(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 10414)(2009/1001/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 23 grudnia 2009 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(1), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Makaronezyjski region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt (iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje Azory i Maderę (Portugalia) oraz Wyspy Kanaryjskie (Hiszpania) na Oceanie Atlantyckim, zgodnie z kartą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 25 kwietnia 2005 r. przez komitet powołany na mocy art. 20 tej dyrektywy, zwany dalej "komitetem ds. siedlisk".
(2) W kontekście procesu zapoczątkowanego w 1995 r. niezbędne są dalsze postępy w tworzeniu sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej we Wspólnocie.
(3) Wstępny wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG oraz pierwszy zaktualizowany wykaz tych terenów zostały przyjęte decyzjami Komisji 2002/11/WE(2) oraz 2008/95/WE(3). Zgodnie z art. 4 ust. 4 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG zainteresowane państwa członkowskie możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu sześciu lat, wyznaczą tereny zawarte w wykazie terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny jako specjalny obszar ochrony, ustalając priorytetowe działania w zakresie ochrony oraz konieczne środki ochronne.
(4) W świetle szybkiego dostosowywania sieci Natura 2000 wykazy terenów mających znaczenie dla Wspólnoty podlegają przeglądowi. Niezbędna jest zatem druga aktualizacja wykazu terenów makaronezyjskiego regionu biogeograficznego.
(5) Druga aktualizacja wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny jest konieczna w celu włączenia dodatkowych terenów, które państwa członkowskie zaproponowały od 2006 r. jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na makaronezyjski region biogeograficzny w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG. Zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG należy spełnić możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu sześciu lat od daty przyjęcia trzeciego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny.
(6) Drugiej aktualizacji wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny należy dokonać także w celu uwzględnienia ewentualnych zmian informacji dotyczących tych terenów, przekazanych przez państwa członkowskie po przyjęciu wstępnego wykazu wspólnotowego i pierwszego zaktualizowanego wykazu. W związku z tym drugi zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny stanowi skonsolidowaną wersję wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny. Należy przy tym podkreślić, że zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG należy spełnić możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu sześciu lat od daty przyjęcia wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny lub daty przyjęcia pierwszego zaktualizowanego wykazu tych terenów, w zależności od tego, w którym wykazie po raz pierwszy umieszczono dany teren mający znaczenie dla Wspólnoty.
(7) Na potrzeby makaronezyjskiego regionu biogeograficznego, wykazy terenów zaproponowanych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG zostały przekazane Komisji przez zainteresowane państwa członkowskie w okresie od listopada 1997 r. do października 2008 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 tej dyrektywy.
(8) Do wykazów zaproponowanych terenów dołączone zostały informacje dotyczące każdego terenu dostarczone na formularzu ustanowionym decyzją Komisji 97/266/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącą formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000(4).
(9) Informacje te obejmują najbardziej aktualną i ostateczną mapę terenu przekazaną przez dane państwo członkowskie, nazwę terenu, jego położenie i wielkość oraz dane uzyskane przez zastosowanie kryteriów określonych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
(10) Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, w którym określono także priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, należy przyjąć drugi zaktualizowany wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na makaronezyjski region biogeograficzny.
(11) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków jest stale rozwijana w wyniku nadzoru prowadzonego zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG. W związku z powyższym ocena i wybór terenów na poziomie Wspólnoty są dokonywane w oparciu o najlepsze obecnie dostępne informacje.
(12) Niektóre państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów pozwalającej spełnić wymogi dyrektywy 92/43/EWG dotyczące pewnych typów siedlisk i gatunków. W związku z tym sieci Natura 2000 nie można uznać za kompletną w odniesieniu do tych typów siedlisk i gatunków. Jednakże biorąc pod uwagę opóźnienie w otrzymaniu informacji i osiągnięciu porozumienia z państwami członkowskimi, należy przyjąć drugi zaktualizowany wykaz terenów, który będzie musiał zostać uaktualniony zgodnie z art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(13) Zważywszy, że wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu niektórych typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG pozostaje niepełna, nie można stwierdzić ani kompletności, ani niekompletności sieci Natura 2000 pod względem tych gatunków i siedlisk. W razie konieczności wykaz należy aktualizować zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(14) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości należy zatem zastąpić decyzję 2008/95/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. siedlisk,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2009 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stavros DIMAS |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
(2) Dz.U. L 5 z 9.1.2002, s. 16.
(3) Dz.U. L 31 z 5.2.2008, s. 39.
(4) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, s. 1.
