(2009/414/WE)(Dz.U.UE L z dnia 30 maja 2009 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 6,
uwzględniając zalecenie Komisji,
uwzględniając uwagi Francji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 104 Traktatu państwa członkowskie mają unikać nadmiernego deficytu budżetowego.
(2) Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.
(3) Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 104 oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(1) (które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu) przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatu Protokół w sprawie procedury nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień wspomnianego Protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3605/93(2).
(4) Przeprowadzona w 2005 r. reforma Paktu na rzecz stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długo-terminowej. W szczególności jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zawiera wytyczne wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.
(5) Postanowienia art. 104 ust. 5 Traktatu nakładają na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Uwzględniwszy sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 104 ust. 3 oraz wziąwszy pod uwagę opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4, Komisja doszła do wniosku, iż we Francji istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 24 marca 2009 r. Komisja przed-stawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Francji(3).
(6) Artykuł 104 ust. 6 Traktatu stanowi, że Rada po dokonaniu całościowej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, zobowiązana jest rozważyć wszelkie uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Francji całościowa ocena prowadzi do następujących wniosków.
(7) Zgodnie z informacjami przekazanymi przez władze Francji w dniu 6 lutego 2009 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2008 r. wyniósł 3,2 % PKB(4) i tym samym przekroczył wartość referencyjną ustaloną na poziomie 3 % PKB. W sprawozdaniu Komisji na mocy art. 104 ust. 3 uznano, że deficyt zbliżał się do wartości referencyjnej, tj. 3 % PKB, lecz jej przekroczenie nie ma charakteru wyjątkowego w znaczeniu postanowień Traktatu i Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. W szczególności stwierdzono, iż nie wynika ono ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w 2008 r. w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. Francuski urząd statystyczny (INSEE) szacuje, że w 2008 r. wzrost PKB osiągnął 0,7 %, wobec 2,2 % odnotowanych w roku 2007. Przekroczenie wartości referencyjnej nie może być uważane za tymczasowe. Zgodnie ze śródokresową prognozą służb Komisji ze stycznia 2009 r. przewiduje się, że w 2009 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych osiągnie 5,4 % PKB, a następnie - przy założeniu niezmiennego kursu polityki - obniży się nieznacznie do 5 % w roku 2010, kiedy wpływ planu naprawy gospodarczej na budżet przestanie być odczuwalny. W związku z powyższym przewidziane w Traktacie kryterium deficytu nie jest spełnione.
(8) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 "istotne czynniki" mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 104 ust. 6 wtedy, gdy spełniony jest w pełni podwójny warunek: deficyt zbliża się do wartości referencyjnej oraz przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Francji ten podwójny warunek nie jest spełniony. Dlatego też istotne czynniki nie zostały uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 kwietnia 2009 r.
|
W imieniu Rady |
|
A. VONDRA |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.
(2) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, s. 7.
(3) Wszystkie dokumenty związane z procedurą nadmiernego deficytu dotyczącą Francji dostępne są na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/economy_finance/netstartsearch/pdfsearch/ pdf.cfm?mode=_m2
(4) W dniu 4 marca rząd ogłosił, że według prognoz deficyt w 2008 r. wyniósł 3,4 %. Wskazana wartość szacunkowa nie jest ostateczna.