a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Wszczęcie postępowania
(1) W dniu 4 września 2014 r. Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu do Unii acesulfamu potasu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie") oraz acesulfamu potasu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej zawartego w niektórych preparatach lub mieszaninach. Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 ("rozporządzenie podstawowe") i opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 ("zawiadomienie o wszczęciu").
(2) Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej w dniu 22 lipca 2014 r. przez spółkę Nutrinova Nutrition Specialties & Food Ingredients GmbH ("skarżący"), która jest jedynym producentem acesulfamu potasu (lub "Ace-K") w Unii. Skarżący reprezentuje zatem całkowitą unijną produkcję Ace-K. Skarga zawierała dowody wskazujące na dumping i wynikającą z niego istotną szkodę, które uznano za wystarczające uzasadnienie wszczęcia dochodzenia.
1.2. Zainteresowane strony
(3) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, znanych producentów eksportujących, władze chińskie, znanych importerów i użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.
(4) Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz możliwość złożenia wniosku o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach handlowych.
1.3. Producenci z państwa analogicznego
(5) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja poinformowała zainteresowane strony, że zgodnie z informacjami zawartymi w skardze ustalono, iż produkt objęty postępowaniem jest produkowany wyłącznie w Unii i w ChRL. Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag w tej kwestii. Nie otrzymano żadnych uwag.
(6) Komisja skontaktowała się jednak z wszystkimi dziewięcioma państwami trzecimi, w odniesieniu do których statystyki Eurostatu wykazały wywóz do Unii produktów sklasyfikowanych pod tymi samymi kodami CN co produkt objęty postępowaniem. Komisja poprosiła je o pomoc w zidentyfikowaniu producentów Ace-K lub stowarzyszeń producentów. Żadne z państw trzecich, z którymi nawiązano kontakt, nie mogło wskazać producentów Ace-K. Dlatego ustalono, że produkcja prowadzona jest tylko w Unii i w państwie, którego dotyczy postępowanie.
1.4. Kontrola wyrywkowa
(7) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać doboru próby zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.
a) Dobór próby importerów
(8) Aby zdecydować, czy dobór próby jest konieczny, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała importerów niepowiązanych do podania informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(9) Ze względu na niewielką liczbę odpowiedzi Komisja postanowiła, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.
b) Dobór próby producentów eksportujących z ChRL
(10) Aby zdecydować, czy dobór próby jest konieczny, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w ChRL do podania informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Poza tym Komisja zwróciła się do Stałego Przedstawicielstwa ChRL przy UE o zidentyfikowanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.
(11) Czterech producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Jeden z tych producentów eksportujących nie dokonywał sprzedaży do Unii podczas okresu objętego dochodzeniem. W związku z tym nie mógł podlegać dochodzeniu i w konsekwencji zostały tylko trzy współpracujące przedsiębiorstwa. Reprezentowały one łączny przywóz do Unii produktu objętego postępowaniem podczas okresu objętego dochodzeniem. Ze względu na niewielką liczbę zaangażowanych stron Komisja postanowiła, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.
1.5. Formularze wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(12) Do celów stosowania art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja przesłała formularze wniosku o MET do trzech współpracujących producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie. Żaden z tych trzech producentów eksportujących nie złożył wniosku o MET.
1.6. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu
(13) Komisja przesłała kwestionariusze do producenta unijnego, trzech współpracujących producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, i wszystkich niepowiązanych importerów oraz do użytkowników, którzy wyrazili zainteresowanie dochodzeniem.
(14) Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od producenta unijnego, trzech współpracujących producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, trzech niepowiązanych importerów oraz jednego użytkownika.
1.7. Wizyty weryfikacyjne
(15) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:
Producent unijny
- Nutrinova Nutrition Specialties & Food Ingredients GmbH, Frankfurt, Niemcy.
Importerzy
- RFI Food Ingredients Handelsgesellschaft mbH, Düsseldorf, Niemcy,
- Brenntag Holding GmbH, Mülheim an der Ruhr, Niemcy,
- The Ingredient House Llc., Skillman, New Jersey, USA.
Użytkownicy
- The Wrigley Company Limited, Plymouth, Zjednoczone Królestwo.
Producenci eksportujący z państwa, którego dotyczy postępowanie
- Anhui Jinhe Industrial Co., Ltd., powiat Lai'an, ChRL,
- Suzhou Hope Technology Co., Ltd., Zhangjiagang, ChRL,
- Anhui Vitasweet Food Ingredient Co., Ltd., Suzhou i Liyang, ChRL.
1.8. Okres objęty dochodzeniem i okres badany
(16) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. ("okres objęty dochodzeniem"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od stycznia 2011 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(17) Produkt objęty postępowaniem to acesulfam potasu (sól potasowa 2,2-ditlenku 6-metylo-1,2,3-oksatiazyn-4(3H)-onu; nr CAS RN 55589-62-3) pochodzący z ChRL oraz acesulfam potasu pochodzący z ChRL zawarty w preparatach lub mieszaninach zawierających również inne substancje słodzące lub wodę ("produkt objęty dochodzeniem") obecnie objęty kodami CN ex 2106 90 92, ex 2106 90 98, ex 2934 99 90 (kod TARIC 2934 99 90 21), ex 3824 90 92, ex 3824 90 93 oraz ex 3824 90 96 ("produkt objęty postępowaniem"). Acesulfam potasu jest zazwyczaj nazywany Acesulfamem K lub Ace-K.
(18) Ace-K jest stosowany jako syntetyczna substancja słodząca w wielu produktach, na przykład w żywności, napojach i produktach farmaceutycznych.
2.2. Produkt podobny
(19) Ustalono, że Ace-K wytwarzany i produkowany w Unii przez przemysł unijny ma takie same właściwości fizyczne i chemiczne oraz takie same podstawowe zastosowania jak Ace-K wytwarzany w państwie, którego dotyczy postępowanie, i sprzedawany na wywóz do Unii. Dlatego uważa się, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. DUMPING
3.1. Traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(20) Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja ustala wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 1-6 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do producentów eksportujących w ChRL, którzy spełniają kryteria zawarte w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego i którym w związku z tym można było przyznać MET.
(21) Żaden ze współpracujących producentów eksportujących nie złożył jednak wniosku o MET, jak wskazano w motywie 12.
3.2. Wartość normalna
(22) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną należało określić na podstawie ceny stosowanej w odpowiednim państwie trzecim o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne") lub na podstawie ceny stosowanej przy wywozie z takiego państwa trzeciego do innych państw, w tym Unii, a w przypadku gdy jest to niemożliwe, na podstawie innej uzasadnionej metody, w tym na podstawie ceny faktycznie płaconej lub należnej w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio skorygowanej, tak by uwzględniała rozsądną marżę zysku.
(23) Wobec braku analogicznego państwa trzeciego, jak wskazano w motywie 6, wartość normalną ustalono na podstawie cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii za produkt podobny. Określono sprzedaż producenta unijnego takich rodzajów produktu, które odpowiadają rodzajom sprzedawanym w okresie badanym na rynku unijnym przez chińskich współpracujących producentów eksportujących. Ustalono, że sprzedaż producenta unijnego na rzecz niezależnych klientów, wyrażona jako odsetek łącznej wielkości wywozu produktu objętego postępowaniem oraz w podziale na rodzaj produktu, była reprezentatywna. Sprzedaż tych rodzajów produktu przez producenta unijnego przynosiła zyski. Unijne średnie ceny sprzedaży wymienionych rodzajów posłużyły jako wartość normalna.
3.3. Cena eksportowa
(24) Współpracujący producenci eksportujący prowadzili wywóz do Unii bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów. Dlatego też cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za produkt objęty postępowaniem przy jego sprzedaży na wywóz do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.
3.4. Porównanie
(25) Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową stosowaną przez współpracujących producentów eksportujących na podstawie ceny ex-works.
(26) W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia uczciwego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.
(27) Komisja wprowadziła w szczególności korektę dotyczącą różnicy w poziomie handlu, ponieważ ustalono, że jedyny producent unijny sprzedawał głównie na rzecz użytkowników, a chińscy producenci dokonywali sprzedaży przede wszystkim na rzecz przedsiębiorstw handlowych. Dodatkowo na podstawie kilku oświadczeń wprowadzono korektę dotyczącą różnic jakościowych i rynkowego postrzegania tych różnic między chińskim i unijnym Ace-K. Poza tym wartość normalna została skorygowana pod kątem pewnych wyjątkowych wydatków na B&R oraz marketing poniesionych przez producenta unijnego podczas okresu objętego dochodzeniem. Wskazane wydatki są szczegółowo omówione w motywie 67.
3.5. Marginesy dumpingu
(28) W przypadku każdego współpracującego producenta eksportującego Komisja porównała średnią ważoną cenę eksportową każdego rodzaju produktu ze średnią ważoną wartością normalną, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.
(29) Na tej podstawie wyliczono następujące tymczasowe średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:
Przedsiębiorstwo |
Tymczasowy margines dumpingu |
Anhui Jinhe Industrial Co., Ltd. |
97,8 % |
Suzhou Hope Technology Co., Ltd. |
89,1 % |
Anhui Vitasweet Food Ingredient Co., Ltd. |
37,4 % |
(30) Komisja określiła margines dumpingu na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do wszystkich innych producentów w państwie, którego dotyczy postępowanie. W tym celu Komisja określiła poziom współpracy producentów eksportujących. Poziom współpracy to wielkość wywozu współpracujących producentów eksportujących do Unii, wyrażona jako odsetek łącznej wielkości wywozu - określonej w statystykach Eurostatu dotyczących przywozu - z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii.
(31) Poziom współpracy w omawianej sprawie był wysoki, ponieważ wywóz współpracujących producentów eksportujących do Unii reprezentował łączny wywóz do Unii podczas okresu objętego dochodzeniem. Na tej podstawie Komisja postanowiła przyjąć rezydualny margines dumpingu na poziomie przedsiębiorstwa współpracującego, które miało najwyższy margines dumpingu.
(32) Tymczasowy rezydualny margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynosi zatem 97,8 %.
Przedsiębiorstwo |
Tymczasowy margines dumpingu |
Anhui Jinhe Industrial Co., Ltd. |
97,8 % |
Suzhou Hope Technology Co., Ltd. |
89,1 % |
Anhui Vitasweet Food Ingredient Co., Ltd. |
37,4 % |
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
97,8 % |
4. SZKODA
4.1. Uwaga wstępna
(33) Analiza dotyczy tylko jednego przedsiębiorstwa. Dlatego też ze względu na poufność danych większość wskaźników została zindeksowana lub podana w formie przedziałów.
4.2. Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej
(34) Podczas okresu objętego dochodzeniem produkt podobny był wytwarzany przez jednego producenta w Unii, który reprezentuje przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
4.3. Konsumpcja w Unii
(35) Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie danych przedstawionych przez przemysł unijny, chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu oraz danych przedłożonych przez chińskich producentów eksportujących. Dane Eurostatu nie były odpowiednie do tego celu, ponieważ produkt objęty dochodzeniem jest przywożony w ramach kilku kodów CN wraz z wieloma innymi produktami. Wobec braku produkcji Ace-K w jakimkolwiek państwie trzecim cały przywóz do Unii pochodził z ChRL.
(36) Wielkość konsumpcji w Unii kształtowała się następująco:
Tabela 1
Konsumpcja w Unii (w tonach)
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Łączna konsumpcja w Unii - Indeks |
100 |
104 |
110 |
104 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny i chińskich producentów współpracujących oraz ustalone na podstawie chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu. |
(37) Według ustaleń konsumpcja Ace-K w Unii wzrosła o około 4 % w okresie badanym w wyniku wzrostu popytu w Unii na produkty bez cukru. W ostatnim roku okresu badanego nastąpił spadek konsumpcji spowodowany wzrostem konkurencji ze strony innych (nowych) substancji słodzących. Spadek ten miał jednak tylko tymczasowy charakter i w tej sprawie brak jest wyraźnych przesłanek, że popyt na Ace-K spadnie w nadchodzących latach.
4.4. Przywóz z ChRL
4.4.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z ChRL
(38) Komisja ustaliła wielkość przywozu z Chin na podstawie chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu sprawdzonych metodą krzyżową z danymi przedłożonymi przez trzech producentów eksportujących z ChRL, reprezentujących łączną wielkość wywozu produktu objętego postępowaniem podczas okresu objętego dochodzeniem.
(39) Przywóz do Unii z ChRL i jego udział w rynku kształtował się następująco:
Tabela 2
Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Wielkość przywozu z ChRL |
1 612 |
1 816 |
2 051 |
1 831 |
Udział w rynku przywozu z ChRL - Indeks |
100 |
108 |
115 |
110 |
Źródło: Dane przedstawione przez chińskich producentów współpracujących oraz ustalone na podstawie chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu. |
(40) Poziom przywozu z ChRL wzrósł w okresie badanym o 14 %. W tym samym okresie udział przywozu z ChRL w rynku zwiększył się o 10 % i osiągnął 65-80 % w okresie objętym dochodzeniem.
4.4.2. Ceny produktów przywożonych z ChRL oraz podcięcie cenowe
(41) Komisja określiła ceny importowe na podstawie danych przedłożonych przez producentów współpracujących z ChRL. Średnia ważona cena CIF w EUR/kg przywożonych towarów z ChRL do Unii kształtowała się następująco:
Tabela 3
Chińskie ceny importowe CIF (EUR/kg)
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Średnie ważone ceny importowe |
5,71 |
5,11 |
4,30 |
3,99 |
Indeks |
100 |
90 |
75 |
70 |
Źródło: Dane przedstawione przez chińskich producentów współpracujących oraz ustalone na podstawie chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu. |
(42) Średnie ceny importowe z ChRL zmniejszyły się o 30 % w okresie badanym.
(43) Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
a) średnich ważonych cen sprzedaży naliczanych przez jedynego producenta unijnego wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym za poszczególne rodzaje produktu wywożone do Unii przez chińskich producentów współpracujących, dostosowanych do poziomu cen ex-works; oraz
b) odpowiadających im średnich ważonych cen przywozu poszczególnych rodzajów produktu, dokonywanego przez współpracujących producentów eksportujących na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku unijnym, ustalonych na podstawie CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht) z odpowiednimi korektami uwzględniającymi cła (6,5 %) i koszty ponoszone po przywozie.
(44) Średnia ważona cena stosowana przez przemysł unijny została porównana z odpowiadającymi jej średnimi ważonymi cenami poszczególnych rodzajów produktu przywożonych przez współpracujących producentów eksportujących w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, po odliczeniu obniżek i rabatów, a także po skorygowaniu ceny przemysłu unijnego o różnice jakości i rynkowe postrzeganie tych różnic oraz o wydatki na B&R i marketing z tych samych powodów, które wyjaśniono już w powyższym motywie 27. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producenta unijnego w okresie objętym dochodzeniem. Komisja ustaliła średni ważony margines podcięcia w przedziale od 18 % do 45 % w przywozie z ChRL na rynek unijny.
4.5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
4.5.1. Uwagi ogólne
(45) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu unijnego w okresie badanym. W celu określenia szkody Komisja nie stosowała rozróżnienia między wskaźnikami szkody makro- i mikroekonomicznymi, ponieważ jedyny producent unijny reprezentował przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Komisja oceniła wskaźniki ekonomiczne na podstawie danych odnoszących się do jedynego producenta unijnego. Dane te uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego.
(46) Do wskaźników gospodarczych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, rozmiar marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu, średnie ceny jednostkowe, koszty jednostkowe, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji oraz zdolność do pozyskania kapitału. Zostały one objęte poniższą analizą.
4.5.2. Wskaźniki szkody
4.5.2.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(47) Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 4
Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Wielkość produkcji - Indeks |
100 |
81 |
70 |
69 |
Moce produkcyjne - Indeks |
100 |
100 |
100 |
100 |
Wykorzystanie mocy produkcyjnych - Indeks |
100 |
81 |
70 |
69 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(48) Wielkość produkcji przemysłu unijnego zmniejszyła się o 31 %. Istotnie w okresie badanym producent unijny coraz częściej musiał zamykać linie produkcyjne, aby ograniczać koszty. W okresie objętym dochodzeniem zakłady produkcyjne były z tego powodu zamknięte przez łącznie cztery miesiące.
(49) Moce produkcyjne przemysłu unijnego nie zmieniały się w okresie badanym, a wiele kosztów jest stałych i niezależnych od poziomu mocy produkcyjnych. W konsekwencji wykorzystanie mocy produkcyjnych obniżyło się proporcjonalnie do spadku produkcji.
4.5.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(50) Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rzecz klientów niepowiązanych oraz jego udział w rynku cechowały się tendencją spadkową w okresie badanym:
Tabela 5
Wielkość przywozu i udział w rynku
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Wielkość sprzedaży na rynku unijnym - Indeks |
100 |
89 |
82 |
87 |
Udział w rynku - Indeks |
100 |
86 |
74 |
84 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(51) W okresie badanym wielkość sprzedaży producenta unijnego zmniejszyła się łącznie o 13 %, pomimo wzrostu konsumpcji w tym okresie. Te przeciwne tendencje obejmują okres, w którym sprzedaż nieznacznie wzrosła od 2013 r., do okresu objętego dochodzeniem. Sytuacja ta wynikała z zastosowania umów określających ceny sprzedaży, które jeszcze bardziej obniżyły rentowność przemysłu unijnego.
(52) Udział przemysłu unijnego w rynku zmniejszył się o 16 % w okresie badanym z powodu zmiany dostawców przez niektórych klientów oraz zwiększenia udziału zakupów z ChRL przez innych odbiorców.
4.5.2.3. Wzrost
(53) Mając na uwadze wyżej wymieniony spadek udziałów w rynku oraz wzrost konsumpcji, o którym mowa w motywie 37, zrozumiałe jest, że wzrost przemysłu unijnego był ujemny.
4.5.2.4. Zatrudnienie
(54) Zatrudnienie i wydajność w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 6
Zatrudnienie i wydajność
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Liczba zatrudnionych - Indeks |
100 |
103 |
82 |
82 |
Wydajność w tonach na pracownika - Indeks |
100 |
87 |
100 |
106 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(55) Od 2011 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przemysł unijny zmniejszył swoje zatrudnienie o prawie jedną piątą, co wynikało ze spadku produkcji oraz okresowych zamknięć zakładów produkcyjnych. Z powodu redukcji liczby pracowników wydajność wzrosła nieznacznie o 6 % w tym samym okresie.
4.5.2.5. Koszty pracy
(56) Średnie koszty pracy przemysłu unijnego w badanym okresie kształtowały się następująco:
Tabela 7
Średnie koszty pracy na pracownika
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Średnie koszty pracy na pracownika - Indeks |
100 |
103 |
111 |
115 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(57) Średnie koszty pracy na pracownika ponoszone przez przemysł unijny wzrosły o 15 % w okresie badanym, ponieważ rozpoczęto wypłaty odpraw wynikających z redukcji liczby pracowników (zob. motyw 54). Zgodnie z ustaleniami w sektorze chemicznym weszły w życie również nowe stawki wynagrodzeń.
4.5.2.6. Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu
(58) Wszystkie marginesy dumpingu były znaczące (zob. powyższy motyw 29). Wpływ wielkości rzeczywistych marginesów dumpingu na przemysł unijny był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z ChRL.
(59) Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z powyższym nie ma dostępnych danych umożliwiających ocenę ewentualnego dumpingu w przeszłości.
4.5.2.7. Ceny i czynniki oddziałujące na ceny
(60) Średnia ważona jednostkowych cen sprzedaży naliczanych przez producenta unijnego klientom niepowiązanym w Unii kształtowała się następująco:
Tabela 8
Ceny sprzedaży w Unii
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Średnie ceny sprzedaży w Unii - Indeks |
100 |
94 |
94 |
88 |
Jednostkowy koszt produkcji - Indeks |
100 |
106 |
117 |
119 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(61) Średnie ceny sprzedaży produktu podobnego naliczane przez przemysł unijny spadły o 12 % w okresie badanym, częściowo wynikało to z wyraźnie spadkowych tendencji średnich cen importowych z ChRL (zob. motyw 42).
(62) Średnie koszty produkcji przemysłu unijnego wzrosły o 19 %. Było to głównie spowodowane zwiększonym udziałem kosztów stałych w coraz mniejszej wielkości produkcji oraz sprzedaży, a także wzrostem cen surowców.
4.5.2.8. Zapasy
(63) Stan zapasów przemysłu unijnego w okresie badanym kształtował się następująco:
Tabela 9
Zapasy
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego - Indeks |
100 |
98 |
89 |
94 |
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartość procentowa produkcji - Indeks |
100 |
121 |
126 |
135 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(64) Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego obniżył się w okresie badanym z powodu okresowych zamknięć linii produkcyjnych w celu obniżenia kosztów (zob. motyw. 48), niemniej jednak stan ten wyrażony jako wartość procentowa produkcji wzrósł.
4.5.2.9. Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(65) Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje oraz zwrot z inwestycji producenta unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 10
Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii - Indeks |
100 |
74 |
48 |
26 |
Przepływy pieniężne - Indeks |
100 |
85 |
75 |
78 |
Inwestycje - Indeks |
100 |
51 |
48 |
34 |
Zwrot z inwestycji - Indeks |
100 |
68 |
44 |
25 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny. |
(66) Komisja określiła rentowność przemysłu unijnego, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów w ramach tej sprzedaży. Podczas obliczania rentowności Komisja odjęła od zgłoszonych kosztów wszystkie koszty B&R oraz marketingu, które uważała za wyjątkowe, jak wskazano w powyższym motywie 27. Bez tego działania przemysł unijny w okresie objętym dochodzeniem przynosiłby straty. Wraz ze spadkiem rentowności obniżyły się również przepływy pieniężne netto, inwestycje i zwrot z inwestycji.
(67) Przemysł unijny stwierdził, że odjęte koszty B&R i marketingu były zwyczajnymi, bieżącymi kosztami dotyczącymi produktu objętego postępowaniem. W toku dochodzenia stwierdzono jednak, że te koszty dotyczyły nowego produktu, chociaż był to produkt objęty zakresem niniejszego dochodzenia. Te wyjątkowe i wysokie koszty nie zostałyby poniesione w zwykłym lub reprezentatywnym roku dla przemysłu unijnego. Ponadto koszty te dotyczą B&R i marketingu produktu, który nie był sprzedawany w znaczących ilościach na rynku unijnym w okresie badanym.
(68) Nawet po odjęciu wyżej wymienionych kosztów rentowność producenta unijnego znacząco i stale obniżała się w okresie badanym. Z uwagi na opisany powyżej wyraźny spadek Komisja stwierdziła, że poziom rentowności w okresie objętym dochodzeniem oraz tendencje dotyczące rentowności wykazywały istnienie szkody.
(69) Duży spadek rentowności wynikał głównie z rozłożenia stale rosnących kosztów stałych/tonę produktu względem zmniejszającej się wielkości produkcji i sprzedaży. Ponadto nastąpił wyraźny spadek średnich cen uniemożliwiający przemysłowi unijnemu utrzymanie poziomu zysków, co w konsekwencji doprowadziło do znaczącego spadku rentowności. Jak wskazano w powyższej tabeli 10, pozostałe wskaźniki wyników podążały za trendem wyznaczonym przez rentowność obrotu.
(70) Przepływy pieniężne netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Zmiany dotyczące przepływów pieniężnych netto, wyrażone jako indeks, były negatywne w okresie badanym i wykazały spadek o 22 % wskutek spadku rentowności.
(71) Inwestycje przemysłu unijnego odnotowały jeszcze większy spadek. Wielkość inwestycji w okresie badanym wyniosła tylko około jedną trzecią wielkości inwestycji w 2011 r. Inwestycje w nowy produkt nie zostały uwzględnione przy obliczeniach rentowności.
(72) Zwrot z inwestycji wyraża procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Wskaźnik ten znacząco i stale obniżał się od 2011 r. do okresu objętego dochodzeniem (spadek o około 75 %).
(73) Stanowiąc część dużej grupy międzynarodowej, jedyny producent unijny nie stwierdził, że jego zdolność do pozyskania kapitału została dotychczas narażona w wyniku opisanej powyżej sytuacji. Przemysł unijny wskazał jednak wyraźnie w toku postępowania, że obecna sytuacja nie jest możliwa do utrzymania w dłuższym okresie.
4.5.3. Wnioski dotyczące szkody
(74) Znaczące negatywne tendencje odnotowano w przypadku następujących wskaźników gospodarczych: produkcja, wykorzystanie mocy produkcyjnych, udział w rynku, zatrudnienie, wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży na rynku unijnym. Zapasy (wyrażone jako odsetek produkcji) wzrosły, chociaż ich wartość obniżyła się w wartościach bezwzględnych. Wpływ stale obniżających się cen sprzedaży w połączeniu z ogólnym spadkiem wielkości sprzedaży był istotny i doprowadził do znaczącego spadku udziałów w rynku, rentowności, zwrotu z inwestycji i przepływów pieniężnych.
(75) Fakt, że w sektorze wyżywienia rynek unijny jest zdominowany przez wielkie przedsiębiorstwa oraz że taki rodzaj działalności opiera się na rocznych kontraktach oznacza, iż przemysł unijny w tej branży jest szczególnie wrażliwy na spadki wielkości sprzedaży i cen, nawet jeżeli spadki te dotyczą niewielkiej liczby klientów.
(76) Odnotowano jednak poprawę wydajności. Zmiana ta wynikała jednak z redukcji liczby pracowników związanej ze spadkiem popytu i w konsekwencji produkcji, co z kolei doprowadziło do zwolnień pracowników. W takiej sytuacji wzrost wydajności nie może być postrzegany w pozytywnym świetle.
(77) Konsumpcja w Unii również wzrosła. Przemysł unijny nie był jednak w stanie skorzystać z tego wzrostu z uwagi na spadek wielkości sprzedaży i cen sprzedaży, o którym mowa powyżej.
(78) Zainteresowana strona zakwestionowała występowanie szkody. Strona ta utrzymywała, że sytuacja przemysłu unijnego w okresie objętym dochodzeniem była normalna. Strona wskazała, że przemysł unijny stracił ochronę patentową i w konsekwencji swoją dominującą pozycję na rynku. Dlatego też powinien teraz zaakceptować niższe zyski i wielkość sprzedaży.
(79) Argument ten nie jest uzasadniony. Główny patent na produkcję wygasł w 2005 r. (dwa mniej ważne patenty wygasły przed tą datą i po niej). W następstwie wygaśnięcia patentu na produkcję w 2005 r. i długo przed okresem badanym, na rynku pojawiły się nowe podmioty, a mianowicie chińscy producenci eksportujący, a ich obecność stopniowo zwiększała się od tego czasu. W 2009 r., tj. znacznie przed rozpoczęciem okresu badanego, udział w rynku przemysłu unijnego, który zajmował wcześniej pozycję dominującą, spadł poniżej 50 %. Już w 2011 r., tj. na początku okresu badanego, udział chińskiego przywozu w rynku unijnym znacząco przewyższał udział przemysłu unijnego. Wygaśnięcie ochrony patentowej w 2005 r. doprowadziło zatem do pojawienia się nowych podmiotów na rynku.
(80) Sytuacja charakteryzująca się występowaniem szkody jest analizowana w okresie badanym, tj. od 2011 r. do 2014 r., czyli sześć lat po wygaśnięciu patentu na produkcję. Zmiany większości wskaźników szkody w tym okresie (2011 r. - okres objęty dochodzeniem) były wyjątkowo negatywne dla przemysłu unijnego. W szczególności utracił on udziały w rynku, obniżył swoje ceny sprzedaży, doświadczył dużego spadku rentowności i innych analizowanych powyżej wskaźników finansowych, jego wydajność zmniejszyła się, a zamknięcia zakładów stały się konieczne, by zmniejszyć koszty. Nie skorzystał również ze wzrostu konsumpcji, jak wyjaśniono w powyższym motywie 74. Taka sytuacja gospodarcza nie może być uzasadniona samą możliwością pojawienia się nowych podmiotów na rynku, co było konsekwencją wygaśnięcia ochrony patentowej. W każdym razie sytuacja ta nie może być uważana za normalną, czyli możliwą do utrzymania i przetrwania. Po pierwsze patent na produkcję wygasł na długo przed okresem badanym i dlatego przemysł unijny miał wystarczająco dużo czasu, by zareagować na brak ochrony patentowej. Po drugie, nawet jeżeli wygaśnięcie ochrony patentowej mogło oznaczać pewne pogorszenie wyników, poziomy wskaźników szkody w samym okresie objętym dochodzeniem są zbyt niskie jak na przemysł w dobrym i rentownym położeniu. Ponadto pomimo utraty ochrony patentowej przemysł unijny utrzymał dobrą sytuację gospodarczą i finansową aż do 2011 r.
(81) Na tej podstawie twierdzenie, że przemysłowi unijnemu nie została wyrządzona szkoda, musi zostać odrzucone. Wygaśnięcie ochrony patentowej zostaje jednak objęte dalszą analizą, jako czynnik szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu.
(82) W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
(83) Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu unijnego. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu unijnego. Komisja dopilnowała, aby wszelkie szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Są one następujące: a) wyniki przemysłu unijnego na rynkach eksportowych; b) utrata patentu na produkcję; c) strategia biznesowa przemysłu unijnego.
5.1. Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych
(84) Pogarszająca się sytuacja przemysłu unijnego w okresie badanym zbiegła się ze wzrostem przywozu po cenach dumpingowych pochodzącego z ChRL. W okresie badanym wielkość przywozu wzrosła o 14 %, a jego ceny spadły o 30 %. Doprowadziło to do 10 % wzrostu udziałów chińskich eksporterów w rynku. Jednocześnie przemysł unijny stracił udziały w rynku, jego ceny sprzedaży obniżyły się oraz spadła jego wielkość sprzedaży.
(85) Kolejnym wskaźnikiem, że przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, wywierał znaczącą presję na ceny przemysłu unijnego, są ogromne marginesy podcięcia cenowego wynoszące od 18 do 45 %.
(86) Spadek wielkości sprzedaży obniżył zdolność przemysłu unijnego do pokrycia kosztów stałych. Tani przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, uniemożliwił przemysłowi unijnemu utrzymanie poziomu zysków, co w konsekwencji doprowadziło do znaczącego spadku rentowności (zob. tabela 10).
(87) Przemysł unijny i inne zainteresowane strony stwierdziły, że dwóch największych chińskich producentów eksportujących prowadziło wojnę cenową w okresie badanym oraz że pojawiła się próba przejęcia. Istotnie, na początku 2015 r. po okresie objętym dochodzeniem, jeden z tych współpracujących producentów eksportujących - Suzhou Hope Technology Co., Ltd - wystąpił o ochronę przed upadłością na mocy prawa chińskiego. Nieustanny i długotrwały spadek cen stosowanych przez dwóch największych chińskich eksporterów doprowadził w rzeczywistości do zaburzenia poziomów cen sprzedaży. Ceny te znacząco podcinały ceny przemysłu unijnego i spowodowały pogorszenie się sytuacji tego przemysłu. Dotyczyło to produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych, udziału w rynku, zatrudnienia, wielkości sprzedaży i cen sprzedaży na rynku unijnym.
(88) W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że pogarszający się stan przemysłu unijnego zbiegł się w czasie ze znacznym zwiększeniem przywozu po stale zmniejszających się i dumpingowych cenach oraz że przywóz ten w sposób decydujący przyczynił się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny. Ceny sprzedaży producentów eksportujących spadły o 30 % w okresie objętym dochodzeniem. Poprzez nieustanne obniżanie jednostkowych cen sprzedaży w okresie badanym producenci z państwa, którego dotyczy postępowanie, byli w stanie zwiększyć swój udział w rynku. Mając na uwadze jasno ustaloną zbieżność w czasie między, z jednej strony, poziomem przywozu po stale obniżanych i dumpingowych cenach oraz, z drugiej strony, spadkiem wielkości sprzedaży przemysłu unijnego i zaniżaniem cen, stwierdza się, że przywóz po cenach dumpingowych był odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przemysłowi unijnemu.
5.2. Wpływ pozostałych czynników
5.2.1. Wyniki eksportowe przemysłu unijnego
(89) Wielkość i średnie ceny wywozu przemysłu unijnego w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 11
Wyniki eksportowe przemysłu unijnego
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
Wielkość wywozu Indeks |
100 |
87 |
75 |
72 |
Średnia cena Indeks |
100 |
112 |
108 |
98 |
Źródło: Dane przedstawione przez przemysł unijny |
. |
|
|
|
(90) Wyniki eksportowe przemysłu unijnego były podobne do wyników jego sprzedaży na rynku unijnym pod względem wielkości, chociaż ceny wyrażone w euro utrzymywały się na wyższych poziomach. Różnica w kształtowaniu się cen może być częściowo wyjaśniona zmianami kursu wymiany euro i dolara USA w okresie badanym. Komisja uznaje zatem, że chociaż wyniki eksportowe również były negatywne, nie uzasadniają one szkody poniesionej przez przemysł unijny na rynku unijnym.
5.2.2. Utrata ochrony patentowej
(91) Niektóre zainteresowane strony stwierdziły, że szkoda poniesiona przez przemysł unijny może wynikać z utraty ochrony patentowej dotyczącej Ace-K przez jedynego producenta unijnego. Argument ten nie jest uzasadniony. Jak wyjaśniono w powyższym motywie 79, w szczególności w następstwie wygaśnięcia patentu na produkcję w 2005 r. na rynku pojawiły się nowe podmioty, a mianowicie chińscy producenci eksportujący, a ich obecność stopniowo zwiększała się od tego czasu. W 2009 r., tj. długo przed rozpoczęciem okresu badanego, udział w rynku przemysłu unijnego, który zajmował wcześniej pozycję dominującą wynikającą z ochrony patentowej, spadł poniżej 50 %. W 2011 r., tj. na początku okresu badanego, udział chińskiego przywozu w rynku unijnym znacząco przewyższał udział przemysłu unijnego. Wygaśnięcie ochrony patentowej doprowadziło zatem do pojawienia się nowych podmiotów na rynku.
(92) W toku dochodzenia ustalono jednak występowanie istotnej szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu. Zważywszy na ustalenia dotyczące szkody, uważa się, że przemysł unijny utrzymał dobrą sytuację gospodarczą i finansową do 2011 r., która następnie zaczęła się jednak pogarszać. Nastąpiło to zatem sześć lat po wygaśnięciu patentu na produkcję lub innymi słowy po wystarczająco długim okresie umożliwiającym reakcję przemysłu unijnego. W związku z powyższym twierdzenie, że sytuacja przemysłu unijnego uległa pogorszeniu z powodu pojawienia się większej liczby podmiotów na rynku, nie jest uzasadnione. Sytuacja przemysłu unijnego pogorszyła się raczej z powodu polityki cenowej tych nowych podmiotów, która doprowadziła do nadmiernego wzrostu taniego przywozu i znaczącego podcięcia cenowego.
(93) Dlatego też Komisja stwierdza na tym etapie, że utrata ochrony patentowej nie przyczyniła się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny.
5.2.3. Strategia biznesowa
5.2.3.1. Polityka cenowa przemysłu unijnego
(94) Zainteresowana strona stwierdziła, że szkoda wyrządzona przemysłowi unijnemu wynikała z jego decyzji o utrzymaniu swojej pozycji na rynku unijnym jako producenta produktów o wysokiej jakości. W toku dochodzenia ustalono natomiast, że strategia ta zapewniła przemysłowi unijnemu przetrwanie. Konkurowanie na poziomie cen doprowadziłoby do zaprzestania produkcji Ace-K, ponieważ ceny dumpingowe przywozu spadły do zbyt niskiego poziomu. Nadmiernie niski poziom cen importowych został ponadto potwierdzony tym, że drugi największy producent eksportujący, dla którego Ace-K stanowił większą cześć obrotów, wystąpił o ochronę przed upadłością na mocy chińskiego prawa na początku 2015 r.
5.2.3.2. Wysokie koszty B&R i marketingu ponoszone przez przemysł unijny
(95) Zainteresowana strona stwierdziła, że szkoda wyrządzona przemysłowi unijnemu wynikała z wydatków na nowy produkt poniesionych w okresie badanym. Należy zauważyć, że takie wydatki dotyczyły B&R i marketingu nowego produktu zawierającego Ace-K. Jednak, jak wskazano w motywie 66, koszty takiej innowacji nie zostały uwzględnione w analizie szkody i dlatego wydatki te nie miały wpływu na ustalenia dotyczące istotnej szkody.
(96) Stwierdza się zatem, że strategia biznesowa przyjęta przez przemysł unijny nie przyczyniła się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny.
5.3. Wnioski w sprawie związku przyczynowego
(97) Szkoda ustalona w toku tego dochodzenia jest wyraźna i, jak opisano powyżej, przejawia się w przypadku większości wskaźników. Szkoda jest wyraźna zarówno pod względem wielkości (zwłaszcza udziałów w rynku, produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych, wielkości sprzedaży na rynku unijnym i zatrudnienia) oraz cen (średnie ceny sprzedaży), jak również pod względem wskaźników wyników (rentowność, zwrot z inwestycji, inwestycje i przepływy pieniężne). Ustalono wyraźną zbieżność w czasie między wzrostem wielkości i udziałów w rynku taniego przywozu po cenach dumpingowych a zmianami sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego. Względy dotyczące wielkości są bardziej odczuwalne, aczkolwiek istnieje wyraźne powiązanie między znacznym spadkiem wielkości sprzedaży i produkcji a pogorszeniem się wskaźników finansowych.
(98) Komisja odróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Komisja nie zidentyfikowała innych czynników, które mogłyby przyczynić się do powstania szkody.
(99) Komisja stwierdziła zatem, że przywóz po cenach dumpingowych spowodował istotną szkodę poniesioną przez przemysł unijny i nie istniały inne czynniki, które mogłyby naruszyć ten związek przyczynowy.
6. INTERES UNII
(100) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy można stwierdzić, że wprowadzenie środków w tym przypadku wyraźnie nie leży w interesie Unii, mimo iż stwierdzono wystąpienie wyrządzającego szkodę dumpingu. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników.
6.1. Interes przemysłu unijnego
(101) W wyniku dochodzenia ustalono, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę spowodowaną przez przywóz z ChRL po cenach dumpingowych. Tendencja ujemna była widoczna niemal we wszystkich wskaźnikach szkody w okresie badanym, a w szczególności pod względem wielkości produkcji, wielkości sprzedaży, cen sprzedaży, zatrudnienia, udziału w rynku i rentowności. Tendencję spadkową odnotowano także w przypadku innych wskaźników związanych z wynikami finansowymi, takich jak przepływy pieniężne i zwrot z inwestycji.
(102) Oczekuje się, że po wprowadzeniu środków ceny importowe wzrosną, a częściowo zmniejszy się obecna duża presja cenowa wywierana na przemysł unijny przez przywóz po cenach dumpingowych. Jeżeli nie zostaną wprowadzone żadne środki, bardzo prawdopodobne jest dalsze pogorszenie się sytuacji przemysłu unijnego. Bardzo prawdopodobny jest również dalszy spadek wielkości sprzedaży i udziału w rynku, ponieważ utrzymywać się będzie presja cenowa ze strony przywozu po cenach dumpingowych, a przemysł unijny będzie zmuszony jeszcze bardziej obniżyć swoje ceny. Nie ma żadnych podstaw, by stwierdzić, że presja cenowa zmieni się w przypadku braku środków i nie będzie podążać za trendem odnotowanym w okresie badanym. Nie można wykluczyć, że w przypadku braku środków przemysł unijny będzie zmuszony całkowicie zakończyć produkcję Ace-K w perspektywie średnioterminowej, co spowoduje utratę miejsc pracy w Unii. W ten sposób rynek unijny zupełnie uzależniłby się od przywozu z ChRL.
(103) Na tym etapie Komisja stwierdziła zatem, że nałożenie ceł antydumpingowych leżałoby w interesie przemysłu unijnego.
6.2. Interes niepowiązanych importerów
(104) Tylko trzech importerów, spośród 25, z którymi się skontaktowano, przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Reprezentują oni około 13 % całkowitego przywozu Ace-K z ChRL. Przedsiębiorstwa te zostały poddane kontroli na miejscu.
(105) Przywóz Ace-K z ChRL stanowił mniej niż 10 % łącznego obrotu tych importerów w okresie objętym dochodzeniem (a dla dwóch importerów nawet mniej niż 1 %).
(106) Wszyscy trzej współpracujący importerzy stwierdzili, że cła wywrą negatywny wpływ na ich działalność, ponieważ nieuchronnie doprowadzą do podwyższenia cen. Jeden importer podkreślił znaczenie posiadania dwóch źródeł zaopatrzenia dla swoich klientów.
(107) Inny importer stwierdził, że Ace-K nie można było łatwo zastąpić w produktach, które go zawierały i które były już obecne na rynku. Nowe produkty zostaną opracowane raczej z użyciem alternatywnych substancji słodzących wobec substancji zastosowanych w produkcie objętym postępowaniem.
(108) Komisja ustaliła, że środki rzeczywiście mogą mieć negatywny wpływ na importerów, ale w niewielkim stopniu. Ace-K stanowi niewielką część działalności importerów, którzy dysponują dosyć szerokim asortymentem produktów. Ponadto mając na uwadze, że środki mają jedynie przywrócić uczciwą konkurencję na rynku unijnym, stwierdza się, iż środki antydumpingowe nie uniemożliwią importerom sprzedaży produktu objętego postępowaniem w Unii.
(109) Jednocześnie zważywszy, że importerzy i użytkownicy końcowi podkreślili potrzebę zapewnienia dwóch źródeł dostaw, należy wskazać, iż środki zwiększą najprawdopodobniej możliwości dostaw z dwóch źródeł, a nie doprowadzą do ograniczenia takich możliwości. Wynika to z tego, że bez środków przemysł unijny prawdopodobnie musiałby wycofać się z rynku.
(110) Z dostępnych informacji jasno wynika, że wprowadzenie środków wobec importerów nie wywrze żadnego wpływu albo będzie to znikomy wpływ, a korzyści wynikające z takich środków dla przemysłu unijnego wyraźnie przeważą nad takimi negatywnymi konsekwencjami.
6.3. Interes użytkowników
(111) Po wszczęciu postępowania Komisja skontaktowała się z około 80 użytkownikami Ace-K. Tylko jeden użytkownik przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Główni użytkownicy reprezentują segment produktów bez cukru lub z obniżoną zawartością cukru z sektora wyżywienia. Pozostała sprzedaż Ace-K jest wykorzystywana w sektorze farmaceutycznym do poprawy smaku produktów leczniczych.
(112) W przypadku współpracującego użytkownika Ace-K jest stosowany w większości jego produktów, lecz zakupy Ace-K są nieznaczne w porównaniu z łącznymi kosztami produkcji i sprzedaży.
(113) Współpracujący użytkownik stwierdził, że produkt objęty postępowaniem jest kluczowym składnikiem dużej części jego produktów końcowych i że wyjątkowo trudno jest go zastąpić bez wywierania negatywnego wpływu na normy jakości i konkurencyjność.
(114) Trzech pozostałych użytkowników, reprezentujących dużych międzynarodowych producentów żywności i napojów oraz mniejsze wyspecjalizowane przedsiębiorstwa farmaceutyczne, nie wypełniło kwestionariusza, ale przedłożyło oświadczenia pisemne. Wskazali oni, że jeżeli dumping zostanie stwierdzony, przemysł unijny powinien zostać utrzymany jako rentowny konkurent i wiarygodne źródło produktów o wysokiej jakości.
(115) W toku dochodzenia ustalono, że pod względem kosztów znaczenie Ace-K w produktach końcowych jest minimalne. Jednak jak stwierdził współpracujący użytkownik, wykorzystanie Ace-K ma zasadnicze znaczenie dla produktów, które już są obecne na rynku. Nowe produkty mogą zostać opracowane z użyciem alternatywnych substancji słodzących, ale zmiana składu istniejących produktów byłaby ryzykowna i kosztowna. Dlatego dostęp użytkowników do alternatywnych źródeł Ace-K jest bardzo ważny.
(116) Argument ten został również wysunięty przez trzech użytkowników, którzy przedłożyli oświadczenia. Podkreślili oni, że nie chcą zależeć wyłącznie od chińskiego Ace-K i być narażonymi na ryzyko cen monopolistycznych z uwagi na możliwość koncentracji tego sektora w ChRL.
(117) Jak wskazano w powyższym motywie 108, proponowane środki antydumpingowe mają na celu przywrócenie równych szans, które umożliwiłyby unijnym i chińskim producentom utrzymanie się na rynku jako rentowni konkurenci. Wprowadzenie środków również lepiej przyczyni się do zapewnienia dwóch źródeł dostaw dla użytkowników.
6.4. Wnioski dotyczące interesu Unii
(118) Oczekuje się, że wprowadzenie środków antydumpingowych umożliwi przemysłowi unijnemu utrzymanie się na rynku i następnie poprawi jego sytuację. Jeżeli środki nie zostałyby wprowadzone, istnieje duże ryzyko, że przemysł unijny musiałby rozważyć wycofanie się z produkcji Ace-K w perspektywie średnioterminowej, co nieuchronnie spowodowałoby utratę miejsc pracy. Doprowadziłoby to do monopolu chińskich producentów eksportujących, których liczba najprawdopodobniej zmniejszy się. O ile nie ma to dużego wpływu na importerów, o tyle zagrażałoby to użytkownikom końcowym Ace-K, bowiem niektórzy z nich podkreślili znaczenie utrzymania źródła dostaw w Unii.
(119) Na podstawie powyższego Komisja doszła do wniosku, że na obecnym etapie dochodzenia nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, iż wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu Ace-K z ChRL nie leży w interesie Unii.
7. TYMCZASOWE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(120) Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi unijnemu przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.
7.1. Poziom usuwający szkodę (margines szkody)
(121) W celu określenia poziomu środków Komisja najpierw ustaliła kwotę cła niezbędną do usunięcia szkody ponoszonej przez przemysł unijny. Środki te należy ustalić na odpowiednim poziomie w celu przywrócenia sytuacji uczciwej konkurencji między przemysłem unijnym i chińskimi producentami eksportującymi.
(122) Szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł unijny był w stanie pokryć koszty produkcji oraz osiągnąć zysk przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego na rynku unijnym, jaki tego rodzaju przemysł może zazwyczaj osiągnąć w tym sektorze w normalnych warunkach konkurencji, tj. przy braku przywozu towarów po cenach dumpingowych.
(123) W tym celu cena przemysłu unijnego ustalona do obliczenia podcięcia cenowego w motywach 43 i 44 została uznana za cenę niewyrządzającą szkody i zastosowana w obliczeniach marginesów szkody. Ze szczególnych okoliczności omawianej sprawy wynikało, że wyłączenie jednorazowych i wyjątkowych wydatków na B&R oraz marketing doprowadziło do ustalenia rzeczywistego zysku ze sprzedaży produktu podobnego podczas okresu objętego dochodzeniem, a zatem poziom usuwający szkodę należy ustalić przy zastosowaniu takiej rzeczywistej ceny.
(124) Komisja określiła zatem poziom usuwający szkodę poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej CIF współpracujących producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze skorygowaną średnią ważoną ceną ex-works produktu podobnego sprzedawanego przez przemysł unijny na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem, która również została ustalona na potrzeby obliczeń podcięcia. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone w formie odsetka średniej ważonej wartości importowej CIF.
7.2. Środki tymczasowe
(125) W odniesieniu do przywozu acesulfamu potasu pochodzącego z ChRL oraz acesulfamu potasu pochodzącego z ChRL zawartego w niektórych preparatach lub mieszaninach należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja porównała margines szkody z marginesem dumpingu. Kwota ceł powinna być ustalona na poziomie marginesu dumpingu albo marginesu szkody, zależnie od tego, który z nich jest niższy.
(126) W związku z powyższym stawki tymczasowego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii, przed ocleniem, powinny być następujące:
Przedsiębiorstwo |
Margines dumpingu |
Margines szkody |
Tymczasowe cło antydumpingowe |
Anhui Jinhe Industrial Co., Ltd. |
97,8 % |
87,7 % |
87,7 % |
Suzhou Hope Technology Co., Ltd. |
89,1 % |
76,6 % |
76,6 % |
Anhui Vitasweet Food Ingredient Co., Ltd. |
37,4 % |
23,1 % |
23,1 % |
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
97,8 % |
87,7 % |
87,7 % |
(127) Zważywszy jednak, że cło antydumpingowe powinno mieć również zastosowanie do wszelkich preparatów i mieszanin zawierających Ace-K, bardziej właściwe do celów wdrożenia cła przez unijne organy celne jest wyrażenie tego cła jako kwoty stałej w EUR/kg netto oraz zastosowanie tej podstawy do czystego przywożonego Ace-K lub do udziału Ace-K w spreparowanym lub wymieszanym produkcie.
(128) Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw") mają wyłączne zastosowanie do przywozu produktu objętego postępowaniem z państwa, którego dotyczy postępowanie, i wyprodukowanego przez wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej wobec "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.
(129) Przedsiębiorstwo może wnioskować o zastosowanie tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego, jeśli później zmieni swoją nazwę. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji 3 . Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostanie ogłoszenie w sprawie zmiany nazwy.
(130) W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła związanego z dużą różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w załączniku I. Przywóz towarów, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien podlegać cłu antydumpingowemu obowiązującemu wobec "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".
(131) W celu zapewnienia należytego egzekwowania ceł antydumpingowych cło antydumpingowe dotyczące wszystkich pozostałych przedsiębiorstw należy stosować nie tylko w odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących w ramach bieżącego dochodzenia, ale także do producentów, którzy nie prowadzili wywozu do Unii w trakcie okresu objętego dochodzeniem.
8. PRZEPISY KOŃCOWE
(132) W interesie dobrej administracji zainteresowane strony mogą w określonym terminie przedłożyć pisemne uwagi lub wniosek o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach handlowych.
(133) Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: