(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1406)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2012/147/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 13 marca 2012 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii(1), w szczególności jej art. 27 ust. 5 i 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W decyzji 2009/470/WE ustanowiono procedury regulujące wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych.
(2) Decyzja Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe kryteria dla krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych(2) stanowi, że aby uzyskać zatwierdzenie w ramach środków finansowych Unii, przedkładane Komisji przez państwa członkowskie programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych muszą co najmniej spełniać kryteria określone w załączniku do tej decyzji.
(3) Portugalia przedstawiła zmieniony program monitorowania i zwalczania choroby niebieskiego języka, Grecja przedstawiła zmieniony program monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) oraz zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki owiec, natomiast Bułgaria przedstawiła zmieniony program zwalczania wścieklizny.
(4) Komisja dokonała oceny tych zmienionych programów zarówno z weterynaryjnego, jak i finansowego punktu widzenia. Uznano je za zgodne z odpowiednim prawodawstwem unijnym w zakresie weterynarii, w szczególności z kryteriami określonymi w załączniku do decyzji 2008/341/WE. W związku z tym należy zatwierdzić zmienione programy przedstawione przez te państwa członkowskie.
(5) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii(3) ustanawia przepisy w zakresie zapobiegania, kontroli i zwalczania TSE u zwierząt. W załączniku VII do tego rozporządzenia ustanowiono środki zwalczania, które należy zastosować w następstwie stwierdzenia ogniska TSE u bydła, owiec i kóz.
(6) Punkt 2.3 lit. d) w rozdziale A tego załącznika, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 727/2007(4), stanowi, że państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zastąpieniu ubojem w celu spożycia przez ludzi zabicia i całkowitego zniszczenia niektórych owiec i kóz w gospodarstwach, w których uzyskano potwierdzenie TSE, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków.
(7) W dniu 17 lipca 2007 r., w sprawie T-257/07, Francja wniosła skargę przeciwko Komisji Europejskiej do Sądu, zwracając się o stwierdzenie częściowej nieważności niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, w szczególności pkt 2.3 lit. d) w rozdziale A załącznika VII do tego rozporządzenia.
(8) Postanowieniem z dnia 28 września 2007 r.(5) Sąd zawiesił stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, do czasu wydania prawomocnego wyroku. W postanowieniu tym Sąd podał w wątpliwość dokonaną przez Komisję ocenę dostępnych danych naukowych dotyczących ewentualnego ryzyka.
(9) Komisja zwróciła się następnie do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o pomoc w wyjaśnieniu głównych przesłanek, na jakich oparto rozporządzenie (WE) nr 727/2007. W świetle wyjaśnień EFSA rozporządzenie (WE) nr 999/2001 zmieniono rozporządzeniem Komisji (WE) nr 746/2008(6), przywracającym przepisy, których stosowanie zostało zawieszone przez Sąd.
(10) Postanowieniem z dnia 30 października 2008 r.(7) Sąd zawiesił stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 746/2008, do czasu wydania prawomocnego wyroku w sprawie T-257/07.
(11) Wyrokiem z dnia 9 września 2011 r.(8) Sąd oddalił skargę Francji. W świetle tego wyroku stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 746/2008, nie jest już zawieszone.
(12) Decyzją wykonawczą Komisji 2011/807/UE z dnia 30 listopada 2011 r. zatwierdzającą roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2012 rok i na lata następne(9), zatwierdzono niektóre programy krajowe i ustalono stawkę oraz maksymalną kwotę wkładu finansowego Unii dla każdego programu przedłożonego przez państwa członkowskie oraz zasady wypłaty kwalifikowalnych kwot.
(13) Niektóre państwa członkowskie wyraziły zamiar wykorzystania, w ramach swoich programów zatwierdzonych decyzją wykonawczą 2011/807/UE, możliwości zastąpienia zabicia i całkowitego zniszczenia niektórych owiec i kóz ubojem w celu spożycia przez ludzi, jak przewidziano w pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.
(14) Wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania trzęsawki owiec, określony w decyzji wykonawczej 2011/807/UE, nie obejmuje obecnie odszkodowań wypłacanych właścicielom owiec i kóz przymusowo poddanych ubojowi zgodnie z pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.
(15) Właściwe jest zatem umożliwienie finansowania odszkodowań z tytułu przymusowego uboju kóz i owiec, jako alternatywy dla uboju selektywnego i niszczenia w ramach programów zwalczania trzęsawki owiec. Nie wymaga to zwiększenia kwot przyznanych decyzją wykonawczą 2011/807/UE na programy państw członkowskich dotyczące monitorowania i zwalczania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych.
(16) Ponadto w decyzji wykonawczej 2011/807/UE przewidziano, że do współfinansowania z wykorzystaniem wkładu finansowego Unii kwalifikują się tylko koszty poniesione podczas realizacji zatwierdzonych rocznych lub wielorocznych programów, zapłacone przed przedstawieniem sprawozdania końcowego przez państwo członkowskie. W przypadku niektórych kosztów Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, wypłaca jednak zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Koszty kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie nie są w pełni objęte powyższą możliwością płatności zaliczkowej.
(17) Programy zwalczania wścieklizny w państwach członkowskich z zastosowaniem szczepień doustnych były w ubiegłych latach skuteczne i doprowadziły do zwalczenia choroby na większości obszaru Unii. Programy takie powinny być więc w dalszym ciągu wykorzystywane na obszarach Unii, gdzie wścieklizna jest chorobą endemiczną.
(18) Niektóre państwa członkowskie poinformowały Komisję, że mają problemy z zapewnieniem płatności zaliczkowych z tytułu kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie. W ostatnich latach brak finansowania zaliczkowego doprowadził w kilku przypadkach do odwołania planowanych kampanii na obszarach dotkniętych wścieklizną.
(19) Przerwy w regularnym prowadzeniu kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie poważnie wpływają na skuteczność programów i wydłużają czas potrzebny na ostateczne zwalczenie choroby.
(20) Właściwe jest zatem rozszerzenie możliwości dokonywania płatności zaliczkowych na wszystkie koszty ponoszone przez państwa członkowskie w ramach programów zwalczania wścieklizny zatwierdzonych decyzją wykonawczą 2011/807/UE.
(21) Załącznik do decyzji wykonawczej 2011/807/UE należy zmienić w odniesieniu do definicji kosztów kwalifikujących się do odszkodowania dla właścicieli zwierząt poddanych ubojowi, tak by uwzględnić obowiązkowy ubój w ramach programów zwalczania trzęsawki owiec.
(22) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2011/807/UE.
(23) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.
(2) Dz.U. L 115 z 29.4.2008, s. 44.
(3) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.
(4) Dz.U. L 165 z 27.6.2007, s. 8.
(5) Dz.U. C 283 z 24.11.2007, s. 28.
(6) Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 11.
(7) Dz.U. C 327 z 20.12.2008, s. 26.
(8) Dz.U. C 311 z 22.10.2011, s. 33.
(9) Dz.U. L 322 z 6.12.2011, s. 11.