(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 3751)(2010/335/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 17 czerwca 2010 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE(1), w szczególności jej załącznik V część C pkt 10,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywą 2009/28/WE ustalono reguły obliczania całkowitego wpływu biopaliw i biopłynów oraz ich odpowiedników kopalnych na emisję gazów cieplarnianych, przy uwzględnieniu emisji związanej ze zmianami w zasobach węgla wywołanych zmianami w użytkowaniu gruntów. Dyrektywa 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnosząca się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 93/12/EWG(2) zawiera odpowiednie przepisy mające zastosowanie do biopaliw.
(2) Komisja powinna oprzeć swoje wytyczne w zakresie obliczania zasobów węgla w ziemi na Wytycznych dla inwentaryzacji krajowych emisji gazów cieplarnianych wydanych w 2006 r. przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC). Wytyczne te, kierowane do krajowych wykazów gazów cieplarnianych, nie mają formy nadającej się do bezpośredniego zastosowania przez podmioty gospodarcze. Z tego względu właściwe byłoby wykorzystanie innych naukowych źródeł w punktach, co do których w wytycznych IPCC dla inwentaryzacji krajowych emisji gazów cieplarnianych nie zamieszczono odpowiednich informacji lub też w ogóle brak dotychczas dostępnych danych dotyczących produkcji biopaliw i biopłynów.
(3) Do celów obliczania zasobów węgla w substancji organicznej gleby powinno się uwzględniać klimat, typ gleby, pokrycie terenu, formę gospodarki rolnej oraz wkład. Odpowiednią metodą do wykorzystania w tych celach w odniesieniu do gleb mineralnych jest metoda IPCC poziomu 1 (węgiel organiczny w glebie), jako obejmująca poziom globalny. W przypadku gleb organicznych metoda IPCC odnosi się w szczególności do utraty węgla w następstwie odwadniania gleb, uwzględniając ją wyłącznie za pośrednictwem rocznej sumy strat. Zważywszy, że odwadnianie gleb wiąże się zwykle ze znacznymi stratami zasobów węgla w ziemi, których nie sposób skompensować, ograniczając emisję gazów cieplarnianych za pomocą biopaliw czy też biopłynów, i z uwagi na zakaz odwadniania torfowisk zawarty w kryteriach zrównoważonego rozwoju określonych dyrektywą 2009/28/WE, za wystarczające należy uznać ustanowienie ogólnych zasad ustalania masy węgla organicznego w glebie lub strat zasobów węgla w glebach organicznych.
(4) Za właściwą metodę obliczania zasobów węgla w żywej biomasie oraz w martwej materii organicznej należy uznać podejście uproszczone odpowiadające metodzie IPCC poziomu 1 w odniesieniu do wegetacji. W zgodzie z sugerowaną metodą uzasadnione byłoby założenie, że przekształcenie terenu wiąże się z całkowitą utratą zawartości węgla w żywej biomasie oraz w martwej materii organicznej. Martwa materia organiczna nie ma zwykle większego znaczenia w procesie przekształcania terenu pod uprawy służące do produkcji biopaliw i biopłynów, powinna jednak zostać uwzględniana przynajmniej w przypadku lasów zwartych.
(5) Obliczając wpływ przekształcania terenów na emisję gazów cieplarnianych, podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość korzystania z rzeczywistych wartości zasobów węgla związanych z referencyjnym użytkowaniem terenu i użytkowaniem terenu po jego przekształceniu. Powinny one nadto mieć możliwość skorzystania z wartości standardowych, które należałoby przedstawić w niniejszych wytycznych. Nie jest natomiast konieczne określanie wartości standardowych dla nieprawdopodobnych połączeń warunków klimatycznych i typów gleby.
(6) W załączniku V do dyrektywy 2009/28/WE określono metodę obliczania wpływu emisji gazów cieplarnianych, a także zawarto zasady obliczania emitowanych w skali rocznej zmian zawartości węgla i w związku ze zmianami w użytkowaniu gruntów. Załączone do niniejszej decyzji wytyczne określają reguły obliczania zasobów węgla w ziemi, uzupełniające zasady zawarte w załączniku V,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 10 czerwca 2010 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Günther OETTINGER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16.
(2) Dz.U. L 350 z 28.12.1998, s. 58.