(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 1718)(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny) (Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/495/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 2 lipca 2008 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylającą dyrektywę Rady 90/220/EWG(1), w szczególności jej art. 18 ust. 1 akapit pierwszy,
po konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją Komisji 98/294/WE z dnia 22 kwietnia 1998 r. dotyczącą wprowadzenia do obrotu genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy (Zea mays L. linii MON810) zgodnie z dyrektywą Rady 90/220/EWG(2) postanowiono, że udziela się zgody na wprowadzenie do obrotu tego produktu.
(2) W dniu 3 sierpnia 1998 r. władze francuskie wyraziły taką zgodę. Zgoda obejmuje wszystkie zastosowania produktu, czyli przywóz, przetworzenie na żywność i paszę oraz uprawę.
(3) Zgodnie z art. 35 ust. 1 dyrektywy 2001/18/WE, która zastąpiła dyrektywę Rady 90/220/EWG(3), procedury w odniesieniu do zgłoszeń dotyczących wprowadzenia do obrotu organizmów zmodyfikowanych genetycznie, które nie zostały zakończone do dnia 17 października 2002 r. podlegają przepisom dyrektywy 2001/18/WE.
(4) W dniu 2 czerwca 1999 r. Austria poinformowała Komisję o swojej decyzji dotyczącej tymczasowego zakazu stosowania i sprzedaży Zea mays L. linii MON810 dla wszystkich zastosowań i zgodnie z art. 16 ust. 1 dyrektywy 90/220/EWG uzasadniła swoją decyzję.
(5) Produkty pozyskane z Zea mays L. linii MON810 (żywność i składniki żywności otrzymywane z mączki kukurydzianej, glutenu kukurydzianego, semoliny kukurydzianej, skrobi kukurydzianej, glukozy kukurydzianej i oleju kukurydzianego otrzymanych z Zea mays L. linii MNO810) są zatwierdzone na mocy rozporządzeń (WE) nr 258/97(4) i (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady(5). Zastosowania te nie podlegają klauzuli ochronnej zgłoszonej przez Austrię.
(6) W dniu 24 września 1999 r. Komitet Naukowy ds. Roślin stwierdził, iż przedłożone przez Austrię informacje nie zawierały nowych istotnych dowodów naukowych, które nie zostały wzięte pod uwagę podczas pierwotnej oceny dokumentacji i w związku z tym nie stanowią podstawy do przeprowadzenia przeglądu pierwotnej opinii Komitetu w sprawie tego produktu.
(7) W dniu 9 stycznia 2004 r. oraz w dniach 9 i 17 lutego 2004 r. Austria przedłożyła Komisji dodatkowe informacje na poparcie krajowych środków dotyczących kukurydzy linii MON810.
(8) Zgodnie z art. 28 ust. 1 dyrektywy 2001/18/WE Komisja zasięgnęła opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), powołanego na mocy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady(6), zgodnie z którym zastąpił on właściwe komitety naukowe.
(9) W dniu 8 lipca 2004 r(7). EFSA uznał, iż informacje przedłożone przez Austrię nie zawierały nowych dowodów naukowych, wystarczających do unieważnienia oceny ryzyka dla środowiska naturalnego kukurydzy linii MON810, uzasadniających zakaz stosowania i sprzedaży tego produktu w Austrii.
(10) Jako że w tych okolicznościach nie było powodu, by twierdzić, że produkt ten stanowi ryzyko dla zdrowia ludzkiego lub środowiska, w dniu 29 listopada 2004 r. Komisja przedłożyła projekt decyzji wymagający od Austrii uchylenia swojej tymczasowej klauzuli ochronnej, do rozpatrzenia przez komitet ustanowiony na mocy art. 30 dyrektywy 2001/18/WE, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 wymienionej dyrektywy.
(11) Jednakże Komitet ten nie wydał opinii i zgodnie z art. 5 ust. 4 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(8), Komisja przed-łożyła Radzie wniosek dotyczący środków, które należy podjąć.
(12) W dniu 24 czerwca 2005 r. zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE Rada stanowiąc większością kwalifikowaną odrzuciła ten wniosek.
(13) W swoim oświadczeniu Rada stwierdziła, że "nadal pozostaje margines niepewności dotyczącej krajowych środków ochronnych na rynku genetycznie zmodyfikowanych odmian kukurydzy [...] MON810" i wezwała Komisję do "gromadzenia dalszych danych dotyczących wyżej wymienionego organizmu zmodyfikowanego genetycznie i dokonania dalszej oceny, czy środki podjęte przez [Austrię] mające na celu zawieszenie wprowadzania [go] do obrotu, stosowane jako tymczasowy środek ostrożności, są uzasadnione i czy zezwolenie na wprowadzenie do obrotu takiego organizmu nadal spełnia wymogi bezpieczeństwa zawarte w dyrektywie 2001/18/WE".
(14) W listopadzie 2005 r. Komisja ponownie zasięgnęła opinii EFSA aby określił, czy istnieją jakiekolwiek podstawy naukowe, aby sądzić, że dalsze wprowadzanie do obrotu kukurydzy MON810, na warunkach, na których udzielono zgody, mogłoby wpłynąć negatywnie na zdrowie ludzi lub na środowisko. Zwrócono się do EFSA, by uwzględnił w szczególności wszelkie informacje naukowe, które wynikły po wydaniu poprzedniej opinii naukowej określającej bezpieczeństwo tego organizmu zmodyfikowanego genetycznie.
(15) W swojej opinii z dnia 29 marca 2006 r(9). EFSA stwierdził, iż nie ma żadnego powodu by sądzić, że dalsze wprowadzanie do obrotu kukurydzy MON810 na warunkach, na których udzielono zgody, może mieć negatywny wpływ na zdrowie ludzi i zwierząt lub na środowisko.
(16) Zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE Komisja przedłożyła Radzie wniosek wymagający od Austrii uchylenia swojej klauzuli ochronnej.
(17) Zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE w dniu 18 grudnia 2006 r. Rada ds. Środowiska stanowiąc większością kwalifikowaną wyraziła sprzeciw wobec wniosku.
(18) W swojej decyzji Rada odniosła się do oceny zagrożenia dla środowiska zgodnie z przepisami dyrektywy 2001/18/WE i stwierdziła, że "w ocenie zagrożenia dla środowiska należy w bardziej systematyczny sposób uwzględnić różne struktury rolnicze i regionalne właściwości ekologiczne w Unii Europejskiej".
(19) Zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE Komisja przedłożyła zmieniony wniosek uwzględniający decyzję Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą wyłącznie aspektów środowiskowych klauzuli ochronnej, mianowicie upraw.
(20) Austria rozpoczęła zbieranie wszelkich istotnych dowodów naukowych, które jej zdaniem uzasadniają tymczasowe utrzymanie klauzuli ochronnej, w szczególności w odniesieniu do "różnych struktur rolniczych i regionalnych właściwości ekologicznych", o których mowa w motywie 3 wyżej wymienionej decyzji Rady. Zgodnie z art. 23 dyrektywy 2001/18/WE Austria jest proszona o dostarczenie Komisji wszystkich zebranych przez nią dowodów naukowych, jak również nowych ocen zagrożenia po ich dokonaniu, oraz o poinformowanie o tym wszystkich państw członkowskich.
(21) Na podstawie wniosku Austrii i jej oceny naukowej Komisja podejmie działania zgodnie z art. 23 dyrektywy 2001/18/WE dotyczące tych aspektów środka stosowanego przez Austrię.
(22) Aspekty dotyczące bezpieczeństwa żywości i paszy wyprodukowanej z Zea mays L. linii MON810 objętej zgodą udzieloną na mocy dyrektywy 90/220/EWG (łącznie z przywozem i przetwarzaniem) są identyczne w całej Europie i zostały poddane ocenie przez EFSA, który stwierdził, że jest mało prawdopodobne, aby produkt ten miał negatywny wpływ na zdrowie ludzi i zwierząt.
(23) Wniosek Komisji uwzględnia wyłącznie aspekty zakazu austriackiego dotyczące żywności i paszy, czyli zakaz przywozu i przetwarzania nieprzetworzonych ziaren jako materiałów źródłowych do dalszego przetwarzania lub do bezpośredniego wykorzystania w żywności lub paszy.
(24) W tych okolicznościach Austria powinna uchylić środki ochronne przynajmniej w odniesieniu do przywozu i przetwarzania Zea mays L. linii MON810 na żywność i paszę.
(25) Środki przewidziane w niniejszej decyzji nie są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 30 dyrektywy 2001/18/WE i w związku z tym Komisja przed-łożyła Radzie wniosek dotyczący tych środków. Ponieważ w momencie upływu okresu, o którym mowa w art. 30 ust. 2 dyrektywy 2001/18/WE, Rada nie przyjęła proponowanych środków, ani nie wyraziła sprzeciwu wobec nich, zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, środki powinny zostać przyjęte przez Komisję,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 7 maja 2008 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stavros DIMAS |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2008/27/WE (Dz.U. L 81 z 20.3.2008, str. 45).
(2) Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 32.
(3) Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 15.
(4) Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(5) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 298/2008 (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, str. 64).
(6) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 202/2008 (Dz.U. L 60 z 5.3.2008, str. 17).
(7) Opinia panelu naukowego ds. organizmów zmodyfikowanych genetycznie na wniosek Komisji związany z powołaniem się Austrii na art. 23 dyrektywy 2001/18/WE, dziennik EFSA (2004) 78, str. 1-13.
(8) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).
(9) Opinia panelu naukowego ds. organizmów zmodyfikowanych genetycznie na wniosek Komisji dotyczący upraw zmodyfikowanych genetycznie (kukurydza Bt176, kukurydza MON810, rzepak Topas 19/2 i rzepak Ms1xRf1) podlegających klauzulom ochronnym zgodnie z art. 16 dyrektywy 90/220/EWG, dziennik EFSA (2006) 338, str. 1-15.
