a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 zawiera wymóg przyjmowania środków ochronnych przy uwzględnieniu dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym w stosownych przypadkach sprawozdań sporządzanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) i inne organy doradcze, jak również w świetle porad otrzymywanych od komitetów doradczych.
(3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym -w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia uprawnienia do połowów należy przydzielić państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.
(4) Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z komitetami doradczymi.
(5) Obowiązek wyładunku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jest wprowadzany dla poszczególnych rodzajów rybołówstwa. W regionie objętym niniejszym rozporządzeniem, jeżeli dany rodzaj rybołówstwa podlega obowiązkowi wyładunku, wyładowywać należy wszystkie gatunki podlegające limitom połowowym w tym rodzaju rybołówstwa. Od dnia 1 stycznia 2015 r. obowiązek wyładunku ma zastosowanie do połowów małych gatunków pelagicznych (tj. połowów makreli, śledzia atlantyckiego, ostroboków, błękitka, kaprosza, sardeli, srebrzyka smukłego, sardynki i szprota), połowów dużych gatunków pelagicznych (tj. połowów tuńczyka błękitnopłetwego, włócznika, tuńczyka białego, opastuna oraz marlina błękitnego i białego), do połowów do celów przemysłowych (np. połowów gromadnika, dobijaków i okowiela). Art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewiduje, że w sytuacji gdy wprowadzony zostaje obowiązek wyładunku w odniesieniu do danego stada ryb, uprawnienia do połowów ustala się przy uwzględnieniu przejścia od ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają wyładunki, do ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają połowy.
(6) Niektóre TAC dla stad ryb spodoustych (rajokształtne, rekiny) zostały ustalone na kilka lat na poziomie 0, z czym związany jest przepis ustanawiający obowiązek natychmiastowego uwalniania przypadkowo złowionych ryb. Powodem szczególnego traktowania tych stad jest zły stan ich ochrony oraz fakt, że ze względu na ich wysoki wskaźnik przeżywalności odrzuty nie spowodują wzrostu ich wskaźników śmiertelności połowowej; odrzuty uznaje się za korzystne dla ochrony tych gatunków. Od dnia 1 stycznia 2015 r. jednak połowy tych gatunków w ramach połowów gatunków pelagicznych trzeba będzie wyładowywać, chyba że są one objęte jednym z odstępstw od obowiązku wyładunku przewidzianych w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Art. 15 ust. 4 lit. a) tego rozporządzenia dopuszcza takie odstępstwa w odniesieniu do gatunków, których poławianie jest zabronione i które są jako takie określone w akcie prawnym Unii przyjętym w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Należy zatem zakazać połowów tych gatunków w przedmiotowych obszarach.
(7) W ciągu ostatnich lat TAC dla sardeli w Zatoce Biskajskiej określano w osobnym rozporządzeniu dotyczącym uprawnień do połowów, mającym zastosowanie od dnia 1 lipca danego roku do dnia 30 czerwca roku następnego. W 2014 r. STECF stwierdził, że zmiana okresu zarządzania na normalny rok kalendarzowy (od stycznia do grudnia) znacznie zmniejszy ryzyko związane z ochroną tego stada. Po konsultacjach z Hiszpanią, Francją i Komitetem Doradczym ds. Wód Południowo-Zachodnich (SWWAC) pozytywnie oceniono zmianę zaproponowaną przez STECF. Na tej podstawie należy uchylić rozporządzenie Rady (UE) nr 779/2014 2 i ustanowić w niniejszym rozporządzeniu nowy TAC na 2015 r. dla stada sardeli w Zatoce Biskajskiej.
(8) Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do stad objętych szczegółowymi planami wieloletnimi TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach. W związku z powyższym TAC w odniesieniu do południowego stada morszczuka, stada homarca, soli w zachodniej części kanału La Manche, gładzicy i soli w Morzu Północnym, śledzia atlantyckiego w wodach na zachód od Szkocji, dorsza atlantyckiego w cieśninie Kattegat, wodach na zachód od Szkocji, w Morzu Irlandzkim, Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak i wschodniej części kanału La Manche oraz tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym należy ustanowić zgodnie z przepisami rozporządzeń Rady (WE) nr 2166/2005 3 , (WE) nr 509/2007 4 , (WE) nr 676/2007 5 , (WE) nr 1300/2008 6 , (WE) nr 1342/2008 7 ("plan dotyczący dorsza") oraz (WE) nr 302/2009 8 .
(9) Jednakże w odniesieniu do północnego stada morszczuka (rozporządzenie Rady (WE) nr 811/2004 9 ) i soli w Zatoce Biskajskiej (rozporządzenie Rady (WE) nr 388/2006 10 ) uzyskano cele minimalnej odnowy tych stad oraz planów zarządzania, należy zatem zastosować się do przedłożonych opinii naukowych w celu osiągnięcia lub utrzymania wielkości TAC na poziomach maksymalnego podtrzymywalnego połowu, zależnie od przypadku.
(10) W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających lub rzetelnych danych pozwalających na oszacowanie ich wielkości, środki w zakresie zarządzania i poziomy TAC powinny być zgodne z zasadą podejścia ostrożnościowego do zarządzania rybołówstwem, określoną w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępnych informacji o tendencjach zachodzących w stadzie i kwestii związanych z połowami wielogatunkowymi.
(11) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 11 wprowadzono dodatkowe warunki dotyczące corocznego zarządzania TAC, w tym przepisy dotyczące elastyczności określone w art. 3 i 4 w odniesieniu do zasobów objętych, odpowiednio, przezornościowymi i analitycznymi TAC. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada określa stada, w odniesieniu do których art. 3 i 4 nie mają zastosowania, w szczególności na podstawie biologicznego stanu stad. Ostatnio mechanizm elastyczności został wprowadzony dla wszystkich połowów objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która zagroziłaby realizacji celów ochrony określonych we wspólnej polityce rybołówstwa, oraz w celu zapobieżenia negatywnemu wpływowi na stan biologiczny stad, art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mogą obowiązywać w odniesieniu do TAC tylko wówczas, gdy państwa członkowskie nie korzystają z obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(12) Zgodnie z wynikami konsultacji między Unią a Norwegią Unia może zezwolić na prowadzenie przez statki unijne połowów krewetki północnej w obszarze IIIa w ilościach do 10 % powyżej kwoty dostępnej dla Unii, pod warunkiem że wszelkie ilości wykraczające poza kwotę dostępną Unii zostaną odjęte od tej kwoty w 2015 r. Należy zatem umożliwić taką elastyczność w ustalaniu tych uprawnień do połowów w celu zapewnienia równych szans statkom unijnym poprzez zezwolenie zainteresowanym państwom członkowskim na podjęcie decyzji o skorzystaniu z elastycznej kwoty. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 43/2014.
(13) W przypadku gdy TAC w odniesieniu do danego stada przydzielany jest tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie działało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa.
(14) Konieczne jest ustalenie pułapów nakładu połowowego na 2015 r. zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2166/2005, art. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2007, art. 9 rozporządzenia (WE) nr 676/2007, art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 oraz art. 5 i 9 rozporządzenia (WE) nr 302/2009, z uwzględnieniem rozporządzenia Rady (WE) nr 754/2009 12 .
(15) W świetle najnowszej opinii naukowej przedstawionej przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES) i zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami w ramach konwencji w sprawie rybołówstwa na północno-wschodnim Atlantyku (NEAFC) należy ograniczyć nakład połowowy w odniesieniu do niektórych gatunków głębinowych.
(16) W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem zostać całkowicie ograniczone poprzez wprowadzenie ogólnego zakazu ich połowów.
(17) Na 11. konferencji stron Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, która odbyła się w Quito w dniach 3-9 listopada 2014 r., do wykazów gatunków chronionych w dodatkach I i II do konwencji dodano pewne gatunki ze skutkiem od dnia 8 lutego 2015 r. Dlatego - w odniesieniu do statków unijnych prowadzących połowy we wszystkich wodach i statków spoza Unii prowadzących połowy w wodach Unii -należy zapewnić ochronę tych gatunków.
(18) Korzystanie z uprawnień do połowów dostępnych dla statków unijnych i ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 13 , a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Należy zatem ustalić kody stosowane przez państwa członkowskie podczas przesyłania Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.
(19) W ramach niektórych TAC państwa członkowskie powinny móc przyznawać dodatkowe przydziały statkom, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Celem tych testów jest sprawdzenie systemu kwot połowowych przy rodzajach rybołówstwa, które nie są jeszcze objęte obowiązkiem wyładunku określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013, tzn. systemu, w którego ramach wszystkie połowy powinny podlegać wyładunkowi i wliczaniu do kwot, aby zapobiegać odrzutom oraz marnowaniu złowionych zasobów ryb, które można wykorzystać w inny sposób. Niekontrolowane odrzuty ryb stanowią zagrożenie dla długoterminowego zrównoważenia zasobów ryb jako dobra publicznego, a zatem dla celów wspólnej polityki rybołówstwa. Systemy kwot połowowych z kolei zachęcają rybaków, z natury rzeczy, do optymalizacji selektywności w ramach ich działalności połowowej. Do celów monitorowania zgodności z warunkami, którym podlegają testy dotyczące w pełni udokumentowanych połowów, państwa członkowskie powinny zapewnić szczegółowe i dokładne dokumentowanie wszystkich rejsów połowowych oraz odpowiednie zdolności i środki, takie jak obserwatorzy, telewizja przemysłowa (CCTV) i inne. Państwa członkowskie powinny przy tym przestrzegać zasady efektywności i proporcjonalności. Przy stosowaniu systemów CCTV powinny być przestrzegane wymogi dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE 14 .
(20) W celu zapewnienia, aby testy dotyczące w pełni udokumentowanych połowów rzeczywiście umożliwiały skuteczną ocenę potencjału systemów kwot połowowych w zakresie kontrolowania bezwzględnej śmiertelności połowowej odnośnych stad, niezbędne jest wliczenie wszystkich ryb złowionych w wyniku tych testów, także tych poniżej minimalnego rozmiaru do celów wyładunku, do łącznego przydziału przyznanego statkowi uczestniczącemu w testach oraz zakończenie operacji połowowej w momencie wyczerpania tego łącznego przydziału przez dany statek. Należy też umożliwić transfery przydziałów między statkami, które uczestniczą w takich testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów, a statkami, które nie biorą w nich udziału, pod warunkiem że możliwe jest wykazanie, że nie zwiększy to odrzutów dokonywanych przez statki nieuczestniczące w takich połowach.
(21) Zgodnie z opinią ICES należy utrzymać szczególny system zarządzania dobijakami w wodach Unii rejonów ICES IIa i IIIa oraz w podobszarze ICES IV. Zważywszy, że opinia naukowa ICES będzie prawdopodobnie dostępna dopiero w lutym 2015 r., TAC i kwoty należy tymczasowo ustalić na poziomie zero do czasu wydania opinii.
(22) W celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów należy zezwolić na wdrażanie elastycznych ustaleń pomiędzy niektórymi obszarami TAC, gdy dotyczy to tych samych stad biologicznych.
(23) Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowach lub protokołach w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa z Norwegią 15 i Wyspami Owczymi 16 Unia przeprowadziła konsultacje z tymi partnerami w sprawie praw połowowych. Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowie i protokole w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa z Grenlandią 17 wspólny komitet ustalił poziom uprawnień do połowów dostępnych w 2015 r. dla Unii w wodach Grenlandii. Te uprawnienia do połowów należy zatem uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.
(24) Na corocznym posiedzeniu w 2014 r. NEAFC przyjęła środek ochronny dotyczący stada karmazyna w Morzu Irmingera ustalający TAC i kwoty na 2015 r. dla umawiających się stron, w tym Unii. Ponadto w 2015 r. kontynuowane będą konsultacje między państwami nadbrzeżnymi NEAFC dotyczące uprawnień do połowów śledzia stada atlantycko-skandynawskiego na ten rok. Należy zatem ustalić tymczasowe limity połowowe dla śledzia stada atlantycko-skandynawskiego jako odsetek kwoty unijnej obowiązującej na 2014 r., w oczekiwaniu na zmianę w wyniku konsultacji państw nadbrzeżnych NEAFC.
(25) Na corocznym posiedzeniu w 2014 r. NEAFC nie przyjęła środka ochronnego dotyczącego stada karmazyna w wodach międzynarodowych obszarów ICES I i II ustalającego TAC i kwoty dla umawiających się stron. W 2015 r. będą trwały dalsze konsultacje dotyczące uprawnień do połowów w odniesieniu do tego stada karmazyna. Ponieważ połowy te odbywają się w drugiej połowie roku, limity połowowe dla tego stada zostaną ustalone w trakcie 2015 r., z uwzględnieniem wyników konsultacji między państwami nadbrzeżnymi NEAFC.
(26) Na corocznym posiedzeniu w 2014 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła zwiększenie TAC i kwot w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego w okresie trzech lat oraz potwierdziła TAC i kwoty w odniesieniu do północnoatlantyckiego włócznika, południowoatlantyckiego włócznika, południowoatlantyckiego tuńczyka białego i północnoatlantyckiego tuńczyka białego na obecnym poziomie na okres 2015-2016. Ponadto, podobnie jak w przypadku stada tuńczyka błękitnopłetwego, połowy prowadzone w ramach połowów rekreacyjnych i sportowych w odniesieniu do wszystkich pozostałych stad ICCAT, zawartych w załączniku ID, powinny również podlegać limitom połowowym przyjętym przez tę organizację w celu zagwarantowania nieprzekroczenia przez Unię jej kwot. Wszystkie te środki należy wprowadzić do prawa Unii.
(27) Na corocznym posiedzeniu w 2014 r. strony Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) przyjęły limity połowowe zarówno w odniesieniu do gatunków docelowych, jak i tych stanowiących przyłowy, w tym kwoty przyłowu na lata 2015 i 2016 w odniesieniu do niektórych zwiadów rybackich w podobszarze 88.2. Przy ustalaniu uprawnień do połowów na 2016 r. należy uwzględnić wykorzystanie tych kwot podczas 2015 r.
(28) Na corocznym posiedzeniu w 2014 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) nie zmieniła obowiązujących środków ochrony i zarządzania. Należy jednak ustalić limity zdolności w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia przy wzięciu pod uwagę uznania Majotty za region najbardziej oddalony w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 zmienionego rozporządzeniem Rady (UE) nr 1385/2013 18 .
(29) Trzecie coroczne posiedzenie Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) odbędzie się w lutym 2015 r. Do czasu tego corocznego posiedzenia należy tymczasowo utrzymać obowiązujące środki w obszarze objętym konwencją SPRFMO. Nie należy jednak prowadzić ukierunkowanych połowów stada ostroboka do czasu ustalenia TAC w wyniku tego corocznego posiedzenia.
(30) Na 87. corocznym posiedzeniu w 2014 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) utrzymała środki ochronne dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz bonito. Ponadto IATTC podtrzymała także swoją rezolucję w sprawie ochrony żarłacza białopłetwego. Należy nadal wprowadzać te środki do prawa Unii.
(31) Na corocznym posiedzeniu w 2014 r. Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) przyjęła zalecenie w sprawie nowych dwuletnich TAC dla beryksów, gardłosza atlantyckiego i pancerzykowców; utrzymano obowiązujące TAC dla antara patagońskiego i krabów z gatunków należących do Chaceon spp. Obowiązujące obecnie środki dotyczące przydziału uprawnień do połowów przyjęte przez SEAFO należy wprowadzić do prawa Unii.
(32) Na 9. corocznym posiedzeniu Komisja ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) przyjęła środek ochrony i zarządzania dotyczący ochrony rekinów wielorybich przed połowami okrężnicami. Na 10. corocznym posiedzeniu WPCFC przyjęła limity połowowe dla taklowców poławiających opastuna. Na 11. corocznym posiedzeniu w 2014 r. WCPFC nie zmieniła swoich środków przyjętych w 2013 r. dotyczących uprawnień do połowów. Wszystkie te środki należy wprowadzić do prawa Unii.
(33) Na corocznym posiedzeniu w 2013 r. strony Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa nie zmieniły środków dotyczących uprawnień do połowów. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(34) Na 36. corocznym posiedzeniu w 2014 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła na 2015 r. szereg uprawnień do połowów dla określonych stad w podobszarach 1-4 obszaru objętego konwencją NAFO. W związku z powyższym NAFO przyjęła moratorium w odniesieniu do połowów krewetek w rejonie 3L, zwiększyła TAC dla karmazyna w rejonie 3M w celu objęcia niektórych przyłowów i ponownie otworzyła połowy szkarłacicy w rejonie 3NO.
(35) Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, są przyjmowane przez stosowne regionalne organizacje ds. rybołówstwa (RFMO) pod koniec roku i zaczną obowiązywać przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy wprowadzające te środki do prawa Unii powinny mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności - ze względu na to, że okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a co za tym idzie, niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy na obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się dnia 1 grudnia 2014 r. - odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie zastosowanie z mocą wsteczną pozostanie bez uszczerbku dla zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ członkowie CCAMLR nie mogą poławiać w obszarze objętym konwencją CCAMLR bez upoważnienia.
(36) Zgodnie z deklaracją Unii skierowaną do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli 19 , niezbędne jest ustalenie uprawnień do połowów dostępnych dla Wenezueli w wodach Unii w odniesieniu do lucjanowatych.
(37) W celu zapewnienia jednolitych warunków udzielania poszczególnym państwom członkowskim upoważnień do korzystania z systemu zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.
(38) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznawania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatu arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 20 .
(39) Aby uniknąć przerwania działalności połowowej i zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących limitów nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2015 r., oraz niektórych przepisów w poszczególnych regionach, które powinny mieć określoną datę rozpoczęcia stosowania. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.
(40) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
* Kwoty połowowe ustalone w nin. rozporządzeniu zostały zwiększone zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia nr (UE) 2015/1170 z dnia 16 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.189.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 lipca 2015 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
2 Rozporządzenie Rady (UE) nr 779/2014 z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie określenia uprawnień do połowów sardeli w Zatoce Biskajskiej na okres połowu 2014/2015 (Dz.U. L 212 z 18.7.2014, s. 1).
3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/98 w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, s. 5).
4 Rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w zachodniej części kanału La Manche (Dz.U. L 122 z 11.5.2007, s. 7).
5 Rozporządzenie Rady (WE) nr 676/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. ustanawiające wieloletni plan zarządzania połowami gładzicy i soli w Morzu Północnym (Dz.U. L 157 z 19.6.2007, s. 1).
6 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1300/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające wieloletni plan dotyczący zasobów śledzia występujących przy zachodnim wybrzeżu Szkocji oraz połowów tych zasobów (Dz.U. L 344 z 20.12.2008, s. 6).
7 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1342/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza i połowów tych zasobów oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2004 (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 20).
8 Rozporządzenie Rady (WE) nr 302/2009 z dnia 6 kwietnia 2009 r. dotyczące wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 43/2009 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1559/2007 (Dz.U. L 96 z 15.4.2009, s. 1).
9 Rozporządzenie Rady (WE) nr 811/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające środki dla odnowy zasobów morszczuka północnego (Dz.U. L 150 z 30.4.2004, s. 1).
10 Rozporządzenie Rady (WE) nr 388/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiające wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w Zatoce Biskajskiej (Dz.U. L 65 z 7.3.2006, s. 1).
11 Rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3).
12 Rozporządzenie Rady (WE) nr 754/2009 z dnia 27 lipca 2009 r. wyłączające niektóre grupy statków z systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 (Dz.U. L 214 z 19.8.2009, s. 16).
13 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).
14 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
15 Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 48).
16 Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 12).
17 Umowa partnerska w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 4) oraz Protokół ustanawiający uprawnienia do połowów oraz rekompensatę finansową przewidziane w tej umowie (Dz.U. L 293 z 23.10.2012, s. 5).
18 Rozporządzenie Rady (UE) nr 1385/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 i (WE) nr 1224/2009 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009, (UE) nr 1379/2013 i (UE) nr 1380/2013 w związku ze zmianą statusu Majotty względem Unii Europejskiej (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 86).
19 Dz.U. L 6 z 10.1.2012, s. 9.
20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U L 55 z 28.2.2011, s. 13).
21 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 marca 2015 r.
22 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 517/2008 z dnia 10 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 w odniesieniu do ustalania rozmiaru oczek oraz oceny grubości przędzy sieci rybackich (Dz.U. L 151 z 11.6.2008, s. 5).
23 Art. 3 lit. m) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 marca 2015 r.
24 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).
25 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).
26 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 42).
27 Zawarta decyzją Rady 2002/738/WE (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 39).
28 Do której Unia przystąpiła decyzją Rady 86/238/EWG (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).
29 Rozporządzenie Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiające określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki i uchylające rozporządzenia: (WE) nr 3943/90, (WE) nr 66/98 i (WE) nr 1721/1999 (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 16).
30 Zawarta decyzją Rady 2006/539/WE (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 22).
31 Do której Unia przystąpiła decyzją Rady 95/399/WE (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 24).
32 Zawarta decyzją Rady 2008/780/WE (Dz.U. L 268 z 9.10.2008, s. 27).
33 Do której Unia przystąpiła decyzją Rady 2005/75/WE (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).
34 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1627/94 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 3317/94 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).
35 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
36 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6).
37 Art. 9a dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
38 Art. 11a dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 marca 2015 r.
39 Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1).
40 Art. 18a dodany przez art. 7 rozporządzenia nr (UE) 2015/2072 z dnia 17 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.302.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
41 Art. 48 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.67.32/2).
42 Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 marca 2015 r.
43 Załącznik IA:- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
- zmieniony przez art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/1961 z dnia 26 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.287.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2015 r.
- zmieniony przez art. 47 rozporządzenia nr (UE) 2016/72 z dnia 22 stycznia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
44 Załącznik IB:- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
- zmieniony przez art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/1961 z dnia 26 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.287.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2015 r.
45 Załącznik IC zmieniony przez art. 2 ust. 3 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
46 Załącznik ID zmieniony przez art. 2 ust. 4 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
47 Załącznik IF zmieniony przez art. 2 ust. 5 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
48 Załącznik IJ zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
49 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1954/2003 z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie zarządzania nakładem połowowym odnoszącym się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2847/93 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 685/95 i (WE) nr 2027/95 (Dz.U. L 289 z 7.11.2003, s. 1).
50 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1).
51 Rozporządzenie Rady (WE) nr 744/2008 z dnia 24 lipca 2008 r. ustanawiające tymczasowe szczególne działanie mające na celu wspieranie restrukturyzacji flot rybackich Wspólnoty Europejskiej dotkniętych kryzysem gospodarczym (Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 1).
52 Rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 1).
53 Załącznik III zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
54 Załącznik IV:- zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.
- zmieniony przez art. 2 ust. 6 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
55 Liczby w sekcjach 1, 2 i 3 mogą ulec zmniejszeniu, aby zostały wypełnione zobowiązania międzynarodowe Unii.
56 Liczba ta może zostać zwiększona o 10, jeżeli Cypr postanowi zastąpić sejner 10 taklowcami, zgodnie z przypisem 5 do tabeli A w sekcji 4.
57 Liczba ta może zostać zwiększona o 10, jeżeli Malta postanowi zastąpić sejner 10 taklowcami, zgodnie z przypisem 7 do tabeli A w sekcji 4.
58 Liczby w niniejszej Tabeli A w sekcji 4 mogą zostać jeszcze zwiększone pod warunkiem wypełnienia zobowiązań międzynarodowych Unii.
59 Jeden średniej wielkości sejner można zastąpić najwyżej 10 taklowcami.
60 Jeden średniej wielkości sejner można zastąpić najwyżej 10 łodziami rybołówstwa tradycyjnego lub jednym małym sejnerem i trzema łodziami rybołówstwa tradycyjnego.
61 Jeden średniej wielkości sejner można zastąpić najwyżej 10 taklowcami.
62 Statki wielozadaniowe, korzystające z różnych narzędzi połowowych.
63 Statki do połowu hakami ciągnionymi we wschodnim Atlantyku.
64 Statki wielozadaniowe, korzystające z różnych narzędzi połowowych (takle, wędy ręczne, haki ciągnione).
65 Liczba ta może zostać jeszcze zwiększona pod warunkiem wypełnienia zobowiązań międzynarodowych Unii.
66 Załącznik VI zmieniony przez art. 2 ust. 7 rozporządzenia nr (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.157.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2015 r.
67 Załącznik VIII zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.84.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.