PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
uwzględniając konsultacje przeprowadzone z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2455/92 z dnia 23 lipca 1992 r. dotyczące wywozu i przywozu niektórych niebezpiecznych chemikaliów(4) ustanawia, między innymi, wspólny system zgłaszania i informowania o wywozie do państw trzecich chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie z powodu ich skutków na ludzkie zdrowie oraz środowisko. Rozporządzenie w sposób bezwzględny stosuje międzynarodową procedurę "zgody po uprzednim poinformowaniu" (PIC) zgodnie z niewiążącymi przepisami Wytycznych Londyńskich w sprawie wymiany informacji na temat substancji chemicznych w obrocie międzynarodowym (Wytyczne Londyńskie) Programu Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (Programu Ochrony Środowiska NZ), zmienionymi w 1989 r., oraz na podstawie Międzynarodowego Kodeksu Dystrybucji i Stosowania Pestycydów, zmienionego w 1990 r., Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO).
(2) Wspólnota podpisała, dnia 11 września 1998 r., Konwencję Rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi substancjami chemicznymi i pestycydami (Konwencja PIC). W tym samym czasie przyjęto rezolucję w sprawie tymczasowych uzgodnień określonych w Akcie Końcowym Konferencji Dyplomatycznej, ustanawiającą tymczasową procedurę PIC opartą na treści Konwencji.
(3) Jest właściwe, aby Wspólnota działała w celu wykonania zasad Konwencji, łącznie z tymczasową procedurą PIC, do czasu jej wejścia w życie, w żadnym przypadku nie osłabiając poziomu ochrony zapewnianej środowisku oraz całemu społeczeństwu krajom przywozu na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 2455/92.
(4) Mając ten sam cel na uwadze, niezbędne oraz właściwe jest również podążyć dalej w niektórych sprawach niż postanowienia Konwencji. Artykuł 15 ust. 4 Konwencji daje Stronom prawo do podjęcia bardziej restrykcyjnych działań w odniesieniu do ochrony ludzkiego zdrowia oraz środowiska, niż działania powołane w Konwencji, pod warunkiem że takie działania są zgodne z postanowieniami Konwencji oraz prawem międzynarodowym.
(5) W odniesieniu do uczestnictwa Wspólnoty w Konwencji, istotne jest istnienie jednego punktu kontaktowego dla współdziałania Wspólnoty z Sekretariatem oraz innymi Stronami, jak również z innymi państwami. Komisja powinna działać jako taki punkt kontaktowy.
(6) Wywóz niebezpiecznych chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie, powinien dalej podlegać wspólnej procedurze zgłaszania wywozu. Odpowiednio, niebezpieczne chemikalia, w formie chemikaliów lub w formie użytkowej, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie jako środki ochrony roślin, jako pozostałe formy pestycydów, lub jako przemysłowe chemikalia do zastosowania przez profesjonalnych użytkowników lub społeczeństwo, powinny podlegać zasadom zgłaszania wywozu podobnym do tych stosowanych do chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w ramach którejkolwiek lub obu kategorii zastosowania ustanowionych w Konwencji, mianowicie, jako pestycydy lub chemikalia przeznaczone do zastosowania przemysłowego. Dodatkowo, chemikalia podlegające międzynarodowej procedurze PIC powinny również podlegać tym samym zasadom. Ta procedura zgłaszania wywozu powinna mieć zastosowanie do wywozów ze Wspólnoty do wszystkich państw trzecich, bez względu na to, czy są Stronami Konwencji czy też podlegają jej procedurom. Państwa Członkowskie powinny mieć prawo do nakładania opłat administracyjnych w celu pokrycia ich kosztów wynikających z niniejszej procedury.
(7) Eksporterzy oraz importerzy powinny być zobowiązani do przekazywania informacji o ilościach chemikaliów w handlu międzynarodowym, objętych niniejszym rozporządzeniem, w celu monitorowania i oceniania wpływu i skuteczności uzgodnień ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.
(8) Powiadomienia Sekretariatu Konwencji o bezpośrednio obowiązujących przepisach prawa Wspólnoty lub Państw Członkowskich, zakazujących lub surowo ograniczających chemikalia, w celu włączenia ich do międzynarodowej procedury PIC, powinny być przedkładane przez Komisję oraz powinny odnosić się do tych przypadków, które spełniają kryteria ustanowione w Konwencji w tym zakresie. W miarę potrzeby należy zwracać się o dodatkowe informacje w celu poparcia takiego powiadomienia.
(9) W przypadkach gdy przepisy bezpośrednio obowiązujące Wspólnoty lub Państwo Członkowskiego nie wymagają powiadomienia, ponieważ nie spełniają kryteriów, informacje o takich działaniach powinny jednakże być przekazywane do Sekretariatu Konwencji oraz pozostałych Stron Konwencji w interesie wymiany informacji.
(10) Niezbędne jest również zagwarantowanie, aby Wspólnota podjęła decyzje w sprawie przywozu do Wspólnoty chemikaliów podlegających międzynarodowej procedurze PIC. Decyzje te powinny być oparte na właściwym prawodawstwie wspólnotowym oraz uwzględniać zakazy lub surowe ograniczenia nakładane przez Państwa Członkowskie. Zmiany prawa wspólnotowego powinny być przygotowane w uzasadnionych przypadkach.
(11) Potrzebne są uzgodnienia zapewniające, że Państwa Członkowskie oraz eksporterzy są świadomi decyzji krajów przywozu w odniesieniu do chemikaliów, które podlegają międzynarodowej procedurze PIC, oraz że tacy eksporterzy stosują się do tych decyzji. Ponadto w celu zapobiegania niepożądanemu wywozowi, na przykład z powodu braku decyzji krajów przywozu lub braku reakcji na powiadomienia o wywozie, żadne chemikalia zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom we Wspólnocie, które spełniają kryteria Konwencji lub są objęte międzynarodową procedurą PIC, nie powinny być wywożone bez wyraźnej zgody zainteresowanego kraju przywozu, bez względu na to, czy ten kraj jest Stroną Konwencji.
(12) Jest również ważne, że wszystkie wywożone chemikalia mają odpowiedni dopuszczalny okres magazynowania, tak że mogą one być skutecznie i bezpiecznie zastosowane, w szczególności w odniesieniu do pestycydów, w szczególności tych wywożonych do krajów rozwijających się, istotne jest, aby informacja o prawidłowych warunkach magazynowania została przekazana, oraz aby właściwe opakowanie zbiorcze oraz rozmiar pojemników był wykorzystany, tak aby uniknąć gromadzenia przestarzałych zapasów.
(13) Wyroby zawierające chemikalia nie wchodzą w zakres Konwencji. Niemniej jednak wydaje się właściwe, że wyroby zawierające chemikalia, które mogą być dopuszczone na warunkach zastosowania lub ich unieszkodliwiania, oraz są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie w ramach jednej lub więcej kategorii zastosowania ustanowionych w Konwencji, lub podlegają międzynarodowej procedurze PIC, powinny również podlegać zasadom powiadamiania o wywozie. Ponadto niektóre chemikalia oraz wyroby zawierające określone chemikalia nieobjęte zakresem Konwencji, jakkolwiek dające powód do szczególnego niepokoju, nie powinny być w ogóle wywożone. Decyzje o tym, które chemikalia powinny podlegać takim rygorystycznym kontrolom, powinny być przyjęte przez Radę kwalifikowaną większością głosów.
(14) Zgodnie z Konwencją, informacje w sprawie tranzytu chemikaliów podlegających międzynarodowej procedurze PIC powinny być przedstawione Stronom Konwencji żądającym tych informacji.
(15) Reguły wspólnotowe w sprawie opakowań zbiorczych i etykietowania oraz innych informacji dotyczących bezpieczeństwa powinny być stosowane do wszystkich niebezpiecznych chemikaliów, które są przeznaczone do wywozu do państw będących Stronami oraz innych państw, chyba że niniejsze przepisy mogłyby stać w sprzeczności z jakimkolwiek szczególnymi wymaganiami tych krajów, biorąc pod uwagę odpowiednie międzynarodowe standardy.
(16) W celu zapewnienia skutecznej kontroli oraz stosowania reguł, Państwa Członkowskie powinny wyznaczyć organy, takie jak organy celne, które powinny być odpowiedzialne za kontrolowanie przywozu i wywozu chemikaliów objętych niniejszym rozporządzeniem. Komisja oraz Państwa Członkowskie odgrywają kluczową rolę oraz powinny działać w sposób celowy oraz skoordynowany. Państwa Członkowskie powinny przewidzieć odpowiednie sankcje w przypadku naruszeń.
(17) Wymiana informacji, wspólna odpowiedzialność oraz wysiłki w zakresie współpracy między Wspólnotą a jej Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi powinny być wspierane w celu zapewnienia rzetelnego zarządzania chemikaliami, bez względu na to, czy niniejsze państwa trzecie są Stronami Konwencji. W szczególności, pomoc techniczna dla krajów rozwijających się oraz krajów o gospodarce na drodze rozwoju powinna być zapewniana bezpośrednio przez Komisję oraz Państwa Członkowskie, lub pośrednio przez wsparcie projektów organizacji pozarządowych (OP), w szczególności poprzez wsparcie zmierzające do umożliwienia tym krajom wykonania Konwencji.
(18) Monitorowanie funkcjonowania procedur powinno odbywać się regularnie, jeżeli mają być one skuteczne. W tym celu Państwa Członkowskie powinny regularnie przedkładać sprawozdania Komisji, która następnie regularnie będzie składać sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie.
(19) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(5).
(20) W świetle powyższego, rozporządzenie (EWG) nr 2455/92 powinno zostać uchylone oraz zastąpione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 28 stycznia 2003 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
G. PAPANDREOU |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 126 E z 28.5.2002, str. 291.
(2) Dz.U. C 241 z 7.10.2002, str. 50.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 19 grudnia 2002 r.
(4) Dz.U. L 251 z 29.8.1992, str. 13. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 300/2002 (Dz.U. L 52 z 22.2.2002, str. 1).
(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(6) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/59/WE (Dz.U. L 225 z 21.8.2001, str. 1).
(7) Dz.U. L 200 z 30.7.1999, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/60/WE (Dz.U. L 226 z 22.8.2001, str. 5).
(8) Dz.U. L 357 z 20.12.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1232/2002 (Dz.U. L 180 z 10.7.2002, str. 5).
(9) Dz.U. L 159 z 29.6.1996, str. 1.
(10) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 96/350/WE (Dz.U. L 135 z 6.6.1996, str. 32).
(11) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).
(12) Dz.U. L 159 z 30.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 880/2002 (Dz.U. L 139 z 29.5.2002, str. 7).
(13) Dz.U. L 186 z 30.6.1989, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 93/99/EWG (Dz.U. L 290 z 24.11.1993, str. 14).
(14) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.
(15) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Rady 2002/811/WE (Dz.U. L 280 z 18.10.2002, str. 27).
(16) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 67.
(17) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1.
(18) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2002/81/WE (Dz.U. L 276 z 12.10.2002, str. 28).
(19) Dz.U. L 123 z 24.4.1998, str. 1.
(20)Dyrektywa Komisji 91/155/EWG z dnia 5 marca 1991 r. określająca i ustanawiająca szczegółowe uzgodnienia dotyczące systemu szczególnych informacji o preparatach niebezpiecznych w związku z wykonaniem art. 10 dyrektywy 88/379/EWG (Dz.U. L 76 z 22.3.1991, str. 35). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/58/EWG (Dz.U. L 212 z 7.8.2001, str. 24).
(21) Dz.U. L 158 z 23.6.1990, str. 56.
ZAŁĄCZNIKI