(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 7013)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 22 października 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 97/132/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią w sprawie środków sanitarnych stosowanych w handlu żywymi zwierzętami i produktami zwierzęcymi 1 , w szczególności jej art. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi 2 , w szczególności jej art. 8, art. 9 ust. 2 lit. b) oraz art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2004/68/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającą dyrektywę 72/462/EWG 3 , w szczególności jej art. 3 ust. 1 akapit pierwszy i drugi, art. 6 ust. 1 akapit pierwszy, art. 7 lit. e), art. 8, art. 10 akapit pierwszy oraz art. 13 ust. 1,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi 4 , w szczególności jego art. 11 ust. 1,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania 5 , w szczególności jego art. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja 97/132/WE przewiduje ustanowienie gwarancji w przywozie świeżego mięsa i produktów mięsnych z Nowej Zelandii równoważnych gwarancjom ustanowionym dyrektywą Rady 72/462/EWG 6 . Dyrektywa ta została uchylona i zastąpiona rozporządzeniem (WE) nr 854/2004 w odniesieniu do przepisów dotyczących zdrowia publicznego i kontroli urzędowych mających zastosowanie do określonych produktów zwierzęcych oraz dyrektywami 2002/99/WE i 2004/68/WE w odniesieniu do zdrowia zwierząt i innych ważnych wymagań.
(2) W załączniku V do Umowy między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią w sprawie środków sanitarnych stosowanych w handlu żywymi zwierzętami i produktami zwierzęcymi ("Umowa") wymieniono środki w zakresie zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt odnoszące się do żywych zwierząt i produktów zwierzęcych z Nowej Zelandii, w odniesieniu do których stwierdzono równoważność.
(3) W art. 9 ust. 3 Umowy ustanowiono wymóg, by każdej przesyłce żywych zwierząt lub produktów zwierzęcych, w odniesieniu do których uznano równoważność i która jest przedstawiona do przywozu, towarzyszyły - z wyjątkiem przypadków, w których nie jest to wymagane - urzędowe świadectwo zdrowia ("wzór świadectwa zdrowia") i poświadczenie według wzoru przewidzianego w załączniku VII do Umowy.
(4) Zgodnie z załącznikiem V do Umowy wzór świadectwa zdrowia dla przesyłek żywych zwierząt lub produktów zwierzęcych będących przedmiotem handlu między Unią a Nową Zelandią powinien być opatrzony poświadczeniami przewidzianymi w sekcji 5 rozdział 28 tego załącznika.
(5) Zgodnie z załącznikiem V i VII do Umowy przesyłki żywych zwierząt oraz produktów zwierzęcych, w odniesieniu do których stwierdzono równoważność odnośnie do środków zdrowia zwierząt albo publicznego, lecz nie dla obu obszarów, mogą być przywożone do Unii pod warunkiem że na wzorze świadectwa zdrowia widnieją odpowiednie dodatkowe poświadczenia nieobjęte równoważnością, pochodzące ze świadectw zdrowia przewidzianych zgodnie ze wzorami ustanowionymi w odpowiednim prawodawstwie unijnym dotyczącym weterynaryjnej certyfikacji przywozowej. Ze względu na jasność prawa takie zwierzęta żywe i produkty zwierzęce należy wymienić w załączniku do niniejszej decyzji.
(6) W załączniku V do Umowy przewidziano, że przesyłki żywych zwierząt i produktów zwierzęcych, w odniesieniu do których nie stwierdzono równoważności, mogą być przywożone do Unii, jeśli towarzyszą im świadectwa zdrowia ustanowione zgodnie ze wzorami określonymi w odpowiednim prawodawstwie unijnym dotyczącym weterynaryjnej certyfikacji przywozowej lub - w razie braku zharmonizowanych przepisów unijnych regulujących dane kwestie - zgodnie z obowiązującymi krajowymi warunkami zdrowotnymi danego państwa członkowskiego.
(7) Jak przewidziano w rozdziale 27 (zatytułowanym "Systemy certyfikacji") załącznika V do Umowy świadectwa zdrowia można pod pewnymi warunkami wystawiać po wysłaniu przesyłki z Nowej Zelandii. W takich okolicznościach we wzorze świadectwa zdrowia zamieścić należy poświadczenia dodatkowe, o których mowa w sekcji 1 pkt a) ppkt (iv) załącznika VII do Umowy.
(8) W rozporządzeniu (WE) nr 1099/2009 przewidziano wymóg, by urzędowe świadectwa zdrowia dotyczące mięsa uzupełniano poświadczeniem potwierdzającym, że określone zwierzęta, o których mowa w tym rozporządzeniu, zostały uśmiercone w warunkach dających gwarancje humanitarnego traktowania, przynajmniej równoważnych warunkom przewidzianym w tym rozporządzeniu. Wzór świadectwa zdrowia powinien zawierać odesłanie do takiego poświadczenia dodatkowego.
(9) W decyzji Komisji 2007/240/WE 7 ustanowiono standardowe wzory świadectw zdrowia w odniesieniu do przywozu do Unii żywych zwierząt, nasienia, zarodków, komórek jajowych i produktów pochodzenia zwierzęcego. W art. 2 tej decyzji przewidziano, że wzory te można stosować do przywozu z państw trzecich.
(10) W załącznikach V i VII do Umowy, zmienionych decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2015/1084 8 , ustanowiono nowe lub zmienione środki dotyczące równoważności w odniesieniu do określonych żywych zwierząt i produktów zwierzęcych, określono nowe lub zmienione wymagania dotyczące certyfikacji, jak np. poświadczenie dla towarów równoważnych oraz możliwość stosowania certyfikacji elektronicznej za pośrednictwem unijnego zintegrowanego systemu elektronicznego ustanowionego decyzją Komisji 2003/24/WE 9 po uprzednim zapisaniu zgody UE na wyłączne stosowanie certyfikacji elektronicznej w odniesieniu do przesyłek żywych zwierząt i produktów zwierzęcych z Nowej Zelandii w jednym z załączników do Umowy albo w korespondencji zgodnie z art. 16 ust. 1 Umowy.
(11) W sekcji 5 podrozdział 29.B załącznika V do Umowy ustanowiono dodatkowe środki w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do przywozu do Unii przesyłek żywych zwierząt i produktów zwierzęcych stosowane w razie wystąpienia określonych chorób. W załącznikach V i VII do Umowy przewidziano, że przesyłkę można w takich okolicznościach przywieźć do Unii, jeśli na wzorze świadectwa zdrowia widnieją poświadczenia dodatkowe, o których mowa w owym podrozdziale.
(12) Aby umożliwić szybszą aktualizację certyfikacji oraz ułatwić certyfikację elektroniczną, w załączniku V do Umowy przewidziano, że świadectwa przywozowe odnoszące się do żywych zwierząt i produktów zwierzęcych z Nowej Zelandii posiadających status "Tak(1)" zostaną ustanowione w systemie TRACES przy wykorzystaniu wzoru uzgodnionego przez Unię i Nową Zelandię.
(13) Decyzja Komisji 2003/56/WE 10 ustanawia wymagania dotyczące certyfikacji oraz kilka wzorów uproszczonych świadectw zdrowia odnoszących się do przywozu do Unii przesyłek żywych zwierząt i produktów zwierzęcych z Nowej Zelandii. Te wymagania dotyczące certyfikacji należy dostosować do najnowszych zmian wprowadzonych do załącznika V i VII do Umowy. Dla zachowania jasności i spójności prawodawstwa Unii należy uchylić decyzję 2003/56/WE i zastąpić ją niniejszą decyzją.
(14) Aby umożliwić dostosowanie się do nowego wzoru świadectwa w systemie TRACES, zapewnić kontynuację elektronicznego przesyłania danych przez Nową Zelandię oraz uniknąć jakichkolwiek zakłóceń w handlu, należy ustanowić odpowiednio długi okres przejściowy, w którym dozwolone będzie stosowanie świadectw zdrowia wydanych zgodnie z decyzją 2003/56/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
