a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 podmioty gospodarcze, które produkują, przygotowują, przechowują, wprowadzają do obrotu, przywożą lub wywożą produkty wyprodukowane zgodnie z zasadami produkcji ustanowionymi w tym rozporządzeniu, muszą poddać swoje przedsiębiorstwa systemowi kontroli określonemu w art. 27 wymienionego rozporządzenia. Szczegółowe zasady stosowania tego systemu kontroli ustanowione są w tytule IV rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli 2 .
(2) W ramach tego systemu kontroli podmioty gospodarcze muszą zgłosić swoją działalność właściwym organom, w tym informacje na temat stosownej jednostki certyfikującej, oraz podpisać deklarację, że prowadzą tę działalność zgodnie z zasadami produkcji ekologicznej, w tym akceptują środki egzekwowania w przypadku naruszeń i nieprawidłowości.
(3) Artykuł 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 przewiduje przekazywanie informacji dotyczących nieprawidłowości lub naruszeń mających wpływ na ekologiczny status produktu. Aby zwiększyć skuteczność, podmioty gospodarcze powinny informować organy kontrolne lub jednostki certyfikujące o wszelkich nieprawidłowościach lub naruszeniach mających wpływ na ekologiczny status produkowanego przez nie produktu, w tym produktów ekologicznych, które otrzymują od innych podmiotów gospodarczych.
(4) W świetle doświadczenia zyskanego przy wdrażaniu systemu kontroli i w interesie sektora produkcji ekologicznej należy ustalić minimalną liczbę próbek do pobrania i poddania analizie przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące co roku, w oparciu o ogólną ocenę ryzyka niezgodności z zasadami produkcji ekologicznej. Jeśli organ kontroli lub jednostka certyfikująca ma podejrzenia, że stosowane są produkty niedozwolone w produkcji ekologicznej, powinny one pobrać i poddać analizie próbki z produktów, których to dotyczy. W takich przypadkach nie należy stosować minimalnej liczby próbek. Organy kontrolne lub jednostki certyfikujące mogą pobierać próbki również w innych przypadkach w celu wykrycia niezgodności z unijnymi wymogami w zakresie produkcji ekologicznej.
(5) W świetle doświadczenia zyskanego przy wdrażaniu systemu kontroli i w interesie sektora produkcji ekologicznej należy przewidzieć przekazywanie stosownych informacji w przypadkach, gdy podmiot gospodarczy lub jego podwykonawcy są sprawdzani przez różne organy kontrolne lub jednostki certyfikujące lub w przypadku gdy podmioty gospodarcze lub ich podwykonawcy zmieniają organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą. Należyta wymiana informacji i przekazywanie dokumentacji dotyczącej kontroli przeprowadzonych u tych podmiotów powinny być możliwe w celu zarządzania systemem kontroli, z zachowaniem wymogów dotyczących ochrony danych osobowych, określonych w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych 3 . Podmioty gospodarcze powinny zgodzić się na przekazywanie i wymianę danych i wszystkich informacji dotyczących ich działalności w ramach systemu kontroli.
(6) W celu zapewnienia jednolitego stosowania systemu kontroli oraz aby uniknąć niejasności, należy dodać definicję terminu "dokumentacja dotycząca kontroli" do rozporządzenia (WE) nr 889/2008.
(7) W art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 mowa jest o certyfikacie elektronicznym jako jednej z form certyfikatu. Należy wyjaśnić, że w przypadku certyfikatu elektronicznego nie jest wymagane złożenie podpisu na certyfikacie, jeżeli autentyczność certyfikatu wykazano inaczej przy pomocy metody elektronicznej uniemożliwiającej ingerowanie w jego treść.
(8) Doświadczenie pokazało, że konieczne jest wyjaśnienie w odniesieniu do wymiany informacji między państwami członkowskimi w przypadkach, gdy państwo członkowskie stwierdza nieprawidłowości lub naruszenia dotyczące zgodności produktów przywożonych zgodnie z art. 33 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub art. 19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich 4 .
(9) Ponadto zasadne jest jasne określenie procedury dotyczącej wymiany informacji między państwami członkowskimi w przypadkach nieprawidłowości lub naruszeń, z uwzględnieniem najlepszych wzorców wypracowanych od 2009 r.
(10) W celu zapewnienia spójności z art. 33 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich 5 należy wyjaśnić, że państwa członkowskie powinny zapewnić otrzymanie przez agencję płatniczą wystarczających informacji na temat przeprowadzonych kontroli w przypadku, gdy kontrole nie są przeprowadzane przez agencję płatniczą.
(11) Zgodnie z art. 44 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 6 państwa członkowskie są zobowiązane wskazać w swoich sprawozdaniach rocznych wszelkie zmiany ich wieloletniego krajowego planu kontroli w celu uwzględnienia, między innymi, nowych przepisów. Komisja powinna dysponować niezbędnymi danymi i informacjami na temat nadzoru sprawowanego przez właściwe organy państw członkowskich w odniesieniu do produkcji ekologicznej. W związku z tym należy zobowiązać państwa członkowskie do zmiany ich krajowych planów kontroli w celu uwzględnienia tego nadzoru i zawarcia informacji o tych zmianach oraz właściwych danych dotyczących produkcji ekologicznej w sprawozdaniu rocznym, o którym mowa w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 882/2004. Należy zezwolić państwom członkowskim na przedstawienie tych danych dotyczących produkcji ekologicznej w osobnym rozdziale w ich krajowym planie kontroli i w sprawozdaniu rocznym.
(12) Oprócz obowiązków dotyczących kontroli określonych w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004, w tytule V rozporządzenia (WE) nr 834/2007 oraz w rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 przedstawiono bardziej szczegółowe przepisy dotyczące kontroli w sektorze produkcji ekologicznej. W przypadku gdy właściwy organ powierza zadania związane z kontrolą jednostkom certyfikującym będącym podmiotami prywatnymi, rozporządzenie (WE) nr 834/2007 określa bardziej szczegółowe wymogi i obowiązki, jakie każda jednostka certyfikująca musi spełniać.
(13) Doświadczenie pokazało, że określone przepisy dotyczące kontroli produkcji ekologicznej muszą być bardziej szczegółowe, w szczególności w celu zwiększenia nadzoru właściwych organów nad jednostkami certyfikującymi, którym powierzono zadania związane z kontrolą. Przepisy te należy uwzględnić jako jednolite wymogi minimalne w systemie kontroli państw członkowskich, ustanowionym zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.
(14) Właściwe organy państw członkowskich powinny posiadać udokumentowane procedury powierzania zadań jednostkom certyfikującym i nadzoru nad nimi w celu zapewnienia przestrzegania wymogów regulacyjnych.
(15) Należy usprawnić wymianę informacji w ramach państw członkowskich, między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją na temat nadzoru prowadzonego przez właściwe organy oraz należy przyjąć w tym zakresie jednolite wymogi minimalne.
(16) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 889/2008.
(17) W celu zapewnienia skuteczności systemu kontroli dodatkowe elementy, dodane niniejszym rozporządzeniem, które mają zostać uwzględnione w zobowiązaniu zawartym w deklaracji podpisywanej przez podmiot gospodarczy, jak określono w art. 63 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 889/2008, powinny mieć również zastosowanie do podmiotów gospodarczych, które podpisały tę deklarację przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.
(18) W celu zapewnienia płynnego przejścia od obecnego systemu kontroli do systemu zmienionego niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2014 r.
(19) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.
2 Dz.U. L 250 z 18.9.2008, s. 1.
3 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
4 Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25.
5 Dz.U. L 25 z 28.1.2011, s. 8.
6 Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.
7 Art. 1 pkt 6 zmieniony przez sprostowanie z dnia 21 września 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.243.23/2).