a także mając na uwadze, co następuje:(1) Ochrona oraz poprawa zdrowia ludzkiego poprzez zapobieganie chorobom człowieka, w szczególności chorobom zakaźnym, oraz przeciwdziałanie potencjalnym zagrożeniom dla zdrowia w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia obywateli europejskich jest priorytetowym zobowiązaniem Wspólnoty. Skuteczna odpowiedź na nagłe wystąpienie choroby wymaga spójnego podejścia między Państwami Członkowskimi oraz wkładu doświadczonych ekspertów w dziedzinie zdrowia publicznego, skoordynowanego na poziomie wspólnotowym.
(2) Wspólnota powinna odpowiedzieć na troski obywateli europejskich dotyczące zagrożeń dla zdrowia publicznego w sposób skoordynowany i spójny. Ponieważ ochrona zdrowia może oznaczać różne działania od gotowości i środków kontroli do zapobiegania chorobom człowieka, zakres działań powinien być szeroki. Niebezpieczeństwo celowego uwolnienia czynników wymaga również spójnej odpowiedzi wspólnotowej.
(3) Państwa Członkowskie muszą przekazywać informacje dotyczące chorób zakaźnych poprzez właściwie zaprojektowane struktury lub władze, zgodnie z art. 4 decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 1998 r. ustanawiającej sieć nadzoru i kontroli epidemiologicznej chorób zakaźnych we Wspólnocie(3), która nakłada wymóg szybkiej analizy naukowej w celu podjęcia skutecznego działania wspólnotowego.
(4) Decyzja nr 2119/98/WE wyraźnie wzywa do rozszerzania zasięgu i poprawy skuteczności istniejących sieci między Państwami Członkowskimi, służących nadzorowaniu chorób zakaźnych, na podstawie których należy opracowywać działania wspólnotowe, oraz potrzebę zacieśniania współpracy z państwami trzecimi oraz właściwymi organizacjami międzynarodowymi w dziedzinie zdrowia publicznego, w szczególności bliższej współpracy ze Światową Organizacją Zdrowia (WHO). Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób powinno zatem ustanowić jasne procedury współpracy z WHO.
(5) Niezależna agencja, nazwana Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, powinna służyć jako wspólnotowe źródło niezależnego doradztwa naukowego, pomocy i wiedzy fachowej pochodzących od wyszkolonego personelu medycznego, naukowego i epidemiologicznego z jej zasobów własnych lub zasobów uznanych właściwych organów działających w imieniu władz Państw Członkowskich odpowiadających za ludzkie zdrowie.
(6) Niniejsze rozporządzenie nie nadaje Centrum żadnych uprawnień o charakterze regulacyjnym.
(7) Misją Centrum powinno być identyfikowanie, ocena i powiadamianie o bieżących i pojawiających się zagrożeniach dla zdrowia ludzkiego ze strony chorób zakaźnych. W przypadku nagłego wystąpienia choroby nieznanego pochodzenia, która może rozprzestrzeniać się wewnątrz lub do Wspólnoty, Centrum powinno posiadać uprawnienia do działania z własnej inicjatywy do czasu, gdy źródło nagłego wystąpienia choroby będzie znane, a następnie we współpracy z odpowiednimi właściwymi władzami na poziomie krajowym lub wspólnotowym, jak jest to właściwe.
(8) W ten sposób Centrum zwiększy możliwości naukowej wiedzy fachowej we Wspólnocie Europejskiej i wesprze wspólnotowe planowanie gotowości. Centrum powinno wspierać istniejące działania, takie jak odpowiednie wspólnotowe programy działania w sektorze zdrowia publicznego, w odniesieniu do zapobiegania i kontroli chorób zakaźnych, nadzoru epidemiologicznego, programów szkoleniowych oraz mechanizmów wczesnego ostrzegania i reagowania oraz powinno umacniać wymianę najlepszych praktyk i doświadczenia w odniesieniu do programów szczepień.
(9) Ponieważ pojawiające się zagrożenia dla zdrowia mogą mieć konsekwencje zarówno psychiczne, jak i fizyczne, Centrum, w dziedzinach objętych swoją misją, powinno gromadzić i analizować dane i informacje na temat pojawiających się zagrożeń dla zdrowia publicznego i wydarzeń jego dotyczących w celu ochrony zdrowia publicznego we Wspólnocie Europejskiej poprzez gotowość. Powinno pomagać Państwom Członkowskim i koordynować ich działania w zakresie opracowywania i utrzymywania zdolności szybkiego reagowania. W sytuacjach awaryjnych w zakresie zdrowia publicznego Centrum powinno działać w ścisłej współpracy ze służbami i innymi agencjami Komisji, Państwami Członkowskimi oraz organizacjami międzynarodowymi.
(10) Centrum powinno stale dążyć do utrzymania doskonałości naukowej poprzez własną wiedzę fachową i wiedzę fachową w Państwach Członkowskich oraz promować, rozwijać i sterować stosowanymi badaniami naukowymi. W ten sposób Centrum zwiększać będzie widoczność i wiarygodność naukowej wiedzy fachowej we Wspólnocie. Dodatkowo Centrum będzie wspierać wspólnotowe planowanie gotowości, wzmacniając powiązania z i między klinicznym i publicznym sektorem zdrowotnym, wzmacniając możliwości laboratoriów zajmujących się zdrowiem publicznym w zakresie szybkiej diagnostyki oraz wzmacniając i koordynując programy szkoleniowe.
(11) Wyboru zarządu należy dokonać w sposób zapewniający najwyższe standardy kompetencji oraz szeroki zakres odpowiedniego doświadczenia dostępnego spośród przedstawicieli Państw Członkowskich, Parlamentu Europejskiego i Komisji.
(12) Zarząd powinien posiadać niezbędne uprawnienia do ustanowienia budżetu, sprawdzania jego wykonania, opracowania przepisów wewnętrznych, zapewnienia spójności z politykami wspólnotowymi, przyjęcia regulaminu finansowego Centrum zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(4), zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym", oraz wyznaczenia dyrektora po przesłuchaniu wybranego kandydata przez Parlament Europejski.
(13) Forum doradcze powinno doradzać dyrektorowi w zakresie jego obowiązków. Powinno się ono składać z przedstawicieli właściwych organów w Państwach Członkowskich, które podejmują zadania podobne do zadań Centrum oraz przedstawicieli zainteresowanych stron na poziomie europejskim, takich jak organizacje pozarządowe, organizacje zawodowe czy kręgi akademickie. Forum doradcze stanowi mechanizm wymiany informacji dotyczących potencjalnego ryzyka oraz gromadzenia wiedzy i monitorowania doskonałości naukowej i niezależności prac Centrum.
(14) Kluczowe jest zaufanie instytucji wspólnotowych, ogółu społeczeństwa oraz zainteresowanych stron do Centrum. Z tej przyczyny ważne jest zapewnienie niezależności, wysokiej jakości naukowej, przejrzystości i skuteczności.
(15) Niezależność Centrum i jego rola w informowaniu społeczeństwa oznaczają, że powinno ono być w stanie powiadamiać z własnej inicjatywy w zakresie objętym jego misją, jako że celem Centrum jest przekazywanie obiektywnych, wiarygodnych i łatwych do zrozumienia informacji w celu poprawy zaufania obywateli.
(16) Centrum powinno być finansowane z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla priorytetów uzgodnionych przez władzę budżetową w perspektywie finansowej. Wspólnotowa procedura budżetowa pozostaje w mocy w zakresie wszelkich dotacji pokrywanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej oraz ich corocznej oceny. Dodatkowo Trybunał Obrachunkowy powinien podjąć kontrolę rachunkowości.
(17) Konieczne jest dopuszczenie do udziału państw niebędących członkami Unii Europejskiej, a które zawarły porozumienia zobowiązujące je do transpozycji i wdrożenia prawa wspólnotowego w zakresie objętym niniejszym rozporządzeniem.
(18) Należy podjąć niezależną ocenę zewnętrzną w celu oceny wpływu Centrum na zapobieganie i kontrolę chorób człowieka oraz możliwej potrzeby rozszerzenia zakresu misji Centrum na inne odpowiednie działania na poziomie wspólnotowym w zakresie zdrowia publicznego, w szczególności monitorowania zdrowia.
(19) Centrum powinno być również w stanie inicjować badania naukowe konieczne do wypełnienia jego obowiązków, przy jednoczesnym zapewnieniu, by powiązania ustanowione przez nie z Komisją i Państwami Członkowskimi unikały powielania wysiłków. Powyższe należy czynić w sposób otwarty i przejrzysty, a Centrum powinno uwzględnić już istniejącą wspólnotową wiedzę fachową, struktury oraz agencje,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
______(1) Dz.U. C 32 z 5.2.2004, str. 57.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 30 marca 2004 r.
(3) Dz.U. L 268 z 3.10.1998, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(4)Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1).
(5) Dz.U. L 21 z 26.1.2000, str. 32.
(6) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 72.
(7) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
(8) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.
(9) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.
(10) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 15.