KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 249,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 1 , w szczególności jego art. 65 i 197,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 65 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 Komisja jest odpowiedzialna za wyznaczenie pracowników, na których deleguje swoje obowiązki, zakresu delegowanych uprawnień oraz granic delegowania ustanowionych dla urzędników zatwierdzających. Podejmując takie działania, Komisja powinna należycie uwzględnić swoją ogólną odpowiedzialność polityczną za zarządzanie budżetem Unii.
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 2 sekretariat Komitetu Nadzoru powinien nadać być prowadzony przez OLAF w ścisłym porozumieniu z Komitetem Nadzoru, a dyrektor generalny OLAF-u powinien nadal sprawować funkcję delegowanego urzędnika zatwierdzającego w odniesieniu do wszystkich środków budżetowych z nimi związanych. Dyrektor generalny OLAF-u może przekazać te uprawnienia pracownikom, którzy podlegają przepisom regulaminu pracowniczego lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii.
(3) W obliczu konieczności zapewnienia skutecznego systemu kontroli wewnętrznej, zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 i aby uniknąć pojawienia się możliwej ingerencji Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych w obowiązki członków jego Komitetu Nadzoru, należy ustanowić właściwe ramy wykorzystania środków budżetowych odnoszących się do członków Komitetu Nadzoru. W szczególności proces delegowania uprawnień urzędnika zatwierdzającego związanych z członkami należy zorganizować w taki sposób, aby uniknąć pojawienia się możliwych ingerencji.
(4) Niniejsza decyzja powinna obowiązywać od dnia 1 stycznia 2016 r., wraz z nowym załącznikiem I do przepisów wewnętrznych. Dlatego też powinna ona wejść w życie jak najszybciej.
(5) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom 3 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: