 2038/2020 z dnia 10 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.416.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

250 Załącznik 32-02:

- zmieniony przez art. 2 pkt 22 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2019/444 z dnia 19 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.77.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr 2038/2020 z dnia 10 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.416.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

251 Załącznik 32-03:

- zmieniony przez pkt 24-25 sprostowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.101.200) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 2 pkt 23 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2019/444 z dnia 19 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.77.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 2038/2020 z dnia 10 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.416.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

252 Załącznik 32-06 zmieniony przez art. 1 pkt 54 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

253 Załącznik 33-07 zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

254 Załącznik 61-03 zmieniony przez art. 1 pkt 55 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

255 Załącznik 62-02 zmieniony przez art. 1 pkt 56 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

256 Załącznik 72-04:

- zmieniony przez art. 2 pkt 24 rozporządzenia nr (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.149.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 czerwca 2017 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 1394/2019 z dnia 10 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.234.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2019 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 893/2020 z dnia 29 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.206.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2020 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2019/444 z dnia 19 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.77.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 i 7 rozporządzenia nr 2023/403 z dnia 8 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.56.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2023 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.343.558
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie wykonawcze 2015/2447 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny
• Data aktu: 24/11/2015
• Data ogłoszenia: 29/12/2015
• Data wejścia w życie: 18/01/2016, 01/05/2016