PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 ust. 2 lit. g),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Trzecia dyrektywa Rady 78/855/EWG z dnia 9 października 1978 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, dotycząca łączenia się spółek akcyjnych 3 , była kilkakrotnie znacząco zmieniana 4 . Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy ją ujednolicić.
(2) Koordynacja przewidziana w art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu oraz w programie ogólnym na rzecz zniesienia ograniczeń w swobodzie przedsiębiorczości 5 została zapoczątkowana pierwszą dyrektywą Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników jak i osób trzecich 6 .
(3) Koordynacja ta była kontynuowana - w odniesieniu do tworzenia spółek akcyjnych oraz utrzymania i zmian w ich kapitale - na podstawie drugiej dyrektywy Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału 7 oraz - w odniesieniu do rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek - na podstawie czwartej dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek 8 .
(4) Ochrona interesów wspólników oraz osób trzecich wymaga, aby ustawodawstwa państw członkowskich dotyczące łączenia się spółek akcyjnych podlegały koordynacji oraz aby przepisy regulujące łączenie zostały zawarte w ustawodawstwach wszystkich państw członkowskich.
(5) W kontekście takiej koordynacji szczególnie ważne jest, aby akcjonariusze spółek podlegających łączeniu byli odpowiednio i tak obiektywnie, jak to możliwe, informowani oraz aby ich prawa były odpowiednio chronione. Jednakże nie ma powodu, aby wymagać badania projektu warunków łączenia przez niezależnego biegłego działającego dla akcjonariuszy, w przypadku gdy wszyscy akcjonariusze uznają, że nie jest to konieczne.
(6) Ochrona praw pracowników w przypadku przejęcia przedsiębiorstwa, zakładu lub ich części jest obecnie uregulowana dyrektywą Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów 9 .
(7) Wierzyciele, w tym posiadacze obligacji, oraz osoby posiadające inne roszczenia wobec łączących się spółek, powinni podlegać ochronie, tak aby łączenie nie naruszało ich interesów.
(8) Wymogi dotyczące jawności zawarte w dyrektywie 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 48 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich 10 powinny zostać rozciągnięte na łączenie się spółek, tak aby osoby trzecie były odpowiednio informowane.
(9) Ochrona udzielona wspólnikom i osobom trzecim w związku z łączeniem powinna zostać rozciągnięta na niektóre operacje prawne, podobne w istotnym zakresie do łączenia, tak aby nie można było uniknąć obowiązku zapewnienia takiej ochrony.
(10) W celu zapewnienia pewności prawa w zakresie stosunków pomiędzy spółkami, których dotyczy łączenie, pomiędzy nimi i osobami trzecimi oraz pomiędzy wspólnikami konieczne jest ograniczenie przypadków, w których może zachodzić nieważność, poprzez umożliwienie usuwania wad w każdym wypadku, gdzie jest to możliwe, oraz poprzez ograniczenie terminu, w którym postępowanie w sprawie unieważnienia może zostać wszczęte.
(11) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I część B,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
1 Dz.U. C 51 z 17.2.2011, s. 36.
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 stycznia 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 21 marca 2011 r.
3 Dz.U. L 295 z 20.10.1978, s. 36.
4 Zob. załącznik I część A.
5 Dz.U. 2 z 15.1.1962, s. 36/62.
6 Dz.U. L 65 z 14.3.1968, s. 8.
7 Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 1.
8 Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11.
9 Dz.U. L 82 z 22.3.2001, s. 16.
10 Dz.U. L 258 z 1.10.2009, s. 11.
11 Art. 1 ust. 1:- zmieniony przez sprostowanie z dnia 18 stycznia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.14.17).
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Rady nr 2013/24/UE z dnia 13 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.365) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2013 r.
12 Art. 1 ust. 4 dodany przez art. 122 dyrektywy nr 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.173.190) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 lipca 2014 r.
13 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
14 Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.