KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa(1), w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (i),
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia(2),
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do stwierdzenia, zgodnie z art. 87 Traktatu, że pod pewnymi warunkami pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw ("MŚP") jest zgodna ze wspólnym rynkiem i nie podlega obowiązkowi zgłoszenia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw(3) nie ma zastosowania do działalności związanej z produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, która to pomoc jest objęta rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury(4).
(3) Komisja zastosowała art. 87 i 88 Traktatu w licznych decyzjach dotyczących małych i średnich przedsiębiorstw zajmujących się produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa; ponadto ostatnio określiła ona swoją politykę w tym zakresie w Wytycznych dla celów analizy pomocy państwa dla rybołówstwa i akwakultury(5) (zwanych dalej "wytycznymi dla rybołówstwa"). Biorąc pod uwagę duże doświadczenie Komisji w stosowaniu wspomnianych artykułów w odniesieniu do MŚP zajmujących się produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa, z punktu widzenia zapewnienia skutecznego nadzoru i uproszczenia administracji, ale bez osłabiania monitorowania przez Komisję, właściwe jest, aby Komisja wykorzystała swoje uprawnienia powierzone jej na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98 również w odniesieniu do MŚP zajmujących się produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa w zakresie, w jakim art. 89 Traktatu uznaje się za mający zastosowanie do takich produktów.
(4) Komisja ocenia zgodność pomocy państwa w sektorze rybołówstwa zarówno na podstawie celów polityki konkurencji, jak i celów wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb).
(5) Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować rodzaje pomocy przyznawanej w sektorze rybołówstwa, które przez wiele lat były systematycznie zatwierdzane przez Komisję. Pomoc taka nie wymaga dokonywania przez Komisję oceny zgodności każdego z poszczególnych przypadków ze wspólnym rynkiem, pod warunkiem że jest ona zgodna z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego(6) i z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 498/2007 z dnia 26 marca 2007 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego(7) oraz z pewnymi innymi warunkami. Mimo że rozporządzenie (WE) nr 1198/2006 obowiązuje dopiero od dnia 4 września 2006 r., Komisja na podstawie obecnie obowiązujących wytycznych dla rybołówstwa zdobyła wystarczające doświadczenie w stosowaniu podobnych warunków w odniesieniu do przedmiotowego rodzaju środków, aby ustalić, czy warunki wspomnianego rozporządzenia są wystarczająco dokładne, by uzasadnić brak wymogu dokonywania oceny poszczególnych przypadków.
(6) Niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać możliwości państw członkowskich w zakresie zgłaszania pomocy dla MŚP zajmujących się produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa. Komisja powinna dokonać oceny takich zgłoszeń w świetle niniejszego rozporządzenia oraz na podstawie wytycznych dla rybołówstwa.
(7) Pomoc, którą państwa członkowskie zamierzają przyznać w sektorze rybołówstwa, a która nie wchodzi w zakres niniejszego rozporządzenia lub innych rozporządzeń przyjętych na mocy art. 1 rozporządzenia (WE) nr 994/98, powinna podlegać obowiązkowi zgłoszenia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 Traktatu. Tego rodzaju pomoc zostanie oceniona w świetle niniejszego rozporządzenia oraz wytycznych dla rybołówstwa.
(8) Niniejsze rozporządzenie powinno wyłączyć wszelką pomoc spełniającą wszystkie ustanowione przez nie wymogi oraz wszelkie programy pomocy, pod warunkiem że wszelka pomoc, jaka mogłaby zostać przyznana w ramach takiego programu, spełnia wszystkie odpowiednie wymogi niniejszego rozporządzenia. Pomoc indywidualna przyznawana w ramach programu pomocy oraz pomoc ad hoc powinny zawierać wyraźnie odesłanie do niniejszego rozporządzenia.
(9) W celu zachowania spójności z finansowanymi przez Wspólnotę środkami wsparcia, pułapy pomocy objętej niniejszym rozporządzeniem powinny być tożsame z pułapami, które ustanowiono w odniesieniu do tego samego rodzaju pomocy w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.
(10) Niezbędne jest, aby nie przyznawano pomocy w przypadkach, które nie są zgodne z prawem Wspólnoty, a w szczególności z zasadami wspólnej polityki rybołówstwa. Państwa członkowskie mogą zatem przyznać pomoc w sektorze rybołówstwa wyłącznie w przypadku, gdy finansowane środki oraz skutki ich zastosowania są zgodne z prawem Wspólnoty. Zanim państwa członkowskie przyznają jakąkolwiek pomoc, powinny upewnić się, że beneficjenci pomocy przestrzegają przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.
(11) Aby pomoc była proporcjonalna i ograniczona do niezbędnej kwoty, progi należy w miarę możliwości przedstawiać w postaci intensywności pomocy w stosunku do zbioru kosztów kwalifikowalnych. Do celów obliczania intensywności pomocy wartość pomocy płatnej w kilku ratach należy dyskontować na dzień jej przyznania. Jako stopę procentową stosowaną do dyskontowania oraz do obliczenia kwoty pomocy w przypadku pomocy udzielanej w innej formie niż dotacja należy stosować stopę referencyjną mającą zastosowanie w dniu przyznania pomocy, zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych(8).
(12) Z uwagi na konieczność znalezienia równowagi pomiędzy minimalizowaniem zakłóceń konkurencji w sektorze, któremu przyznaje się pomoc, a celami niniejszego rozporządzenia nie powinno ono wyłączać dotacji indywidualnych przekraczających ustaloną kwotę maksymalną, bez względu na to, czy zostały one przyznane w ramach programu pomocy wyłączonego niniejszym rozporządzeniem.
(13) Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do działalności związanej z wywozem ani do pomocy faworyzującej produkty krajowe względem produktów przywożonych. Nie powinno mieć zwłaszcza zastosowania do pomocy na tworzenie i funkcjonowanie sieci dystrybucji w innych państwach. Pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa w targach handlowych bądź kosztów badań lub usług doradczych potrzebnych do wprowadzenia nowego lub już istniejącego produktu na nowy rynek nie powinna zasadniczo stanowić pomocy wywozowej.
(14) Pomoc przyznawana przedsiębiorstwom zagrożonym w rozumieniu Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw(9) powinna być oceniana na podstawie tychże wytycznych, w celu uniknięcia przypadków obchodzenia wspomnianych wytycznych. Z tego względu pomoc dla takich przedsiębiorstw powinna zostać wyłączona z zakresu zastosowania niniejszego rozporządzenia. Aby ograniczyć obciążenie administracyjne państw członkowskich przy przyznawaniu pomocy objętej niniejszym rozporządzeniem, należy uprościć definicję zagrożonego przedsiębiorstwa w porównaniu z definicją zastosowaną w powyższych wytycznych. Ponadto MŚP, które są zarejestrowane krócej niż trzy lata, w tym okresie nie powinny być uważane za zagrożone dla celów niniejszego rozporządzenia, chyba że są objęte zbiorowym postępowaniem upadłościowym zgodnie z odpowiednimi kryteriami prawa krajowego. Powyższe uproszczenia nie mogą naruszać kwalifikowania omawianych MŚP na mocy wspomnianych wytycznych do otrzymania pomocy nieobjętej niniejszym rozporządzeniem, które nadal podlega pełnej definicji ustanowionej w wytycznych.
(15) Komisja musi zadbać o to, aby zatwierdzona pomoc nie wpłynęła na warunki wymiany handlowej w sposób sprzeczny ze wspólnym interesem. Pomoc na rzecz beneficjenta, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem, należy więc wyłączyć z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia. W związku z powyższym każda pomoc ad hoc wypłacona takiemu beneficjentowi i każdy program pomocy niezawierający wyraźnego przepisu wyłączającego takich beneficjentów nadal podlega wymogowi zgłoszenia na mocy art. 88 ust. 3 Traktatu. Przepis ten nie powinien wpłynąć na uzasadnione oczekiwania tych beneficjentów programów pomocy, na których nie ciąży obowiązek zwrotu pomocy.
(16) W celu wyeliminowania różnic, które mogłyby powodować zakłócenia konkurencji, oraz dla ułatwienia koordynacji pomiędzy różnymi inicjatywami dotyczącymi MŚP na szczeblu wspólnotowym i krajowym definicja "małych i średnich przedsiębiorstw" stosowana w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicją określoną w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 70/2001.
(17) W trosce o przejrzystość, równe traktowanie i możliwość skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do pomocy o przejrzystym charakterze. Za pomoc o przejrzystym charakterze uważa się taką pomoc, w przypadku której możliwe jest wcześniejsze dokładne obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka. W szczególności pomoc w formie pożyczek należy uznać za pomoc o przejrzystym charakterze, jeżeli ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie stop referencyjnych zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych(10). Pomoc w formie środków fiskalnych uznaje się za pomoc o przejrzystym charakterze, gdy środek przewiduje pewien maksymalny poziom, dzięki któremu pułap mający zastosowanie nie zostanie przekroczony.
(18) Pomoc przyznawaną w ramach programów gwarancyjnych można uznać za pomoc o przejrzystym charakterze, jeżeli metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto została zaakceptowana po uprzednim zgłoszeniu jej Komisji. Komisja będzie badać takie zgłoszenia w oparciu o obwieszczenie Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji(11). Pomoc przyznawaną w ramach programów gwarancyjnych można uznać za pomoc o przejrzystym charakterze również wtedy, gdy beneficjentem jest MŚP, a ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w sekcji 3.3 oraz 3.5 powyższego obwieszczenia.
(19) W związku z trudnościami w obliczaniu ekwiwalentu dotacji pomocy w formie zaliczek zwrotnych pomoc taka powinna być objęta niniejszym rozporządzeniem tylko pod warunkiem, że całkowita kwota zaliczek zwrotnych nie przekracza progu pomocy indywidualnej powodującego obowiązek zgłoszenia ani progu maksymalnej intensywności pomocy mających zastosowanie na mocy niniejszego rozporządzenia.
(20) Uwzględniając art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu, skutkiem pomocy zasadniczo nie powinna być wyłącznie ciągła lub okresowa obniżka kosztów operacyjnych, które zwykle musi ponieść beneficjent, a pomoc powinna być proporcjonalna do trudności, jakie należy pokonać w celu zapewnienia korzyści społeczno-gospodarczych uznawanych za leżące w interesie Wspólnoty. Środki pomocy państwa, które mają na celu jedynie poprawę sytuacji finansowej producentów i w żaden sposób nie przyczyniają się do rozwoju sektora, a w szczególności pomoc przyznawaną wyłącznie w oparciu o cenę, ilość, jednostkę produkcji lub jednostkę środków produkcji uznaje się za pomoc operacyjną, która jest niezgodna ze wspólnym rynkiem. Ponadto pomoc tego rodzaju będzie prawdopodobnie kolidować z mechanizmami wspólnej organizacji rynków. Właściwe jest zatem ograniczenie zakresu niniejszego rozporządzenia do pomocy przeznaczonej na inwestycje, jak również na niektóre środki społeczno-gospodarcze.
(21) Aby mieć pewność, że pomoc jest niezbędna i zachęca do rozwoju określonych rodzajów działalności, niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy na rzecz działalności, którą beneficjent mógłby prowadzić w istniejących warunkach rynkowych. Należy przyjąć, że efekt zachęty występuje, jeżeli przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań dotyczących realizacji projektu lub działań objętych pomocą beneficjent przedłożył wniosek władzom państwa członkowskiego.
(22) Aby ustalić, czy przestrzegane są określone w niniejszym rozporządzeniu progi pomocy indywidualnej powodujące obowiązek zgłoszenia oraz progi maksymalnej intensywności pomocy, należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy ze środków publicznych dla projektu lub działalności objętych pomocą, niezależnie od tego, czy pomoc pochodzi ze źródeł lokalnych, regionalnych, krajowych czy wspólnotowych.
(23) Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować następujące rodzaje pomocy: pomoc z tytułu trwałego i tymczasowego zaprzestania działalności połowowej, pomoc przeznaczoną na finansowanie środków społeczno-gospodarczych, pomoc na rzecz inwestycji produkcyjnych w akwakulturę, pomoc przeznaczoną na środki wodnośrodowiskowe, pomoc przeznaczoną na środki na rzecz zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, pomoc na rzecz rybołówstwa śródlądowego, pomoc na rzecz przetwarzania i wprowadzaniu do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, pomoc przeznaczoną na środki służące wspólnemu interesowi, realizowane przy aktywnym wsparciu ze strony samych podmiotów gospodarczych lub organizacji działających w imieniu producentów lub innych organizacji uznanych przez państwo członkowskie, pomoc przeznaczoną na środki służące wspólnemu interesowi, których celem jest ochrona i rozwój fauny i flory wodnej przy jednoczesnej poprawie stanu środowiska wodnego, pomoc przeznaczona na inwestycje w publicznych lub prywatnych portach rybackich, miejscach wyładunku i przystaniach rybackich, pomoc przeznaczona na środki służące wspólnemu interesowi, których celem jest wdrażanie polityki podniesienia jakości i wartości, rozwój nowych rynków dla produktów rybołówstwa i akwakultury lub kampanie promocyjne dotyczące tych produktów, pomoc przeznaczoną na projekty pilotażowe, pomoc przeznaczoną na modyfikację w celu zmiany przeznaczenia statków rybackich, a także pomoc przeznaczoną na pomoc techniczną.
(24) Jeżeli zwolnienia podatkowe przewidziane w art. 14 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej(12) są stosowane w jednakowy sposób do całego sektora rybołówstwa, Komisja uznaje, że mogą one przyczynić się do rozwoju sektora i służyć wspólnemu interesowi. Państwa członkowskie stosują wspomniane zwolnienia w jednakowy sposób, a doświadczenia w stosowaniu tych środków na mocy rozporządzenia (WE) nr 1595/2004 pokazują, że nie wpłynęły one niekorzystnie na warunki wymiany handlowej oraz że pomagają w realizacji celów wspólnej polityki rybołówstwa poprzez zapewnianie zrównoważonych warunków społeczno-gospodarczych. Z uwagi na przejrzystość powyższego środka, gdzie pomoc oblicza się na podstawie faktycznej ilości paliwa wykorzystanego przez statek, a także w świetle faktu, że niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie wyłącznie do MŚP oraz że ogromna większość przedsiębiorstw rybackich w Unii Europejskiej to MŚP (większość przedsiębiorstw korzystających z powyższych zwolnień podatkowych to mniejsze przedsiębiorstwa posiadające tylko jeden statek), Komisja uważa, że tego rodzaju środki nie zakłócą konkurencji i nie wpłyną niekorzystnie na warunki wymiany handlowej w stopniu sprzecznym ze wspólnym interesem. W związku z tym takie zwolnienia podatkowe - w stopniu, w jakim stanowią one pomoc państwa - należy uznać za zgodne ze wspólnym rynkiem i wyłączyć z wymogu zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu WE, pod warunkiem że są zgodne z przepisami dyrektyw i że mają zastosowanie do całego sektora rybołówstwa. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno także pod pewnymi warunkami uznać za zgodne ze wspólnym rynkiem i wyłączyć z wymogu zgłoszenia zawartego w art. 88 ust. 3 Traktatu zwolnienia podatkowe lub obniżki stosowane w odniesieniu do rybołówstwa śródlądowego i hodowli ryb, które państwa członkowskie mogą wprowadzić na mocy art. 15 dyrektywy Rady 2003/96/WE.
(25) W celu zagwarantowania przejrzystości i skutecznego monitorowania, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98, należy ustanowić standardowy format, zgodnie z którym państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji zestawienie informacji za każdym razem, gdy na mocy niniejszego rozporządzenia wdrażany jest program pomocy lub przyznawana jest pomoc indywidualna. Każdy środek pomocy zgłoszony Komisji otrzyma numer identyfikacyjny. Fakt nadania środkowi pomocy takiego numeru nie oznacza, że Komisja zbadała, czy pomoc spełnia warunki niniejszego rozporządzenia. Tym samym nie jest on źródłem uzasadnionych oczekiwań ze strony państwa członkowskiego lub beneficjenta w odniesieniu do zgodności środków pomocy z niniejszym rozporządzeniem.
(26) Z tych samych przyczyn Komisja powinna ustalić szczegółowe wymogi dotyczące formy i treści sprawozdań rocznych, które państwa członkowskie mają jej przedkładać. Należy również ustalić zasady dotyczące dokumentacji pomocy w formie programów i pomocy indywidualnej wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia, jaką powinny prowadzić państwa członkowskie, zgodnie z wymogami określonymi w art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE(13).
(27) W celu monitorowania procesu wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna mieć również możliwość otrzymywania od państw członkowskich wszystkich niezbędnych informacji dotyczących środków wprowadzonych na mocy niniejszego rozporządzenia. W przypadku niedostarczenia przez państwa członkowskie w rozsądnym terminie informacji na temat takich środków pomocy można będzie zatem uznać, że nie spełniono warunków niniejszego rozporządzenia. W przypadku niedostarczenia przez państwo członkowskie informacji umożliwiających monitorowanie środków pomocy Komisja może zdecydować o niestosowaniu rozporządzenia lub jego odpowiedniej części w odniesieniu do danego państwa członkowskiego, a także o konieczności zgłaszania Komisji, zgodnie z art. 88 Traktatu, wszystkich kolejnych środków pomocy, w tym nowych środków pomocy indywidualnej przyznawanej na podstawie programów pomocy objętych uprzednio niniejszym rozporządzeniem. Po otrzymaniu odpowiednich i kompletnych informacji od państwa członkowskiego Komisja powinna przywrócić pełne stosowanie rozporządzenia w odniesieniu do danego państwa członkowskiego.
(28) Uwzględniając datę wygaśnięcia rozporządzenia (WE) nr 1198/2006, jak również fakt, że warunki przyznawania pomocy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zostały ujednolicone z warunkami określonymi w odniesieniu do stosowania Europejskiego Funduszu Rybackiego, właściwe jest ograniczenie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia do dnia, w którym wygasa rozporządzenie (WE) nr 1198/2006. W przypadku gdyby niniejsze rozporządzenie wygasło i nie zostało przedłużone, programy pomocy już wyłączone na mocy niniejszego rozporządzenia powinny pozostać wyłączone przez kolejne sześć miesięcy.
(29) Należy ustanowić przepisy przejściowe w odniesieniu do zgłoszeń rozpatrywanych w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz do pomocy przyznanej przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, lecz niezgłoszonej z naruszeniem wymogu przewidzianego w art. 88 ust. 3 Traktatu, jak również w odniesieniu do pomocy spełniającej warunki rozporządzenia Komisji (WE) nr 1595/2004 z dnia 8 września 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa(14),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 22 lipca 2008 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Joe BORG |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 142 z 14.5.1998, s. 1.
(2) Dz.U. C 248 z 23.10.2007, s. 13.
(3) Dz.U. L 10 z 13.1.2001, s. 33. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1976/2006 (Dz.U. L 368 z 23.12.2006, s. 85).
(4) Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1759/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, s. 3).
(5) Dz.U. C 229 z 14.9.2004, s. 5.
(6) Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1.
(7) Dz.U. L 120 z 10.5.2007, s. 1.
(8) Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.
(9) Dz.U. C 244 z 1.10.2004, s. 2.
(10) Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.
(11) Dz.U. C 155 z 20.6.2008, s. 10.
(12) Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/75/WE (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 100).
(13) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).
(14) Dz.U. L 291 z 14.9.2004, s. 3.
(15) Dz.U. L ... z ... 2008, s. ...
(16) Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1.
(17) Dz.U. L 193 z 25.7.2007, s. 6.
ZAŁĄCZNIKI