a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1342/2008(1) ustanowiono długoterminowy plan w zakresie stad dorsza w cieśninie Kattegat; w Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak i wschodniej części kanału La Manche; na zachód od Szkocji; i w Morzu Irlandzkim, a także połowu tych stad ("plan dotyczący dorsza"). Celem planu dotyczącego dorsza jest zapewnienie zrównoważonej eksploatacji tych stad dorsza na podstawie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. Cel ten ma zostać osiągnięty przy jednoczesnym utrzymaniu określonego poziomu śmiertelności połowowej dorsza dla odpowiednich grup wiekowych.
(2) Art. 7, 8 i 9 oraz art. 12 planu dotyczącego dorsza zawierają - do celów osiągnięcia celu tego planu - przepisy szczególne określające dokładną metodę corocznego ustalania, z jednej strony, całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i, z drugiej strony - ograniczeń nakładu połowowego.
(3) Ocena naukowa dotycząca skuteczności planu dotyczącego dorsza przeprowadzona przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) wykazała, że istnieje szereg problemów związanych z kształtem i funkcjonowaniem planu dotyczącego dorsza. Nie kwestionując celów planu dotyczącego dorsza, STECF stwierdził, że jest mało prawdopodobne, by cele te zostały osiągnięte w ramach czasowych, które byłyby zgodne z konkluzjami ze Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu (2002 r.), chyba że mankamenty kształtu tego planu, związane między innymi ze stosowaniem art. 9 i 12, zostaną naprawione.
(4) Art. 9 zawiera szczegółowe przepisy odnoszące się do ustalania TAC przy niewystarczających danych, w sytuacjach gdy nie można zastosować przepisów o ustalaniu TAC zawartych w art. 7 i 8 ze względu na brak wystarczająco dokładnych i reprezentatywnych informacji. Choć stosowanie automatycznych rocznych redukcji TAC o 25 % miało mieć miejsce wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach, w latach 2009-2012 stało się regułą. W rezultacie od wejścia w życie planu dotyczącego dorsza TAC dla danych obszarów zostały znacznie zredukowane i dalsze automatyczne cięcia prowadziłyby do faktycznego zamknięcia połowów dorsza w tych obszarach. Z oceny naukowej przeprowadzonej przez STECF wynika, że aby osiągnąć cele planu dotyczącego dorsza, właściwsze byłoby w niektórych przypadkach dopuszczenie większej elastyczności, mającej odzwierciedlić opinię naukową dla poszczególnych przypadków. W ramach tej elastyczności należałoby zatem dopuścić zawieszenie - pod pewnymi warunkami - rocznych redukcji TAC lub ustalenie alternatywnego poziomu TAC, bez narażania na szwank celów planu dotyczącego dorsza.
(5) Art. 12 zawiera szczegółowe przepisy odnoszące się do ustalania dopuszczalnego nakładu połowowego. Z uwagi na to, że te same dostosowania wyrażone procentowo mają zastosowanie - zgodnie z art. 12 ust. 4 - do dopuszczalnego nakładu połowowego zgodnie z automatycznym rocznym ograniczaniem śmiertelności połowowej (na mocy art. 7 i 8) oraz z automatycznymi rocznymi redukcjami TAC (na mocy art. 9), dopuszczalny nakład połowowy był od roku 2009 do roku 2012 zmniejszany o 25 % rocznie w obszarach, do których ma zastosowanie art. 9, oraz znacznie zmniejszany w obszarach, do których ma zastosowanie art. 8. Zatem od wejścia w życie planu dotyczącego dorsza znacznie zmniejszono przydziały maksymalnych dopuszczalnych nakładów połowowych w odniesieniu do głównych narzędzi połowowych służących do połowu dorsza. Zgodnie z opinią naukową nie można wykazać, że takie automatyczne coroczne zmniejszanie dopuszczalnego nakładu połowowego prowadziło do oczekiwanego ograniczania śmiertelności połowowej. W rzeczywistości skutkiem automatycznego corocznego zmniejszania nakładu było także usunięcie lub zredukowanie zachęt dla rybaków do ograniczania śmiertelności połowowej za pomocą pozostałych środków przewidzianych w art. 13. Dalsze stosowanie automatycznego corocznego zmniejszania nakładu nie doprowadziłoby do osiągnięcia celów planu dotyczącego dorsza, ale miałoby znaczący wpływ ekonomiczno-społeczny na te segmenty floty, które wykorzystują te same narzędzia, ale prowadzą głównie połowy gatunków innych niż dorsz. Należy zatem umożliwić elastyczniejsze podejście, które dopuściłoby zawieszenie automatycznego corocznego zmniejszania nakładu połowowego bez narażania na szwank celów planu dotyczącego dorsza.
(6) Z uwagi na powyższe, ważne jest, by art. 9 i 12 planu dotyczącego dorsza zostały pilnie zmienione, tak aby umożliwić stosowanie nowych przepisów do celów ustalania uprawnień do połowów na rok 2013.
(7) Art. 43 ust. 2 TFUE przewiduje, że Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, ustanawiają wspólną organizację rynków rybołówstwa przewidzianą w art. 40 ust. 1 TFUE, jak również inne przepisy niezbędne dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa. Art. 43 ust. 3 TFUE stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.
(8) Zmiany do art. 9 i 12 ustanawiają konkretne szczegółowe przepisy w celu ustalania uprawnień do połowów, wyrażonych za pomocą TAC, oraz ograniczeń nakładu połowowego. Dostosowują one aktualnie obowiązujące przepisy odnoszące się do ustalania uprawnień do połowów, nie zmieniając jednak celu planu dotyczącego dorsza. Są one zatem środkami ustalania i przydziału TAC i ograniczeń nakładu połowowego i nie mogą być uznawane ani za przepisy ustanawiające wspólną organizację rynków rybołówstwa, ani za przepisy niezbędne dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa.
(9) Rozporządzenie (WE) nr 1342/2008 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2012 r.
|
W imieniu Rady |
|
S. ALETRARIS |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 20.