RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 320/2006(1) przyjęto w celu umożliwienia rezygnacji z produkcji kwotowej najmniej konkurencyjnym producentom cukru. Zrzeczenie się kwot na mocy tego rozporządzenia nie osiągnęło jednak poziomu, którego pierwotnie oczekiwano.
(2) Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru(2), liniowe zmniejszenie kwot krajowych i regionalnych należy przeprowadzić - z uwzględnieniem wyników uzyskanych w ramach systemu restrukturyzacji - nie później niż do końca lutego 2010 r., co pozwoli uniknąć zachwiań równowagi na rynku w następnych latach gospodarczych, począwszy od roku 2010/2011. Taka liniowa obniżka może negatywnie wpłynąć na najbardziej konkurencyjne przedsiębiorstwa i osłabić całą branżę. Aby temu zapobiec, konieczne jest usprawnienie funkcjonowania systemu restrukturyzacji, tak aby zwiększyć skalę zrzekania się kwot w ramach tego systemu.
(3) Brak pewności co do wysokości pomocy restrukturyzacyjnej, którą otrzymają przedsiębiorstwa cukrownicze, najwyraźniej zniechęca je do składania wniosków o pomoc restrukturyzacyjną, co wynika z faktu, że państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zwiększeniu minimalnego współczynnika procentowego pomocy zarezerwowanej zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 dla plantatorów buraków cukrowych, trzciny cukrowej i cykorii oraz podmiotów świadczących usługi przy użyciu maszyn rolniczych. W celu wyeliminowania tej niepewności wysokość pomocy zarezerwowanej dla plantatorów i podmiotów świadczących usługi przy użyciu maszyn rolniczych należy ustalić na poziomie 10 % pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom cukrowniczym, a odnośni plantatorzy powinni otrzymać dodatkową wypłatę za rok gospodarczy 2008/2009. W niektórych przypadkach potrzebny jest dłuższy okres przygotowawczy do procesu restrukturyzacji. Gdy w takich przypadkach przedsiębiorstwa zdecydują się złożyć wniosek o pomoc restrukturyzacyjną, począwszy od roku gospodarczego 2009/2010, po to by nie stawiać wówczas plantatorów w niekorzystnej sytuacji, należy im przyznać dodatkową wypłatę również za rok gospodarczy 2009/2010, pod warunkiem że wniosek przedsiębiorstwa wpłynie do 31 stycznia 2008 r.
(4) Aby przedsiębiorstwa i plantatorzy uczestniczący w systemie restrukturyzacji w latach gospodarczych 2006/2007 i 2007/2008 nie znaleźli się w gorszej sytuacji, należy wypłacić im z mocą wsteczną różnicę między wysokością pomocy przyznawanej na te lata gospodarcze a wysokością pomocy, jaką przyznano by im na rok gospodarczy 2008/2009.
(5) Uznaje się, że aby stworzyć dalszą zachętę do udziału w systemie restrukturyzacji, właściwe jest, by przewidziane zostało zwolnienie z części tymczasowej składki restrukturyzacyjnej płaconej zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 za rok gospodarczy 2007/2008, które przysługiwałoby przedsiębiorstwom zrzekającym się w roku gospodarczym 2008/2009 odsetka kwoty co najmniej równego współczynnikowi procentowemu wycofania zastosowanemu do danego przedsiębiorstwa w roku 2007/2008. Wysokość zwolnienia powinna odpowiadać temu współczynnikowi procentowemu wycofania.
(6) Ponadto właściwe jest ustanowienie dwuetapowej procedury składania wniosków, dzięki czemu przedsiębiorstwa, które do dnia 31 stycznia 2008 r. podejmą decyzję o zrzeczeniu się części przysługującej im kwoty, odpowiadającej co najmniej współczynnikowi procentowemu wycofania, powinny mieć możliwość złożenia do dnia 31 marca 2008 r. drugiego wniosku, który pozwoli im na zrzeczenie się kolejnej części lub całości przysługującej im kwoty w zależności od sytuacji panującej w tym momencie na rynku.
(7) Uważa się, że system restrukturyzacji przynosiłby lepsze rezultaty, gdyby plantatorzy mogli z własnej inicjatywy rezygnować z produkcji buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, przeznaczonych do przetworzenia na cukier kwotowy. W tym celu w roku gospodarczym 2008/2009 plantatorom należy umożliwić bezpośrednie ubieganie się o pomoc przewidzianą w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 320/2006, pod warunkiem że zaprzestaną dostaw buraków cukrowych lub trzciny cukrowej do przedsiębiorstw, z którymi w poprzednim roku gospodarczym związani byli umowami dostawy. Państwa członkowskie powinny w konsekwencji zmniejszyć kwoty danych przedsiębiorstw cukrowniczych. W niektórych przypadkach właściwsze może okazać się zastosowanie tej możliwości na poziomie państwa członkowskiego niż na poziomie przedsiębiorstwa.
(8) Aby uniknąć sytuacji, w której składanie przez plantatorów wniosków o pomoc zagrozi bytowi gospodarczemu danych przedsiębiorstw cukrowniczych, zmniejszenie kwoty powinno ograniczać się do 10 % kwoty przyznanej każdemu przedsiębiorstwu, co odpowiada odsetkowi kwoty, który państwo członkowskie może przenieść w każdym roku gospodarczym zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.
(9) W przypadku gdy kwota przedsiębiorstwa cukrowniczego zostaje zmniejszona w związku ze złożonymi przez plantatorów wnioskami o pomoc, przedsiębiorstwo to powinno otrzymać pomoc restrukturyzacyjną, jak określono w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 320/2006. W rezultacie wysokość przyznanej pomocy powinna być taka, jak określono w art. 3 ust. 5 lit. c) tego rozporządzenia. Należy jednak obniżyć te wartości, jeżeli przedsiębiorstwo nie podejmuje działań na rzecz pracowników dotkniętych zmniejszeniem produkcji kwotowej.
(10) Przedsiębiorstwo cukrownicze, na którego sytuację wpływ mają wnioski o pomoc złożone przez plantatorów, powinno do dnia 31 stycznia poprzedzającego dany rok gospodarczy zachować prawo do złożenia wniosku o pomoc restrukturyzacyjną przewidzianą w art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 320/2006, pod warunkiem że zrzeka się ono części kwoty, która odpowiada co najmniej temu samemu poziomowi zmniejszenia kwoty, który byłby wynikiem złożenia przez plantatorów wniosków o pomoc. W takim przypadku wniosek o pomoc złożony przez przedsiębiorstwo cukrownicze powinien zastąpić wnioski plantatorów.
(11) Artykuł 6 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 przewiduje pomoc na rzecz dywersyfikacji. Pojawiła się potrzeba doprecyzowania znaczenia ust. 4 akapit trzeci tego artykułu. Należy wyjaśnić, że pomoc należna zgodnie z tym artykułem, dotycząca środków przewidzianych w ramach osi 1 i osi 3 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)(3), jest ograniczona kwotami i stawkami wsparcia przedstawionymi w załączniku do tego rozporządzenia.
(12) W art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 określono terminy wypłaty pomocy w ramach funduszu restrukturyzacji. Doświadczenie pokazuje, że przyspieszenie wypłat mogłoby pod pewnymi warunkami stanowić dodatkową zachętę do przyjmowania pomocy. Należy zatem upoważnić Komisję do podjęcia decyzji w sprawie takiego środka, przy czym należy uwzględnić dostępność środków finansowych w funduszu.
(13) Rozporządzenie (WE) nr 320/2006 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione.
(14) W niniejszym rozporządzeniu należy uwzględnić fakt, że zrzeczenie się całości kwoty produkcyjnej syropu inulinowego w ramach systemu restrukturyzacji nastąpiło już w roku gospodarczym 2006/2007. Nie jest już zatem konieczne wymienianie tego produktu ani surowca, z którego jest wytwarzany, tj. cykorii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 października 2007 r.
|
W imieniu Rady |
|
F. TEIXEIRA DOS SANTOS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 42.
(2) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 247/2007 (Dz.U. L 69 z 9.3.2007, str. 3).
(3) Dz.U. L 277 z 21.10.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2012/2006 (Dz.U. L 384 z 29.12.2006, str. 8).